Word order - Who (Whom) & What Questions | English Grammar Lesson | B1-Intermediate

[Music]

[موسیقی]

Hello and welcome everyone to this session,  which is based on a question I have received  

با سلام و خوش آمدگویی به این جلسه، که بر اساس سؤالی است که   از سیمین دریافت کرده ام

from Simin. Let me share my screen so you can see  what question she has asked me. As you can see,  

. اجازه دهید صفحه‌نمایش را به اشتراک بگذارم تا بتوانید ببینید او چه سؤالی از من پرسیده است. همانطور که می بینید،

she says: Why do we say: Who did you see? but Who  saw you? Why don't we say: Who did see you? Why  

او می گوید: چرا می گوییم: چه کسی را دیدی؟ اما چه کسی شما را دید؟ چرا نمی گوییم: چه کسی تو را دید؟ چرا

has the word 'did' - the auxiliary - disappeared?  To answer the question, to decide if we need 'did'  

کلمه «کرد» - کمکی - ناپدید شده است؟ برای پاسخ به این سؤال، برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا به «کرد»   نیاز داریم

or not, we have to look at which part of the  sentence the question is about. 'who' is asking  

یا نه، باید ببینیم سؤال مربوط به کدام بخش از جمله است. "who"

about what part of the sentence: Is it the subject  or the object? Okay, let's have a look at what is  

درباره کدام قسمت جمله می پرسد: آیا فاعل است یا مفعول؟ خوب، بیایید نگاهی بیندازیم که

the subject of a sentence, what is the object  of a sentence. The subject of a sentence does  

موضوع یک جمله چیست، مفعول یک جمله چیست. فاعل جمله عمل را انجام می دهد

the action, does the verb. The object receives  the action, receives the action of the verb. So,  

، فعل را انجام می دهد. مفعول عمل را دریافت می کند، عمل فعل را دریافت می کند. بنابراین،

a very simple sentence like: Jenny saw Simon. If  we ask the question about Jenny, who is the doer,  

یک جمله بسیار ساده مانند: جنی سیمون را دید. اگر سؤال را درباره جنی بپرسیم که فاعل کیست،

the actor, Jenny did the seeing, the question  will be different. Let's look at the question  

بازیگر، جنی دیده است، سؤال فرق می‌کند. بیایید به سؤال

about the object, Simon, the part that receives  the action. If we ask the question about Simon,  

درباره شیء نگاه کنیم، سیمون، بخشی که عمل را دریافت می‌کند . اگر سؤالی را در مورد Simon بپرسیم،   به

then we need a normal question form with the  right help verb. Because our verb is 'saw',  

یک فرم سؤال معمولی با فعل کمک درست نیاز داریم. از آنجایی که فعل ما 'saw' است،

so it's the past simple tense, we need the help  verb 'did': Who did Jenny see? The answer is:  

پس زمان گذشته ساده است، به کمک فعل 'did' نیاز داریم: جنی چه کسی را دید؟ پاسخ این است:

Simon. But, if we ask a question about Jenny,  the subject, we do not need a question form  

سیمون. اما، اگر در مورد جنی، موضوع موضوع، سؤالی بپرسیم، دیگر به فرم سؤال   نیاز نداریم

anymore. The word 'who', the question word 'who'  directly replaces the subject: Jenny saw Simon.  

. کلمه "who"، کلمه سوالی "who" مستقیماً جایگزین موضوع می شود: جنی سیمون را دید.

Remove 'Jenny' and put in 'Who': Who saw Simon?  And the answer is: Jenny. So, that's why sometimes  

"جنی" را حذف کنید و "Who" را قرار دهید: چه کسی سیمون را دید؟ و پاسخ این است: جنی. بنابراین، به همین دلیل است که گاهی اوقات

with 'who' questions, we see an auxiliary verb and  sometimes we don't. It's about what are we asking  

با سؤالات «who»، یک فعل کمکی می بینیم و گاهی اوقات نمی بینیم. این در مورد چیزی است که ما

about. Are we asking about the subject, the doer  or the object, the receiver of the action? Now,  

درباره آن می‌پرسیم. آیا در مورد فاعل، فاعل یا مفعول، گیرنده فعل می‌پرسیم؟ اکنون،

the subject and the object of a sentence can  be a person like we just saw: Jenny and Simon,  

فاعل و مفعول یک جمله می‌توانند شخصی باشند مانند چیزی که قبلاً دیدیم: جنی و سایمون،

but they can also be a thing, for example  in the sentence: The ball broke the window.  

اما می‌توانند یک چیز نیز باشند، برای مثال در جمله: توپ پنجره را شکست.

The ball is the subject, the thing that's doing  the breaking, and the window is the object, that's  

توپ سوژه است، چیزی که باعث شکستن آن می‌شود، و پنجره شی است، این

what's something is happening to the window, it's  receiving the action. The same rule applies. If  

چیزی است که برای پنجره اتفاق می‌افتد، آن عمل را دریافت می‌کند. همین قاعده صدق می کند. اگر

you're asking about the object, the window:  normal question with the auxiliary. 'broke'  

در مورد شی سؤال می‌کنید، پنجره: سؤال عادی با کمکی. 'broke'

is past simple, we need again the auxiliary 'did':  What did the ball break? It broke the window. But,  

گذشته ساده است، ما دوباره به کمکی 'did' نیاز داریم: توپ چه چیزی شکست؟ پنجره را شکست. اما،

if you ask about the subject, the ball, then  there is no question form, there is no auxiliary:  

اگر در مورد موضوع، توپ بپرسید، فرم سؤالی وجود ندارد، هیچ سؤال کمکی وجود ندارد:

The ball broke the window. 'What' replaces 'The  ball': What broke the window? And, the answer is:  

توپ پنجره را شکست. «چی» جایگزین « توپ» می‌شود: چه چیزی پنجره را شکست؟ و پاسخ این است:

The ball. Okay so, that's just how the language  has developed. There is no logical reason for it.  

توپ. بسیار خوب، زبان اینگونه توسعه یافته است. هیچ دلیل منطقی برای آن وجود ندارد.

We just have to be able to distinguish between  subject and object of a sentence, which I think  

فقط باید بتوانیم بین موضوع و مفعول جمله تمایز قائل شویم، که فکر می‌کنم

is now clear for you. But, there is a little thing  to remember. The examples we had: Jenny saw Simon,  

اکنون برای شما واضح است. اما، یک چیز کوچک وجود دارد که باید به خاطر بسپارید. مثال هایی که داشتیم: جنی سیمون را دید،

and The ball broke the window, in these sentences,  Simon and the window are direct objects. Sometimes  

و توپ پنجره را شکست، در این جملات، سیمون و پنجره اشیای مستقیم هستند. گاهی اوقات

a sentence has an indirect object, and as you  know, an indirect object is an object that comes  

یک جمله مفعول غیرمستقیم دارد و همانطور که می‌دانید مفعول غیرمستقیم مفعولی است که

after a preposition. We have a preposition in the  sentence, for example: Jenny spoke to Simon. Here,  

بعد از حرف اضافه آمده است. ما یک حرف اضافه در جمله داریم، به عنوان مثال: جنی با سیمون صحبت کرد. در اینجا،

'Simon' is an indirect object because it has the  word 'to', the preposition 'to' before it. So,  

«Simon» یک مفعول غیرمستقیم است زیرا قبل از آن کلمه «to» و حرف اضافه «to» وجود دارد. بنابراین،

how do we formulate our question now? There  are two question that come up when we have an  

اکنون چگونه سؤال خود را فرموله کنیم؟ وقتی یک شی غیرمستقیم داریم، دو سؤال مطرح می‌شود

indirect object. The first question is: Should  we use a different question word, like 'whom'. I  

. سوال اول این است: آیا باید از کلمه سوال دیگری مانند "چه کسی" استفاده کنیم؟

think you have this idea that 'who' is direct  and 'whom' is indirect. So, first question:  

فکر می‌کنم شما این ایده را دارید که «چه کسی» مستقیم است و «چه کسی» غیرمستقیم است. بنابراین، اولین سوال:

Should we use 'whom' to ask the question? And  the second question that comes up is: Where  

آیا باید از «چه کسی» برای پرسیدن سؤال استفاده کنیم؟ و دومین سوالی که پیش می‌آید این است:

should we put the preposition? What happens to the  preposition of this indirect object? Now, we have  

حرف اضافه را کجا باید قرار دهیم؟ چه اتفاقی برای حرف اضافه این مفعول غیرمستقیم می‌افتد؟ اکنون، ما

three options to formulate a question for this  kind of sentence. Let's look at the three options.  

سه گزینه برای تنظیم سؤال برای این نوع جمله داریم. بیایید به سه گزینه نگاه کنیم.

We can say, we can start with the preposition, and  say: To whom - preposition and the word 'whom',  

می‌توانیم بگوییم، می‌توانیم با حرف اضافه شروع کنیم، و می‌گوییم : به چه کسی - حرف اضافه و کلمه «چه کسی»،

the question word 'whom' - To whom did Jenny  speak? That's one option. Another option is to  

کلمه سؤالی «چه کسی» - جنی با چه کسی صحبت کرد؟ این یک گزینه است. گزینه دیگر این است که

keep the word 'whom', use the question word  'whom', but put the preposition at the end,  

کلمه "whom" را حفظ کنید، از کلمه سوالی "whom" استفاده کنید، اما حرف اضافه را در آخر قرار دهید،

like: Whom did Jenny speak to? And, there's a  third option: Forget 'whom' completely. Just  

مانند: Jenny با چه کسی صحبت کرد؟ و یک گزینه سوم وجود دارد: «چه کسی» را کاملاً فراموش کنید. فقط از

use 'who' - like we did with a direct object: Who  did Jenny speak to? Preposition at the end. Now,  

«who» استفاده کنید - مانند کاری که با یک شی مستقیم انجام دادیم: جنی با چه کسی صحبت کرد؟ حرف اضافه در پایان. حالا،

maybe you can think about it a little bit. Which  one sounds the best to you? We will see. Actually,  

شاید بتوانید کمی در مورد آن فکر کنید. کدام یک به نظر شما بهتر است؟ خواهیم دید. در واقع،

all three are correct, but they give different  feelings; they have different usages. Let's  

هر سه درست هستند، اما احساسات متفاوتی را ایجاد می‌کنند . کاربردهای متفاوتی دارند بیایید

look at that the first one: To whom did Jenny  speak? is very very formal and old-fashioned,  

به اولین مورد نگاه کنیم: جنی با چه کسی صحبت کرد؟ بسیار بسیار رسمی و قدیمی است،

so I have put that in brackets, saying it's  correct, it's not wrong, but it's very uncommon.  

بنابراین من آن را در داخل پرانتز قرار دادم و گفتم درست است، اشتباه نیست، اما بسیار غیر معمول است.

I personally wouldn't use this formulation  of this question. Number 2 is: We use 'whom',  

من شخصاً از این فرمول این سؤال استفاده نمی کنم. شماره 2 این است: ما از "whom" استفاده می کنیم،

not 'who' but 'whom', but put the preposition at  the end: Whom did Jenny speak to? You may hear  

نه "who" بلکه از "whom"، اما حرف اضافه را در آخر قرار می دهیم: Jenny با چه کسی صحبت کرد؟ ممکن است

this in American English, not always, but some  American speakers use 'whom' like this, but never,  

این را در انگلیسی آمریکایی بشنوید، نه همیشه، اما برخی از سخنرانان آمریکایی از «whom» اینگونه استفاده می‌کنند، اما هرگز،

not, in British English. In British English, it's  always the third option: 'who'. We tend to avoid  

نه، در انگلیسی بریتانیایی. در انگلیسی بریتانیایی، همیشه گزینه سوم است: «who». ما تمایل داریم از

'whom', just use 'who' and put the preposition  at the end. So, that's the most common in British  

«whom» اجتناب کنیم، فقط از «who» استفاده کنیم و حرف اضافه را در آخر قرار دهیم. بنابراین، این رایج‌ترین مورد در انگلیسی بریتانیایی است

English, and also used in American English. You  can hear both 2 and 3 among American speakers. So:  

و همچنین در انگلیسی آمریکایی استفاده می‌شود. در میان سخنرانان آمریکایی می‌توانید صدای 2 و 3 را بشنوید. بنابراین:

Who did Jenny speak to? That's the one I would  recommend you use. Actually, the only time, in  

جنی با چه کسی صحبت کرد؟ این همان چیزی است که من به شما توصیه می کنم استفاده کنید. در واقع، تنها بار، در

British English, that you hear the word 'whom' is  in short questions, like if you just say: To whom?  

انگلیسی بریتانیایی، که کلمه "whom" را می شنوید در سوالات کوتاهی است، مثلاً اگر فقط بگویید: به چه کسی؟

And then, you must use the 'whom' word. You can't  say: To who? But, 'whom' is so uncommon in British  

و سپس، باید از کلمه "whom" استفاده کنید. شما نمی توانید بگویید: به چه کسی؟ اما، "whom" در انگلیسی  انگلیسی آنقدر غیرمعمول است

English that British speakers very often actually  move the preposition to the end, even with short  

که انگلیسی زبانان اغلب در واقع حرف اضافه را به آخر می‌برند، حتی با

questions. So instead of saying: To whom? -  which still sounds very formal -they just say:  

سؤالات کوتاه . پس به جای اینکه بگوییم: به کی؟ - که هنوز خیلی رسمی به نظر می رسد - آنها فقط می گویند:

Who to? That's the most common way of formulating  even short questions in British English. The only  

به چه کسی؟ این رایج‌ترین راه برای فرمول‌بندی حتی سؤالات کوتاه در انگلیسی بریتانیایی است. تنها

time in British English you see the word 'whom'  is in the formal phrase: 'To whom it may concern'.  

زمانی که در انگلیسی بریتانیایی کلمه "whom" را می‌بینید در عبارت رسمی است: "به whom it may concern".

That's when you write a letter, for example, to  just anybody. This letter can be taken to whoever  

این زمانی است که برای مثال به هر کسی نامه می نویسید . این نامه را می‌توان برای هرکسی   که

needs to see it, and then, you will see this form:  To whom it may concern. So that is about 'who' and  

نیاز به دیدن آن دارد، برد، و سپس، این فرم را مشاهده می‌کنید: به کسانی که ممکن است مربوط باشد. پس این در مورد «چه کسی» و

'whom'. I hope that's clear now. Let's come back  to 'what' obviously, when the indirect object is  

«چه کسی» است. امیدوارم الان واضح باشه بدیهی است که وقتی شیء غیرمستقیم یک چیز است، به «چی» بازگردیم

a thing. The only question word is 'what'. [It]  doesn't matter if it's direct or indirect. But, we  

. تنها کلمه سوال "چی" است. [این] مستقیم یا غیر مستقیم مهم نیست. اما، ما

still have to look at the place of the preposition  with the word, with the question word 'what'. So,  

هنوز باید به جای حرف اضافه با کلمه، با کلمه سوالی "چه" نگاه کنیم. بنابراین،

let's have an example here: Jenny knocked on  the window. So here, 'the window' is an indirect  

بیایید در اینجا مثالی بزنیم: جنی به پنجره زد. بنابراین در اینجا، «پنجره» یک شی غیر مستقیم

object with the preposition 'on'. So let's  see what sounds better to you. Should we say:  

با حرف اضافه «رو» است. پس بیایید ببینیم چه چیزی به نظر شما بهتر است. آیا باید بگوییم:

On what did Jenny knock? or What did Jenny knock  on? Maybe you just, sometimes you have to go by  

جنی به چه چیزی زد؟ یا جنی به چه چیزی زد ؟ شاید شما فقط، گاهی اوقات باید از کنار

your ear: What sounds better? Right again, in  British English, definitely it's: What did Jenny  

گوش خود عبور کنید: چه چیزی بهتر به نظر می رسد؟ دوباره درست، در انگلیسی بریتانیایی، قطعاً این است: جنی به چه

knock on? It's very uncommon in British English  to start with a preposition, to start a question  

ضربه‌ای زد؟ در انگلیسی بریتانیایی بسیار غیرمعمول است که با حرف اضافه شروع کنید، سؤال را

with a preposition. And I think even in American  English, this would be strange. The most common  

با حرف اضافه شروع کنید. و من فکر می کنم حتی در انگلیسی آمریکایی، این عجیب خواهد بود. رایج‌ترین

question would be: What did Jenny knock on? So,  keep your preposition to the end. Again the only  

سؤال این خواهد بود: جنی به چه چیزی زد؟ بنابراین، حرف اضافه خود را تا انتها حفظ کنید. باز هم تنها

time we would hear it at the beginning is in the  short question - the proposition at the beginning  

زمانی که آن را در ابتدا می‌شنویم در سؤال کوتاه است - گزاره در آغاز

is in short questions: On what? Then it's okay  there. And I just thought that I mention that the  

در سؤالات کوتاه است: در مورد چه؟ پس آنجا اشکالی ندارد . و من فقط فکر کردم که ذکر می‌کنم که

same applies to questions with 'which'. 'which'  and 'what' are very similar. 'what' is open,  

همین امر در مورد سؤالات «کدام» صدق می‌کند. "which" و "what" بسیار شبیه هستند. "what" باز است،

global, and 'which' you have to say 'which  what', follows - is followed by a noun. So,  

سراسری، و "which" که باید بگویید "which what"، در ادامه آمده است - یک اسم دنبال می‌شود. بنابراین،

even if you use 'which': Which window did Jenny  knock on? Preposition at the end, or 'Which  

حتی اگر از «کدام» استفاده کنید: جنی به کدام پنجره ضربه زد؟ حرف اضافه در پایان، یا «

company does Jenny work for? 'for' at the end.  Okay, that's the end of the presentation on this  

جنی برای کدام شرکت کار می‌کند؟» "برای" در پایان. بسیار خوب، این پایان ارائه درباره این

topic. I hope it has clarified a little bit how to  formulate questions with 'who', 'what', 'which',  

موضوع است. امیدوارم کمی روشن شده باشد که چگونه می‌توان سؤالات را با «چه کسی»، «چه»، «کدام»،

and occasionally if you want to speak American  English 'whom' correctly. I hope you've enjoyed  

و اگر می‌خواهید به‌درستی به انگلیسی آمریکایی صحبت کنید «چه کسی» صحبت کنید. امیدوارم از این درس لذت برده باشید

this lesson. For more on this topic, click here.  Remember to also check out my complete online  

. برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، اینجا را کلیک کنید. فراموش نکنید که دوره کامل آنلاین من را نیز بررسی کنید

course, and don't forget to like and subscribe.  Thank you for watching, and happy studies!

، و فراموش نکنید که لایک کنید و مشترک شوید. از تماشای شما متشکریم، و مطالعه مبارک!