English tenses in conversation | Past Simple & Present Perfect | 'did' or 'have done' today?

Which tense should we use with expressions like 'today' or 'this morning'?

با عباراتی مانند «امروز» یا «امروز صبح» از کدام زمان استفاده کنیم؟

Should we use the Present Perfect? Should we say: I've done it today?

آیا باید از Present Perfect استفاده کنیم؟ آیا باید بگوییم: امروز این کار را انجام دادم؟

Or, the Past Simple: I did it today.

یا «گذشته ساده»: امروز این کار را انجام دادم.

Well actually, we can use both. The Past Simple and the Present Perfect.

خوب در واقع، ما می توانیم از هر دو استفاده کنیم. گذشته ساده و حال کامل.

But it depends on the context.

اما بستگی به زمینه دارد.

Hello and welcome everyone, this is Minoo at Anglo-Link.

سلام و به همه خوش آمدید، این Minoo در Anglo-Link است.

I see a lot of confusion among my students about the tense to use for a completed action

من سردرگمی زیادی در بین دانش‌آموزانم درباره زمان استفاده برای یک عمل تکمیل‌شده

with time expressions like 'this morning', 'today', 'this week', etc.

با عبارات زمانی مانند «امروز صبح»، «امروز»، «این هفته» و غیره

So, in this lesson we'll look at some very typical scenarios and situations to make it absolutely clear

می‌بینم. بنابراین، در این درس به مواردی سناریوها و موقعیت‌های معمولی برای اینکه کاملاً

for you which one to use when.

برای شما روشن شود که چه زمانی باید از کدام یک استفاده کنید.

So, let's now begin our lesson by looking at what the word 'today' actually means.

بنابراین، بیایید اکنون درس خود را با نگاه کردن به معنای واقعی کلمه «امروز» آغاز کنیم.

We can interpret 'today' in four different ways.

ما می توانیم «امروز» را به چهار روش مختلف تفسیر کنیم.

We can consider 'today' to mean from midnight to midnight.

می‌توانیم «امروز» را از نیمه‌شب تا نیمه‌شب در نظر بگیریم.

That's the clock time a.m and p.m.

این ساعت صبح و بعد از ظهر است.

We can think of 'today' as from sunrise to sunset.

می‌توانیم «امروز» را از طلوع تا غروب خورشید در نظر بگیریم.

That's all the time we have daylight.

این تمام زمانی است که ما روشنایی روز داریم.

We can interpret 'today' as being the time I wake up until the time I sleep.

می‌توانیم «امروز» را به‌عنوان زمانی تعبیر کنیم که از خواب بیدار می‌شوم تا زمانی که می‌خوابم.

So, that will be your full day.

بنابراین، آن روز کامل شما خواهد بود.

And we can also interpret 'today' as from the time you start your work or activities

و همچنین می‌توانیم «امروز» را از زمانی که کار یا فعالیت‌های خود را شروع می‌کنید

to the time you finish them.

تا زمانی که آنها را به پایان می‌رسانید، تفسیر کنیم.

That would be the active part of your day.

این بخش فعال روز شما خواهد بود.

So, that's 'today'.

بنابراین، "امروز" است.

Now, let's look at the two tenses:

اکنون، بیایید به دو زمان نگاه کنیم:

Have done and Did.

Have done و Did.

As you know, have done, which is the Present Perfect tense refers to an action that's completed until now.

همانطور که می‌دانید، have done، که زمان حال کامل است به عملی اشاره دارد که تا کنون کامل شده است.

But, without a specified past time. For example:

اما، بدون زمان گذشته مشخص. به عنوان مثال:

I have spoken to my supervisor.

من با سرپرستم صحبت کرده ام.

Whereas, 'did' which, is the Past Simple,

در حالی که، "did" که Past Simple است

is also for a completed action but, this time we have a specified past time.

، همچنین برای یک عمل تکمیل‌شده است، اما، این بار زمان گذشته مشخصی داریم.

For example: I spoke to my supervisor yesterday.

به عنوان مثال: من دیروز با سرپرستم صحبت کردم.

So, that brings us to the question:

بنابراین، این ما را به این سوال

Is today a past time reference?

می‌رساند: آیا امروز یک مرجع زمان گذشته است؟

Well it depends on two things.

خوب به دو چیز بستگی دارد.

Firstly, which part of the day you're speaking in.

اولاً، در کدام بخش از روز صحبت می‌کنید.

And secondly, whether you're referring to your full day or just your active day.

و دوم، اینکه آیا به کل روز خود اشاره می‌کنید یا فقط روز فعال خود.

Okay! We're going to look at three scenarios where today refers to different things.

باشه! ما سه سناریو را بررسی خواهیم کرد که امروز به چیزهای مختلفی اشاره دارد.

Let's start with scenario 1.

بیایید با سناریوی ۱ شروع

Let's say it's 4 p.m. You're still at work. You call your partner with good news.

کنیم. فرض کنید ساعت ۴ بعد از ظهر است. شما هنوز سر کار هستید. شما با شریک خود تماس می‌گیرید و خبرهای خوب می‌دهید.

Will you say to your partner:

آیا به شریک زندگی خود می گویید:

I spoke to my supervisor today. I can take next week off.

امروز با سرپرستم صحبت کردم. هفته بعد میتونم مرخصی بگیرم

Or, would you say:

یا می‌توانید بگویید:

I have spoken to my supervisor today. I can take next week off.

من امروز با سرپرستم صحبت کرده‌ام. هفته بعد میتونم مرخصی بگیرم

So, it's 4 p.m. You're still at work.

بنابراین، ساعت 4 بعد از ظهر است. تو هنوز سر کار هستی

So your work day is not over yet. You're still in that time frame.

بنابراین روز کاری شما هنوز تمام نشده است. شما هنوز در آن محدوده زمانی هستید.

And therefore we should use the Present Perfect tense:

و بنابراین باید از زمان حال کامل استفاده کنیم:

I have spoken to my supervisor today.

امروز با سرپرستم صحبت کرده‌ام.

Okay! Let's look at scenario number 2.

باشه! بیایید به سناریوی شماره 2 نگاه کنیم.

Now, it's 6 p.m. And you're back home.

اکنون ساعت 6 بعد از ظهر است. و تو به خانه برگشتی

And you share the good news with your partner.

و شما خبر خوب را با شریک زندگی خود به اشتراک می گذارید.

Will you say:

آیا می گویید:

I have spoken to my supervisor today. I can take next week off.

من امروز با سرپرستم صحبت کرده ام. هفته بعد میتونم مرخصی بگیرم

Or: I spoke to my supervisor today.

یا: امروز با سرپرستم صحبت کردم.

Which one would you choose now?

حالا کدام را انتخاب می کنید؟

Right, in this case it's 6 p.m. Your work day is over. So, now 'today' becomes a past time reference in your context.

درست است، در این مورد ساعت 6 بعد از ظهر است. روز کاری شما به پایان رسیده است. بنابراین، اکنون «امروز» به یک مرجع زمان گذشته در زمینه شما تبدیل می‌شود.

Therefore, you should say to your partner:

بنابراین، باید به شریک خود بگویید:

I spoke to my supervisor today.

امروز با سرپرستم صحبت کردم.

Right, let's look at scenario number 3.

درست است، بیایید به سناریوی شماره 3 نگاه کنیم.

Now it's 10 p.m. on a Saturday evening. You're ready to go to bed.

اکنون ساعت 10 شب است. در یک عصر شنبه شما برای رفتن به رختخواب آماده هستید.

You say to your partner:

شما به شریک زندگی خود می گویید:

I don't know why I feel so tired. I not do much today.

نمی دانم چرا اینقدر احساس خستگی می کنم. من امروز کار زیادی نمی کنم.

What do you think you'd say here?

فکر می‌کنید اینجا چه می‌گویید؟

Would you say:

آیا می‌گویید:

I didn't do much today. Or: I haven't done much today.

امروز کار زیادی انجام ندادم. یا: امروز کار زیادی انجام نداده ام.

Right, now you're referring to your full day but, because you're just about to go to bed, that full day continues.

درست است، اکنون شما به کل روز خود اشاره می‌کنید، اما چون تازه می‌خواهید بخوابید، آن روز کامل ادامه دارد.

You're still in that time frame.

شما هنوز در آن محدوده زمانی هستید.

So the correct answer here is:

بنابراین پاسخ صحیح در اینجا این است:

I haven't done much today.

من امروز کار زیادی انجام نداده ام.

Alright, let's look at a similar time expression 'this morning'.

بسیار خوب، بیایید به یک عبارت زمانی مشابه «امروز صبح» نگاه کنیم.

Two scenarios here. The first one.

دو سناریو در اینجا اولی.

It's 10 a.m. and you're at the office.

ساعت 10 صبح است و شما در دفتر هستید.

You notice your colleague, Mary, isn't there.

متوجه شدید که همکارتان، مری، آنجا نیست.

You say to another colleague:

شما به همکار دیگری می گویید:

I not see Mary this morning. Any idea where she is?

امروز صبح مری را نمی بینم. هیچ ایده ای دارید که او کجاست؟

What would you say:

چه می گویید:

I didn't see Mary this morning. Or: I haven't seen Mary this morning.

امروز صبح مری را ندیدم. یا: امروز صبح مریم را ندیده ام.

The correct answer is:

پاسخ صحیح این است:

I haven't seen Mary this morning.

امروز صبح مری را ندیده‌ام.

Because it's 10 a.m. Morning is not a past time reference yet.

چون ساعت 10 صبح است هنوز مرجع زمان گذشته نیست.

Okay! Let's look at scenario number 2.

باشه! بیایید به سناریوی شماره 2 نگاه کنیم.

Now, it's 2 p.m. and you see Mary at her desk.

اکنون ساعت 2 بعد از ظهر است. و مری را پشت میزش می بینی.

What will you say to Mary?

به مریم چی میگی؟

I haven't seen you this morning. Where were you?  Or: I didn't see you this morning. Where were you?

امروز صبح تو را ندیده ام. کجا بودید؟ یا: امروز صبح تو را ندیدم. کجا بودید؟

So now, it's 2 p.m. So, when we say this morning  we're talking about a past time reference.

پس الان ساعت 2 بعدازظهر است. بنابراین، وقتی می گوییم امروز صبح ، درباره یک مرجع زمان گذشته صحبت می کنیم.

This morning is clearly in the past.

امروز صبح به وضوح در گذشته است.

So the correct tense is:

پس زمان صحیح این است:

I didn't see you this morning.

امروز صبح تو را ندیدم.

Now, let's look at a slightly different situation using the expression 'this afternoon'

اکنون، بیایید با استفاده از عبارت «این بعد از ظهر»

but referring to all of this afternoon.

اما با اشاره به همه این بعد از ظهر به وضعیت کمی متفاوت نگاه کنیم.

In which case we usually just say: All afternoon.

در این صورت معمولاً فقط می گوییم: تمام بعدازظهر.

And usually in this case, the tense becomes a continuous tense.

و معمولاً در این مورد، زمان به زمان استمراری تبدیل می‌شود.

So I'm going to give you again two scenarios. Let's look at scenario 1.

بنابراین من دوباره به شما دو سناریو می‌دهم. بیایید به سناریوی ۱ نگاه کنیم.

It's 4:45 p.m. and you're still answering emails, which you started at 12:30.

ساعت ۴:۴۵ بعد از ظهر است. و هنوز در حال پاسخ دادن به ایمیل‌هایی هستید که از ساعت 12:30 شروع کرده‌اید.

What will you say:

چه خواهید گفت:

I was answering emails all afternoon. Or: I have been answering emails all afternoon.

تمام بعدازظهر داشتم به ایمیل‌ها پاسخ می‌دادم. یا: تمام بعدازظهر به ایمیل‌ها پاسخ می‌دهم.

Pass Continuous or Present Perfect Continuous.

Pass Continuous یا Present Perfect Continuous.

Well, you're still at work. Your work day continues. So, all afternoon is not a past time reference yet.

خب تو هنوز سر کار هستی روز کاری شما ادامه دارد. بنابراین، تمام بعدازظهر هنوز مرجع زمان گذشته نیست.

You should say:

باید بگویید:

I have been answering emails all afternoon.

من تمام بعدازظهر را به ایمیل‌ها پاسخ می‌دهم.

So, let's look at scenario number 2.

بنابراین، بیایید به سناریوی شماره 2 نگاه کنیم.

Now, it's 7 p.m. and you're back home. And you think to yourself:

اکنون ساعت 7 بعد از ظهر است. و تو به خانه برگشتی و با خود فکر می کنی:

What a boring day!

چه روز خسته کننده ای!

Would you say:

آیا می‌گویید:

I was answering emails all afternoon. Or: I have been answering emails all afternoon.

تمام بعدازظهر داشتم به ایمیل‌ها پاسخ می‌دادم. یا: تمام بعدازظهر به ایمیل‌ها پاسخ می‌دهم.

Of course, now your workday is over. You're home. So, speaking about work.

البته، اکنون روز کاری شما به پایان رسیده است. تو خانه هستی. بنابراین، در مورد کار صحبت می کنیم.

'All afternoon' is a past time reference.

"تمام بعدازظهر" یک مرجع زمان گذشته است.

So, you should say:

بنابراین، باید بگویید:

I was answering emails all afternoon.

تمام بعدازظهر داشتم به ایمیل‌ها پاسخ می‌دادم.

Right! Let's look at this evening.

درست! بیایید به این عصر نگاه کنیم.

I have two scenarios again.

من دوباره دو سناریو دارم.

Let's say you've had dinner at a friend's house and you see it's getting late.

فرض کنید در خانه یکی از دوستانتان شام خورده اید و می بینید که دارد دیر می شود.

What will you say to this friend with the verb 'have'?

به این دوست با فعل «دارم» چه خواهید گفت؟

I have a great time this evening. I'd love to stay longer, but it's getting late.

امروز عصر به من خیلی خوش می گذرد. دوست دارم بیشتر بمانم، اما دیر شده است.

Would you say:

آیا می گویید:

I had. Or: I've had.

داشتم. یا: داشتم.

The correct answer is:

پاسخ صحیح این است:

I've had. because this part of the evening that you're spending with your friend is not over yet.

داشتم. زیرا این قسمت از شبی که با دوستتان می گذرانید هنوز تمام نشده است.

Now, let's look at our second scenario.

حالا بیایید به سناریوی دوم خود نگاه کنیم.

You've had dinner at a friend's house, and you've just returned home.

شما در خانه یکی از دوستانتان شام خورده اید و به تازگی به خانه برگشته اید.

You say to your brother:

تو به برادرت می گویی:

I a great time at Sally's this evening. I wish I could have stayed longer.

امروز عصر در سالی خیلی خوش می گذرد. ای کاش می توانستم بیشتر بمانم.

So, now would you say:

بنابراین، اکنون می گویید: به

I have had a great time. Or: I had a great time.

من خیلی خوش گذشت. یا: خیلی خوش گذشت.

And this time the answer is: I had a great time.

و این بار پاسخ این است: به من خیلی خوش گذشت.

Because the part of the evening that you spent with your friend is over.

چون قسمتی از شبی که با دوستتان گذراندید به پایان رسیده است.

It's now a time frame in the past.

اکنون یک چارچوب زمانی در گذشته است.

Right! How about expressions like 'this week', or 'this month', or 'this year'?

درست! در مورد عباراتی مانند «این هفته» یا «این ماه» یا «این سال» چطور؟

With these expressions, always use the Present Perfect.

با این عبارات، همیشه از Present Perfect استفاده کنید.

For example:

به عنوان مثال:

I have seen several good films this week, or, this month, or this year.

من چندین فیلم خوب را در این هفته، یا، این ماه، یا امسال دیده‌ام.

Except if you use the word ....

به جز در مواردی که از کلمه ..

'earlier'.

«قبل تر» استفاده کنید.

For example, you can say:

برای مثال، می‌توانید بگویید:

I saw several good films earlier this month.

اوایل این ماه چند فیلم خوب دیدم.

Or: Earlier this week, we signed a new contract.

یا: اوایل این هفته، قرارداد جدیدی امضا کردیم.

So, this week, or this month, or this year, they're always Present Perfect.

بنابراین، این هفته، یا این ماه، یا امسال، آنها همیشه حال کامل هستند.

The frame always continues.

قاب همیشه ادامه دارد.

If you put 'earlier', you make that a past time frame.

اگر «زودتر» را قرار دهید، آن را به یک چارچوب زمانی گذشته تبدیل می‌کنید.

Right! One last thing before we wrap up,

درست! آخرین مورد قبل از پایان،

and that is all usage guidelines I give you in my lessons apply to British English.

و آن همه دستورالعمل‌های استفاده است که در درس‌هایم به شما می‌دهم، در مورد انگلیسی بریتانیایی اعمال می‌شود.

So, don't be surprised if you  the don't always hear the Present Perfect tense  used in the same way in American English.

بنابراین، تعجب نکنید اگر همیشه زمان حال کامل را به همین شکل در انگلیسی آمریکایی نمی شنوید.

Okay! That brings us to the end of this lesson.

باشه! این ما را به پایان این درس می رساند.

If you'd like to watch all my lessons on the tenses

اگر می‌خواهید همه درس‌های من را در زمان‌ها

Thank you for watching, and I look forward to seeing you in my next lesson.

تماشا کنید، از تماشای شما متشکرم، و من مشتاقانه منتظر دیدن شما در درس بعدی هستم.