Smart ways to use the PRESENT SIMPLE and CONTINUOUS in IELTS Speaking | Keith's Grammar Guides

- Hello, my friends and welcome.

- سلام دوستان گلم و خوش آمدید.

So I'm starting a series of videos about grammar.

بنابراین من یک سری ویدیو در مورد گرامر شروع می کنم.

And today we're gonna be looking at four grammatical tenses,

و امروز چهار زمان گرامری را بررسی خواهیم کرد،

I'm gonna show you how to form them and how you can use

من به شما نشان خواهم داد که چگونه آنها را تشکیل دهید و چگونه می توانید از

them in the IELTS speaking test.

آنها در آزمون اسپیکینگ آیلتس استفاده کنید.

Let's do it!

بیایید آن را انجام دهیم!

(bright upbeat dramatic music)

(موسیقی دراماتیک شاد و روشن)

Hi, my name is Keith and I run the Keith Speaking Academy,

سلام، نام من کیث است و آکادمی Speaking Keith را اداره می کنم،

and I'm here to help you speak better English,

و اینجا هستم تا به شما کمک کنم انگلیسی بهتر صحبت کنید،

give better answers and get a higher score

پاسخ های بهتری بدهید و

on the IELTS speaking test.

در آزمون اسپیکینگ آیلتس نمره بالاتری کسب کنید.

So I wanted to start a series of videos about grammar.

بنابراین من می خواستم یک سری ویدیو در مورد گرامر شروع کنم.

A lot of people have asked me about grammar,

افراد زیادی از من در مورد گرامر سوال کرده اند،

but specifically grammar for the IELTS speaking test.

اما به طور خاص گرامر برای آزمون اسپیکینگ آیلتس.

Did you know that written grammar,

آیا می دانستید که دستور زبان نوشتاری

and spoken grammar are a little bit different?

و گرامر گفتاری کمی متفاوت هستند؟

So today we're gonna look at four different tenses

بنابراین امروز ما به چهار زمان

all around the present time.

مختلف در زمان حال نگاه خواهیم کرد.

So we're gonna look at present simple,

بنابراین ما به حال ساده،

present continuous, present perfect,

حال استمراری، حال کامل

and the present perfect continuous, right?

و حال کامل استمراری نگاه خواهیم کرد، درست است؟

The four tenses in the present time,

چهار زمان در زمان حال،

or so we think.

یا ما فکر می کنیم.

So when it comes to grammar,

بنابراین وقتی صحبت از دستور زبان می شود

it's really important, I think, there are two things,

، واقعاً مهم است، به نظر من ، دو چیز وجود دارد،

two things we should look at.

دو چیز که باید به آنها نگاه کنیم.

One is the rules of grammar.

یکی قواعد دستور زبان است.

So being able to understand, know

بنابراین توانایی درک، دانستن

and follow grammatical rules is important.

و پیروی از قواعد گرامری مهم است.

But that's only half the story.

اما این فقط نیمی از داستان است.

The other 50% is about creating meaning.

50 درصد دیگر مربوط به خلق معناست.

So what do I mean by that, is that when we use different

بنابراین منظور من از آن این است که وقتی از زمان های مختلف استفاده

tenses we create a certain meaning.

می کنیم، معنای خاصی ایجاد می کنیم.

And very often it's not about it's right or it's wrong,

و اغلب اوقات این نیست که درست یا غلط است،

it's about what do you mean?

بلکه به این مربوط می شود که منظور شما چیست؟

So for example, right?

برای مثال، درست است؟

Some people say to me, Keith,

بعضی ها به من می گویند کیث،

when the examiner asks me where do you live?

وقتی ممتحن از من می پرسد کجا زندگی می کنی؟

Do you, do I say, I live in London or I am living in London?

آیا شما می گویم من در لندن زندگی می کنم یا در لندن زندگی می کنم؟

Well, the thing is grammatically they're both correct.

خب، موضوع این است که از نظر دستوری هر دو درست هستند.

But each one creates a slightly different meaning.

اما هر یک معنای کمی متفاوت ایجاد می کند.

And it's important that you understand the meaning

و این مهم است که معنایی

you are creating to have good communication, right?

را که ایجاد می کنید برای داشتن ارتباط خوب درک کنید، درست است؟

In fact, you could say,

در واقع می توان گفت

I have lived in London or I have been living in London.

من در لندن زندگی کرده ام یا در لندن زندگی کرده ام.

All of them are correct, but what's the meaning?

همه آنها درست است، اما معنی چیست؟

So we will focus on grammatical rules,

بنابراین ما روی قواعد گرامری تمرکز خواهیم کرد،

but also creating meaning, it's really important,

اما همچنین ایجاد معنا، این واقعا مهم است،

especially when we're speaking, right?

به خصوص زمانی که صحبت می کنیم، درست است؟

Okay, great, just as we begin to let you know,

خوب، عالی است، همانطور که ما شروع به اطلاع رسانی به شما می کنیم،

if you're interested I do have an online course.

اگر شما علاقه مند هستید، من یک دوره آنلاین دارم.

It looks at IELTS speaking in depth,

به طور عمیق به صحبت کردن آیلتس نگاه می کند،

different questions and topics,

سوالات و موضوعات مختلف،

part one, two and three,

بخش اول، دوم و سوم،

gives you lots of language

زبان و تلفظ زیادی را به شما می دهد

and pronunciation to help you as well as ideas actually,

تا به شما کمک کند و همچنین ایده هایی را در

to help you do better in IELTS speaking.

اختیار شما قرار می دهد تا به شما کمک کند تا در مکالمه آیلتس بهتر عمل کنید.

It's on Udemy somewhere up here, go and check

اینجا روی Udemy است، بروید و

it out, if it's right for you, go for it.

آن را بررسی کنید، اگر برای شما مناسب است، آن را دنبال کنید.

Now, then let's get into that really interesting

حالا بیایید وارد دنیای واقعاً جالب

world of grammar.

گرامر شویم.

Right, so let's begin!

درست است، پس بیایید شروع کنیم!

Oh, actually I've just noticed you can see my Zoom shirt.

اوه، در واقع من تازه متوجه شدم که می توانید پیراهن زوم من را ببینید.

(chuckles)

(می خندد)

My zoom shirt, do you know what a Zoom shirt is, right?

پیراهن زوم من، می دانید پیراهن زوم چیست، درست است؟

Do you know in the times of COVID-19,

آیا می دانید در زمان COVID-19،

more and more people are working online?

افراد بیشتری به صورت آنلاین کار می کنند؟

So the survey was done

بنابراین نظرسنجی انجام شد

and discovered that most people walk around the house

و مشخص شد که اکثر مردم

in summer wearing very little, maybe nothing.

در تابستان با لباس بسیار کم، شاید هیچ، در خانه قدم می زنند.

And when it comes to the meetings

و وقتی نوبت به جلسات می‌رسد

they take the shirt off the back of the chair,

، پیراهن را از پشت صندلی برمی‌دارند

they put on the shirt,

، پیراهن را می‌پوشند

they get all dressed up and then they have their official

، همه لباس‌ها را آرایش می‌کنند و سپس جلسه رسمی

serious professional meeting, right?

حرفه‌ای جدی خود را دارند، درست است؟

(laughs)

(می خندد)

And well, who knows if they're wearing trousers,

و خوب، چه کسی می داند که آیا آنها شلوار،

boxer shorts, one sock, odd coloured socks,

شورت باکسر، یک جوراب، جوراب های رنگی عجیب و غریب می پوشند،

nobody knows, it's the, it's called the Zoom shirt.

هیچ کس نمی داند، این همان پیراهن زوم است.

So I'm gonna get rid of this, 'cause I've already got

پس من از شر آن خلاص می شوم ، چون قبلا

my shirt on.

پیراهنم را پوشیده ام.

Right, let's get down to business.

درست است، بیایید دست به کار شویم.

I'm gonna look today at the present tenses.

من امروز به زمان حال نگاه خواهم کرد.

Let's begin with the present simple, right?

بیایید با حال ساده شروع کنیم، درست است؟

Now, the presence symbol,

در حال حاضر، نماد حضور

is used to talk about states,

، برای صحبت در مورد حالت ها استفاده می شود،

things that are fairly permanent, right?

چیزهایی که نسبتاً دائمی هستند، درست است؟

I live in Santander, right?

من در سانتاندر زندگی می کنم، درست است؟

For example, here, I live in Santander.

به عنوان مثال، در اینجا، من در Santander زندگی می کنم.

I work in a university.

من در دانشگاه کار می کنم.

My brother studies law.

برادرم حقوق می خواند.

Actually, those are not entirely true.

در واقع، اینها کاملاً درست نیستند.

I live in Santander, that's true.

من در سانتاندر زندگی می کنم، این درست است.

I don't work in a university, I work from home,

من در دانشگاه کار نمی کنم، در خانه کار می کنم

and actually my brother doesn't study law,

و در واقع برادرم حقوق نمی خواند،

he studies, he doesn't study.

درس می خواند، درس نمی خواند.

What am I saying?

من چه می گویم؟

(laughs)

(می خندد)

He's older than me.

او از من بزرگتر است.

He works, he works in the finance field.

او کار می کند، او در زمینه مالی کار می کند.

So these are different states, right?

پس اینها ایالت های مختلف هستند، درست است؟

We can say, I live in Santander,

می توان گفت، من در سانتاندر زندگی می

my, well, let me tell you, my dad lives in Manchester.

کنم، خوب، اجازه دهید به شما بگویم، پدرم در منچستر زندگی می کند.

My brother lives in Chorlton.

برادر من در Chorlton زندگی می کند.

My sister lives in the North of England too.

خواهر من هم در شمال انگلستان زندگی می کند.

Me and my family we live here in Spain.

من و خانواده ام اینجا در اسپانیا زندگی می کنیم.

So let's have a look at the form here.

بنابراین اجازه دهید نگاهی به فرم در اینجا بیاندازیم.

So we will say, right?

پس ما خواهیم گفت، درست است؟

I, you, we, they plus the verb.

من، تو، ما، آنها به اضافه فعل.

So I live, you live, right?

پس من زندگی می کنم، شما زندگی می کنید، درست است؟

Or in the negative, I don't live in England, right?

یا در منفی، من در انگلیس زندگی نمی کنم، درست است؟

I live here!

من اینجا زندگی میکنم!

So it's I, you, we, they plus don't plus the verb, okay?

پس این من، شما، ما، آنها به اضافه فعل نیست، خوب؟

For example, I want to talk,

به عنوان مثال، من می خواهم صحبت کنم،

but you don't want to listen, common scenario.

اما شما نمی خواهید گوش دهید، سناریوی رایج.

(laughing)

(با خنده)

Now, with he and she it's different,

حالا، با او و او فرق می کند،

and this is what is the real challenge, right?

و این همان چالش واقعی است، درست است؟

'Cause you probably know this but you forget it.

زیرا احتمالاً این را می دانید اما فراموشش می کنید.

So we use, he, she or it plus the verb plus S,

بنابراین وقتی شما آن را املا می کنید، از او، او یا آن به اضافه فعل به اضافه S

or sometimes ES when you're spelling it.

یا گاهی اوقات ES استفاده می کنیم.

But the S sound,

اما صدای S،

the negative doesn't plus the verb, no, S, right?

منفی فعل، نه، S را ندارد، درست است؟

So he wants to talk,

بنابراین او می خواهد صحبت کند،

but Jane doesn't want to listen, right?

اما جین نمی خواهد گوش کند، درست است؟

Notice the S disappears in the negative.

توجه کنید که S در حالت منفی ناپدید می شود.

So that's the form how we make it.

بنابراین این شکلی است که ما آن را می سازیم.

We've said we can use it for states, right?

ما گفته ایم که می توانیم از آن برای ایالت ها استفاده کنیم، درست است؟

I live, so the kind of questions clearly at the beginning

من زندگی می کنم، بنابراین نوع سوالات به وضوح در

of IELTS speaking,

ابتدای سخنرانی آیلتس

the typical questions like where do you live?

، سوالات معمولی مانند کجا زندگی می کنید؟

What do you do?

چه کار میکنی؟

What do you study, right?

چی میخونی درسته

These are typical questions.

اینها سوالات معمولی هستند.

And of course you can use the present simple,

و البته می توانید از حال ساده استفاده کنید،

I live in Santander,

من در سانتاندر زندگی می کنم، من در

I work from home, I'm a teacher,

خانه کار می کنم، من یک معلم هستم،

I teach people English.

من به مردم انگلیسی آموزش می دهم.

What do you study?

چه چیزی مطالعه می کنی؟

Well, actually, I study,

خوب، در واقع، من درس می خوانم،

if I'm at university, I study geography

اگر در دانشگاه باشم، جغرافیا می

or I study English, right?

خوانم یا انگلیسی می خوانم، درست است؟

These are states,

اینها حالت هستند

and we can use the present simple tense,

و ما می توانیم از زمان حال ساده

we can use, right?

استفاده کنیم، می توانیم استفاده کنیم، درست است؟

That doesn't mean you must use, okay?

این بدان معنا نیست که باید استفاده کنید، خوب؟

Remember we talked about creating meaning,

به یاد داشته باشید که ما در مورد ایجاد معنا صحبت کردیم،

so when I use the present simple, I study English,

بنابراین وقتی من از حال ساده استفاده می‌کنم، انگلیسی را مطالعه می‌کنم،

it gives a sense of a permanent state,

این یک حالت دائمی به شما می‌دهد،

we're creating that meaning.

ما آن معنا را ایجاد می‌کنیم.

What else can we use the present simple for?

چه چیز دیگری می توانیم از present simple استفاده کنیم؟

Well, we use it for routines, right?

خوب، ما از آن برای کارهای روزمره استفاده می کنیم، درست است؟

For example, I go to work by bus.

مثلا من با اتوبوس سر کار می روم.

It's not true, actually, 'cause I don't go to work,

این درست نیست، در واقع ، چون من سر کار نمی روم،

but I walk around the park most mornings, that is true.

اما بیشتر صبح ها در پارک قدم می زنم ، این درست است.

I usually drink tea when I get up, I don't drink

من معمولا وقتی بلند می شوم

coffee, partly true.

چای می نوشم، قهوه نمی خورم، تا حدی درست است.

(air whooshing)

(صدای هوا)

But you can see the routines that I have, right?

اما شما می توانید روتین هایی که من دارم را ببینید، درست است؟

I get up in the morning,

صبح بلند می شوم،

I brush my teeth, blah, blah, blah!

مسواک می زنم، بلا، بل، بل، بل!

So the kind of question you may use

بنابراین سوالی که ممکن است از آن استفاده

this could be, do you take public transport?

کنید می تواند این باشد که آیا از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنید؟

Yes, I go to work by bus.

بله، من با اتوبوس سر کار می روم.

What do you do in the mornings?

صبح ها چه می کنید؟

I get up, I go for a walk in the morning,

بلند میشم صبح میرم قدم

I drink coffee, what do you like to drink?

بزنم قهوه میخورم دوست داری چی بنوشی؟

Well, I drink coffee in the mornings,

خوب، من صبح ها قهوه

or I drink tea in the mornings,

می نوشم یا صبح ها چای می نوشم،

because I don't like coffee,

زیرا قهوه را دوست ندارم،

all in the present simple,

همه در زمان حال ساده،

so we can use it, the present symbol for routines as well.

بنابراین می توانیم از آن، نماد حال برای روتین ها نیز استفاده کنیم.

Now, similarly, but a little bit different,

اکنون، به طور مشابه، اما کمی متفاوت

we use the present simple for habits that we have, right?

، از حال ساده برای عادت هایی که داریم استفاده می کنیم، درست است؟

So for me, I do cook,

بنابراین برای من،

I cook now and again, but actually in my house

من آشپزی می کنم، من بارها و بارها آشپزی می کنم، اما در واقع در خانه

my wife usually cooks at home, right?

من همسرم معمولاً در خانه آشپزی می کند، درست است؟

Other habits I have, I read the newspaper in the morning,

عادات دیگری که دارم، صبح ها روزنامه می خوانم،

I drink tea or I drink coffee.

چای می نوشم یا قهوه می خورم.

I think I drink too much coffee actually.

فکر می کنم در واقع زیاد قهوه می نوشم.

It's a bit of a bad habit.

این یک کمی عادت بد است.

So for habits, we can also use present simple.

بنابراین برای عادات می توانیم از present simple نیز استفاده کنیم.

So coming back to the questions

بنابراین با بازگشت به

you may have similar questions, right?

سوالات ممکن است سوالات مشابهی داشته باشید، درست است؟

Do you cook?

آشپزی میکنی؟

Yes, I cook at the weekends,

بله، من آخر هفته ها

I cook now and again, but my wife

آشپزی می کنم، بارها و بارها آشپزی می کنم، اما همسرم

usually does most of the cooking,

معمولاً بیشتر آشپزی را انجام می

present simple, right?

دهد، درست است؟

What do you do in the mornings?

صبح ها چه می کنید؟

What are your habits?

عادات شما چیست؟

Well, I go for a walk,

خوب، من برای قدم زدن می روم،

I have a cup of coffee, I have breakfast,

یک فنجان قهوه می خورم، صبحانه می خورم،

all in the present simple.

همه در زمان حال ساده.

Okay, so it's similar to routine,

خوب، پس شبیه به روال است،

but also we can talk about negative habits, right?

اما همچنین می توانیم در مورد عادات منفی صحبت کنیم، درست است؟

I think I drink too much coffee.

فکر کنم زیاد قهوه میخورم

I don't do enough exercise,

من به اندازه کافی ورزش نمی کنم،

or maybe, or I smoke too much.

یا شاید، یا زیاد سیگار می کشم.

I don't, by the way!

اتفاقا من نمی کنم!

And finally, the present simple is really good for stories,

و در نهایت، حال ساده واقعاً برای داستان‌ها،

telling a story,

گفتن داستان،

maybe a film that you've watched

شاید فیلمی که تماشا

or a book that you've read,

کرده‌اید یا کتابی که خوانده‌اید،

any kind of a story.

یا هر نوع داستانی خوب است.

For example, you may get questions

به عنوان مثال، ممکن است سوالاتی

like, tell me about a film that you liked,

مانند، درباره فیلمی که دوست داشتید به من بگویید،

or describe a book you read recently.

یا کتابی را که اخیرا خوانده اید توضیح دهید.

This could be in the present simple,

این می تواند در زمان حال ساده باشد،

we often use it for example.

ما اغلب از آن برای مثال استفاده می کنیم.

So in this film, right?

پس در این فیلم، درست است؟

This girl travels across America,

این دختر به سراسر آمریکا سفر می کند

and in the end she finds her family.

و در پایان خانواده اش را پیدا می کند.

We can use the presence simple,

ما می توانیم از حضور ساده استفاده کنیم،

it makes the story feel very alive

این باعث می شود داستان بسیار زنده

and here, and it's very powerful.

و اینجا احساس شود و بسیار قدرتمند است.

And so it's a really nice way to create a vivid

و بنابراین این یک راه واقعا خوب برای ایجاد یک احساس واضح

and kind of present feeling towards the story.

و یک نوع حال حاضر نسبت به داستان است.

Great, so that is the present simple tense,

عالی است، به طوری که زمان حال ساده است،

different ways that we can use it.

راه های مختلفی که می توانیم از آن استفاده کنیم.

Let's move on!

بیایید ادامه دهیم!

Now, number two is the present continuous tense, right?

حالا شماره دو زمان حال استمراری است، درست است؟

Now, by the way, do you like my new lamp?

حالا، اتفاقا، آیا شما از لامپ جدید من خوشتان می آید؟

This one, it's lovely, right?

این یکی، دوست داشتنی است، درست است؟

Actually my wife put it there.

در واقع همسرم آن را آنجا گذاشت.

I think sometimes it's nice to have the female touch,

من فکر می‌کنم گاهی اوقات داشتن لمس زنانه خوب است،

just to make things a little bit more 'alegre' (Spanish).

فقط برای اینکه همه چیز کمی «الگره» (اسپانیایی) شود.

What's that, happy, yes!

این چیه، خوشحالم، آره!

(laughs)

(می خندد)

Lovely touch, so thank you for that!

لمس دوست داشتنی، پس بابت آن متشکرم!

Now, present continuous!

حال، حال استمراری!

For example, right?

مثلا درسته؟

I'm living in Santander.

من در سانتاندر زندگی می کنم.

(air whooshing)

Hang on, Keith, you just said I live in Santander, right?

صبر کن، کیث، فقط گفتی من در سانتاندر زندگی می کنم، درست است؟

So I am living in Santander,

بنابراین من در سانتاندر زندگی می کنم،

present continuous, is also a state

حال استمراری، همچنین یک حالت است

but it's a temporary state.

اما یک حالت موقت است.

I'm creating meaning or a feeling of being temporary.

من در حال ایجاد معنا یا احساس موقتی هستم.

What is temporary?

موقت چیست؟

Part-time, for a short time, not forever.

پاره وقت، برای مدت کوتاه، نه برای همیشه.

No, for a short time, not permanent.

نه، برای مدت کوتاه، دائمی نیست.

(air whooshing)

(هوا وهوا)

So it's a temporary state.

پس این حالت موقتی است.

So I'm living in Santander,

بنابراین من در سانتاندر زندگی می کنم، به

sounds like I'm here for a while, but I may move

نظر می رسد مدتی است اینجا هستم، اما ممکن است

on to another place later, right?

بعداً به مکان دیگری بروم، درست است؟

Whereas I live in Santander,

در حالی که من در سانتاندر زندگی می کنم، به

sounds like this is my home from now until the day I die,

نظر می رسد از الان تا روز مرگم اینجا خانه من است

it's very permanent.

، بسیار دائمی است.

Can you see the difference?

تفاوتش را می بینی؟

So for example, if I said to my family in England,

برای مثال، اگر به خانواده‌ام در انگلیس

well, I live in Santander,

بگویم، خوب، من در سانتاندر زندگی می‌کنم

they might not be happy,

، ممکن است خوشحال نباشند،

'cause it sounds like I'm gonna stay here.

زیرا به نظر می‌رسد که من اینجا می‌مانم.

But if I say I'm living in Santander,

اما اگر بگویم در سانتاندر زندگی

they may think, oh, that's good 'cause it's temporary,

می‌کنم، ممکن است فکر کنند، اوه، این خوب است، زیرا موقتی است،

and you will be coming back to England,

و شما به انگلستان برمی‌گردید

making them happy,

، آنها را خوشحال می‌کنید،

or maybe not.

یا شاید هم نه.

(laughs)

Yes, I'm sure it would.

(می خندد)

بله، مطمئنم اینطور خواهد شد.

But, so can you see the difference, right?

اما، پس می توانید تفاوت را ببینید، درست است؟

Both are correct, but there's just a difference

هر دو درست هستند، اما فقط یک تفاوت معنا وجود دارد که

of meaning creating a different meaning, okay?

معنای متفاوتی ایجاد می کند ، خوب؟

For example, temporarily I'm living in London,

مثلا من به طور موقت در لندن زندگی می کنم،

I'm staying with my brother for a few weeks, right?

چند هفته پیش برادرم می مانم، درست است؟

For a short time.

برای مدت کوتاهی.

Whether it's a week, a month or a year it doesn't matter,

یک هفته باشد، یک ماه یا یک سال، مهم نیست

it's the idea of a short time.

، ایده یک زمان کوتاه است.

Another example, right?

مثال دیگر، درست است؟

I'm working from home.

من از خانه کار می کنم.

Now, I guess, people who normally work in an office,

حالا، حدس می‌زنم، افرادی که معمولاً در یک اداره کار می‌کنند،

but during COVID-19 might say,

اما در طول کووید-19 ممکن است بگویند،

well, this month I'm working from home.

خوب، این ماه من از خانه کار می‌کنم.

But I would say I work from home, why?

اما من می گویم من از خانه کار می کنم، چرا؟

That's right because for me it's my job,

این درست است زیرا برای من این شغل من است،

I permanently work here, I work from home, right?

من به طور دائم اینجا کار می کنم، من از خانه کار می کنم، درست است؟

It's a permanent state, I always work from home.

این یک حالت دائمی است، من همیشه از خانه کار می کنم.

But somebody who does it temporary might say,

اما کسی که این کار را به طور موقت انجام می دهد ممکن است بگوید،

well, I'm working from home for the month of August.

خوب، من برای ماه اوت از خانه کار می کنم .

Okay, that's the difference.

خوب، این تفاوت است.

Now, when it comes to study,

حالا وقتی صحبت از درس می‌شود

we may say my brother is studying law at university,

، ممکن است بگوییم برادر من در دانشگاه حقوق می‌خواند

or my brother studies law at university,

یا برادر من در دانشگاه حقوق می‌خواند،

they're both correct but one is slightly a feeling

هر دو درست هستند، اما یکی کمی احساس

of more permanent and one is less permanent, right?

ماندگاری دارد و یکی کمتر دائمی، درست است؟

So for example, how can you create meaning?

بنابراین، برای مثال، چگونه می توانید معنا ایجاد کنید؟

If I go to a job interview,

اگر من به یک مصاحبه شغلی

and I want to make the interviewer,

بروم و بخواهم کاری کنم که مصاحبه کننده

feel I want to work there, I want to go there, right?

احساس کند می خواهم آنجا کار کنم، می خواهم به آنجا بروم، درست است؟

I might say, well, I'm studying law at university,

می‌توانم بگویم، خوب، من در دانشگاه حقوق می‌خوانم،

'cause it sounds temporary for a short time,

زیرا برای مدت کوتاهی موقتی به نظر می‌رسد ،

and that I'm really keen to come, to stop studying

و من واقعاً مشتاقم که بیایم، درس را رها کنم

and come to work for you.

و برای شما کار کنم.

So we can create this nice meaning, right?

بنابراین ما می توانیم این معنای خوب را ایجاد کنیم، درست است؟

With the present continuous.

با حال استمراری.

Let's have a look at the form.

بیایید نگاهی به فرم بیندازیم.

So we will use the subject plus BE plus the verb with ING.

بنابراین ما از فاعل به اضافه BE به اضافه فعل با ING استفاده خواهیم کرد.

So I am watching TV now.

پس الان دارم تلویزیون نگاه میکنم

Of course, I'm not, I'm talking to you now.

البته من نیستم، الان دارم با شما صحبت می کنم.

You are listening to me, right?

تو به من گوش می دهی، درست است؟

She is living in London right now, okay?

او در حال حاضر در لندن زندگی می کند، خوب؟

That's the format!

این فرمت است!

With the negative we use the subject plus BE plus

با منفی از فاعل به اضافه BE به اضافه

not and the verb ING, right?

not و فعل ING استفاده می کنیم، درست است؟

I am not listening to you.

من به شما گوش نمی دهم.

I'm not listening to you anymore!

من دیگر به شما گوش نمی دهم!

You are not talking to me anymore.

تو دیگه با من حرف نمیزنی

And worth noting, when we speak

و شایان ذکر است، زمانی که صحبت می

we usually make the contraction.

کنیم معمولاً انقباض را ایجاد می کنیم.

So I am listening, I'm listening,

پس من گوش می کنم، گوش می کنم،

your listening, she's listening, okay?

شما گوش می دهید، او گوش می دهد، باشه؟

That contraction is very common in spoken English.

این انقباض در زبان انگلیسی گفتاری بسیار رایج است.

I'm not listening, you're not listening,

من گوش نمی‌دهم، شما گوش نمی‌دهید،

or you aren't listening.

یا گوش نمی‌دهید.

She's not listening or she isn't listening,

او گوش نمی دهد یا گوش نمی دهد،

that's in the negative.

این منفی است.

Good, so the kind of questions we may use

خوب، بنابراین ممکن است از این نوع سوالات

this, again, at the beginning of IELTS, right?

در ابتدای آیلتس استفاده کنیم، درست است؟

Where do you live?

What do you do?

کجا زندگی می کنید؟

چه کار میکنی؟

What do you study?

چه چیزی مطالعه می کنی؟

Depending on the meaning you want to create,

بسته به معنایی که می‌خواهید ایجاد کنید،

you could say, well, I'm living in Santander,

می‌توانید بگویید، خوب، من در سانتاندر زندگی می‌کنم،

I'm working as a teacher,

به عنوان معلم کار

and I'm, or I'm studying,

می‌کنم، و یا در حال تحصیل هستم،

I'm studying photography in my spare time,

در اوقات فراغت خود عکاسی می‌خوانم.

and the feeling of it being temporary, okay?

و احساس موقتی بودن آن، خوب است؟

In daily conversation, we would emphasise the now, right?

در گفتگوهای روزانه، ما بر اکنون تأکید می کنیم، درست است؟

Imagine you meet up with an old friend,

تصور کنید با یک دوست قدیمی ملاقات می کنید،

and they say, well, what are you doing now?

و آنها می گویند خوب، الان چه کار می کنید؟

What are you doing these days or recently?

این روزها یا اخیراً چه کار می کنید؟

Well, I'm married, I'm living in Santander,

خب، من متاهل هستم، من در سانتاندر زندگی می

I'm working as a teacher online,

کنم، به عنوان معلم آنلاین

I'm doing this, I'm doing that, right?

کار می کنم، این کار را انجام می دهم، آن را انجام می دهم، درست است؟

We can use the present continuous tense.

می توانیم از زمان حال استمراری استفاده کنیم.

The present continuous is used a lot for new habits.

حال استمراری برای عادات جدید بسیار استفاده می شود.

So remember the present simple we use for habits, right?

بنابراین ساده حال حاضر را که برای عادات استفاده می کنیم را به یاد داشته باشید، درست است؟

But if they're new habits,

اما اگر آنها عادات جدیدی هستند،

so again, temporary at the moment,

بنابراین دوباره، در حال حاضر موقتی،

we would use the present continuous, right?

ما از حال استمراری استفاده می کنیم ، درست است؟

For example, I'm now really into plants.

به عنوان مثال، من اکنون واقعاً به گیاهان علاقه دارم.

So I'm growing some plants at home now.

بنابراین من اکنون در خانه چند گیاه می کارم.

I'm growing some basil and some flowers.

من مقداری ریحان و تعدادی گل می کارم.

Also during COVID-19, right?

همچنین در طول COVID-19، درست است؟

We had the confinement,

ما در حبس بودیم،

and so I'm not getting out so much, I'm eating

و بنابراین من آنقدر بیرون نمی روم، این روزها زیاد غذا می خورم

too much these days, bad habit.

، عادت بد.

I'm not doing enough sport, bad habit.

من به اندازه کافی ورزش نمی کنم، عادت بد.

So these are new habits, present continuous.

بنابراین اینها عادات جدیدی هستند که مستمر هستند.

So you can imagine for the kind of questions

بنابراین می توانید برای سوالاتی

like, do you know much about plants?

مانند اینکه آیا اطلاعات زیادی در مورد گیاهان دارید تصور کنید؟

Of course, you can say, yes, I do!

البته، می توان گفت، بله، من دارم!

But you could also talk about the new habit.

اما می توانید در مورد عادت جدید نیز صحبت کنید.

I'm planting some flowers in my garden right now,

من در حال حاضر در باغم چند گل می

or I'm growing some herbs on my balcony.

کارم یا در بالکنم چند گیاه می کارم.

What about the question,

در مورد این سوال که

do you eat healthy food?

آیا غذای سالم می خورید چطور؟

Well, I usually do, but nowadays I'm eating

خب، من معمولا این کار را می کنم، اما این روزها به دلیل حبس

too much fast food,

، فست فود زیادی می خورم

because of the confinement, right?

، درست است؟

Or what about, do you lead a healthy lifestyle?

یا اینکه آیا شما یک سبک زندگی سالم دارید؟

Well, I like to walk in the morning,

خب، من دوست دارم صبح پیاده روی

I usually go for a walk in the morning,

کنم، معمولاً صبح می روم پیاده روی،

but these days,

اما این روزها

due to the lockdown,

به دلیل تعطیلی،

I not doing as much sport as I would like.

آنقدر که دوست دارم ورزش نمی کنم.

In fact, I'm not doing any sport at all these days.

در واقع این روزها اصلاً ورزش نمی کنم .

I'm not doing, see, present continuous.

من انجام نمی دهم، ببینید، حاضر استمراری.

Good, and there's a curious use of the present continuous,

خوب است، و استفاده کنجکاوانه ای از زمان حال استمراری وجود دارد،

which is about annoying habits,

که در مورد عادات آزاردهنده،

irritating habits, right?

عادات تحریک کننده است، درست است؟

Habits you don't like that other people have, right?

عاداتی که دیگران آن را دوست ندارید، درست است؟

For example, let's imagine your boss,

به عنوان مثال، بیایید رئیس خود را تصور کنیم،

and he's always making you work late, right?

و او همیشه شما را مجبور می کند تا دیر وقت کار کنید، درست است؟

We often use it with always,

ما اغلب آن را با همیشه استفاده می کنیم،

he's always doing that.

او همیشه این کار را انجام می دهد.

It means I'm creating the feeling, right?

یعنی من دارم این احساس را ایجاد می کنم، درست است؟

That this is a habit and I don't like it.

که این یک عادت است و من آن را دوست ندارم.

My boss is always making me work late, right?

رئیس من همیشه مرا تا دیروقت مجبور به کار می کند، درست است؟

He's always giving me too much work.

او همیشه به من کار زیادی می دهد.

He's always talking to me when I'm trying

او همیشه با من صحبت می کند زمانی که من سعی

to get things done.

می کنم کارها را انجام دهم.

(air whooshing)

(هواشو)

My wife is always telling me to do more exercise, right?

همسرم همیشه به من می‌گوید بیشتر ورزش کنم، درست است؟

That her telling me is the annoying habit, right?

اینکه گفتن او به من عادت آزاردهنده ای است، درست است؟

She's always nagging,

او همیشه ناله می کند،

she's always going on about doing more exercise,

او همیشه به انجام ورزش های بیشتری ادامه می دهد،

or maybe, right?

یا شاید، درست است؟

You've got a newly born baby.

شما یک نوزاد تازه متولد شده دارید.

Well, recently my baby is not sleeping,

خوب، اخیراً بچه من نمی خوابد،

so I have to stay up.

بنابراین من باید بیدار بمانم.

My baby is not sleeping,

کودک من نمی خوابد،

so it's a habit of the baby,

بنابراین این یک عادت کودک است،

it's a bit annoying

with all respect to babies around the world,

با تمام احترام برای نوزادان در سراسر جهان کمی آزاردهنده است،

but when you're trying to sleep, right?

اما وقتی شما سعی می کنید بخوابید، درست است؟

My baby is not sleeping,

کودک من نمی خوابد،

I need to stay up and look after him or her.

من باید بیدار بمانم و از او مراقبت کنم.

So we can use it for this new, for new habits

بنابراین می توانیم از آن برای این جدید، برای عادات جدید

or annoying habits.

یا عادت های آزاردهنده استفاده کنیم.

But that theme of being temporary

اما این مضمون موقتی

is the key thing for the present continuous tense.

بودن نکته کلیدی برای زمان حال استمراری است.

Great, guys, I hate to do this but I'm running out of time,

عالی، بچه ها، من از انجام این کار متنفرم، اما وقت من تمام شده است،

and this is not gonna get finished this week,

و این هفته تمام نمی شود،

so I'm going to stop here and split this video into two,

بنابراین من اینجا توقف می کنم و این ویدیو را به

part one and part two.

دو قسمت، قسمت اول و دوم تقسیم می کنم.

This is part one, right?

این قسمت اول است، درست است؟

We've looked at the present simple

ما به زمان حال ساده

and present continuous tense,

و حال استمراری

and how they can compare.

و نحوه مقایسه آنها نگاه کرده ایم.

I'm gonna stop here and next time in part two,

من می خواهم در اینجا توقف کنم و دفعه بعد در قسمت دوم،

look at the present perfect and present perfect continuous,

به زمان حال کامل و حال کامل

and how all four tenses are connected.

استمراری و نحوه اتصال هر چهار زمان نگاه می کنم.

But for now I'm afraid I'm leaving you with a cliffhanger.

اما در حال حاضر می ترسم شما را با یک صخره رها کنم.

(air whooshing)

(صدای هوا)

(laughs)

(می خندد)

What's gonna happen?

چه اتفاقی می افتد؟

Okay, listen, I hope this helps you so far.

خوب، گوش کن، امیدوارم تا اینجا به شما کمک کرده باشد.

Look out for part two next week.

هفته آینده منتظر قسمت دوم باشید

Thank you very much for watching.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم.

Please do like this, subscribe, turn on notifications.

لطفاً این کار را انجام دهید، مشترک شوید، اعلان ها را روشن کنید.

Look out for that part two video.

مواظب ویدیوی قسمت دوم باشید

Take care everybody, bye, bye!

مراقب همه باشید، خداحافظ، خداحافظ!