Grammar Lesson. How to make Sentences in English. Word Order in English.

Hello everyone! Welcome back to my channel. Today  I have a grammar lesson for you. In this lesson,  

سلام به همه! به کانال من خوش آمدید امروز یک درس گرامر برای شما دارم. در این درس،

we'll learn how to make sentences in English. Sometimes students make mistakes because  

نحوه ساختن جملات به زبان انگلیسی را خواهیم آموخت. گاهی اوقات دانش‌آموزان اشتباه می‌کنند زیرا

they might not know all the rules and  they struggle to put words correctly  

ممکن است همه قوانین را ندانند و برای قرار دادن صحیح کلمات

in English sentences. It's important to  learn these rules because knowing how to  

در جملات انگلیسی تلاش می‌کنند. مهم است که این قوانین را یاد بگیرید زیرا دانستن نحوه

make sentences helps you speak and write  clearly and correctly. Now let’s start.

ساختن جملات به شما کمک می‌کند واضح و درست صحبت کنید و بنویسید . حالا بیایید شروع کنیم.

1. What is a Sentence? A sentence is a group of  words that tells a complete thought. It starts  

1. جمله چیست؟ جمله گروهی از کلمات است که یک فکر کامل را بیان می کند.

with a capital letter and ends with a period (.),  a question mark (?), or an exclamation mark (!). 

با یک حرف بزرگ شروع می‌شود و با نقطه (.)، علامت سؤال (؟)، یا علامت تعجب (!) به پایان می‌رسد.

2. Parts of a Sentence. Take  a look at this sentence. 

She bought a new dress yesterday. • Almost every English sentence has a  

2. بخش هایی از جمله. به این جمله نگاهی بیندازید. او

دیروز یک لباس جدید خرید. • تقریباً هر جمله انگلیسی یک

Subject. The subject in a sentence is the person,  thing, or idea that is doing something or being  

موضوع دارد. موضوع در جمله، شخص، چیز یا ایده ای است که در حال انجام کاری است یا

talked about. In this sentence She is the subject.  The boy kicks the ball. The boy is the subject. 

درباره آن صحبت می شود. در این جمله او فاعل است. پسر به توپ ضربه می زند. پسر موضوع است.

• Then we have a Verb: A verb usually comes  after a subject. It describes what the subject  

• سپس یک فعل داریم: یک فعل معمولاً بعد از فاعل می آید. آنچه را که سوژه

is doing. For example: The baby is sleeping.  The baby is the subject. Sleeping is the verb. 

انجام می دهد توصیف می کند. به عنوان مثال: نوزاد خواب است. کودک موضوع است. خوابیدن فعل است.

3. Now we can Make a Simple Sentence. We  combine a subject and a verb. Example:  

3. حالا می توانیم یک جمله ساده بسازیم. ما یک فاعل و یک فعل را ترکیب می‌کنیم. مثال:

The dog barks. The sun is shining. 4. In English, there are not only short  

سگ پارس می‌کند. خورشید می درخشد. 4. در انگلیسی، نه تنها

sentences but also long and more complex ones.  In most cases, a sentence has an object. Not  

جملات کوتاه بلکه جملات طولانی و پیچیده‌تر نیز وجود دارد. در بیشتر موارد یک جمله مفعول دارد.

all sentences need an object, but if there  is one, it usually comes after the verb. 

همه جملات به مفعول نیاز ندارند، اما اگر یکی باشد، معمولاً بعد از فعل می آید.

The object in a sentence is the person or  thing that receives the action. Example:  

مفعول در جمله شخص یا چیزی است که عمل را دریافت می کند. مثال:

The boy kicks the ball. The ball is the object. We also have adjectives, which are words that  

پسر به توپ ضربه می زند. توپ جسم است. ما همچنین صفت هایی داریم که کلماتی هستند که

describe things in a sentence. Example: The  tall boy kicks the brown ball. Tall and brown  

در یک جمله چیزهایی را توصیف می کنند. مثال: پسر قد بلند به توپ قهوه‌ای لگد می‌زند. قد بلند و قهوه‌ای

are adjectives • 

صفت هستند •

• Adjectives usually come  before what they are describing. 

• صفت‌ها معمولاً قبل از آنچه توصیف می‌کنند قرار می‌گیرند.

The beautiful girl is sitting on the white bench. The girl is the subject. Beautiful is the  

دختر زیبا روی نیمکت سفید نشسته است. دختر موضوع است. زیبا

adjective and it goes before the subject. Bench is the object. White is the adjective,  

صفت   است و قبل از موضوع می رود. نیمکت شی است. سفید صفت است،

it describes the object and it comes before it. • We also use Adverbs to Describe Verbs 

آن شیء را توصیف می کند و قبل از آن می آید. • همچنین از قیدها برای توصیف افعال استفاده می‌کنیم

Adverbs describe how, when, where,  or how often something happens. 

.

• They can be placed before or after the verb. • Example: He runs quickly. How does  

• آنها را می توان قبل یا بعد از فعل قرار داد. • مثال: او به سرعت می دود.

he run? Quickly. Quickly is an adverb. • The teacher speaks clearly. How does the  

او چگونه می دود؟ به سرعت. به سرعت یک قید است. • معلم به وضوح صحبت می کند. معلم چگونه صحبت می کند

teacher speak? Cleary. Clearly is an adverb. Some adverbs (for example, always, also,  

؟ روشن. واضح است که یک قید است. برخی از قیدها (به عنوان مثال، همیشه، همچنین،

probably) go with the verb in the middle  of a sentence between a subject and a verb: 

احتمالاً) با فعل در وسط جمله بین فاعل و فعل همراه می‌شوند:

• John often goes to the gym. • I always exercise in the morning. 

• جان اغلب به ورزشگاه می‌رود. • من همیشه صبح ورزش می کنم.

• I read all these books and I  also watched all the video lessons. 

• همه این کتاب‌ها را خواندم و همه درس‌های ویدیویی را نیز تماشا کردم.

(not I watched also all the video lessons) If the verb has two or more words (for example,  

(همچنین همه درس‌های ویدیویی را تماشا نکردم) اگر فعل دو یا چند کلمه داشته باشد (مثلاً،

can remember / will be cancelled/ should  finish), the adverb usually goes after the  

می‌تواند به خاطر بیاورد / لغو می‌شود/ باید تمام شود)، قید معمولاً بعد از

first verb (can/doesn’t/will etc.): He should quickly finish his work  

فعل اول می‌رود (می‌توان/نمی‌کند/می‌خواهد و غیره). .): او باید به سرعت کار خود را به پایان برساند

to meet the deadline. • The adverb "quickly"  

تا به ضرب الاجل برسد. • قید "به سرعت"

goes after the modal verb "should. We are always looking for ways to improve. 

بعد از فعل معین "باید" قرار می گیرد. ما همیشه به دنبال راه هایی برای بهبود هستیم.

• The adverb "always" follows the verb "are" The event will probably be cancelled. The  

• قید "همیشه" پس از فعل "are" قرار می گیرد. رویداد احتمالاً لغو می شود.

adverb ‘probably’ comes after the verb will Let's discuss the important rules we need to  

قید "احتمالا" بعد از فعل will بیایید قوانین مهمی را که باید

know to construct sentences in English. Verb + object 

بدانیم برای ساخت جملات به زبان انگلیسی بحث کنیم. فعل + مفعول

In English sentences the verb and place usually go  together: We do not put other words between them: 

در جملات انگلیسی فعل و مکان معمولاً با هم می روند: ما کلمات دیگری را بین آنها قرار نمی دهیم:

go home live in a town 

برو به خانه زندگی کن در یک شهر

go to school drive to work 

برو به مدرسه کار کردن

Swim in the sea Eat at a restaurant 

شنا در دریا خوردن در رستوران

Work at the office Relax on the beach 

کار در دفتر استراحت در ساحل

Dance in the club Stay in a hotel

رقص در باشگاه اقامت در هتل

If the verb has an object, the order is: Verb + object + place 

اگر فعل مفعولی دارد ترتیب این است: فعل + مفعول + مکان

We took the children to the restaurant.  (not took to the restaurant the children) 

بچه ها را به رستوران بردیم. (بچه ها را به رستوران نبردند)  آیا

Did you learn English at school? Don't forget to take your book to the library. 

در مدرسه انگلیسی یاد گرفتید؟ فراموش نکنید که کتابتان را به کتابخانه ببرید. آیا

Can you bring your friends  to the party on Saturday?

می توانید دوستان خود را به مهمانی در روز شنبه بیاورید؟

When we talk about time, time  always goes after place:  

وقتی درباره زمان صحبت می کنیم، زمان همیشه به مکان دیگری می رود. :

I drive to work every morning.  (not I drive every morning to work) 

من هر روز صبح به سر کار می‌روم. (نه هر روز صبح تا سرکار رانندگی می‌کنم)

Where do I drive? To work. It’s a place. When do I drive to work? (every morning) It’s time 

کجا رانندگی کنم؟ برای کار. یک مکان است. چه زمانی با ماشین به سرکار بروم؟ (هر روز صبح) وقت آن است که

I’m going to Cairo on Tuesday. They’ve lived in the same apartment for ten years. 

سه شنبه به قاهره می روم. آنها ده سال است که در یک آپارتمان زندگی می کنند.

We need to be at the station by 10 a.m. Bob gave me a lift home after work.

باید تا ساعت 10 صبح در ایستگاه باشیم، باب بعد از کار به من آسانسور داد تا به خانه بروم.

Sometimes we put time at the  beginning of the sentence: 

گاهی اوقات در ابتدای جمله زمان می گذاریم :

On Tuesday I’m going to Cairo. After work Bob gave me a lift home.

سه ​​شنبه من به قاهره می روم. بعد از کار، باب به من آسانسور خانه را داد.

Once again, guys. We do not put other  words between the verb and the object: 

یک بار دیگر، بچه ها. ما کلمات دیگری را بین فعل و مفعول قرار نمی دهیم:

I like my job very much. (Not I like  very much my job) This is not correct. 

من شغلم را خیلی دوست دارم. (من شغلم را خیلی دوست ندارم) این درست نیست.

My friend spoke Spanish perfectly.  (not spoke perfectly Spanish)

دوست من اسپانیایی را کاملاً صحبت می کرد. (کاملاً اسپانیایی صحبت نمی‌شود)

• 5. Now let’s talk about  Making Questions in English. 

• 5. اکنون بیایید در مورد سؤال کردن به زبان انگلیسی صحبت کنیم.

When we form questions in English, we change  the order of words and add a question word  

وقتی سؤالات را به زبان انگلیسی تشکیل می‌دهیم، ترتیب کلمات را تغییر می‌دهیم و در صورت لزوم یک کلمه سؤال اضافه می‌کنیم

if necessary. To ask questions correctly in  English, it's important to understand all the  

. برای پرسیدن صحیح سؤالات به زبان انگلیسی، مهم است که تمام

English tenses. I have a video that covers  tenses. I’ll leave a link here so you can  

زمان‌های انگلیسی را درک کنید. من ویدیویی دارم که زمان‌ها را پوشش می‌دهد . من پیوندی را در اینجا می‌گذارم تا بتوانید

watch it after this lesson. Look at these sentences:  

بعد از این درس آن را تماشا کنید. به این جملات نگاه کنید:

The cat is sleeping. Is the cat sleeping? You are a student. Are you a student? 

گربه خواب است. آیا گربه خواب است؟ شما یک دانش آموز هستند. شما دانش آموز هستید؟

I watched TV yesterday.  Did you watch TV yesterday? 

من دیروز تلویزیون تماشا کردم. دیروز تلویزیون تماشا کردی؟

Is, are, did are auxiliary verbs.  An auxiliary verb is a helping verb  

Is, are, did افعال کمکی هستند. فعل کمکی یک فعل کمکی است   که

used with a main verb to show tense,  which tells us when something happens. 

با یک فعل اصلی برای نشان دادن زمان استفاده می‌شود، که به ما می‌گوید چه زمانی اتفاقی می‌افتد.

It’s important to remember that In the  Past Simple Tense we use the structure 

مهم است که به خاطر داشته باشید که در زمان گذشته ساده از ساختار

Did+ subject+ base form of the verb. For example, the past form of go is went. 

Did+ موضوع+ شکل پایه فعل استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، شکل گذشته رفتن رفت.

I went to college yesterday. Did you go  to college yesterday? (Not did you went!) 

من دیروز به دانشگاه رفتم. آیا دیروز به کالج رفتید؟ (نرفتی!)

Did you watch the movie last  night? (Not did you watched!)

دیشب فیلم را تماشا کردی ؟ (تو تماشا نکردی!)

When we ask wh-question, we usually put a  

وقتی سؤال wh می‌پرسیم، معمولاً یک

question word + an auxiliary verb  + subject + base form of a verb.

کلمه سؤال + یک فعل کمکی + فاعل + شکل پایه یک فعل قرار می‌دهیم.

Wh-questions are questions we ask using words that  start with "wh," like who, what, where, when, why,  

سوالات Wh سوالاتی هستند که ما با استفاده از کلماتی که با "wh" شروع می شوند، می پرسیم، مانند چه کسی، چه چیزی، کجا، چه زمانی، چرا،

and how. We use these questions to find out  more information about things. For example,  

و چگونه. ما از این سؤال‌ها برای یافتن اطلاعات بیشتر درباره چیزها استفاده می‌کنیم. برای مثال،

"who" is for asking about a person, "what"  is for asking about a thing or an idea,  

«چه کسی» برای پرسیدن در مورد یک شخص، «چه» برای پرسیدن در مورد یک چیز یا ایده،   «کجا»

"where" is for a place, "when" is  for the time, "why" is for a reason,  

برای یک مکان، «وقتی» برای زمان، «چرا» برای یک دلیل است،

and "how" is for asking about the  way something is done or happens. 

و «چگونه» برای پرسیدن درباره روش انجام یا اتفاق افتادن کاری است.

Let’s take a look at these examples. What - What do you think? 

بیایید نگاهی به این نمونه ها بیندازیم. چی - نظرت چیه؟

Where - "Where do you live?" When - "When is your birthday?" 

کجا - "کجا زندگی می کنی؟" وقتی - "تولدت کی است؟"

Why - "Why do you like summer?" How - "How do you make a sandwich?" 

چرا - "چرا تابستان را دوست داری؟" چگونه - "چگونه ساندویچ درست می کنی؟"

But there’re some exceptions. When question  words like 'who', 'what', 'which', or 'how'  

اما چند استثنا وجود دارد وقتی کلمات سؤالی مانند «چه کسی»، «چه»، «کدام» یا «چگونه»

are the subjects of a sentence, we do not use  the auxiliary verbs like 'do', 'does', or 'did'. 

موضوع یک جمله هستند، از افعال کمکی مانند «کردن»، «انجام می‌دهد» یا «انجام داد» استفاده نمی‌کنیم.

Look at these examples. Who wants something to drink? In this  

به این نمونه ها نگاه کنید. چه کسی چیزی برای نوشیدن می خواهد؟ در این

sentence who is the subject. (not Who does want) Who lives in that house? (Not "Who does live") 

جمله چه کسی موضوع است. (نه چه کسی می خواهد) چه کسی در آن خانه زندگی می کند؟ (نه «چه کسی زندگی می‌کند»)

How many students attend your school? ("How  many students do attend" is not correct) 

چند دانش‌آموز در مدرسه شما تحصیل می‌کنند؟ (" چند دانش آموز شرکت می کنند" صحیح نیست)

What happened to you last  night? (not What did happen) 

دیشب چه اتفاقی برای شما افتاد ؟ (نه چه اتفاقی افتاد)

Who knows the answer to this  question? (Not who does know)

چه کسی پاسخ این سؤال را می‌داند؟ (نه کسی که می داند)

Now let's review how we make sentences in English. When you make a sentence in English,  

حالا بیایید نحوه ساخت جملات به زبان انگلیسی را مرور کنیم. وقتی جمله‌ای را به زبان انگلیسی می‌سازید،

always remember this rule: The word order is the following: 

همیشه این قانون را به خاطر بسپارید: ترتیب کلمات به صورت زیر است:

Subject + verb + object; place and time (where?) (when? / how often? / how long?)

موضوع + فعل + مفعول؛ مکان و زمان (کجا؟) (چه زمانی؟ / هر چند وقت یکبار؟ / چه مدت؟)

Today, I’ve told you about the  important rules you need to follow  

امروز، من درباره قوانین مهمی که باید رعایت کنید

to form English sentences correctly. This is the end of today’s lesson.  

تا جملات انگلیسی را درست بسازید، به شما گفته ام. این پایان درس امروز است.

Thank you for watching! If you have any questions,  

ممنون که تماشا کردید! اگر سؤالی دارید،

feel free to ask me in the comments  below this video. If you like my content,  

در نظرات زیر این ویدیو از من بپرسید. اگر محتوای من را دوست دارید،

you can send me a Superthanks. Thank  you for your support. See you next time!

می‌توانید یک تشکر فوق‌العاده برای من ارسال کنید. از حمایت شما سپاسگزاریم. بعدا می بینمت!