How good is your English? Quiz 1

How good is your English?

انگلیسیت چقدر خوبه؟

We’re going to test you today.

ما امروز شما را آزمایش می کنیم.

We’ve got some common mistakes and we’re going to fix them!

ما چند اشتباه رایج داریم و می خواهیم آنها را برطرف کنیم!

OK, let’s jump right in.

خوب، بیایید وارد شویم.

We’ll ask you some questions and you have to choose your answer before the clock stops

ما از شما چند سوال خواهیم پرسید و شما باید پاسخ خود را قبل از اینکه ساعت متوقف شود انتخاب کنید

ticking.

.

They’re all about mistakes that people often make when they're learning English.

همه آنها درباره اشتباهاتی هستند که مردم اغلب هنگام یادگیری زبان انگلیسی مرتکب می شوند.

Maybe you make them, or maybe you don’t.

شاید آنها را بسازید، یا شاید هم نسازید.

Let’s see.

اجازه بدید ببینم.

OK.

خوب.

Here’s your first question.

این اولین سوال شماست.

Imagine you’ve found a great book – it’s so good you can’t stop reading it.

تصور کنید یک کتاب عالی پیدا کرده اید - آنقدر خوب است که نمی توانید از خواندن آن دست بکشید.

You can’t put it down.

شما نمی توانید آن را زمین بگذارید.

What would you say about it?

در مورد آن چه می گویید؟

I’m very interested in this book.

من خیلی به این کتاب علاقه دارم.

I’m very interesting in this book.

من در این کتاب بسیار جالب هستم.

‘Interesting’ and ‘interested’ are both adjectives.

"جالب" و "علاقه مند" هر دو صفت هستند.

We use ‘interested’ to say how we feel.

ما از «علاقه مند» برای بیان احساس خود استفاده می کنیم.

We use ‘interesting’ to describe the person or thing that causes the feeling.

ما از "جالب" برای توصیف شخص یا چیزی که باعث ایجاد احساس می شود استفاده می کنیم.

It can sound funny if you make a mistake with this.

اگر در این مورد اشتباه کنید می تواند خنده دار به نظر برسد .

If you say 'I’m very interesting' it means you think YOU are very interesting.

اگر بگویید "من بسیار جالب هستم" به این معنی است که فکر می کنید بسیار جالب هستید.

‘I’m very interesting’ – it sounds conceited.

"من بسیار جالب هستم" - به نظر متکبرانه می رسد.

But you could say that a character in a book is interesting.

اما می توان گفت که یک شخصیت در یک کتاب جالب است.

Yes, because then the character makes you feel interested.

بله، زیرا در این صورت شخصیت به شما احساس علاقه می کند.

This is a very interesting book.

این یک کتاب بسیار جالب است.

Uhuh.

اوه

And I’m very interesting in this book.

و من در این کتاب بسیار جالب هستم.

What?

چی؟

This is a book about me.

این یک کتاب در مورد من است.

So -ed describes the feeling and -ing describes the thing that causes the feeling.

بنابراین -ed احساس را توصیف می کند و -ing چیزی را توصیف می کند که باعث ایجاد احساس می شود.

This is worth learning because there are lots of other adjectives that follow this pattern.

این ارزش یادگیری را دارد زیرا تعداد زیادی صفت دیگر از این الگو پیروی می کنند. در

There’s a link here to a video we’ve made about it.

اینجا پیوندی به ویدیویی که در مورد آن ساخته ایم وجود دارد.

If you’re not sure, go study it!

اگر مطمئن نیستید، بروید مطالعه کنید!

Let’s have another question.

بیایید یک سوال دیگر داشته باشیم.

OK.

خوب.

Next one.

بعدی.

Your boss has given you a project to do and you’re negotiating the schedule.

رئیس شما پروژه ای را به شما داده است که انجام دهید و شما در حال مذاکره بر روی برنامه هستید.

She wants you to estimate the time it will take, so what does she ask?

او از شما می‌خواهد زمان لازم را تخمین بزنید ، پس چه می‌پرسد؟

Here are three questions.

در اینجا سه ​​سوال وجود دارد.

Are any of them wrong?

آیا هیچ کدام از آنها اشتباه می کنند؟

How long do you need?

چقدر زمان نیاز دارید؟

How long time do you need?

چقدر زمان نیاز دارید؟

How much time do you need?

چقدر زمان نیاز دارید؟

'How long time' is wrong.

"چه مدت" اشتباه است.

A lot of students make this mistake.

بسیاری از دانش آموزان این اشتباه را مرتکب می شوند.

The phrase ‘how long’ already includes the idea of time.

عبارت "چه مدت" قبلاً شامل ایده زمان است.

You could say ‘How much time?’

می توانید بگویید "چقدر زمان؟"

That works.

این کار می کند.

But normally we just say ‘how long’.

اما معمولاً ما فقط می گوییم "چه مدت".

'How long do you need?'

چه مدت نیاز دارید؟

So don’t say 'how long time'.

پس نگویید "چقدر زمان".

That’s wrong!

آن اشتباه است!

OK, we have another question about time now and it’s a missing word question.

خوب، ما اکنون یک سوال دیگر در مورد زمان داریم و این یک سوال کلمه گم شده است.

What’s the missing verb here?

فعل مفقود شده در اینجا چیست؟

How long does it _____ for the moon to travel round the earth?

_____ چقدر طول می کشد تا ماه دور زمین بچرخد؟

It takes twenty seven days, seven hours, forty three minutes and eleven point six seconds

بیست و هفت روز، هفت ساعت، چهل و سه دقیقه و یازده نقطه شش ثانیه طول می کشد

for the moon to travel around the earth.

تا ماه به دور زمین بگردد.

We use ‘take’ to talk about the time that’s needed to do something – the time that’s

ما از «گرفتن» برای صحبت در مورد زمان مورد نیاز برای انجام کاری استفاده می کنیم - زمان

required.

مورد نیاز.

So we often use 'take' to talk about journey times and jobs.

بنابراین ما اغلب برای صحبت در مورد زمان سفر و مشاغل از "take" استفاده می کنیم .

So what do you think of my proposal?

پس نظر شما در مورد پیشنهاد من چیست؟

Um, I’d like to think about it for a while.

اوم، من می خواهم کمی در مورد آن فکر کنم.

Of course.

البته.

Take as long as you like.

تا زمانی که دوست دارید مصرف کنید.

So what do you think?

خب چی فکر می کنی؟

OK let’s have another question.

باشه یه سوال دیگه بپرسیم

All right.

خیلی خوب.

Imagine you’ve got a really bad cold and you want to go to the beach this weekend.

تصور کنید که سرماخوردگی شدیدی دارید و می خواهید این آخر هفته به ساحل بروید. به

What are you thinking?

چی فکر میکنی؟

How long is this cold going to take?

این سرما چقدر طول میکشه؟

How long is this cold going to last?

این سرما تا کی قراره ادامه داشته باشه؟

We’d say last here because we’re talking the about the time it continues.

ما در اینجا آخرین بار می گوییم زیرا در مورد زمان ادامه آن صحبت می کنیم.

It’s not the time that’s needed or required to get something done.

زمان مورد نیاز یا مورد نیاز برای انجام کاری نیست.

It’s about how long something goes on for – or how long it will exist for.

این مربوط به مدت زمانی است که چیزی ادامه دارد - یا مدت زمانی که وجود خواهد داشت.

Here’s another example.

در اینجا یک مثال دیگر است.

Do you want to play a game?

آیا می خواهید بازی کنید؟

Yeah.

آره

OK.

خوب.

You take a sweet and I’ll take a sweet.

تو شیرینی بگیر و من شیرینی.

You mean candy.

منظورت آب نباته

Uhuh.

اوه

No, no, no, stop.

نه نه نه بس کن

We put them in our mouths at the same time.

همزمان آنها را در دهانمان می گذاریم.

The winner is the person who makes their sweet last the longest.

برنده کسی است که شیرینی خود را طولانی تر نگه دارد.

It’s not how fast I can eat it?

این نیست که چقدر سریع می توانم آن را بخورم؟

No, it’s the opposite.

نه، برعکس است.

So I need to make it last a long time?

پس باید کاری کنم که برای مدت طولانی دوام بیاورم؟

That’s right.

درست است.

OK.

خوب.

Ready, set, go.

آماده، به صف، شروع.

It’s tricky because we use the verbs 'take' and 'last' to talk about durations of time.

این مشکل است زیرا ما از افعال "take" و "last" برای صحبت در مورد مدت زمان استفاده می کنیم. جای

It’s no wonder students get them confused.

تعجب نیست که دانش آموزان آنها را گیج می کنند.

But we use ‘take’ more than we use ‘last’.

اما ما بیشتر از «برداشتن» استفاده می کنیم تا «آخر».

Yes, ‘take’ is more common.

بله، «گرفتن» رایج‌تر است.

If you want more help with ‘take’ and ‘last’, check out this playlist.

اگر در مورد «take» و «last» کمک بیشتری می‌خواهید، این فهرست پخش را بررسی کنید.

Next question.

سوال بعدی

OK, this one’s about the verbs 'control' and 'check'.

خوب، این یکی درباره افعال «کنترل» و «بررسی» است.

Imagine you’re telling someone about a flight you took.

تصور کنید در مورد پروازی که رفته اید به کسی می گویید .

Which sentence is correct here?

کدام جمله در اینجا صحیح است؟

They stopped us at immigration and controlled our passports.

آنها ما را در مهاجرت متوقف کردند و پاسپورت های ما را کنترل کردند.

They stopped us at immigration and checked our passports.

در مهاجرت جلوی ما را گرفتند و پاسپورت ما را چک کردند.

So they check your passports to make sure they're OK.

بنابراین آنها پاسپورت های شما را بررسی می کنند تا مطمئن شوند که سالم هستند.

But when we go through immigration, there’s a sign saying 'passport control'.

اما زمانی که ما از طریق مهاجرت عبور می کنیم، تابلویی وجود دارد که می گوید "کنترل گذرنامه".

I know.

میدانم.

It’s really confusing.

واقعا گیج کننده است

But at immigration they check your passport.

اما در مهاجرت پاسپورت شما را چک می کنند.

When we examine something to make sure it’s OK or correct, we check it.

وقتی چیزی را بررسی می کنیم تا مطمئن شویم که درست یا صحیح است، آن را بررسی می کنیم.

Is something wrong?

مشکلی هست؟

Is this your car?

آیا این ماشین شماست؟

Yes.

آره.

When was the last time you checked the air in these tires?

آخرین باری که هوای این لاستیک ها را چک کردید کی بود؟

I can't remember.

من نمی توانم به یاد بیاورم.

So that’s checking, but controlling is different.

بنابراین این بررسی است، اما کنترل متفاوت است.

Controlling is about managing something, or directing it.

کنترل در مورد مدیریت چیزی یا هدایت آن است.

Yeah.

آره

Brrrr.

برررر

I’m cold.

من سردم است.

I’ll check the thermostat to see if it’s working.

ترموستات را چک می کنم ببینم کار می کند یا نه.

The thermostat controls the temperature.

ترموستات دما را کنترل می کند.

Are you cold, Jay?

سردت شده جی؟

No, I'm hot.

نه دمت گرم

The thermostat controls the temperature – it manages it.

ترموستات دما را کنترل می کند - آن را مدیریت می کند.

If you’d like more examples, click this link.

اگر نمونه های بیشتری می خواهید، روی این لینک کلیک کنید .

Let’s have an easy one now.

بیایید یک آسان داشته باشیم.

OK.

خوب.

Imagine you want to know someone’s height.

تصور کنید می خواهید قد کسی را بدانید.

What question are you going to ask?

قراره چه سوالی بپرسی؟ قد

How tall are you?

شما چند سانتی متر است؟ شما

How high are you?

چقدر بالا هستید؟

I’m taller than you.

من بلندتر از تو هستم.

No, you’re not.

نه تو نیستی.

Yes, I am.

بله من هستم.

How did you do that?

چطور این کار را کردی؟

We generally use tall when we’re talking about long thin things.

ما معمولاً وقتی در مورد چیزهای بلند و لاغر صحبت می کنیم از قد بلند استفاده می کنیم.

Like people, trees and skyscrapers. And if things are wider than they’re tall,

مانند مردم، درختان و آسمان خراش ها. و اگر گشادتر از بلندی اشیاء باشد، می

we say high.

گوییم بالا.

For example, a high wall, high waves in the ocean.

به عنوان مثال، یک دیوار بلند، امواج بلند در اقیانوس.

So if you say someone is tall, you’re talking about their height.

بنابراین اگر می گویید فردی بلند قد است، در مورد قد او صحبت می کنید.

And if you say someone is high, it means something completely different.

و اگر می گویید کسی بالاست، معنایش کاملاً متفاوت است.

It means they’re on drugs.

این بدان معنی است که آنها مواد مخدر مصرف می کنند.

You don’t want to make that mistake!

شما نمی خواهید این اشتباه را انجام دهید!

If you want to know more, here’s a video with lots of examples.

اگر می خواهید بیشتر بدانید، در اینجا یک ویدیو با نمونه های زیادی وجود دارد.

OK, next question.

باشه سوال بعدی

All right.

خیلی خوب.

Imagine you’re in an English pub with a friend and you order a round.

تصور کنید با یک دوست در یک میخانه انگلیسی هستید و یک دور سفارش می دهید.

A round is a drink for everyone in the group.

یک دور نوشیدنی برای همه افراد گروه است.

Your friend starts to pay the bill, but you want to pay instead.

دوست شما شروع به پرداخت صورتحساب می کند، اما شما می خواهید در عوض آن را پرداخت کنید.

What will you say?

شما چه خواهید گفت؟

I’ll pay the drinks.

من هزینه نوشیدنی ها را می دهم.

I’ll pay for the drinks.

من هزینه نوشیدنی ها را پرداخت می کنم.

We pay FOR things that we buy.

ما برای چیزهایی که می خریم پرداخت می کنیم.

But when we say the person we pay, there’s no preposition.

اما وقتی می گوییم شخصی که می پردازیم، حرف اضافه ای وجود ندارد. پول

I paid the waiter for the drinks.

نوشیدنی ها را به گارسون دادم.

Twenty five dollars?

بیست و پنج دلار؟

Ooooo pizza!

اووووووووووو پیتزا

Yes, come and have some, Kathy.

بله، بیا و کمی بخور، کتی.

Who bought it?

کی خریده؟

Well, I ordered it.

خب من سفارش دادم

And I paid for it.

و من هزینه آن را پرداخت کردم.

Thanks Jay.

ممنون جی.

I paid $25.

من ۲۵ دلار پرداخت کردم.

I ordered extra toppings.

من تاپینگ های اضافی سفارش دادم.

You know, I paid the pizza guy last week too.

میدونی، من هم هفته پیش پول پیتزا رو دادم.

Do you want us to contribute?

آیا می خواهید ما مشارکت کنیم؟

Oh there’s no need.

اوه نیازی نیست

He’s already paid for it.

او قبلاً برای آن پول پرداخت کرده است.

There are several different prepositions we use with pay – pay for, pay by, pay in …

چندین حرف اضافه مختلف وجود دارد که ما با پرداخت استفاده می کنیم - پرداخت برای، پرداخت توسط، پرداخت در ...

And sometimes we just say pay with no preposition.

و گاهی اوقات فقط می گوییم بدون حرف اضافه پرداخت کنید.

Check this video to learn more.

برای کسب اطلاعات بیشتر این ویدیو را بررسی کنید.

And I’ll put links to all the videos we’ve talked about in the description below.

و من پیوندهایی را به تمام ویدیوهایی که در توضیحات زیر در مورد آنها صحبت کرده ایم قرار خواهم داد.

Is that it for today?

این برای امروز است؟

Yeah.

آره

How did you do on the quiz?

در مسابقه چگونه عمل کردید؟

And was it useful?

و آیا مفید بود؟

If you enjoyed it and would like another quiz one day, tell us in the comments.

اگر از آن لذت بردید و دوست داشتید روزی آزمون دیگری داشته باشید، در نظرات به ما بگویید.

And give us a thumbs up.

و به ما سر بزن

And why not share this video with a friend?

و چرا این ویدیو را با یک دوست به اشتراک نمی گذارید؟

We’ll be back next Friday with a new video, so be sure to subscribe so you don’t miss

جمعه آینده با یک ویدیو جدید برمی گردیم، پس حتما سابسکرایب کنید تا آن را از دست ندهید

it.

See you next week everyone.

.

هفته آینده همگی میبینمتون

Bye-bye.

خداحافظ.

Bye.

خدا حافظ.