English Lessons with Tom #10: Vague language

Hola, Ni hao, Kon'nichiwa, Ann yeong haseyo.

هولا، نی هائو، کونیچیوا، آن یونگ هاسیو.

Hello Eat Sleep Dreamers and welcome wherever you are in the world to English Lessons with

سلام Eat Sleep Dreamers و در هر کجای دنیا که هستید به درس های انگلیسی با

Tom number 10.

تام شماره 10 خوش آمدید

Guys, I'm super excited today because we're going to be looking at some really natural

English.

.

I can't wait to do this, so let's get going.

من نمی توانم برای انجام این کار صبر کنم، پس بیایید ادامه دهیم.

We're going to look at two ways to talk about things in a vague way.

ما قصد داریم به دو روش برای صحبت در مورد مسائل به روشی مبهم نگاه کنیم.

Now what I mean by that is kind of not exact or precise.

حال منظور من از آن به نوعی دقیق یا دقیق نیست.

Let's look at a question.

بیایید به یک سوال نگاه کنیم.

What time did you go to bed last night?

دیشب ساعت چند به رختخواب رفتی؟

Can you remember what time?

یادت میاد ساعت چنده؟

I can't remember the exact time, not exactly eleven o'clock.

ساعت دقیق یادم نمی آید، ساعت یازده نیست.

So, I would answer something like 'I went to bed at about elevenish'.

بنابراین، من به چیزی مانند « ساعت یازده به رختخواب رفتم» پاسخ می‌دهم.

'About elevenish'.

'حدود یازده'.

Now, elevenish, it could be 10.55/11.05 I'm exactly sure and the -ish part gives us that

حالا، یازده، می تواند 10.55/11.05 باشد، من دقیقا مطمئن هستم و قسمت -ish آن پاسخ مبهم را به ما می دهد،

vague answer so not eleven but elevenish.

بنابراین نه یازده بلکه یازده.

Around eleven.

حوالی یازده

So, let's look at another example 'What time did you arrive?'

بنابراین، بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم "ساعت چند رسیدی؟"

Again you might say 'around two-ish'.

ممکن است دوباره بگویید "حدود دو تا".

So, not exactly two but somewhere around that time maybe 2.10 or 2.15 somewhere around that

بنابراین، نه دقیقاً دو، بلکه جایی در آن زمان شاید 2.10 یا 2.15 در جایی در آن

time.

زمان.

It's really useful because we are not always exact with our times we want to be vague,

این واقعا مفید است زیرا ما همیشه با زمان های خود دقیق نیستیم که می خواهیم مبهم

we want to say roughly at that time.

باشیم، می خواهیم تقریباً در آن زمان بگوییم.

Now we can also do this for colour.

حالا برای رنگ هم می توانیم این کار را انجام دهیم.

So if we don't know the exact colour of something we can add -ish.

بنابراین اگر رنگ دقیق چیزی را نمی دانیم می توانیم -ish را اضافه کنیم.

So, I mean to me this looks like a sort of , what colour is this?

بنابراین، منظورم این است که برای من این یک جور به نظر می رسد ، این چه رنگی است؟

Like a bluish, a bluish, a bluish jumper.

مانند یک آبی مایل به آبی، یک بلوز مایل به آبی.

Like a dark bluish jumper.

مثل یک جامپر مایل به آبی تیره.

You might say to someone 'What colour are your eyes?' and they might say 'greenish blue'

ممکن است به کسی بگویید چشمان شما چه رنگی هستند ؟ و ممکن است بگویند "آبی مایل به

like 'greenish blue'.

سبز" مانند "آبی مایل به سبز".

So a mix of green and blue.

بنابراین ترکیبی از سبز و آبی.

You can't say exactly very blue or very green.

دقیقا نمی توان گفت خیلی آبی یا خیلی سبز.

Kind of a mix of the two so greenish blue.

نوعی ترکیبی از این دو تا آبی مایل به سبز.

So, each time you can see we're adding, we have the adjective like blue or green and

بنابراین، هر بار که می‌بینید ما در حال اضافه کردن هستیم، صفتی مانند آبی یا سبز را داریم و

then we are just adding -ish at the end so bluish, greenish, reddish.

سپس فقط -ish را در پایان اضافه می‌کنیم، بنابراین مایل به آبی، سبز، قرمز.

Now with colours you can also add -y so you might say for example 'What colour are your

حالا با رنگ‌ها، می‌توانید -y را نیز اضافه کنید تا مثلا بگویید "چشمات چه رنگی هستند

eyes?'

؟"

'greeny-blue' or 'bluey-grey' or something like that.

"سبز-آبی" یا "آبی-خاکستری" یا چیزی شبیه به آن.

We're adding the -y onto the end to again make it sound vague not exactly one thing,

ما -y را به انتهای آن اضافه می کنیم تا دوباره مبهم به نظر برسد، نه دقیقاً یک چیز،

a kind of mix of things.

نوعی ترکیبی از چیزها.

You'll notice that we often use two colours there so for example 'greeny-blue' or 'reddy-brown'.

متوجه خواهید شد که ما اغلب از دو رنگ در آنجا استفاده می کنیم ، برای مثال "سبز-آبی" یا "قرمزی-قهوه ای".

Using them both to kind of say it's a sort of mix of colours.

استفاده از هر دوی آنها برای اینکه بگوییم نوعی ترکیب رنگ است.

Ok, that's it, so to review very quickly.

خوب، همین است، بنابراین خیلی سریع مرور کنید.

We can use -ish for colour or for time, vague time or vague colour.

می توانیم از -ish برای رنگ یا برای زمان، زمان مبهم یا رنگ مبهم استفاده کنیم.

And we use the -y for just the colour.

و ما از -y فقط برای رنگ استفاده می کنیم.

Ok, let's practise.

باشه بیا تمرین کنیم

So, in the comment below I want you to tell me what colour is my hair?

بنابراین، در کامنت زیر می خواهم به من بگویید موهای من چه رنگی است؟

Use an -ish adjective or a -y adjective and then maybe tell me what colour is your hair

از یک صفت -ish یا یک صفت -y استفاده کنید و سپس شاید به من بگویید موهای شما نیز چه رنگی

as well.

است.

Alright guys thank you so much for hanging out with me today.

خیلی خوب بچه ها از اینکه امروز با من بودید بسیار متشکرم.

Remember to check out my website EatSleepDreamEnglish.com.

به یاد داشته باشید که وب سایت من EatSleepDreamEnglish.com را بررسی کنید.

Check out my other videos.

ویدیوهای دیگر من را ببینید.

The other English Lessons with Tom videos.

سایر درس های انگلیسی با ویدیوهای تام.

The English Hipster videos.

ویدیوهای هیپستر انگلیسی.

Come say hello to me on Facebook, on Instagram.

بیا در فیس بوک، در اینستاگرام به من سلام کن.

I love hearing from you guys.

من دوست دارم از شما بشنوم.

Alright thank you so much for hanging out with me.

باشه خیلی ممنونم که با من بودی

This is Tom, the English Hipster, saying goodbye.

این تام، هیپستر انگلیسی است که خداحافظی می کند.