10 pronunciation challenges for Hindi & Urdu Speakers | हिंदी भाषी के लिए अंग्रेजी उच्चारण

Hey everyone, it's Hadar.

سلام به همه، این هادر است.

Thank you so much for joining me.

از اینکه به من پیوستید بسیار سپاسگزارم

Today we are going to talk about the most common pronunciation challenges Hindi or

امروز می خواهیم در مورد رایج ترین چالش های تلفظی صحبت کنیم که هندی ها یا

Urdu speakers face when speaking English.

اردوها هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی با آن مواجه هستند.

If you are not a Hindi or Urdu speaker, then this video is still for

اگر هندی یا اردو صحبت نمی کنید ، پس این ویدیو هنوز برای

you because a lot of the challenges that I'm going to discuss today are

شما مناسب است، زیرا بسیاری از چالش هایی که امروز قرار است در مورد آنها صحبت کنم،

relevant for other speakers too.

برای سایر سخنرانان نیز مرتبط است.

We are going to talk about the challenge, how to overcome it with a

ما قصد داریم در مورد چالش، نحوه غلبه بر آن با

lot of tips for effective practice.

نکات زیادی برای تمرین موثر صحبت کنیم.

If you don't know me, my name is Hadar.

اگر من را نمی شناسید، اسم من هادر است.

Hi!

سلام!

I'm a non-native speaker of English.

من غیر بومی انگلیسی هستم.

And I'm here to help you speak English with clarity, confidence, and freedom.

و من اینجا هستم تا به شما کمک کنم انگلیسی را با وضوح، اطمینان و آزادی صحبت کنید.

And if you want to get more resources to help you on this English

و اگر می‌خواهید منابع بیشتری برای کمک به شما در این

journey, come on over to my website hadarshemesh.com, or come meet me

سفر انگلیسی به دست آورید، به وب‌سایت من hadarshemesh.com بیایید یا

on Instagram at @hadar.accentsway.

در اینستاگرام به آدرس hadar.accentsway@ با من ملاقات کنید.

And I promise you are going to have a lot of fun.

و من قول می دهم که به شما خیلی خوش بگذرد.

Okay.

باشه.

Let's get started with 10 most common pronunciation challenge

بیایید با 10 چالش رایج تلفظ

for Hindi and Urdu speakers.

برای هندی و اردو زبانان شروع کنیم.

The first one is confusing the W sound as in 'wine' and the V sound as in 'vine'.

اولین مورد این است که صدای W را در "شراب" و صدای V را در "Vie" اشتباه گرفته است.

Here's the thing.

موضوع اینجاست.

The speakers of Hindi and Urdu do know how to pronounce those two sounds: W and V.

گویشوران هندی و اردو می دانند که چگونه این دو صدا را تلفظ کنند: W و V.

However, they are perceived as another consonant, which is somewhere in between.

با این حال، آنها به عنوان یک صامت دیگر درک می شوند که جایی در این بین است.

It's a 'wv' sound, produced with two lips that come together

این یک صدای 'wv' است که با دو لب تولید می شود که به هم می رسند

and create this friction.

و این اصطکاک را ایجاد می کنند.

It's not a V, as the bottom lip doesn't touch the teeth.

این یک V نیست، زیرا لب پایینی دندان ها را لمس نمی کند.

And it's not a W because the lips come too close together, and it's

و W نیست زیرا لب ها خیلی به هم نزدیک می شوند و

different from the W sound, where there is no contact between the lips.

با صدای W که هیچ تماسی بین لب ها وجود ندارد متفاوت است.

V - W.

V - W.

A lot of times, when we talk about the challenges in pronunciation, we

بسیاری از مواقع، وقتی در مورد چالش‌های تلفظ صحبت می‌کنیم،

don't only talk about what happens in the mouth, the actual pronunciation,

فقط در مورد آنچه در دهان اتفاق می‌افتد، تلفظ واقعی صحبت نمی‌کنیم،

but also how it's perceived.

بلکه در مورد نحوه درک آن نیز صحبت می‌کنیم.

Because if we can't hear the differences or if it's categorized as

زیرا اگر نتوانیم تفاوت ها را بشنویم یا به عنوان

one sound, then we might confuse the sounds and use them interchangeably.

یک صدا دسته بندی شود، ممکن است صداها را اشتباه گرفته و به جای یکدیگر از آنها استفاده کنیم.

Which is usually the case when it comes to Hindi or Urdu speakers.

که معمولاً وقتی صحبت از هندی یا اردو صحبت می شود.

So, the main thing is to recognize that there are two sounds and

بنابراین، نکته اصلی این است که تشخیص دهید که دو صدا وجود دارد و

they're produced differently.

آنها متفاوت تولید می شوند.

The V, usually represented with a 'v' sound, is produced where the

V که معمولا با صدای "v" نمایش داده می شود، در جایی تولید می شود که

bottom lip touches the top teeth.

لب پایینی دندان های بالایی را لمس می کند.

There must be contact between the lip and the teeth, creating this friction sound.

باید بین لب و دندان تماس وجود داشته باشد و این صدای اصطکاک ایجاد شود.

'very', 'vine', 'every', and 'vicious'.

"بسیار"، "انگور"، "هر" و "شریر".

The W is different because the lips come close together.

W متفاوت است زیرا لب ها به هم نزدیک می شوند.

They don't touch and there is no friction.

آنها لمس نمی شوند و هیچ اصطکاک وجود ندارد.

Technically, the back of the tongue goes up as well.

از نظر فنی، پشت زبان نیز بالا می رود.

W, W, 'why' - no friction, you can't hear the vibrations.

W، W، "چرا" - بدون اصطکاک، شما نمی توانید ارتعاشات را بشنوید.

'wish', 'wedding'.

"آرزو"، "عروسی".

Now let's switch around between the V and the W: W - V, W - V, W - V, W - V.

حالا بیایید بین V و W جابه‌جا شویم: W - V، W - V، W - V، W - V.

So, if you want to practice this, you first need to train your lips

بنابراین، اگر می‌خواهید این را تمرین کنید، ابتدا باید لب‌های خود را آموزش دهید

to do these two sounds on command.

تا این دو صدا را به صورت دستوری انجام دهند. .

And going back and forth between those two sounds is really, really good.

و رفت و برگشت بین این دو صدا واقعاً خیلی خوب است.

Then you want to practice minimal pairs: words with V and words

سپس می‌خواهید جفت‌های حداقلی را تمرین کنید : کلمات با V و کلمات

with W, that are exactly the same, except for that one sound.

با W، که دقیقاً یکسان هستند ، به جز آن یک صدا.

Like wine and vine, or 'we' and V.

مانند شراب و تاک، یا «ما» و V.

And then use it in context.

و سپس از آن در زمینه استفاده کنید.

I have prepared for you a PDF with exercises and audio practice, that

من برای شما یک PDF با تمرین و تمرین صوتی آماده کرده ام که

you can download for free and practice these challenges, so that you can

می توانید به صورت رایگان دانلود کنید و این چالش ها را تمرین کنید تا بتوانید

integrate these new sounds into your speech spontaneously and confidently.

این صداهای جدید را به صورت خودجوش و مطمئن در گفتار خود ادغام کنید.

You can click the link below to download the American pronunciation

برای دانلود راهنمای تلفظ آمریکایی

guide for Hindi or Urdu speakers.

برای هندی یا اردو زبانان می توانید روی لینک زیر کلیک کنید.

The next challenge is really, really important to overcome because it

چالش بعدی واقعاً بسیار مهم است که باید بر آن غلبه کرد زیرا

immediately affects your clarity.

بلافاصله بر وضوح شما تأثیر می گذارد.

And that is misplacing the primary stress.

و این جا انداختن استرس اولیه است.

The primary stress is the most dominant syllable in the word.

تاکید اولیه غالب ترین هجا در کلمه است.

For example, in the word 'Attitude' the primary stress is on A.

به عنوان مثال، در کلمه "نگرش" تاکید اولیه روی A است.

In the word 'engineer' the primary stress is on the final syllable 'engiNEER'.

در کلمه "مهندس" تاکید اولیه روی هجای پایانی "مهندس" است.

The stress in American English is not predictable, unlike

بر خلاف

the stress in Hindi or Urdu.

استرس در زبان هندی یا اردو، استرس در انگلیسی آمریکایی قابل پیش بینی نیست.

And then the speaker can anticipate the stress.

و سپس گوینده می تواند استرس را پیش بینی کند.

A lot of times speakers of these languages may apply the stress patterns

بسیاری از اوقات سخنرانان این زبان ها ممکن است الگوهای استرس

of those languages onto English.

آن زبان ها را بر روی انگلیسی اعمال کنند.

Or they anticipate the stress based on the patterns of their own language, and as a

یا استرس را بر اساس الگوهای زبان خود پیش‌بینی می‌کنند و در

result, they misplace the stress, causing themselves to sound a little less clear.

نتیجه استرس را نادرست می‌کنند و باعث می‌شوند کمی واضح به نظر برسند.

And then they may say 'ENgineer' instead of 'engiNEER'.

و سپس آنها ممکن است به جای "مهندس" بگویند "Engineer".

Or 'MIstake' instead of 'misTAKE'.

یا "اشتباه" به جای "اشتباه".

Or 'FInancial' instead of 'fiNANcial'.

یا "Financial" به جای "Financial".

Recognizing the primary stress and knowing how to stress it is crucial.

شناخت استرس اولیه و دانستن نحوه استرس آن بسیار مهم است.

I actually have a video about identifying and pronouncing

من در واقع یک ویدیو در مورد شناسایی و تلفظ

the primary stress correctly.

صحیح استرس اولیه دارم.

And I'm going to link to it in the description below, so you

و من در توضیحات زیر به آن لینک خواهم داد تا

can practice it on your own.

بتوانید خودتان آن را تمرین کنید.

Let's move on to the next challenge.

بریم سراغ چالش بعدی.

The next challenge is simplifying diphthongs.

چالش بعدی ساده کردن دیفتونگ ها است. در انگلیسی آمریکایی

There are five diphthongs in American English.

پنج دیفتونگ وجود دارد .

A diphthong is a vowel that changes within the same syllable.

دیفتونگ مصوتی است که در یک هجا تغییر می کند.

So basically, it's two vowels that merge into one.

بنابراین اساساً، این دو مصوت هستند که در یکی ادغام می شوند.

The 'ai' as in my, 'ei' as in day, 'aw' as in now, 'ow' as in go, and 'oi' as in toy.

"ai" در من، "ei" در روز، "او" در حال حاضر، "او" در go، و "oi" در اسباب بازی.

In Hindi or Urdu, there are no diphthongs.

در هندی یا اردو، هیچ دو خطی وجود ندارد.

And a lot of times it's really hard for those speakers to transition

و بسیاری از اوقات برای آن بلندگوها انتقال

from one sound to another.

از یک صدا به صدای دیگر واقعا سخت است.

So what happens is that those speakers only pronounce the first

بنابراین اتفاقی که می افتد این است که آن بلندگوها فقط

part of the diphthong, without shifting into the second part.

قسمت اول دیفتونگ را تلفظ می کنند، بدون اینکه به قسمت دوم منتقل شوند.

'Go'.

'برو'.

'Only'.

'فقط'.

'Way' instead of 'wei'.

"Way" به جای "wei".

'Vacation' instead of 'vei-kei-sh'n'.

"تعطیلات" به جای "vei-kei-sh'n".

And by the way, this doesn't only happen with speakers of Hindi and Urdu, it

و به هر حال، این فقط در مورد گویشوران هندی و اردو اتفاق نمی افتد، بلکه

happens in many other languages too.

در بسیاری از زبان های دیگر نیز اتفاق می افتد.

So, ask yourself, is this something that you do as well, if

بنابراین، از خود بپرسید، آیا این کاری است که شما نیز انجام می دهید، اگر به

you don't speak those languages?

آن زبان ها صحبت نمی کنید؟

So, the idea is to recognize that there is a change that needs to

بنابراین، ایده این است که تشخیص دهیم که تغییری وجود دارد که باید

happen within those diphthongs.

در آن دوفاصله اتفاق بیفتد.

'ow'.

"اوه".

'gow' and not 'go'.

"گو" و نه "برو".

'wown't' and not 'won't'.

"نخواهد" و "نخواهد شد".

Right?

Because then it's going to sound like a different word.

درست؟

زیرا در این صورت مانند یک کلمه متفاوت به نظر می رسد.

'wown't'.

"نمیشه".

I always love imagining adding a little W at the end for the O as in go.

من همیشه دوست دارم تصور کنم کمی W در پایان برای O در حال حرکت اضافه کنم.

Or a little 'y' sound for the 'ei' as in day.

یا کمی صدای 'y' برای 'ei' مانند روز.

Like 'la(y)te' or 'pa(y)tience', and not 'patience', 'pa(y)tience'.

مانند «la(y)te» یا «pa(y)tience»، و نه «صبر»، «pa(y)tience».

Or 'fo(w)cus', with a W sound.

یا 'fo(w)cus'، با صدای W.

Right?

So, you really want to think as if you're adding another sound, and

درست؟

بنابراین، شما واقعاً می خواهید طوری فکر کنید که گویی صدای دیگری را اضافه می کنید، و

sometimes deliberately adding those consonants can really, really help.

گاهی اوقات اضافه کردن عمدی آن صامت ها واقعاً می تواند کمک کند.

Drill words, practice the words separately, say them

کلمات را تمرین کنید، کلمات را جداگانه تمرین کنید، آنها را

again and again, and again.

Record yourself, make sure that you hear the transition, and

بارها و بارها و بارها بگویید.

خودتان را ضبط کنید، مطمئن شوید که انتقال را می شنوید، و

then use those words in context.

سپس از آن کلمات در متن استفاده کنید.

First, plan it, and then try to use it intentionally when speaking freely.

ابتدا آن را برنامه ریزی کنید و سپس سعی کنید هنگام صحبت آزادانه از آن عمدا استفاده کنید.

And if you want more tips, than make sure to download the American pronunciation

و اگر نکات بیشتری می‌خواهید، حتماً راهنمای تلفظ آمریکایی را

guide for Hindi and Urdu speakers.

برای هندی و اردو زبانان دانلود کنید.

The next one, and this is really interesting too, is

مورد بعدی، و این هم واقعاً جالب است،

applying the intonation patterns of Hindi-Urdu onto English.

استفاده از الگوهای لحنی هندی-اردو بر روی انگلیسی است.

Here's the thing.

موضوع اینجاست.

In Hindi-Urdu stress is expressed by higher pitch.

در هندی-اردو استرس با گام بالاتر بیان می شود.

So, every time a word is stressed, the pitch goes up.

بنابراین، هر بار که بر کلمه ای تاکید می شود، سطح زمین بالا می رود.

Now, in Hindi-Urdu, there are many words that are stressed.

در حال حاضر، در هندی-اردو، کلمات زیادی وجود دارد که بر آنها تاکید شده است.

Almost all content words are stressed in a sentence, maybe

تقریباً همه کلمات محتوایی در یک جمله تأکید دارند، شاید

except for the last one, as well as almost all words with one syllable.

به جز آخرین مورد، و همچنین تقریباً همه کلمات دارای یک هجا.

That creates a pattern with a lot of stresses.

که الگویی با استرس های زیاد ایجاد می کند.

A lot of pitch lifts.

تعداد زیادی بالابر زمین.

In American English, the pitch goes up only for the operative words: the

در انگلیسی آمریکایی، زمین فقط برای کلمات عامل بالا می رود:

one word that sticks out the most.

کلمه ای که بیش از همه به چشم می خورد.

There are variations, but not too many stresses within one sentence.

تغییرات وجود دارد، اما استرس های زیادی در یک جمله وجود ندارد.

When Hindi-Urdu speakers apply those stress patterns into English,

هنگامی که هندی-اردو زبانان آن الگوهای استرس را به انگلیسی اعمال می کنند،

it causes many different words to be stressed, even words that

باعث می شود که بسیاری از کلمات مختلف ، حتی کلماتی که

are not supposed to be stressed.

قرار نیست تاکیدی داشته باشند، تحت فشار قرار گیرند.

Like function words: like on, in, at, could, would, should; and

کلمات تابع مانند: like on, in, at, could, would, should; و

even words that are less important for you to deliver the message.

حتی کلماتی که برای شما اهمیت کمتری برای رساندن پیام دارند.

In American English, only content words are stressed.

در انگلیسی آمریکایی، فقط کلمات محتوایی تاکید دارند.

And not all content words - only the content words that help

و نه همه کلمات محتوا - فقط کلمات محتوایی که به

you deliver the message.

شما در ارائه پیام کمک می کنند.

And when many words are stressed, it's hard to figure

و هنگامی که بسیاری از کلمات تحت فشار قرار می گیرند،

out what you're trying to say.

تشخیص آنچه می خواهید بگویید دشوار است.

What exactly your point is, what is the main message?

دقیقاً منظور شما چیست، پیام اصلی چیست؟

And it takes a little longer for the person to process

و کمی بیشتر طول می کشد تا شخص

what it is that you're saying.

آنچه را که شما می گویید پردازش کند.

Or it also might create confusion or a misinterpretation.

یا ممکن است باعث سردرگمی یا تفسیر نادرست شود.

Because they might interpret it the way they see it and not how

زیرا ممکن است آن را آنطور که می بینند تفسیر کنند و نه آنطور که

you meant it to be and sound.

شما می خواهید آن را داشته باشید.

Because again, we think that we're doing something, but we're using

چون باز هم فکر می کنیم داریم کاری انجام می دهیم، اما از

the patterns of our native language.

الگوهای زبان مادری خود استفاده می کنیم.

And then it might be perceived as different by listeners who don't

و سپس ممکن است توسط شنوندگانی که به

speak the same language as we do.

همان زبان ما صحبت نمی کنند، متفاوت تلقی شود.

In this case - native English speakers.

در این مورد - زبان مادری انگلیسی.

So, it's really important to, first, understand that not all

بنابراین، این واقعا مهم است که، اول، درک کنید که همه

words are stressed in English.

کلمات در انگلیسی تاکید ندارند.

Actually, we want to tone it down and only think of one or

در واقع، ما می‌خواهیم آن را کاهش دهیم و فقط به یک یا

two keywords in a sentence, where the pitch goes up significantly.

دو کلمه کلیدی در یک جمله فکر کنیم، جایی که سطح زمین به طور قابل توجهی بالا می‌رود.

And then all the rest kinda have the same pitch with mild variations between,

و پس از آن، بقیه به نوعی زیر و بمی یکسان با تغییرات ملایم بین،

you know, more important words and reduced words, like function words.

می دانید، کلمات مهم تر و کلمات کاهش یافته، مانند کلمات تابعی، دارند.

I have a video about intonation, and actually, I have several videos

من یک ویدیو در مورد لحن و صدا دارم و در واقع چندین ویدیو

about intonation and stress that I'm going to link in the description,

در مورد لحن و استرس دارم که در توضیحات

and in the pronunciation guide.

و راهنمای تلفظ لینک آنها را خواهم گذاشت.

The next one is breaking consonant clusters.

مورد بعدی شکستن خوشه های همخوان است.

A consonant cluster is a sequence of several consonants, that appear within the

یک خوشه همخوان دنباله ای از چند صامت است که در

same syllable, or within the same word.

یک هجا یا در یک کلمه ظاهر می شود.

Like 'texts' and 'street' and 'ribs'.

مانند «متن ها» و «خیابان» و «دنده ها».

Right? These are clusters.

درست؟ اینها خوشه هستند.

Now, Hindi and Urdu don't allow a lot of consonant clusters in words.

در حال حاضر، هندی و اردو تعداد زیادی از خوشه های همخوان را در کلمات مجاز نمی دانند.

And this is why when speakers try to say words with clusters, and they

و به همین دلیل است که وقتی گویندگان سعی می کنند کلمات را با خوشه بگویند و به

don't think about it, automatically the mouth kind of wants to break those

آن فکر نمی کنند، به طور خودکار دهان به نوعی می خواهد آن

clusters cause they don't exist in their native language, they're not allowed.

خوشه ها را بشکند زیرا در زبان مادری خود وجود ندارند و اجازه ندارند.

And then you may see situations where the word 'sleep' might be

و سپس ممکن است موقعیت‌هایی را مشاهده کنید که در آن کلمه "خواب" ممکن است

pronounced as a 'suh-leep' - with a schwa in the middle, or 'uh-sleep'.

به صورت "suh-leep" تلفظ شود - با یک schwa در وسط یا "uh-sleep".

Or even dropping consonants, and then the word 'cost' may sound like 'cos'.

یا حتی رها کردن صامت ها، و سپس کلمه "هزینه" ممکن است مانند "cos" به نظر برسد.

Right? Dropping the T at the end.

درست؟ انداختن T در پایان.

So, recognizing this is really important, understanding what your mouth needs to

بنابراین، تشخیص این موضوع واقعاً مهم است، درک آنچه که دهان شما باید

be doing for every single consonant.

برای هر صامت انجام دهد.

Because pronouncing the consonant itself is not a challenge - the challenge

از آنجا که تلفظ صامت به خودی خود یک چالش نیست - چالش

is putting those consonants together.

کنار هم قرار دادن آن صامت ها است.

So, just transitioning from one consonant to another slowly, again and again and

بنابراین، انتقال آهسته از یک صامت به صامت دیگر، بارها و

again - knowing exactly what you need to do to produce the sound - is key.

بارها - دانستن اینکه دقیقاً برای تولید صدا باید چه کاری انجام دهید - کلید اصلی است.

And then you do it again and again, and again, and again, paying close attention

و سپس شما این کار را بارها و بارها و بارها و بارها انجام می دهید، با توجه دقیق

to word endings, or beginning of words that have a lot of consonants in them.

به انتهای کلمات یا ابتدای کلماتی که همخوان های زیادی در آنها وجود دارد.

Again, I do think that awareness is the secret here.

باز هم، من فکر می کنم که آگاهی راز اینجاست.

And again, you'll get lists of words with the audio in the guide.

و دوباره، لیستی از کلمات را با صدا در راهنما دریافت خواهید کرد.

The next one is the pronunciation of the R sound.

مورد بعدی تلفظ صدای R است.

In Hindi-Urdu there is no R sound as in English.

در هندی-اردو صدای R مانند انگلیسی وجود ندارد.

The R in Hindi-Urdu - actually, there are several - is either trill; a flap,

R در هندی-اردو - در واقع، چندین وجود دارد - یا تریل است. یک فلپ،

when it's between certain sounds.

زمانی که بین صداهای خاصی باشد.

There's also the retroflex R, where the tip of the tongue goes up and the bottom

Retroflex R نیز وجود دارد، جایی که نوک زبان بالا می رود و پایین

of the tongue touches the upper palate.

زبان کام بالایی را لمس می کند.

And there is the aspirated retroflex R, where the bottom part of the tongue

و رتروفلکس R تنفسی وجود دارد ، جایی که قسمت پایینی زبان

touches the upper palate; air pressure is building up and everything is

کام بالایی را لمس می کند. فشار هوا در حال افزایش است و همه چیز

released with a puff, that I'm not even going to try and pronounce it

با یک پف رها می شود، که من حتی قصد ندارم آن را تلفظ کنم

because it feels impossible to me.

زیرا برای من غیرممکن است.

But still I'm going to try and pronounce it.

اما هنوز هم سعی می کنم آن را تلفظ کنم.

Anyway.

I need to take some Hindi lessons.

به هر حال.

من باید چند درس هندی بگذرانم.

Any volunteers?

هیچ داوطلبی؟ به

Let me know when the comments.

من اطلاع دهید وقتی نظرات.

So, in each one of those R's, the tip of the tongue touches the upper palate.

بنابراین، در هر یک از آن Rها، نوک زبان کام بالایی را لمس می کند.

And in American English, the tongue doesn't touch the upper

و در انگلیسی آمریکایی، زبان به کام بالایی دست نمی‌زند

palate - it's pulled back.

- به عقب کشیده می‌شود.

And this is the main thing I want you to practice or focus on, where there

و این اصلی‌ترین چیزی است که از شما می‌خواهم روی آن تمرین یا تمرکز کنید، جایی که

is no contact and you can stretch the sound and hold it out forever,

هیچ تماسی وجود ندارد و می‌توانید صدا را کشیده و برای همیشه نگه دارید،

for as long as you have breath.

تا زمانی که نفس دارید.

rrred.

rrred

When you trill it, you can't really hold it, it just keeps rolling.

وقتی آن را تریل می کنید، واقعاً نمی توانید آن را نگه دارید، فقط به چرخش ادامه می دهد.

But, "red" versus 'rrred' or 'rred'.

اما، "قرمز" در مقابل "rrred" یا "red".

Okay?

باشه؟

So, pay attention to those differences.

بنابراین، به آن تفاوت ها توجه کنید.

I do think awareness is key.

من فکر می کنم آگاهی کلیدی است.

Now, I have to say that there are many different dialects in those languages, and

اکنون باید بگویم که در آن زبان ها گویش های مختلفی وجود دارد و

we need to take that into consideration.

ما باید آن را در نظر بگیریم.

And some sounds do exist, and some of the challenges that I'm talking about are

و برخی صداها وجود دارند، و برخی از چالش‌هایی که من در مورد آنها صحبت می‌کنم

not going to be relevant for everyone.

برای همه مرتبط نخواهد بود.

I'm just generalizing here.

اینجا فقط دارم کلی میگم

Because really, like when it comes to languages, it's so individual

زیرا در واقع، مانند زمانی که صحبت از زبان ها می شود، آنقدر فردی

and dialect specific that you can't address everything in one video about

و گویش خاص است که نمی توانید همه چیز را در یک ویدیو در مورد

the 10 pronunciation challenges.

10 چالش تلفظ بیان کنید.

Okay?

So, just a little caveat here for all of you who are about to comment and

باشه؟

بنابراین، فقط یک هشدار کوچک در اینجا برای همه شما که می خواهید نظر بدهید و

say that this is not relevant to you.

بگویید این به شما مربوط نیست.

I know.

میدانم.

The next one is mispronouncing stop sounds.

مورد بعدی اشتباه تلفظ صداهای توقف است.

In Hindi-Urdu there are several different stop sounds.

در هندی-اردو چندین صدای توقف مختلف وجود دارد.

Let's start with a P and B.

بیایید با یک P و B شروع کنیم.

There, the aspirated P as in 'pay', that exists in English as well.

در آنجا، P آسپیره شده در «پرداخت»، که در انگلیسی نیز وجود دارد.

Or a regular P as in a 'spy'.

یا یک P معمولی مانند یک "جاسوس".

B versus P.

B در مقابل P.

Same thing happens with B.

همین اتفاق در مورد B می‌افتد.

So, there is the regular B as in 'bay', and in Hindu-Urdu there is also an

بنابراین، B معمولی در «خلیج» وجود دارد، و در هندو-اردو نیز یک

aspirated voiced stop sound, like 'b(h)'.

صدای توقف صوتی مکشی مانند «b(h)» وجود دارد.

So, sometimes those speakers kind of confuse those four different

بنابراین، گاهی اوقات آن سخنوران به نوعی آن چهار

consonants when it comes to the consonants of English.

صامت مختلف را در مورد صامت های انگلیسی اشتباه می گیرند.

Here's the thing.

موضوع اینجاست.

When it comes to the P sound, when the sound is at the beginning of a

وقتی صحبت از صدای P می شود، وقتی صدا در ابتدای

word, or at the beginning of a strong syllable, then the P should be aspirated.

کلمه یا در ابتدای یک هجای قوی است، باید P را مکش کرد.

But because there is this confusion around sounds, because the rules are not the same

اما از آنجایی که این سردرگمی در مورد صداها وجود دارد ، زیرا قوانین

in English and Hindi, then what happens is that sometimes they will underpronounce

در انگلیسی و هندی یکسان نیستند، اتفاقی که می افتد این است که گاهی اوقات آنها به

the P: 'bay' instead of 'pay' - even though the P exists in Hindi-Urdu.

جای «پرداخت»، P را کم تلفظ می کنند: 'bay' - حتی اگر P در هندی وجود دارد- اردو.

And then when it's unaspirated, it might sound like a B: so

و سپس هنگامی که تنفس نشده باشد، ممکن است مانند یک B به نظر برسد: بنابراین

'pay' might be received as 'bay'.

«پرداخت» ممکن است به عنوان «bay» دریافت شود.

And then they sometimes might aspirate the B sound, and that sound doesn't exist

و سپس گاهی اوقات ممکن است صدای B را استخراج کنند، و آن صدا

in English: like 'b(h)ay', 'p(h)ay'.

در انگلیسی وجود ندارد: مانند 'b(h)ay'، 'p(h)ay'.

Again, it's probably not the exact pronunciation, but if you

باز هم، احتمالاً تلفظ دقیق آن نیست، اما اگر به

speak those languages, I hope you know what I'm talking about.

آن زبان‌ها صحبت می‌کنید، امیدوارم بدانید در مورد چه چیزی صحبت می‌کنم.

Okay?

باشه؟

And let me know in the comments, how close I was to those pronunciations.

و در نظرات به من بگویید که چقدر به آن تلفظ ها نزدیک بودم.

Another challenge is the T and the D - the pronunciation of those two sounds.

چالش دیگر T و D است - تلفظ آن دو صدا.

In American English, the T and the D are produced with a tip of the tongue

در انگلیسی آمریکایی، T و D با نوک زبان تولید می‌شوند

that touches right behind the teeth.

که درست پشت دندان‌ها را لمس می‌کند.

't' and 'd'.

't' و 'd'.

The T is usually aspirated: that means that there is a lot

T معمولاً تنفس می شود: به این معنی که

of air that comes out with a T.

هوای زیادی با T. '

't', time.

t'، زمان خارج می شود.

In Hindi and Urdu, the T is pronounced slightly differently,

در هندی و اردو، T کمی متفاوت تلفظ می شود،

as the bottom part of the tongue touches the roof of the mouth: t,

زیرا قسمت پایینی زبان سقف دهان را لمس می کند: t،

t, t, and it's not always aspirated.

t، t، و همیشه تنفس نمی شود.

So then the word 't(h)ime' might sound like 'time', 'time'.

بنابراین کلمه "t(h)ime" ممکن است مانند "زمان"، "زمان" به نظر برسد.

Same thing with the D: 'd(h)ay' - 'day'.

همان چیز با D: 'd(h)ay' - 'day'.

The quality is a little different, the word is usually very clear.

کیفیت کمی متفاوت است، معمولا کلمه بسیار واضح است.

But when it comes to underpronouncing the aspirated sounds, like 'time'

اما وقتی نوبت به تلفظ کم صداهای مکش می‌شود، مانند «زمان»

instead of 't(h)ime', the T might actually be perceived as a D.

به‌جای «t(h)ime»، T ممکن است در واقع به‌عنوان یک D در نظر گرفته شود.

And I do think that shifting the placement a little bit might help the

و من فکر می‌کنم که تغییر مکان کمی ممکن است به شنیدن صداها کمک کند.

sounds sound a bit more crisp in English.

در انگلیسی کمی واضح تر

So make sure that the tip of the tongue - this part - touches right

بنابراین مطمئن شوید که نوک زبان - این قسمت - درست

above the front teeth on that little bump, it's called the alveolar ridge.

بالای دندان های جلویی روی آن برآمدگی کوچک قرار می گیرد که به آن برجستگی آلوئولار می گویند.

tuh, tuh, tuh.

تو، تو، توه

I like to think of these sounds as, you know, hearing raindrops on the

من دوست دارم به این صداها فکر کنم، همانطور که می دانید، شنیدن قطرات باران روی

window, it's really crisp and clear.

پنجره، واقعا واضح و واضح است.

t-t-t - d-d-d.

t-t-t - d-d-d.

And in general, we want to pay attention to these aspirated

و به طور کلی، ما می خواهیم به این

sounds, like time, pay, cake.

صداهای تنفسی مانند زمان، پرداخت، کیک توجه کنیم.

Even though they exist in Hindi-Urdu, most speakers don't actually apply

حتی با وجود اینکه آنها در هندی-اردو وجود دارند، اکثر سخنرانان در واقع

these aspirated sounds when they're supposed to be used in English.

این صداهای دمیده شده را زمانی که قرار است در زبان انگلیسی استفاده شوند، اعمال نمی کنند.

So remember that you want to use these aspirated sounds, when the P, T, and K

بنابراین به یاد داشته باشید که می خواهید از این صداهای مکشی استفاده کنید، زمانی که P، T و K

appear at the beginning of words, and at the beginning of strong syllables.

در ابتدای کلمات و در ابتدای هجاهای قوی ظاهر می شوند.

And of course, I'm going to link to more videos about

و البته، من قصد دارم به ویدیوهای بیشتری در

this in the description below.

این مورد در توضیحات زیر پیوند دهم.

The next one is mispronunciation of the /θ/ and /ð/, as in 'they' and 'think'.

مورد بعدی تلفظ نادرست /θ/ و /ð/ است، مانند «آنها» و «فکر می‌کنند».

Here's the thing.

In Hindi and Urdu, there are two consonants that are very similar,

موضوع اینجاست.

در زبان هندی و اردو دو صامت بسیار شبیه به هم وجود دارد

that are produced with the tip of the tongue and the teeth.

که با نوک زبان و دندان تولید می شوند.

And these are the aspirated dental T and D.

و اینها T و D دندان آسپیره شده هستند.

They sound something like this: 'tah' and 'dah'.

صدای آنها چیزی شبیه به این است: 'tah' و 'dah'.

So, the air is blocked, it doesn't flow out freely like we expect from

بنابراین، هوا مسدود شده است، آنطور که از صدای TH انتظار داریم آزادانه بیرون نمی رود

the TH sound: /θ/ versus 'tah'.

: /θ/ در مقابل 'tah'.

Yet, they're often confused, especially because, the tongue

با این حال، آنها اغلب گیج می شوند، به خصوص به این دلیل که زبان

is already on the teeth.

از قبل روی دندان ها قرار دارد.

So it feels right, and the air makes it seem like a TH,

بنابراین احساس درستی دارد، و هوا آن را مانند یک TH به نظر می‌رساند،

but it's not the same sound.

اما این همان صدا نیست.

It may still be perceived as a T or a D.

ممکن است هنوز به عنوان T یا D درک شود.

And then the word 'tahnks' might be perceived as "tanks" - with a

و سپس کلمه "tahnks" ممکن است به عنوان "tanks" - با

T, versus "thanks" - with a TH.

T، در مقابل "thanks" - با یک TH درک شود.

The secret here is to relax the tongue, to allow the air to pass.

راز در اینجا این است که زبان را آرام کنید، اجازه دهید هوا عبور کند.

Again, you should be able to stretch it forever.

باز هم باید بتوانید آن را برای همیشه دراز کنید.

And it's not this abrupt sound that is released all at once.

و این صدای ناگهانی نیست که به یکباره منتشر می شود.

A great tip here would be to put your palm in front of your face and to

یک نکته عالی در اینجا این است که کف دست خود را جلوی صورت خود قرار دهید و

feel the air coming out continuously.

هوا را به طور مداوم احساس کنید.

/θ/ - /ð/, /θ/ - /ð/.

/θ/ - /ð/، /θ/ - /ð/.

Do it again and again, until you feel that the tongue starts to relax a

این کار را بارها و بارها انجام دهید، تا زمانی که احساس کنید زبان کمی شل می شود

bit and to allow the air to flow out.

و اجازه می دهد هوا به بیرون برود.

In terms of the position of the tongue, that's going to be easy for you.

از نظر موقعیت زبان، این برای شما آسان خواهد بود.

For some speakers, it's so hard to even bring the tip of the tongue out.

برای برخی از بلندگوها حتی بیرون آوردن نوک زبان بسیار سخت است.

For you, it's easy peasy.

برای شما، این کار آسان است.

You're already doing it.

شما در حال حاضر آن را انجام می دهید.

It's just about the tension and understanding that the sound is

این فقط در مورد تنش و درک این است که صدا

continuous, rather than a stop sound.

پیوسته است، نه صدای توقف.

Okay?

And again, you'll find all the drills, and the words, and everything

باشه؟

و دوباره، تمام تمرین‌ها، کلمات، و همه چیز را

in the pronunciation guide.

در راهنمای تلفظ خواهید یافت.

The next one is a merging vowel pairs.

مورد بعدی ادغام جفت مصوت است.

In American English, there are similar vowel pairs, like 'sheep' and 'ship',

در انگلیسی آمریکایی، جفت‌های مصوت مشابهی مانند «sheep» و «ship»، «

'pool' and pull', 'bed' and 'bad'.

pool» و «pull»، «bed» و «bad» وجود دارد.

In those languages, those vowels are perceived as one

در آن زبان ها، آن مصوت ها به عنوان یک

vowel somewhere in the middle.

مصوت در جایی در وسط درک می شوند.

So, both vowels might be pronounced the same: sheep-sheep, pool-pool, bed-bed.

بنابراین، هر دو مصوت ممکن است یکسان تلفظ شوند : گوسفند-گوسفند، استخر-استخر، بستر- تخت.

Instead of those nuances that you've just heard.

به جای آن نکات ظریفی که به تازگی شنیده اید.

So, the way to understand those sounds - and I have videos about each

بنابراین، روش درک آن صداها - و من ویدیوهایی در مورد هر

one of those pairs, and we're going to link to it below - I don't want to

یک از آن جفت ها دارم، و در زیر به آن پیوند می دهیم - نمی خواهم

overwhelm you with the explanation, you can check out the videos afterwards.

شما را با توضیحات غافلگیر کنم، می توانید بعداً ویدیوها را بررسی کنید. .

But remember that there is a distinction between those two sounds.

اما به یاد داشته باشید که بین این دو صدا تمایز وجود دارد.

And first, you really need to hear it.

و اول، شما واقعا باید آن را بشنوید.

sheep-ship, least-list: long-tense, relaxed-short.

sheep-ship، حداقل فهرست: طولانی، آرام-کوتاه.

feet-fit.

مناسب پا

Same thing with a 'pool-pull'.

همان چیزی که با "استخر کشیدن" است.

Tense 'u': "pool" - longer, the tongue is higher; "pull"

زمان "u": "استخر" - بلندتر، زبان بالاتر است. "کشش"

- shorter, the tongue is lower.

- کوتاه تر، زبان پایین تر است.

food - foot.

غذا - پا

bed - bad.

تخت - بد.

The difference here is the jaw drop.

تفاوت در اینجا افت فک است.

Okay?

So, you want to recognize those nuances.

باشه؟

بنابراین، شما می خواهید آن تفاوت های ظریف را تشخیص دهید. تعداد

There are more vowels in American English than in those languages.

حروف صدادار در انگلیسی آمریکایی بیشتر از آن زبان ها است.

And if there are less vowels, you are likely to merge similar vowel sounds,

و اگر حروف صدادار کمتری وجود داشته باشد، احتمالاً صداهای مصوت مشابهی را با هم ادغام می‌کنید،

and that might affect your clarity cause you might be saying one word and

و این ممکن است بر وضوح شما تأثیر بگذارد زیرا ممکن است یک کلمه را بگویید و

it might be perceived as another one.

ممکن است به عنوان کلمه دیگری درک شود.

Usually, it doesn't happen because of context.

معمولاً به دلیل زمینه اتفاق نمی افتد.

Like if you say, you know, "I need to sheep it", and the context is that you

مثلاً اگر بگویید، می‌دانید، "من باید آن را گوسفند کنم"، و زمینه این است که

need to send it to someone, then no one would think that you're talking

باید آن را برای کسی بفرستید، هیچ‌کس فکر نمی‌کند که دارید

about turning it into a sheep, right?

درباره تبدیل آن به گوسفند صحبت می‌کنید، درست است؟

But still, if it takes a split second for people to understand and to

اما با این حال، اگر درک و تجزیه و

analyze what you're saying, it might affect how your message is perceived.

تحلیل آنچه شما می‌گویید یک ثانیه طول بکشد، ممکن است بر نحوه درک پیام شما تأثیر بگذارد.

And this is why it's important to become aware of it.

و به همین دلیل است که آگاهی از آن مهم است.

And to be more in control of your sounds.

و کنترل بیشتری بر صداهای خود داشته باشید.

Or at least to create more freedom for yourself in terms of the

یا حداقل برای ایجاد آزادی بیشتر برای خود از نظر

sounds that you're able to make.

صداهایی که قادر به ایجاد آن هستید.

And then, it's your choice, and you can do whatever you want

و سپس، این انتخاب شماست، و می توانید هر کاری که می خواهید انجام دهید

and use it whenever you need.

و هر زمان که نیاز دارید از آن استفاده کنید.

Especially, when you recognize that people don't understand you.

مخصوصاً وقتی تشخیص می دهید که مردم شما را درک نمی کنند.

Remember - mastering new sounds and understanding the pronunciation of English

به یاد داشته باشید - تسلط بر صداهای جدید و درک تلفظ انگلیسی

is a tool for you to get what you want.

ابزاری برای شماست تا به آنچه می خواهید برسید.

And to be clear, and to come across in a clear way - in a way that people want

و واضح بودن، و به روشی واضح و شفاف - به نحوی که مردم بخواهند

to listen to you and people will want to respond to what you have to say.

به شما گوش دهند و مردم بخواهند به آنچه شما می گویید پاسخ دهند.

So, ultimately, it's all about you and the power that you have

بنابراین، در نهایت، همه چیز در مورد شما و قدرتی است که

when you communicate in English.

هنگام برقراری ارتباط به زبان انگلیسی دارید.

And as a side note, it doesn't mean that it needs to be perfect.

و به عنوان یک نکته جانبی، به این معنی نیست که باید کامل باشد. به این

It doesn't mean that it needs to be accentless, because

معنی نیست که باید بدون لهجه باشد، زیرا

there is no such thing.

چنین چیزی وجود ندارد.

It doesn't mean that you need to sound like a native.

این بدان معنا نیست که شما باید مانند یک بومی به نظر برسید.

It just means that these are tools that are going to help you feel more confident,

این فقط به این معنی است که اینها ابزارهایی هستند که به شما کمک می کنند اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید

and also deliver a clear message.

و همچنین پیام واضحی را ارائه می دهند.

The last one is the pronunciation of the /ʒ/ sound as in 'vision'.

آخرین مورد، تلفظ صدای /ʒ/ مانند 'vision' است.

The /ʒ/ sound doesn't exist in Hindi-Urdu, and therefore a lot of speakers might

صدای /ʒ/ در هندی-اردو وجود ندارد، و بنابراین بسیاری از بلندگوها ممکن است

substitute it with a sound that does exist, or that is easier to pronounce.

آن را با صدایی جایگزین کنند که وجود دارد یا تلفظ آن آسان تر است.

For example, the Z sound or the /dʒ/ sound, that is the

به عنوان مثال، صدای Z یا صدای /dʒ/، که یکسان است

same, except that there's a D the beginning: /dʒ/ versus /ʒ/.

، با این تفاوت که ابتدا یک D وجود دارد : /dʒ/ در مقابل /ʒ/.

And then the mispronunciation can create a confusion.

و سپس تلفظ اشتباه می تواند سردرگمی ایجاد کند.

For example, in the word 'version', adding a 'd' sound would make it sound like

به عنوان مثال، در کلمه "نسخه"، افزودن صدای "د" آن را شبیه "

'virgin', which is a little different.

باکره" می کند، که کمی متفاوت است.

So here's the thing.

بنابراین موضوع اینجاست.

The /ʒ/ sound is the voiced pair of 'sh'.

صدای /ʒ/ جفت صدادار 'sh' است.

To pronounce the 'sh' sound, the tongue goes up; it doesn't block the air, but

برای تلفظ صدای ش، زبان بالا می رود. هوا را مسدود نمی کند، بلکه

comes up and almost touches the roof of the mouth; and the lips round a bit.

بالا می آید و تقریباً سقف دهان را لمس می کند. و لب ها کمی گرد می شوند.

And you need to release air.

و باید هوا را آزاد کنید.

'shh', 'shh'.

"شس"، "شس".

And all you need to do is activate your vocal chords,

و تنها کاری که باید انجام دهید این است که آکوردهای صوتی خود را

without changing anything here.

بدون تغییر در اینجا فعال کنید.

Another way to get to the sound is to pronounce the G

راه دیگر برای رسیدن به صدا این است که صدای G را تلفظ کنید،

sound, that might be easier.

که ممکن است راحت تر باشد.

And then to pause and continue from where you stopped.

و سپس مکث کنید و از جایی که توقف کرده اید ادامه دهید.

Without that block that we add by adding the D sound before.

بدون آن بلوکی که با اضافه کردن صدای D قبل از آن اضافه می کنیم.

'g' - /ʒ/.

'g' - /ʒ/.

You're already making the sound.

شما در حال حاضر صدا را می سازید.

You just need to recognize what the tongue is doing when you hear the

شما فقط باید تشخیص دهید که وقتی

/ʒ/ sound, when you disassociate it from the D at the beginning.

صدای /ʒ/ را می شنوید، وقتی آن را از D در ابتدا جدا می کنید، چه کاری انجام می دهد.

'virgin' - 'version'.

"باکره" - "نسخه".

Okay, that's it.

باشه همین.

I hope this was insightful and helpful.

امیدوارم این مطلب آموزنده و مفید بوده باشد.

Remember, first you need to perceive what is causing these

به یاد داشته باشید، ابتدا باید درک کنید که چه چیزی باعث می شود این

challenges to be challenges.

چالش ها به چالش کشیده شوند.

And then you want to work on your pronunciation, and

و سپس می خواهید روی تلفظ خود کار کنید و

then you want to practice it.

سپس می خواهید آن را تمرین کنید.

So you can make it your own and you want to develop the muscle memory.

بنابراین می توانید آن را برای خود بسازید و می خواهید حافظه عضلانی را توسعه دهید.

And then you want to use it intentionally when speaking.

و سپس می خواهید هنگام صحبت از آن عمدا استفاده کنید. به

This is how you build pronunciation confidence.

این ترتیب اعتماد به نفس در تلفظ ایجاد می شود.

And don't forget to download the pronunciation guide for Hindi speakers.

و فراموش نکنید که راهنمای تلفظ هندی زبانان را دانلود کنید.

Thank you so so much for being here.

خیلی ممنون که اینجا هستید

If you enjoyed this video, please click 'like' and share it with your friends.

اگر از این ویدیو لذت بردید، لطفا روی "لایک" کلیک کنید و آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

And you can also subscribe, if you haven't yet, so you can get a

و همچنین می توانید مشترک شوید، اگر هنوز مشترک نشده اید، بنابراین می توانید هر هفته یک

fun video about pronunciation or English fluency every single week.

ویدیوی سرگرم کننده در مورد تلفظ یا تسلط به زبان انگلیسی دریافت کنید.

And if you want to connect even more, come and follow me on

و اگر می خواهید ارتباط بیشتری برقرار کنید، بیایید و من را در

Instagram at @hadar.accentsway.

اینستاگرام به آدرس @hadar.accentsway دنبال کنید.

Okay, that's it.

باشه همین.

Thank you so much for being here.

از اینکه اینجایی نهایت تشکر رو دارم.

And remember, mistakes is the only way to learn.

و به یاد داشته باشید، اشتباهات تنها راه یادگیری است.

Have a beautiful day, and I'll see you next week in the next video.

روز زیبایی داشته باشید و هفته آینده در ویدیوی بعدی شما را می بینم.

Bye.

خدا حافظ.