When to use "A" or "AN" in a sentence... and when NOT to! (Indefinite Articles)

Hi, everyone. In this lesson we're going to look at when to us "a" or "an".

سلام به همه. در این درس می‌خواهیم ببینیم چه زمانی برای ما "a" یا "an" است.

In these sentences if we remove "a" sometimes the sentence is grammatically incorrect

در این جملات اگر «الف» را حذف کنیم گاهی جمله از نظر گرامری نادرست است

or it sounds wrong,

یا اشتباه به نظر می رسد

or sometimes the sentence is still correct but it changes the meaning. So this lesson

یا گاهی هم جمله درست است اما معنی را تغییر می دهد. بنابراین این درس

is about when we need to use "a" or "an" in the sentence instead of "the" or not having

در مورد زمانی است که باید از "a" یا "an" در جمله به جای "the" استفاده کنیم یا

it all so that we get the correct meaning. Let's start with...

همه آن را نداشته باشیم تا به معنای صحیح برسیم. بیایید با ...

These are different grammar rules for when to use "a" or "an".

اینها قوانین گرامری متفاوتی برای زمان استفاده از "a" یا "an" هستند.

Let's start with when something is unspecified or known. Here are some examples, when I say:

بیایید با زمانی شروع کنیم که چیزی نامشخص یا شناخته شده است. چند مثال می زنم، وقتی می گویم:

"He has a cat.", or I say: "I'm going to buy a tent.", or I say: "Do you want a beer?"

«گربه دارد»، یا می گویم: «می روم چادر بخرم.» یا می گویم: «آبجو می خواهی؟»

these are all examples of something unspecified. I know he has a cat, but I don't know this

اینها همه نمونه هایی از چیزی نامشخص هستند. من می دانم که او یک گربه دارد، اما من شخصاً این گربه را نمی

cat personally, so I just say: "a cat". When I say: "He has the cat", I mean that one and

شناسم، بنابراین فقط می گویم: "گربه". وقتی می گویم: "او گربه را دارد" منظورم همان گربه است و

you know the one I'm talking about. He has the cat. When I say:

شما می دانید که در مورد او صحبت می کنم. او گربه را دارد. وقتی می‌گویم:

"I'm going to buy the tent", the meaning is different because that sentence,

«می‌خواهم چادر را بخرم»، معنایش فرق می‌کند، زیرا جمله

"the tent", "I'm going to buy the tent" is as if I've already decided it

«چادر»، «می‌خواهم چادر را بخرم »، انگار از قبل تصمیم

and talked about, and chosen the tent before.

گرفته‌ام و درباره آن صحبت کرده‌ام. ، و چادر را قبلا انتخاب کرد.

Not a tent. I'll go to the shop, I'll look at them, I'll buy that one.

نه چادر من میرم مغازه، نگاهشون میکنم، اون یکی رو میخرم.

So this one is unspecified and this one is known. For anybody who doesn't know what the word "tent" is,

پس این یکی نامشخص است و این یکی معلوم است. برای هر کسی که نمی داند کلمه "چادر" چیست،

we use a tent when we go camping and we sleep outside. We zip open the tent, we sleep inside

وقتی به چادر می رویم و بیرون می خوابیم از چادر استفاده می کنیم . چادر را با زیپ باز می کنیم، همانجا می خوابیم

there. And the last example, again: "Do you want a beer?" I mean a beer in general, one

. و آخرین مثال، دوباره: "آیا شما یک آبجو می خواهید؟" منظورم یک آبجو به طور کلی است، یکی

of these here, here you go. When I say: "Do you want the beer?" there's only one beer

از اینها در اینجا، شما بروید. وقتی می گویم: " آبجو می خواهی؟" فقط یک آبجو

there, last one.

وجود دارد، آخرین.

Moving on, one of something. "I'll have a glass of red wine." That means one. Perhaps

حرکت کردن، یکی از چیزی. "من یک لیوان شراب قرمز می خورم." یعنی یکی.

you'd say that when you're ordering at a bar: "I'll have a glass of red wine, please." Number

شاید وقتی در یک بار سفارش می دهید بگویید: "لطفاً یک لیوان شراب قرمز می خورم." شماره

two here: "He has a daughter." Means the same as he has one daughter. And the next example:

دو در اینجا: "او یک دختر دارد." یعنی یک دختر دارد. و مثال بعدی:

"I've got two apples and an orange." In this sentence we have the number two for two apples,

"من دو سیب و یک پرتقال دارم." در این جمله ما عدد دو را برای دو سیب داریم،

but we only mean one orange, so we say "an orange".

اما منظور ما فقط یک پرتقال است، بنابراین می گوییم "پرتقال".

I can also say: "I've got two apples and one orange",

همچنین می توانم بگویم: «من دو سیب و یک پرتقال دارم»،

but this sentence makes sense as well. If you're wondering: "Why is it 'an'

اما این جمله هم معنا دارد. اگر می‌پرسید: "چرا اینجا "an"

here and not 'a'", go and check out Gill's lesson on when to use "a" or "an".

است و "a" نیست، بروید و درس گیل را در مورد زمان استفاده از "a" یا "an" بررسی کنید.

So pause this video and come back after.

پس این ویدیو را مکث کنید و بعد از آن برگردید.

Moving on, looking at jobs now, we say: "She's a teacher.",

با ادامه کار، اکنون به مشاغل نگاه می کنیم، می گوییم: "او معلم است."،

"Mr. Smith is a police officer.",

"آقای اسمیت افسر پلیس است."،

and we say: "Rachel is a nurse." These sentences are wrong if I remove the "a".

و می گوییم: "ریچل یک پرستار است." اگر "الف" را حذف کنم این جملات اشتباه است.

"She's teacher", wrong. "Mr. Smith is police officer", wrong.

"او معلم است"، اشتباه است. "آقای اسمیت افسر پلیس است"، اشتباه است.

And: "Rachel is nurse", wrong.

و: "راشل پرستار است"، اشتباه است.

Depends on your native language, but if you don't use articles... For example, in the Polish language

بستگی به زبان مادری شما دارد، اما اگر از مقالات استفاده نمی کنید... به عنوان مثال، در زبان لهستانی

or Arabic, many people speaking English, especially at intermediate level do not use "a" in their

یا عربی، بسیاری از افرادی که انگلیسی صحبت می کنند، به خصوص در سطح متوسط، از "a" در جملات خود استفاده نمی کنند

sentences. So it's a very common mistake to say something like:

. بنابراین این یک اشتباه بسیار رایج است که بگوییم:

"She's teacher." And see if you can hear me saying "a", because if you're not used to those articles you might

"او معلم است." و ببینید که آیا می‌توانید گفتن "الف" من را بشنوید، زیرا اگر به آن مقاله‌ها عادت نداشته باشید ممکن

not even hear it. So listen carefully again this time: "She's a teacher.

است حتی آن را نشنید. پس این بار دوباره با دقت گوش کنید: "او معلم است.

" "a" becomes "e": "She's e teacher.", "Mr. Smith is a police officer.", "e". "Rachel is a nurse."

" "الف" می شود "e": "او معلم است."، "آقای اسمیت افسر پلیس است."، "e". "ریچل یک پرستار است."

So I say it really quickly. So you might not hear it so easily when I'm saying it, but if you

بنابراین من آن را واقعا سریع می گویم. بنابراین ممکن است وقتی من آن را می گویم به این راحتی آن را نشنید، اما اگر

don't say it... If you say: "Rachel is nurse", I can hear that every time, so remember that.

آن را نگویید... اگر بگویید: "راشل پرستار است"، هر بار می توانم آن را بشنوم، پس به خاطر داشته باشید.

Number four, religions or ideologies. We say: "He's a Christian.", "They are Hindus." A

شماره چهار، ادیان یا ایدئولوژی ها. ما می گوییم: "او یک مسیحی است."، "آنها هندو هستند." یک

quick note here about these capital letters: Because these religions are names, we use

نکته کوتاه در اینجا در مورد این حروف بزرگ: چون این ادیان اسم هستند، در آنجا از حرف بزرگ استفاده می

a capital letter there. "Karl Marx was a communist.", and "Margaret Thatcher was a conservative."

کنیم. «کارل مارکس یک کمونیست بود.» و «مارگارت تاچر محافظه‌کار بود».

Moving on to number five which is social movements or trends. When we're describing that someone

حرکت به شماره پنج که جنبش ها یا گرایش های اجتماعی است. هنگامی که ما توصیف می کنیم که شخصی

belongs to a group in this way or follows a particular trend, that's when we use "a".

به این شکل به یک گروه تعلق دارد یا از یک روند خاص پیروی می کند ، در آن زمان است که از "a" استفاده می کنیم.

"He's a biker." means the same thing as: "He's a Hell's Angel." These are the people that

"او یک دوچرخه سوار است." یعنی همان: " او فرشته جهنمی است." اینها افرادی هستند که

ride the Harley Davidson motorbikes, they wear all leather clothes, beards, and bandanas,

موتورهای هارلی دیویدسون را سوار می‌شوند، تمام لباس‌های چرمی، ریش و بند می‌پوشند

and ride around on their bikes in a motorcycle gang.

و با دوچرخه‌های خود در یک باند موتور سواری می‌روند.

We don't say: "He's the biker", or:

ما نمی گوییم: " او دوچرخه سوار است" یا:

"He's the Hell's Angel", because that changes the meaning of the sentence.

"او فرشته جهنم است"، زیرا این معنی جمله را تغییر می دهد.

If I say: "He's the biker", it would be in a situation where somebody said: "Where's the biker? Where is he here?"

اگر بگویم: "او دوچرخه سوار است"، در شرایطی است که یکی می گوید: "دوچرخه سوار کجاست؟ اینجا کجاست؟"

And I say: "He's the biker." It's a different meaning to describing what this...

و من می گویم: "او دوچرخه سوار است." معنای متفاوتی برای توصیف این است...

How to identify this man, the group he's in, or... So we can understand his interest better.

چگونه این مرد، گروهی که او در آن حضور دارد یا... شناسایی کنیم تا بتوانیم علاقه او را بهتر درک کنیم.

Another example: "I'm a hipster." I'm not talking about myself, here, even though I'm

مثال دیگر: "من یک هیپستر هستم." من در مورد خودم صحبت نمی کنم، در اینجا، حتی اگر

using "I'm". Something I've noticed is that people who are hipsters never admit to being

از "I'm" استفاده می کنم. چیزی که من متوجه شده ام این است که افرادی که هیپستر هستند هرگز به هیپستر بودن خود اعتراف نمی کنند

hipsters. And also we don't have so many hipsters in London as in parts of Canada and parts of the USA.

. و همچنین ما در لندن به اندازه بخش هایی از کانادا و بخش هایی از ایالات متحده، هیپسترهای زیادی نداریم.

And for anybody who doesn't know what hipsters are, the first thing that comes

و برای هر کسی که نمی‌داند هیپستر چیست، اولین چیزی که

to mind is a man with a beard or a curling stache, perhaps all tattoos on his arms, wearing

به ذهن می‌رسد مردی با ریش یا حلقه‌دار است، شاید همه خالکوبی‌ها روی بازوهایش باشد، و

really, really tight trousers. But you do get... You do get women hipsters as well.

شلواری واقعاً تنگ به تن دارد. اما می‌گیرید ... شما هیپسترهای زن هم می‌گیرید.

So they're fashion... They're fashionable and they like the clothes that other people

بنابراین آنها مد هستند... آنها شیک هستند و لباس هایی را که فکر

wouldn't wear I suppose or old-fashioned things that other people wouldn't wear. Another example

می کنم دیگران نمی پوشند یا چیزهای قدیمی را که دیگران نمی پوشند دوست دارند. مثال دیگری

here: "She's an environmentalist.", "Sarah is a vegan."

در اینجا: "او یک محیط زیست است."، "سارا یک گیاهخوار است."

Because she's a vegan she doesn't eat cheese, she doesn't eat anything that was made from an animal.

از آنجایی که او یک گیاهخوار است، پنیر نمی خورد، چیزی که از حیوان ساخته شده باشد نمی خورد.

And last example is: "Felix is a gamer."

و آخرین مثال این است: "فلیکس یک گیمر است."

Felix is PewDiePie on YouTube, so we can also say:

فلیکس PewDiePie در یوتیوب است، بنابراین می توانیم بگوییم:

"PewDiePie is a gamer." Next we've got more examples.

"PewDiePie یک گیمر است." در ادامه نمونه های بیشتری داریم.

Next use is nouns about a person. Look at this sentence: "Henry is an orphan." In this

کاربرد بعدی اسامی در مورد یک شخص است. به این جمله نگاه کنید: "هنری یتیم است." در این

sentence "orphan" is the noun, so we have "an" before.

جمله «یتیم» اسم است پس قبل از آن «ان» داریم.

The next sentence: "He's a psychopath.", "psychopath" is the noun.

جمله بعدی: "او یک روانپزشک است."، "روانپزشک" اسم است.

Before the noun we have "a". Psychopath can be the kind of

قبل از اسم "الف" داریم. سایکوپات میتونه از اون

crazy person who goes around stabbing people with a knife, can also be the kind of person

آدمای دیوونه ای باشه که با چاقو به مردم میچرخه، همچنین میتونه از اون آدمهایی باشه

who doesn't care to lie, cheat, do anything... They have no morals. They'll do anything to

که به دروغ گفتن، خیانت کردن، انجام هیچ کاری اهمیتی نمیدن... اینها هیچ اخلاقی ندارند. آنها برای

get what they want. When we change this sentence to the adjective form of this word to psychopathic,

رسیدن به آنچه می خواهند دست به هر کاری می زنند. وقتی این جمله را به شکل صفت این کلمه به سایکوپات تغییر

we can say: "He's psychopathic", and when we do that we don't need "a", but if we're

می دهیم، می توانیم بگوییم: "او روانی است" و وقتی این کار را انجام می دهیم به "الف" نیازی نداریم، اما اگر

using the noun we need to have "a" or "an". "He's a psychopath."

از اسم استفاده می کنیم باید داشته باشیم. "یک". "او یک روانشناس است."

Another example: "She's an idiot." If we change "idiot" to the adjective form,

مثال دیگر: "او یک احمق است." اگر «احمق» را به صفت «احمق» تغییر دهیم

"idiotic", again, we don't need "an".

، باز به «ان» نیازی نداریم.

We can say: "She's idiotic." But because we're using the noun we say: "She's an idiot." And

می توانیم بگوییم: "او احمق است." اما چون از اسم استفاده می کنیم می گوییم: "او احمق است."

the last example: Louise is a drunk." means that when... When we say somebody is a drunk,

و مثال آخر: لوئیز مست است." یعنی وقتی... وقتی می گوییم کسی مست است،

every day they're drinking, and could be they wake up at half past 10 in the morning and

هر روز در حال نوشیدن است و ممکن است ساعت 10 و نیم صبح از خواب بیدار شود

the first thing they do is have some alcohol drink. So when we say someone is a drunk,

و اولین چیزی که می کند. بنابراین وقتی می گوییم کسی مست است،

here "drunk" is a noun, this is a different, very different meaning to saying... To saying:

در اینجا "مست" یک اسم است، این معنای متفاوت و بسیار متفاوتی با گفتن دارد... گفتن:

"She's drunk", or saying: "Louise is drunk." That sentence means now she's drunk, but she's

"او مست است" یا گفتن: "لوئیز" مست است." این جمله به این معنی است که او اکنون مست است، اما او

not doing it all the time and in the morning.

این کار را همیشه و صبح انجام نمی دهد .

Let's move on to number seven which is about nationalities. When a nationality is singular

بیایید به شماره هفت برویم که در مورد ملیت ها است. وقتی یک ملیت مفرد است

we can use "a" or "an". "Marco is an Italian." We can also say: "He's Italian.",

می توانیم از "a" یا "an" استفاده کنیم. "مارکو ایتالیایی است." همچنین می توانیم بگوییم: "او ایتالیایی است."،

"I'm an English woman." It's not wrong to say: "I'm English."

"من یک زن انگلیسی هستم." اشتباه نیست که بگوییم: "من انگلیسی هستم."

And we can say: "He's a Turk."

و می توانیم بگوییم: "او یک ترک است."

Do people use the word "Turk"? "Turk" is not considered the most standard, proper way to

آیا مردم از کلمه "ترک" استفاده می کنند؟ "ترک" استانداردترین و مناسب ترین راه برای

describe the Turkish nationality, but it's used informally much in the same way that

توصیف ملیت ترک در نظر گرفته نمی شود، اما به طور غیر رسمی به همان شکلی استفاده می شود که

an Irish person might be described as a Paddy, you might hear this said about Turkish, that

یک فرد ایرلندی ممکن است به عنوان یک پدی توصیف شود، شما. ممکن است بشنود این در مورد ترکی گفت که

somebody is a Turk. So we can change this sentence: "He's a Turk" to: "He's Turkish."

فلانی ترک است. بنابراین می توانیم این جمله: "او ترک است" را به "او ترک است" تغییر دهیم.

What's the difference between the two examples? In the first example here where we're using

تفاوت بین این دو مثال چیست؟ در مثال اول اینجا که ما از

"an", "Marco is an Italian", it's like he's one of all the Italians. And if we say:

"an" استفاده می کنیم، "مارکو یک ایتالیایی است"، مثل این است که او یکی از همه ایتالیایی ها است. و اگر بگوییم:

"He's Italian", of course it still describes his nationality and where he's from, and they're...

"او ایتالیایی است"، البته باز هم نشان دهنده ملیت و محله او است و آنها ...

Both of them are correct. They don't have very, very different meanings, but a very

هر دو درست است. آنها معانی بسیار بسیار متفاوتی ندارند، اما یک

subtle difference in the sense that this one means one of a bigger group, and this one

تفاوت بسیار ظریف به این معناست که این یکی به معنای یکی از یک گروه بزرگتر است، و این یکی

includes the whole group together. Subtle difference.

شامل کل گروه با هم می شود. تفاوت ظریف

Number eight, day of the week in general. Now, these sentences here, we... We're not

شماره هشت، روز هفته به طور کلی. حالا، این جملات اینجا، ما... ما همیشه

using them all the time. You need to find a specific thing that's happening so that

از آنها استفاده نمی کنیم. شما باید یک اتفاق خاص را پیدا کنید تا

you can make this kind of sentence. First sentence is:

بتوانید این نوع جمله را بسازید. جمله اول این است:

"Christmas is on (a) Monday this year."

"کریسمس در (یک) دوشنبه امسال است."

I said it so quickly maybe you didn't even hear the word "a".

خیلی سریع گفتم شاید کلمه "الف" را هم نشنیده باشید.

"Christmas is on a Monday this year."

"کریسمس امسال در دوشنبه است."

Grammatically I can also remove "a" if I want, the two versions are

از نظر دستوری نیز اگر بخواهم می توانم "a" را حذف کنم، دو نسخه

correct. I'll read it one more time because it was really fast:

صحیح هستند. من یک بار دیگر آن را می خوانم زیرا واقعاً سریع بود:

"Christmas is on a Monday this year." What this sentence means

"کریسمس در دوشنبه امسال است." معنی این جمله این

is Christmas is one day of the year, it's always on the

است که کریسمس یک روز از سال است، همیشه در

25th of December, but Christmas is always changing what day of the week it's on; sometimes

25 دسامبر است، اما کریسمس همیشه در حال تغییر است که در چه روزی از هفته است.

it's Monday, sometimes it's Wednesday, sometimes it's Saturday. So that's the kind of statement

گاهی دوشنبه، گاهی چهارشنبه، گاهی شنبه است. بنابراین این همان جمله ای است

that people would make about Christmas because it's an important day that people celebrate,

که مردم در مورد کریسمس بیان می کنند، زیرا این روز مهمی است که مردم آن را جشن می گیرند،

but because the day is almost always changing they might not know what day it will be on

اما از آنجا که تقریباً همیشه روز در حال تغییر است، ممکن است ندانند امسال چه روزی

this year. And some days when... When Christmas is on a Monday, for example, this can mean

خواهد بود. و برخی از روزهایی که... وقتی کریسمس در دوشنبه است، برای مثال، این می تواند به این معنی باشد

that more people get time off work than normally, so that's why this sort of statement may be

که افراد بیشتری نسبت به حالت عادی از کار خود مرخصی می گیرند، به همین دلیل است که ممکن است

said sometimes, why someone cares what day Christmas is on.

گاهی اوقات چنین اظهاراتی گفته شود، چرا کسی اهمیت می دهد که کریسمس در چه روزی است. .

Another example: "The inauguration is always on (a) Friday."

مثال دیگر: " تعالی همیشه در (الف) جمعه است."

This is when a new president becomes sworn in to become... To

این زمانی است که یک رئیس جمهور جدید سوگند یاد می کند که ...

become the president. And we would say this example sentence because there's a tradition

رئیس جمهور شود. و ما این جمله مثال را می گوییم زیرا یک

of this event, an inauguration always happening on the same... Same day of the week, and this

سنت این رویداد وجود دارد، یک افتتاحیه همیشه در همان روز اتفاق می افتد ... در همان روز هفته، و این

statement might be said because you don't know it will always happen on a Friday.

جمله ممکن است گفته شود زیرا نمی دانید همیشه در یک جمعه اتفاق می افتد. .

Number nine, we use "a" or "an" before an adjective in a description.

شماره نه، ما قبل از یک صفت در توضیحات از "a" یا "an" استفاده می کنیم .

"Julia has a beautiful smile.", "The boy has a bad temper.",

"جولیا لبخند زیبایی دارد."، "پسر بد خلقی دارد."،

"The cat has an expensive collar." In these sentences

"گربه قلاده گرانی دارد ." در این

the adjective: "beautiful", "bad", and "expensive", the "a" or "an" goes before the adjective.

جملات صفت «زیبا»، «بد» و «گران» ، «الف» یا «ان» قبل از صفت قرار می‌گیرد.

And to decide: Is it an "a" or an "an"? Well, it depends... How you decide is the sound...

و برای تصمیم گیری: "الف" است یا "ان"؟ خب بستگی داره... اینکه چطوری تصمیم بگیری صداست

The first... The first sound in the adjective.

... اولین... صدای اول در صفت.

Number 10, exclamations "What" and "Such". I can say: "What a mess! What have you done?

شماره 10، تعجب "چه" و "چنین". من می توانم بگویم: "چه بهم ریخته است! چه کار کردی؟

There's plates all over the place. You've had a party I can see. What a mess!"

همه جا بشقاب است . یک مهمانی گرفته ای که می توانم ببینم. چه بهم ریخته!"

I can say: "What a joke! What a joke!" that has a kind of opposite meaning. If I say something...

می توانم بگویم: "چه شوخی! چه شوخی!" که نوعی معنای مخالف دارد. اگه یه چیزی بگم...

If I say: "What a joke!" I don't mean funny in the "hahahahaha" way, like, good funny,

اگه بگم: "چه شوخی!" منظورم خنده دار به روش "هاهاهاهاها" نیست، مثل، خنده دار خوب،

I mean: "I can't believe that. I don't like that. I can't believe that." Or I could say:

منظورم این است: "باورم نمی شود. این را دوست ندارم. نمی توانم این را باور کنم." یا می‌توانم بگویم:

"What a surprise! So happy to see you." All of these exclamations using "What" need "a".

"عجب شگفت‌انگیزی! از دیدنت خوشحالم." همه این تعجب ها با استفاده از "چه" به "الف" نیاز دارند.

I can also change the sentence to keep a similar meaning using: "It was such a...",

همچنین می توانم این جمله را برای حفظ معنای مشابه با استفاده از: "این چنین بود..."،

"I went in the house and it was such a mess." I can also say:

"به خانه رفتم و آنقدر به هم ریخته بود" تغییر دهم. همچنین می توانم بگویم:

"I can't believe what happened. It was such a joke."

"باورم نمی شود چه اتفاقی افتاده است. این یک شوخی بود."

And I can also say:

و همچنین می توانم بگویم:

"It was such a surprise when I went home and everybody was there with balloons and cake for me on my birthday."

"وقتی به خانه رفتم و همه با بادکنک و کیک برای من در روز تولدم آنجا بودند، خیلی غافلگیرکننده بود."

They mean very similar, but

منظور آنها ساختارهای دستوری بسیار مشابه، اما

different grammar constructions to say the same thing. And the two of them need to have "a".

متفاوت برای گفتن یک چیز است. و این دو نفر باید "الف" داشته باشند.

Number 11, our last example is when two singular nouns are in a pair. When I'm eating I say:

شماره 11، آخرین مثال ما زمانی است که دو اسم مفرد در یک جفت باشند. وقتی دارم غذا می خورم می گویم

"A knife and fork." I don't say: "A..." I don't say... I don't say: "A knife and a fork."

: یک چاقو و چاقو. نمی گویم: «الف...» نمی گویم... نمی گویم: «چاقو و چنگال».

I don't say two a's because the singular nouns become a pair. I just say: "A knife and fork."

دو الف نمی گویم چون اسم های مفرد جفت می شوند. فقط می گویم: "چاقو و چنگال."

This is not wrong, but you will not hear... You generally wouldn't hear a native speaker

این اشتباه نیست، اما نمی‌شنوید... شما معمولاً نمی‌شنوید که یک زبان مادری

saying it that way: "A knife and a fork." I can think of an exception. Perhaps you really,

اینطور بگوید: «چاقو و چنگال». من می توانم به یک استثنا فکر کنم. شاید واقعاً،

really were insistent that you need the two things, you need... You need a knife and a fork,

واقعاً اصرار داشتید که به این دو چیز نیاز دارید، نیاز دارید... شما به یک چاقو و یک چنگال نیاز دارید،

then it would be correct. But just in general most of the times when we say it,

آن وقت درست می شد. اما به طور کلی اکثر اوقات وقتی آن را می گوییم، به

it will sound like: "A knife and fork." Now, listen carefully to that as well because I

نظر می رسد: "چاقو و چنگال". حالا این را هم با دقت گوش کن

say it so quickly that you don't even hear the word "and", you just hear "n".

چون آنقدر سریع می گویم که حتی کلمه «و» را هم نمی شنوی، فقط «ن» را می شنوی.

"A knife n fork." Another example here:

"یک چاقو و چنگال." مثالی دیگر در اینجا:

"A needle... A needle and thread. A needle and thread."

«سوزن... سوزن و نخ . سوزن و نخ».

The "and"... The "and" disappears and just becomes an "n".

«و»... «و» ناپدید می شود و فقط «ن» می شود.

And the last example: "A bow and arrow."

و مثال آخر: «تیر و کمان».

So, thank you, everyone, for watching. What you can do now is do the quiz on this lesson.

بنابراین، از همه برای تماشای شما متشکرم. کاری که اکنون می توانید انجام دهید این است که مسابقه این درس را انجام دهید.

I'll see you soon. Bye.

به زودی می بینمت. خدا حافظ.