How to make suggestions in English

Hello, I'm Jade. What we're talking about today is suggestions -- giving advice to people.

سلام، من جید هستم. آنچه امروز در مورد آن صحبت می کنیم ، پیشنهادات است -- دادن توصیه به مردم.

And we have one question to work with, which is: "What should I do when visiting London?"

و ما یک سوال برای کار داریم که این است: "هنگام بازدید از لندن چه کاری باید انجام دهم؟"

Well, I am a Londoner, I can give you some advice about that. So we'll look at the grammar

خوب، من یک لندنی هستم، می توانم در این مورد به شما توصیه کنم. بنابراین، ساختارهای دستور زبانی

structures you can use for giving advice, and a little bit later, some phrases that

را که می‌توانید برای مشاوره استفاده کنید، و کمی بعد، عباراتی را بررسی می‌کنیم که در

you can use if you need to give somebody advice. So, the first way to do it:

صورت نیاز به مشاوره به کسی، می‌توانید از آنها استفاده کنید. بنابراین، اولین راه برای انجام آن:

"You should go on the London Eye." And in this grammar structure, what we're

"شما باید در چشم لندن بروید." و در این ساختار دستور زبان، چیزی که ما استفاده می کنیم این

using is: "should" + bare infinitive. "Should", bare infinitive, and then you can just finish

است: "باید" + مصدر برهنه. "باید"، مصدر خالی است، و سپس می توانید

the sentence. Here's another option:

جمله را تمام کنید. در اینجا گزینه دیگری وجود دارد:

"You should walk along the river." Well, you can do that anywhere, not specifically

"شما باید در امتداد رودخانه قدم بزنید." خوب، شما می توانید این کار را در هر جایی انجام دهید، نه به طور خاص در

London. Let's take a look now at the second way to

لندن. بیایید اکنون به راه دوم برای

give suggestions: "How about" - you can start a sentence with:

ارائه پیشنهاد نگاهی بیندازیم: "چطور است" - می توانید یک جمله را با این جمله شروع کنید:

"How about" - "How about going for a stroll?" A stroll is a very slow, relaxed kind of walk.

"چطور است" - "در مورد رفتن به یک قدم زدن چطور؟" قدم زدن نوعی پیاده روی بسیار آرام و آرام است.

Actually, I do really like walking around places, the countryside and the city, so I

در واقع، من خیلی دوست دارم در مکان ها، حومه شهر و شهر قدم بزنم، بنابراین این

would recommend that. When we're using: "How about", the grammar is different. We use verb

کار را توصیه می کنم. وقتی از «How about» استفاده می کنیم، دستور زبان متفاوت است. ما از فعل

+ "ing" and the other word for that is the gerund form. "How about", verb + "ing".

+ "ing" استفاده می کنیم و کلمه دیگر آن شکل جیروند است. "How about"، فعل + "ing".

So: "How about going for a stroll?"

بنابراین: "چطور برای قدم زدن بروید؟"

Or: "How about watching a musical?"

یا: "چطور در مورد تماشای یک موزیکال؟"

A lot of people do that when they come to London, they go to see... they go to the theatre

خیلی ها وقتی به لندن می آیند این کار را می کنند، می روند تا ببینند... به تئاتر می روند

and watch a show. Suggestion number three for grammar:

و یک نمایش را تماشا می کنند. پیشنهاد شماره سه برای گرامر:

"Why don't you..." "Why don't you", we use a negative to stress the great suggestion

"چرا نمی کنی..." "چرا نمی کنی"، ما از یک منفی برای تاکید بر پیشنهاد عالی

that we're making, "Why don't you go to Madame Tussaud's[SM1][JK2]?"

که می کنیم، " چرا به موزه مادام توسو نمی روی؟" استفاده می کنیم. SM1][JK2]؟"

A very popular tourist destination in London that, personally, I just don't get. Why would

یک مقصد توریستی بسیار محبوب در لندن که من شخصاً آن را نمی‌بینم. چرا

you pay to go and look at wax work models of random famous people from anywhere in the

برای دیدن مدل های مومی افراد مشهور تصادفی از هر جای

world that don't have anything to do with London? Sorry, if you like that. I just personally

دنیا که هیچ ربطی به لندن ندارند پول می دهید؟ ببخشید اگر دوست دارید من شخصاً

don't get it. "Why don't you go to", if we're using: "Why don't you", we have the subject:

متوجه نمی شوم. «چرا نمی‌روی»، اگر از «چرا نمی‌روی» استفاده می‌کنیم، موضوع را داریم:

"Why don't you". So it might be: "Why doesn't he", or: "Why don't they", and then bare infinitive.

«چرا نمی‌روی». بنابراین ممکن است: "چرا نمی کند"، یا: "چرا نمی کنند" و سپس مصدر ظاهر شود.

"Why doesn't he go to Madame Tussaud's", for example, you can say that.

مثلاً «چرا به مادام توسو نمی‌رود» می‌توان گفت.

And the fourth structure for making a suggestion is the second conditional and we usually use

و ساختار چهارم برای ارائه یک پیشنهاد، شرط دوم است و ما معمولاً از

this phrase: "If I were you" - "If I were you", I'm imagining

این عبارت استفاده می کنیم: "اگر جای تو بودم" - "اگر جای تو بودم"، من تصور می

me being you visiting London - "If I were you, I would have tea at The Ritz."

کنم که در حال بازدید از لندن هستم - "اگر من جای تو بودم، من" در ریتز چای می خورد."

The Ritz is a famous hotel in London. You can go for afternoon tea, you can have champagne

هتل ریتز یک هتل معروف در لندن است. می توانید برای عصرانه چای بروید، می توانید شامپاین

and scones or scones, and you can have a lovely time at The Ritz. So, how do we make the second

و اسکون یا اسکون بخورید، و می توانید اوقات خوشی را در The Ritz داشته باشید. بنابراین، چگونه دوم را

conditional? We have the past simple, but you can just learn this phrase: "If I were

مشروط کنیم؟ ما گذشته ساده داریم، اما شما فقط می توانید این عبارت را یاد بگیرید: "If I جای

you," followed by: "would" and bare infinitive, "would", bare infinitive there.

تو"، و به دنبال آن: "wild" و مصدر برهنه، "wild"، مصدر برهنه وجود دارد.

And, yeah, there are four different ways to make suggestions in grammar. When we come

و، بله، چهار راه مختلف برای ارائه پیشنهاد در گرامر وجود دارد. وقتی

back, I've got some phrases for you, you can also use those phrases to make suggestions.

برگشتیم، عباراتی برای شما دارم، همچنین می توانید از آن عبارات برای ارائه پیشنهاد استفاده کنید.

It's time to look at the phrases for making suggestions. So, here's the question:

وقت آن است که به عبارات پیشنهادی نگاه کنید . بنابراین، این سؤال پیش می‌آید:

"What should we do tonight?"

"امشب چه کنیم؟"

You might say... If someone's making a suggestion, most of the time, people don't just like suddenly

ممکن است بگویید... اگر کسی پیشنهادی می‌دهد، در بیشتر مواقع، مردم دوست ندارند که ناگهان

jump in with their desire, the thing that they really want to do; might be quite indirect.

به خواسته‌شان بپرند، کاری که واقعاً می‌خواهند انجام دهند. ممکن است کاملا غیر مستقیم باشد

So, and sometimes people say something like this:

بنابراین، و گاهی اوقات مردم چیزی شبیه به این می گویند:

"I'm easy." It means: "You decide, I'd rather you decide."

"من آسان هستم." یعنی: "شما تصمیم بگیرید، من ترجیح می دهم شما تصمیم بگیرید."

Or: "It's up to you."

یا: "این به شما بستگی دارد."

It's the same, means: "Okay, I want to do something, but you can decide for me." Or

همان است، یعنی: "باشه، من می خواهم کاری انجام دهم، اما شما می توانید برای من تصمیم بگیرید." یا

even if they don't mean that, they might say that first of all and let the discussion about

حتی اگر منظورشان این نباشد، ممکن است اول از همه این را بگویند و اجازه دهند بحث در مورد

what to do happen a little bit more. Next phrase:

اینکه چه باید کرد کمی بیشتر پیش بیاید. عبارت بعدی:

"Would you mind if we stay home?" Just being a little bit boring, or tired,

"آیا برایتان مهم نیست اگر در خانه بمانیم؟" فقط کمی کسل کننده، یا خسته،

or not feeling well, we don't want to do anything. "Would you mind", it's like: "I know you want

یا حالمان خوب نیست، نمی خواهیم کاری انجام دهیم. "آیا مخالفت می کنی"، مانند: "می دانم که می خواهی

to do something, but would you mind if tonight we don't do anything?"

کاری انجام دهی، اما اگر امشب کاری نکنیم، مشکلی داری؟"

Next one: "Would you mind having a night in?"

مورد بعدی: "دوست دارید شبی را در خانه داشته باشید؟"

When we're not using: "if", then we need to use the gerund after "mind", "Would you mind".

وقتی از «اگر» استفاده نمی‌کنیم، پس باید بعد از «ذهن»، «مواجه هستی» از جیروند استفاده کنیم.

"Would you mind having a night in?" - "A night in" is opposite to: "A night out". For a night

"دوست داری یک شب در خانه داشته باشی؟" - «یک شب در» مقابل: «یک شب بیرون» است. برای یک شب

out, you go to a club or... Or out for dinner, or you go and play chess; whatever you do.

بیرون رفتن، به یک باشگاه می روید یا ... یا برای شام بیرون، یا می روید و شطرنج بازی می کنید. هرکاری که تو می کنی.

So a night in, you probably stay home, watch TV, watch a film, maybe have a bottle of wine

بنابراین یک شب در خانه، احتمالاً در خانه می‌مانید ، تلویزیون تماشا می‌کنید، فیلم تماشا می‌کنید، شاید یک بطری شراب

or something. I don't know what you do, but that's a night in.

یا چیزی دیگر میل کنید. من نمی دانم شما چه کار می کنید، اما این یک شب است.

Next phrase: "I wouldn't mind going to the pub."

Well, now it's a negative. What this means is... It's quite indirect. It means... It

خب حالا منفیه این به این معنی است که ... کاملا غیر مستقیم است. یعنی...

actually means: "I want to go to the pub." But we use: "I wouldn't mind". "Oh, of all

در واقع به این معناست: "من می خواهم به میخانه بروم." اما ما استفاده می کنیم: "من مهم نیست". "اوه، از بین همه

my options, I wouldn't mind going to the pub." Next example:

گزینه هایم، بدم نمی آید که به میخانه بروم." مثال بعدی:

"Let's go ice skating." I love ice skating. I would make this suggestion.

"بیا بریم اسکیت روی یخ." من عاشق اسکیت روی یخ هستم. من این پیشنهاد را خواهم داد.

It's very direct: "Let's go ice skating." I'm... I tend to be quite direct in my language;

خیلی مستقیم است: "بیا بریم اسکیت روی یخ." من... من تمایل دارم در زبانم کاملاً مستقیم باشم.

I'd feel quite comfortable saying: "Let's go ice skating." And if the other person said:

من خیلی راحت می گویم: "بیا بریم اسکیت روی یخ." و اگر طرف مقابل گفت:

"Oh, I can't ice skate, I'm not good at it." I was like... I would be like: "Oh, okay.

"اوه، من نمی توانم اسکیت روی یخ بزنم، در آن خوب نیستم." من اینطور بودم که... می گفتم: "اوه، باشه.

Do something else." I wouldn't be upset if someone refused my suggestion. But some people,

یه کار دیگه بکن." اگر کسی پیشنهاد من را رد کند، ناراحت نمی شوم. اما برخی از

they can get embarrassed or something, so those kinds of people sometimes use indirect

افراد ممکن است خجالت بکشند یا چیز دیگری، بنابراین آن دسته از افراد گاهی اوقات از زبان غیر مستقیم استفاده می

language. They might say: "Would you mind if we go ice skating?"

کنند. آنها ممکن است بگویند: " اگر ما به اسکیت روی یخ برویم مشکلی ندارید؟"

And our last example. If... This one's indirect as well:

و آخرین نمونه ما. اگر... این هم غیرمستقیم است:

"What do you feel like doing?" So you're not sure; you haven't got any ideas,

"احساس داری چه کار کنی؟" بنابراین مطمئن نیستید؛ شما هیچ ایده

so you can say to the other person: "What do you feel like doing?" And you can go from

ای ندارید، بنابراین می توانید به طرف مقابل بگویید: "دوست داری چه کار کنی؟" و شما می توانید از

there. So, yeah, this is how to make suggestions

آنجا بروید. بنابراین، بله، این نحوه ارائه پیشنهادات

about plans and social things to do. What you can do now is go to the website. Go to

در مورد برنامه ها و کارهای اجتماعی است. کاری که اکنون می توانید انجام دهید این است که به وب سایت بروید.

the website, find this quiz. And yeah, you can practice all these different structures

به وب سایت بروید، این مسابقه را پیدا کنید. و بله، شما می توانید تمام این ساختارهای مختلف را

we looked at. Make sure you've got all those phrases fixed in your head so that next time

که ما به آنها نگاه کردیم، تمرین کنید. مطمئن شوید که تمام آن عبارات را در ذهن خود ثابت کرده اید تا دفعه بعد که

you want to make a suggestion to a friend or offer to do something together, you've

می خواهید به یک دوست پیشنهاد دهید یا پیشنهاد انجام کاری با هم دارید

got all the language that you need. Also, I want to say: please subscribe. If you like

، تمام زبان مورد نیاز خود را داشته باشید. همچنین می خواهم بگویم: لطفا مشترک شوید. اگر

my videos, you can subscribe to my engVid channel and also my personal channel because

ویدیوهای من را دوست دارید می توانید در کانال engVid من و همچنین کانال شخصی من عضو شوید زیرا

I've got two... I've got two YouTube channels because one's not enough for me. And, yeah,

من دو تا ... من دو کانال یوتیوب دارم زیرا یکی برای من کافی نیست. و، بله،

I'm finished now; I'm not going to say anything else. So, see you, see you.

من اکنون تمام شده ام. من قرار نیست چیز دیگری بگویم . پس، می بینمت، می بینمت.