WOULD - The 10 Uses - English Grammar Lesson (+ Free PDF & Quiz)

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

- Hello, lovely students,

- سلام، دانش آموزان دوست داشتنی،

and welcome back to English with Lucy.

و با لوسی به انگلیسی خوش آمدید.

Today, we're going to talk about a really annoying word,

امروز، ما قصد داریم در مورد یک کلمه واقعا آزار دهنده صحبت کنیم

a word that troubles so many of my students,

، کلمه ای که بسیاری از دانش آموزان من را به دردسر می اندازد،

"would".

"do".

Ugh, isn't it annoying?

اوه، آزاردهنده نیست؟

It's got so many uses.

کاربردهای زیادی دارد

Well, don't you worry,

خوب، نگران نباشید،

because today we are going to be going through

زیرا امروز قرار

the 10 uses of "would".

است 10 کاربرد "do" را مرور کنیم.

We are going to go through, in immense detail,

ما قصد داریم با جزئیات بسیار

with lots of examples,

زیاد مثال‌های زیادی را مرور کنیم

and there will be lots of exercises in the PDF.

و تمرین‌های زیادی در PDF وجود خواهد داشت.

You will leave this lesson

شما این درس را با

feeling more confident about the ways you can use "would".

احساس اطمینان بیشتری در مورد روش هایی که می توانید از "wild" استفاده کنید، ترک خواهید کرد.

I'd like to remind you that, as always,

می‌خواهم به شما یادآوری کنم که مانند همیشه،

I have created a free PDF that goes with this lesson.

یک PDF رایگان ایجاد کرده‌ام که با این درس مطابقت دارد.

It will show you everything we're going to talk about today,

همه چیزهایی را که امروز قرار است در مورد آن صحبت کنیم، با

in a nice, clear layout,

یک طرح زیبا و واضح به شما نشان می‌دهد،

and it has lots of exercises,

و تمرین‌های زیادی دارد،

so you can put what you learned today

بنابراین می‌توانید بعداً آنچه را که امروز آموخته‌اید

into practise later on.

به کار ببرید.

If you would like to download this free PDF,

اگر مایل به دانلود این پی دی اف رایگان هستید،

just click on the link in the description box.

کافیست روی لینک موجود در کادر توضیحات کلیک کنید.

You enter your name and your email address.

شما نام و آدرس ایمیل خود را وارد کنید.

You sign up to my mailing list,

شما در لیست پستی من ثبت نام می کنید

and the PDF will arrive directly in your inbox.

و PDF مستقیماً در صندوق ورودی شما می رسد.

Every week after that,

هر هفته پس از آن،

you will automatically receive my free lesson PDFs,

شما به‌طور خودکار فایل‌های PDF درس رایگان من را به

along with all my news, offers, and course updates.

همراه تمام اخبار ، پیشنهادات و به‌روزرسانی‌های دوره دریافت خواهید کرد.

It's a free service, and you can unsubscribe at anytime.

این یک سرویس رایگان است و هر زمان که بخواهید می توانید اشتراک خود را لغو کنید.

Right, let's get started with the lesson,

درست است، بیایید با درس شروع کنیم،

and firstly, I want to do just a little focus

و اولاً، من می خواهم فقط کمی

on the pronunciation.

روی تلفظ تمرکز کنم.

Speakers of certain languages

سخنرانان برخی از زبان ها

really struggle with that "wo" sound.

واقعاً با صدای "wo" مشکل دارند.

They almost say, "gho",

تقریباً می گویند «قو»

you want to make your lips nice and round, like this.

می خواهی این گونه لب هایت را زیبا و گرد کنی.

Almost as if you're going to kiss,

تقریباً انگار قرار است ببوسید،

but with a little hole. (chuckles)

اما با یک سوراخ کوچک. (می خندد)

It's like, you're saying, "Ooh", but it's even smaller.

مثل این است که می گویید "اوه"، اما حتی کوچکتر است.

"oo".

"اوو".

And then go straight into "ud",

و سپس مستقیماً به "ود"

"oo-ud", "wud", "wood", "would"

، "اووود"، "وود"، "چوب"، "آیا" بروید،

I'm sure that some of you didn't need that,

مطمئن هستم که برخی از شما به آن نیاز نداشتید،

but I'm sure that some of you did, actually.

اما مطمئن هستم که برخی از شما به آن نیاز نداشتید. ، در حقیقت.

Let's start with the first use of would.

بیایید با اولین استفاده از will شروع کنیم.

We use "would" to make polite requests.

برای درخواست‌های مؤدبانه از «wild» استفاده می‌کنیم.

This is one of the most common phrases using "would",

این یکی از رایج ترین عباراتی است که در استفاده از "دوست دارم"،

when we want to ask for something politely,

وقتی می خواهیم مودبانه چیزی

we say, "I would like", or "I'd like".

بخواهیم، ​​می گوییم "من می خواهم" یا "می خواهم".

"I'd like a cup of tea, please."

"من یک فنجان چای می خواهم، لطفا."

Or "I'd like the scones with jam."

یا "من اسکون با مربا را می خواهم."

There's a big fight in the UK

دعوای بزرگی در بریتانیا

about how to pronounce "scone".

در مورد نحوه تلفظ "scone" وجود دارد.

Some say "scone", some say "scon",

عده ای می گویند «اسکون»، برخی می گویند «اسکون»، شمشیر

scone like cone, scon like gone.

مانند مخروط، اسکن مثل رفته.

I've always said, "scon".

من همیشه گفته ام، "تقلب".

If you are a British or a fan of British culture,

اگر اهل بریتانیا یا طرفدار فرهنگ بریتانیا هستید،

which do you say? "Scon" or "scone", let me know.

کدام را می گویید؟ "Scon" یا "scone"، به من اطلاع دهید.

We can also use "would like"

ما همچنین می‌توانیم از «will like»

to request things for other people to.

برای درخواست چیزهایی برای افراد دیگر استفاده کنیم.

"My husband would like a hot chocolate,

شوهرم یک شکلات داغ می‌خواهد

and the New York Times."

و نیویورک تایمز.

That is what he likes.

این چیزی است که او دوست دارد.

The first time we ever went to a posh hotel together,

اولین باری که با هم به یک هتل شیک رفتیم

very early in our relationship,

، در اوایل رابطه مان

they said, "What would you like in the morning?

، گفتند: " صبح چه

Which newspaper and hot drink."

میل داری؟ کدام روزنامه و نوشیدنی گرم."

And he just panicked and said "A hot chocolate

و او فقط وحشت کرد و گفت: یک شکلات داغ

and the New York Times." (laughs)

و نیویورک تایمز. (می خندد

The structure of this is "Subject + would like + object"

) ساختار این "موضوع + دوست دارد + شی"

or "Subject + would like + to infinitive".

یا "موضوع + دوست دارد + به مصدر" است.

We can also use "would" to make requests as a question.

ما همچنین می توانیم از "would" برای درخواست به عنوان یک سوال استفاده کنیم.

"Would you close the curtains, please?"

"پرده ها را می بندی، لطفا؟"

Or "Would you buy me a newspaper?"

یا "آیا برای من روزنامه می خرید؟"

Preferably the New York Times,

ترجیحا نیویورک تایمز،

with a hot chocolate.

با یک شکلات داغ.

Number two, we can use "would"

شماره دو، ما می توانیم از "wild"

to make invitations and offers.

برای ایجاد دعوت نامه ها و پیشنهادات استفاده کنیم.

For example,

برای مثال،

if you want to politely offer someone some food or a drink,

اگر می‌خواهید مودبانه به کسی غذا یا نوشیدنی بدهید،

you can say, "Would you like a cup of tea?"

می‌توانید بگویید: «می‌خواهی یک فنجان چای بخوری؟»

"Would you like a biscuit with that?"

"آیا با آن بیسکویت می خواهید؟"

If you want to invite somebody to an event or a place,

اگر می خواهید کسی را به یک رویداد یا مکانی دعوت کنید،

you can say,

می توانید بگویید:

"Would you like to come to our house tomorrow for dinner?"

"دوست داری فردا برای شام به خانه ما بیایی؟"

Or "Would you like to come with me to the party tonight?"

یا "دوست داری امشب با من به مهمانی بیایی؟"

We can also use "would" in reported speech.

همچنین می‌توانیم از «wild» در گفتار گزارش شده استفاده کنیم.

I've made a video recently on reported speech.

من اخیراً یک ویدیو در مورد سخنرانی گزارش شده ساخته ام.

I'll leave it down there in the description box.

من آن را همانجا در کادر توضیحات می گذارم.

It's very concise.

خیلی مختصر است.

I'm sure it will help you,

مطمئنم

if you want to look in more detail,

اگر می‌خواهید جزئیات بیشتری را بررسی کنید، به شما کمک می‌کند،

but just as a brief overview,

اما فقط به عنوان یک نمای کلی،

we can use "would" in reported speech.

می‌توانیم از "wild" در گفتار گزارش شده استفاده کنیم.

In reported speech,

در گفتار گزارش شده،

"would" is the past of "will".

«ویلد» گذشته «اراده» است.

In direct speech,

در سخنرانی مستقیم،

"I will help you move house." said Robert.

"من به شما کمک می کنم خانه را تغییر دهید." رابرت گفت.

Transforming that into reported speech,

با تبدیل آن به سخنرانی گزارش شده،

"Robert said that he would help me move house."

"رابرت گفت که به من کمک می کند خانه را تغییر دهم."

"Will" changes to "would".

"اراده" به "ویلد" تغییر می کند.

Whenever you see "will" in direct speech,

هر زمان که "اراده" را در گفتار مستقیم مشاهده

you can use "would" in reported speech.

کردید، می توانید از "wild" در گفتار گزارش شده استفاده کنید.

Some more examples.

چند نمونه دیگر

"She said she would come."

او گفت که می آید.

"They told me they would finish it by the next day."

آنها به من گفتند که تا روز بعد آن را تمام می کنند.

"I said I would drive them to the airport."

گفتم من آنها را به فرودگاه می برم.

Number four.

شماره چهار.

Now this one is really important,

اکنون این یکی واقعاً مهم است،

because often students don't know about this,

زیرا اغلب دانش آموزان در این مورد نمی دانند،

but we use it a lot in speeches, natives.

اما ما از آن در سخنرانی ها، بومی ها بسیار استفاده می کنیم.

My husband, Will, uses this all the time,

شوهرم، ویل، همیشه از این استفاده می‌کند و این یک

and it really annoyed me once,

بار واقعاً من را آزار می‌دهد،

because we filmed a video for this channel,

زیرا ما یک ویدیو برای این کانال فیلم‌برداری کردیم،

and he used "would" all the time, in this way,

و او همیشه از "wild " به این شکل استفاده می‌کرد،

and I think it really confused some of the viewers.

و فکر می‌کنم واقعاً برخی از آن‌ها را گیج کرد. بینندگان

So I'm really happy to be talking about it today.

بنابراین من واقعا خوشحالم که امروز در مورد آن صحبت می کنم.

We use "would" to talk about typical behaviour in the past.

ما برای صحبت در مورد رفتار معمولی در گذشته از "wild" استفاده می کنیم .

If you didn't know this before,

اگر قبلاً این را نمی‌دانستید،

this is going to make you think,

این شما را به این فکر

oh, I understand why they said "would" all the time now.

می‌اندازد، اوه، من می‌فهمم چرا الان همیشه می‌گفتند "باید".

We use "would" to talk about repeated actions in the past.

ما برای صحبت در مورد اقدامات تکراری در گذشته از "wild" استفاده می کنیم .

Habits that we don't do anymore.

عادت هایی که دیگر انجام نمی دهیم.

"When I was a child,

وقتی بچه بودم

we would go to France for our holidays."

برای تعطیلات به فرانسه می رفتیم.»

That was a repeated action, typical behaviour,

این یک عمل تکراری بود ، یک رفتار معمولی،

but I'm not a child anymore.

اما من دیگر بچه نیستم.

I don't go to France anymore for my holidays.

من دیگر برای تعطیلاتم به فرانسه نمی روم.

"When Julian was at university,

زمانی که جولیان در دانشگاه بود، تقریباً هر شب

he would eat ready meals almost every night."

غذاهای آماده می خورد .

He doesn't do this anymore. He's not a student,

او دیگر این کار را نمی کند. او دانش آموز نیست،

but when he was a student, this is what he "would" do.

اما زمانی که دانشجو بود، این همان کاری است که او انجام می داد.

Note that you can't use this to talk about state verbs,

توجه داشته باشید که نمی توانید از این برای صحبت در مورد افعال حالت

like "love", "hate", "want" or "have".

مانند "عشق"، "نفرت"، "خواستن" یا "داشتن" استفاده کنید.

For states, we use the structure "used to" instead.

برای حالت ها، به جای آن از ساختار "استفاده شده به" استفاده می کنیم.

We don't say, "When I was a child, I would love chocolate."

ما نمی گوییم: "وقتی بچه بودم، عاشق شکلات بودم."

We do say, "When I was a child, I used to love chocolate."

ما می گوییم: "وقتی بچه بودم، عاشق شکلات بودم."

Because "love" is a state verb,

از آنجا که "عشق" یک فعل حالت است،

so it doesn't go with "would".

بنابراین با "dould" همخوانی ندارد.

"When I was a child, I used to love chocolate,

وقتی بچه بودم، شکلات را دوست داشتم،

but now I don't like it."

اما اکنون آن را دوست ندارم.

What a lie. What a lie.

عجب دروغی. عجب دروغی.

Number five.

شماره پنج.

We use "would" to talk about willingness in the past.

ما برای صحبت در مورد تمایل در گذشته از "wild" استفاده می کنیم .

If you want to talk about how willing or happy someone was

اگر می خواهید در مورد اینکه کسی در گذشته چقدر مایل یا خوشحال بود

to do something in the past, you can use "would".

که کاری را انجام دهد صحبت کنید ، می توانید از "wild" استفاده کنید.

Although we normally use this in a negative way,

اگرچه ما معمولاً از این به صورت منفی استفاده می کنیم،

so it's more likely that we use "wouldn't".

بنابراین به احتمال زیاد از "نمی خواست" استفاده کنیم.

"The shop wouldn't give me a refund,

"فروشگاه به من بازپرداخت نمی کند،

even though my new phone is obviously broken."

حتی اگر تلفن جدید من آشکارا خراب است."

They weren't willing to,

آنها حاضر نبودند،

or "Dave wouldn't carry any of my boxes for me."

یا "دیو هیچ یک از جعبه های من را برای من حمل نمی کرد."

He wasn't willing to.

او حاضر نبود

"My parents wouldn't lend me any money,

پدر و مادرم هیچ پولی به من قرض نمی دادند،

so I couldn't go out."

بنابراین من نمی توانستم بیرون بروم.

Number six,

شماره شش،

we also use "would" in hypothetical situations.

ما در موقعیت های فرضی نیز از "wild" استفاده می کنیم .

This is another really key one.

این یکی دیگر از موارد بسیار کلیدی است.

Hypothetical situations are situations

موقعیت های فرضی موقعیت هایی هستند

that we are imagining.

که ما در حال تصور آنها هستیم.

They're not real.

آنها واقعی نیستند.

"The restaurant would be too expensive,

"رستوران خیلی گران خواهد بود،

so we won't go there." (chuckles) Basically.

بنابراین ما به آنجا نخواهیم رفت." (می خندد) اصولا.

"I would like to live in Spain,

"من دوست دارم در اسپانیا زندگی کنم،

because the weather's beautiful."

زیرا هوا زیبا است."

But I live in England. So I can't.

اما من در انگلیس زندگی می کنم. پس من نمی توانم.

"I would get seasick with those huge waves,

من با آن امواج عظیم دریا

so I'm not going on the boat trip."

می زنم، بنابراین به سفر قایق نمی روم.

or "It would be great to travel more often."

یا "خیلی خوب است که بیشتر سفر کنید."

Number seven,

شماره هفت،

we use "would" in conditional sentences.

ما در جملات شرطی از "wild" استفاده می کنیم.

I have a full video on the conditionals.

من یک ویدیو کامل در مورد شرطی ها دارم.

We go into more detail in that video.

در آن ویدیو به جزئیات بیشتری می پردازیم.

I've left a link for you in the description box,

من پیوندی را برای شما در کادر توضیحات گذاشته‌ام،

but just as an overview, I'll go over it now,

اما فقط به عنوان یک نمای کلی ، اکنون به آن

relating to "would".

می‌پردازم که مربوط به "do" است.

We use "would" in the second conditional

to talk about imaginary, impossible,

برای صحبت در مورد موقعیت‌های خیالی، غیرممکن

or very unlikely situations in the present.

یا بسیار بعید در حال حاضر، از "wild" در شرط دوم استفاده می‌کنیم.

These are similar to the hypothetical situations

اینها شبیه موقعیت های فرضی است

that we spoke about just before,

که قبلاً در مورد آنها صحبت کردیم،

but with the second conditional, we use two clauses,

اما با شرط دوم ، از دو

the "If clause" and the "Would clause".

بند "If clause" و "Would clause" استفاده می کنیم.

"If I moved to another country, I would miss my parents."

اگر به کشور دیگری نقل مکان می کردم، دلم برای پدر و مادرم تنگ می شد.»

"Claire would take a trip around the world

"کلر اگر در لاتاری برنده می شد، به دور دنیا سفر

if she won the lottery."

می کرد."

Take a look at the structure of these sentences,

به ساختار این جملات نگاهی بیندازید،

but pay attention. Okay?

اما دقت کنید. باشه؟

The structure is "If + subject + past simple comma

ساختار "اگر + موضوع + موضوع کاما ساده گذشته + will

subject + would + the base form of the verb."

+ شکل پایه فعل است."

However, that's why I said pay attention.

با این حال به همین دلیل گفتم توجه کنید.

That little comma, just there,

این کامای کوچک، فقط در آنجا

is only needed if the, "If clause" comes first,

، فقط در صورتی مورد نیاز است که «اگر بند» اول باشد،

you can swap the clauses over,

می‌توانید جملات را با هم عوض کنید،

and in that case, the comma isn't needed.

و در آن صورت، کاما مورد نیاز نیست.

I know it seems like such a tiny thing,

می دانم که به نظر چیز کوچکی است،

but if you're in an exam, it's really important.

اما اگر در یک امتحان هستید ، واقعاً مهم است.

Please also remember, even though we're using past tenses,

لطفاً همچنین به یاد داشته باشید، حتی اگر ما از زمان گذشته استفاده می

we are imagining things in the present.

کنیم، چیزهایی را در زمان حال تصور می کنیم.

Some more examples.

چند نمونه دیگر

"If my children ate all their vegetables,

اگر بچه‌های من همه سبزی‌هایشان را می‌خوردند

they would get ice cream."

، بستنی می‌گرفتند.»

We're using a comma there,

ما در آنجا از کاما استفاده می کنیم،

because the "If clause" comes first.

زیرا "If clause" اول است.

"I would take Spanish classes if I had time."

اگر وقت داشتم در کلاس های اسپانیایی شرکت می کردم.

The "If clause" comes second, so there's no comma.

"If clause" دوم می شود ، بنابراین کاما وجود ندارد.

"We'd get a Labrador if we were allowed to get a dog."

"اگر به ما اجازه می دادند سگی بگیریم، لابرادور می گرفتیم."

I said "We'd", the contraction. "We would", "We'd".

من گفتم "ما"، انقباض. "ما"، "ما"

"If they spoke English, they would move to New Zealand."

اگر انگلیسی صحبت می کردند، به نیوزلند نقل مکان می کردند.»

Next up we have the third conditional,

در مرحله بعد، شرط سوم را داریم،

and this is the conditional that we use to talk about

و این شرطی است که از آن برای صحبت در مورد

hypothetical situations in the past.

موقعیت های فرضی در گذشته استفاده می کنیم.

We often use this structure to imagine changing the past,

ما اغلب از این ساختار برای تصور تغییر گذشته

or imagining things happening differently.

یا تصور اتفاقات متفاوت استفاده می کنیم.

"I would have called you if I had known you were at home."

"اگر می دانستم در خانه هستی، با تو تماس می گرفتم ."

or "If she had helped us, we would have finished earlier."

یا "اگر او به ما کمک کرده بود، ما زودتر تمام می کردیم."

Let's look at the structure quickly.

بیایید به سرعت به ساختار نگاه کنیم.

The whole comma situation is very similar.

کل وضعیت کاما بسیار شبیه است.

"If + subject + past perfect comma

"اگر + موضوع + موضوع ماضی کامل کاما

subject + would have + past participle."

+ دارای + فعل ماضی است."

If the "If clause" comes first,

اگر «اگر بند» اول بیاید،

we need a comma, if it comes second, we do not.

به کاما نیاز داریم، اگر دوم شود، نه.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

"If he'd practised more,

اگر بیشتر تمرین می کرد،

he would have passed his driving test."

حتماً امتحان رانندگی خود را پس می داد.»

"She wouldn't have missed her flight

اگر زنگ ساعتش به صدا درآمده بود، پروازش را از دست نمی

if her alarm had gone off."

داد.

"If you'd bought a ticket,

"اگر بلیط

you wouldn't have got a fine."

می خریدی جریمه نمی شدی."

I said, "You'd", "You had".

گفتم: «تو»، «داشتی».

Moving on to number eight.

حرکت به سمت شماره هشت.

We can use "would" with "wish".

می توانیم از "wild" با "خواست" استفاده کنیم.

We use "would" with "wish"

to talk about things that we want people to do or not to do.

برای صحبت در مورد چیزهایی که می خواهیم مردم انجام دهند یا انجام ندهند از "wild" با "خواستن" استفاده می کنیم.

We often use it when we're annoyed by someone's habit

ما اغلب زمانی از آن استفاده می کنیم که از عادت کسی

or something they do regularly.

یا کاری که به طور مرتب انجام می دهد آزرده خاطر شویم.

"I wish you wouldn't leave the door unlocked."

"کاش در را باز نمی گذاشتی."

"He wishes his dad wouldn't smoke."

او آرزو می کند که ای کاش پدرش سیگار نمی کشید.

The structure is as follows,

ساختار به این صورت است،

"Subject + wish + subject + would

"موضوع + آرزو + فاعل + will

+ the base form of the verb.

+ شکل پایه فعل.

"I wish you'd clean the house more often."

"کاش بیشتر اوقات خانه را تمیز می کردی

"I wish you wouldn't borrow my clothes."

." "کاش لباس هایم را قرض نمی گرفتی."

"They wish their neighbor's dog wouldn't bark at night."

سگ همسایه آنها شب پارس نمی کرد."

"We wish our grandparents would move closer to us."

"کاش پدربزرگ و مادربزرگمان به ما نزدیکتر می شدند."

Number nine, we use "would" to talk about preferences.

شماره نه، از "wild" برای صحبت در مورد ترجیحات استفاده می کنیم.

If we want to talk about what we

اگر می خواهیم در مورد آنچه ما یا دیگران ترجیح می دهند صحبت کنیم.

or what somebody else prefers from several options,

چندین گزینه،

we use the phrase "would rather".

ما از عبارت "ترجیح می دهیم" استفاده می کنیم.

This could be a real situation in the present,

این می تواند یک موقعیت واقعی در زمان حال

or a hypothetical situation.

یا یک موقعیت فرضی باشد.

"I'd rather get a takeaway today, I'm too tired to cook."

or "Would you rather go to the cinema or to the theatre?"

بهتر است به سینما بروید یا به تئاتر؟

The structure is,

" ساختار این است:

"Subject + would rather + the base form of the verb."

"موضوع + ترجیح می دهند + شکل پایه فعل."

Some more examples,

چند مثال دیگر،

"Would you rather have tea or coffee?"

"ترجیح می دهی چای یا قهوه بخوری؟"

or "They'd rather not come tonight

یا "آنها ترجیح می دهند نه" امشب بیا

because they're not feeling well."

چون حالشان خوب نیست."

or "Tina would rather meet us at the restaurant."

یا "تینا ترجیح می دهد ما را در رستوران ملاقات کند."

Finally, number 10,

در نهایت، شماره 10

we use "would" to give opinions.

، از "wild" برای نظر دادن استفاده می کنیم.

When we want to give our opinion about something,

وقتی می خواهیم نظر خود را در مورد چیزی بگوییم.

but we're not sure we're correct

اما مطمئن نیستیم که درست

or we want to be really polite,

می‌گوییم یا می‌خواهیم واقعا مؤدب

we can use "would" as part of some set phrases.

باشیم، می‌توانیم از "wild" به عنوان بخشی از عبارات مجموعه استفاده کنیم.

We often say,

ما اغلب می گوییم،

"I would think",

"من فکر می کنم"،

"I would imagine",

"من تصور می کنم"،

or "I would guess".

یا "من حدس می زنم".

"I'd imagine it's been a tough few days for him."

فکر می‌کنم چند روز سخت برای او بوده است.»

"I'd guess he'd want to help."

"من حدس می زنم که او می خواهد کمک کند."

"I'd think we'd need to talk to the manager

من فکر می کنم

before we commit to this."

قبل از اینکه به این موضوع متعهد شویم باید با مدیر صحبت کنیم.

Right. That is it.

درست. همین است.

The 10 uses for "would".

10 کاربرد "wild".

Now it is time to test your understanding,

اکنون زمان آن رسیده است که درک خود را

by taking the quiz in the PDF.

با شرکت در آزمون PDF آزمایش کنید.

If you'd like to download that PDF,

اگر می‌خواهید آن PDF را دانلود کنید

the link is in the description box.

، لینک آن در کادر توضیحات موجود است.

You enter your name and your email address.

شما نام و آدرس ایمیل خود را وارد کنید.

You sign up to my mailing list,

شما در لیست پستی من ثبت نام می کنید

and the PDF comes directly to your inbox,

و PDF مستقیماً به صندوق ورودی شما می آید

and then you're automatically signed up to my mailing list.

و سپس به طور خودکار در لیست پستی من ثبت نام می کنید.

You get all of my free PDFs each week,

شما هر هفته همه فایل‌های PDF رایگان من،

plus all of my news, offers and course updates.

به‌علاوه همه اخبار، پیشنهادات و به‌روزرسانی‌های دوره‌های من را دریافت می‌کنید.

Don't forget to connect with me on all of my social media.

فراموش نکنید که در تمام شبکه های اجتماعی من با من در ارتباط باشید.

I've got my Instagram,

من اینستاگرام

I've got my website, englishwithlucy.co.uk.

خود را دارم، وب سایت خود را دارم، englishwithlucy.co.uk.

I've got a pronunciation tool there.

من یک ابزار تلفظ در آنجا دارم.

Lots of lessons are there too.

درس های زیادی نیز وجود دارد.

If you would like to improve

اگر می‌خواهید

your listening and vocabulary skills,

مهارت‌های شنیداری و واژگان خود را بهبود ببخشید،

then I also have my vlogging channel,

پس من کانال وبلاگ‌نویسی خود را نیز دارم،

where we document our life here in the English countryside,

که در آن زندگی خود را در حومه انگلیسی مستند می‌کنیم،

and every single vlog is fully subtitled,

و هر یک از وبلاگ‌ها کاملاً زیرنویس شده است،

so you can use them for listening practise,

بنابراین می‌توانید از آن‌ها برای تمرین گوش دادن استفاده کنید.

and to acquire more vocabulary.

واژگان بیشتری به دست آورید

I will see you soon for another lesson.

به زودی برای یک درس دیگر می بینمت.

Mwah. (kiss smacks)

مواه (بوسه بوسه)

Let's look at the structure quickly.

بیایید به سرعت به ساختار نگاه کنیم.

The whole... (production cut beeps)

کل... (تولید برش بوق)

She wouldn't have missed her flight, if her, ah (laughs)

او پرواز خود را از دست نمی داد ، اگر او، آه (می خندد)

This tiny, tiny lipstick.

این رژ لب ریز و ریز.

(production cut beeps) Plus subject, plus past...

(بوق های برش تولید) موضوع به علاوه گذشته...

(production cut beeps) The stroke.

(بوق های قطع تولید ) سکته مغزی.

The structure is, if plus subject plus...

ساختار این است، اگر به علاوه موضوع به علاوه...

(production cut beeps)

(بوق های قطع تولید)

(upbeat music)

(موسیقی شاد)