6 tips for improving your creative writing

Hey, everyone.

هی همه.

I'm Alex.

من الکس هستم

Thanks for clicking, and welcome to my tips for improving your creative writing.

با تشکر از کلیک کردن، و به راهنمایی های من برای بهبود نوشتن خلاقانه خود خوش آمدید.

If you are an experienced writer who has already been writing for several years, maybe even

اگر نویسنده باتجربه ای هستید که چندین سال، شاید

a few months, you might already be familiar with many of the tips that I provide in this

حتی چند ماه می نویسد، ممکن است از قبل با بسیاری از نکاتی که در این

video from other sources, other YouTube videos, or books.

ویدیو از منابع دیگر، ویدیوهای یوتیوب یا کتاب های دیگر ارائه می کنم، آشنا باشید.

This video is really intended for that person who is at the beginning of their creative

این ویدیو واقعاً برای آن شخصی در نظر گرفته شده است که در آغاز

writing journey, or it could be someone who is just learning the language and wanting

سفر نوشتن خلاق خود است، یا ممکن است کسی باشد که به تازگی زبان را یاد می‌گیرد و می‌خواهد

to improve it, explore ways to express themselves in a different way or a clearer, more precise

آن را بهبود بخشد، راه‌هایی را برای بیان خود به روشی متفاوت یا واضح‌تر کشف کند. راه دقیق

way.

So, before I begin, I want to let everyone know I am not a published author.

بنابراین، قبل از شروع، می خواهم به همه بگویم که من یک نویسنده منتشر نشده نیستم.

I am just someone who, number one, teaches English, and number two, I also enjoy creative

من فقط کسی هستم که، شماره یک، انگلیسی تدریس می‌کنم، و شماره دو، از نوشتن خلاقانه نیز لذت می‌برم

writing, and I've been writing short stories and things like that for a couple of years,

، و چند سالی است که داستان‌های کوتاه و چیزهایی از این قبیل می‌نویسم،

and I've tried incorporating these tips into my own work, and I found that it has helped

و سعی کرده‌ام این نکات را در برنامه‌های خود بگنجانم. کار خود را انجام دادم، و متوجه شدم که اینچ به اینچ کمک کرده است

inch by inch, so hopefully it can help you, too.

، بنابراین امیدوارم بتواند به شما نیز کمک کند.

Before we begin, what is good writing?

قبل از شروع، نوشتن خوب چیست؟

Now, this is a question with different answers depending on the person you speak to.

حالا این سوالی است که بسته به فردی که با او صحبت می کنید پاسخ های متفاوتی دارد.

So, what is good writing for me is going to be different or might be different than what

بنابراین، آنچه برای من نوشتن خوب است، متفاوت خواهد بود یا ممکن است متفاوت از آن چیزی

is good writing for someone else.

باشد که برای شخص دیگری نوشتن خوب است.

It's why people like different books, it's why people like different movies.

به همین دلیل است که مردم کتاب های مختلف را دوست دارند، به همین دلیل است که مردم فیلم های مختلف را دوست دارند.

I am only telling you about my experience and my feeling about what good writing is,

من فقط در مورد تجربه و احساسم در مورد خوب نوشتن به شما می گویم،

and again, my opinion might evolve in the next six months or maybe even next week, but

و دوباره، نظر من ممکن است در شش ماه آینده یا شاید حتی هفته آینده تغییر کند، اما

for now, I believe, in general, that good writing clearly conveys ideas, so you need

در حال حاضر، به طور کلی، معتقدم که نوشتن خوب به وضوح بیان می کند. ایده‌ها، بنابراین هنگام نوشتن

to worry about the precision of your language when you are writing, whether it is creative

باید نگران دقت زبان خود باشید، خواه نوشتن خلاقانه باشد

writing, if you're writing a short story in a fantasy land, or if you are writing a report

، اگر در حال نوشتن یک داستان کوتاه در یک سرزمین خیالی هستید، یا اگر در حال نوشتن گزارش

or an email to someone, precision of language, the verb choice, the adjective choice, the

یا ایمیلی برای شخصی هستید، دقت زبان ، انتخاب فعل، انتخاب صفت،

ability to clearly say what you want to say, bring the pictures in your mind into focus

توانایی بیان واضح آنچه می خواهید بگویید ، تصاویر ذهن شما را

for the reader.

برای خواننده متمرکز می کند.

So, next, it engages the reader.

بنابراین، در مرحله بعد، خواننده را درگیر می کند.

It is interesting, exciting, something catches the reader's attention about your work, and

جالب است، هیجان انگیز است، چیزی توجه خواننده را در مورد کار شما جلب می کند، و

this can happen if you have this, clarity of precision of language, clarity of ideas.

این می تواند اتفاق بیفتد اگر شما این را داشته باشید، وضوح دقت زبان، وضوح ایده ها.

Yes.

آره.

Next, good writing is relatable.

بعد، نوشتن خوب قابل ارتباط است.

You want the person reading it to have some kind of connection, to have some kind of emotional

شما می خواهید شخصی که آن را می خواند نوعی ارتباط داشته باشد، نوعی

reaction to your words, so I use the term emotional resonance, right, to resonate.

واکنش عاطفی به کلمات شما نشان دهد، بنابراین من از اصطلاح طنین احساسی، درست، برای طنین انداز استفاده می کنم.

It has some kind of impact on your heart or on your mind where, you know, you really feel

این به نوعی روی قلب یا ذهن شما تأثیر می گذارد ، جایی که، می دانید، واقعاً احساس

like this is speaking to me.

می کنید که این موضوع با من صحبت می کند.

I can relate to this person's experience.

من می توانم با تجربه این شخص ارتباط برقرار کنم .

Something is speaking to me in these words, and next, I think most good writing challenges

چیزی در این کلمات با من صحبت می کند، و بعد، فکر می کنم بیشتر نوشته های خوب

ideas or explores ideas that you have already, you know, seen in the world, so if you're

ایده هایی را به چالش می کشد یا ایده هایی را که قبلاً در دنیا دیده اید، بررسی می کند، بنابراین اگر

talking about ideas and themes like power or justice or sexism or any number of themes,

در مورد ایده ها و موضوعاتی مانند قدرت یا عدالت یا عدالت صحبت می کنید. جنسیت گرایی یا هر تعداد مضمون،

good writing is going to challenge those things, is going to explore them in interesting ways

نوشتن خوب آن چیزها را به چالش می کشد، قرار است آنها را به روش های جالبی

that are relatable, that engage you, that clearly convey the messages that they want

که قابل ربط هستند، که شما را درگیر می کند، که پیام هایی را که آنها می خواهند منتقل کنند به وضوح منتقل می کند، بررسی کند

to transmit.

.

And finally, just good writing is enjoyable to read, and what is enjoyable for you might

و در نهایت، فقط نوشتن خوب خواندن لذت بخش است ، و آنچه برای شما لذت بخش است ممکن

be different than what is enjoyable for me.

است با آنچه برای من لذت بخش است متفاوت باشد.

I like books with wizards and magic and centaurs and, you know, fantasy creatures.

من کتاب هایی با جادوگران و جادوها و سنتورها و، می دانید، موجودات فانتزی را دوست دارم.

For many people, that's not their stuff, and that's cool.

برای بسیاری از مردم، این چیزهای آنها نیست، و این جالب است. برای مثال،

If you prefer reading stuff like The Fault in Our Stars, for example, that's totally

اگر ترجیح می دهید مطالبی مانند The Fault in Our Stars را بخوانید، بسیار

fine.

خوب است.

What is enjoyable for me is not necessarily what's going to be enjoyable for you.

آنچه برای من لذت بخش است لزوماً چیزی نیست که برای شما لذت بخش باشد.

So, let's look at some of my tips for improving your creative writing.

بنابراین، اجازه دهید به برخی از نکات من برای بهبود نوشتار خلاق خود نگاه کنیم.

I'm going to give you some technical skills.

من می خواهم چند مهارت فنی به شما بدهم.

I'm also going to give you some habits that you can develop to help you become a better

من همچنین به شما عادت هایی می دهم که می توانید آنها را ایجاد کنید تا به شما کمک کند نویسنده خلاق بهتری شوید

creative writer, and creative writing is not only something that you do for other people,

، و نوشتن خلاق تنها کاری نیست که برای دیگران انجام می دهید،

although ideally you should be doing it for other people if you want to make a career

اگرچه در حالت ایده آل، اگر می خواهید باید آن را برای دیگران نیز انجام دهید. برای ایجاد یک حرفه

out of it, but it is something that can just be something you do to help you express yourself,

از آن، اما این چیزی است که فقط می تواند کاری باشد که به شما کمک می کند تا خود را بیان کنید،

express your ideas, and something that you do just because you want to become a better

ایده های خود را بیان کنید، و کاری است که انجام می دهید فقط به این دلیل که می خواهید نویسنده بهتری شوید

writer.

.

You want to practice a skill.

شما می خواهید یک مهارت را تمرین کنید.

So, writing is a craft.

پس نوشتن یک هنر است.

Writing is an art.

نوشتن یک هنر است.

And today, my goal is to hopefully help you to become a better artist as well as a better

و امروز، هدف من این است که امیدوارم به شما کمک کنم تا یک هنرمند بهتر و همچنین یک

English writer.

نویسنده انگلیسی بهتر شوید.

So, let's not waste any time, and we're going to walk over here and look at my first tip.

بنابراین، بیایید هیچ وقت را تلف نکنیم، و می‌خواهیم به اینجا برویم و به اولین نکته من نگاه کنیم.

Limit your adverbs.

قید خود را محدود کنید

Use precise verbs or adjectives instead.

به جای آن از افعال یا صفت های دقیق استفاده کنید.

Now, Stephen King once said in his very famous writing manual called On Writing, "The road

اکنون، استیون کینگ یک بار در کتابچه راهنمای نوشتن بسیار معروف خود به نام On Writing گفت: "

to hell is paved with adverbs."

جاده جهنم با قیدها هموار شده است."

So, this is something that I have tried to incorporate into my own writing, and you know,

بنابراین، این چیزی است که من سعی کرده‌ام آن را در نوشته‌های خودم بگنجانم، و می‌دانید،

there's nothing really wrong with using adverbs.

استفاده از قیدها هیچ اشکالی ندارد.

You will probably use them in your writing.

احتمالاً از آنها در نوشتن خود استفاده خواهید کرد.

You will most definitely use them in your writing.

مطمئناً از آنها در نوشتن خود استفاده خواهید کرد.

The problem is abusing them, overusing them.

مشکل سوء استفاده از آنها، استفاده بیش از حد از آنهاست.

So, I like using the term to limit them, and instead of using, you know, words like "very"

بنابراین، من دوست دارم از این اصطلاح برای محدود کردن آنها استفاده کنم، و به جای استفاده از کلماتی مانند "خیلی"

or "really" or "she ran quickly", use more precise verbs or adjectives instead if you

یا "واقعا" یا "او سریع دوید"، اگر می توانید به جای آن از افعال یا صفت های دقیق تر استفاده کنید

can.

.

If those words exist, use those verbs.

اگر آن کلمات وجود دارد، از آن افعال استفاده کنید.

Precision of language, like I mentioned at the beginning of the lesson, is one of the

دقت زبان، همانطور که در ابتدای درس ذکر کردم، یکی از

things that helps define good writing.

مواردی است که به تعریف خوب نوشتن کمک می کند.

So, "She ran quickly to the store", "ran quickly", "quickly" is the adverb here.

بنابراین، "او به سرعت به فروشگاه دوید"، "به سرعت دوید"، "به سرعت" قید اینجاست.

Another way to say "She ran quickly", why not say "She rushed", right?

راه دیگری برای گفتن "او سریع دوید"، چرا نگویید "او عجله کرد"، درست است؟

It sounds more impactful, fires your imagination.

تاثیرگذارتر به نظر می رسد، تخیل شما را تحریک می کند.

More precise, "She rushed to the store."

دقیق تر، "او با عجله به فروشگاه رفت."

The buildings looked very big, so "very", "very", "very", "very".

ساختمان ها بسیار بزرگ به نظر می رسیدند، بنابراین "خیلی"، "خیلی"، "خیلی"، "خیلی".

This is the sign of bad writing.

این نشانه بدنویسی است.

It doesn't even matter who you ask.

حتی مهم نیست از کی بپرسی.

Almost every writer will tell you, like, "Stop using'very', just use a better word that

تقریباً هر نویسنده‌ای به شما می‌گوید: «استفاده از «خیلی» را متوقف کنید، فقط از یک کلمه بهتر استفاده کنید که

means what you want to say."

به معنای چیزی است که می‌خواهید بگویید.

Okay?

باشه؟

So, instead of "very big", "The buildings looked enormous", a more precise adjective.

بنابراین، به جای "بسیار بزرگ"، "ساختمان ها بسیار بزرگ به نظر می رسیدند"، یک صفت دقیق تر.

You can even get creative, use more descriptive language, "The buildings towered over the

شما حتی می توانید خلاق باشید، از زبان توصیفی تر استفاده کنید ، "ساختمان ها بر فراز شهر برافراشته اند

city."

."

So, get rid of "very", get rid of "quickly".

بنابراین، از "خیلی" خلاص شوید، از "سریع" خلاص شوید.

Just use more precise verbs, use more precise adjectives, use more descriptive language,

فقط از افعال دقیق تر استفاده کنید، از صفت های دقیق تر استفاده کنید، از زبان توصیفی بیشتری استفاده کنید،

get creative.

خلاق باشید.

Now, if you like this tip, and I recommended the book On Writing by Stephen King, he's

حالا، اگر این نکته را دوست دارید، و من کتاب «درباره نوشتن» نوشته استیون کینگ را توصیه کردم، او

got a ton of amazing advice in that book, especially if you're interested in popular

توصیه های شگفت انگیزی در آن کتاب دارد، به خصوص اگر به داستان های عامه پسند علاقه مند

fiction and you just want to, you know, know what goes on in the mind of Stephen King.

هستید و فقط می خواهید، بدانید که در ذهن استیون کینگ ادامه دارد.

You can actually listen to it on Audible, and yes, I'm doing an advertisement for Audible

شما در واقع می توانید آن را در Audible گوش دهید، و بله، من در حال انجام یک تبلیغ برای Audible

right now.

هستم.

Check out the link attached to the video, and you can get a free audiobook, such as

لینک ضمیمه شده به ویدیو را بررسی کنید و می توانید یک کتاب صوتی رایگان مانند

On Writing by Stephen King, if you want to, you know, get a good writer's manual and learn

در مورد نوشتن توسط استفان کینگ دریافت کنید، اگر می خواهید، می دانید، یک کتابچه راهنمای نویسنده خوب تهیه کنید و در

about his life and everything like that.

مورد زندگی او و همه چیزهایی شبیه به آن اطلاعات کسب کنید.

All right, so, Stephen King, how do you argue with, like, the most successful author, one

بسیار خوب، پس، استیون کینگ ، چگونه با موفق ترین نویسنده، یکی

of the most successful authors in all of history?

از موفق ترین نویسندگان کل تاریخ بحث می کنید؟

You don't.

شما این کار را نمی کنید.

Limit your adverbs.

قید خود را محدود کنید

What's going on in that room?

در آن اتاق چه خبر است؟

Limit relative pronouns in adjective clauses.

ضمایر نسبی را در بندهای صفتی محدود کنید.

Blah, blah, blah, grammar language, basically this means get rid of words like "that" or

بلا، بلا، بلا، زبان گرامر، اساساً این به معنای خلاص شدن از شر کلماتی مانند "آن" یا

"when" or "where" or "who" or "whom" in the middle of your sentences.

"وقتی" یا "کجا" یا "کی" یا "چه کسی" در وسط جمله های خود است.

Not every time, sometimes it sounds good, so you have to think about the musicality

نه هر بار، گاهی اوقات خوب به نظر می رسد، بنابراین باید به موزیکال

of the language as well, what sounds good to the ear, to you, but in most cases, these

بودن زبان هم فکر کنید، چه چیزی به گوش شما می آید، اما در بیشتر موارد، این

relative pronouns, they just add fat to your writing.

ضمایر نسبی ، فقط به نوشته شما چاق می شوند.

If you want to make your writing leaner, tighter, smoother, I really recommend getting rid of

اگر می خواهید نوشتار خود را باریک تر، محکم تر و روان تر کنید، من واقعاً توصیه می کنم از شر آنها خلاص شوید

them.

.

So, no one knew the reason that she was there.

بنابراین، هیچ کس دلیل حضور او را نمی دانست.

What sounds better?

چه چیزی بهتر به نظر می رسد؟

No one knew the reason that she was there, no one knew the reason she was there.

هیچ کس دلیل حضور او را نمی دانست، هیچ کس دلیل حضور او را نمی دانست.

It's just shorter, tighter, more compact.

فقط کوتاه تر، محکم تر، فشرده تر است.

He was not the person whom she had fallen in love with.

او کسی نبود که او عاشقش شده بود.

Perfectly fine sentence.

جمله کاملا خوب

Good.

خوب

Now, if you want to make it sound a little tighter, he was not the person she had fallen

حالا اگه بخوای یه کم محکم تر به نظر برسه، اون کسی نبود که

in love with.

عاشقش شده بود.

Okay?

باشه؟

Next, was this the place that she had heard about?

بعد، آیا این جایی بود که او درباره آن شنیده بود؟

Was this the place she had heard about?

آیا این جایی بود که او درباره آن شنیده بود؟

And finally, Dinara recalled the day that they had met.

و سرانجام دینارا روزی را که ملاقات کرده بودند به یاد آورد.

Okay?

باشه؟

Dinara recalled the day they had met.

دینارا روزی را که ملاقات کرده بودند به یاد آورد.

She recalled the day they had met.

روزی را که ملاقات کرده بودند به یاد آورد.

So, this is a way of making your writing tighter, basically, if you can eliminate these superfluous

بنابراین ، اگر بتوانید این کلمات زائد را حذف کنید، این راهی است برای فشرده‌تر کردن نوشتارتان

words.

.

Usually, that is the main culprit, the main bad guy here.

معمولاً این مقصر اصلی است، آدم بد اصلی اینجا.

So, this is something that some people agree with, others don't.

بنابراین، این چیزی است که برخی از مردم با آن موافق هستند، برخی دیگر نه.

Think about the sentence, think about what sounds good to you, but in most cases, especially

به جمله فکر کنید، به این فکر کنید که چه چیزی به نظر شما خوب است، اما در بیشتر موارد، به خصوص

if you are editing your writing in the end, getting rid of little words like this can

اگر در پایان نوشته خود را ویرایش می کنید، خلاص شدن از شر کلمات کوچکی مانند این می

help to make your writing a lot smoother, clearer, and more precise.

تواند به روان تر، واضح تر و بیشتر نوشتن شما کمک کند. دقیق

So, what's going on in that room?

خب، در آن اتاق چه خبر است؟

Ah, this one's one of my favourites, show, don't tell.

آه، این یکی از موارد مورد علاقه من است، نمایش، نگو.

So, I'm going to give you one sentence here.

بنابراین، من قصد دارم در اینجا یک جمله به شما بگویم.

Aidan felt nervous as he reached for the jar.

آیدان وقتی دستش را به سمت شیشه دراز کرد، عصبی شد.

When you are just trying to describe the emotions of a character, if you're trying to describe

وقتی فقط می‌خواهید احساسات یک شخصیت را توصیف کنید، اگر می‌خواهید آن

the feeling, whether it's nervousness, happiness, sadness, whatever it is, don't just say they

احساس را توصیف کنید، اعم از عصبی بودن، شادی، غم، هر چه که هست، فقط نگویید که آنها

felt sad, okay?

احساس غمگینی کردند، خوب؟

Show me, show me that they feel sad, show me that they feel nervous, show me that they

به من نشان دهید، به من نشان دهید که آنها احساس غمگینی می کنند، به من نشان دهید که آنها احساس عصبی می کنند، به من نشان دهید که آنها

feel happy.

احساس خوشحالی می کنند.

So, instead of saying Aidan felt nervous as he reached for the jar, why not say Aidan's

بنابراین، به جای اینکه بگوییم آیدان وقتی دستش را به کوزه دراز کرد، عصبی شد، چرا نگوییم که دست آیدان می

hand trembled, right?

لرزید، درست است؟

In nervousness, you understand, oh, his hand is trembling, I wonder how he feels.

تو عصبی میفهمی آخ دستش می لرزه تعجب می کنم چه حسی داره.

Aidan's hand trembled as he reached for the jar.

وقتی دست آیدان به سمت کوزه می‌لرزید.

Aidan's chest tightened as he reached for the jar, okay?

قفسه سینه آیدان در حالی که دستش را به شیشه دراز کرد، اوکی؟

Maybe he's having a heart attack here, you could argue that too, but his chest tightened.

شاید او اینجا سکته قلبی کرده باشد، شما هم می توانید استدلال کنید، اما سینه اش سفت شد.

Aidan felt short of breath, okay?

آیدان احساس تنگی نفس کرد، باشه؟

Like his breathing is labored, Aidan felt short of breath as he reached for the jar.

مثل نفس کشیدنش سخت است، آیدان وقتی دستش را به شیشه می‌برد احساس تنگی نفس می‌کرد.

Or Aidan let out a shaky breath, right?

یا آیدان نفسی لرزان بیرون داد، درست است؟

Think of a shaky breath, like he's reaching, his breath is shaking.

به نفسی متزلزل فکر کنید، انگار که دارد می‌رسد، نفسش می‌لرزد.

You can tell he's nervous, he's not comfortable, or he has clammy hands, right?

می توان گفت که عصبی است، راحت نیست، یا دست های لطیفی دارد، درست است؟

Or you know, he's sweating, whatever it is to show that he's nervous, he's not comfortable

یا میدونی داره عرق میریزه، هر چی باشه که نشون بده عصبیه، راحت نیست دستش

with reaching for this jar, whatever is in that jar, all right?

به این کوزه، هر چی تو اون کوزه باشه، باشه؟

So, Aidan let out a shaky breath.

پس آیدان نفسی لرزان بیرون داد.

There's more than one way to just say a character felt something.

بیش از یک راه برای گفتن اینکه یک شخصیت چیزی احساس کرده است وجود دارد.

Don't tell me they feel this way, show me that they feel this way, show your reader

به من نگویید که آنها چنین احساسی دارند، به من نشان دهید که آنها چنین احساسی دارند، به خواننده خود نشان دهید

that they feel this way.

که آنها این احساس را دارند.

There's more rooms down this way, huh?

اتاق های بیشتری در این پایین وجود دارد، نه؟

Ah, okay.

آهان باشه.

Use a variety of sentence structures.

از انواع ساختار جمله استفاده کنید.

So, what do we have here?

بنابراین ما اینجا چی داریم؟

Carol saw a star.

کارول یک ستاره دید.

It was shining.

می درخشید.

She was desperate to reach it.

او برای رسیدن به آن ناامید بود.

She wanted to escape this world.

می خواست از این دنیا فرار کند.

Carol knew she couldn't.

کارول می دانست که نمی تواند.

So, here we have just simple sentence, simple sentence, simple sentence, simple sentence.

بنابراین، در اینجا فقط جمله ساده ، جمله ساده، جمله ساده، جمله ساده داریم.

A simple sentence basically has one subject, one verb, that's it.

یک جمله ساده اساسا یک فاعل دارد، یک فعل، همین.

You also have compound sentences and complex sentences that you can play with.

شما همچنین جملات مرکب و جملات پیچیده ای دارید که می توانید با آنها بازی کنید.

Now, again, it's not up to me to help you decide whether or not you think this is bad

اکنون، باز هم، این به من نیست که به شما کمک کنم تصمیم بگیرید که آیا فکر می کنید این نوشته بد است

writing or good writing.

یا خوب.

I'm telling you that if you just read the same sentence structure again and again and

من به شما می گویم که اگر همین ساختار جمله را بارها و بارها و

again and again and again and again and again and again and again, it can be kind of boring

بارها و بارها و بارها و بارها و بارها و بارها بخوانید، می تواند

for your reader.

برای خواننده شما خسته کننده باشد.

So, let's look at a different way to say this.

بنابراین، بیایید به روشی متفاوت برای گفتن این موضوع نگاه کنیم.

Carol looked out her window and saw a star shining in the distance.

کارول به بیرون از پنجره نگاه کرد و ستاره ای را دید که از دور می درخشد.

Basically we have a compound sentence with Carol looked out her window, and you're connecting

اساساً ما یک جمله مرکب داریم که کارول به بیرون از پنجره نگاه کرد، و شما در حال اتصال

it to and saw a star shining in the distance.

آن هستید و ستاره ای را دیدید که از دور می درخشد.

It was a beacon of hope.

چراغ امید بود.

Simple sentence, but it's fine.

جمله ساده است، اما خوب است.

You're allowed to use simple sentences.

شما مجاز به استفاده از جملات ساده هستید.

Yet, despite her longing to reach the star, Carol knew she was trapped.

با این حال، با وجود اشتیاق برای رسیدن به ستاره، کارول می دانست که در دام افتاده است.

So, here we have a complex sentence where we start with despite her longing to reach

بنابراین، در اینجا ما یک جمله پیچیده داریم که با وجود اشتیاق او برای

the star, Carol knew she was trapped.

رسیدن به ستاره شروع می کنیم، کارول می دانست که او به دام افتاده است.

You can start a complex sentence with words like "while" or "when" or "during" or, you

شما می توانید یک جمله پیچیده را با کلماتی مانند "در حالی که" یا "وقتی" یا "در حین" شروع کنید یا، می

know, hoping to reach the star, she whispered a prayer to the sky.

دانید، به امید رسیدن به ستاره، او دعایی را به آسمان زمزمه کرد.

Something like that.

یه چیزی شبیه اون.

Okay?

باشه؟

So, use a variety of sentence structures, and that way you're keeping the reader on

بنابراین، از انواع ساختارهای جمله استفاده کنید، و به این ترتیب خواننده را کمی سرپا نگه می دارید

their toes a little bit.

.

But if you're not comfortable playing with a variety of sentence structures, start simple.

اما اگر از بازی با ساختارهای مختلف جمله راحت نیستید، ساده شروع کنید.

You know, work on the things that I mentioned at the beginning of this lesson where you

می دانید، روی مواردی که در ابتدای این درس ذکر کردم کار کنید، جایی که

are just focusing on precision of language, limiting your adverbs, etc.

شما فقط روی دقت زبان، محدود کردن قیدها و غیره تمرکز

Once you get comfortable with those things, you can kind of move on to this and decide

می کنید. وقتی با آن چیزها راحت شدید، می توانید به نوعی به این موضوع بروید و تصمیم بگیرید.

what, you know, sentence structures work better for you.

چه، می دانید، ساختار جمله برای شما بهتر کار می کند.

So, man, this hallway just keeps going.

بنابراین، مرد، این راهرو فقط به راه خود ادامه می دهد.

There's more stuff over there.

چیزهای بیشتری آنجاست

Come on.

بیا دیگه.

Just start, defer judgment, okay, okay, I can work with this.

فقط شروع کنید، قضاوت را به تعویق بیندازید، خوب، خوب، من می توانم با این کار کنم.

So, when you are writing, one of the most difficult things to do is to start, honestly,

بنابراین، وقتی در حال نوشتن هستید، یکی از سخت ترین کارها این است که صادقانه شروع کنید،

because you have so much ideas in your mind, and you think, "Oh, man, my ideas are terrible",

زیرا ایده های زیادی در ذهن دارید و فکر می کنید، "اوه، مرد، ایده های من وحشتناک هستند"

or "I don't know how to make these ideas come to life.

یا "من نمی دانم" نمی دانم چگونه می توان این ایده ها را زنده کرد.

No one will ever want to read my work.

هیچ کس هرگز نمی خواهد کارهای من را بخواند.

No one is ever going to find my stuff interesting."

هیچ کس قرار نیست چیزهای من را جالب بیابد."

Well, you need to get past those feelings.

خوب، شما باید از این احساسات عبور کنید.

It's very difficult sometimes, I understand, but you need to basically just put your fingers

من می فهمم که گاهی اوقات خیلی سخت است، اما اساساً باید انگشتان خود را

on the keyboard, put your pen or pencil on the page, and just go, and defer judgment.

روی صفحه کلید قرار دهید، قلم یا مداد خود را روی صفحه بگذارید و فقط بروید و قضاوت را به تعویق بیندازید.

So, this means don't just, you know, write two sentences and say, "This is garbage.

بنابراین، این بدان معناست که دو جمله بنویسید و بگویید: "این آشغال است.

I'm done", unless, you know, you really have a magical idea for your second idea, and you

من تمام کردم"، مگر اینکه می دانید، واقعاً یک ایده جادویی برای ایده دوم خود دارید و می

want to go with that.

خواهید بروید. با آن.

Make sure you finish it, though.

با این حال، مطمئن شوید که آن را تمام کنید.

So, don't be so hard on yourself.

پس اینقدر به خودت سخت نگیر

You know, there is this kind of idea of the writer, and sometimes people have this image

می‌دانی، چنین تصوری از نویسنده وجود دارد، و گاهی مردم این تصویر را دارند

of someone sitting in a cafe, and, you know, writing their masterwork, and suffering, and

از کسی که در یک کافه نشسته است، و می‌دانی، شاهکار خود را می‌نویسد، رنج می‌کشد، و در

struggling, and everything, and it doesn't have to be that way, but there are also people

حال تقلا است، و همه چیز، و ندارد. اینطور باشد، اما افرادی نیز هستند

who just love the image or the idea of being a writer instead of actually putting in the

که به جای اینکه در واقع

work, the practice, into the craft itself to actually, you know, become better at what

کار، تمرین را در خود هنر وارد کنند، فقط تصویر یا ایده نویسنده بودن را دوست دارند تا در واقع، می دانید، در کاری

they do.

که انجام می دهند بهتر شوند.

So, don't be hard on yourself, and remember that a bad finished story is always better,

بنابراین، به خودتان سخت نگیرید و به یاد داشته باشید که یک داستان بد تمام شده همیشه بهتر

okay, than no story at all, even if you write the worst story ever.

از بی داستانی است، حتی اگر بدترین داستان را بنویسید.

You can laugh at yourself when you look at it in five years, if you continue writing

وقتی پنج سال دیگر به آن نگاه می‌کنید، می‌توانید به خودتان بخندید ، اگر هر روز به نوشتن ادامه دهید

every day, and say, "Okay, I've come a long way", and remember that everyone's first draft

، و بگویید: "باشه، راه طولانی را آمده‌ام " و به یاد داشته باشید که پیش‌نویس اول همه

is terrible.

وحشتناک است.

Now, I put a star there because I'm sure there are some first drafts out there that were,

اکنون، من یک ستاره در آنجا قرار دادم، زیرا مطمئن هستم که اولین پیش‌نویس‌ها وجود دارد

like, almost ready to go.

که تقریباً آماده اجرا بودند.

This is as close to the finished product as I'm going to get, but just remember, you know,

این به همان اندازه به محصول نهایی نزدیک است که من می خواهم دریافت کنم، اما فقط به یاد داشته باشید، می دانید،

no one is perfect.

هیچ کس کامل نیست.

When you first start doing this, it is tough.

وقتی برای اولین بار این کار را شروع می کنید ، سخت است.

Just like learning anything, it requires practice, it requires commitment, but don't be so hard

درست مثل یادگیری هر چیزی، نیاز به تمرین دارد ، نیاز به تعهد دارد، اما اینقدر

on yourself.

به خودتان سخت نگیرید.

Just start.

فقط شروع کن.

Just finish it, even if you think it's bad.

فقط تمومش کن حتی اگه فکر میکنی بد است.

Get to the end, and, you know, then we go to, I think that's the final room.

به انتها برسیم، و، می‌دانی، بعد می‌رویم، فکر می‌کنم اتاق آخر است. بچه

We're going to go to the final room, guys.

ها به اتاق آخر می رویم .

We made it.

ما ساختیمش.

Edit.

ویرایش کنید.

Yep.

بله

So, once you are finished writing whatever piece you are currently working on, whatever

بنابراین، هنگامی که نوشتن هر قطعه‌ای را که در حال حاضر روی آن کار می‌کنید، هر

story, first draft you've finished, it's really good to step away for a few days so you can

داستان، پیش‌نویس اولیه‌ای که تمام کرده‌اید، به پایان رسید، واقعاً خوب است که برای چند روز کنار بروید تا

view it more objectively with fresh eyes when you look at it again, and then you can really

بتوانید وقتی به آن نگاه می‌کنید با چشمانی تازه‌تر به آن نگاه کنید. دوباره، و سپس می‌توانید واقعاً ارزیابی

make, you know, a better assessment of whether what you wrote or not is good, is enjoyable,

کنید، می‌دانید، ارزیابی بهتری از اینکه آنچه نوشته‌اید خوب است یا نه، لذت‌بخش است،

uses the precision of language that we discussed, connects emotionally, has emotional resonance.

از دقت زبانی که بحث کردیم استفاده می‌کند، از نظر احساسی به هم متصل می‌شود، طنین عاطفی دارد.

Because the real miracle of the writing process happens in editing.

زیرا معجزه واقعی فرآیند نوشتن در ویرایش اتفاق می افتد.

No one, you know, there's some writers that took ten years to write a book, five years

هیچ کس، می دانید، برخی از نویسندگان هستند که ده سال طول کشیده تا یک کتاب بنویسند، پنج سال

to write a book.

تا یک کتاب بنویسند.

I'm not saying you're going to write a book and take five years to do it, ten years to

من نمی گویم که شما قرار است یک کتاب بنویسید و پنج سال طول بکشد تا آن را انجام دهید، ده سال

do it, but I'm saying it's a process, and if you just think, "This is it.

آن را انجام دهید، اما می گویم این یک فرآیند است، و اگر فقط فکر کنید، "این است.

This is my story."

داستان."

After your first draft, chances are, I'm 90% confident, it's probably not good.

بعد از اولین پیش نویس شما، به احتمال زیاد، من 90 درصد مطمئن هستم، احتمالاً خوب نیست.

So, you need to go back, take a look at it, realize what works, what doesn't work, maybe

بنابراین، باید به عقب برگردید، نگاهی به آن بیندازید، متوجه شوید که چه چیزی کار می‌کند، چه چیزی کار نمی‌کند، شاید

get a second set of eyes on it, and edit after getting some feedback.

نگاهی دوباره به آن داشته باشید، و پس از دریافت بازخورد، ویرایش کنید.

And really, don't give up.

و واقعاً تسلیم نشو

This is probably the best advice that I can give, the best tip of all.

این احتمالاً بهترین توصیه ای است که می توانم ارائه دهم، بهترین نکته از همه.

I know it's hard.

میدونم سخته

Because you, like I said, you're writing a story, you're in the middle of it, I don't

چون تو همونطور که گفتم داری داستان مینویسی، وسطش هستی،

know where this is going.

نمیدانم این به کجا میرود.

Instead of, you know, throwing it away, don't give up, just keep going, keep pushing.

به جای اینکه، می دانید، آن را دور بریزید ، تسلیم نشوید، فقط ادامه دهید، به فشار دادن ادامه دهید.

Frozen 2, do the next right thing, okay?

فروزن 2، کار بعدی را درست انجام دهید، باشه؟

That's what you need to do, figure out what the next step is.

این کاری است که باید انجام دهید، مرحله بعدی را مشخص کنید.

And maybe it's not going to come to you that day, maybe it'll come two days later, three

و شاید قرار نباشد آن روز به سراغ شما بیاید، شاید دو روز بعد، سه

days later, and you realize, "I know what needs to happen next in my story."

روز بعد، و شما متوجه شوید، "من می دانم که در داستان من چه اتفاقی باید بیفتد."

Whatever that thing is, don't give up, okay?

هر چیزی که هست، تسلیم نشو، باشه؟

Edit.

ویرایش کنید.

And finally, get inspired.

و در نهایت، الهام بگیرید.

Sometimes, you know, your creative juice is really low, and if you found this video inspiring

گاهی اوقات، می دانید، قدرت خلاقیت شما واقعا کم است، و اگر این ویدیو را الهام بخش

or helpful at all, another way to keep things going is Audible, because there are tons and

یا مفید یافتید، راه دیگری برای ادامه دادن کارها شنیدنی است، زیرا هزاران

tons and tons of amazing writing, you know, writing tip resources in books like On Writing

هزار نوشته شگفت انگیز وجود دارد، می دانید، نکته نوشتن به عنوان مثال، منابع موجود در کتاب هایی مانند در مورد نوشتن

by Stephen King, for example.

نوشته استفان کینگ.

So, if you want to get inspired, and I know I'm pushing On Writing by Stephen King, that's

بنابراین، اگر می‌خواهید الهام بگیرید، و من می‌دانم که به نوشتن استفان کینگ فشار می‌آورم، این

really the big one that a lot of people go for, because I really enjoyed it, it's read

واقعاً مهمی است که بسیاری از مردم به دنبال آن هستند، زیرا من واقعاً از آن لذت بردم،

by the author himself, and if you want to hear him talk about his life, his process,

توسط خود نویسنده خوانده می‌شود، و اگر می‌خواهید درباره زندگی‌اش، روندش،

how he views writing and everything like that, check out On Writing by Stephen King, read

نحوه نگرش به نویسندگی و همه چیزهایی از این دست صحبت‌هایش را بشنوید ، درباره نوشتن توسط استیون کینگ، که

by the author at Audible by clicking the link attached to this video.

توسط نویسنده در Audible با کلیک کردن روی پیوند پیوست شده به این ویدیو خوانده می‌شود، ببینید.

All right, that's it.

خیلی خب، همین.

So, if you want to test your understanding of this, if you want to review it, and maybe

بنابراین، اگر می‌خواهید درک خود را از این موضوع آزمایش کنید، اگر می‌خواهید آن را مرور کنید، و

do a little bit of practice, as always, you can check out the quiz on www.engvid.com.

شاید کمی تمرین کنید، مثل همیشه، می‌توانید امتحان را در www.engvid.com بررسی کنید.

While you're there, check out the wide range of English lessons that we offer, and if you

وقتی آنجا هستید، طیف وسیعی از درس‌های انگلیسی را که ما ارائه می‌دهیم بررسی کنید، و اگر

want to get more of me, don't forget, subscribe to my YouTube channel, click that bell to

می‌خواهید بیشتر از من استفاده کنید، فراموش نکنید، در کانال یوتیوب من مشترک شوید، روی آن زنگ کلیک کنید تا

receive notifications, check me out on Facebook, check me out on Twitter.

اعلان‌ها را دریافت کنید، به من سر بزنید فیس بوک، من را در توییتر بررسی کنید.

Till next time, thanks for clicking.

تا دفعه بعد، ممنون که کلیک کردید.

How do I get out of here?

چگونه از اینجا بروم؟

I need to write a story, figure that out, I'm trapped.

من باید یک داستان بنویسم، بفهمم، من در دام افتاده ام.