Tips for using PAST Tenses in IELTS Speaking | Keith's Grammar Guides

- Hurray, I did it or I was doing it.

- هورا، من این کار را کردم یا داشتم انجامش می دادم.

Which one?

کدام یک؟

Past simple or past continuous?

گذشته ساده یا گذشته استمراری؟

Well, in this video, I'm gonna show you

خوب، در این ویدیو، من به شما نشان می دهم

how to you use both the past simple

که چگونه از گذشته ساده

and the past continuous in IELTS speaking.

و گذشته استمراری در اسپیکینگ آیلتس استفاده کنید.

Are you ready?

اماده ای؟

Let's do it.

بیایید آن را انجام دهیم.

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

Hi guys, it's Keith from the Keith Speaking Academy.

سلام بچه ها، این کیث از آکادمی سخنرانی کیث است.

Now listen, recently I did a video

حالا گوش کن، اخیراً یک ویدیو

about the four present tenses.

در مورد چهار زمان حال تهیه کردم.

We looked at present simple, present continuous,

ما زمان حال ساده، حال استمراری،

present perfect tenses.

زمان حال کامل را بررسی کردیم.

And if you haven't seen it

و اگر آن را ندیده اید

go up here and watch those videos.

، به اینجا بروید و آن ویدیوها را تماشا کنید.

Today though, we're going all the way back.

با این حال، امروز، ما تمام راه را برمی گردیم.

Doo, doo, doo, doo, doo, into the past.

دوو، دوو، دوو، دوو، دوو، به گذشته.

Past simple or simple past and past continuous.

گذشته ساده یا گذشته ساده و گذشته استمراری.

What's the difference?

تفاوت در چیست؟

How do we use them in IELTS speaking?

چگونه از آنها در اسپیکینگ آیلتس استفاده کنیم؟

Well, stick with me and I'm gonna show you how we do it.

خوب، با من همراه باشید و من به شما نشان خواهم داد که چگونه این کار را انجام می دهیم.

Just to remind you,

فقط برای یادآوری،

if you haven't joined the Facebook group yet,

اگر هنوز به گروه فیس بوک، انجمن

Keith's IELTS Mastermind Community for IELTS speaking,

کیتز آیلتس Mastermind برای سخنرانی آیلتس ملحق نشده اید،

follow the link below, come and join us.

لینک زیر را دنبال کنید، بیایید و به ما بپیوندید.

Lots of activity happening.

فعالیت های زیادی در حال وقوع است.

Interesting, sharing loads of ideas and motivation to boot.

جالب، به اشتراک گذاشتن بارهای ایده و انگیزه برای راه اندازی.

So, let's go back to the past.

بنابراین، اجازه دهید به گذشته برگردیم.

So, when it comes to the past, there are,

بنابراین، وقتی صحبت از گذشته می شود،

with the past simple, right,

با گذشته ساده، درست،

there are four things we can look at.

چهار چیز وجود دارد که می توانیم به آنها نگاه کنیم.

We're going to look at states in the past,

ما به حالات گذشته،

completed actions, past habits

اقدامات تکمیل شده، عادات گذشته

and also imaginary things in the present or the future.

و همچنین چیزهای خیالی در حال یا آینده نگاه خواهیم کرد.

So, first of all, let's look at the first one here.

بنابراین، اول از همه، اجازه دهید اولین مورد را در اینجا بررسی کنیم.

States in the past.

ایالات در گذشته

And this is also kind of continuous activities

و این نیز نوعی فعالیت

or actions in the past.

یا اقدامات مستمر در گذشته است.

So we're talking about live, living.

بنابراین ما در مورد زندگی، زندگی صحبت می کنیم.

I live in Spain, but I lived in England, is a state.

من در اسپانیا زندگی می کنم، اما من در انگلستان زندگی می کردم ، یک ایالت است.

It was a state in the past or a continuous action,

این یک ایالت در گذشته بود یا یک اقدام مستمر

for example, I went to university at Sheffield.

، مثلاً من به دانشگاه شفیلد رفتم.

I went to university for three years.

من سه سال به دانشگاه رفتم.

So that went is not, I went to the university once

پس که رفت نیست، من یک بار به دانشگاه رفتم

and then came home.

و بعد به خانه آمدم.

No, I went there every day for three years.

نه، من سه سال هر روز آنجا می رفتم .

It was a continuous action, similar to a state.

این یک عمل مستمر بود ، شبیه به یک حالت.

I went to university

من به دانشگاه

I worked in Malaysia for three years.

رفتم و سه سال در مالزی کار کردم.

Same idea.

همین ایده

It was a continuous action going to work

این یک اقدام مداوم بود که

over a period of time.

در یک دوره زمانی کار می کرد.

So we use the past for these typical states, right.

بنابراین ما از گذشته برای این حالت های معمولی استفاده می کنیم، درست است.

So let's have a quick look at the form here

بنابراین بیایید نگاهی گذرا به فرم

of the past simple.

گذشته ساده در اینجا بیاندازیم.

We have the subject plus the verb with ED, if it's regular.

ما فاعل به اضافه فعل با ED داریم، اگر منظم باشد.

Okay.

باشه.

So for example, I lived in Manchester when I was young.

به عنوان مثال، من در جوانی در منچستر زندگی می کردم.

I lived, ED, I lived in Manchester.

من زندگی می کردم، ED، من در منچستر زندگی می کردم.

If it's irregular, of course we have the subject

اگر نامنظم باشد البته فاعل

plus the irregular verb.

به اضافه فعل بی قاعده داریم.

And there is a list you can get of all the irregular verbs.

و فهرستی از تمام افعال بی قاعده وجود دارد.

So for example, to go, went.

به عنوان مثال، برای رفتن، رفت.

I went to school in Oldham.

من به مدرسه در اولدهام رفتم.

It's true.

درسته.

So that's the positive, looking at the negative,

پس این مثبت است، با نگاه کردن به منفی

we just take the subject plus did not plus the verb, right,

، فقط فاعل را به اضافه نکرد به اضافه فعل می گیریم، درست است،

if it's regular.

اگر منظم باشد.

The did not, we often contract, especially when speaking,

نشد، ما اغلب قرارداد می‌بندیم، مخصوصاً هنگام صحبت کردن،

so it becomes didn't, didn't, didn't, didn't.

بنابراین تبدیل به نشد، نشد، نشد، نشد.

I didn't live in London when I was a child.

من در کودکی در لندن زندگی نمی کردم.

I didn't live.

من زندگی نکردم

Often when we have the verb after didn't,

اغلب وقتی فعل بعد از didn't را داریم

the t is softer.

، t نرم‌تر است.

I didn't live, rather than saying I didn't live,

من زندگی نکردم، به جای اینکه بگوییم زندگی نکردم،

which is a bit difficult, we kind of soften the t.

که کمی سخت است ، یک جورهایی تی را نرم می کنیم.

We almost drop the t.

ما تقریباً تی را رها می کنیم.

I didn't live, I didn't live.

من زندگی نکردم، زندگی نکردم.

Okay, so it's not plosive.

خوب، پس منفجر کننده نیست.

I didn't live in London when I was a child,

من در کودکی در لندن زندگی نمی کردم،

I lived in Manchester.

من در منچستر زندگی می کردم.

And of course it's the same, even for the irregular verbs.

و البته حتی برای افعال بی قاعده هم همینطور است.

So for example, go, went.

پس مثلا برو، رفت.

I didn't go to school in London.

من در لندن به مدرسه نرفتم.

Same idea, the t is not, it's dropped

همان ایده، t نیست، حذف شده است

but it's kind of not plosive.

اما به نوعی منفجر کننده نیست.

So it's not t, it's I didn't go, I didn't go.

پس این نیست، من نرفتم، نرفتم.

So you can't hear the /t/ right.

بنابراین نمی توانید صدای /t/ را درست بشنوید.

I didn't go to school in London.

من در لندن به مدرسه نرفتم.

I went to school in Manchester.

من در منچستر به مدرسه رفتم.

Okay.

What about you?

باشه.

تو چطور؟

Where did you go to school?

کجا مدرسه رفتی؟

Right, and where did you live as a child?

درست است و در کودکی کجا زندگی می کردید؟

Excellent, good.

عالی، خوب

Now let's have a look at the question.

حالا بیایید نگاهی به سوال بیندازیم.

So the basic questions, the yes, no questions,

بنابراین سؤالات اساسی ، سؤالات بله، خیر،

it's 'did' plus the subject. I, you, me, we, he, she, they

«انجام شد» به اضافه موضوع. من، تو، من، ما، او، او، آنها

plus the verb, whether it's regular or irregular.

به اضافه فعل، چه با قاعده باشد چه نامنظم.

So did you live, not did you lived,

پس آیا زندگی می کردی، زندگی نمی کردی،

no, did you live in London when you were a child?

نه، آیا در کودکی در لندن زندگی می کردی؟

Did you go to school in England?

آیا در انگلستان به مدرسه رفتید؟

Okay.

باشه.

Did plus the subject plus the verb in the infinitive.

آیا به اضافه فاعل به اضافه فعل در مصدر.

Did you go, did you live?

رفتی زندگی کردی؟

If we're looking at the 'W' questions though, which, way,

اگر به سؤالات «W» نگاه می کنیم، کدام، راه،

which, way, no.

کدام، راه، نه.

Which, why, where, when, who, how, although it's a h,

کدام، چرا، کجا، چه زمانی، چه کسی، چگونه، اگرچه یک h است،

it's still known as a 'W' question.

اما هنوز به عنوان یک سوال "W" شناخته می شود.

Then it's the question word like where did plus the subject

سپس این کلمه سوالی است مانند Where did به علاوه فاعل

plus the verb.

به اضافه فعل.

Where did you go?

کجا رفتی؟

What did you do?

چه کار کردین؟

Okay.

باشه.

Be careful, it's not, what did you did?

مواظب باش نیست، چیکار کردی؟

No, not where did you went?

نه کجا رفتی؟

No, no, no, no.

نه نه نه نه.

Where did you plus the verb.

فعل را کجا اضافه کردی

Where did you go?

کجا رفتی؟

What did you do?

چه کار کردین؟

Okay, great.

باشه عالیه.

So that's the format.

پس فرمت همین است.

Let's get into, very briefly pronunciation, right.

بیایید به تلفظ بسیار کوتاه بپردازیم ، درست است.

Now, this is important because when you're writing,

اکنون، این مهم است، زیرا وقتی در حال نوشتن هستید،

it's easy, right.

آسان است، درست است.

The simple past verb, regular verbs, you add ED right or D.

فعل گذشته ساده، افعال منظم، شما ED right یا D را اضافه می کنید.

However, pronunciation of that ED has three different ways.

با این حال، تلفظ آن ED دارای سه روش مختلف است.

It can be d, t or id.

می تواند d، t یا id باشد.

So for example, lived, I lived in Manchester.

به عنوان مثال، زندگی می کردم، من در منچستر زندگی می کردم.

I lived in Manchester, okay.

من در منچستر زندگی می کردم، باشه.

So when the end of the verb, the consonant is voiced,

بنابراین هنگامی که پایان فعل ، صامت صدا می شود،

then the d is used.

سپس از د استفاده می شود.

And it's very, very soft.

و بسیار بسیار نرم است.

I lived in Manchester.

من در منچستر زندگی می کردم.

However, when the last consonant of the verb

با این حال، وقتی آخرین

is unvoiced, like work, work, you can touch your throat,

صامت فعل بی صدا باشد، مثل کار، کار، می توانی گلوی خود را لمس کنی،

it's not voiced, work.

صدا ندارد، کار کن.

Then it's a t sound.

سپس صدای تی است.

I worked, I worked in Malaysia.

من کار کردم، من در مالزی کار کردم.

I worked in Malaysia.

من در مالزی کار کردم.

Can you say that?

میشه اینو بگی؟

I worked.

من کار کردم.

I worked in pa, pa, pa, pa.

من در pa، pa، pa، pa کار کردم.

I worked in Malaysia.

من در مالزی کار کردم.

And you?

و شما؟

I lived in Manchester.

من در منچستر زندگی می کردم.

And you?

و شما؟

As a child, right.

در کودکی، درست است.

We're talking in the past.

ما در گذشته صحبت می کنیم.

And the last one is, if the verb ends in the d sound

و آخرین مورد این است که اگر فعل به صدای d

or a t sound, then for example, study, I studied,

یا صدای t ختم شود، مثلا مطالعه، مطالعه کردم،

I studied hard.

سخت مطالعه کردم.

Attend, attended.

حضور، حضور یافت.

Okay, I studied in England.

خوب من در انگلیس درس خواندم.

Did I study hard?

آیا سخت درس خواندم؟

Yeah, I studied quite hard.

آره خیلی سخت درس خوندم

So remember three different sounds

بنابراین سه صدای مختلف را

for the simple past regular verbs.

برای افعال عادی گذشته ساده به خاطر بسپارید.

Let's look more at the use.

بیایید بیشتر به کاربرد نگاه کنیم.

Right, so as we mentioned, we can use the past

درست است، بنابراین همانطور که اشاره کردیم، می توانیم از گذشته در

when talking about states, about living, working, studying.

هنگام صحبت در مورد وضعیت ها، در مورد زندگی، کار، تحصیل استفاده کنیم.

So for example, if you're talking about childhood, right,

بنابراین، برای مثال، اگر در مورد دوران کودکی صحبت می کنید، درست است،

or talking about study at university or past jobs,

یا در مورد تحصیل در دانشگاه یا مشاغل گذشته صحبت می کنید،

all of these, we can use the simple best.

همه اینها، ما می توانیم از بهترین های ساده استفاده کنیم.

Talking about childhood.

صحبت از کودکی.

Tell me about your childhood.

از دوران کودکی خود بگویید.

Come and lie down on the couch.

بیا روی کاناپه دراز بکش.

Tell me about your childhood, okay.

از بچگیت بگو، باشه

I lived, well, I might say,

من زندگی می کردم، خوب، می توانم بگویم،

I lived in Manchester as a kid.

من در کودکی در منچستر زندگی می کردم.

I went to a nice school, actually.

من در واقع به یک مدرسه خوب رفتم.

So I'd say, all in all, I had quite a happy childhood.

بنابراین می‌توانم بگویم، در مجموع، کودکی کاملاً شادی داشتم.

Lived, went, had, just using the simple past.

زندگی کرد، رفت، داشت، فقط با استفاده از گذشته ساده.

What about university?

دانشگاه چطور؟

Tell me about your university years.

از سال های دانشگاهت بگو.

I went to uni in Sheffield where I studied French.

من به دانشگاه شفیلد رفتم و در آنجا زبان فرانسه خواندم.

I lived in student digs for the first year

من سال اول در حفاری های دانشجویی زندگی کردم

and then after that, I rented a flat.

و بعد از آن، یک آپارتمان اجاره کردم.

Went, studied, lived, rented.

رفت، درس خواند، زندگی کرد، اجاره داد.

So we're using simple past.

بنابراین ما از گذشته ساده استفاده می کنیم.

Tell me about your university studies.

از تحصیلات دانشگاهی خود بگویید.

What about jobs?

در مورد مشاغل چطور؟

Tell me about a past job you had.

از شغل گذشته ای که داشتی بگو.

Hmm, well, I worked as a waiter when I left uni.

هوم، خوب، وقتی دانشگاه را ترک کردم، گارسون کار می کردم.

Believe it or not.

باور کنی یا نه.

And then I went on to get a job in a bank.

و بعد رفتم تا در بانک کار کنم.

Ooh, it was ever so boring.

اوه، همیشه خیلی خسته کننده بود.

Worked, went, was, simple past, talking about past jobs.

کار کرد، رفت، بود، گذشته ساده، در مورد کارهای گذشته صحبت کرد.

Okay.

باشه.

So these are all states, let's move on.

پس اینها همه حالت هستند، بیایید ادامه دهیم.

So the second use of the simple past

بنابراین دومین استفاده از گذشته

is for completed actions in finished time.

ساده برای اقدامات تکمیل شده در زمان تمام شده است.

So finish time is a time that's finished in the past.

بنابراین زمان پایان زمانی است که در گذشته به پایان رسیده است.

For example, yesterday, last night,

مثلا دیروز، دیشب،

two days ago, at five o'clock, yesterday.

دو روز پیش، ساعت پنج، دیروز.

All of these are finished time periods.

همه اینها دوره های زمانی تمام شده هستند.

And the action you did there, would be the simple best.

و اقدامی که در آنجا انجام دادید، ساده ترین بهترین خواهد بود.

For example, I watched television after dinner last night.

مثلاً دیشب بعد از شام تلویزیون تماشا کردم.

It's true actually.

در واقع درست است

After dinner, I sat down and I watched television.

بعد از شام نشستم و تلویزیون تماشا کردم.

It was really good.

There was a great program about aah,

واقعا خوب بود.

یک برنامه عالی در مورد aah وجود داشت،

so I won't go on, but simple past, right.

بنابراین ادامه نمی دهم، اما گذشته ساده، درست است.

Now we can use this really effectively

اکنون می‌توانیم از این واقعاً مؤثر

in two different areas.

در دو حوزه مختلف استفاده کنیم.

The first one is something called the pattern of three.

اولین مورد چیزی است به نام الگوی سه.

And the pattern of three is very, very common in English,

و الگوی سه در زبان انگلیسی در مکالمه گفتاری طبیعی بسیار بسیار رایج است

in natural spoken conversation.

.

We give three actions in the past one after the other.

سه عمل در گذشته را یکی پس از دیگری انجام می دهیم.

And often we drop the subject,

و اغلب ما موضوع را رها می

we, at like in the second and the third.

کنیم، مانند مورد دوم و سوم.

So for example, I got up, went to the bar

برای مثال، بلند شدم، به بار رفتم

and ordered a drink.

و نوشیدنی سفارش دادم.

So the I disappears after the first one,

بنابراین I بعد از اولین مورد ناپدید می شود

it's an ellipsis, right.

، درست است.

I got up, went to the bar and ordered a drink.

بلند شدم رفتم تو بار و یه نوشیدنی سفارش دادم.

And it just has a very natural rhythm.

و فقط یک ریتم بسیار طبیعی دارد.

And it's hugely common.

و بسیار رایج است.

And it's a really good way of telling stories,

و این روش واقعاً خوبی برای داستان‌گویی است،

especially IELTS speaking part two

مخصوصاً در بخش دوم سخنرانی آیلتس

to have this idea of, I did this, I did that and did that.

برای داشتن این ایده .

I woke up, got dressed and went to work.

بیدار شدم لباس پوشیدم و رفتم سر کار.

It's really effective pattern of three.

واقعا الگوی سه تایی موثره.

Here's an example, right.

در اینجا یک مثال است، درست است.

Let's say there's a part two question about,

فرض کنید یک سوال قسمت دوم وجود دارد،

talk about a photo you took.

در مورد عکسی که گرفته اید صحبت کنید.

Okay so, I was on Mount Blanc,

خوب، من در کوه بلان بودم

the view was out of this world.

، منظره خارج از این دنیا بود.

So I took out my camera, took a selfie of me on the mountain

بنابراین دوربینم را بیرون آوردم، از خودم در کوه سلفی گرفتم

and shared it with my friends on Instagram.

و آن را با دوستانم در اینستاگرام به اشتراک گذاشتم.

You get it?

Here, I took out my camera, took a selfie and shared it.

متوجه شدی؟

در اینجا، دوربینم را درآوردم، سلفی گرفتم و آن را به اشتراک گذاشتم.

Pattern of three.

الگوی سه.

Really nice.

واقعا قشنگه

Now the second bit is about adding details, right.

حالا بیت دوم در مورد اضافه کردن جزئیات است، درست است.

And we use this after the present perfect.

و ما از این پس از زمان حال کامل استفاده می کنیم.

Again, a very, very common pattern, very effective,

باز هم، یک الگوی بسیار بسیار رایج ، بسیار مؤثر،

present perfect, to describe a life experience

ارائه کامل، برای توصیف یک تجربه زندگی

and then adding details.

و سپس افزودن جزئیات.

We use the simple past, right.

ما از گذشته ساده استفاده می کنیم، درست است.

I've been to Paris twice.

من دوبار به پاریس رفته ام.

I first went there when I was 20.

من اولین بار در 20 سالگی به آنجا رفتم.

I have been to Paris, present perfect.

من در حال حاضر به پاریس رفته ام.

I first went there giving extra detail

من ابتدا به آنجا رفتم و جزئیات بیشتر

and the time, simple past.

و زمان، گذشته ساده را بیان کردم.

I went there when I was 20, very common structure.

زمانی که 20 ساله بودم به آنجا رفتم ، ساختار بسیار معمولی.

Let's see how we can use that in IELTS speaking.

بیایید ببینیم چگونه می توانیم از آن در سخنرانی آیلتس استفاده کنیم.

For example, you may get a part two question

به عنوان مثال، ممکن است یک سوال قسمت دوم

to talk about a book.

برای صحبت در مورد یک کتاب دریافت کنید.

A book you like or a book you've found interesting.

کتابی که دوست دارید یا کتابی که برایتان جالب بوده است.

You might say, "I've read,

ممکن است بگویید، "من خوانده ام،

I've read many personal development books

کتاب های زیادی برای توسعه شخصی خوانده ام،

but last week I read one that really blew my mind.

اما هفته گذشته کتابی را خواندم که واقعاً ذهنم را به خود مشغول کرد.

It was 'The One Thing'".

آن "یک چیز" بود".

Gary Keller, brilliant book, go and check it out.

گری کلر، کتاب عالی، برو و آن را بررسی کن.

But I have read many books, last week I read

اما من کتاب‌های زیادی خوانده‌ام، هفته گذشته

one that blew my mind, blew my mind,

یکی را خواندم که ذهنم را درگیر کرد، ذهنم را منفجر کرد

just means, really impressed me.

، یعنی واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد.

Had a really good impression on me.

واقعاً تأثیر خوبی روی من گذاشت.

Great.

عالی.

So you can see how with this talking about your experiences,

بنابراین شما می توانید ببینید که چگونه با این صحبت در مورد تجربیات خود،

adding detail, simple past, brilliant.

اضافه کردن جزئیات، گذشته ساده، درخشان.

The third way of using the simple past,

سومین راه استفاده از گذشته ساده

is to talk about past habits.

، صحبت در مورد عادات گذشته است.

When I was a child, what were my past habits?

وقتی بچه بودم، عادات گذشته من چه بود؟

Well, I played football every week.

خب من هر هفته فوتبال بازی می کردم.

I went to painting class.

کلاس نقاشی رفتم.

I went to tennis class quite often.

من اغلب به کلاس تنیس می رفتم.

I did this and I did that.

من این کار را کردم و آن کار را کردم.

So simple past, I played football every week as a child.

گذشته خیلی ساده، در کودکی هر هفته فوتبال بازی می کردم.

It's a past habit.

این یک عادت گذشته است.

You'll remember, in other videos we've talked about

به یاد خواهید آورد، در ویدیوهای دیگر در مورد

use to and would, but also the simple past for past habits.

استفاده و انجام، و همچنین گذشته ساده عادات گذشته صحبت کرده ایم.

Now, this is really good for the part, one questions about,

حالا، این واقعاً برای بخش خوب است ، یک سؤال در مورد

did you do something, something as a child?

اینکه آیا در کودکی کاری انجام دادید؟

And you're talking in the past

و شما در گذشته صحبت می کنید،

but you can be looking at past habits, right.

اما می توانید به عادت های گذشته نگاه کنید، درست است.

For example questions like,

به عنوان مثال سوالاتی مانند،

did you go on picnics as a child?

آیا در کودکی به پیک نیک می رفتید؟

Did you take art classes as a child?

آیا از کودکی در کلاس های هنری شرکت می کردید؟

Well, you might say,

خوب، ممکن است بگویید:

"Yes, we went on picnics most weekends in the summer.

"بله، ما بیشتر تعطیلات آخر هفته در تابستان به پیک نیک می رفتیم. بیشتر تعطیلات آخر هفته در تابستان

We went on picnics, most weekends in the summer,"

به پیک نیک می رفتیم. "

that repeated habit.

این عادت تکراری است.

Or the art classes.

یا کلاس های هنری

I studied art class at school.

در مدرسه کلاس هنر خواندم.

We had class every Friday.

هر جمعه کلاس داشتیم.

Repeated habit, we had class every Friday.

عادت تکراری ما هر جمعه کلاس داشتیم.

Great, very simple, very effective.

عالی، بسیار ساده، بسیار موثر.

The last and fourth one is about imaginary things.

مورد آخر و چهارم در مورد چیزهای خیالی است.

Why do I do that?

چرا این کار را می کنم؟

I don't know.

من نمی دانم.

So I'm talking about wishes here, right.

بنابراین من در اینجا در مورد آرزوها صحبت می کنم، درست است.

When you wish something were different,

هنگامی که آرزو می کنید چیزی متفاوت باشد

you're imagining now or in the future.

، اکنون یا در آینده را تصور می کنید.

With wish, we use the simple past.

با آرزو از گذشته ساده استفاده می کنیم.

I wish I had a lot of money.

کاش پول زیادی داشتم.

I wish I had a new car.

کاش یه ماشین جدید داشتم

I wish I had, I don't know.

کاش داشتم، نمیدانم.

I wish I had a beautiful house in the countryside.

ای کاش یک خانه زیبا در حومه شهر داشتم.

I wish I had, really important, but this is really nice.

ای کاش داشتم، واقعاً مهم است، اما این واقعاً خوب است.

For example, I wish you were here.

مثلا کاش اینجا بودی

I wish my family could come and stay with me.

کاش خانواده ام بیایند و پیش من بمانند.

Can, could, I wish my family could come and stay with me.

می توانم، ای کاش خانواده ام می توانستند بیایند و پیش من بمانند.

But they can't because of the pandemic, okay.

اما آنها نمی توانند به دلیل بیماری همه گیر، خوب.

So it's very nice I think sometimes

بنابراین خیلی خوب است، به نظر من گاهی

at the end of part two stories,

اوقات در پایان داستان قسمت دوم،

or when you're doing part two,

یا زمانی که قسمت دوم را انجام می دهید،

you can often finish with a wish.

اغلب می توانید با یک آرزو تمام کنید.

Maybe you're talking about this and that and that,

شاید شما در مورد این و آن و آن صحبت می کنید،

a beautiful house that you,

خانه زیبایی که شما

an ideal house you would like to have.

، خانه ایده آلی که دوست دارید داشته باشید.

And I wish I had a house in the countryside.

و ای کاش خانه ای در روستا داشتم.

Simple past, but it's a really good structure.

گذشته ساده، اما واقعا ساختار خوبی است.

I wish I had.

کاش داشتم.

I wish I could, dah, dah, dah, dah.

ای کاش می توانستم، دها، دها، دها، دها.

I wish about the present or the future.

برای حال یا آینده آرزو دارم.

That's it.

خودشه.

Holy moly.

مولی مقدس.

That's the end of the past simple.

این پایان گذشته ساده است.

Let's move on now to look at the past continuous.

بیایید اکنون پیش برویم تا به گذشته استمراری نگاه کنیم.

So there are probably three main ways

بنابراین احتمالاً سه راه اصلی وجود دارد

we can use this right, story setting, like telling a story.

که بتوانیم از این درست استفاده کنیم، تنظیم داستان، مانند گفتن یک داستان.

Once upon a time in a land far, far away, many years ago,

روزی روزگاری در سرزمینی دور، بسیار دور، سال ها پیش

there was a princess and she was sitting in the tower

، شاهزاده خانمی بود و او در برج نشسته بود و

waiting for the prince to come.

منتظر آمدن شاهزاده بود.

(object clacking)

(ترک اشیا)

Of course, you're not gonna tell that kind of story

البته، شما قرار نیست این نوع داستان را

in IELTS speaking, but that said, in part two,

در سخنرانی آیلتس تعریف کنید ، اما در قسمت دوم

there is a chance to tell anecdotes and stories,

، فرصتی برای گفتن حکایت ها و داستان ها وجود دارد،

this will be useful.

این مفید خواهد بود.

Number two is the, (bell rings)

شماره دو این است، (زنگ به صدا در می آید)

Guys, sorry, can you get the door?

بچه ها، ببخشید، می توانید در را بگیرید؟

Number two is here, the past continuous for interrupting

شماره دو اینجاست، گذشته استمراری برای قطع کردن

(bell rings)

(زنگ به صدا در می‌آید)

Guys, come on, I'm trying to make a video.

بچه‌ها بیایید، دارم سعی می‌کنم ویدیو بسازم.

Yeah, all right.

آره، باشه

So it's the past continuous

بنابراین این گذشته استمراری

for something that we call the...

برای چیزی است که ما آن را ...

I know it's the postman.

می‌دانم که پستچی است.

Can you just answer the door?

آیا می توانید فقط در را پاسخ دهید؟

I'm trying to work here.

من سعی می کنم اینجا کار کنم.

Number two is interrupted activity.

شماره دو فعالیت قطع شده است.

I was trying to teach you and they interrupted me, mm right.

می خواستم به شما یاد بدهم و حرفم را قطع کردند، درست است.

Number three (laughing)

شماره سه (خندیدن)

is past habits.

عادات گذشته است.

Now you got to say, "Hang on Keith,

حالا شما باید بگویید: "کیت بمان،

you said past habits was the past simple."

گفتی عادات گذشته گذشته ساده بود."

Well, yes it was.

خب بله همینطور بود

But also, and this is the beauty of English, right.

اما همچنین، و این زیبایی زبان انگلیسی است، درست است.

The past continuous can be used.

می توان از گذشته استمراری استفاده کرد.

You have different tenses,

شما زمان های مختلف،

different tools you can use to create your meaning.

ابزارهای مختلفی دارید که می توانید برای ایجاد معنای خود از آنها استفاده کنید.

Great.

عالی.

So those are the three.

پس این سه نفر هستند.

So let's look now at the format

بنابراین بیایید اکنون به

of how we make the past continuous.

فرمت چگونگی استمرار گذشته نگاه کنیم.

By the way, do you like how I magically turned on the light?

راستی، دوست داری چطوری با جادویی چراغ رو روشن کردم؟

So the past continuous we've got right,

بنابراین ماضی استمراری ما درست است،

I, he or she, plus was, plus the verb in the gerund the ING.

من، او یا او، به علاوه بود، به علاوه فعل در حرف ING.

So for example, I was waiting for the bus.

مثلا من منتظر اتوبوس بودم.

He was waiting for the train.

منتظر قطار بود.

She was waiting for the plane.

منتظر هواپیما بود.

Notice the was is normally a weak form

توجه داشته باشید که بود معمولاً یک شکل ضعیف

'cause we don't normally stress it.

است، زیرا ما معمولاً به آن استرس نمی‌دهیم.

I, not was, but was, I was waiting.

من، نبودم، اما بودم، منتظر بودم.

Try that, I was waiting.

امتحان کن منتظر بودم

She was waiting for the bus.

منتظر اتوبوس بود.

Nice, so there's that big stress on the waiting.

خوب است، بنابراین استرس زیادی در انتظار وجود دارد.

She was waiting.

او منتظر بود.

Excellent, good.

عالی، خوب

That's I, he, she, but if it's we, you or they, were,

این من، او، او هستم، اما اگر ما، شما یا آنها، بودیم،

W-E-R-E, were plus the verb in the gerund, the ING, right.

W-E-R-E، به علاوه فعل در جرون، ING، درست است.

They were waiting for me.

منتظر من بودند.

They were waiting for me.

منتظر من بودند.

Notice again, the were is weak, usually

دوباره توجه کنید، were ضعیف است، معمولاً

because we stress the next word, waiting.

به این دلیل که روی کلمه بعدی یعنی انتظار تاکید می‌کنیم.

They were, they were waiting.

بودند، منتظر بودند.

They were waiting.

منتظر بودند.

They were waiting for me.

منتظر من بودند.

Try.

تلاش كردن.

We were waiting for them.

ما منتظر آنها بودیم.

Nice, great.

خوب، عالی

That's the form.

این فرم است.

Of course, in the negative, we just put the subject

البته، در حالت منفی، ما فقط موضوع

I, he, she or he plus the, plus was not, plus the gerund.

I, he, she or he به اضافه the, plus was not, به اضافه جیروند قرار می دهیم.

I was not waiting.

من منتظر نبودم.

However speaking, we normally contract was not to wasn't.

با این حال، ما معمولاً قرارداد نداشتیم.

I wasn't waiting.

من منتظر نبودم

Try that.

امتحانش کن.

I wasn't waiting.

من منتظر نبودم

I wasn't waiting for the train.

منتظر قطار نبودم

Honest, I wasn't waiting for the train.

راستش منتظر قطار نبودم.

Or, we have we, you or they plus were not.

یا، ما داریم، شما یا آنها به علاوه نبودند.

Plus the gerund, were not becomes weren't, weren't.

بعلاوه ژروند، نشدند، نشدند، نشدند.

They weren't waiting.

آنها منتظر نبودند.

They weren't waiting.

آنها منتظر نبودند.

So you'll notice again, the t at the end

بنابراین دوباره متوجه خواهید شد که t در پایان

often is not plosive.

اغلب انفجاری نیست.

So instead of they weren't waiting,

بنابراین به جای اینکه آنها منتظر نبودند،

it's they weren't waiting.

این است که آنها منتظر نبودند.

They weren't waiting.

آنها منتظر نبودند.

Can you hear the t is almost dropped.

می شنوید که t تقریباً افتاده است.

It's imploded, imploded.

منفجر شده است، منفجر شده است.

I mean, it's not plosive, it's not t,

یعنی منفجر نیست، این نیست

it's just, they were, they weren't waiting.

، فقط، بودند، منتظر نبودند.

They weren't waiting for the bus.

منتظر اتوبوس نبودند.

We weren't waiting for them.

ما منتظر آنها نبودیم.

Can you hear that?

آیا می توانید آن را بشنوید؟

I hope you can hear that.

امیدوارم بتوانید آن را بشنوید.

Okay, let's have a look at the first one, story time.

خوب، بیایید نگاهی به اولی، زمان داستان بیندازیم.

Story setting.

تنظیم داستان.

Setting of a story, we're talking about giving the setting

تنظیم یک داستان، ما در مورد دادن زمینه

or the background to a story, anecdote, an activity, right.

یا پس زمینه به یک داستان، حکایت، یک فعالیت، درست صحبت می کنیم.

It doesn't have to be once upon a time,

لازم نیست روزی روزگاری باشد،

a whole story like Shrek.

یک داستان کامل مثل شرک.

It can be just even a sentence, right.

این می تواند فقط یک جمله باشد، درست است.

It was raining outside.

بیرون باران می بارید.

It was raining outside.

بیرون باران می بارید.

So I decided to stay at home.

بنابراین تصمیم گرفتم در خانه بمانم.

As simple as that, it was raining outside

به همین سادگی، بیرون باران می بارید

is giving the background, what's happening.

، زمینه را نشان می دهد که چه اتفاقی دارد می افتد.

And then, I decided to stay at home.

و بعد تصمیم گرفتم در خانه بمانم.

Or the sun was shining, I decided to go out, right.

یا خورشید می درخشید، تصمیم گرفتم بروم بیرون، درست است.

Or the pandemic was still going on

یا بیماری همه گیر هنوز ادامه داشت

and dah, dah, dah, dah.

و دها، دها، دها، دها.

And it's giving you the background to the story, right.

و این به شما پس زمینه داستان را می دهد، درست است.

And very often, as I mentioned, it's followed then,

و اغلب، همانطور که اشاره کردم، پس از آن

by the simple past, it was raining outside,

، گذشته ساده، بیرون باران می بارید،

so I decided to stay at home.

بنابراین تصمیم گرفتم در خانه بمانم.

The pandemic was still going on

همه‌گیری هنوز ادامه داشت،

but I needed to travel back home.

اما من نیاز داشتم که به خانه برگردم.

Or the pandemic was still going on,

یا بیماری همه گیر هنوز ادامه داشت،

but I needed to travel a broad.

اما من نیاز به سفر وسیع داشتم.

Was going on, here with still, right,

در جریان بود، اینجا با هنوز، درست

was still going on, needed.

، هنوز ادامه داشت، لازم بود.

I needed to travel abroad.

من نیاز داشتم که به خارج از کشور سفر کنم.

So, that is a common structure.

بنابراین، این یک ساختار مشترک است.

You've got the background in the past continuous.

شما پس زمینه را در گذشته استمراری دارید.

And then next, the simple past.

و بعد، گذشته ساده.

Even in one sentence, right.

حتی در یک جمله، درست است.

Doesn't have to be a big, fancy story.

لازم نیست یک داستان بزرگ و فانتزی باشد.

Okay.

باشه.

Now, how can we use this

حال، چگونه می توانیم از این

particularly with some IELTS questions?

به خصوص در مورد برخی از سوالات آیلتس استفاده کنیم؟

Well, let's take a couple of examples.

خوب، بیایید چند مثال بزنیم.

And I'm thinking particularly in part two here.

و من به خصوص در بخش دوم در اینجا فکر می کنم.

Imagine there's a question,

تصور کنید سوالی وجود دارد

describe a conversation that you heard, right.

، مکالمه ای را که شنیده اید توصیف کنید، درست است.

As part of your answer

به عنوان بخشی از پاسخ

you may want to give a setting and then say what happened.

خود ممکن است بخواهید تنظیماتی را ارائه دهید و سپس بگویید چه اتفاقی افتاده است.

So you might say, "I was attending a conference on education

بنابراین ممکن است بگویید: "من در یک کنفرانس آموزشی شرکت می

and I was really looking forward to it,

کردم و واقعاً مشتاقانه منتظر آن بودم،

but it turned out that the main speaker was really boring."

اما معلوم شد که سخنران اصلی واقعاً خسته کننده بود."

Can you see, I was attending, that's the background.

می بینید، من شرکت می کردم، این پس زمینه است.

I was looking forward to it, is also part of the background.

من مشتاقانه منتظر آن بودم ، همچنین بخشی از پس زمینه است.

And then boom, what happened?

و بعد بوم، چه اتفاقی افتاد؟

The main speaker turned out or it turned out that

بلندگوی اصلی معلوم شد یا معلوم شد که

or the main speaker turned out to be boring.

یا بلندگوی اصلی خسته کننده است.

So the turned out, is the past.

پس معلوم شد، گذشته است.

Turn out just means, in the end the result was,

نتیجه این بود

the main speaker was boring.

که سخنران اصلی خسته کننده بود.

So that's very simple part.

بنابراین این بخش بسیار ساده است.

That's not your whole answer, for part two,

این تمام پاسخ شما، برای قسمت دوم

but getting the background,

نیست، اما دریافت پیش زمینه،

maybe at the beginning of your answer,

شاید در ابتدای پاسخ،

this could be a nice way to use it.

می تواند راه خوبی برای استفاده از آن باشد.

What about this question?

در مورد این سوال چطور؟

Describe a time you won something,

زمانی را توصیف کنید که برنده چیزی شده اید،

maybe a race or a competition, maybe, right.

شاید یک مسابقه یا مسابقه، شاید درست باشد.

Again, you could say, well,

باز هم می توانید بگویید خوب،

"I was taking part in the school's sports day

"من در دوران کودکی در روز ورزش مدرسه شرکت می

when I was a kid.

کردم.

And I ran in two races and I won both of them."

و در دو مسابقه دویدم و در هر دو مسابقه پیروز شدم."

I was taking part, it's the background.

من شرکت می کردم، این پس زمینه است.

And then what happened?

بعدش چی شد؟

Bum, I ran into races and I won both of them, okay.

بد، من وارد مسابقه شدم و هر دوی آنها را بردم، باشه.

So again, you've got the past continuous

بنابراین باز هم، شما گذشته استمراری

followed by the simple past, very typical,

و به دنبال آن گذشته ساده، روش های بسیار معمولی و

nice ways to maybe begin these answers.

خوبی برای شروع این پاسخ ها دارید.

Okay, okie dokie.

باشه، اوکی دوکی.

Let's move on to the next one.

بریم سراغ بعدی.

Now this one is the interrupted activity.

اکنون این یکی فعالیت قطع شده است.

So basically we use the past continuous

بنابراین اساساً ما از گذشته استمراری

to describe an activity in process.

برای توصیف یک فعالیت در فرآیند استفاده می کنیم.

And at some point, boom, there's a cut or an interruption.

و در یک نقطه، بوم، یک بریدگی یا یک وقفه وجود دارد.

And the second activity happens.

و دومین فعالیت اتفاق می افتد.

But of course it's in the past.

اما البته در گذشته است.

So imagine if you will, it was raining outside.

پس تصور کنید اگر بخواهید ، بیرون باران می بارید.

Imagine you were waiting for the bus, right.

تصور کنید منتظر اتوبوس بودید، درست است.

Five minutes, 10 minutes.

پنج دقیقه، 10 دقیقه.

And you're standing there, waiting for the bus

و تو آنجا ایستاده ای و منتظر اتوبوس

and you see Tom and you say, "Oh, hello, Tom."

هستی و تام را می بینی و می گویی: "اوه، سلام تام."

So, "I was waiting for the bus when I saw Tom."

بنابراین، "من منتظر اتوبوس بودم که تام را دیدم."

Simple as that

به این سادگی که

I was waiting for the bus,

منتظر اتوبوس بودم،

and then the second activity interrupts or cuts in,

و سپس فعالیت دوم قطع می‌شود یا قطع می‌شود،

"Oh, I saw Tom."

"اوه، من تام را دیدم."

Whilst I was waiting for the bus, I saw my friend Tom.

در حالی که منتظر اتوبوس بودم، دوستم تام را دیدم.

Continuous past simple.

گذشته ساده پیوسته.

Another common structure, right.

یک ساختار رایج دیگر، درست است.

How to use them together.

نحوه استفاده از آنها با هم.

So, let me show you how you can use this again.

بنابراین، اجازه دهید به شما نشان دهم چگونه می توانید دوباره از آن استفاده کنید.

The interrupted activity in the same questions, right.

فعالیت قطع شده در همان سوالات، درست است.

Imagine a part two, describe a conversation you heard.

قسمت دوم را تصور کنید ، مکالمه ای را که شنیدید توصیف کنید.

Remember I gave you the background,

به یاد داشته باشید که من پیش زمینه را به شما دادم،

talking about the conference and in the end

در مورد کنفرانس صحبت کردم و در

the speaker was really boring.

پایان سخنران واقعا خسته کننده بود.

But here we could say, "As I was taking my seat

اما در اینجا می توانیم بگوییم: "در حالی که من در حال نشستن روی صندلی خود بودم

the main speaker got up on the stage and began."

، سخنران اصلی روی صحنه بلند شد و شروع کرد."

As I was taking my seat,

همینطور که روی صندلی نشستم، در حال نشستن هستم،

I'm in the process of sitting down,

at that time, boom, the main speaker got up

در آن زمان، بوم ، سخنران اصلی بلند شد

and began speaking.

و شروع به صحبت کرد.

Past continuous, simple past, very simple.

گذشته مستمر، گذشته ساده، بسیار ساده.

And I'm developing my answer here.

و من پاسخ خود را در اینجا توسعه می دهم.

Let me show you the similar thing, right,

اجازه دهید من چیزی مشابه را به شما نشان دهم، درست است،

for the other question.

برای سوال دیگر.

So remember, describe a time when you won something.

پس به یاد داشته باشید، زمانی را توصیف کنید که برنده چیزی شده اید.

I've told you a bit about the story, the background

من کمی در مورد داستان، پس‌زمینه برایتان گفته‌ام

and then I can come in and say,

و بعد می‌توانم وارد شوم و بگویم:

"When they were giving me the medals,

"وقتی مدال‌ها را به من می‌دادند،

my mum took several photos."

مادرم چندین عکس گرفت.

When they were giving me the medals, in the process

وقتی مدال‌ها را به من می‌دادند،

at the same time, boom, my mum pow, pow, pow,

در همان زمان، بوم، مامانم پاو، پاو، پاو

took several photos, because she was ever so proud

، چندین عکس گرفت، زیرا او همیشه به

of me winning the races.

پیروزی من در مسابقات افتخار می‌کرد.

So a similar thing, right.

بنابراین یک چیز مشابه، درست است.

The same structure, were giving, mum took several photos.

همان ساختار، در حال دادن، مادر چندین عکس گرفت.

Great, let's move on to the third and final situation.

عالیه، بریم سراغ وضعیت سوم و آخر.

Now the third point is past habit

حالا نکته سوم عادت گذشته است

and you are quite right.

و کاملاً حق با شماست.

We also use the simple past for past habit.

ما همچنین از گذشته ساده برای عادت گذشته استفاده می کنیم.

I played football every weekend when I was a kid.

وقتی بچه بودم هر آخر هفته فوتبال بازی می کردم.

And that's quite specific.

و این کاملا مشخص است.

But when we're being more general,

اما وقتی کلی‌تر می‌گوییم،

we use the past continuous with the adverb always.

از گذشته استمراری با قید همیشه استفاده می‌کنیم.

I was always playing with computers as a kid.

من از بچگی همیشه با کامپیوتر بازی می کردم.

I was always playing football as a kid.

از بچگی همیشه فوتبال بازی می کردم.

So it's not specific time when you did it

بنابراین زمان خاصی نیست که شما آن را انجام دادید،

but just generally.

بلکه به طور کلی.

And the use of always, I was always doing that.

و استفاده از همیشه، من همیشه این کار را می کردم.

I was always arguing with my brother.

من همیشه با برادرم دعوا می کردم.

When we were growing up together,

وقتی با هم بزرگ می

we were always arguing with each other.

شدیم همیشه با هم دعوا می کردیم.

Typical brotherly fighting.

دعوای معمولی برادرانه

So it's a habit and it's always.

پس این یک عادت است و همیشه همینطور است.

So the past continuous with always.

پس گذشته پیوسته با همیشه.

So this is something you could use

بنابراین این چیزی است که می توانید از آن برای

talking about your childhood, about past jobs,

صحبت در مورد دوران کودکی خود، در مورد مشاغل گذشته،

about university studies in the past.

در مورد تحصیلات دانشگاهی در گذشته استفاده کنید.

For example, "At university I was always studying

به عنوان مثال، "در دانشگاه همیشه

late into the night.

تا دیروقت درس می

I was always burning the midnight oil."

خواندم. همیشه روغن نیمه شب را می سوزاندم."

That's burning the midnight oil, working late

این یعنی سوزاندن روغن نیمه شب، دیر کار کردن

or studying late at night.

یا درس خواندن تا دیر وقت شب.

I was always studying late at night.

من همیشه تا دیروقت درس می خواندم.

It's neither good, nor bad.

نه خوبه نه بد

It's neutral, but it's great to describe a past habit.

خنثی است، اما برای توصیف یک عادت گذشته عالی است.

Going back to one of the part two questions,

به یکی از سوالات بخش دوم برگردیم،

describe a time you won something.

زمانی را توصیف کنید که چیزی برنده شده اید.

So we've given the background in the setting.

بنابراین ما پیش زمینه را در تنظیمات داده ایم.

We gave an interrupted activity example.

ما یک مثال فعالیت قطع شده ارائه کردیم.

Also here, you could say something like,

همچنین در اینجا، می‌توانید چیزی شبیه این بگویید:

"As a kid I was always racing everywhere here and there.

"در دوران کودکی من همیشه در همه جا این‌جا و آنجا مسابقه می‌دادم.

So it's no surprise, I won the race on sports day."

بنابراین جای تعجب نیست، من در روز ورزش در مسابقه پیروز شدم."

You're giving a further background, talking in the past.

شما در حال صحبت کردن در گذشته، پیش زمینه بیشتری می دهید.

As a kid, I was always racing or running everywhere.

در کودکی همیشه در همه جا مسابقه می دادم یا می دویدم.

Nice past habit.

عادت خوب گذشته

So there you've got it.

بنابراین شما آن را دریافت کرده اید.

The past continuous for setting or giving the background,

گذشته استمراری برای تنظیم یا ارائه پس زمینه،

talking about interrupted activities

صحبت در مورد فعالیت های قطع شده

and also past habits with always.

و همچنین عادت های گذشته با همیشه.

Fantastic, so that's it,

فوق العاده است، پس همین است،

we've seen today how you can use the past simple

ما امروز دیدیم که چگونه می توانید گذشته ساده

and the past continuous in different contexts

و گذشته استمراری را در زمینه های مختلف

and often together, right.

و اغلب با هم درست استفاده کنید.

It's not one or the other, we often use them together.

این یکی یا دیگری نیست، ما اغلب آنها را با هم استفاده می کنیم.

And I hope you can see how you can do that

و امیدوارم بتوانید ببینید که چگونه می توانید این کار را

for different questions for the IELTS speaking test.

برای سوالات مختلف آزمون اسپیکینگ آیلتس انجام دهید.

Excellent, great.

عالی، عالی

If you want to know more about grammar mistakes,

اگر می‌خواهید در مورد اشتباهات گرامری بیشتر بدانید،

then do watch this video up here

پس این ویدیو را در اینجا تماشا کنید

which tells you the top five grammar mistakes

که پنج اشتباه بزرگ گرامری

that students are making in IELTS speaking.

که دانش‌آموزان در سخنرانی آیلتس مرتکب می‌شوند را به شما می‌گوید.

Keep your eyes open, keep your eyes peeled.

چشمان خود را باز نگه دارید، چشمان خود را باز نگه دارید.

I'll be doing a few more grammar videos

من در آینده نزدیک چند ویدیوی گرامری دیگر را

to help you with IELTS speaking, in the near future.

برای کمک به شما در صحبت کردن آیلتس انجام خواهم داد.

In the meantime, if you've enjoyed this, please do like it.

در ضمن، اگر از این کار لذت بردید، لطفاً آن را لایک کنید. هنگام اشتراک برای ویدیو

Turn on the notifications as you subscribe for the video.

، اعلان ها را روشن کنید.

And go ahead and watch some more to improve your grammar

و ادامه دهید و برخی دیگر را تماشا کنید تا گرامر خود را

for IELTS speaking.

برای صحبت کردن آیلتس بهبود بخشید.

Take care of my friends.

مواظب دوستانم باش

As always, it's a pleasure.

مثل همیشه باعث خوشحالی است.

Bye-bye.

خداحافظ.

(upbeat music)

(موسیقی شاد)