Grammar Checkup #2 This, That, These, Those Possessive Adjectives + Pronouns | Basic English Grammar

This is a checkup for ‘this’, ‘that’, ‘these’, ‘those’,

นี่คือการตรวจสอบคำว่า 'นี้' 'นั่น' 'เหล่านี้' 'เหล่านั้น' คำ

possessive adjectives, and possessive pronouns.

คุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ และคำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ

Okay.

ตกลง.

Now here, I want you to focus on ‘this’, ‘that’, ‘these’, and ‘those’.

ตรงนี้ ฉันอยากให้คุณมุ่งความสนใจไปที่ 'สิ่งนี้' 'สิ่งนั้น' 'สิ่งเหล่านี้' และ 'สิ่งเหล่านั้น'

Okay, so here’s the first example.

เอาล่ะ นี่คือตัวอย่างแรก

We have a dog.

เรามีสุนัข

One dog.

สุนัขตัวหนึ่ง.

So we have to use ‘this’ or ‘that’.

ดังนั้นเราจึงต้องใช้ 'นี้' หรือ 'นั่น'

Okay.

ตกลง.

If it’s close, I say, “This is a dog.”

ถ้าอยู่ใกล้ฉันจะพูดว่า "นี่คือสุนัข"

If it’s far away, I say, “That is a dog.”

ถ้ามันไกลฉันก็พูดว่า "นั่นคือสุนัข"

So, I’m going to write ‘this’.

ผมจะเขียนว่า 'นี่'

Okay.

ตกลง.

The next one says, “…are balloons.”

อันถัดไปพูดว่า “…คือลูกโป่ง”

“…are balloons.” With an ‘s’.

“…คือลูกโป่ง” ด้วยเครื่องหมาย 's'

There’s more than one.

มีมากกว่าหนึ่ง.

So can we use ‘this’ or ‘that’?

แล้วเราสามารถใช้ 'นี้' หรือ 'นั่น' ได้ไหม?

No.

ไม่

We have to use ‘these’ or ‘those’.

เราต้องใช้ 'สิ่งเหล่านี้' หรือ 'เหล่านั้น'

So, if it’s close, I say “These are balloons.”

ถ้าใกล้จะบอกว่านี่คือลูกโป่ง

If they are far, “Those are balloons.”

หากอยู่ไกล “นั่นก็คือลูกโป่ง”

Okay.

ตกลง.

So let’s write ‘those’.

ลองเขียน 'พวกนั้น' กัน.

“Those are balloons.”

“นั่นคือลูกโป่ง”

Okay.

ตกลง.

Now when we ask the question,

ทีนี้เมื่อเราถามคำถาม

“Are these pens?”

ว่า

we have more than one.

เรามีมากกว่าหนึ่ง

“These pens.” With an ‘s’.

“ปากกาพวกนี้” ด้วยเครื่องหมาย 's'

Okay.

ตกลง.

I can put two answers here.

ฉันสามารถใส่คำตอบได้สองข้อที่นี่

“No, ___ aren’t.”

“ไม่ ___ ไม่ใช่”

I can say “No, these aren’t.”

ฉันสามารถพูดได้ว่า “ไม่ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่”

Or… I can say “No, they..." more than one "... they aren’t.”

หรือ... ฉันสามารถพูดว่า “ไม่ พวกเขา...” มากกว่าหนึ่ง “... พวกเขาไม่ใช่”

Okay.

ตกลง.

The next one. “These ____ eyes.”

อันถัดไป “ดวงตา ____ คู่นี้”

We need a ‘be’ verb.

เราจำเป็นต้องมีกริยา 'เป็น'

Okay.

ตกลง.

There’s more than one, right.

มีมากกว่าหนึ่งใช่ไหม

There are two eyes.

มีสองตา

So, “These are eyes.”

ดังนั้น “นี่คือดวงตา”

Okay.

ตกลง.

And here “…is a nose.”

และนี่ “…คือจมูก”

One.

หนึ่ง.

A nose.

จมูก.

And it’s close.

และใกล้จะถึงแล้ว

So, I have to say, “This is a nose.”

เลยต้องบอกว่า "นี่คือจมูก"

Okay, let’s move on to the next part.

เอาล่ะ เรามาดูส่วนต่อไปกันดีกว่า

We’re going to do some more checkup.

เราจะทำการตรวจเพิ่มเติม

Now here, I want you to focus on possessive adjectives and possessive pronouns.

ตรงนี้ ฉันอยากให้คุณเน้นไปที่คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของและคำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ

Let’s look at the first example.

ลองดูตัวอย่างแรกกัน

“These are my pen.”

“นี่คือปากกาของฉัน”

Okay.

ตกลง.

We have ‘these…are’.

เรามี 'สิ่งเหล่านี้...เป็น'

This means we need more than one.

ซึ่งหมายความว่าเราต้องการมากกว่าหนึ่งรายการ

Right…

ถูกต้อง…

More than one pen.

ปากกามากกว่าหนึ่งอัน

So, we have to put ‘s’.

ดังนั้นเราจึงต้องใส่ 's'

“These are my pens.”

“นี่คือปากกาของฉัน”

Okay.

ตกลง.

Let’s look at these two together.

เรามาดูสองสิ่งนี้ด้วยกัน

“Those aren’t her children.”

“นั่นไม่ใช่ลูกของเธอ”

Okay.

ตกลง.

So we can also say, “Those aren’t ____.”

ดังนั้นเราจึงสามารถพูดได้ว่า “นั่นไม่ใช่ ____”

What do we put?

เราจะใส่อะไร?

“… her children.”

"… ลูกของเธอ."

We can always say, “Those aren’t hers.”

เราพูดได้เสมอว่า “นั่นไม่ใช่ของเธอ”

Okay.

ตกลง.

We don’t need a noun here.

เราไม่จำเป็นต้องมีคำนามในที่นี้

We do need a noun over here, though.

แต่เราต้องการคำนามตรงนี้

Okay.

ตกลง.

Then, “Is it yours?”

แล้ว “มันเป็นของคุณหรือเปล่า”

“Is it yours?”

“มันเป็นของคุณเหรอ?”

“Yes, it’s _____.”

"ใช่มันเป็น _____."

There’s no noun.

ไม่มีคำนาม.

We have to say…

เราต้องพูดว่า…

“mine”.

“ของฉัน”

“Is it yours?”

“มันเป็นของคุณเหรอ?”

“Yes, it’s mine.”

"ใช่มันเป็นของฉัน."

Okay.

ตกลง.

And the last two…

และสองอันสุดท้าย…

” _____ these his shoes?”

” _____ รองเท้าของเขาพวกนี้เหรอ?”

We need a ‘be’ verb here.

เราจำเป็นต้องมีกริยา 'be' ที่นี่

” _____ these his shoes?”

” _____ รองเท้าของเขาพวกนี้เหรอ?”

We have ‘these’, and we have ‘shoes’ with an ‘s’.

เรามี 'พวกนี้' และเรามี 'รองเท้า' ที่มี 's'

So we need the plural ‘be’ verb.

ดังนั้นเราจึงต้องมีกริยา 'be' พหูพจน์

“Are”. “Are these his shoes?”

"เป็น". “นี่คือรองเท้าของเขาเหรอ?”

Okay.

ตกลง.

And the answer. “No, they…”

และคำตอบ “ ไม่พวกเขา…”

Plural.

พหูพจน์

“…are.”

"…เป็น."

We have ‘no’. “No, they aren’t”

เรามี 'ไม่มี' “ไม่ พวกเขาไม่ได้”

Okay.

โอเค

“Are not, aren’t”.

“ไม่ใช่ ไม่ใช่”

Okay.

Let’s move on to the next part.

ตกลง.

เรามาดูส่วนต่อไปกันดีกว่า

For this last part, we’re going to look at these sentences.

สำหรับส่วนสุดท้ายนี้ เราจะมาดูประโยคเหล่านี้กัน

But they’re all wrong.

แต่พวกเขาทั้งหมดคิดผิด

They all have mistakes.

พวกเขาทั้งหมดมีข้อผิดพลาด

So you have to find the mistakes for me.

ดังนั้นคุณต้องหาข้อผิดพลาดให้ฉัน

Okay.

ตกลง.

So, the first one says, “That are chairs.”

คนแรกพูดว่า "นั่นคือเก้าอี้"

Hmmmm, we know that’s wrong.

อืม เรารู้ว่ามันผิด

‘That’ is used for singular nouns.

'นั่น' ใช้สำหรับคำนามเอกพจน์

One.

หนึ่ง.

But it says “are” and it says “chairs” with an ‘s’.

แต่มันเขียนว่า "are" และเขียนว่า "chairs" พร้อมด้วย 's'

So, we have to change this word.

เราจึงต้องเปลี่ยนคำนี้

We can say, “These are chairs.”

เราสามารถพูดได้ว่า “นี่คือเก้าอี้”

or “Those are chairs.”

หรือ “นั่นคือเก้าอี้”

Okay.

ตกลง.

“This book is my.”

“หนังสือเล่มนี้เป็นของฉัน”

Hmm.

อืม.

We have the possessive pronoun ‘my’.

เรามีสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ 'ของฉัน'

But remember, you have to have a noun after,

แต่จำไว้ว่าคุณต้องมีคำนามตามหลัง

but there’s no noun.

แต่ไม่มีคำนาม

So, we can change this to the possessive adjective ‘mine’.

ดังนั้น เราสามารถเปลี่ยนสิ่งนี้เป็นคำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ 'mine' ได้

Okay.

ตกลง.

You don’t need a noun if you say ‘mine’.

คุณไม่จำเป็นต้องมีคำนามถ้าคุณพูดว่า 'ของฉัน'

Okay.

ตกลง.

“That is he house.”

“นั่นคือบ้านของเขา”

Hmm.

อืม.

We want to show that this house belongs to this man or boy.

เราต้องการแสดงให้เห็นว่าบ้านหลังนี้เป็นของชายหรือเด็กชายคนนี้

“That is he house.”

“นั่นคือบ้านของเขา”

But this word ‘he’, does not show possession.

แต่คำว่าเขานี้ไม่ได้แสดงถึงความครอบครอง

Okay.

ตกลง.

So, we say, “This is his house.”

เราจึงพูดว่า “นี่คือบ้านของเขา”

‘His’, then the noun ‘house’.

'ของเขา' จากนั้นคำนาม 'บ้าน'

Similarly, for the next one.

ในทำนองเดียวกันสำหรับครั้งต่อไป

“She name is Jenny.”

“เธอชื่อเจนนี่”

We want to show that this name belongs to Jenny.

เราต้องการแสดงให้เห็นว่าชื่อนี้เป็นของเจนนี่

So, we say…

เราเลยพูดว่า...

“her”.

“เธอ”

“Her name is Jenny.”

“เธอชื่อเจนนี่”

Okay, and the last one is also similar.

โอเค และอันสุดท้ายก็คล้ายกันด้วย

“It’s ours house.”

“มันเป็นบ้านของเรา”

Now, if we don’t have ‘house’, “It’s ours.”

ทีนี้ ถ้าเราไม่มี 'บ้าน' ก็แสดงว่ามันเป็นของเรา

We can say that.

เราสามารถพูดอย่างนั้นได้

But since we have a noun, …

แต่เนื่องจากเรามีคำนาม …

we use the possessive pronoun,

เราจึงใช้สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ

“It’s ‘our’ house.”

“บ้านของเรา”

Okay.

ตกลง.

That was the checkup for possessive pronouns, possessive adjectives,

นั่นคือการตรวจสอบคำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ

‘this’, ‘that’, ‘these’, and ‘those’.

'นี่' 'นั่น' 'เหล่านี้' และ 'เหล่านั้น'

I hope you understood, and I’ll see you in the next video.

ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจ แล้วพบกันใหม่ในวิดีโอหน้า

Bye.

ลาก่อน.