CAN, COULD and BE ABLE TO - Part One

Are you ready for some English grammar?

آیا برای گرامر انگلیسی آماده هستید؟

I hope so!

امیدوارم!

We’ve had a lot of requests for a video about these three verbs.

ما درخواست های زیادی برای ویدیویی در مورد این سه فعل داشته ایم.

There's a lot to cover so we're going to split this video into two parts.

چیزهای زیادی برای پوشش دادن وجود دارد، بنابراین ما این ویدیو را به دو قسمت تقسیم می کنیم.

And we'll show you, step by step, how to use them in English.

و ما گام به گام به شما نشان خواهیم داد که چگونه از آنها در زبان انگلیسی استفاده کنید.

We're going to look at how we use these three words to talk about ability.

ما می خواهیم ببینیم که چگونه از این سه کلمه برای صحبت در مورد توانایی استفاده می کنیم.

We also use 'can' and 'could' to make requests and ask for permission.

ما همچنین از «can» و «could» برای درخواست و درخواست مجوز استفاده می کنیم.

We have another video about that and I’ll put a link here.

ما یک ویدیوی دیگر در مورد آن داریم و من یک لینک در اینجا قرار می دهم.

But this is about ability and possibility.

اما این در مورد توانایی و امکان است.

Let’s start with the most common verb: 'can'.

بیایید با رایج ترین فعل شروع کنیم: "can".

We use it to talk about things we’re able to do because of knowledge or skills that

ما از آن برای صحبت در مورد چیزهایی استفاده می کنیم که می توانیم به دلیل دانش یا مهارت هایی که

we have Si, digame, cuando?

Si، digame، cuando داریم انجام دهیم؟

Muy bien.

موی بین.

She can speak Spanish What are you doing?

او می تواند اسپانیایی صحبت کند. شما چه کار می کنید؟

I’m trying to whistle.

دارم سعی میکنم سوت بزنم

Oh I can do that.

اوه من می توانم این کار را انجام دهم.

It’s not just people that can do things.

این فقط مردم نیستند که می توانند کارها را انجام دهند.

Things can too.

چیزها هم می توانند.

Our old coffee maker was very small so we bought a new one.

قهوه ساز قدیمی ما خیلی کوچک بود، بنابراین یک قهوه ساز جدید خریدیم.

This machine can make six big cups.

این دستگاه می تواند شش فنجان بزرگ بسازد.

So we use 'can' to say what’s possible.

بنابراین ما از «می توانم» برای گفتن آنچه ممکن است استفاده می کنیم.

Can you fix it?

می تونی درستش کنی؟

I’m not sure, but it might be possible.

مطمئن نیستم، اما ممکن است.

Great.

عالی.

The negative form of can is ‘can’t’ and we use it to say things are impossible.

شکل منفی می‌توان «نمی‌توان» است و ما از آن برای گفتن چیزهایی غیرممکن استفاده می‌کنیم.

I can't whistle.

نمیتونم سوت بزنم

Digame, cuando?

دیگیم، کواندو؟

I can’t speak Spanish.

من نمی توانم اسپانیایی صحبت کنم.

I can’t fix it.

نمیتونم درستش کنم

You’ve probably seen the word 'cannot', where can and not are written as one word.

احتمالاً کلمه "نمی توان" را دیده اید، جایی که can و not به عنوان یک کلمه نوشته می شود.

It’s a formal word and you’re more like to see it in written English.

این یک کلمه رسمی است و شما بیشتر دوست دارید آن را به زبان انگلیسی نوشتاری ببینید.

We don’t usually say it.

ما معمولاً آن را نمی گوییم.

We say 'can’t'.

ما می گوییم "نمی توان".

'Can' is a modal verb.

"Can" یک فعل معین است.

We use it with the base form of other verbs – so the infinitive form, but without to.

ما آن را با شکل پایه افعال دیگر استفاده می کنیم - بنابراین شکل مصدر، اما بدون to.

There’s no 's' on the third person.

هیچ علامتی روی سوم شخص وجود ندارد.

We don’t use 'do' to make questions.

ما از «do» برای سؤال کردن استفاده نمی کنیم.

We change the word order instead.

در عوض ترتیب کلمات را تغییر می دهیم.

And we add 'not' to make the negative.

و "نه" را اضافه می کنیم تا منفی شود.

So 'can' is a special verb.

بنابراین 'can' یک فعل خاص است.

It doesn’t have an infinitive form.

شکل مصدر ندارد.

It doesn’t have an -ing form.

فرم -ing ندارد.

And it doesn’t have a perfect form.

و فرم کاملی ندارد.

They just don’t exist.

آنها فقط وجود ندارند.

When we want to use these forms, we use a different phrase – be able to.

وقتی می‌خواهیم از این فرم‌ها استفاده کنیم، از عبارت دیگری استفاده می‌کنیم – be can to.

It means the same thing as can.

معنی همان چیزی است که می تواند.

So let’s look at these examples again.

پس بیایید دوباره به این نمونه ها نگاه کنیم.

‘Can’ and 'be able to’ are both possible here and they mean the same thing.

«می‌توان» و «توانستن» هر دو در اینجا ممکن هستند و معنی یکسانی دارند.

'Be able to’ is more formal and when we’re talking about knowing how to do something

«توانستن» رسمی تر است و وقتی در مورد دانستن نحوه انجام چنین کاری صحبت می کنیم

like this, we generally say 'can'.

، معمولاً می گوییم «می توانم».

But there are some situations where it’s not grammatically possible.

اما شرایطی وجود دارد که از نظر گرامری امکان پذیر نیست.

Let’s look at some.

بیایید به برخی نگاه کنیم.

I can whistle.

من می توانم سوت بزنم.

I’d like to be able to whistle.

دوست دارم بتوانم سوت بزنم.

Notice Jay says 'be able to' here.

توجه داشته باشید که جی می‌گوید «می‌توانم» اینجا.

He doesn’t say ‘can’ because we don’t use infinitive forms with can.

او نمی‌گوید «می‌توان» زیرا ما از شکل‌های مصدر با can استفاده نمی‌کنیم.

Another example.

مثالی دیگر.

Mmm.

ممم

I love being able to have three cups of coffee in the morning.

من عاشق این هستم که بتوانم صبح سه فنجان قهوه بنوشم .

Yeah, we’ve been able to make six big cups.

بله، ما توانستیم شش جام بزرگ بسازیم.

After 'I love' we need an -ing form.

بعد از "I love" ما به یک فرم -ing نیاز داریم.

But can has no -ing form so we say 'being able to'.

اما can هیچ شکل -ing ندارد، بنابراین می‌گوییم « توانستن».

And can has no perfect form either so we say 'been able to'.

و can نیز شکل کاملی ندارد، بنابراین می گوییم "توانستم".

So when should you use 'can' and when should you use 'be able to'?

بنابراین چه زمانی باید از «می توان» و چه زمانی از «توانستن» استفاده کرد؟

Well, normally you should use 'can'.

خوب، به طور معمول باید از "can" استفاده کنید.

It’s what we generally say.

این چیزی است که ما به طور کلی می گوییم.

But sometimes it’s not grammatically possible.

اما گاهی از نظر گرامری امکان پذیر نیست.

When that happens, use 'be able to'.

هنگامی که این اتفاق افتاد، از «توانستن» استفاده کنید.

Now we had a question from a viewer.

حالا یک سوال از بیننده داشتیم.

Bionexusgold said they always have a problem when they want to say 'can' for situations

Bionexusgold گفت که آنها همیشه وقتی می خواهند برای موقعیت هایی

that happened in the past.

که در گذشته اتفاق افتاده است بگویند "می توانم" مشکل دارند.

Well yes, it’s tricky, Bionexus.

خب بله، مشکل است، Bionexus.

We can’t say 'canned', but perhaps you can guess what we say now.

ما نمی توانیم بگوییم "کنسرو شده"، اما شاید بتوانید حدس بزنید که اکنون چه می گوییم.

We say 'was able to'.

ما می گوییم "توانست".

This mouse is a problem.

این موس مشکل داره

I’ve ordered you a new one from Amazon.

من یک مورد جدید از آمازون به شما سفارش دادم.

Oh, thank you.

اوه، متشکرم.

How much do I owe you?

من چقدر به تو بدهکار هستم؟

Nothing.

هیچ چی.

I was able to log in with your password.

من توانستم با رمز عبور شما وارد شوم.

So 'was able to' is like the past tense of 'can'.

بنابراین "توانستم" مانند زمان گذشته "توانم" است.

When you want to use 'can' to talk about a past situation, use 'was' or 'were able to'.

وقتی می‌خواهید از «می‌توانم» برای صحبت در مورد وضعیت گذشته استفاده کنید، از «بود» یا «توانستم» استفاده کنید.

Were you able to fix it?

تونستی درستش کنی؟

No sorry, I couldn’t.

نه متاسفم، نتوانستم.

Oh well.

اوه خوب

Thanks for trying.

با تشکر از تلاش به

Notice Jay's answer here.

پاسخ جی در اینجا توجه کنید.

Could is another modal verb that we use to talk about past ability.

Could یکی دیگر از فعل های مدال است که ما از آن برای صحبت در مورد توانایی گذشته استفاده می کنیم.

And the rules are a bit special.

و قوانین کمی خاص است.

So we're going to look at them in part two.

بنابراین در قسمت دوم به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

Come back next week and all will be explained.

هفته آینده برگرد و همه چیز توضیح داده خواهد شد.

Bye for now.

فعلا خداحافظ.