Confusing English Grammar: “IS” or “ARE”?

In this lesson, you'll learn some special uses of the verb "to be".

در این درس، چند کاربرد خاص از فعل «بودن» را یاد خواهید گرفت.

Now, this lesson is for you, whether you're a beginner, intermediate, or advanced level

حالا، این درس برای شماست، چه دانش آموز سطح مبتدی، متوسط ​​یا پیشرفته،

student because everyone makes these kind of mistakes.

زیرا همه مرتکب این نوع اشتباهات می شوند.

Okay?

باشه؟

So what we'll do is first we'll do a little quiz to see where you are today, then I'll

بنابراین کاری که ما انجام خواهیم داد این است که ابتدا یک آزمون کوچک انجام می دهیم تا ببینیم امروز کجا هستید، سپس

explain three simple ways in which you can always know what's right, and then we'll do

سه راه ساده را توضیح می دهم که از طریق آنها همیشه می توانید بدانید چه چیزی درست است، و سپس

a little review.

یک بررسی کوچک انجام می دهیم.

Okay?

باشه؟

So let's get started.

پس بیایید شروع کنیم.

All right.

So, what you need to do is just tell me whether we should say "is" or "are".

خیلی خوب.

بنابراین، کاری که باید انجام دهید این است که فقط به من بگویید که آیا باید بگوییم "هست" یا "هستند".

Okay?

باشه؟

So, the first one, "Everyone _____ here."

بنابراین، اولین، "همه _____ اینجا."

What should it be?

چه باید باشد؟

"Everyone is" or "Everyone are"?

«همه هستند» یا «همه هستند»؟

Ready?

آماده؟

Okay?

باشه؟

Okay?

باشه؟

So, here, it should be "Everyone is here."

بنابراین، در اینجا، باید "همه اینجا هستند" باشد.

Now, if you got it wrong, don't worry, I'm

حالا اگر اشتباه متوجه شدید نگران نباشید

going to explain everything after this section.

بعد از این قسمت همه چیز را توضیح می دهم.

Okay?

باشه؟

Number two, "Some of the equipment _____ heavy."

شماره دو، "بعضی از تجهیزات _____ سنگین."

Some of the equipment is or some of the equipment are?

برخی از تجهیزات هستند یا برخی از تجهیزات هستند؟

What's the right answer?

پاسخ درست چیست؟

Do you know?

میدونی؟

It should be "is".

باید "هست" باشد.

Okay?

Again, I will explain why afterwards.

باشه؟

دوباره دلیلش را بعدا توضیح خواهم داد.

Next.

بعد.

"These flowers _____ lovely."

"این گلها _____ دوست داشتنی هستند."

Or, "These flowers are lovely."

یا "این گلها دوست داشتنی هستند."

What's right?

چه چیزی درست است؟

"These flowers are lovely."

"این گلها دوست داشتنی هستند."

Very good.

خیلی خوب.

Number four, "_____ anybody home?"

شماره چهار، "_____ کسی خانه است؟"

"Is anybody home?"

"کسی خونه هست؟"

Or do we say, "Are anybody home?"

یا می گوییم " کسی خانه است؟"

What's the right answer?

پاسخ درست چیست؟

"Is anybody home?"

"کسی خونه هست؟"

Okay.

باشه.

Number five, "All the phone lines _____ busy."

شماره پنج، "همه خطوط تلفن _____ مشغول است."

Or, "All the phone lines are busy."

یا «همه خطوط تلفن مشغول است».

What's the right answer?

پاسخ درست چیست؟

Should be?

باید باشد؟

Okay.

باشه.

And number six, "None of this information is correct or are correct."

و شماره شش "هیچ یک از این اطلاعات صحیح نیست یا صحیح نیست."

Think about it.

در مورد آن فکر کنید.

Okay?

باشه؟

So, "None of this information is correct."

بنابراین، "هیچ یک از این اطلاعات صحیح نیست."

Okay?

باشه؟

Now, if you didn't understand why it's like

حالا، اگر متوجه نشدید که چرا

that, or if you got even one of these wrong,

اینطور است، یا اگر حتی یکی از این موارد را اشتباه کرده اید،

please make sure to watch the next section because when we're talking about the verb

لطفاً بخش بعدی را تماشا کنید زیرا وقتی در مورد فعل

"to be", right?

"بودن" صحبت می کنیم، درست است؟

With "is" or "are", these are very basic words,

با "هست" یا "هستند"، اینها کلمات بسیار ابتدایی هستند

and if you get it wrong, it's kind of a bad

و اگر اشتباه متوجه شوید، اشتباه بدی است

mistake to make.

.

All right?

خیلی خوب؟

And you don't want to make it.

و شما نمی خواهید آن را بسازید.

But after you watch the next part, you'll understand exactly what to do.

اما پس از تماشای قسمت بعدی، دقیقاً متوجه خواهید شد که چه کاری باید انجام دهید.

Okay.

باشه.

So, now let's look at the three areas where you might have made a mistake.

بنابراین، اکنون بیایید به سه حوزه ای که ممکن است در آن ها اشتباه کرده باشید، نگاه کنیم.

Okay?

باشه؟

And I'm going to explain it to you so that

و من قصد دارم آن را برای شما توضیح دهم تا

you understand exactly what the right answer

دقیقا متوجه شوید که پاسخ درست چیست

is and why.

و چرا.

All right?

خیلی خوب؟

Okay.

So, the first is in these kind of words, like

باشه.

پس اولی در این گونه کلمات است، مثل

"everyone", "everybody", "someone", "somebody",

«همه»، «همه»، « کسی»، «کسی»، «

"no one", "nobody".

هیچکس»، «هیچکس».

Now, these are sometimes confusing because especially here, "everyone" sounds like a

حالا، اینها گاهی اوقات گیج کننده هستند، زیرا به خصوص در اینجا، "همه" مانند

lot of people, right?

بسیاری از مردم به نظر می رسد، درست است؟

But the way you have to think about it is that in English, "everyone" is still "one"

اما روشی که باید در مورد آن فکر کنید این است که در انگلیسی، "همه" هنوز "یک"

and therefore singular, and "everyone" as a group is still "one group", and therefore

و بنابراین مفرد است، و "همه" به عنوان یک گروه هنوز "یک گروه" هستند و بنابراین

it's still singular.

هنوز هم مفرد است.

So, therefore, with all of these kind of

بنابراین، با همه این نوع

words, we need to use the singular verb "is".

کلمات، باید از فعل مفرد "is" استفاده کنیم.

"Everyone is", "someone is", "no one is".

«همه هستند»، «کسی هست»، «هیچکس نیست».

Okay?

باشه؟

And then whatever you want to say.

و بعد هر چی میخوای بگی

Okay?

باشه؟

"Everyone is happy", "everyone is here", "everyone is studying", whatever.

«همه خوشحال هستند»، «همه اینجا هستند»، «همه درس می‌خوانند»، هر چه باشد.

Okay?

But the main thing is that with all of these words, use the singular verb "is".

باشه؟

اما نکته اصلی این است که با همه این کلمات از فعل مفرد "is" استفاده کنید.

Okay?

باشه؟

All right.

خیلی خوب.

Now, let's go to a second category where sometimes students make mistakes.

حال برویم سراغ دسته دوم که گاهی دانش آموزان اشتباه می کنند.

"This", "that", "these", and "those".

«این»، «آن»، «اینها» و «آنها».

Now, "this" and "that", first of all, are singular.

حالا «این» و «آن» اولاً مفرد هستند.

Okay?

باشه؟

So, they take the verb "is".

پس فعل «است» را می گیرند.

"This is lovely", "that is lovely".

"این دوست داشتنی است"، "این دوست داشتنی است".

"These" and "those" are plural, so they take the plural verb "are".

«اِذا» و «آنها» جمع هستند، پس فعل جمع «اند» را می گیرند.

"These are lovely", "those are lovely".

"اینها دوست داشتنی هستند"، "آنها دوست داشتنی هستند".

Okay?

باشه؟

Let's say we're talking about flowers.

فرض کنید در مورد گل صحبت می کنیم.

All right?

Now, when we're...

خیلی خوب؟

حالا، وقتی ما...

When you're trying to understand "this" and

وقتی سعی می کنید "این" و "

"that", and "these" and "those", in case you

آن" و "اینها" و "آنها" را بفهمید، در صورتی که قبلاً به

haven't mastered it already, I do have a separate

آن تسلط ندارید ، من دقیقاً یک درس جداگانه دارم.

lesson exactly on that subject, which you

در مورد آن موضوع، که

can watch, because really, when we're talking

می توانید آن را تماشا کنید، زیرا واقعا، وقتی در

about "this" and "that", you're thinking about

مورد "این" و "آن" صحبت می کنیم، به دو چیز فکر می کنید

two things, which is why it's sometimes a little bit confusing.

، به همین دلیل است که گاهی اوقات کمی گیج کننده است.

First, you have to think about whether you're

ابتدا باید فکر کنید که آیا در

talking about something singular or plural.

مورد چیزی مفرد صحبت می کنید یا جمع.

Right?

درست؟

So, as I said, "this" and "that" is singular.

پس همانطور که گفتم «این» و «آن» مفرد است.

We're talking about one thing.

ما در مورد یک چیز صحبت می کنیم.

Right?

درست؟

"This book" or "that book".

«این کتاب» یا «آن کتاب».

Now, why am I pointing in two directions?

حالا چرا به دو جهت اشاره می کنم؟

Because the other thing that you have to keep

زیرا نکته دیگری که

in mind when you're choosing the word "this"

هنگام انتخاب کلمه "این"

or "that" is whether the thing is near or a little bit far.

یا "آن" باید در نظر داشته باشید این است که آن چیز نزدیک است یا کمی دور.

So, if it's near, we say "this", or if it's plural, we say "these".

پس اگر نزدیک باشد می گوییم «این» یا اگر جمع باشد «اینها».

If it's far, we say "that".

اگر دور باشد، می گوییم «آن».

If it's one thing that's far away, like "that

اگر یک چیز دور است، مانند «آن

book", but if it's far and it's more than

کتاب»، اما اگر دور باشد و بیش از

one, we say "those".

یک باشد، می گوییم «آنها».

So, it's like this.

بنابراین، آن را مانند این است.

"This book", "that book", "these books", "those books".

«این کتاب»، «آن کتاب»، «این کتاب‌ها»، «آن کتاب‌ها».

Okay?

باشه؟

Got it?

فهمیدم؟

All right.

So, that's why those words can sometimes be a

خیلی خوب.

بنابراین، به همین دلیل است که این کلمات گاهی اوقات ممکن است

little bit confusing, but just keep in mind,

کمی گیج کننده باشند، اما فقط به خاطر داشته باشید،

most of all, is it one thing you're talking about or is it more than one thing?

بیشتر از همه، آیا این یک چیزی است که در مورد آن صحبت می کنید یا بیش از یک چیز است؟

And if it's one thing, then say "is".

و اگر یک چیز است، بگویید "است".

If it's more than one thing, say "are".

اگر بیش از یک چیز است، بگویید «هستند».

All right?

خیلی خوب؟

Next.

This is probably the most confusing area, and

بعد.

این احتمالاً گیج‌کننده‌ترین ناحیه است و به این

that's because it has to do with something

دلیل است که با چیزی

called countable or non-countable or uncountable nouns.

به نام اسامی قابل شمارش یا غیرقابل شمارش یا غیرقابل شمارش ارتباط دارد.

What does all that mean?

آن چیز ها چه معنی ای می دهند؟

Okay, so let's look.

خوب، پس بیایید نگاه کنیم.

So, you could say "all" or "most" or "some" or "none", doesn't matter.

بنابراین، می توانید بگویید "همه" یا "بیشترین" یا "بعضی" یا "هیچ"، مهم نیست.

What matters is what's going to follow that.

مهم این است که چه چیزی به دنبال آن خواهد آمد.

Okay?

So, if we say, for example, "all of the information", we should say "is true".

باشه؟

بنابراین، اگر مثلاً بگوییم «تمام اطلاعات» باید بگوییم «درست است».

Why?

چرا؟

Because "information" is what we call an uncountable noun; we cannot count it.

زیرا «اطلاعات» چیزی است که ما اسم غیرقابل شمارش می نامیم; ما نمی توانیم آن را بشماریم

But here, if we look at this one, "all of the reports are".

اما در اینجا، اگر به این یکی نگاه کنیم، "همه گزارش ها هستند".

So, "reports" is a plural noun; it's a countable noun, something we can count.

پس «گزارش» اسم جمع است; این یک اسم قابل شمارش است، چیزی که ما می توانیم آن را بشماریم.

So, the countable nouns are plural or

بنابراین، اسامی قابل شمارش جمع یا

singular; depends what we are talking about.

مفرد هستند. بستگی دارد در مورد چه چیزی صحبت می کنیم

And the singular...

و مفرد...

The uncountable noun, like "information", is always singular.

اسم غیرقابل شمارش مانند «اطلاعات» همیشه مفرد است.

Okay?

باشه؟

Now, how do you know if a word is countable or uncountable?

حال، چگونه می توان فهمید که یک کلمه قابل شمارش است یا غیرقابل شمارش؟

Well, you can learn that.

خوب، شما می توانید آن را یاد بگیرید.

Okay?

One of the ways you can learn it is you can also download a resource that I've written

باشه؟

یکی از راه‌هایی که می‌توانید آن را یاد بگیرید این است که می‌توانید منبعی را که من

on engVid, and we have a list categorized-okay?-to

در engVid نوشته‌ام دانلود کنید، و ما فهرستی داریم که دسته‌بندی شده است-خوب؟-تا

explain to you exactly which nouns you can

به شما توضیح دهیم که دقیقاً کدام اسم‌ها را می‌توانید

count and which nouns you cannot count in English, and that's important because that

بشمارید و کدام اسم‌ها را نمی‌توانید در آن بشمارید. انگلیسی، و این مهم است، زیرا هر زمان که انگلیسی صحبت می‌کنید، این

issue can cause lots of problems whenever you speak English, even with basic verbs,

موضوع می‌تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند ، حتی با افعال اساسی

like "is" and "are", with the verb "to be".

مانند "is" و "are"، با فعل "to be".

Right?

Okay?

درست؟

باشه؟

So...

But to give you an example, "luggage" is a

بنابراین...

اما برای مثال زدن، «چمدان» یک

non-count verb, but "suitcases" is countable.

فعل غیر شمارش است، اما «چمدان» قابل شمارش است.

So, we would say, "All of the luggage is here."

بنابراین، می‌گوییم: " همه چمدان اینجاست."

Or, "All of the suitcases are here."

یا "همه چمدان ها اینجا هستند."

Okay?

باشه؟

So, you see what happened there?

خب، می بینید آنجا چه اتفاقی افتاده است؟

"All of them are", "all of it is".

"همه آنها هستند"، "همه آن هستند".

Okay?

So, the non-count is always singular.

باشه؟

بنابراین، عدم شمارش همیشه مفرد است.

Also, what else is singular?

همچنین مفرد دیگر چیست؟

And what else is considered a non-count verb...

و چه چیز دیگری فعل غیر شمارش محسوب می شود...

A non-count noun?

اسم غیر شماری؟

It's "subjects".

این "موضوعات" است.

For example, even though "mathematics" has an "s" and "economics" has an "s", it's not

به عنوان مثال، اگرچه "ریاضی" یک "s" و "اقتصاد" یک "s" دارد، اما

plural.

Okay?

جمع نیست.

باشه؟

So, we say "mathematics is easy", for example, or "economics is interesting".

پس مثلاً می گوییم «ریاضی آسان است» یا «اقتصاد جالب است».

Okay?

Not "are".

باشه؟

نه "هستند".

The same with subjects or languages, like "French" or "English".

در مورد موضوعات یا زبان‌ها، مانند «فرانسوی» یا «انگلیسی» نیز همین‌طور است.

"French is", "English is".

"فرانسوی است"، "انگلیسی است".

Okay?

باشه؟

And, again, also with a lot of abstract nouns.

و باز هم با تعداد زیادی اسم انتزاعی.

What do we mean by "abstract nouns"?

منظور ما از «اسم انتزاعی» چیست؟

They're not talking about physical things.

آنها در مورد چیزهای فیزیکی صحبت نمی کنند.

For example, "love" or "advice" or "education".

مثلاً «عشق» یا «نصیحت» یا «آموزش».

Right?

درست؟

It's not something we can hold in our hands, but it's...

این چیزی نیست که بتوانیم در دستان خود نگه داریم، اما این است...

So, it's called "abstract".

بنابراین، به آن «انتزاعی» می گویند.

And those are non-countable, so those are singular.

و آن ها غیرقابل شمارش هستند، پس آن ها مفرد هستند.

For example, "education is valuable", or we could say "these lessons", "these English

مثلاً «آموزش ارزشمند است» یا می‌توان گفت «این درس‌ها»، «این

lessons are valuable".

درس‌های انگلیسی ارزشمند هستند».

Okay?

باشه؟

So that became plural.

پس جمع شد.

"This education is valuable", "these lessons are valuable".

«این آموزش ارزشمند است»، «این درس ها ارزشمند است».

Okay?

So, you see that even a simple verb, like the

باشه؟

بنابراین، می بینید که حتی یک فعل ساده، مانند

verb "to be", you still have to understand

فعل "بودن"، هنوز باید به

clearly which one to use, when, and how to use it.

وضوح بفهمید که کدام یک، چه زمانی و چگونه از آن استفاده کنید.

So, I hope you've understood this.

بنابراین، امیدوارم که شما این را درک کرده باشید.

And if you want some more explanation, more

و اگر توضیح بیشتری می‌خواهید،

detailed explanation, I'm going to link below

توضیح دقیق‌تری می‌خواهید، من می‌خواهم در زیر

this lesson to a separate lesson just on this part, and on this one, and on this.

این درس به یک درس جداگانه فقط در این بخش، و در مورد این، و در مورد این پیوند دهم.

Okay?

باشه؟

So you can always go into further detail if you find that you're still making mistakes

بنابراین، اگر متوجه شدید که هنوز در حال اشتباه کردن هستید

or you want some further clarification.

یا می‌خواهید توضیح بیشتری بخواهید، همیشه می‌توانید وارد جزئیات بیشتر شوید.

Okay?

باشه؟

But let's go back and just see how well you've

اما بیایید به عقب برگردیم و ببینیم که

understood now what I explained here by doing

اکنون با انجام آخرین آزمون، آنچه را که در اینجا توضیح دادم چقدر خوب فهمیده‌اید

one last quiz.

.

All right?

So, here we go.

خیلی خوب؟

پس بزن که بریم.

Number one, everything blank ready.

شماره یک، همه چیز خالی آماده است.

So, you're going to choose between "is" or "are".

بنابراین، شما بین «است» یا «هستند» یکی را انتخاب کنید.

Okay?

باشه؟

What's the right answer?

پاسخ درست چیست؟

Think about what we learned.

به چیزهایی که یاد گرفتیم فکر کنیم.

It should be "everything is ready".

باید "همه چیز آماده است".

Okay?

باشه؟

Remember we said "everyone", "everybody", "everything", same principle.

به یاد داشته باشید که گفتیم «همه»، «همه»، «همه چیز»، همان اصل.

Okay?

باشه؟

"Somebody", "something", anything like that.

"کسی"، "چیزی"، هر چیزی شبیه آن.

Number two, "This cake _____ delicious."

شماره دو، "این کیک _____ خوشمزه است."

What should it be?

چه باید باشد؟

"This cake is delicious."

"این کیک خوشمزه است."

Okay?

باشه؟

Very good.

خیلی خوب.

Again, "this" means one, so we're talking

باز هم «این» به معنای یکی است، بنابراین

about singular, and the singular form of the

در مورد مفرد صحبت می کنیم و مفرد

verb "to be" is "is".

فعل «بودن» «است» است.

All right?

خیلی خوب؟

Number three, "Someone _____ in the car."

شماره سه، "یک نفر _____ در ماشین."

What should it be?

چه باید باشد؟

"Is" or "are"?

"هست" یا "هستند"؟

It should be "Someone is".

باید "کسی هست" باشد.

Okay?

باشه؟

Remember, again, "someone", "somebody",

دوباره "یکی"، "کسی"، "

"everyone", "everybody", "no one", "nobody".

همه"، "همه"، "هیچکس"، "هیچکس" را به خاطر بسپار.

Okay?

"Everything".

باشه؟

"همه چيز".

All right?

خیلی خوب؟

So, it's singular.

بنابراین، مفرد است.

"Someone is in the car."

"یکی در ماشین است."

Think of it as one.

آن را به عنوان یکی در نظر بگیرید.

Okay?

باشه؟

Whenever you see that word "one", remember that it's singular.

هر زمان که کلمه "یک" را دیدید، به یاد داشته باشید که مفرد است.

Whether it's "everyone" or "someone" or "no one", we're still talking about one.

چه «همه» یا «کسی» یا «هیچکس» باشد، ما هنوز در مورد یکی صحبت می کنیم.

All right.

خیلی خوب.

Oops.

اوه

Number four, "No one _____ at home."

شماره چهار، " هیچکس _____ در خانه نیست."

What's that?

آن چیست؟

What should it be?

چه باید باشد؟

"Is" or "are"?

"هست" یا "هستند"؟

I think I helped you a little bit just now.

فکر می کنم همین الان کمی به شما کمک کردم.

So, "No one is at home."

بنابراین، "هیچ کس در خانه نیست."

Okay?

Very good.

باشه؟

خیلی خوب.

Now, you might notice that the word "no one" is written as two words.

اکنون، ممکن است متوجه شوید که کلمه "هیچ کس" به صورت دو کلمه ای نوشته شده است.

Okay?

That's very common to write it as two words.

باشه؟

نوشتن آن به صورت دو کلمه ای بسیار معمول است.

Sometimes it's written with a little hyphen in the middle, but it's not written as one

گاهی اوقات با یک خط تیره در وسط نوشته می شود، اما

word as you see with all of the other examples.

همانطور که در تمام نمونه های دیگر مشاهده می کنید به صورت یک کلمه نوشته نمی شود.

Okay?

Like "someone", "everyone", those are all written as one word.

باشه؟

مانند "کسی"، "همه"، همه آنها به عنوان یک کلمه نوشته می شوند.

But "no one" should be written as two words or as one hyphenated word.

اما «هیچ کس» را باید به صورت دو کلمه یا یک کلمه خط فاصله نوشت.

All right?

So keep that in mind.

خیلی خوب؟

آن را به خاطر بسپار.

Number five, "Most of his advice is useful."

شماره پنج، "بیشتر توصیه های او مفید است."

or "Most of his advice are useful."

یا «بیشتر نصایح او مفید است».

Think about that.

بهش فکر کن.

We learned about it.

ما در مورد آن یاد گرفتیم.

It was the third category of things that we learned.

این دسته سوم چیزهایی بود که یاد گرفتیم.

So, what should it be?

بنابراین، چه چیزی باید باشد؟

"Most of his advice is useful."

بیشتر نصایح او مفید است».

Why?

چرا؟

Because "advice" is one of those non-count nouns.

چون «نصیحت» از آن اسم های غیر شماری است.

Right?

درست؟

So, therefore, we have to make it singular.

بنابراین، بنابراین، ما باید آن را مفرد کنیم.

All right?

خیلی خوب؟

Now, if it said, for example, "Most of his

حال اگر مثلاً می‌گفت: «اکثر

ideas" or "Most of his suggestions" or "Most

عقاید او» یا «اکثر پیشنهادات او» یا «اکثر

of his recommendations", those are all plural.

توصیه‌های او»، اینها همه جمع هستند.

"Ideas", right?

"ایده ها"، درست است؟

With an "s".

"Recommendations" with an "s".

با یک "s".

"توصیه ها" با "s".

"Suggestions" with an "s".

"پیشنهادات" با "s".

It doesn't mean that because there's an "s" it's always going to be plural, but in this

این بدان معنا نیست که چون یک "s" وجود دارد، همیشه جمع خواهد بود، اما در این

case, yes, because that's something we can count.

مورد، بله، زیرا این چیزی است که ما می توانیم حساب کنیم.

So then it would be "Most of his ideas are useful."

بنابراین این می تواند "بیشتر ایده های او مفید هستند."

"Most of his suggestions are useful."

بیشتر پیشنهادات او مفید است».

Okay?

باشه؟

But "advice" is singular because it's something we cannot count.

اما "نصیحت" مفرد است زیرا چیزی است که ما نمی توانیم آن را بشماریم.

And number six, "Those laptops _____ expensive."

و شماره شش، "آن لپ تاپ ها _____ گران هستند."

"Is expensive" or "are expensive"?

«گران است» یا «گران هستند»؟

"Those laptops are expensive."

"آن لپ تاپ ها گران هستند."

Okay?

Finally, we had an "are" because...

باشه؟

بالاخره یک «آر» داشتیم چون...

Why?

چرا؟

Because the word "those" already tells us we're talking about something plural, more

زیرا کلمه "آنها" قبلاً به ما می گوید که در مورد چیزی جمع صحبت می کنیم، بیش

than one.

از یک.

Okay?

See here, "Those laptops are expensive."

باشه؟

اینجا را ببینید، "آن لپ تاپ ها گران هستند."

Okay?

So, I hope you got those right, but in any case, you can always practice some more.

باشه؟

بنابراین، امیدوارم که این موارد را به درستی دریافت کرده باشید، اما در هر صورت، همیشه می توانید کمی بیشتر تمرین کنید.

Just go to our website at www.engvid.com,

فقط کافی است به وب سایت ما به آدرس www.engvid.com بروید

and there you can do a quiz on this and just

و در آنجا می توانید یک مسابقه در این مورد انجام دهید و فقط

really master the subject once and for all.

یک بار برای همیشه بر این موضوع مسلط شوید.

It's so important to say "is" and "are" properly.

بسیار مهم است که به درستی "هست" و "هستند".

But not only "is" and "are", any form of that verb.

اما نه تنها "هست" و "هستند"، هر شکلی از آن فعل.

"Is" and "are", of course, is in what tense?

«آیا» و «هستند» البته در چه زمانی است؟

The present tense.

زمان حال.

But if you're talking about the past tense, the same rules apply.

اما اگر در مورد زمان گذشته صحبت می کنید، همان قوانین اعمال می شود.

Everything that I explained to you is exactly

همه چیزهایی که برای شما توضیح دادم دقیقاً

the same, except that the words we're going

یکسان است، با این تفاوت که کلماتی که قرار است

to be using are "was" and "were".

استفاده کنیم «بود» و «بود» هستند.

So, "was" is the singular past tense of "is", right?

بنابراین، «بود» مفرد ماضی «است» است، درست است؟

And "were" is the past tense of "are", the past tense of the verb "to be", and that's

و «were» زمان گذشته «are» است، زمان گذشته فعل «بودن» است و آن

plural.

جمع است.

Okay?

So, in any of these, we could have said everything was ready.

باشه؟

بنابراین، در هر یک از اینها، می‌توانستیم بگوییم همه چیز آماده است.

This cake was delicious.

این کیک خوشمزه بود

Someone was in the car.

یک نفر در ماشین بود.

No one was at home.

هیچ کس در خانه نبود.

Most of his advice was useful, or those laptops were expensive.

بیشتر توصیه های او مفید بود یا آن لپ تاپ ها گران بودند.

Okay?

So, whether it's "is" or "are", or "was" or "were", the main thing is to understand the

باشه؟

بنابراین، چه «هست» یا «هستند»، چه «بود» یا «بود»، نکته اصلی درک

principles behind it, which I hope you've done.

اصول پشت آن است، که امیدوارم انجام داده باشید.

Okay?

And if you like this lesson, please subscribe

باشه؟

و اگر این درس را دوست دارید ، لطفاً

to my YouTube channel so you can get lots

در کانال یوتیوب من مشترک شوید تا بتوانید بسیاری

of other useful lessons to help you improve your English very quickly.

از درس های مفید دیگر را دریافت کنید تا به شما در بهبود سریع انگلیسی خود کمک کند.

Bye for now.

Thanks for watching.

فعلا خداحافظ.

ممنون از ملاحظه تان.