Modals In English: Might & Could / Talking About Possibilities

Person 1: Where’s the TV remote? Person 2: Um… Katie might have thrown it away. 

شخص 1: کنترل تلویزیون کجاست؟ شخص 2: ام... ممکن است کتی آن را دور انداخته باشد.

Person 1: What do you mean she threw it away? Person 2: Well she took the rubbish out of  

شخص 1: منظورت چیست که آن را دور انداخت؟ شخص 2: خب او زباله ها را از

the big bins and then realised  that she might have accidentally  

سطل های بزرگ بیرون آورد و سپس متوجه شد که ممکن است به طور تصادفی

thrown the remote away in the rubbish. Person 1: Well did she get the bag back out? 

ریموت را در زباله ها دور انداخته باشد. شخص 1: خوب آیا او کیف را پس گرفت؟

Person 2: No, the bins had been collected by the time she noticed it was gone. 

شخص 2: نه، سطل ها تا زمانی که او متوجه شد که از بین رفته جمع شده بودند.

Person 1: I wonder why she didn’t tell  me.
 Person 2: She might have been too embarrassed  

شخص 1: تعجب می کنم که چرا او به من نگفته است . شخص 2: او ممکن است

by making such a silly mistake. Person 1: You know a lot about an  

با انجام چنین اشتباه احمقانه ای خیلی خجالت زده شده باشد. شخص 1: شما چیزهای زیادی در مورد

incident that might have been Katie’s fault. Person 2: Okay fine. It was me. I’m sorry.  

حادثه ای می دانید که ممکن است تقصیر کتی باشد. نفر 2: باشه خوبه. من بودم. متاسفم.

I ordered another one on Amazon so it might be  here on time to watch our favourite show tonight. 

من یکی دیگر را در آمازون سفارش دادم تا شاید به موقع اینجا باشد تا امشب نمایش مورد علاقه ما را تماشا کنم.

Person 1: I might just hit you with it.

شخص 1: من فقط ممکن است شما را با آن ضربه بزنم.

“I might” - What does “I might” mean? Might is a modal verb that we use  

"من ممکن است" - "من ممکن است" به چه معناست؟ ممکن است یک فعل وجهی است که

when talking about things that  are possible, but not certain. 

هنگام صحبت درباره چیزهایی که ممکن است، اما قطعی نیستند، از آن استفاده می‌کنیم.

You can use it to say you are thinking of  doing something such as: “I’ve got lots of  

می‌توانید از آن برای گفتن اینکه به انجام کاری فکر می‌کنید استفاده کنید: «

energy today. I might go for a run later.” Or, you can add ‘not’ after the word ‘might’  

امروز انرژی زیادی دارم. ممکن است بعداً برای دویدن بروم.» یا می‌توانید «نه» را بعد از کلمه «ممکن است» اضافه کنید

to form the negative. “I might not go for  a run later. The weather looks pretty bad.”

تا منفی را تشکیل دهید. «ممکن است بعداً برای دویدن نروم. هوا خیلی بد به نظر می رسد.»

So let’s start off with things that  might have happened in the past.  

پس بیایید با چیزهایی شروع کنیم که ممکن است در گذشته اتفاق افتاده باشد.

For example, if you’ve lost your phone, you  could say “I might have left it on the bus”. 

برای مثال، اگر تلفنتان را گم کرده‌اید، می‌توانید بگویید «ممکن است آن را در اتوبوس رها کرده باشم».

Let’s break down the phrase “might have  left”. This means that you don’t know  

بیایید عبارت «ممکن است باقی مانده» را تجزیه کنیم. این بدان معنی است که شما

for certain that you left your phone  on the bus, but it is a possibility. 

مطمئن نیستید که تلفن خود را در اتوبوس رها کرده اید، اما این یک احتمال است.

To form this phrase, we use the word “might”,  followed by the word “have”, followed by the  

برای تشکیل این عبارت، از کلمه «ممکن است» و به دنبال آن کلمه «داشتن» و پس از آن

past participle of the appropriate verb. More examples of this could be: 

از فعل مناسب استفاده می کنیم. مثال‌های بیشتری از این مورد می‌تواند این باشد:

“I might have put it in my coat pocket” “I might have given it to Mum” 

«ممکن است آن را در جیب کتم گذاشته باشم» «ممکن است آن را به مامان داده باشم

“I might have dropped it in the park”

» «ممکن است آن را در پارک انداخته باشم»

Next, let’s move on to a possibility in the  present. Something that could be going on right  

سپس، اجازه دهید به یک احتمال در حال حاضر برویم. چیزی که می‌تواند همین

now… but you’re not quite sure. *smoke alarm going off* 

الان در جریان باشد... اما شما کاملاً مطمئن نیستید. *آژیر دود به صدا در می‌آید*

Person 1: The cake might be burning.

شخص 1: ممکن است کیک در حال سوختن باشد.

Excuse me, I need to get to the oven. Person 2: Why? 

ببخشید باید برم تو فر شخص 2: چرا؟

Person 1: Because the cake might be burning. Person 2: No, the cake’s fine. I just burned  

شخص 1: چون ممکن است کیک در حال سوختن باشد. شخص 2: نه، کیک خوب است. من فقط

some toast. These smoke alarms  are so sensitive, aren’t they? 

نان تست را سوزاندم. این هشدارهای دود بسیار حساس هستند، اینطور نیست؟

So here’s how we express a  possibility in the present tense. 

بنابراین در اینجا نحوه بیان یک امکان در زمان حال است.

“Might be burning” - we have  the word ‘might’ to show us that  

"ممکن است در حال سوختن باشد" - ما کلمه "ممکن است" را داریم تا به ما نشان دهد که

what we are about to say is a possibility but  is not certain. Then we have the word ‘be’.  

آنچه می خواهیم بگوییم یک احتمال است اما مطمئن نیستیم. سپس کلمه "بودن" را داریم.

This is the word that tells us that the action is  ongoing, it’s happening right now. And finally,  

این کلمه ای است که به ما می گوید که عمل در حال انجام است، همین الان در حال انجام است. و در نهایت،

we have the verb that tells us  the action with the ‘-ing’ ending. 

ما فعل را داریم که به ما می‌گوید عمل با پایان «-ing».

Person 1: I might be walking  home from work this week. 

شخص 1: ممکن است این هفته از سر کار به خانه برگردم.

Person 2: We might be ordering pizza for dinner. Person 3: You might be waiting for a while. 

شخص 2: ممکن است برای شام پیتزا سفارش دهیم. شخص 3: ممکن است مدتی منتظر بمانید.

Sometimes, you might need to use an  adjective in the place of the verb,  

گاهی اوقات، ممکن است لازم باشد از یک صفت در جای فعل استفاده کنید،

in which case there is no ‘-ing’ ending. Person 1: We might be lost. 

در این صورت هیچ پایانی «-ing» وجود ندارد. شخص 1: ممکن است گم شویم.

Person 2: He might be busy. Person 3: They might be asleep. 

شخص 2: او ممکن است مشغول باشد. شخص 3: آنها ممکن است خواب باشند.

Sometimes, you might need to add a pronoun as well. Person 1: That might be my best work yet. 

گاهی اوقات، ممکن است لازم باشد یک ضمیر نیز اضافه کنید. شخص 1: این ممکن است بهترین کار من باشد.

Person 2: He might be your knight in shining armour. Person 3: You might be your own biggest critic.

شخص 2: او ممکن است شوالیه شما در زره درخشان باشد. شخص 3: شما ممکن است بزرگترین منتقد خود باشید.

Finally, let’s talk about how we can  discuss a possibility in the future. 

در نهایت، بیایید در مورد اینکه چگونه می‌توانیم درباره یک احتمال در آینده صحبت کنیم.

Person 1: It might snow tonight,  reaching lows of -3 degrees at 2am. 

شخص 1: ممکن است امشب برف ببارد و در ساعت 2 بامداد به -3 درجه می رسد.

This one is simple! We just use the  word ‘might’ followed by the base verb  

این یکی ساده است! ما فقط از کلمه «ممکن است» و به دنبال آن فعل پایه

that you’re using to describe the action. Person 1: I might have a salad for lunch. 

که برای توصیف عمل استفاده می‌کنید استفاده می‌کنیم. شخص 1: ممکن است برای ناهار سالاد بخورم.

Person 2: I might watch a film later. Person 3: I might call my dad and ask him to look at the boiler.

شخص 2: ممکن است بعداً یک فیلم ببینم. شخص 3: ممکن است با پدرم تماس بگیرم و از او بخواهم که به دیگ بخار نگاه کند.

Ok so now you know how to talk about past  possibilities, present possibilities and  

خوب پس اکنون می دانید که چگونه در مورد احتمالات گذشته، احتمالات حال و

future possibilities. But there’s another word in  

احتمالات آینده صحبت کنید. اما کلمه دیگری در

the English language that is often used  interchangeably with the word ‘might’  

زبان انگلیسی وجود دارد که اغلب به جای کلمه «می‌تواند» استفاده می‌شود

and that’s ‘could’. ‘Could’ still implies  that something is a possibility but not  

و آن «می‌تواند» است. «می‌تواند» همچنان دلالت بر این دارد که چیزی یک امکان است اما

a certainty. However, ‘could’ refers more to the  ability to do something than the wish to do it.

یک قطعیت نیست. با این حال، «می‌تواند» بیشتر به توانایی انجام کاری اشاره دارد تا تمایل به انجام آن.

Person 1: I’m so tired, I  might just watch a film later. 

شخص 1: من خیلی خسته هستم، ممکن است بعداً فیلمی را تماشا کنم.

Person 2: My new TV has finally  arrived. I could watch a film later. 

شخص 2: تلویزیون جدید من بالاخره رسید. بعدا میتونم یه فیلم ببینم

Do you notice the difference? ‘Might’ is more  to do with whether you choose to do something  

آیا متوجه تفاوت می شوید؟ «ممکن است» بیشتر به این مربوط می شود که آیا تصمیم می گیرید کاری انجام دهید

and ‘could’ is more to do with whether you are  able to. You can’t watch a film with no TV…  

و «می تواند» بیشتر به این مربوط می شود که آیا می توانید انجام دهید یا خیر . شما نمی توانید فیلمی را بدون تلویزیون تماشا کنید...

Unless you watch it on your computer, or on  your phone, or you go to the cinema… Never mind.

مگر اینکه آن را با رایانه یا تلفن خود تماشا کنید یا به سینما بروید... مهم نیست.

Your homework is to write 3 sentences in the  comments. One should be about a past possibility,  

تکلیف شما این است که 3 جمله در نظرات بنویسید. یکی باید درباره یک امکان گذشته باشد،

one should be a present possibility  and one should be a future possibility.  

یکی باید یک امکان حال باشد و یکی باید یک احتمال آینده باشد.

Bonus points if you can tell a mini  story through your 3 sentences. 

اگر بتوانید یک داستان کوچک را از طریق 3 جمله خود بگویید، امتیاز پاداش.

You might write them perfectly. If you do, I  will press the heart button on your comment.  

ممکن است آنها را کاملاً بنویسید. اگر این کار را انجام دهید ، دکمه قلب روی نظر شما را فشار می‌دهم.

Or you might make a mistake. If you  do, that's ok, I will correct it in the comments.

یا ممکن است اشتباه کنید. اگر انجام دهید، اشکالی ندارد، آن را در نظرات اصلاح خواهم کرد.

You might see me again soon, hopefully. Alright, until next time, take care, bye.

شاید به زودی دوباره مرا ببینی، امیدوارم. باشه تا دفعه بعد مواظب باش خداحافظ