English Grammar - Past tense of 'should' - "I should have", "You shouldn't have", etc.

Hey guys, this is Alex.

سلام بچه ها، این الکس است.

Thanks for clicking and welcome to this lesson on "should" in the past form.

از اینکه کلیک کردید و به این درس در مورد "باید" در فرم گذشته خوش آمدید سپاسگزاریم.

Now some of you might think that we simply add "ed" to the end of "should".

حالا ممکن است برخی از شما فکر کنید که ما به سادگی "ed" را به انتهای "باید" اضافه می کنیم.

With most verbs we simply add "ed" to show their past form.

با اکثر افعال ما به سادگی "ed" را اضافه می کنیم تا شکل گذشته آنها را نشان دهیم.

However, "should" is a little different.

با این حال، "باید" کمی متفاوت است.

First you have to understand what "should" actually means.

ابتدا باید بفهمید که «باید» واقعاً به چه معناست.

So in the present, and if you look at past lessons on AngVid, you will see that when

بنابراین در حال حاضر، و اگر به درس‌های گذشته در AngVid نگاه کنید ، خواهید دید که وقتی

we use "should" we use it as a form of advice, something that is a good idea to do.

از "باید" استفاده می‌کنیم، از آن به عنوان یک توصیه استفاده می‌کنیم ، کاری که انجام آن ایده خوبی است.

So for example, if we say "I should study tonight" it means it is a good idea that I

مثلاً اگر می گوییم «امشب باید درس بخوانم » به این معنی است که من

study tonight because I have a test tomorrow.

امشب درس بخوانم چون فردا امتحان دارم.

Now what if it is the next day after a test?

حالا اگر روز بعد بعد از آزمایش باشد چه؟

And on your test you got, hmm, not a very good grade.

و در آزمون شما نمره خیلی خوبی نگرفتید.

So if you failed your test, what should you say in this case?

بنابراین اگر در آزمون خود شکست خوردید، در این مورد چه باید بگویید؟

So we don't say "I shoulded studied".

بنابراین نمی گوییم "باید درس می خواندم".

Say "I should have".

بگو "باید داشتم".

In the past, "I should have studied".

در گذشته "باید درس می خواندم".

So if you have done some research in the past about "have", you will know that "have"

بنابراین اگر در گذشته درباره «دارن» تحقیق کرده باشید، می‌دانید که «داشتن»

requires a past participle to complete the sentence correctly.

برای تکمیل صحیح جمله مستلزم فعل ماضی است.

So we would never say "I should have studied".

بنابراین هرگز نمی گوییم "باید درس می خواندم".

Again, it is something in the past, so you always say "I should have studied".

باز هم چیزی در گذشته است، بنابراین شما همیشه می گویید "باید درس می خواندم".

Past participle of "studied" being "studied".

ماضی «مطالعه» بودن «مطالعه شدن».

Let's give a few more examples.

بیایید چند مثال دیگر بزنیم.

So how about "you should", let's see, "you should have".

پس در مورد "تو باید"، بیایید ببینیم "تو باید داشته باشی".

Now hmm, if you are writing a letter to someone, okay, and you forget to mail the letter, okay,

حالا هوم، اگر برای کسی نامه می نویسید، باشه، و فراموش کردید نامه را پست کنید، خوب،

so the person thinks you did not write the letter to them.

بنابراین آن شخص فکر می کند شما نامه را برای او ننوشته اید.

So they might say "you should have done something in the past, wrote the letter in the past".

بنابراین ممکن است بگویند "تو باید در گذشته کاری انجام می دادی ، نامه را در گذشته می نوشتی".

So in the present, "write" is "write", in the past "write" is "wrote", the past participle

پس در حال «نوشتن» «نوشتن» است، در گذشته «نوشتن» «نوشته» است،

of "write" is "written".

مضارع «نوشتن» «نوشته» است.

So "you should have written", we'll say "written to me", "you should have written to me".

بنابراین "تو باید می نوشتی"، می گوییم " برای من نوشته شده"، "تو باید برای من می نوشتی".

So again, remember, this is in the past, it would have been a good idea in the past if

پس دوباره به یاد داشته باشید، این در گذشته است، اگر این کارها را انجام می دادید در گذشته ایده خوبی بود

you did these things.

.

Okay, "I should have studied", "you should have written to me", "he should have", let's

خوب، «باید درس می خواندم»، « باید برایم می نوشتی»، «باید»

say, "called his mother", "he should have called his mother" in the past, okay.

، مثلاً «به مادرش زنگ می زد»، « باید به مادرش زنگ می زد» در گذشته، باشه.

And finally, "we should have", let's say, "listened to the teacher", "it would have

و در نهایت، «ما باید»، فرض کنید، «به معلم گوش می‌دادیم»، «

been a good idea", "listened to the teacher", okay.

فکر خوبی بود»، «به معلم گوش می‌دادیم»، خوب.

So again, this is an action that was completed in the past, okay.

بنابراین، دوباره، این یک عمل است که در گذشته تکمیل شده است، بسیار خوب.

That's also something that may or may not have happened.

این نیز چیزی است که ممکن است اتفاق افتاده باشد یا نباشد.

So if you look at the first one, "I should have studied", you did not study in the past,

بنابراین اگر به اولی نگاه کنید، « باید درس می‌خواندم»، در گذشته مطالعه نمی‌کردید،

but it was a good idea for you to study, okay.

اما خوب بود که مطالعه کنید، باشه.

Now when we're talking about the pronunciation of this, in written language, usually in formal

حالا وقتی در مورد تلفظ این حرف می‌زنیم ، در زبان نوشتاری، معمولاً در

written language, we do not use contractions.

زبان نوشتاری رسمی، از انقباض استفاده نمی‌کنیم.

In spoken language, people don't often go "I should have studied", we simply contract

در زبان گفتاری، مردم اغلب «من باید مطالعه می‌کردم» نمی‌گویند، ما به سادگی

the two words "should" and "have", and we pronounce them "I should've", "should've".

دو کلمه «باید» و «دارم» را با هم قراردادیم و آنها را «باید»، «باید» تلفظ می‌کنیم.

Same with all of these.

با همه اینها هم همینطور.

"I should've studied", "I should've written", "I should've called", and "we should've listened".

"باید درس می خواندم"، "باید می نوشتم"، " باید زنگ می زدم" و "باید گوش می دادیم".

Okay.

باشه.

And now we're going to talk about how to put this into a negative form.

و اکنون می خواهیم در مورد چگونگی قرار دادن آن به شکل منفی صحبت کنیم.

So we'll be right back in one second.

پس ما در یک ثانیه برمی گردیم.

Whoa, what happened?

وای چی شد

Okay, so if we want to change this into a negative statement about something we should

بسیار خوب، پس اگر بخواهیم این را به یک بیانیه منفی در مورد کاری که

not have done in the past, like you just heard me say, we simply put the word "not" in front

نباید در گذشته انجام می دادیم تغییر دهیم، همانطور که شنیدید که من گفتم، ما به سادگی کلمه "نه" را در

of "have".

مقابل "دارم" قرار می دهیم.

So instead of saying "I should have studied", again this is a time in the past that could

بنابراین به جای گفتن "من باید مطالعه می کردم"، دوباره این زمانی در گذشته است که می

have been at any time, I should have studied yesterday, I should have studied last week,

توانست در هر زمانی باشد، باید دیروز مطالعه می کردم، باید هفته گذشته مطالعه می کردم،

or it can just be an indetermined time in the past, I should have studied, we just say

یا فقط می تواند زمان نامشخصی باشد. گذشته، باید مطالعه می کردم، فقط می گوییم

"not", I should not have studied.

«نه» ، نباید مطالعه می کردم.

So maybe in this case, the test was easy, so you say "I should not have studied", okay?

پس شاید در این مورد، آزمون آسان بود، پس شما بگویید "نباید مطالعه می کردم"، باشه؟

Same with this, you should not have written to me, maybe you're not happy with your friend,

همینطور، نباید به من می نوشتی، شاید از دوستت راضی نیستی،

you don't want to hear from them, so you tell them "you should not have written to me",

نمی خواهی از آنها بشنوی، پس به آنها می گویید "نباید به من می نوشتی"

you should not have written your letter, okay?

، نباید می نوشتی نامه ات را نوشتی، باشه؟

This one, now this, I want to make a note here that when we are speaking, usually we

این یکی، حالا این، می‌خواهم اینجا نکته‌ای را بگویم که وقتی داریم صحبت می‌کنیم، معمولاً

don't say "I should not have studied", we simply condense the words again, and we put

نمی‌گوییم «نباید مطالعه می‌کردم»، فقط کلمات را دوباره متراکم می‌کنیم و

"should" and "not" together.

«باید» و «نه» را قرار می‌دهیم. با یکدیگر.

So we say "shouldn't", okay?

پس ما می گوییم "نباید"، باشه؟

So this sentence is "he shouldn't have called his mother", he shouldn't have called his

پس این جمله این است که «نباید به مادرش زنگ می زد»، نباید مادرش را صدا می کرد

mother.

.

Now we go one step further, and we actually almost combine these sounds, instead of saying

حالا یک قدم جلوتر می رویم و در واقع تقریباً این صداها را با هم ترکیب می کنیم، به جای گفتن

"shouldn't have", we say "shouldn't have", okay?

"نباید"، می گوییم "نباید داشته باشد"، باشه؟

Shouldn't have called his mother, we "shouldn't have listened", instead of "shouldn't have

نباید به مادرش زنگ می زدیم، « نباید گوش می دادیم»، به جای «نباید

listened", "shouldn't have listened", okay?

گوش می دادیم»، «نباید گوش می دادیم»، باشه؟

So again, if you say "I should not have studied", people will understand what you mean.

بنابراین، اگر دوباره بگویید "نباید مطالعه می کردم"، مردم متوجه منظور شما می شوند.

Just understand that when you're listening to people speak these sentences, they might

فقط درک کنید که وقتی به مردم گوش می دهید این جملات را بیان می کنند، ممکن است

condense the sentences, okay?

جملات را فشرده کنند، خوب؟

So instead of saying "I should not have studied", people might say "I shouldn't have studied",

بنابراین به جای اینکه بگویند «نباید درس می‌خواندم»، ممکن است مردم بگویند «نباید درس می‌خواندم»

or "I shouldn't have studied", okay?

یا «نباید درس می‌خواندم»، خب؟

If you want to test your knowledge on "should not", "have", or "should have", again, the

اگر می خواهید دانش خود را در مورد " نباید"، "دارا" یا "باید داشته باشد"، دوباره،

past form of "should", please check out www.engvid.com and do the quiz.

شکل گذشته "باید" آزمایش کنید، لطفاً www.engvid.com را بررسی کنید و آزمون را انجام دهید.

Thanks again for clicking, and take care.

باز هم از اینکه کلیک کردید متشکرم و مراقب باشید.