How to Learn English Tenses, Vowel Length, and Speak to vs with (Ask Jack #8)

Hello. This is Jack from ToFluency.com and welcome to Episode 8 of Ask Jack, the free

سلام. این جک از سایت ToFluency.com است و به قسمت 8 از Ask Jack خوش آمدید، مجموعه رایگانی

series where I answer your questions about learning English and the English language.

که در آن به سوالات شما در مورد یادگیری انگلیسی و زبان انگلیسی پاسخ می دهم.

So, I have 3 questions to answer today and in one of the questions I’m going to do

بنابراین، من امروز باید به 3 سؤال پاسخ دهم و در یکی از سؤالات قصد دارم

something a little bit different. So, here is question 1.

کاری کمی متفاوت انجام دهم. بنابراین، این سوال 1 است.

Beata from Poland asks, “I have a problem with English tenses. Any tips?”

Beata از لهستان می پرسد، "من با زمان های انگلیسی مشکل دارم. هر نکته ای؟"

Thank you for your question, Beata. So, English tenses are difficult because there are so

بابت سوالت متشکرم بیاتا. بنابراین، زمان های انگلیسی دشوار هستند زیرا تعداد آنها بسیار

many of them. They have different rules for when you can use them and then there are exceptions.

زیاد است. آنها قوانین متفاوتی برای استفاده از آنها دارند و پس از آن استثناهایی وجود دارد.

So, each rule you’ll have one, two, three or more exceptions. So, reading explanations

بنابراین، هر قانون یک، دو، سه یا چند استثنا خواهید داشت. بنابراین، خواندن توضیحات

and learning how to use these tenses will help.

و یادگیری نحوه استفاده از این زمان ها کمک خواهد کرد.

For example, I made a video on how you can use a present simple to talk about future

به عنوان مثال، من یک ویدیو ساختم که چگونه می توان از یک زمان حال ساده برای صحبت در مورد اقدامات آینده استفاده

actions and I said that this tense is used in this way in very specific situations and

کرد و گفتم که این زمان در موقعیت های بسیار خاص و

only with certain verbs. So, after watching this video, you’ll have an understanding

فقط با افعال خاص به این صورت استفاده می شود. بنابراین، پس از تماشای این ویدیو، درک درستی

of how to use it. But, you won’t have the natural ability yet to use it without thinking

از نحوه استفاده از آن خواهید داشت. اما، شما هنوز توانایی طبیعی استفاده از آن را بدون فکر نخواهید داشت

because this is step two of your learning. This takes more time. It takes lots and lots

زیرا این مرحله دوم یادگیری شماست. این به زمان بیشتری نیاز دارد.

of input and input from strong context. So, if you see the present simple used to

ورودی و ورودی های زیادی از زمینه قوی می گیرد. بنابراین، اگر می‌بینید که زمان حال ساده برای

talk about the future in a podcast, in a book, in a movie while talking to someone in a different

صحبت در مورد آینده در یک پادکست، در یک کتاب، در یک فیلم در حالی که در یک ویدیوی متفاوت با کسی صحبت

video, if you see this repeated again and again and again, then you’re going to internalize

می‌کنید، استفاده می‌شود، اگر این موضوع را بارها و بارها و بارها تکرار می‌کنید، پس می‌روید. برای درونی

the way it is used and then you’ll be able to use it in a natural way. And, this is the

کردن روش استفاده از آن و سپس می توانید از آن به روشی طبیعی استفاده کنید. و

same for any other type of English grammar. So, you know, English tenses aren’t any

این برای هر نوع دیگری از دستور زبان انگلیسی یکسان است. بنابراین، می دانید، زمان های انگلیسی

different. It’s going to take time for you to get that and it’s just a process. And,

تفاوتی ندارند. رسیدن به آن زمان می برد و این فقط یک فرآیند است. و

as I always say, ‘Make the process as full as possible and make this your focus.

همانطور که همیشه می‌گویم، «فرآیند را تا حد امکان کامل کنید و تمرکز خود را بر آن بگذارید.

George asks, “Both “eye” and “ice” start with /ai/ - but they sound different

جورج می پرسد، "چشم" و "یخ" هر دو با /ai/ شروع می شوند - اما آنها

to me. Why?” Thank you for your question George. So, I’m

برای من متفاوت به نظر می رسند. چرا؟" ممنون از سوالت جورج بنابراین، اکنون

going to do something a little bit different now and hand you over to another teacher who

قصد دارم کاری کمی متفاوت انجام دهم و شما را به معلم دیگری بسپارم

is going to answer this question for you. So, take it away.

که قرار است به این سؤال برای شما پاسخ دهد. بنابراین، آن را بردارید.

Hello. I’m Geoff Lindsey. I’ve been asked a question about the vowels in the words eye

سلام. من جف لیندزی هستم. از من سوالی درباره حروف صدادار در کلمات چشم

and ice. The question is why do the vowels sound different when dictionaries show them

و یخ پرسیده شده است. سوال این است که چرا وقتی واژه‌نامه‌ها آنها را یکسان نشان می‌دهند، صدادارها متفاوت

as being the same. Well, most speakers of English have a difference in vowel length.

به نظر می‌رسند. خب، بیشتر گویندگان انگلیسی در طول واکه تفاوت دارند.

Eye has quite a long vowel. Whereas, in the word ice the vowel is truncated by that final

چشم یک مصوت کاملا بلند دارد. در حالی که در کلمه یخ مصوت با آن S پایانی کوتاه می شود

S which is a voiceless or some people call it fortis sound and this has the effect of

که بی صدا است یا برخی به آن صدای فورتیس می گویند و این باعث

shortening the vowel so that we get ice. But, there are many speakers in places like

کوتاه شدن مصوت می شود که یخ به دست می آید. اما، سخنرانان زیادی در جاهایی مانند

Scotland and Canada and many speakers in the USA who have also a difference in the quality

اسکاتلند و کانادا و بسیاری از سخنرانان در ایالات متحده آمریکا وجود دارند که در

of these vowels. In North America, it’s called Canadian Raising but it’s not restricted

کیفیت این حروف صدادار نیز تفاوت دارند. در آمریکای شمالی، به آن ترفیع کانادایی می گویند، اما محدود

to Canada. There are many speakers in the USA who have this too. What it means is that

به کانادا نیست. سخنرانان زیادی در ایالات متحده وجود دارند که این را نیز دارند. معنی آن این است که

in a word like eye, the vowel begins with a very open quality, a bit like the vowel

در کلمه ای مانند چشم، مصوت با کیفیت بسیار باز شروع می شود، کمی شبیه

quality in arm so we get ah-ah-i. Whereas, the word ice begins for many speakers with

کیفیت مصوت در بازو، بنابراین به ah-ah-i می رسیم. در حالی که ، کلمه یخ برای بسیاری از سخنرانان با

a raised quality closer to the English hesitation vowel ‘uh’, so we get uh-i, uh-I, ice.

کیفیت بالاتری نزدیک به واکه تردید انگلیسی "uh" شروع می شود، بنابراین ما uh-i، uh-I، ice را دریافت می کنیم.

The conditioning factor again is that final S which is voiceless or fortis. So, we get

عامل شرطی دوباره آن S نهایی است که بی صدا یا فورتیس است. بنابراین، ما

the same sort of things in words like knife and like. I hope that helps.

چیزهای مشابهی را در کلماتی مانند چاقو و مانند دریافت می کنیم. امیدوارم که کمک کند.

Enrique from Mexico asks, “What’s the difference between “speak with” and “speak

انریکه از مکزیک می پرسد: " تفاوت بین "صحبت کردن" و "صحبت کردن"

to? “ Enrique, thank you for this question. Now,

چیست؟ انریکه، از شما برای این سوال متشکرم. اکنون،

this really brings up a greater issue, a greater, you know, topic that we can talk about because,

این واقعاً یک موضوع بزرگ‌تر را مطرح می‌کند، یک موضوع بزرگ‌تر، می‌دانید، که می‌توانیم در مورد آن صحبت کنیم، زیرا

just to answer your question, “speak to” and “speak with” mean the same thing.

فقط برای پاسخ به سؤال شما، «صحبت کن» و «صحبت کن» به یک معنا هستند.

One of them, “speak with” is more common in American English. “Speak to” is more

یکی از آنها، "Speak with" در انگلیسی آمریکایی رایج تر است. "Speak to"

common in British English. However, because I’m from the UK and I’ve been living in

در انگلیسی بریتانیایی بیشتر رایج است. با این حال، از آنجایی که من اهل بریتانیا هستم و مدت زیادی است که

the US for so long, they both sound natural to me.

در ایالات متحده زندگی می کنم، هر دو برای من طبیعی به نظر می رسند.

Now, the greater issue is this, is that sometimes it can be really confusing or annoying to

حال، مسئله مهمتر این است، این است که گاهی اوقات

think about “Speak to, speak with, are they the same, are they different?” And, my best

فکر کردن در مورد "صحبت کن، صحبت کن، آیا آنها یکسان هستند، آیا آنها متفاوت هستند" واقعاً گیج کننده یا آزاردهنده است؟ و بهترین

advice here is to know the difference or to know that they basically mean the same thing.

توصیه من در اینجا این است که تفاوت را بدانید یا بدانید که اساساً معنی آنها یکسان است.

But then, choose one when you’re speaking because when you’re speaking you don’t

اما پس از آن، هنگام صحبت کردن، یکی را انتخاب کنید، زیرا وقتی صحبت می‌کنید،

want to have to hesitate and think, “Is it speak to or speak with? Which one should

نمی‌خواهید درنگ کنید و فکر کنید: «آیا با آن صحبت می‌شود یا صحبت می‌شود؟

I use in this situation?” So, stick one, stick with one, sorry, and use it. But then,

در این شرایط از کدام یک استفاده کنم؟» بنابراین، یکی را بچسبانید، با یکی بچسبید، ببخشید و از آن استفاده کنید. اما پس از آن،

when you’re listening to people, you’re going to know now that both mean exactly the

هنگامی که به صحبت‌های مردم گوش می‌دهید، اکنون متوجه خواهید شد که هر دو دقیقاً به

same thing. So, I hope that helps. So, my question for this video is this: Which

یک معنا هستند. بنابراین، امیدوارم که کمک کند. بنابراین، سوال من برای این ویدئو این است: کدام

English tense do you find the most difficult? Leave your answers below this video. Thanks

زمان انگلیسی برای شما سخت تر است؟ پاسخ های خود را زیر این ویدیو بگذارید. از

for watching and I’ll see you next time.

تماشای شما متشکرم و دفعه بعد شما را می بینم.