BOX SET: English In A Minute 16 – TEN English lessons in 10 minutes!

The third conditional is a little strange, because  we're talking about something that didn't happen  

شرط سوم کمی عجیب است، زیرا ما در مورد چیزی صحبت می کنیم که

in the past. Why would we do that? Well, because  sometimes we want to imagine a different outcome.  

در گذشته اتفاق نیفتاده است. چرا این کار را انجام دهیم؟ خوب، زیرا گاهی اوقات می خواهیم نتیجه متفاوتی را تصور کنیم.

A friend of mine came to visit me yesterday - it  was a surprise, so, when I opened my front door  

یکی از دوستانم دیروز به دیدن من آمد - تعجب آور بود، بنابراین، وقتی در را باز کردم

I said: if I'd known you were coming, I would  have baked a cake. Did I know she was coming?  

گفتم: اگر می دانستم که می آیی، کیک می پختم. میدونستم داره میاد؟

No. Did I bake a cake? No. So, I'm imagining a  different result because we're talking about an  

نه. کیک پختم؟ نه. بنابراین، من نتیجه متفاوتی را تصور می‌کنم، زیرا در مورد

imaginary past. We use 'if' plus 'the subject'  plus 'the past perfect' and then the 'subject'  

گذشته خیالی صحبت می‌کنیم. ما از «اگر» به‌علاوه «موضوع» به‌علاوه «گذشته کامل» و سپس «موضوع

plus 'would have' plus 'past participle', and  you can also swap those around. What would you  

»   به‌علاوه «حضور گذشته» به‌علاوه «حضور ماضی» استفاده می‌کنیم، و همچنین می‌توانید آن‌ها را با هم عوض کنید.

have done if you'd known your friend was coming?  Hi, I'm Phil from BBC Learning English. Today,  

اگر می دانستید دوستتان می آید، چه می کردید؟ سلام، من فیل هستم از BBC Learning English. امروز،

I'm going to tell you five ways to use 'in' with  time expressions. Number one: months. I can say  

می‌خواهم پنج راه برای استفاده از «in» با عبارات زمانی به شما بگویم. شماره یک: ماه ها می توانم بگویم

I'm going on holiday in May. Number two: seasons.  So, we can say in winter it's cold. Number three:  

در ماه مه به تعطیلات می روم. شماره دو: فصول. بنابراین، می توان گفت در زمستان سرد است. شماره سه:

years. So, I can say I finished school in 2000.  Number four: most times of day. I leave home in  

سال. بنابراین، می توانم بگویم که مدرسه را در سال 2000 به پایان رساندم. شماره چهار: بیشتر اوقات روز. صبح از خانه بیرون می‌روم،

the morning, I get home in the evening but  I go to sleep at night - it's an exception.  

عصر به خانه می‌رسم، اما شب‌ها می‌خوابم - این یک استثناست.

Number five: we use it with 'in the past', 'in  the present' and 'in the future'. In the future,  

شماره پنج: ما آن را با «در گذشته»، «در حال» و «در آینده» استفاده می‌کنیم. در آینده،

you'll learn everything from videos. Hi,  I'm Roy, and today I'm going to tell you  

همه چیز را از ویدیوها یاد خواهید گرفت. سلام، من روی هستم، و امروز می‌خواهم

about using comparatives to say that someone  or something is changing or developing. So,  

درباره استفاده از مقایسه‌ها برای گفتن اینکه شخصی یا چیزی در حال تغییر یا توسعه است به شما بگویم. بنابراین،

the structure is like this: 'comparative'  plus 'and' plus 'the same comparative'. So,  

ساختار به این صورت است: "مقایسه" به علاوه "و" به اضافه "همان مقایسه". بنابراین،

we put the 'and' in the middle of the two  comparative adjectives. Every year, I look older  

«و» را در وسط دو صفت مقایسه ای قرار می دهیم. هر سال پیرتر

and older. Don't forget that with adjectives  of two or more syllables like 'beautiful',  

و پیرتر به نظر می‌رسم. فراموش نکنید که با صفت‌های دو یا چند هجا مانند «زیبا»، از

we use the word 'more' plus an adjective to make  the comparative. We don't add 'E-R' with these,  

کلمه «بیشتر» به‌علاوه یک صفت برای مقایسه کردن استفاده می‌کنیم . ما «E-R» را با اینها اضافه نمی‌کنیم،

we add the 'and' in the middle of the two 'mores',  for example: Every day, my wife Luciana gets more  

«و» را در وسط دو «بیشتر» اضافه می‌کنیم، به عنوان مثال: هر روز، همسرم لوسیانا بیشتر

and more beautiful. Anyway, that's everything  for today. I'm getting hungrier and hungrier, so,  

و زیباتر می‌شود. به هر حال، این همه چیز برای امروز است. من گرسنه تر و گرسنه تر می شوم، بنابراین،

I've got to go. Bye. Hi everyone, think of 'tell'  and you think of speaking, but 'tell' doesn't  

باید بروم. خداحافظ سلام به همه، به «بگو» فکر کنید و به صحبت کردن فکر کنید، اما «بگو»

always mean 'tell' - let me tell you why. OK,  that time I meant speaking. Not only does the verb  

همیشه به معنای «گفتن» نیست - اجازه دهید به شما بگویم چرا. خوب، آن زمان منظورم صحبت کردن بود. فعل

'tell' mean 'say something to someone', it also  has a meaning similar to 'know', 'recognise', 'understand'  

«گفتن» نه تنها به معنای «به کسی گفتن» است، بلکه معنایی شبیه به «شناختن»، «تشخیص دادن»، «فهمیدن»

or 'perceive'. We often use it in combination with  the verb 'can' to make 'can tell' for the present,  

یا «درک» دارد. ما اغلب آن را در ترکیب با فعل «can» برای ساختن «می‌توانم بگویم» برای حال،

and 'could tell' for the past. 'I can tell he's  from France - he has an accent.' Or: 'We could  

و «می‌توانم بگویم» برای گذشته استفاده می‌کنیم. "می توانم بگویم که او اهل فرانسه است - او لهجه دارد." یا: «می‌توانیم

tell it was going to rain because of the clouds.'  We often use it to talk about differences. Then,  

بگوییم که به دلیل ابرها باران خواهد بارید.» ما اغلب از آن برای صحبت در مورد تفاوت ها استفاده می کنیم. سپس،

we might use the negative or the question: Can you  tell the difference between this cup and that cup?  

ممکن است از منفی یا این سؤال استفاده کنیم: آیا می‌توانید تفاوت بین این فنجان و آن فنجان را بگویید؟

I can't tell the difference between this cup and  that cup. We often use 'can tell' with the pronoun  

من نمی توانم تفاوت بین این فنجان و آن جام را تشخیص دهم. ما اغلب از «می توانم بگویم» با ضمیر

'you' to talk about something that many people  should find obvious. You can tell he's an English  

«شما» استفاده می کنیم تا در مورد چیزی صحبت کنیم که بسیاری از مردم باید آن را واضح بدانند. می توانید بگویید که او یک معلم انگلیسی است

teacher - he knows all the answers. Hi, I'm Sam  from BBC learning English, and today we're going  

- او همه پاسخ ها را می داند. سلام، من سام از BBC هستم که انگلیسی را یاد می‌گیرم، و امروز می‌خواهیم

to look at the difference between 'less' and  'fewer' when comparing things. It's actually  

تفاوت بین «کمتر» و «کمتر» را هنگام مقایسه چیزها بررسی کنیم. در واقع

very simple: we use 'fewer' with countable nouns  and 'less' with uncountable nouns, but even native  

بسیار ساده است: ما از «کمتر» با اسم‌های قابل شمارش استفاده می‌کنیم و از «کمتر» با اسم‌های غیرقابل شمارش استفاده می‌کنیم، اما حتی

speakers get this wrong, so let's have a look at  some examples: I moved recently and comparing my  

افراد بومی   این را اشتباه می‌کنند، بنابراین بیایید نگاهی به نمونه‌هایی بیندازیم: اخیراً نقل مکان کردم و

old area to my new neighbourhood, I can say there  are fewer restaurants and fewer cafes, and there  

منطقه قدیمی خود را با محله جدیدم مقایسه کردم. ، می‌توانم بگویم رستوران‌ها و کافه‌های کمتری وجود دارد، و

is less traffic and less pollution, 'Cafes' and  'restaurants' are countable nouns - you can count  

ترافیک کمتر و آلودگی کمتری وجود دارد، «کافه‌ها» و «رستوران‌ها» اسم‌های قابل شمارش هستند - می‌توانید

them on your fingers, and you can make them plural  - so we use 'fewer'. 'Pollution' and 'traffic' are  

آنها را روی انگشتان خود بشمارید و می‌توانید آنها را جمع کنید - بنابراین ما استفاده می‌کنیم. "کمتر". «آلودگی» و «ترافیک»

uncountable nouns - you can't count them on your  fingers, and you can't make them plural - so we  

اسم‌های غیرقابل شمارش هستند - نمی‌توانید آنها را روی انگشتانتان بشمارید و نمی‌توانید آنها را جمع کنید - بنابراین ما از

use 'less'. Hi, I'm Tom, and today I'm going to  show you how to use the future perfect continuous.  

«کمتر» استفاده می‌کنیم. سلام، من تام هستم، و امروز به شما نشان می‌دهم که چگونه از آینده کامل پیوسته استفاده کنید.

When we use the future perfect continuous, we  imagine ourselves at a point in the future,  

وقتی از آینده کامل پیوسته استفاده می‌کنیم، خود را در نقطه‌ای از آینده تصور می‌کنیم،

and we then talk about a continuing action which  leads to this point. Let's practice: At the start  

و سپس در مورد یک عمل مستمر صحبت می‌کنیم که به این نقطه منتهی می‌شود. بیایید تمرین کنیم: در شروع

of the next scene, I will have been eating noodles  for five minutes.

صحنه بعدی، من به مدت پنج دقیقه نودل می‌خورم.

See, it's nearly finished.We make this tense  

ببینید، تقریباً تمام شده است. ما این زمان را

using 'subject', 'will have been' plus  'verb -ing', for example: At lunch time,  

با استفاده از «موضوع»، «will have been» به اضافه «فعل -ing» می‌سازیم، برای مثال: در زمان ناهار،

I will have been working for four hours. And we  can also use 'won't' to make the tense negative.  

من چهار ساعت کار می‌کردم. و همچنین می‌توانیم برای منفی کردن زمان از «می‌خواهد» استفاده کنیم.

Hi, I'm Dan from BBC Learning English, and today  I'm going to tell you something about collective  

سلام، من دن از بی بی سی آموزش زبان انگلیسی هستم، و امروز می خواهم چیزی در مورد اسم های جمعی به شما بگویم

nouns. Collective nouns are often called group  nouns - that is because they represent a number  

. اسامی جمعی معمولاً اسم‌های گروهی نامیده می‌شوند - به این دلیل که تعدادی

of things together. Examples are 'government',  'family' and 'team'. So, what's the big deal?  

از چیزها را با هم نشان می‌دهند. مثال‌ها عبارتند از «دولت»، «خانواده» و «تیم». بنابراین، چه چیز بزرگ است؟

The special thing about these collective nouns  is that they can be singular or plural. If you  

ویژگی خاص این اسم های جمعی این است که می توانند مفرد یا جمع باشند. اگر

consider your family to be a group of individuals,  then the pronoun is 'they' and the verb is plural.  

خانواده‌تان را گروهی از افراد می‌دانید، ضمیر «آنها» و فعل جمع است.

My family are happy. But your family can also  be considered as a single unit - a machine that  

خانواده من خوشحال هستند. اما خانواده شما همچنین می‌تواند به عنوان یک واحد در نظر گرفته شود - ماشینی که

all works together. In this case, the pronoun  is 'it' and the verb is singular. My family is  

همه با هم کار می‌کنند. در این مورد، ضمیر «آن» است و فعل مفرد است. خانواده من

happy. This does not apply to all collective  nouns, so be careful: 'police' and 'staff' are  

خوشحال هستند. این برای همه اسم‌های جمعی صدق نمی‌کند ، بنابراین مراقب باشید: «پلیس» و «کارکنان»

always plural. Hello, I'm Sam from BBC Learning  English, and today I have a question for you:  

همیشه جمع هستند. سلام، من سام از BBC Learning English هستم، و امروز یک سوال از شما دارم:

if you study more, do you learn more? You could  answer this question in two different ways.  

اگر بیشتر مطالعه کنید، آیا بیشتر یاد می گیرید؟ می‌توانید به دو روش مختلف به این سؤال پاسخ دهید.

One: If I study more, I learn more. Or, two: Yes,  the more I study, the more I learn. The meaning  

یک: اگر بیشتر مطالعه کنم، بیشتر یاد می گیرم. یا، دو: بله، هر چه بیشتر مطالعه کنم، بیشتر یاد می‌گیرم. معنی

is the same - one thing depends on another,  but did you notice we changed the sentence  

یکسان است - یک چیز به چیز دیگری بستگی دارد، اما آیا متوجه شدید که ساختار جمله را تغییر دادیم

structure? Let's have a look together: take 'if'  away, add 'the' to the beginning of both parts  

؟ بیایید با هم نگاهی بیندازیم: «اگر» را بردارید، «the» را به ابتدای هر دو قسمت جمله اضافه کنید

of the sentence, rearrange the order of the words  so that the comparatives, 'more', two times here,  

، ترتیب کلمات را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که مقایسه‌ها، «بیشتر»، دو بار در اینجا،

are after 'the', and you get: 'the more I study  with BBC Learning English, the more I learn'. Hi,  

بعد از «the» باشند. و دریافت می‌کنید: «هر چه بیشتر با بی‌بی‌سی یادگیری انگلیسی مطالعه کنم، بیشتر یاد می‌گیرم». سلام،

I'm Phil, and I'm going to tell you the difference  between 'beside' and 'besides' - that's one small  

من فیل هستم، و می‌خواهم تفاوت بین «کنار» و «به‌علاوه» را به شما بگویم - این یک

letter but it's quite a big difference. 'Beside' with no 's'  is a preposition and we usually use  

حرف کوچک است اما تفاوت بسیار زیادی دارد. «کنار» بدون «s» یک حرف اضافه است و ما معمولاً از

it to talk about physical position, so you can  say put the chair beside the table, or come and  

آن برای صحبت در مورد وضعیت فیزیکی استفاده می‌کنیم، بنابراین می‌توانید بگویید صندلی را کنار میز بگذارید، یا بیا و

sit beside me - it's like a more formal version of  'next to'. Now, 'besides' with an 's' is either a  

کنار من بنشین - این مانند نسخه رسمی‌تری از « کنار» است. '. اکنون، «Beside» با «s» یا یک

preposition or an adverb, and is often used to  add information: Besides knowing grammar well,  

حرف اضافه یا یک قید است، و اغلب برای افزودن اطلاعات استفاده می‌شود: علاوه بر دانستن گرامر،

you need to have a good vocabulary. You should  do something else besides studying. Here,  

باید دایره لغات خوبی هم داشته باشید. شما باید به غیر از مطالعه کار دیگری انجام دهید. در اینجا،

it's like 'as well as'. As an adverb, it's often  used to add a more important or stronger point.  

مانند «و همچنین» است. به عنوان یک قید، اغلب برای افزودن یک نقطه مهمتر یا قوی‌تر استفاده می‌شود.

I'm going to practice now because I've got time  and besides I need to. It's like a less formal  

اکنون می‌روم تمرین کنم، زیرا وقت دارم و علاوه بر آن نیاز دارم. این مانند نسخه کمتر رسمی

version of 'moreover'. So, besides remembering  that 'beside' is the physical position,  

«بیشتر» است. بنابراین، علاوه بر به خاطر سپردن این نکته که "کنار" موقعیت فیزیکی است،

remember that 'besides' is for adding information.  Let's look at some different ways to use the word  

به یاد داشته باشید که "بعلاوه" برای افزودن اطلاعات است. بیایید به چند روش مختلف برای استفاده از کلمه

'flat'. As an adjective, 'flat' can mean 'level'  - something that doesn't go up or down. This table  

«مسطح» نگاه کنیم. به عنوان یک صفت، «مسطح» می‌تواند به معنای «سطح» باشد - چیزی که بالا یا پایین نمی‌رود. این میز

is flat. We can also use 'flat' as an adverb - it  refers to something which is lying horizontally.  

مسطح است. همچنین می‌توانیم از «مسطح» به عنوان قید استفاده کنیم - به چیزی اشاره می‌کند که به صورت افقی قرار دارد.

This book is lying horizontally or it's lying  flat. When we feel sad or dull or we lack emotion,  

این کتاب به صورت افقی یا صاف دراز کشیده است . وقتی احساس غمگینی یا کسل‌کردن می‌کنیم یا فاقد احساسات هستیم،

we can say that we feel flat. I feel flat  because I can't go outside today. As a noun,  

می‌توانیم بگوییم که احساس صافی می‌کنیم. من احساس می‌کنم که راحت نیستم، زیرا امروز نمی‌توانم بیرون بروم. به عنوان یک اسم،

a 'flat' is also a place we live - we  could also say 'apartment'. I live in  

«آپارتمان» نیز مکانی است که ما زندگی می‌کنیم - می‌توانیم «آپارتمان» را نیز بگوییم. من در

a flat in London. We can also use 'flat'  after a period of time to emphasise how  

یک آپارتمان در لندن زندگی می کنم. همچنین می‌توانیم بعد از مدتی از «مسطح» استفاده کنیم تا بر

quickly something can be done. This is a short  video - you can watch it in one minute flat.

سرعت انجام کاری تأکید کنیم. این یک ویدیو کوتاه است - می‌توانید آن را در یک دقیقه تماشا کنید.