Modal Verbs | Must Should (Have to) | English Grammar Lesson | B2-Upper Intermediate

[Music]

Hello and welcome everyone to this lesson which  is based on a question that Elke asked me,  

[موسیقی]

سلام و به همه خوش آمدید به این درس که بر اساس سؤالی است که الکه از من پرسید،

and so let's see what the question is. Elke has  asked: 'Is 'must not' the opposite of 'must'?  

و بنابراین بیایید ببینیم سؤال چیست. الکه پرسیده است: «آیا «نباید» مخالف «باید» است؟

Surprisingly, the answer is no! The modal verb  'must' has two main functions, and in both cases,  

در کمال تعجب، پاسخ منفی است! فعل وجهی « باید» دو کارکرد اصلی دارد و در هر دو مورد،

'must not' is not the opposite. So, let's see  what these two functions are, and how we express  

«نباید» مخالف آن نیست. بنابراین، بیایید ببینیم این دو تابع چیست و چگونه

their opposites. So, let's start with the most  common function of the modal verb 'must', which  

متضاد آنها را بیان می کنیم. بنابراین، اجازه دهید با رایج‌ترین عملکرد فعل معین «باید» شروع کنیم، که

is 'necessity'. So, to express a necessity to do  something or not to do something, we use 'must',  

«ضرورت» است. بنابراین، برای بیان ضرورت انجام کاری یا نکردن کاری، از «باید»،

and 'must' works both for the present tense  and for the future tense. So, let's look at  

و «باید» هم برای زمان حال و هم برای زمان آینده استفاده می‌کنیم. بنابراین، بیایید به

the examples: I feel exhausted. I must have a  break now. It is necessary that I have a break  

مثال‌ها نگاه کنیم: من احساس خستگی می‌کنم. الان باید استراحت کنم. لازم است که الان استراحت داشته باشم

now. The fridge is empty. We must go grocery  shopping tomorrow. This is used for the future.  

. یخچال خالی است. فردا باید برویم خرید خواربار. این برای آینده استفاده می شود.

The verb is still 'must', and it's absolutely  necessary to do the shopping tomorrow. But also,  

فعل همچنان «باید» است، و خرید فردا کاملاً ضروری است. اما همچنین،

if you want to express a necessity not to do  something, we stay with 'must'. So, you could say:  

اگر می‌خواهید ضرورت انجام کاری را بیان کنید، ما با «باید» می‌مانیم. بنابراین، می توانید بگویید:

I feel exhausted. I must not continue working.  Or: The fridge is empty. We must not forget to  

احساس خستگی می کنم. نباید به کارم ادامه بدم یا: یخچال خالی است. ما نباید فراموش کنیم که

order groceries tomorrow. So, 'must' for a  necessity to do or not to do something. So,  

فردا خواربار سفارش دهیم. بنابراین، «باید» برای یک ضرورت برای انجام یا عدم انجام کاری. بنابراین،

what is the opposite then? If 'must not' is not  the opposite, what is the opposite? How do we  

برعکس آن چیست؟ اگر «نباید» برعکس نیست، برعکس چیست؟ چگونه

express that something is not necessary? So, to  remove a necessity, we use 'not have to' or 'not  

بیان کنیم که چیزی ضروری نیست؟ بنابراین، برای حذف یک ضرورت، از «نباید» یا «

need to'. We have two options here, for example:  I feel fine. I don't have to have a break now.  

نیاز نیست» استفاده می‌کنیم. ما در اینجا دو گزینه داریم، برای مثال: احساس خوبی دارم. الان مجبور نیستم استراحت کنم

It's not necessary. Or: I don't need to have a  break now. And the other example: There's enough  

لازم نیست. یا: اکنون نیازی به استراحت ندارم. و مثال دیگر: به اندازه کافی

food in the fridge. We don't have to or we don't  need to go grocery shopping tomorrow. Right, so  

غذا در یخچال وجود دارد. ما مجبور نیستیم یا لازم نیست فردا به خرید مواد غذایی برویم. درست است، بنابراین

usually after we understand this, that 'must' is a  necessity, negative or positive, and to remove it,  

معمولاً بعد از اینکه این را فهمیدیم، «باید» یک ضرورت است، منفی یا مثبت، و برای حذف آن،

we have to use 'don't have to' or 'don't need  to', another question comes up which is: So,  

باید از «نباید» یا «نیازی به» استفاده کنیم، سؤال دیگری مطرح می‌شود. که این است: بنابراین،   آیا

can we use 'have to' instead of 'must' also  in the positive form for necessity? Now,  

می‌توانیم به‌جای «باید» از «باید» در شکل مثبت برای ضرورت استفاده کنیم؟ اکنون،

strictly speaking, grammatically speaking, 'must'  expresses a specific necessity felt by the speaker  

به طور دقیق، از نظر دستوری، «باید» یک ضرورت خاصی را بیان می‌کند که گوینده احساس می‌کند

whereas 'have to' expresses an external obligation  or rule. But, in spoken English, this is the good  

در حالی که «باید» یک الزام یا قانون خارجی را بیان می‌کند. اما، در زبان انگلیسی گفتاری، این خبر خوب   است

news, in spoken English, 'must', 'have to', and  'need to' are often used interchangeably in the  

، در انگلیسی گفتاری، «باید»، «باید» و «نیاز به» اغلب به جای هم به

positive sense. So, the best word to have used for  the example 'the fridge is empty' is 'we must go  

معنای مثبت استفاده می‌شوند. بنابراین، بهترین کلمه‌ای که برای مثال «یخچال خالی است» استفاده می‌شود، «فردا باید بریم

grocery shopping tomorrow' because it's a specific  necessity for the speaker of this sentence. It's  

خرید مواد غذایی» زیرا این یک ضرورت خاص برای گوینده این جمله است. این

not an obligation or a rule, right? But, in  spoken English, you can hear any of these verbs:  

یک تعهد یا یک قانون نیست، درست است؟ اما، در انگلیسی گفتاری، می‌توانید هر یک از این افعال را بشنوید:

'we must go', 'we will have to go', 'we will  need to go'. Now, let's take another example  

«ما باید برویم»، «باید برویم»، «ما باید برویم». اکنون، بیایید مثال دیگری بیاوریم   که در

where we have an external rule, where we should  really use 'have to' or 'need to'. For example:  

آن یک قانون خارجی داریم، جایی که باید واقعاً از «باید» یا «نیاز به» استفاده کنیم. به عنوان مثال:

During take-off and landing, you have to /  you need to fasten your seat belt. But again,  

هنگام برخاستن و فرود، باید / باید کمربند ایمنی خود را ببندید. اما دوباره،

because it's a positive idea, we can use 'must'  as well. So, that's good news. You don't have  

چون ایده مثبتی است، می‌توانیم از «باید» نیز استفاده کنیم. بنابراین، این خبر خوبی است. لازم نیست

to worry too much about 'Is it an external  obligation? Is it a rule? If it's a necessity,  

خیلی نگران این باشید که "آیا این یک تعهد خارجی است؟" آیا این یک قانون است؟ اگر این یک ضرورت است،

whether it comes from you or from outside, you  can use any of these three forms. So, that's the  

خواه از طرف شما باشد یا از خارج، می‌توانید از هر یک از این سه شکل استفاده کنید. بنابراین، این

good news. The next question that usually comes up  is: 'Okay. So we said 'must' can only be used for  

خبر خوب است. سؤال بعدی که معمولاً مطرح می‌شود این است : «خوب. بنابراین گفتیم «باید» فقط برای

the present and future tenses. How do we express a  necessity in the past? So remember that we had two  

زمان حال و آینده قابل استفاده است. چگونه یک ضرورت را در گذشته بیان کنیم؟ بنابراین به یاد داشته باشید که ما دو

types: a positive necessity to do something  or negative. For the positive, it's easy,  

نوع داشتیم: یک ضرورت مثبت برای انجام کاری یا منفی. از نظر مثبت، آسان است،

right? 'must' has no past form. So, we use the  synonyms 'have to' and 'need to'. So, we say:  

درست است؟ "باید" هیچ شکل گذشته ای ندارد. بنابراین، ما از مترادف‌های «باید» و «نیاز به» استفاده می‌کنیم. بنابراین، می گوییم:   احساس

I felt exhausted. I had to have a break. I needed  to have a break. Or: The fridge was empty. We had  

خستگی می کردم. باید استراحت می کردم. نیاز به استراحت داشتم. یا: یخچال خالی بود.

to go grocery shopping the following day. Or: We  needed to go grocery shopping the following day.  

روز بعد مجبور شدیم به خرید مواد غذایی برویم. یا: ما باید روز بعد به خرید مواد غذایی برویم.

So, that's straightforward. But, how do we now  put a negative, the 'must not' necessity, into  

بنابراین، این ساده است. اما، اکنون چگونه می‌توانیم یک ضرورت منفی، «نباید» را در

the past? Well actually, there isn't a specific  verb or expression that we can use for a negative  

گذشته قرار دهیم؟ خوب در واقع، فعل یا عبارت خاصی وجود ندارد که بتوانیم برای یک

necessity in the past. We just have to describe  the situation. We have to change our sentence.  

ضرورت منفی در گذشته از آن استفاده کنیم. ما فقط باید وضعیت را توصیف کنیم. ما باید جمله خود را تغییر دهیم.

For example, if in the present, we had: I'm  exhausted. I must not continue working. Expressing  

برای مثال، اگر در زمان حال داشتیم: من خسته شده‌ام. نباید به کارم ادامه بدم بیان

a personal necessity not to do something. For  the past, we have to use 'had to'. It's only,  

یک ضرورت شخصی برای انجام ندادن کاری. برای گذشته، باید از «باید» استفاده کنیم. این تنها،

the only thing that expresses a necessity, and we  have to change our verb: I must not continue. So:  

تنها چیزی است که بیانگر یک ضرورت است، و ما باید فعل خود را تغییر دهیم: من نباید ادامه دهم. بنابراین:

I had to stop. Right? We make the actual the main  verb the opposite. If it's a rule, an obligation,  

مجبور شدم توقف کنم. درسته؟ فعل اصلی را برعکس می کنیم. اگر این یک قانون، یک تعهد است،

excuse me, an external rule, for example,  a parent has said to someone: You must not  

ببخشید، یک قانون خارجی، مثلاً، یکی از والدین به کسی گفته است: نباید

speak to strangers. To put this into the past, we  just have to describe the situation. It's a lack  

با غریبه‌ها صحبت کنید. برای قرار دادن این موضوع در گذشته، فقط باید وضعیت را توصیف کنیم. این فقدان

of permission: 'you must not'. So, we can say: We  were not allowed to speak to strangers. Right. So,  

مجوز است: «نباید». بنابراین، می‌توان گفت: اجازه نداشتیم با غریبه‌ها صحبت کنیم. درسته بنابراین،

I think that's it for, yes, for necessity. Let's  look at the second function of 'must', which is  

فکر می‌کنم این برای، بله، برای ضرورت است. بیایید به عملکرد دوم «باید» نگاه کنیم، که

'assumption'. What is important to remember is  that this assumption you have has to be based on  

«فرض» است. آنچه مهم است به خاطر بسپارید این است که این فرضی که دارید باید مبتنی بر

evidence, for example .. And then we use 'must' to  assume that something is true based on evidence.  

شواهد باشد، برای مثال... و سپس از «باید» استفاده می‌کنیم تا فرض کنیم چیزی بر اساس شواهد درست است.

For example: John's passport is not here, so he  must be abroad. The only thing we can deduce,  

برای مثال: پاسپورت جان اینجا نیست، بنابراین او باید در خارج از کشور باشد. تنها چیزی که می‌توانیم نتیجه بگیریم،

conclude, assume, is that he is abroad with  his passport. Or: Jill's car is not outside.  

نتیجه بگیریم، فرض کنیم، این است که او با پاسپورت خود در خارج از کشور است . یا: ماشین جیل بیرون نیست.

She must have gone shopping. So again, we think:  Okay, so if the positive assumption is 'must',  

حتما رفته بود خرید بنابراین، دوباره فکر می‌کنیم: خوب، بنابراین اگر فرض مثبت «باید»،

a negative one, that something is not true, should  be 'must not'. But, it isn't. In order to express  

منفی است، اینکه چیزی درست نیست، باید «نباید» باشد. اما، اینطور نیست. برای بیان

that something is not true, not possible  based on evidence, we have to use the modal  

اینکه چیزی بر اساس شواهد درست نیست، ممکن نیست ، باید از

verbs 'cannot' and 'could not'. So, if we now have  the opposite situation: John's passport is here,  

افعال «نمی‌توان» و «نمی‌توانست» استفاده کرد. بنابراین، اگر اکنون وضعیت معکوس داشته باشیم: پاسپورت جان اینجاست،

so it cannot be true that he's abroad. It's not  possible: He cannot or could not be abroad. Or,  

بنابراین نمی‌تواند درست باشد که او در خارج از کشور است. این امکان پذیر نیست: او نمی تواند یا نمی تواند در خارج از کشور باشد. یا،

the other example, which was in the past: Jill's  car is outside, so it cannot be true that she has  

مثال دیگر، که در گذشته بود: ماشین جیل بیرون است، بنابراین نمی‌تواند درست باشد که او به

gone shopping: She cannot / could not have gone  shopping. Right so let's, just before we end this,  

خرید رفته است: او نمی‌تواند/نمی‌توانست به خرید رفته باشد. درست است، بیایید، درست قبل از پایان دادن به این،

that's the end of 'must', 'have to' situation and  assumption, but often I also get the question:  

این پایان موقعیت «باید»، «باید» و فرضیه است، اما اغلب من این سؤال را هم می‌پرسم:

'Is there a difference between 'must'  and 'should'. I hear, occasionally,  

«آیا تفاوتی بین «باید» و «باید» وجود دارد. گاهی اوقات می‌شنوم که

my students using them interchangeably . It's best  to avoid that. They don't give the same idea. You  

دانش‌آموزانم از آنها به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. بهتر است از آن اجتناب کنید. آنها همان ایده را نمی دهند. برای

need to use 'should' to give advice, and advice  is not expressing a necessity or obligation. So,  

توصیه باید از «باید» استفاده کنید و توصیه بیانگر یک ضرورت یا الزام نیست. بنابراین،

let's compare the feeling of these two sentences.  if I say ... Our first example was: I feel  

بیایید احساس این دو جمله را با هم مقایسه کنیم. اگر بگویم... اولین مثال ما این بود: احساس

exhausted. I must have a break now. 'must' was the  best choice, and we said you can also use 'have  

خستگی می کنم. الان باید استراحت کنم «باید» بهترین انتخاب بود، و ما گفتیم که می‌توانید از «باید

to' or 'need to'. This is strong. When you say 'I  must have a break.' or 'I have to have a break.'  

به» یا «نیاز به» هم استفاده کنید. این قوی است. وقتی می گویید "من باید استراحت کنم." یا "من باید استراحت کنم."   به این

It means that if I don't, something negative may  happen. There might be a negative consequence,  

معنی است که اگر این کار را نکنم، ممکن است اتفاق منفی رخ دهد. ممکن است یک پیامد منفی وجود داشته باشد،

like I might get a really bad headache. I  must stop. Right? It's not negotiable. But,  

مثل اینکه ممکن است سردرد خیلی بدی داشته باشم. من باید متوقف شوم درسته؟ قابل مذاکره نیست اما،

if you now just say: Oh I feel exhausted. I should  have a break. That does not have that idea at all.  

اگر اکنون فقط بگویید: اوه من احساس خستگی می کنم. من باید استراحت کنم. که اصلاً این تصور را ندارد.   به این

It doesn't mean it's necessary. It's just a good  idea maybe to have a break, but oh well, okay,  

معنی نیست که لازم است. شاید یک ایده خوب باشد، اما اوه، باشه،

I can also continue working. So, make sure that  you remember this difference and use it correctly.  

من هم می‌توانم به کارم ادامه دهم. بنابراین، مطمئن شوید که این تفاوت را به خاطر می آورید و به درستی از آن استفاده می کنید.

Otherwise, your listener will get a different idea  from you. Another example would be, for example  

در غیر این صورت، شنونده شما ایده متفاوتی از شما دریافت خواهد کرد . مثال دیگر، برای مثال

for the external obligation or rule, our example  was: During take-off and landing, ... 'you have  

برای الزام یا قانون خارجی، مثال ما  این بود: در هنگام برخاستن و فرود، ... «باید   به

to' was the best choice: external obligation.  Also possible to say: You must fasten your  

» بهترین انتخاب بود: تعهد خارجی. همچنین ممکن است بگویید: باید

seat belt. Don't say 'should' because that just  implies that there's no rule: do it if you like,  

کمربند ایمنی خود را ببندید. نگویید "باید" زیرا این فقط به این معنی است که هیچ قانونی وجود ندارد: اگر دوست دارید این کار را انجام دهید،

but it's advisable. I just wanted to make sure  that the difference, the feeling difference,  

اما توصیه می شود. فقط می‌خواستم مطمئن شوم که تفاوت، تفاوت احساس،

tone difference, between 'must' and 'should' is  clear. It's also different for the second use  

تفاوت لحن، بین «باید» و «باید» واضح باشد. همچنین برای استفاده دوم

of 'must'. For example, we saw that 'must' is for  evidence-based assumption. So, you have evidence,  

«باید» متفاوت است. برای مثال، دیدیم که «باید» برای فرض مبتنی بر شواهد است. بنابراین، شما شواهدی دارید،

you have a piece of evidence, that tells you this  must be true or not true. 'should' expresses your  

یک مدرک دارید که به شما می گوید این باید درست باشد یا درست نباشد. "باید" انتظارات شما را بیان می کند

expectation. It doesn't ... It's not based on  a piece of evidence. So, for example, we had  

. اینطور نیست... این مبتنی بر شواهد نیست. بنابراین، برای مثال،

the example: Jill's car is not outside. She must  have gone shopping. That is an assumption. But,  

مثال داشتیم: ماشین جیل بیرون نیست. او باید به خرید رفته باشد. این یک فرض است. اما،

if you think, okay, so now she's been out for  two hours, she should be back soon. That's what  

اگر فکر می‌کنید، باشه، حالا او دو ساعت است که بیرون است، باید به زودی برگردد. این همان چیزی است که

you expect to happen. Don't say: She must be  back soon. Here, ,should, is the only word that  

انتظار دارید اتفاق بیفتد. نگویید: او باید زود برگردد. در اینجا،، باید، تنها کلمه ای است که

works. And someone may say: Oh, but she's been  gone for a couple of hours, so I expect her to  

کار می کند. و کسی ممکن است بگوید: اوه، اما او چند ساعتی است که رفته است، بنابراین من انتظار دارم که او

have come back by now. Again the word to use here  is 'should' not 'must': She should have been back  

تا الان برگشته باشد. باز هم کلمه ای که در اینجا استفاده می شود «باید» است نه «باید»: او باید

by now. That's what I expect to have happened.  So lots of information! You may need, again like  

تا الان برمی گشت. این چیزی است که من انتظار دارم اتفاق بیفتد. خیلی اطلاعات! ممکن است لازم باشد، دوباره مانند

every time with modal verbs, to review this and  or use the summary that I will share with you.  

هر بار افعال معین، این را مرور کنید و یا از خلاصه‌ای که با شما به اشتراک خواهم گذاشت استفاده کنید.

Let's do a quick summary here to end.  So, to express necessity or obligation,  

بیایید برای پایان دادن به اینجا خلاصه ای سریع انجام دهیم. بنابراین، برای بیان ضرورت یا الزام،

the difference is minimal and negligible,  necessity/obligation to do something positive:  

تفاوت حداقل و ناچیز است، ضرورت/اجبار برای انجام کاری مثبت:

must, have to, need to. Necessity or obligation  not to do something: only 'must' works: must not,  

باید، باید، باید. ضرورت یا الزام  به انجام ندادن کاری: فقط «باید» کار می‌کند: نباید،

in the negative. To remove the necessity,  no necessity to do something only 'have  

به صورت منفی. برای رفع ضرورت، هیچ ضرورتی برای انجام کاری نیست، فقط «

to' and 'need to' work in the negative: not  have to, not need to. Coming to assumption:  

باید » و «نیاز به» به صورت منفی کار می‌کنند: نه باید، نه نیاز به. رسیدن به فرض:

Assuming that something is true: 'must',  but assuming that something is not true,  

با فرض اینکه چیزی درست است: «باید»، اما با فرض اینکه چیزی درست نیست،

'must' doesn't work: it's 'cannot' and 'could  not'. And, the difference with 'should':  

«باید» کار نمی‌کند: «نمی‌توان» و « نمی‌توان» است. و، تفاوت با «باید»:

'should' is advice to do or not to do something:  should, should not. And, it's also to express  

«باید» توصیه به انجام یا عدم انجام کاری است: باید، نباید. و همچنین برای بیان

your own expectation of things happening or having  happened: should or should not. Right so, that's  

انتظارات خود از اتفاقاتی است که اتفاق افتاده یا اتفاق افتاده است: باید یا نباید. درست است، این

the end of this lesson. I hope it has clarified  the difference between 'must' and 'have to' and  

پایان این درس است. امیدوارم تفاوت بین «باید» و «باید» و

how to use 'must' correctly in your everyday  exchanges. I hope you've enjoyed this lesson.  

نحوه استفاده صحیح از «باید» در مبادلات روزمره‌تان را روشن کرده باشد. امیدوارم از این درس لذت برده باشید.

For more on this topic, click here. Remember  to also check out my complete online course,  

برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، اینجا را کلیک کنید. فراموش نکنید که دوره آنلاین کامل من را نیز بررسی کنید،

and don't forget to like and subscribe.  Thank you for watching, and happy studies!

و فراموش نکنید که لایک کنید و مشترک شوید. از تماشای شما متشکریم، و مطالعه مبارک!