Practice Speaking English: How to give short answers about yourself

Do you feel stressed out when people start asking you questions about you in English?

آیا وقتی مردم شروع به پرسیدن سوالاتی در مورد شما به زبان انگلیسی می کنند، دچار استرس می شوید؟

Do you get nervous, confused?

آیا عصبی می شوید، گیج می شوید؟

Why?

چرا؟

Why are you scared?

چرا ترسیده ای؟

Well, sometimes it's because suddenly the attention is on you and you have to respond.

خوب، گاهی اوقات به این دلیل است که ناگهان توجه به شما جلب می شود و باید پاسخ دهید.

Right?

درست؟

So, my name is Rebecca, and in this lesson I'll show you how to solve that problem very easily.

بنابراین، نام من ربکا است، و در این درس به شما نشان خواهم داد که چگونه آن مشکل را به راحتی حل کنید.

Now, of course, there are all kinds of questions in English, but in this lesson we'll focus

در حال حاضر، البته، همه نوع سوال در زبان انگلیسی وجود دارد، اما در این درس ما بر

on questions with the verb "to be" in the past, present, and future.

روی سوالات با فعل "بودن" در گذشته، حال و آینده تمرکز خواهیم کرد.

Why only the verb "to be"?

چرا فقط فعل "بودن"؟

Because the verb "to be" is a very common verb in English, and lots of questions are

زیرا فعل to be یک فعل بسیار رایج در زبان انگلیسی است و

asked to you using this verb.

با استفاده از این فعل سوالات زیادی از شما پرسیده می شود.

Now, because people ask you a lot of questions, in this lesson I'm only going to focus on

اکنون، از آنجایی که مردم از شما سؤالات زیادی می پرسند، در این درس من فقط بر روی

questions that people ask you, so you know exactly how to answer.

سؤالاتی تمرکز می کنم که مردم از شما می پرسند، بنابراین شما دقیقاً می دانید چگونه پاسخ دهید.

These are not how to answer questions about him, or her, or us, or them.

اینها نحوه پاسخگویی به سؤالات درباره او، او، ما یا آنها نیست.

Okay?

باشه؟

Only about you.

فقط در مورد تو

All right?

So by the end of this lesson you will know how to answer these questions, and feel much

خیلی خوب؟

بنابراین در پایان این درس خواهید دانست که چگونه به این سؤالات پاسخ دهید و احساس

more confident and comfortable.

اعتماد به نفس و راحتی بیشتری خواهید داشت.

Okay?

باشه؟

Let's get started.

بیایید شروع کنیم.

So, first of all, the thing to remember that in English when somebody asks you a question,

بنابراین، اول از همه، این نکته را به خاطر بسپارید که در زبان انگلیسی وقتی کسی از شما سؤالی می پرسد،

especially when it's a yes or no question, you don't usually just say: "Yes." or: "No."

به خصوص وقتی سؤال بله یا خیر است، معمولاً فقط نمی گویید: «بله». یا نه."

because it sounds a little too short, and could be a little rude, could sound nervous,

زیرا کمی بیش از حد کوتاه به نظر می رسد، و می تواند کمی بی ادب باشد، ممکن است عصبی به نظر برسد،

could sound angry.

ممکن است عصبانی به نظر برسد.

So usually we say a little bit more.

بنابراین معمولاً کمی بیشتر می گوییم.

Why?

چرا؟

Just because then it sounds a little bit more like a sentence.

فقط به این دلیل که کمی بیشتر شبیه یک جمله به نظر می رسد.

And these...

و اینها...

This little bit more are...

این کمی بیشتر هستند... به

This is called short answers.

این می گویند پاسخ های کوتاه.

Okay?

باشه؟

That's what we'll learn now.

این چیزی است که ما اکنون یاد خواهیم گرفت.

So, for example, the question will start something like this: "Are you something?" and we're

بنابراین، به عنوان مثال، سوال چیزی شبیه به این شروع می شود: "آیا شما چیزی هستید؟" و ما

going to practice many times so you get it, and your answers...

بارها تمرین خواهیم کرد تا شما آن را دریافت کنید، و پاسخ های شما

The options are: "Yes, I am." or: "No, I'm not."

... گزینه ها عبارتند از: "بله، من هستم." یا: "نه، من نیستم."

Okay?

باشه؟

This and this, these are called short answers with the verb "to be".

این و این، به این ها پاسخ های کوتاه با فعل «بودن» می گویند.

"Yes, I am.", "No, I'm not."

"بله، من هستم."، "نه، من نیستم."

Okay?

باشه؟

This is, of course, contracted a little bit, but don't analyze it.

این البته کمی منقبض است ، اما آن را تحلیل نکنید.

Okay?

باشه؟

Just repeat it after me so that it comes out of your mouth very easily.

فقط بعد از من تکرار کنید تا خیلی راحت از دهانتان خارج شود.

So, now I'm going to ask you some questions about you, and wherever you are, I want you to answer.

بنابراین، اکنون می خواهم از شما سؤالاتی در مورد شما بپرسم، و هر کجا که هستید، می خواهم پاسخ دهید.

If you're in a library, say it quietly.

اگر در کتابخانه هستید ، آن را به آرامی بگویید.

Okay?

باشه؟

Or say it in your mind, but better if you can actually pronounce it and say it.

یا در ذهن خود بگویید، اما اگر واقعاً بتوانید آن را تلفظ کنید و بگویید بهتر است.

So I'm asking you: Are you married?

بنابراین من از شما می پرسم: آیا ازدواج کرده اید؟

You could say: "Yes, I am." or: "No, I'm not."

می توانید بگویید: "بله، من هستم." یا: "نه، من نیستم."

Okay?

باشه؟

So say it.

پس بگو

Really, tell the truth about you.

راستی راستش را بگو

Okay?

باشه؟

Next: Are you American?

بعدی: شما آمریکایی هستید؟

So you probably said: "Yes, I am." or: "No, I'm not."

بنابراین احتمالاً گفتید: "بله، هستم." یا: "نه، من نیستم."

Are you having dinner right now?

الان شام میخوری؟

"Yes, I am.", "No, I'm not."

"بله، من هستم."، "نه، من نیستم."

Okay.

باشه.

Are you a student?

شما دانش آموز هستید؟

"Yes, I am.", "No, I'm not."

"بله، من هستم."، "نه، من نیستم."

Are you at the library?

آیا در کتابخانه هستید؟

What did you say?

چی گفتی؟

"Yes, I am."

"بله من هستم."

And some of you said: "No, I'm not."

و برخی از شما گفتید: "نه، من نیستم."

In case you realized, these are general questions, these are a little bit academic, and now we

اگر متوجه شدید، اینها سؤالات کلی هستند، اینها کمی آکادمیک هستند، و

come to the more professional questions somebody might ask you at work.

اکنون به سؤالات حرفه ای تری می رسیم که ممکن است کسی در محل کار از شما بپرسد.

Are you a manager?

آیا شما یک مدیر هستید؟

And you could say: "Yes, I am." or: "No, I'm not."

و شما می توانید بگویید: "بله، من هستم." یا: "نه، من نیستم."

And last: Are you attending any meetings this week?

و آخر: آیا در این هفته در جلساتی شرکت می کنید؟

Even if you're not, just pretend.

حتی اگر نیستی، فقط تظاهر کن.

Give me an answer.

به من جواب بده.

"Yes, I am.", "No, I'm not."

"بله، من هستم."، "نه، من نیستم."

Okay?

باشه؟

So, in the present tense these are the only two options you have, these are the only two

بنابراین، در زمان حال، اینها تنها دو گزینه ای هستند که شما دارید، این تنها دو

things you have to learn: "Yes, I am.", "No, I'm not."

چیزی است که باید یاد بگیرید: "بله، من هستم."، "نه، من نیستم."

Next we'll look at how to answer these questions in the past.

در ادامه به نحوه پاسخ به این سوالات در گذشته خواهیم پرداخت.

So, in the past our question will be: "Were you something?"

بنابراین، در گذشته سؤال ما این خواهد بود: "آیا شما چیزی بودید؟"

Okay?

And the answer will be: "Yes, I was." or: "No, I wasn't."

باشه؟

و پاسخ این خواهد بود: "بله، من بودم." یا: "نه، من نبودم."

Say it after me: "Yes, I was.", "No, I wasn't."

بعد از من بگویید: "بله، من بودم"، "نه، من نبودم."

Okay?

باشه؟

So, let's look at some imaginary questions.

بنابراین، اجازه دهید به چند سوال خیالی نگاه کنیم.

These are general, these are to do with the academic world, and this has to do with work

اینها کلی هستند، اینها به دنیای آکادمیک مربوط می شود و این به کار

or at your job. Okay?

یا شغل شما مربوط می شود. باشه؟

So: Were you busy yesterday?

خب: دیروز سرت شلوغ بود؟

So you could say: "Yes, I was." or: "No, I wasn't."

بنابراین می توانید بگویید: "بله، من بودم." یا: "نه، من نبودم."

Were you in London last year?

پارسال لندن بودی؟

You could say: "Yes, I was."

می توانید بگویید: "بله، من بودم."

Maybe you were.

شاید تو بودی

Or: "No, I wasn't."

یا: "نه، من نبودم."

Okay, next: Were you ready for your last English test?

خوب، بعدی: آیا برای آخرین آزمون انگلیسی خود آماده بودید؟

I hope you're saying: "Yes, I was because I watched engVid."

امیدوارم که می گویید: "بله، من به این دلیل بودم که engVid را تماشا کردم."

Or: "No, I wasn't. I have to watch more engVid."

یا: "نه، من نبودم. باید engVid بیشتری تماشا کنم."

Okay.

باشه.

Or: Were you doing your homework when I called?

یا: وقتی زنگ زدم داشتی تکالیفتو انجام میدادی؟

Okay?

باشه؟

"Yes, I was." or: "No, I wasn't."

"بله، من بودم." یا: "نه، من نبودم."

All right.

خیلی خوب.

Now: Were you on the phone?

حالا: تلفنی بودی؟

"Yes, I was." or: "No, I wasn't."

"بله، من بودم." یا: "نه، من نبودم."

And last: Were you at the conference last week?

و آخرین: آیا شما در کنفرانس هفته گذشته بودید؟

And you're saying either: "Yes, I was." or: "No, I wasn't."

و شما می گویید: "بله، من بودم." یا: "نه، من نبودم."

Okay?

باشه؟

So you see how it's building, right?

پس می بینید که چگونه ساخته می شود، درست است؟

How it changes, of course it changes because first we talked about the present tense.

چگونه تغییر می کند، البته تغییر می کند زیرا ابتدا در مورد زمان حال صحبت کردیم.

-"Are you?"

-"شما هستید؟"

-"Yes, I am."/"No, I'm not."

-"بله، هستم."/"نه، نیستم."

Then we talked about the past tense: "Were you?"

سپس در مورد زمان گذشته صحبت کردیم : "تو بودی؟"

so your answer changes: "Yes, I was."/"No, I wasn't."

بنابراین پاسخ شما تغییر می کند: "بله، من بودم."/"نه، من نبودم."

And last we're going to talk about the future tense.

و در آخر در مورد زمان آینده صحبت می کنیم.

So, in the future our question is: "Will you be something?"

بنابراین، در آینده سؤال ما این است: "آیا چیزی خواهی شد؟"

Okay?

باشه؟

And the answer is: "Yes, I will."

و پاسخ این است: "بله، خواهم کرد."

or: "No, I won't."

یا: "نه، این کار را نمی کنم."

Again, don't analyze it.

بازم تحلیلش نکن

Just accept and remember that the positive answer is: "Yes, I will.", negative answer:

فقط بپذیرید و به یاد داشته باشید که پاسخ مثبت این است: "بله، خواهم کرد."، پاسخ منفی:

"No, I won't."

"نه، من نمی خواهم."

All right?

خیلی خوب؟

Now let me ask you some questions;

حالا اجازه بدهید چند سوال از شما بپرسم؛

some general ones, some academic ones, and some professional ones.

برخی عمومی، برخی دانشگاهی و برخی حرفه ای.

So: Will you be at home tomorrow?

بنابراین: آیا فردا در خانه خواهید بود؟

What did you say?

چی گفتی؟

"Yes, I will."?

"بله، خواهم کرد."؟

Okay.

Or:

باشه.

یا:

"No, I won't."

"نه، نمی کنم."

Remember you have to say the whole thing.

به یاد داشته باشید که باید همه چیز را بگویید.

Don't leave out the ending.

پایان را رها نکنید

I want to hear: "won't".

من می خواهم بشنوم: "نخواهم کرد".

Okay?

Next: Will you be going to the party on Saturday?

باشه؟

بعدی: آیا شنبه به مهمانی می روید؟

So maybe you said, let's pretend there's a party on Saturday:

پس شاید شما گفتید، بیایید وانمود کنیم که یک مهمانی در روز شنبه برگزار می شود:

"Yes, I will."

"بله، خواهم کرد."

or: "No, I won't."

یا: "نه، این کار را نمی کنم."

Good.

خوب

Will you be in the coffee shop?

آیا در کافی شاپ خواهید بود؟

"Yes, I will.", "No, I won't."

"بله، خواهم کرد."، "نه، من نمی خواهم."

Will you be studying for the exam tonight?

آیا امشب برای امتحان درس می خوانی؟

"Yes, I will."

"بله، خواهم کرد."

or: "No, I won't."

یا: "نه، این کار را نمی کنم."

Will you be at work on Friday?

آیا جمعه سر کار خواهید بود؟

"Yes, I will."

"بله، خواهم کرد."

or: "No, I won't."

یا: "نه، این کار را نمی کنم."

Will you be applying for the job?

آیا برای این کار درخواست خواهید کرد؟

So maybe you can say: "Yes, I will."

پس شاید بتوانید بگویید: "بله، خواهم کرد."

or: "No, I won't."

یا: "نه، این کار را نمی کنم."

Now, what was the point of these short answers?

حالا این پاسخ های کوتاه چه فایده ای داشت؟

The whole point of the short answers is that you don't have to repeat the whole question.

نکته اصلی پاسخ های کوتاه این است که لازم نیست کل سوال را تکرار کنید.

Right?

درست؟

So, when we said: "Yes, I will" it means:

بنابراین، وقتی گفتیم: «بله می‌خواهم» یعنی:

"Yes, I will be applying for the job",

«بله، برای کار درخواست می‌کنم»،

but we don't have to say the whole thing. Okay?

اما لازم نیست همه چیز را بگوییم. باشه؟

So by giving these short answers, they're like shortcuts that make it much easier for

بنابراین با دادن این پاسخ های کوتاه، آنها مانند میانبرهایی هستند که پاسخ دادن را برای شما بسیار آسان

you to answer.

می کنند.

So, are you feeling better now?

خب الان احساس بهتری داری؟

Are you feeling more relaxed?

آیا احساس آرامش بیشتری می کنید؟

Are you feeling less nervous?

آیا کمتر عصبی می شوید؟

I hope you're saying: "Yes, I am."

امیدوارم بگویید: "بله، من هستم."

Okay?

باشه؟

So, how are you going to feel more and more confident?

بنابراین، چگونه می خواهید بیشتر و بیشتر احساس اعتماد به نفس داشته باشید؟

Here are some ways you can do that.

در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید این کار را انجام دهید.

First of all, subscribe, please, to my YouTube channel.

اول از همه لطفا در کانال یوتیوب من مشترک شوید.

I have so many lessons like this that can help you-all right?-to get better and better in English.

من درس‌های زیادی از این دست دارم که می‌تواند به شما کمک کند - خوب است؟ - برای بهتر و بهتر شدن در زبان انگلیسی.

Next, to practice this, go to our website, www.engvid.com and there you can do a test

بعد، برای تمرین این، به وب سایت ما، www.engvid.com بروید و در آنجا می توانید یک تست

on this, a little quiz just to review it.

در این مورد انجام دهید، یک مسابقه کوچک فقط برای بررسی آن.

And while you're there, you can look around and you will actually find hundreds of other

و در حالی که آنجا هستید، می توانید به اطراف نگاه کنید و در واقع صدها درس دیگر را

lessons at beginner levels, intermediate, advanced, all kinds of topics;

در سطوح مبتدی، متوسط، پیشرفته، انواع موضوعات پیدا خواهید کرد.

grammar, vocabulary, whatever you need more help in;

دستور زبان، واژگان، هر چیزی که در آن به کمک بیشتری نیاز دارید.

and you can continue to upgrade and improve your English.

و می توانید به ارتقاء و بهبود زبان انگلیسی خود ادامه دهید.

Thanks very much for watching, and good luck with your English.

از تماشای شما بسیار متشکرم و در انگلیسی شما موفق باشید.

Bye for now.

فعلا خداحافظ.