Her/hair, can/can’t: 8 of the hardest pairs to pronounce EXPLAINED

Hey everyone.

Thank you so much for joining me.

هی همه.

از اینکه به من پیوستید بسیار سپاسگزارم

And welcome to my classroom and my whiteboard.

و به کلاس درس و وایت برد من خوش آمدید.

I love my whiteboard.

من عاشق تخته سفیدم هستم.

As you can see on the board, we are going to talk about confusing pairs.

همانطور که در تابلو می بینید، ما قصد داریم در مورد جفت های گیج کننده صحبت کنیم.

And I actually asked my students what were the most confusing pairs that

و من در واقع از دانش آموزانم پرسیدم که گیج کننده ترین جفت هایی که

they struggle with, and they gave me a long list of different pairs.

با آنها دست و پنجه نرم می کنند کدام بودند و آنها لیست بلندبالایی از جفت های مختلف را به من دادند.

So I selected the most common ones and what I believe to

بنابراین من رایج‌ترین‌ها و

be the most confusing ones.

گیج‌کننده‌ترین‌ها را انتخاب کردم.

And here they are on my whiteboard.

و اینجا آنها روی تخته سفید من هستند.

Now, of course, there are more confusing pairs in the world, and specifically in

در حال حاضر، البته، جفت های گیج کننده بیشتری در جهان وجود دارد، و به طور خاص در

English, but we're gonna start with these.

زبان انگلیسی، اما ما با این ها شروع می کنیم.

By the way, if you are new to my channel, then hello, my name is Hadar.

در ضمن اگر تازه وارد کانال من هستید سلام اسم من هادر هست.

I'm a non-native speaker of English.

من غیر بومی انگلیسی هستم.

I'm a pronunciation and fluency coach.

من یک مربی تلفظ و روان هستم.

And I'm here to help you speak English with clarity, confidence, and freedom.

و من اینجا هستم تا به شما کمک کنم انگلیسی را با وضوح، اطمینان و آزادی صحبت کنید.

If you want more resources to help you master your English,

اگر منابع بیشتری می‌خواهید که به شما در تسلط بر زبان انگلیسی کمک کند، به سایت

then check out hadarshemesh.com or subscribe to my channel.

hadarshemesh.com مراجعه کنید یا در کانال من عضو شوید.

All right, let's begin with the first pair.

بسیار خوب، بیایید با جفت اول شروع کنیم.

The first one is 'her' versus 'hair'.

اولین مورد «او» در مقابل «مو» است.

Now, first of all, let's talk about the distinction between the two.

اکنون، اول از همه، اجازه دهید در مورد تمایز بین این دو صحبت کنیم.

'her' has a stir sound, 'hɜr'.

"او" صدای هم زدن دارد، "hɜr".

So you actually don't hear the vowel letter here.

بنابراین شما در واقع حرف مصوت را در اینجا نمی شنوید.

You transition from the H to the R directly - 'hɜr'.

شما مستقیماً از H به R منتقل می شوید - 'hɜr'.

And this is 'hair'.

و این "مو" است.

Hair.

مو.

Here, you can hear the 'ɛ' sound.

در اینجا می توانید صدای "ɛ" را بشنوید.

It's an R diphthong where you pronounce a full 'ɛ', and then

این یک دیفتونگ R است که در آن یک «ɛ» کامل تلفظ می‌کنید و سپس

you transition to the R - 'hɛr'.

به R - «hɛr» منتقل می‌شوید.

Now, the reason why it's confusing is first of all, this is more

حالا، دلیل گیج‌کننده بودن اول از همه این است که

challenging where you actually eliminate the vowel - 'hɜr'.

در جایی که شما واقعاً واکه - 'hɜr' را حذف می‌کنید، چالش‌برانگیزتر است.

But also because of the spelling: you have the letter E there.

اما همچنین به دلیل املایی: شما حرف E را در آنجا دارید.

So you would assume, especially people who come from languages where the spelling

بنابراین، شما فرض می کنید، به ویژه افرادی که از زبان هایی آمده اند که املای آن

is phonetic – what you see is what you hear, in English that's not the case.

آوایی است - آنچه می بینید همان چیزی است که می شنوید، در زبان انگلیسی اینطور نیست.

And this is why you expect to hear an 'ɛ' sound, but there isn't.

و به همین دلیل است که انتظار شنیدن صدای "ɛ" را دارید، اما اینطور نیست.

'her' versus 'hair'.

"او" در مقابل "مو".

The next one is 'word' versus 'world'.

مورد بعدی «کلمه» در مقابل «جهان» است.

The good news is that the beginning is exactly the same word, and

خبر خوب این است که شروع دقیقاً همان کلمه است و

here's where it gets interesting.

اینجاست که جالب می شود.

The O is not pronounced: 'w-r'.

O تلفظ نمی شود: 'w-r'.

So just like here, H to the R - 'hɜr', here we wanna transition

بنابراین درست مانند اینجا، H به R - 'hɜr'، در اینجا نیز می خواهیم

from the W to the R directly: wɜr.

مستقیماً از W به R انتقال پیدا کنیم: wɜr.

'wɜrd'.

"عجب".

Say it with me: 'wɜrd'.

با من بگو: "Wɜrd".

So, from the W, you round your lips - 'w', and then you transition to the R - 'wɜr',

بنابراین، از W، لب های خود را گرد می کنید - 'w'، و سپس به R - 'wɜr' منتقل می شوید،

there is no O in the middle - 'wɜr'.

هیچ O در وسط وجود ندارد - 'wɜr'.

So the word 'word' has that W-R transition and then a D - 'w-rd'.

بنابراین کلمه "word" دارای آن انتقال W-R و سپس D - "w-rd" است. در

Here, you also have a dark L - an L that is produced in the back of a

اینجا، شما همچنین یک L تیره دارید - یک L که در پشت گلو تولید می شود

throat, there is a lot of tension.

، تنش زیادی وجود دارد.

Here at the root of the tongue 'w-rl' and then a 'd' - 'w-rld'.

در اینجا در ریشه زبان 'w-rl' و سپس 'd' - 'w-rld'.

The reason why it's confusing is because a lot of times people don't get to the L and

دلیل گیج کننده بودن آن این است که بسیاری از مواقع مردم به L نمی رسند و

then they pronounce the word 'world' as 'word' so the L is not fully pronounced.

سپس کلمه "world" را به عنوان " word" تلفظ می کنند بنابراین L به طور کامل تلفظ نمی شود.

You wanna imagine as if there are three Ls here - 'w-rlll'

شما می خواهید تصور کنید که سه L در اینجا وجود دارد - 'w-rlll'

and then pop the D - 'w-rllld'.

و سپس D - 'w-rllld' را باز کنید.

Let's compare: word - world.

بیایید مقایسه کنیم: کلمه - جهان.

Take your time with the L until you're certain that you're pronouncing it,

وقت خود را با L اختصاص دهید تا زمانی که مطمئن شوید که آن را تلفظ می کنید،

and then get to the D: word - world.

و سپس به D: کلمه - جهان برسید.

Good.

خوب

Let's move on to the next one.

بریم سراغ بعدی.

Here we have the words 'can' versus 'can't'.

در اینجا ما کلمات "می توانم" در مقابل "نمی توانم" را داریم.

'can' versus 'can't'.

"می توانم" در مقابل "نمی توانم".

Now, this pair is challenging on so many different levels, but I'm

اکنون، این جفت در سطوح مختلف چالش برانگیز است ، اما من

gonna explain the difference between the two, so pay close attention.

تفاوت بین این دو را توضیح خواهم داد، پس به دقت توجه کنید.

This word is a 'k' sound, then the 'æ' as in 'cat', and then 'n': k-æ-n.

این کلمه یک صدای 'k' است، سپس 'æ' مانند 'cat'، و سپس 'n': k-æ-n است.

But when the 'æ' as in 'cat', which is an open front vowel sound, appears

اما زمانی که «æ» در «cat»، که یک صدای مصوت جلو باز است،

before an N, what happens is that this changes a little bit to an 'ɛ' sound and

قبل از یک N ظاهر می‌شود، اتفاقی که می‌افتد این است که کمی به صدای «ɛ» و

then something like a schwa - 'kɛən'.

سپس چیزی شبیه به schwa - «kɛən» تغییر می‌کند. .

So you hear a transition from the K to the N through an 'ɛ' sound - 'kɛən'.

بنابراین شما یک انتقال از K به N را از طریق صدای 'ɛ' - 'kɛən' می شنوید.

However, this word is often reduced.

با این حال، این کلمه اغلب کاهش می یابد.

When it's unstressed in a sentence, it's not pronounced 'kæn' as in, "Yes,

وقتی در یک جمله بدون تاکید باشد، مانند "بله،

we can" - in this case, it's stressed.

ما می توانیم" "kæn" تلفظ نمی شود - در این مورد، تاکید می شود.

Usually, it's pronounced as 'kɛən': I can do it.

معمولاً به صورت 'kɛən' تلفظ می شود: من می توانم آن را انجام دهم.

I can go there.

من می توانم به آنجا بروم.

I can think about it.

من می توانم در مورد آن فکر کنم.

I can: 'kən'.

من می توانم: 'kən'.

So actually, what you hear is a very short, small sound between

بنابراین در واقع، آنچه می شنوید صدای بسیار کوتاه و کوچکی بین

the K sound and the N - 'kən'.

صدای K و N - 'kən' است.

So this is how you pronounce this word, the positive 'can': 'kæn'

بنابراین به این صورت است که این کلمه را تلفظ می‌کنید، " can" مثبت: "kæn"

or 'kən', stressed and unstressed.

یا "kən"، تاکید شده و بدون استرس.

This word is never reduced.

این کلمه هرگز کاهش نمی یابد.

So even if it's unstressed in a sentence, it's always going

بنابراین حتی اگر در یک جمله بدون تاکید باشد، همیشه

to have the pure vowel in it.

مصوت خالص در آن وجود دارد.

And here we have again the 'æ' as in 'cat' that because of the N

و در اینجا دوباره "æ" را در "cat" داریم که به دلیل N

actually changes to 'kɛən', 'kɛənt'.

در واقع به "kɛən"، "kɛənt" تغییر می کند.

Now I really pop the T here and that is perfectly fine- 'kɛənt'.

حالا من واقعاً T را اینجا می‌زنم و این کاملاً خوب است - 'kɛənt'.

So if you wanna be clear, just pop the T at the end - 'kɛənt'.

بنابراین اگر می‌خواهید واضح باشید، فقط T را در انتها بزنید - 'kɛənt'.

But you might struggle with hearing the difference because sometimes

اما ممکن است با شنیدن تفاوت مشکل داشته باشید، زیرا گاهی اوقات

native speakers might not pop the T.

ممکن است گویشوران بومی T را نزنند.

The T after an N at the end of a word is usually a held T.

T بعد از یک N در انتهای یک کلمه معمولاً یک T نگه‌داشته شده است.

And especially after an N, it almost feels like you are just stopping the N abruptly.

و به خصوص بعد از یک N، تقریباً احساس می‌شود که شما فقط در حال متوقف کردن آن هستید. N ناگهانی

Listen: can't, can't.

گوش کن: نمی توانم، نمی توانم.

'can', the stressed form, 'can'.

"می توانم"، شکل تاکید شده، "می توانم".

'can't'.

'نمی توانم'.

It just, it's just a little more nasal, and the N stops abruptly.

فقط، فقط کمی بیشتر از بینی است، و N ناگهان متوقف می شود.

And that is the representation, the phonetic representation

و این بازنمایی است، نمایش آوایی

of the T at the end.

T در پایان.

Again: can - can't, can - can't.

باز هم: می توانم - نمی توانم، می توانم - نمی توانم.

But if you're just starting out and if you don't have a lot of

اما اگر تازه شروع کرده‌اید و اگر

experience with pronunciation work in English, please, please, please

تجربه زیادی در کار تلفظ به زبان انگلیسی ندارید، لطفاً، لطفاً

just pop the T at the end - can'T.

فقط T را در آخر بزنید - can'T.

A lot of native speakers pronounce it like that with a pop T, it is perfectly

بسیاری از افراد بومی آن را با یک پاپ T تلفظ می کنند، کاملاً

fine and you'll feel a lot more clear.

خوب است و شما بسیار واضح تر احساس خواهید کرد.

Okay?

باشه؟

But when you're hearing people, expect to hear that nasal sound - 'can't'

اما وقتی صدای مردم را می شنوید، انتظار شنیدن آن صدای بینی را داشته باشید - "نمی توانم"

- when you hear the negative form.

- وقتی شکل منفی را می شنوید.

Also, when you hear the pure vowel, it is more likely that it's the negative

همچنین، هنگامی که مصوت خالص را می شنوید، بیشتر احتمال دارد که

form rather than the positive form, because this is usually reduced.

شکل منفی باشد تا شکل مثبت، زیرا معمولاً کاهش می یابد.

"I can do it" - "I can't do it".

"من می توانم آن را انجام دهم" - "من نمی توانم آن را انجام دهم".

"I can do it" - "I can't do it".

"من می توانم آن را انجام دهم" - "من نمی توانم آن را انجام دهم".

Okay?

Now, of course, if you feel more comfortable, it is perfectly fine

باشه؟

حالا، البته، اگر احساس راحتی بیشتری می‌کنید،

to say "I cannot", "I cannot do it", okay, if you wanna be clear.

گفتن «نمی‌توانم»، «نمی‌توانم »، بسیار خوب است، اگر می‌خواهید شفاف باشید.

"I can't do it".

"من نمی توانم این کار را انجام دهم".

"I can't do it" - with that nasal stop.

"من نمی توانم آن را انجام دهم" - با آن توقف بینی.

And "I cannot do it".

و "من نمی توانم این کار را انجام دهم".

It's all good as long as you express your thoughts clearly

همه چیز خوب است تا زمانی که افکار خود را به وضوح

in what you can or cannot do.

در کارهایی که می توانید یا نمی توانید انجام دهید بیان کنید.

All right.

The next one is 'body' versus 'buddy'.

خیلی خوب.

مورد بعدی «بدن» در مقابل «رفیق» است.

Okay?

باشه؟

Sometimes it's okay to confuse it, sometimes it's not okay to

گاهی اوقات اشتباه کردن آن اشکالی ندارد ، گاهی اوقات

confuse it, depends on the context.

اشتباه کردن آن اشکالی ندارد، بستگی به زمینه دارد.

So, 'body' has the 'ɑ' as in 'father' sound - 'bɑdy'.

بنابراین، "بدن" دارای "ɑ" مانند صدای "پدر" است - "bɑdy".

So you need to drop your jaw - 'bɑ', and take your time, this is

بنابراین باید فک خود را رها کنید - 'bɑ'، و وقت خود را صرف کنید، این

the primary stress - 'bɑdy'.

استرس اصلی است - 'bɑdy'.

Now, you may hear this, but the D is like a flap D, so it sounds

اکنون، ممکن است این را بشنوید، اما D مانند یک فلپ D است، بنابراین

more like a 'ɾ' sound - 'bɑɾy'.

بیشتر شبیه صدای 'ɾ' - 'bɑɾy' به نظر می رسد.

Now, it's okay to say 'bɑDy' with a strong D, but if you're, again, more experienced

حالا، گفتن «bɑDy» با یک D قوی اشکالی ندارد ، اما اگر باز هم

and more advanced in your practice, you can also think of the D and make it like

در تمرین خود با تجربه‌تر و پیشرفته‌تر هستید، می‌توانید به D فکر کنید و آن را

really light, like a light tap 'bɑɾy'.

مانند یک ضربه سبک واقعاً سبک کنید. bɑɾy'.

Some of you may also wanna think about it as a flapped R

برخی از شما ممکن است بخواهید در مورد آن به عنوان صدای R بالدار فکر کنید

sound - 'bɑɾy', 'bɑɾy', okay?

- 'bɑɾy'، 'bɑɾy'، خوب؟

So even though there is an O here, it's not 'bo', it's 'ɑ' - 'bɑɾy', 'bɑɾy'.

بنابراین حتی اگر در اینجا یک O وجود دارد، «bo» نیست، «ɑ» - «bɑɾy»، «bɑɾy» است.

Okay.

باشه.

"The body of work".

"بدنه کار".

Or, "You have a strong body".

یا "شما بدن قوی دارید".

Body.

بدن

This is 'buddy', 'buddy'.

این «رفیق»، «رفیق» است.

'ʌ', 'ʌ' - this is a 'cup' sound.

''، ''' - این صدای "فنجان" است.

A 'cup' sound, also known as the stressed schwa.

صدای "فنجان" که به عنوان شوای استرس دار نیز شناخته می شود.

This is the schwa that we talked about.

این همان شوای است که در مورد آن صحبت کردیم.

But a 'cup' is always stressed.

اما یک فنجان همیشه استرس دارد.

The jaw is a bit more open, the tongue is a little higher

فک کمی بازتر است، زبان

for the 'cup' - 'bʌ', 'bʌddy'.

برای "کاپ" کمی بالاتر است - "bʌ"، "bʌddy".

'body' - 'ɑ', the mouth is open.

'body' - 'ɑ'، دهان باز است.

'buddy'.

"رفیق".

body - buddy.

بدن - رفیق

body - buddy.

بدن - رفیق

body - buddy.

بدن - رفیق

Now you.

حالا تو.

Very good.

خیلی خوب.

Okay.

باشه.

Let's move on to 'where', 'wear', and 'were'.

بیایید به «کجا»، «پوشیدن» و «بود» برویم.

'where', 'wear', 'were'.

"کجا"، "پوشیدن"، "بودند".

These are homophones, so they're pronounced the same.

این ها همفون هستند، بنابراین یکسان تلفظ می شوند.

I deliberately put both of them here together so that it clarifies

من عمداً هر دوی آنها را در اینجا کنار هم قرار دادم تا

all confusion, but here we have the 'ɛr' diphthong, just like

همه ابهامات را روشن کند، اما در اینجا ما دوفتونگ 'ɛr' داریم، درست مانند

we have here: hair - where.

اینجا: مو - کجا.

hair - where - wear.

مو - کجا - پوشیدن.

"What are you going to wear?"

"میخوای چی بپوشی؟"

And "Where are you?"

و "کجایی؟"

wear - where - hair.

پوشیدن - جایی که - مو.

And this is not 'wɛr', even though we have the letter E here, it's reduced

و این "wɛr" نیست، حتی اگر در اینجا حرف E را داریم،

just like in this word - 'her'.

درست مانند این کلمه - "her" کاهش یافته است.

So here we're gonna transition from the W to the R - 'w-r'.

بنابراین در اینجا ما از W به R - 'w-r' انتقال می‌دهیم.

That's it.

خودشه.

'wɜr'.

"wɜr".

If it helps you, you can think about it as if you have a 'u' sound here: 'wur'.

اگر به شما کمک می کند، می توانید در مورد آن فکر کنید که انگار صدای "u" در اینجا دارید: "wur".

where.

جایی که.

where - were.

کجا - بودند.

So transition from the W to the R - 'wɜr'.

بنابراین انتقال از W به R - 'wɜr'.

where - wear - were.

جایی که - پوشیدن - بودند.

Does this sound familiar?

این آشنا به نظر می رسد؟

'wɜr' - word.

"wɜr" - کلمه.

'wɜr' - world.

"wɜr" - جهان.

Can you hear the similarities?

شباهت ها را می شنوید؟

This word 'were' is inside the word 'word', you just add a D at the end.

این کلمه "were" در داخل کلمه "word" قرار دارد، فقط یک D را در پایان اضافه کنید.

And you just add an LD at the end - world.

و شما فقط یک LD در پایان اضافه می کنید - جهان.

Okay?

باشه؟

It's all patterns.

همش الگوست

Okay.

باشه.

This triplet is often confusing because it really looks the same,

این سه قلو اغلب گیج کننده است زیرا واقعاً یکسان به نظر می رسد،

except for the E, obviously, right?

به جز E، واضح است، درست است؟

And this is what makes it confusing.

و این چیزی است که آن را گیج کننده می کند.

Now these three words have completely different meaning.

حالا این سه کلمه معنی کاملا متفاوتی دارند.

So this is 'quit'.

پس این "ترک" است.

Quit.

ترک کنید.

"I'm going to quit my job".

"من کارم را ترک می کنم".

Quit.

ترک کنید.

So we have a 'k' sound, a 'w' sound, an 'ɪ' - 'kwɪ', and then a 't' - 'kwɪt'.

بنابراین ما صدای 'k'، صدای 'w'، 'ɪ' - 'kwɪ' و سپس 't' - 'kwɪt' داریم.

Now, I pronounced it as a held T, so it's an abrupt stop of air: quit, quit.

حالا، من آن را به صورت T تلفظ کردم، بنابراین یک توقف ناگهانی هوا است: ترک، ترک.

Now, of course you can pop the T, it's all good: quiT, quiT.

حالا، البته می‌توانید T را باز کنید ، همه چیز خوب است: quiT، quiT.

Whether you pop it or you hold it, both are fine, we're

چه آن را بپیچید یا نگه دارید، هر دو خوب هستند، ما در

focusing on the vowel here.

اینجا روی مصوت تمرکز می کنیم.

Quit.

ترک کنید.

This is 'quite'.

این "کاملا" است.

"That is quite interesting, my friend".

"این بسیار جالب است، دوست من."

Quite.

کاملا.

The beginning is the same - 'kw', but instead of 'ɪ', you have 'aɪ' as in 'my'.

شروع یکسان است - 'kw'، اما به جای 'ɪ'، شما 'aɪ' را مانند 'my' دارید.

'kwaɪ'.

'kwaɪ'.

'kwaɪt' - and then again a T: 'kwaɪt' or 'kwaɪT'.

'kwaɪt' - و سپس دوباره T: 'kwaɪt' یا 'kwaɪT'.

quit - quite, quit - quite.

ترک - کاملا، ترک - کاملا.

Good.

خوب

And lastly, we have 'quiet'.

و در نهایت، ما "آرام" داریم.

The beginning is the same.

آغاز همان است.

You gotta be quiet to hear the difference between those words.

برای شنیدن تفاوت بین این کلمات باید ساکت باشی.

'kwaɪ', just like here, 'kwaɪ'.

'kwaɪ'، درست مانند اینجا، 'kwaɪ'.

But here it's 'kwaɪt', and here it's 'kwaɪ' and then there's

اما اینجا 'kwaɪt' است، و در اینجا 'kwaɪ' و سپس

another syllable here - 'ət'.

هجای دیگری در اینجا وجود دارد - 'ət'.

That's a schwa sound.

این صدای شوا است.

[It's not very clear].

[خیلی واضح نیست].

That's a schwa sound, and then a T - a held or a regular T, two syllables.

این یک صدای schwa است، و سپس یک T - یک نگهدارنده یا یک T معمولی، دو هجا.

One syllable, one syllable, two syllables.

یک هجا، یک هجا، دو هجا.

So we need to hear that distinction.

بنابراین ما باید این تمایز را بشنویم.

Now, here is something interesting that happens.

حالا، اینجا یک اتفاق جالب است که اتفاق می افتد.

When you transition between the 'kwaɪ' and the 'ət', right, when you transition

وقتی بین «kwaɪ» و «ət» جابه‌جا می‌شوید، درست، وقتی

from here to here, what happens is that you hear an intrusive sound.

از اینجا به اینجا منتقل می‌شوید، چیزی که اتفاق می‌افتد این است که صدای مزاحم را می‌شنوید.

The transition of the tongue from the 'aɪ', the front vowel, to the

انتقال زبان از "aɪ"، مصوت جلو، به

neutral vowel, the schwa, gets the tongue to pronounce a 'y' sound.

مصوت خنثی، schwa، زبان را وادار می کند تا صدای "y" را تلفظ کند. به

It's called an intrusive sound.

آن صدای نفوذی می گویند.

So, thinking about this 'y' sound as in 'yes' might help you pronounce it better.

بنابراین، فکر کردن به این صدای "y" مانند " بله" ممکن است به شما کمک کند آن را بهتر تلفظ کنید.

So actually I'm gonna write it like this: 'kwaɪ-yət', 'kwaɪ-yət'.

بنابراین در واقع من آن را اینگونه می نویسم : 'kwaɪ-yət'، 'kwaɪ-yət'.

Quiet.

ساکت.

Quiet.

ساکت.

"You have to be quiet".

"تو باید ساکت باشی".

Or, "Don't be quiet about it".

یا "در مورد آن ساکت نباش".

Quiet.

ساکت.

Do you hear the held T?

صدای T را می شنوید؟

But you can pop it: quieT.

اما شما می توانید آن را پاپ کنید: quieT.

Quiet.

ساکت.

Quit.

ترک کنید.

All right.

Here we have 'want' versus 'won't'.

خیلی خوب.

در اینجا «خواستن» در مقابل «نخواهم» داریم.

want - won't.

می خواهم - نمی خواهم.

And yes, I am popping the T, I have a lot of words with Ts here.

و بله، من T را می زنم، من در اینجا کلمات زیادی با T دارم.

'want' has the 'ɑ' as in 'father' sound.

"خواستن" مانند صدای "پدر" "ɑ" است.

'wɑnt'.

'نمیشه'.

If you keep it very closed - [want], [want], what will happen is it's going to

اگر آن را خیلی بسته نگه دارید - [می خواهم]، [می خواهم]، اتفاقی که می افتد این است که

sound very similar, so be mindful of it.

بسیار شبیه به نظر می رسد، پس مراقب آن باشید.

'wɑnt'.

'نمیشه'.

If you don't wanna pop the T, this is how it's going to sound: 'wɑn'.

اگر نمی خواهید T را پخش کنید، صدای آن به این صورت است: "wɑn".

This is 'won't', 'won't' - will not.

این "نخواهد" است، "نخواهد شد" - نخواهد شد.

won't.

نمی خواهد.

Or 'won't', long 'oʊ' as in 'go'.

یا 'نخواه'، طولانی 'o' مانند 'برو'.

So this is what we're focusing on right now.

بنابراین این چیزی است که ما در حال حاضر روی آن تمرکز می کنیم.

want - won't, want - won't, want - won't, want - won't.

میخواهم - نمیخواهم، نمیخواهم - نمیخواهم، نمیخواهم - نمیخواهم، نمیخواهم - نمیخواهم.

Very good.

خیلی خوب.

Lastly, we have Tuesday versus Thursday.

در نهایت، ما سه شنبه در مقابل پنجشنبه داریم.

Tuesday.

سهشنبه.

Tuesday or T(y)uesday, I'm gonna pronounce both options.

سه شنبه یا T(y) سه شنبه، من هر دو گزینه را تلفظ می کنم.

This is a strong T sound, and actually it's an aspirated T,

این صدای T قوی است، و در واقع یک T تنفسی است،

so it feels like it has a little bit of air there: t(h)u, t(h)u.

بنابراین احساس می‌شود که در آنجا کمی هوا دارد: t(h)u، t(h)u.

And then you have a tense 'u' sound.

و سپس شما یک صدای "u" تنش دارید.

Let's delete this for now.

بیایید فعلا این را حذف کنیم.

'tuz' with a 'z'.

'tuz' با 'z'.

'tuz'.

"توز".

Some people might even pronounce it as a 'ch' sound - 'chuz', it's up to you:

برخی از افراد حتی ممکن است آن را به عنوان صدای 'ch' تلفظ کنند - 'chuz'، این به شما بستگی دارد:

'chuzday' or 'tuzday', with a tense 'u'.

'chuzday' یا 'tuzday'، با زمان 'u'.

You can also add a 'y' sound - 'tyu', perfectly fine.

شما همچنین می توانید صدای 'y' را اضافه کنید - 'tyu'، کاملاً خوب است.

However you wanna pronounce it, you do you.

هر طور که بخواهید آن را تلفظ کنید، این کار را می کنید.

'tuz', make sure it's a 'z', and then 'dei' - 'tuzdei'.

'tuz'، مطمئن شوید که یک 'z' باشد، و سپس 'dei' - 'tuzdei'.

Here, we don't pronounce the 'u' sound, there is no 'u' sound.

در اینجا، ما صدای 'u' را تلفظ نمی کنیم ، صدای 'u' وجود ندارد.

Here there is an 'u' sound - 'tu', like the number two.

در اینجا صدای 'u' وجود دارد - 'tu'، مانند شماره دو.

Here, it's 'thɜr': we have a 'th' sound, voiceless 'th',

در اینجا، "thɜr" است: ما صدای "th" داریم، "th" بی صدا،

this is the phonetic symbol.

این نماد آوایی است.

And then it's a 'stir' sound, so we transition from the 'th' to the R

و سپس صدای "هم زدن" است، بنابراین ما از "th" به R

- 'thɜr', just like in 'her' or in 'were'.

- "thɜr" تغییر می کنیم، درست مانند "او" یا در "were".

'thɜr' - a 'th' to the 'r'.

'thɜr' - یک 'th' به 'r'.

'thɜr'.

'thɜr'.

And then a 'z' sound - 'thɜrz', I'm gonna write the R here cuz it's an R-colored

و سپس صدای "z" - "thɜrz"، من R را در اینجا می نویسم زیرا یک مصوت R رنگ است

vowel, it's a 'stir' sound, 'thɜr'.

، این یک صدای "هم زدن" است، "thɜr".

'thɜrz-dei'.

"thɜrz-dei".

Tuesday - Thursday.

سه شنبه - پنجشنبه.

All right, let's have a quick review.

بسیار خوب، اجازه دهید یک بررسی سریع داشته باشیم.

her - hair.

موهایش.

Now you.

حالا تو.

word - world.

کلمه - جهان

can - can't.

می تواند - نمی تواند.

Or can - can'T.

یا می توانم - نمی توانم.

body - buddy.

بدن - رفیق

where - wear - were.

جایی که - پوشیدن - بودند.

Let's do it again: where - wear - were.

بیایید دوباره این کار را انجام دهیم: جایی که - پوشیدن - بودند.

And now: quit, quite, quiet.

و اکنون: ترک، کاملا، ساکت.

quit - quite - quiet.

ترک - کاملا - ساکت. می

want - won't, want - won't.

خواهم - نمی خواهم، نمی خواهم - نمی خواهم.

Tuesday - Thursday.

سه شنبه - پنجشنبه.

Tuesday - Thursday.

سه شنبه - پنجشنبه.

All right, my friends.

باشه دوستان

That's it for today.

برای امروز همین است.

Let me know in the comments which one of those pairs is

در نظرات به من بگویید که کدام یک از آن جفت ها

the most confusing one for you.

برای شما گیج کننده ترین هستند.

And also if you have any additional pairs that you struggle with, write them in

و همچنین اگر جفت های دیگری دارید که با آنها مشکل دارید، آنها را در

the comments below as well so I can make another video answering or explaining

نظرات زیر بنویسید تا بتوانم یک ویدیوی دیگر برای پاسخ دادن یا توضیح

those pairs just like I did today.

آن جفت ها درست مثل امروز بسازم.

All right.

خیلی خوب.

Thank you so much for joining me today in my classroom.

از اینکه امروز در کلاس درس من را همراهی کردید بسیار سپاسگزارم.

And that's it, I hope it's easier.

و همین است، امیدوارم راحت تر باشد.

If you like this video, hit like, and subscribe.

اگر از این ویدیو خوشتان آمد لایک کنید و سابسکرایب کنید.

And you can also sign up for my email list to get my weekly lessons

و همچنین می توانید در لیست ایمیل من ثبت نام کنید تا دروس هفتگی من را

to your inbox every single week.

هر هفته به صندوق ورودی خود ارسال کنید.

Just go to hadarshemesh.com and sign up.

کافیست به سایت hadarshemesh.com بروید و ثبت نام کنید.

That's it.

خودشه.

Have a beautiful, beautiful rest of the day, and I'll see you

بقیه روز زیبا و زیبایی داشته باشید و

next week in the next video.

هفته آینده در ویدیوی بعدی شما را می بینم.