English Verb Tenses Guide - Learn About Simple, Perfect, and Continuous Tenses

Hi I'm Martin.

سلام من مارتین هستم

Welcome to Oxford Online English.

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید.

In this lesson you can learn about English verb tenses.

در این درس می توانید با زمان های افعال انگلیسی آشنا شوید.

Are you confused about your simple, perfect and continuous tenses?

آیا در مورد زمان های ساده، کامل و استمراری خود گیج شده اید؟

Do you know how many verb tenses there are in English?

آیا می دانید در زبان انگلیسی چند زمان فعل وجود دارد ؟

In this lesson, you can get a big picture understanding of English verb tenses.

در این درس، شما می توانید درک کاملی از زمان های فعل انگلیسی داشته باشید.

You’ll learn what connects English verb forms, which will make it easier for you to

شما یاد خواهید گرفت که چه چیزی فرم‌های فعل انگلیسی را به هم متصل می‌کند ، که

learn and understand verb tenses in English.

یادگیری و درک زمان‌های فعل در انگلیسی را برای شما آسان‌تر می‌کند.

Let's start with an overview of the topic so that you understand what you're dealing

بیایید با یک مرور کلی از موضوع شروع کنیم تا متوجه شوید که با چه چیزی سر و کار دارید

with.

.

Every English verb form has two parts.

هر فعل انگلیسی دارای دو بخش است.

The first part is the time: past, present or future.

بخش اول زمان است: گذشته، حال یا آینده.

The second part is the aspect: simple, continuous, perfect, or perfect continuous.

قسمت دوم جنبه: ساده، مستمر ، کامل یا کامل استمراری است.

So, there are three times and four aspects.

پس سه زمان و چهار وجه است.

You can combine these in twelve different ways.

می توانید اینها را به دوازده روش مختلف ترکیب کنید.

Pause the video if you want more time to look at the table.

اگر زمان بیشتری برای نگاه کردن به جدول می‌خواهید، ویدیو را مکث کنید.

Let’s do a quick test.

بیایید یک آزمایش سریع انجام دهیم.

Can you recognise these three verb forms?

آیا می توانید این سه شکل فعل را تشخیص دهید؟

I was having dinner this time yesterday.

دیروز داشتم این موقع شام می خوردم.

He’s been sitting there for hours.

او ساعت ها آنجا نشسته است.

Where will you be next week?

هفته آینده کجا خواهید بود؟

Do you know the answers?

آیا پاسخ ها را می دانید؟

Let’s check!

بیایید بررسی کنیم!

In the first sentence, the time is past, and the aspect is continuous: it’s past continuous.

در جمله اول زمان گذشته است و جنبه مستمر: گذشته استمراری است.

In the second sentence, the time is present, and the aspect is perfect continuous: it’s

در جمله دوم زمان حال است و وجه کامل استمراری:

present perfect continuous.

حال کامل استمراری.

In the third sentence, the time is future, and the aspect is simple: it’s future simple.

در جمله سوم زمان آینده است و جنبه آن ساده است: آینده ساده است.

You don’t need to remember all of this now.

اکنون نیازی نیست همه اینها را به خاطر بسپارید.

What you should remember: all English verb forms are made of these two parts: time plus

آنچه باید به خاطر بسپارید: تمام فرم های فعل انگلیسی از این دو قسمت ساخته شده اند: زمان به اضافه

aspect.

جنبه.

One more point: different teachers, books and courses sometimes use different words

یک نکته دیگر: معلمان، کتاب ها و دوره های مختلف گاهی برای این موارد از کلمات مختلفی استفاده می

for these things.

کنند.

For example, some books use the word ‘progressive’ instead of ‘continuous’.

برای مثال، در برخی کتاب‌ها به جای کلمه «مستمر» از کلمه «پیشرو» استفاده می‌شود.

So, instead of ‘present continuous’, they say ‘present progressive’.

بنابراین، به جای «حال استمراری»، می‌گویند «فعلا پیشرو».

Other words have the same problem.

کلمات دیگر نیز همین مشکل را دارند.

For example, the words ‘tense’ and ‘aspect’ are used in different ways by different people.

به عنوان مثال، کلمات "تنش" و "جنبه" به روش های مختلف توسط افراد مختلف استفاده می شود.

Our advice?

توصیه ما؟

Don’t think too much about the words.

زیاد به کلمات فکر نکن

Focus on the ideas.

روی ایده ها تمرکز کنید.

I understand it can be confusing, but this is really not your problem that people don’t

می‌دانم ممکن است گیج‌کننده باشد، اما این واقعاً مشکل شما نیست که مردم به

use these words consistently!

طور مداوم از این کلمات استفاده نمی‌کنند!

Next, let’s talk more about time.

بعد، بیایید بیشتر در مورد زمان صحبت کنیم.

I said we’re going to talk about past, present and future, but really, we’re mostly going

گفتم ما در مورد گذشته، حال و آینده صحبت خواهیم کرد، اما در واقع، بیشتر

to talk about the future.

در مورد آینده صحبت خواهیم کرد.

Why—why is the future different?

چرا-چرا آینده متفاوت است؟

English verbs have past and present forms.

افعال انگلیسی دارای اشکال گذشته و حال هستند.

For example:

به عنوان مثال:

be – was do – did

be – was do – did

want – wanted

want – want

So, to make a present form past, just change the present verb to the past verb, like this:

بنابراین، برای اینکه یک فرم حال را به گذشته تبدیل کنید، فقط فعل حال را به فعل گذشته تغییر دهید، مانند این:

I go shopping once a week.

هفته ای یک بار به خرید می روم.

→ I went shopping once a week.

← هفته ای یک بار به خرید می رفتم.

She’s running in the park.

او در پارک می دود

→ She was running in the park.

→ او در پارک می دوید.

We haven’t seen it yet.

ما هنوز آن را ندیده ایم.

→ We hadn’t seen it yet.

→ ما هنوز آن را ندیده بودیم.

It doesn’t matter if the aspect is simple, continuous, perfect or perfect continuous.

فرقی نمی کند که جنبه ساده، پیوسته، کامل یا کامل پیوسته باشد.

Using a present or a past verb decides whether the meaning is present or past.

استفاده از یک فعل حال یا گذشته تعیین می کند که آیا معنای فعلی یا گذشته است.

That’s almost too simple, right?

این تقریباً خیلی ساده است، درست است؟

But what about the future?

اما در مورد آینده چطور؟

There are no future verb forms; you can’t change the verb to make it future.

هیچ گونه فعل آینده وجود ندارد. شما نمی توانید فعل را برای ساختن آینده تغییر دهید.

So, you have to add something before the verb.

بنابراین، باید قبل از فعل چیزی اضافه کنید.

For example:

به عنوان مثال:

I’ll be waiting for you outside the station.

من بیرون ایستگاه منتظر شما خواهم بود.

When are you going to tell her?

کی میخوای بهش بگی؟

He might join us later.

ممکن است بعداً به ما ملحق شود.

Now, you can see why the future is more complicated.

اکنون، می توانید ببینید که چرا آینده پیچیده تر است.

There are many things you can add before the verb to give it a future meaning.

چیزهای زیادی وجود دارد که می توانید قبل از فعل اضافه کنید تا معنای آینده به آن بدهید.

You saw examples with will, be going to and might, but there are other possibilities.

نمونه هایی با اراده، be going to و ممکن دیدید، اما احتمالات دیگری وجود دارد.

It’s also very common to use present verb forms with a future meaning, like this:

همچنین استفاده از فرم‌های فعل فعلی با معنای آینده بسیار رایج است، مانند این:

What are you doing this weekend?

آخر هفته چه می‌کنی؟

Class starts at 10:00.

شروع کلاس ساعت 10:00

So, talking about the future is more complex.

بنابراین، صحبت در مورد آینده پیچیده تر است.

There isn’t one way to give a verb a future meaning in English, and there’s also a large

یک راه برای دادن معنای آینده به یک فعل در انگلیسی وجود ندارد، و همچنین

overlap between the present and the future.

همپوشانی زیادی بین حال و آینده وجود دارد.

What should you remember from all this?

از همه اینها چه چیزی را باید به خاطر بسپارید؟

Remember that every verb has only one past form, and only one present form, but there

به یاد داشته باشید که هر فعل فقط یک شکل گذشته و فقط یک شکل حال دارد، اما

are many possible future forms.

شکل‌های آینده ممکن زیادی وجود دارد.

There isn’t one ‘future tense’ in English.

در انگلیسی یک "زمان آینده" وجود ندارد.

Now, let’s talk about aspect.

حالا بیایید در مورد جنبه صحبت کنیم.

Look at three sentences:

به سه جمله نگاه کنید:

I went to Rome last year.

سال گذشته به رم رفتم.

I go to work by bus.

با اتوبوس میرم سرکار

I’ll go with you.

من با شما خواهم رفت.

What are these three verb forms?

این سه شکل فعل چیست؟

They’re all simple: past simple, present simple, and future simple.

همه آنها ساده هستند: گذشته ساده، حال ساده و آینده ساده.

You can see that for the past and present simple, you just use the present or past form

می بینید که برای گذشته و حال ساده، فقط از حالت حال یا

of the verb, without adding anything.

گذشته فعل استفاده می کنید، بدون اینکه چیزی اضافه کنید.

For the future simple, you need to add something, like will or going to.

برای آینده ساده، باید چیزی اضافه کنید، مانند will یا going to.

In general, simple verb forms describe two things:

به طور کلی، فعل های ساده دو چیز را توصیف می کنند:

One: single actions.

یکی: اعمال مجرد.

Two: repeated actions or states.

دو: اعمال یا حالات مکرر.

So, I went to Rome or I’ll go with you describe single actions in the past or the future.

بنابراین، من به رم رفتم یا با شما خواهم رفت و اقدامات منفرد در گذشته یا آینده را شرح می دهم.

I go to work by bus describes a repeated action in the present.

من با اتوبوس به سر کار می روم یک عمل تکراری را در زمان حال توصیف می کند.

The present simple can’t generally be used to talk about single actions.

به طور کلی نمی توان از ساده فعلی برای صحبت در مورد اقدامات منفرد استفاده کرد.

The present simple generally expresses repeated actions or states.

حال ساده عموماً اعمال یا حالات تکراری را بیان می کند.

The past and future simple can be used to talk about single actions, repeated actions

از گذشته و آینده ساده می توان برای صحبت در مورد اقدامات واحد، اقدامات تکراری

or states.

یا حالت ها استفاده کرد.

For example:

به عنوان مثال:

I went to Rome every year until 2012.

من تا سال 2012 هر سال به رم می رفتم.

I’ll go with you on Tuesday and Wednesday, but I can’t on Thursday.

سه شنبه و چهارشنبه با شما خواهم رفت، اما پنجشنبه نمی توانم.

So, what about continuous verb forms?

بنابراین، در مورد اشکال فعل استمراری چطور؟

Let’s start with three examples:

بیایید با سه مثال شروع کنیم:

I was eating dinner at seven o’clock last night.

دیشب ساعت هفت شام می خوردم .

I’m eating a tuna sandwich.

من دارم ساندویچ تن ماهی میخورم

This time next week, I’ll be eating fresh seafood on an island!

این بار هفته آینده، من غذاهای دریایی تازه را در یک جزیره می خورم!

These three sentences are all continuous: past continuous, present continuous and future

این سه جمله همگی پیوسته هستند: گذشته استمراری، حال استمراری و آینده

continuous.

استمراری.

Can you see what connects them?

آیا می توانید ببینید چه چیزی آنها را به هم متصل می کند؟

First, all continuous forms use the verb be, together with an -ing verb.

ابتدا، تمام اشکال استمراری از فعل be به همراه یک فعل -ing استفاده می کنند.

So, to make a continuous form, take the verb be in the past, present or future, then add

بنابراین، برای ایجاد یک فرم استمراری، فعل be را در گذشته، حال یا آینده بگیرید، سپس

your main verb with -ing on the end.

فعل اصلی خود را با -ing در انتها اضافه کنید.

For example:

به عنوان مثال:

She was telling me a really interesting story.

او یک داستان واقعاً جالب برای من تعریف می کرد.

They aren’t helping at all.

اصلا کمک نمیکنن

It’ll be getting dark at five o’clock.

ساعت پنج تاریک میشه

What about the meaning of continuous forms?

در مورد معنای اشکال پیوسته چطور؟

Can you see what connects these examples?

آیا می توانید ببینید چه چیزی این نمونه ها را به هم متصل می کند؟

Continuous forms describe things which are incomplete.

اشکال پیوسته چیزهایی را توصیف می کنند که ناقص هستند.

Generally, continuous forms are used to talk about one moment in time.

به طور کلی، فرم های پیوسته برای صحبت در مورد یک لحظه در زمان استفاده می شود.

So, you say I was eating dinner at seven o’clock last night because you’re talking about

بنابراین، شما می گویید من دیشب ساعت هفت شام می خوردم، زیرا در مورد

a moment in time (seven o’clock), and something incomplete—you hadn’t finished your dinner

یک لحظه در زمان (ساعت هفت) صحبت می کنید و چیزی ناقص - شما در آن لحظه شام ​​خود را تمام نکرده بودید

at that moment.

.

In the sentence She was telling me a really interesting story, you’re talking about

در جمله او به من یک داستان واقعا جالب می‌گوید، شما در مورد لحظه‌ای صحبت می‌کنید

a moment in time when she was in the middle of her story.

که او در میانه داستانش بود.

You use a continuous form because, at that moment, she hadn’t finished her story.

شما از یک فرم پیوسته استفاده می کنید زیرا، در آن لحظه، او داستان خود را تمام نکرده بود.

Okay, but what about perfect verb forms?

خوب، اما در مورد اشکال فعل کامل چطور؟

Again, let’s start with some examples:

دوباره با چند مثال شروع می کنیم:

He hadn’t finished speaking.

او صحبتش را تمام نکرده بود.

She’s finished all her homework.

او تمام تکالیفش را تمام کرده است.

We‘ll have finished everything by Friday.

تا جمعه همه چیز را تمام کرده ایم.

What do you notice?

چه چیزی را متوجه می شوید؟

All perfect tenses use the verb have in the past, present or future form.

تمام زمان های کامل از فعل have به صورت گذشته، حال یا آینده استفاده می کنند.

After have, you use a past participle to make the perfect form.

بعد از have، از یک فعل گذشته برای ساختن فرم کامل استفاده می کنید.

So, for example, to make the past perfect, you take the past form of have, which is had,

بنابراین، برای مثال، برای کامل کردن گذشته، شکل گذشته have را که had است، می گیرید

and add a past participle.

و یک فعل ماضی اضافه می کنید.

For example:

به عنوان مثال:

We hadn’t thought about it.

ما به آن فکر نکرده بودیم.

I had never tried miso soup before.

من قبلا سوپ میسو را امتحان نکرده بودم.

For the future perfect, take the future form of have, which could be will have, and add

برای آینده کامل، شکل آینده have را بگیرید ، که می تواند دارای خواهد بود، و

a past participle, like this:

یک فعل گذشته اضافه کنید، مانند این: سال آینده

I’ll have finished all my exams by this time next year.

تا این زمان تمام امتحاناتم را تمام کرده ام .

What about the meaning of perfect verb forms?

در مورد معنای اشکال فعل کامل چطور؟

Can you see anything which connects these three sentences?

آیا می توانید چیزی را ببینید که این سه جمله را به هم متصل کند؟

Perfect verb forms connect two points in time.

فرم های فعل کامل دو نقطه در زمان را به هم متصل می کنند.

For example, He hadn’t finished speaking is past perfect.

به عنوان مثال، صحبت کردن او تمام نشده است.

This connects two different times or actions in the past.

این دو زمان یا عمل مختلف در گذشته را به هم متصل می کند.

To understand this, you need a longer sentence with more information.

برای درک این موضوع، به یک جمله طولانی تر با اطلاعات بیشتر نیاز دارید.

For example:

برای مثال

He hadn’t finished speaking when everybody started to leave.

: صحبتش تمام نشده بود که همه شروع به رفتن کردند.

The perfect form connects the two different actions.

فرم کامل دو عمل مختلف را به هم متصل می کند .

This is the best way to think about perfect verb forms: perfect verb forms connect two

این بهترین راه برای فکر کردن در مورد اشکال فعل کامل است: شکل های فعل کامل دو

points in time.

نقطه در زمان را به هم متصل می کنند.

How does this work in the present?

این در حال حاضر چگونه کار می کند؟

This is present perfect.

این در حال حاضر کامل است.

What two points in time does this connect?

این چه دو نقطه در زمان را به هم مرتبط می کند؟

It connects the present and the past.

حال و گذشته را به هم پیوند می دهد.

She’s finished her homework in the past (before now), and now her homework is done

او تکالیف خود را در گذشته به پایان رسانده است (قبل از این)، و اکنون تکالیف او انجام شده

and ready to be checked (in the present).

و آماده بررسی (در حال حاضر) است.

What about the future?

در مورد آینده چطور؟

This is the future perfect.

این آینده کامل است.

In this case, it connects the present to a point in the future.

در این صورت حال را به نقطه ای در آینده متصل می کند.

When you say We’ll have finished everything by Friday, you mean that you’ll finish everything

وقتی می گویید تا جمعه همه چیز را تمام می کنیم ، منظورتان این است که از الان تا جمعه همه چیز را تمام خواهید کرد

some time between now and Friday.

.

You don’t know exactly when you’ll finish everything, but you know that it will be somewhere

شما دقیقا نمی دانید چه زمانی همه چیز را به پایان می رسانید، اما می دانید که جایی

in this period between now and the future.

در این دوره بین اکنون و آینده خواهد بود.

Finally, let’s look at perfect continuous forms.

در نهایت، بیایید به فرم های پیوسته کامل نگاه کنیم .

Here are three examples to begin:

در اینجا سه ​​مثال برای شروع وجود دارد:

She’d been feeling much better.

او احساس بسیار بهتری داشت.

We’ve been waiting for ages.

ما سالهاست منتظریم

By the end of the day, we’ll have been working without a break for 14 hours.

تا پایان روز، ما 14 ساعت بدون استراحت کار خواهیم کرد.

What do you notice?

چه چیزی را متوجه می شوید؟

You can see that perfect continuous forms are a mix of the perfect and the continuous,

می بینید که فرم های پیوسته کامل ترکیبی از کامل و استمرار هستند،

which is logical, right?

که منطقی است، درست است؟

They’re perfect forms because they use a form of have plus a past participle, which

آنها اشکال کاملی هستند زیرا از یک فرم have به اضافه یک

in perfect continuous verb forms is always the same: been.

ماضی استفاده می کنند که در فرم های فعل استمراری کامل همیشه یکسان است: been.

They’re continuous forms because they use be plus a main verb with -ing.

آنها فرم های پیوسته هستند زیرا از be plus یک فعل اصلی با -ing استفاده می کنند.

How do you set the time of a perfect continuous form?

چگونه زمان یک فرم پیوسته کامل را تنظیم می کنید؟

You set the time by changing the form of have.

شما زمان را با تغییر فرم have تنظیم می کنید.

Use a past, present or future form of have, plus been, plus a verb with -ing.

از شکل گذشته، حال یا آینده have، به علاوه been، به علاوه یک فعل با -ing استفاده کنید.

Let’s practise!

بیایید تمرین کنیم!

Here’s a sentence in the present simple.

در اینجا یک جمله در زمان حال ساده است.

I walk through the forest.

از میان جنگل قدم می زنم.

Can you change this sentence into the three perfect continuous forms: past, present and

آیا می توانید این جمله را به سه شکل پیوسته کامل تبدیل کنید: گذشته، حال و

future?

آینده؟

Pause the video and try it!

ویدیو را مکث کنید و آن را امتحان کنید!

Ready?

آماده؟

Let’s check your answers:

بیایید پاسخ های شما را بررسی کنیم:

I had been walking through the forest.

من در جنگل قدم می زدم.

I’ve been walking through the forest.

من در جنگل قدم می زدم.

I will have been walking through the forest.

من در جنگل قدم می زدم.

Did you get them right?

آیا آنها را درست متوجه شدید؟

Next, let’s talk about the meaning of perfect continuous forms.

بعد، بیایید در مورد معنای اشکال پیوسته کامل صحبت کنیم .

Again, the meaning is a combination of the two aspects: perfect and continuous.

باز هم معنا ترکیبی از دو وجه است: کامل و مستمر.

So, the meaning is perfect because these forms connect two points in time.

بنابراین، معنی کامل است زیرا این اشکال دو نقطه در زمان را به هم متصل می کنند.

I had been walking through the forest...

من در جنگل قدم می زدم...

...when something else happened.

... که اتفاق دیگری افتاد.

For example:

برای مثال

I had been walking through the forest for hours before I realised I was lost.

: ساعت‌ها در جنگل قدم می‌زدم قبل از اینکه بفهمم گم شده‌ام.

Like you saw before, the perfect aspect is used to connect two points in the past.

همانطور که قبلا دیدید، از جنبه عالی برای اتصال دو نقطه در گذشته استفاده می شود.

What about the continuous side?

در مورد سمت پیوسته چطور؟

What meaning does that add?

چه معنایی اضافه می کند؟

It adds the idea of something incomplete or temporary.

این ایده چیزی ناقص یا موقت را اضافه می کند .

If you say, She’d been feeling much better, this suggests she was feeling ill either before

اگر می گویید، او احساس خیلی بهتری داشته است، این نشان می دهد که او قبل

or after she was feeling better.

یا بعد از بهبودی احساس بیماری کرده است.

If you say, We’ve been waiting for ages, you mean that you still haven’t got what

اگر می گویید، ما سال ها منتظر بودیم ، به این معناست که هنوز به چیزی

you came for.

که برای آن آمده اید، نرسیده اید.

The action—waiting—is incomplete.

عمل - انتظار - ناقص است.

If you say, By the end of the day, we’ll have been working without a break for 14 hours,

اگر می گویید، تا پایان روز، ما 14 ساعت بدون وقفه کار می کنیم

you mean that your work still won’t be finished at the end of the day.

، به این معنی است که کار شما هنوز در پایان روز تمام نمی شود .

The past and future perfect continuous forms are rare, but you still need them sometimes.

اشکال پیوسته کامل گذشته و آینده نادر هستند، اما شما هنوز هم گاهی اوقات به آنها نیاز دارید.

Okay, so now you’ve seen an overview of all the English verb forms.

خوب، بنابراین اکنون یک نمای کلی از تمام اشکال فعل انگلیسی را مشاهده کرده اید.

First of all, remember that this lesson is meant to give you the big picture.

اول از همه، به یاد داشته باشید که این درس به منظور ارائه تصویر بزرگ به شما است.

You’ve seen what connects different English verb tenses, and how verb forms are different

شما دیده اید که چه چیزی زمان های مختلف فعل انگلیسی را به هم متصل می کند ، و چگونه فرم های افعال با

from each other.

یکدیگر متفاوت هستند.

However, you’ve seen the most general connections and differences.

با این حال، شما کلی ترین ارتباطات و تفاوت ها را دیده اید.

This can help you to understand English verb forms, but remember that every English verb

این می تواند به شما در درک اشکال افعال انگلیسی کمک کند ، اما به یاد داشته باشید که هر فرم فعل انگلیسی

form has its own specific uses and meanings.

کاربردها و معانی خاص خود را دارد.

Want more practice for this topic?

تمرین بیشتری برای این موضوع می خواهید؟

Make sure you check out the full version of this lesson on our website.

مطمئن شوید که نسخه کامل این درس را در وب سایت ما بررسی کنید.

It includes a quiz to help you review and practice what you've learned in this class.

این شامل یک مسابقه است که به شما کمک می کند آنچه را که در این کلاس آموخته اید مرور و تمرین کنید.

That’s all from us.

این همه از ماست

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!