Learn English Tenses: PAST SIMPLE

In this class, you will learn how to use the past simple tense.

در این کلاس یاد می گیرید که چگونه از زمان گذشته ساده استفاده کنید.

This is one of the most exciting and important tenses in our series of English verb tenses.

این یکی از هیجان‌انگیزترین و مهم‌ترین زمان‌ها در مجموعه زمان‌های فعل انگلیسی ما است.

Why?

چرا؟

Because we use this tense so often to talk about all kinds of things.

زیرا ما اغلب از این زمان برای صحبت در مورد انواع چیزها استفاده می کنیم.

For example, you can use this tense to tell someone what you did yesterday.

به عنوان مثال، می‌توانید از این زمان برای اینکه به کسی بگویید دیروز چه کرده‌اید، استفاده کنید.

You can also use this tense to tell somebody what happened in the world 500 years ago.

شما همچنین می توانید از این زمان استفاده کنید تا به کسی بگویید 500 سال پیش در جهان چه اتفاقی افتاده است.

So, whatever you're trying to describe that happened before now, you can use the past

بنابراین، هر آنچه را که می‌خواهید توصیف کنید که قبلاً اتفاق افتاده است، می‌توانید از زمان گذشته ساده استفاده کنید

simple tense.

.

So, are you with me?

پس با من هستی؟

Are you ready to learn this tense?

آیا برای یادگیری این زمان آماده هستید؟

Let's get started.

بیایید شروع کنیم.

So, you see here on the board, I've shown a timeline.

بنابراین، می بینید که در اینجا روی تابلو، من یک جدول زمانی را نشان داده ام.

Here, we see "now", okay?

در اینجا، ما "اکنون" را می بینیم، خوب؟

And everything before now is in the past.

و همه چیز قبل از این در گذشته است.

So, when we talk about the past simple tense, we're talking about a time that is before

بنابراین، وقتی در مورد زمان گذشته ساده صحبت می کنیم، در مورد زمانی صحبت می کنیم که قبل از

now or in the past.

حال یا در گذشته است.

But past simple specifically talks about something that happened in the past and it's finished

اما گذشته ساده به طور خاص در مورد چیزی صحبت می کند که در گذشته اتفاق افتاده و تمام شده

and it's over, okay?

و تمام شده است، خوب؟

We can talk about an action, or an event, or a situation that started and ended in the

ما می توانیم در مورد یک عمل، یا یک رویداد، یا موقعیتی که در گذشته شروع شده و به پایان رسیده

past, okay?

است، صحبت کنیم، خوب؟

And that's shown here by these little Xs, these things happened before, okay?

و این در اینجا توسط این X های کوچک نشان داده شده است، این چیزها قبلا اتفاق افتاده است، خوب؟

So, now let's look at a little sample of what this tense sounds like when we actually use

بنابراین، اکنون بیایید به نمونه‌ای از این نگاه کنیم که وقتی واقعاً

it with a basic verb, the verb "to work".

آن را با یک فعل اصلی، فعل «کار کردن» استفاده می‌کنیم، به نظر می‌رسد.

So, in some ways, this is so easy because when we use the past simple tense with these

بنابراین، از برخی جهات، این کار بسیار آسان است زیرا وقتی ما از زمان گذشته ساده با اینها استفاده می کنیم

- all of these different subjects, right, you just have to learn one word.

- همه این موضوعات مختلف، درست است، شما فقط باید یک کلمه را یاد بگیرید.

So, for example, if our base verb is "to work", in the past we just say "worked".

بنابراین، برای مثال، اگر فعل پایه ما "کار کردن" باشد، در گذشته فقط می گوییم "کار کرد".

What did we do?

چه کار کردیم؟

We added "-ed".

ما "-ed" را اضافه کردیم.

So, say it after me: I worked.

پس بعد از من بگو: من کار کردم.

You worked.

تو کار کردی

We worked.

ما کار کردیم.

They worked.

آنها کار کردند.

He worked.

او کار می کرد.

She worked, and it worked.

او کار کرد و کار کرد.

That's it!

خودشه!

You just used the past simple tense.

شما فقط از زمان گذشته ساده استفاده کردید.

Good for you.

خوش به حالت.

Now, let's look at when we use the past simple tense, okay?

حالا بیایید ببینیم چه زمانی از زمان گذشته ساده استفاده می کنیم، خوب؟

So, we can use it with the time expression or without a time expression.

بنابراین، می توانیم آن را با عبارت زمان یا بدون بیان زمان استفاده کنیم.

What do I mean by that?

منظور من از آن چیست؟

Let's see.

اجازه بدید ببینم.

"Brian called last week."

"برایان هفته گذشته تماس گرفت."

So, when we say "last week", right, that's a time expression.

بنابراین، وقتی می گوییم "هفته گذشته"، درست است، این یک بیان زمانی است.

It's a word that tells us about time, like yesterday, last month, last year, okay, five

این کلمه ای است که به ما درباره زمان می گوید، مانند دیروز، ماه گذشته، سال گذشته، خوب، پنج

years ago, these are all time expressions.

سال پیش، اینها همه عبارات زمانی هستند.

So, of course, you can use a time expression with the past tense.

بنابراین، البته، می توانید از یک عبارت زمانی با زمان گذشته استفاده کنید.

What's the past tense here?

زمان گذشته اینجا چیست؟

This word: called.

این کلمه: نامیده می شود.

But you could also use the past simple tense without a time expression.

اما می توانید از زمان گذشته ساده بدون بیان زمانی نیز استفاده کنید.

So, you can simply say "I cooked dinner.", okay?

بنابراین، شما می توانید به سادگی بگویید "من شام پختم."، باشه؟

And as soon as I use this word "cooked", we know that we're talking about the past.

و به محض اینکه از این کلمه "پخته شده" استفاده می کنم، می دانیم که در مورد گذشته صحبت می کنیم.

Next, we can use the past simple tense to talk about the recent past or the distant

در مرحله بعد، می توانیم از زمان گذشته ساده برای صحبت در مورد گذشته نزدیک یا گذشته دور استفاده کنیم

past.

.

What do I mean by that?

منظور من از آن چیست؟

The recent past means something that just happened a short time ago, and the distant

گذشته نزدیک به معنای چیزی است که همین چند وقت پیش اتفاق افتاده است و

past means something that happened a long time ago.

گذشته دور به معنای چیزی است که مدت ها پیش اتفاق افتاده است.

Let's look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

"We visited her yesterday."

"ما دیروز او را ملاقات کردیم."

Okay, yesterday is not very long ago, so we could use it with the past simple.

بسیار خوب، دیروز خیلی گذشته نیست، بنابراین می توانیم آن را با گذشته ساده استفاده کنیم.

We could also use the past simple to talk about something that happened way back: "She

ما همچنین می‌توانیم از گذشته ساده برای صحبت در مورد اتفاقی که در گذشته رخ داده استفاده کنیم: "او

lived in London a long time ago.", alright?

مدت‌ها پیش در لندن زندگی می‌کرد."، خوب؟

So, it doesn't matter, we can use it in all these cases.

بنابراین، مهم نیست، ما می توانیم آن را در همه این موارد استفاده کنیم.

Next, we can use one verb, or we can use many verbs in the sentence, it doesn't matter.

بعد، می توانیم از یک فعل استفاده کنیم، یا می توانیم از افعال زیادی در جمله استفاده کنیم، مهم نیست.

Usually, they will all be in the past simple.

معمولاً همه آنها در گذشته ساده خواهند بود.

For example, we can use it for one action: "She talked to her manager.", right?

به عنوان مثال، ما می توانیم آن را برای یک عمل استفاده کنیم: "او با مدیر خود صحبت کرد."، درست است؟

What's the verb here?

فعل اینجا چیست؟

Talked.

صحبت کرد.

Or we can use it for many actions, in one sentence even: "They invited their friends,

یا می توانیم از آن برای بسیاری از اقدامات استفاده کنیم، حتی در یک جمله: "دوستان خود را دعوت کردند،

ordered pizza, and watched the game.", okay?

پیتزا سفارش دادند و بازی را تماشا کردند."، باشه؟

So here, we have three verbs.

بنابراین در اینجا، ما سه فعل داریم.

Doesn't matter, you can have as many verbs as you need to and it's not a problem.

مهم نیست، شما می توانید به تعداد مورد نیاز فعل داشته باشید و مشکلی نیست.

Most of the time, once you start in the past simple, you're going to stay in that tense

بیشتر اوقات، وقتی از گذشته ساده شروع می‌کنید، در همان زمان باقی می‌مانید

though, okay?

، خوب؟

And here, we have the other verbs in our examples.

و در اینجا، ما افعال دیگر را در مثال های خود داریم.

So, these are the main situations in which you can use freely and easily the past simple

بنابراین، اینها موقعیت های اصلی هستند که در آن می توانید آزادانه و به راحتی از

tense.

زمان گذشته ساده استفاده کنید.

Now, let's look at how we form the past simple tense.

حال، بیایید ببینیم چگونه زمان گذشته ساده را تشکیل می دهیم.

So, the first thing you have to remember when you're working with this tense, is that in

بنابراین، اولین چیزی که هنگام کار با این زمان باید به خاطر بسپارید این است که در

English, there are two kinds of verbs: regular verbs and irregular verbs.

زبان انگلیسی دو نوع فعل وجود دارد: افعال منظم و افعال بی قاعده.

How do we know which is which?

از کجا بفهمیم کدام کدام است؟

Well, it's kind of a little tricky, but the regular verbs are the ones that, in the past

خوب، کمی مشکل است، اما افعال منظم آنهایی هستند که در

tense, they just have "-ed" or "-d", they end like that.

زمان گذشته، فقط "-ed" یا "-d" دارند، آنها اینطور تمام می شوند.

For example: work becomes worked.

مثلا: کار تبدیل به کار می شود.

Clean becomes cleaned.

Clean تمیز می شود.

Watch becomes watched, right?

ساعت تبدیل به تماشا می شود، درست است؟

So, in all those cases, we see that there is a "-ed", this is the most common ending,

بنابراین، در تمام آن موارد، می بینیم که یک "-ed" وجود دارد، این رایج ترین پایان است،

we will see later there are a few other ways that we can do it, but usually we add "-ed",

بعداً خواهیم دید که چند راه دیگر وجود دارد که می توانیم آن را انجام دهیم، اما معمولا "-ed" را اضافه می کنیم،

but in the irregular verbs, that doesn't happen.

اما در افعال بی قاعده، این اتفاق نمی افتد.

We don't have a past tense form which has "-ed".

ما حالت ماضی نداریم که "-ed" داشته باشد.

In the irregular cases, sometimes the verb changes a little bit and sometimes it changes

در موارد بی قاعده گاهی فعل کمی تغییر می کند و گاهی کاملا تغییر می کند

completely.

.

You probably already have heard many of these words, though, so you probably do know them,

احتمالاً قبلاً بسیاری از این کلمات را شنیده‌اید، بنابراین احتمالاً آنها را می‌شناسید،

so let's look at the verb "go".

پس بیایید به فعل "go" نگاه کنیم.

In the past, it becomes "went".

در گذشته «رفت» می شود.

Completely different.

کاملا متفاوت.

See becomes saw.

ببینید تبدیل به اره می شود.

I see today, I saw yesterday.

امروز را می بینم، دیروز را دیدم.

Buy becomes bought.

خرید تبدیل به خرید می شود.

So, those are just some examples of the irregular ones, okay, there are many more and we're

بنابراین، اینها فقط چند نمونه از افعال نامنظم هستند، بسیار خوب، موارد دیگر وجود دارد و ما کمی بعداً

going to look at exactly how that works a little bit later, but for now, let's start

می خواهیم دقیقاً نحوه کارکرد آن را بررسی کنیم، اما در حال حاضر، اجازه دهید

with the regular verbs, okay, and I'll show you exactly what to do and how to use them

با افعال منظم شروع کنیم، okay, and I دقیقاً به شما نشان می دهد که چه کاری انجام دهید و چگونه از آنها

in a positive sentence, in a negative sentence, and in a question.

در یک جمله مثبت، در یک جمله منفی و در یک سوال استفاده کنید.

So, we already looked a little bit at the positive or affirmative sentence, and we saw

بنابراین، ما قبلاً کمی به جمله مثبت یا تأییدی نگاه کردیم و دیدیم

that all we do is we take the base form of our verb, so let's say our base verb here

که تمام کاری که می کنیم این است که شکل پایه فعل خود را می گیریم، بنابراین بیایید بگوییم که فعل پایه ما در

is the verb "to work", right?

اینجا فعل "کار کردن" است، درست است؟

This is the base form before we make any changes to it.

قبل از اینکه تغییری در آن ایجاد کنیم این فرم پایه است .

So, when we put it into the past simple tense, in this case, it's a regular verb, so we just

بنابراین، وقتی آن را در زمان گذشته ساده قرار می دهیم، در این مورد، یک فعل منظم است، بنابراین ما

add "-ed", and we can use that same verb for all of the subjects, right?

فقط "-ed" را اضافه می کنیم، و می توانیم از همان فعل برای همه موضوعات استفاده کنیم، درست است؟

You remember that from the beginning?

از اول یادت هست؟

I worked, you worked, we worked, they worked, he worked, she worked, it worked, you don't

من کار می کردم، شما کار می کردید، ما کار می کردیم، آنها کار می کردند، او کار می کرد، او کار می کرد، کار می کرد، لازم نیست

have to change it.

آن را تغییر دهید.

This is a lot easier, actually, in English than in many other languages where there are

این در واقع در انگلیسی بسیار ساده تر از بسیاری از زبان های دیگر است که در آن

different forms for every subject, so sometimes English is actually easier and might be easier

اشکال مختلف برای هر موضوع وجود دارد، بنابراین گاهی اوقات انگلیسی در واقع آسان تر است و ممکن است

than many other languages, okay?

از بسیاری از زبان های دیگر آسان تر باشد، خوب؟

So, that's for the positive sentence.

بنابراین، این برای جمله مثبت است.

Now, let's look at what happens when we make it negative, make a negative sentence, so

حالا بیایید ببینیم وقتی آن را منفی می کنیم چه اتفاقی می افتد ، یک جمله منفی می سازیم،

then we say, "I didn't work.".

پس می گوییم "من کار نکردم".

So, what happens here?

خب، اینجا چه اتفاقی می افتد؟

Here, you have to use a helping verb, which is the verb "do", in the past "did", and negative,

در اینجا باید از یک فعل کمکی استفاده کنید که فعل "کردن"، در گذشته "کرد" و منفی

"didn't".

"نکردم" است.

Didn't is the short form that we usually use in conversation.

آیا فرم کوتاهی است که معمولاً در مکالمه استفاده می کنیم .

We say, "I didn't work.", but what does it stand for?

ما می گوییم "من کار نکردم."، اما معنی آن چیست؟

Didn't is actually a short form, or a contraction, of two words: did not.

Didn't در واقع شکل کوتاه یا انقباض دو کلمه است: not.

So, you could say "We did not work.", but usually, if we're just speaking in regular

بنابراین، می توانید بگویید "ما کار نکردیم."، اما معمولاً، اگر فقط در مکالمه معمولی

conversation, we just say "We didn't work.".

صحبت می کنیم، فقط می گوییم "ما کار نکردیم".

Say it after me: We didn't work.

بعد از من بگو: ما کار نکردیم.

It's a little bit tricky to get it out of your mouth, but if you practice it, you'll

بیرون آوردن آن از دهان کمی دشوار است ، اما اگر آن را تمرین کنید، آن را

get it, alright?

دریافت خواهید کرد، خوب؟

Next, what happens when we ask a question?

بعد، وقتی سوالی می پرسیم چه اتفاقی می افتد؟

We have to use that same helping verb again, this time the order changes though, okay?

باید دوباره از همان فعل کمکی استفاده کنیم، اما این بار ترتیب تغییر می کند، خوب؟

So, we put "did" first.

بنابراین، ما "انجام" را در ابتدا قرار دادیم.

Did I work?

من کار کردم؟

Did you work?

کار کردی؟

Did we work?

ما کار کردیم؟

Did they work?

کار کردند؟

Did he work?

آیا او کار می کرد؟

Did she work?

آیا او کار می کرد؟

Did it work?

کار کرد؟

Okay.

باشه.

Now, did you realize something?

حالا متوجه چیزی شدی؟

Here, we had to change the verb, right?

در اینجا، ما مجبور شدیم فعل را تغییر دهیم، درست است؟

In the positive sentence, the verb changed, we added that "-ed" and we said, "They worked.",

در جمله مثبت فعل عوض شد، "-ed" را اضافه کردیم و گفتیم "آنها کار کردند"،

but here, what happened?

اما اینجا چه شد؟

We came back to the base form of the verb, right?

به شکل پایه فعل برگشتیم، درست است؟

We just said, "They didn't work.", and what happened with the question?

ما فقط گفتیم "آنها کار نکردند."، و سوال چه شد؟

We came back to the base form of the verb, we said "Did they work?"

برگشتیم به شکل پایه فعل، گفتیم کار کردند؟

So, the only place where you really need to change the verb at all, the regular verb,

بنابراین، تنها جایی که واقعاً نیاز به تغییر فعل دارید، فعل منظم

is here in a positive or affirmative sentence, okay?

، اینجا در یک جمله مثبت یا مثبت است، خوب؟

Now remember that when you're asking questions, first of all, this is just like a regular

حالا به یاد داشته باشید که وقتی سؤال می‌پرسید، اول از همه، این دقیقاً مانند یک سؤال معمولی است

question, right?

، درست است؟

"Did they work yesterday?", for example.

مثلاً «دیروز کار کردند؟»

You could also ask what's called a negative question.

همچنین می توانید بپرسید که به آن سوال منفی می گویند.

You could say something like "Didn't they work yesterday?

شما می توانید چیزی مانند "مگر آنها

I thought so."

دیروز کار نکردند؟"

Didn't you work yesterday?

دیروز کار نکردی؟

Okay?

باشه؟

It's possible, okay?

ممکن است، باشه؟

Or, you could ask a question that begins with one of the question words.

یا می‌توانید سؤالی بپرسید که با یکی از کلمات سؤالی شروع می‌شود.

What are the question words again?

دوباره کلمات سوال چیست؟

Who, what, when, where, why, how, how much, how many, right?

کی، چی، کی، کجا، چرا، چطور، چقدر، چند، درسته؟

So, then what happens?

خب، پس چه اتفاقی می افتد؟

We put it before this.

ما آن را قبل از این قرار دادیم.

We have to keep the same structure and we say, "Where did you work yesterday?"

باید همین ساختار را حفظ کنیم و می گوییم دیروز کجا کار کردی؟

"When did they work?"

"چه زمانی کار کردند؟"

"Why did he work?", okay?

"چرا او کار کرد؟"، خوب؟

So, just put the question word, if you have one, before "did", but we need the word "did"

بنابراین، فقط کلمه سوال را، اگر دارید، قبل از "کرد" قرار دهید، اما برای تشکیل سوال به کلمه "کرد" نیاز داریم

to form the question.

.

So, this is the entire structure of the past simple tense for regular verbs.

بنابراین، این کل ساختار زمان گذشته ساده برای افعال منظم است.

Now, let's look at some of the spelling changes we need to make when using the past simple

حال، اجازه دهید به برخی از تغییرات املایی که باید هنگام استفاده از زمان گذشته ساده ایجاد کنیم، نگاهی بیاندازیم

tense.

.

So, we already talked about the basic one, which is that you take the verb, the base

بنابراین، ما قبلاً در مورد اصلی صحبت کردیم، که این است که شما فعل،

form of the verb, and you add "-ed".

شکل پایه فعل را بگیرید و "-ed" را اضافه کنید.

So here, we have some examples.

بنابراین در اینجا، ما چند نمونه داریم.

Walk and walked.

راه افتاد و راه رفت.

Cook and cooked, right?

طبخ و پخته، درست است؟

We just needed to add "-ed", and that works for lots of the regular verbs, but there are

ما فقط نیاز داشتیم "-ed" را اضافه کنیم، و این برای بسیاری از افعال منظم کار می کند، اما

always some exceptions, and here are a few exceptions, okay?

همیشه برخی استثناها وجود دارد، و در اینجا چند استثنا وجود دارد، خوب؟

Sometimes, the verb itself, the base form of the verb ends with an "e" already, then

گاهی اوقات، خود فعل، شکل پایه فعل از قبل با "e" به پایان می رسد،

you don't need to add another "e", you just add "d", so bake and baked.

پس نیازی به اضافه کردن "e" دیگر ندارید، فقط "d" را اضافه می کنید، بنابراین bake and baked.

Use - used.

استفاده - استفاده می شود.

We just added the "d" there.

ما فقط "d" را در آنجا اضافه کردیم.

Next, if you have a verb that ends with a "y" and has a consonant before it, okay, consonant

در مرحله بعد، اگر یک فعل دارید که به "y" ختم می شود و قبل از آن یک صامت دارد، بسیار خوب، همخوان

means anything that's not a vowel.

به معنای هر چیزی است که مصوت نیست.

A vowel is A, E, I, O, U and a consonant is anything else but that vowel, okay?

یک مصوت A، E، I، O، U است و یک صامت چیزی جز آن مصوت است، خوب؟

So, if you have a word that ends with "y" and has a consonant before it, then what you

بنابراین، اگر کلمه ای دارید که به "y" ختم می شود و قبل از آن یک صامت دارد، پس کاری که

do is you cancel the "y", right, cancel the "y" and add "-ied", like you see here: cried.

انجام می دهید این است که "y" را لغو می کنید، درست است، "y" را لغو می کنید و "-ied" را اضافه می کنید، همانطور که در اینجا می بینید. : گریه کرد

Study - studied.

مطالعه - مطالعه شده.

Okay?

باشه؟

Got that?

گرفتش؟

And then we have one other pattern that you might see very often, and that is when we

و سپس یک الگوی دیگر داریم که ممکن است اغلب آن را ببینید، و آن زمانی است که

double the last letter and then add "-ed".

حرف آخر را دو برابر می کنیم و سپس "-ed" را اضافه می کنیم.

When do we do that?

چه زمانی این کار را انجام دهیم؟

If you look at the base form of the verb, from the end, okay, and you see that there

اگر به شکل پایه فعل، از آخر، خوب، نگاه کنید، و ببینید

is a consonant and a vowel and a consonant, alright, from the end, then we usually double

که یک صامت و یک مصوت و یک صامت وجود دارد، خوب، از آخر، پس معمولاً

the last letter as in stop - stopped.

حرف آخر را مانند توقف - متوقف می کنیم. .

Plan - planned.

طرح - برنامه ریزی شده

So, we doubled the last letter plus we added the "-ed".

بنابراین، ما حرف آخر را دو برابر کردیم و "-ed" را اضافه کردیم.

So, these are some of the basic ways in which you need to make spelling changes in the past

بنابراین، اینها برخی از راه‌های اساسی هستند که از طریق آن‌ها باید تغییرات املایی را در زمان

simple tense, but the best way for you to learn it is with these rules but also by just

گذشته ساده ایجاد کنید، اما بهترین راه برای یادگیری آن با این قوانین است، بلکه فقط

observing and paying attention every time you're reading English.

با رعایت و توجه در هر بار مطالعه انگلیسی.

Pay attention to the spelling so that you can master it.

به املا دقت کنید تا بتوانید به آن تسلط پیدا کنید.

Now, let's talk about pronunciation.

حالا بیایید در مورد تلفظ صحبت کنیم.

The pronunciation of past tense regular verbs depends not on the spelling but on the sound

تلفظ افعال منظم زمان گذشته نه به املا بلکه به

of the base form of the verb at the end.

صدای شکل پایه فعل در پایان بستگی دارد.

So, if the base form of the verb has a voiced sound, then we pronounce it with a "d".

بنابراین، اگر شکل پایه فعل دارای صدایی باشد، آن را با "د" تلفظ می کنیم.

What does that mean, voiced sound?

این یعنی چه صدایی؟

It means that when you say it, it has a little bit of vibration, it creates some vibration

یعنی وقتی می گویید کمی لرزش دارد،

or movement inside your vocal cords or your throat.

در داخل تارهای صوتی یا گلوی شما لرزش یا حرکت ایجاد می کند .

Consonants that do that, voiced consonants, are N, G, M, R, V, vowels, and so on.

صامت هایی که این کار را انجام می دهند، صامت های صدادار، N، G، M، R، V، مصوت ها و غیره هستند.

There are more, okay?

تعداد بیشتری وجود دارد، باشه؟

So, when you say these words, words that end with that kind of voiced sound in the base

بنابراین، وقتی این کلمات را می گویید، کلماتی که با آن نوع صدای صوتی در

form of the verb, like "learn", right?

شکل پایه فعل، مانند "یادگیری" به پایان می رسند، درست است؟

Charge, or play, call, right?

شارژ کنید، یا بازی کنید، تماس بگیرید، درست است؟

When you have those sounds, then you're going to say them with a "d".

وقتی آن صداها را دارید، آنها را با "d" بگویید.

For example: learned, charged, played, called, loved, seemed.

به عنوان مثال: آموخته، شارژ، بازی، صدا زد، دوست داشت، به نظر می رسید.

Okay?

باشه؟

Now, if the last sound of the base form of the verb is unvoiced, then that means that

حالا، اگر آخرین صدای شکل پایه فعل بدون صدا باشد، به این معنی است که

there's no vibration or almost no vibration, alright, when you say it.

هیچ ارتعاشی یا تقریباً هیچ لرزشی وجود ندارد، خوب، وقتی آن را می‌گویید.

Consonants like those are K, S, P, F, also words that end with a "CH" sound or "SH" sound,

صامت هایی مانند آن ها K، S، P، F، همچنین کلماتی که با صدای "CH" یا صدای "SH"

these are unvoiced, there's very little vibration, so for these kind of words, we have a "t"

ختم می شوند، بی صدا هستند، ارتعاش بسیار کمی دارند، بنابراین برای این نوع کلمات، ما یک "t" داریم.

or "tuh" sound at the end.

یا صدای "توح" در پایان.

For example: cooked, hoped, missed, washed, laughed, watched, okay?

به عنوان مثال: پخته، امید، از دست رفته، شسته، خندیده، تماشا، خوب؟

Got that?

گرفتش؟

Now, I know it's a little bit hard, like how are you going to remember like voiced, unvoiced,

حالا، می‌دانم که کمی سخت است، مثلاً چگونه می‌خواهی مثل صدادار

vibration, no vibration, movement, no movement?

، بدون صدا، ارتعاش، بدون لرزش، حرکت، بدون حرکت به یاد بیاوری؟

So, it is technical.

بنابراین، فنی است.

If you're very interested in the pronunciation and you want to understand it perfectly, then

اگر به تلفظ بسیار علاقه دارید و می خواهید آن را کاملاً درک کنید،

please study that in detail and you will be able to master it, okay?

لطفاً آن را با جزئیات مطالعه کنید و می توانید بر آن مسلط شوید، خوب؟

But otherwise, what you can do for these two columns is to listen carefully and for all

اما در غیر این صورت، کاری که می توانید برای این دو ستون انجام دهید این است که با دقت و برای همه

words, listen very carefully to good English teachers, good English speakers, and pay attention

کلمات گوش دهید، با دقت به معلمان خوب انگلیسی، انگلیسی زبانان خوب گوش دهید و

to these words, okay?

به این کلمات توجه کنید، خوب؟

Now, one category that's easier is when the base form of the verb ends with a "t" or a

اکنون، یکی از مقوله‌هایی که آسان‌تر است، زمانی است که شکل پایه فعل با صدای «t» یا

"d" sound.

«d» به پایان می‌رسد.

That means a "tuh" or "duh" sound.

این به معنای صدای "توح" یا "دح" است.

For example, want, right?

به عنوان مثال، می خواهید، درست است؟

We had the "t" sound, or need, we had the "d" sound, in those cases, it's really easy.

ما صدای "t" یا نیاز را داشتیم ، صدای "د" را داشتیم، در این موارد، واقعاً آسان است.

We just make the ending stronger and we say like a "ed" sound.

ما فقط پایان را قوی تر می کنیم و مانند یک صدای "اد" می گوییم.

For example: wanted, needed, invited, decided, started, ended.

به عنوان مثال: خواست، نیاز، دعوت، تصمیم، شروع، پایان یافت.

Okay?

باشه؟

So, those are the basic rules for pronouncing the regular past tense form of verbs.

بنابراین، اینها قوانین اساسی برای تلفظ فرم زمان گذشته منظم افعال هستند.

Now, let's practice what you've learned.

حالا بیایید آنچه را که یاد گرفته اید تمرین کنیم.

So, first, we'll take some sentences that are written in the present simple tense and

بنابراین، ابتدا جملاتی را که در زمان حال ساده نوشته شده اند

we'll change them into sentences into the past simple tense, okay?

می گیریم و آنها را به جملات به زمان گذشته ساده تبدیل می کنیم، خوب؟

These are just positive sentences, not negative and not questions.

اینها فقط جملات مثبت هستند، نه منفی و نه پرسشی.

So, number one: I play tennis.

بنابراین، شماره یک: من تنیس بازی می کنم.

In the past, what does that become?

در گذشته، آن چه می شود؟

Played.

بازی کرد.

I played tennis, right?

من تنیس بازی کردم، درسته؟

Good.

خوب

Next: They study math.

بعدی: ریاضی می خوانند.

What does that become in the past?

در گذشته چه می شود؟

They - yes, studied.

آنها - بله، مطالعه کردند.

They studied math, and remember, the spelling changed because it's a "y" here, becomes "-ied",

آنها ریاضی مطالعه کردند، و به یاد داشته باشید، املا تغییر کرد زیرا در اینجا یک "y" است، "-ied" می شود،

good.

خوب است.

Now, let's take some sentences which are already in the past but they're positive sentences

حالا بیایید جملاتی را که قبلاً در گذشته هستند اما جملات مثبت هستند، در نظر بگیریم

and change them to make them negative sentences.

و آنها را تغییر دهیم تا آنها را به جملات منفی تبدیل کنیم.

Number three: It rained becomes - what?

شماره سه: باران شد - چی؟

What do we need?

چه چیزی نیاز داریم؟

It didn't rain.

باران نبارید

Remember?

یاد آوردن؟

We come back to the base form of the verb here after the negative sentence, right?

ما در اینجا بعد از جمله منفی به شکل پایه فعل برمی گردیم، درست است؟

It didn't rain.

باران نبارید

Number four: John called.

شماره چهار: جان زنگ زد.

Make it negative: John didn't call.

منفی کن: ​​جان زنگ نزد.

Again, we've come back to the base form of the verb.

دوباره به شکل پایه فعل برگشتیم.

You've got it.

گرفتیش.

Okay, next, let's do a few questions, alright?

خوب، بعد، بیایید چند سوال انجام دهیم، خوب؟

Number five: Alex sent the email.

شماره پنج: الکس ایمیل را ارسال کرد.

So, you want to know if Alex did that, so how would you start that question?

بنابراین، می خواهید بدانید که آیا الکس این کار را کرده است، پس چگونه این سوال را شروع می کنید؟

You'd start with the word "Did", right?

شما با کلمه "آیا" شروع می کنید، درست است؟

Did Alex send the email?

آیا الکس ایمیل را ارسال کرده است؟

Okay?

باشه؟

Did Alex send?

الکس فرستاد؟

Here, it was "Alex sent", but we're coming back to what?

در اینجا، "الکس فرستاده شد" بود، اما ما به چه چیزی برمی گردیم؟

The base form of the verb, yes.

شکل پایه فعل، بله.

Did Alex send the email, okay?

آیا الکس ایمیل فرستاد، باشه؟

Very good.

خیلی خوب.

And, of course, we had to start with "did", that helping verb that we use with questions

و البته باید با «کرد» شروع می‌کردیم، آن فعل کمکی که با سؤالات

and with negative sentences.

و جملات منفی استفاده می‌کنیم.

Alright.

بسیار خوب.

Number six: They stayed at the hotel.

شماره شش: در هتل اقامت کردند.

So, you want to ask a question now that starts with "Where".

بنابراین، اکنون می خواهید یک سوال بپرسید که با "کجا" شروع می شود.

What do you need to say after that?

بعد از آن چه باید گفت؟

Where did they stay?

کجا ماندند؟

Right?

درست؟

Because even if you add the question word, you're still going to need to have that "did"

زیرا حتی اگر کلمه سوال را اضافه کنید، باز هم باید آن "کرد"

and then your subject and then the verb in the base form, okay, good.

و سپس موضوع و سپس فعل در شکل پایه را داشته باشید، خوب، خوب.

Number seven: She arrived at 6:00.

شماره هفت: ساعت 6:00 وارد شد.

Now, your question is asking about "When".

حالا سوال شما در مورد "چه زمانی" است.

When did she arrive?

او کی آمد؟

Okay?

باشه؟

Again, we've come back to the base form of the verb, okay?

دوباره به شکل پایه فعل برگشتیم، باشه؟

Very good.

خیلی خوب.

So, if you've got these right, that means you've understood it, and if you haven't,

بنابراین، اگر این موارد را درست فهمیده باشید، به این معنی است که آن را درک کرده‌اید، و اگر این کار را نکرده‌اید

we're going to practice a little bit more as we go along.

، با ادامه کار، کمی بیشتر تمرین می‌کنیم.

Now, let's look at how to form the past simple tense with irregular verbs.

حال بیایید نحوه تشکیل زمان گذشته ساده با افعال بی قاعده را بررسی کنیم.

So, once again, what's an irregular verb?

بنابراین، یک بار دیگر، یک فعل بی قاعده چیست؟

That's a verb where the past tense form is quite different or sometimes completely different

این یک فعل است که در آن شکل زمان گذشته کاملاً متفاوت است یا گاهی اوقات کاملاً متفاوت

from the regular base form of the verb.

از شکل پایه منظم فعل است.

Let's look at an example here.

بیایید به یک مثال در اینجا نگاه کنیم.

Our base verb is going to be the verb "to go", alright?

فعل پایه ما قرار است فعل " go" شود، خوب؟

This is our base verb.

این فعل پایه ماست.

So, in the past, in a positive sentence, what do we say?

پس در گذشته در یک جمله مثبت چه می گوییم؟

I went.

من رفتم.

Go becomes went.

برو می شود رفت.

And again, it will be the same for all of the subjects.

و باز هم برای همه موضوعات یکسان خواهد بود .

I went, you went, we went, they went, he went, she went, it went, right?

من رفتم تو رفتی ما رفتیم اونا رفت اون رفت اون رفت درسته؟

So, go becomes went.

بنابراین، برو می شود رفت.

How do you know that?

شما از کجا می دانید؟

You just have to learn it.

شما فقط باید آن را یاد بگیرید.

You have to memorize it.

شما باید آن را حفظ کنید.

You have to remember it, okay?

باید به خاطر بسپاری، باشه؟

There is no other way, really.

راه دیگه ای نیست واقعا

Next, when we go to the negative sentence, so, it's the same principle as we learned

بعد، وقتی به سمت جمله منفی می رویم، بنابراین، همان اصلی است که

for the regular verbs.

برای افعال منظم یاد گرفتیم.

We're going to back to the base form of the verb, let's see how it sounds.

ما به شکل پایه فعل برمی گردیم ، بیایید ببینیم چگونه به نظر می رسد.

So, positive: I went.

بنابراین، مثبت: من رفتم.

Negative: I didn't go.

منفی: نرفتم.

We've come back, right, to the base form of the verb here.

ما در اینجا به شکل پایه فعل برگشتیم.

I didn't go.

من نرفتم

And again, didn't is a contraction or short form for the words "did not", but again, in

و باز هم، didn't یک انقباض یا شکل کوتاه برای کلمات "نکردم" است، اما باز هم، در

conversation, we're just going to say "didn't".

مکالمه، ما فقط می‌خواهیم بگوییم "نکردم".

So, I didn't go.

پس من نرفتم

Question, again, we need that helping verb "did" in the negative and in the question,

سوال، باز هم به آن فعل کمکی "کرد" در منفی و در سوال نیاز داریم،

so the question becomes "Did you go?".

بنابراین سوال تبدیل به "آیا رفتی؟" می شود.

Again, we're coming back to that base form of the verb, okay?

باز هم به آن شکل پایه فعل برمی گردیم ، خوب؟

So, that part is the same.

بنابراین، آن بخش همان است.

The principle is the same.

اصل همین است.

The way that we form those verbs is the same for regular and irregular, just with irregular,

روشی که ما آن افعال را تشکیل می دهیم برای منظم و بی قاعده یکسان است، فقط با نامنظم،

you have to learn what is that past tense form for the verb, okay?

شما باید یاد بگیرید که آن شکل زمان گذشته برای فعل چیست، خوب؟

But otherwise, it's really the same thing, so once you've learned it for regular verbs,

اما در غیر این صورت، واقعاً همان چیزی است، بنابراین وقتی آن را برای افعال معمولی یاد گرفتید،

you can apply the same rules to work on these verbs, okay?

می توانید همان قوانین را برای کار روی این افعال اعمال کنید، خوب؟

And remember the same style works here, so if you need to add a question word: Where

و به یاد داشته باشید که همین سبک در اینجا کار می کند، بنابراین اگر لازم است یک کلمه سوال اضافه کنید:

did you go?

کجا رفتی؟

When did you go?

کی رفتی؟

How did you go?

چطور رفتی؟

Why did you go?

چرا رفتی؟

Right?

درست؟

We just put it just here, before the "did", but we have to keep this order, alright?

ما فقط آن را اینجا قرار دادیم، قبل از "کرد"، اما باید این دستور را حفظ کنیم، خوب؟

Now, just to show you that you've got it, let's try with another irregular verb: buy.

اکنون، فقط برای اینکه به شما نشان دهیم که آن را دارید، بیایید با یک فعل بی قاعده دیگر امتحان کنیم: خرید.

So, buy is the base form of the verb.

بنابراین، خرید، شکل پایه فعل است.

What does it become in the past, have you heard it?

در گذشته چه می شود، آیا آن را شنیده اید؟

Every day, I buy a newspaper.

هر روز یک روزنامه می خرم.

Yesterday, I bought, okay?

دیروز خریدم، باشه؟

So, that word, for example, is spelled like this: bought.

بنابراین، آن کلمه، برای مثال، این گونه نوشته می شود: خریده.

I bought a newspaper.

روزنامه خریدم.

Yesterday, I didn't buy, right, we're coming back to the base form of the verb, and Did

دیروز نخریدم درسته به شکل پایه فعل برمیگردیم و خریدی؟

you buy?

Good.

خوب

Let's try it with the verb sell.

بیایید آن را با فعل sell امتحان کنیم.

So, this is in the regular base form of the verb.

بنابراین، این در شکل پایه منظم فعل است.

The past tense of sell is sold, okay?

زمان گذشته فروش فروخته شد، باشه؟

So, he sold his car.

بنابراین، او ماشین خود را فروخت.

He didn't sell his car.

ماشینش را نفروخت

Did he sell his car?

ماشینش را فروخت؟

Okay?

باشه؟

So, when you can do that, right, the positive, the negative, and the question, then you can

بنابراین، وقتی بتوانید این کار را انجام دهید، درست، مثبت ، منفی، و سوال، آنگاه می توانید

express whatever you need to express in the past continuous tense - sorry, the past simple

هر آنچه را که نیاز دارید در زمان گذشته استمراری بیان کنید - ببخشید، زمان گذشته ساده

tense, even with irregular verbs.

، حتی با افعال نامنظم.

Alright?

بسیار خوب؟

Now, let's do some practice with the irregular verbs.

حالا بیایید با افعال بی قاعده تمرین کنیم .

Now, I realize that you might not know all the answers here unless you have heard these

حالا، متوجه شدم که ممکن است تمام پاسخ‌ها را در اینجا ندانید، مگر اینکه قبلاً این

verbs before, okay?

افعال را شنیده باشید، خوب؟

But don't worry, we'll do it together.

اما نگران نباشید، ما با هم این کار را انجام می دهیم.

If you know them, you can help me to fill them out, and otherwise just follow along,

اگر آنها را می شناسید، می توانید به من کمک کنید تا آنها را پر کنم، و در غیر این صورت فقط آنها را دنبال کنید،

alright?

خوب است؟

So, first we're going to take three verbs in the present simple tense, their base form,

بنابراین، ابتدا سه فعل در زمان حال ساده، شکل پایه آنها را می

and we're going to write them in the past tense form, and these are all irregular verbs.

گیریم، و آنها را در زمان گذشته می نویسیم ، و اینها همه افعال بی قاعده هستند.

So, let's take the verb "forget", and if we want to put it into the past, what will it

بنابراین، بیایید فعل "فراموش کردن" را بگیریم، و اگر بخواهیم آن را در گذشته قرار دهیم، چه می

become?

شود؟

We _______ our tickets.

ما _______ بلیط هایمان را داریم.

We - do you know this word?

ما - آیا این کلمه را می دانید؟

Forgot - forgot our tickets.

فراموش کردم - بلیط های ما را فراموش کرده ایم.

Okay?

باشه؟

So, if you don't know it, this is a good time to learn it.

بنابراین، اگر آن را نمی دانید، اکنون زمان خوبی برای یادگیری آن است.

Also, learn what the word is, learn how to pronounce it, learn how to spell it, spelling

همچنین، یاد بگیرید که کلمه چیست، یاد بگیرید چگونه آن را تلفظ کنید، یاد بگیرید چگونه آن را املا کنید،

the irregular verbs also is something that you need to learn.

املای افعال نامنظم نیز چیزی است که باید یاد بگیرید.

There are no 100% rules, but there are patterns for the spelling and the verbs fall into some

هیچ قاعده 100% وجود ندارد، اما الگوهایی برای املا وجود دارد و افعال در برخی

groups and you might see some patterns there for spelling, but otherwise you kind of have

گروه‌ها قرار می‌گیرند و ممکن است الگوهایی را برای املا در آنجا ببینید، اما در غیر این صورت باید

to learn them as you go along, alright?

هرچه پیش می‌روید آنها را یاد بگیرید، خوب؟

So, number two: sleep.

بنابراین، شماره دو: خواب.

Let's change that into the past.

بیایید آن را به گذشته تغییر دهیم.

She _______ early.

او زود _______

The past tense of sleep is: She slept early.

زمان گذشته خواب این است: او زود خوابید.

Say it after me: slept.

بعد از من بگو: خوابید.

Good.

خوب

Teach.

آموزش دهید.

He ________ science.

او ________ علم.

Past tense of teach - taught.

زمان گذشته تدریس - آموزش داده شد.

Taught.

تدریس.

Say it after me: taught.

بعد از من بگو: تعلیم داد.

Good.

خوب

Now, here, we have the past tense form already of these irregular verbs, but we're going

اکنون، در اینجا، ما از قبل شکل زمان گذشته این افعال بی قاعده را داریم، اما می خواهیم این کار

to do is we're going to take this sentence a negative sentence, alright?

را انجام دهیم، آیا این جمله را یک جمله منفی می گیریم، خوب؟

So, the verb is spoke.

بنابراین، فعل صحبت می شود.

Spoke is the past tense of which verb?

Spoke زمان گذشته کدام فعل است؟

Speak, good.

خوب صحبت کن.

So, now how do we make it negative here?

خب، حالا چگونه آن را در اینجا منفی کنیم؟

They didn't speak Spanish, okay?

آنها اسپانیایی صحبت نمی کردند، خوب؟

They spoke Spanish.

آنها اسپانیایی صحبت می کردند.

They didn't speak Spanish.

آنها اسپانیایی صحبت نمی کردند.

Remember, we're coming back always to the base form of the verb.

به یاد داشته باشید، ما همیشه به شکل پایه فعل برمی گردیم.

Next: this is actually an interesting irregular verb because it doesn't change.

بعدی: این در واقع یک فعل بی قاعده جالب است زیرا تغییر نمی کند.

The present tense form is hurt, the past tense form is also hurt, and that's why it's an

حالت زمان حال hurt است، حالت گذشته نیز صدمه دیده است و به همین دلیل

irregular verb, because it doesn't change.

فعل بی قاعده است، زیرا تغییر نمی کند.

But it doesn't change in this particular way, alright?

اما به این شکل خاص تغییر نمی کند، خوب؟

So, hurt, right, becomes - when it's negative - It didn't hurt.

بنابراین، صدمه، درست، تبدیل می شود - وقتی منفی است - صدمه ای نداشت.

Okay.

باشه.

Good.

خوب

Past tense of the verb: knew.

زمان ماضی فعل: می دانست.

Knew is the past tense of which verb?

می دانستید زمان گذشته کدام فعل است؟

Know, okay?

میدونی، باشه؟

Know.

بدانید.

So, how do we make this a negative sentence?

بنابراین، چگونه این جمله را منفی کنیم؟

I didn't know you were here.

نمیدونستم اینجایی

I knew you were here.

میدونستم اینجایی

I didn't know you were here.

نمیدونستم اینجایی

It hurt.

درد داشت.

It didn't hurt.

دردی نداشت.

They spoke Spanish.

آنها اسپانیایی صحبت می کردند.

They didn't speak Spanish, okay?

آنها اسپانیایی صحبت نمی کردند، خوب؟

You have to feel the rhythm, hear the rhythm, say it aloud lots of times, and it will help

شما باید ریتم را احساس کنید، ریتم را بشنوید، بارها آن را با صدای بلند بگویید، و این به شما کمک می کند

you to remember the rules, alright?

تا قوانین را به خاطر بسپارید، خوب؟

Next, we're going to make some questions.

در مرحله بعد، چند سوال مطرح می کنیم.

Number seven: I met your manager at the meeting.

شماره هفت: در جلسه با مدیر شما آشنا شدم.

The past tense verb here is what?

فعل زمان گذشته در اینجا چیست؟

Met, right?

ملاقات کرد، درست است؟

I met your manager at the meeting.

من در جلسه با مدیر شما آشنا شدم.

The question word we're using is "Where".

کلمه سوالی که ما استفاده می کنیم "کجا" است.

So, what do we say after that?

خب بعدش چی میگیم؟

Where did you meet my manager?

کجا با مدیر من آشنا شدید؟

Okay?

باشه؟

Again, question word, but after that, we still have to keep the form for questions with "Did

باز هم کلمه سوال، اما بعد از آن، همچنان باید فرم سوالات را با "آیا

you meet".

ملاقات کردید" نگه داریم.

Where did you meet?

کجا آشنا شدید؟

Number eight: She gave John $50.

شماره هشت: او به جان 50 دلار داد.

So, what's the verb?

بنابراین، فعل چیست؟

Gave, gave is the past tense of which verb?

داد، داد فعل ماضی کدام فعل است؟

Give, good.

بده، خوب

So, how much did she give John?

پس چقدر به جان داد؟

Okay?

باشه؟

So, you see the pattern, you've learned it, you've practiced it, and a little more practice

بنابراین، شما الگو را می بینید، آن را یاد گرفته اید، آن را تمرین کرده اید، و کمی بیشتر تمرین

and you'll feel very comfortable making these kind of changes from a positive sentence to

می کنید و احساس راحتی می کنید که این تغییرات را از یک جمله مثبت به

a negative sentence or a question, whatever you need to say or write.

یک جمله منفی یا یک سوال، هر چه که می خواهید انجام دهید. نیاز به گفتن یا نوشتن

Next, let's look at how to give short answers with the past simple tense using both the

در مرحله بعد، بیایید ببینیم که چگونه با استفاده از

regular verbs and irregular verbs, okay?

افعال منظم و افعال بی قاعده پاسخ های کوتاه با زمان گذشته ساده بدهیم، خوب است؟

So, let's take the first one: Did Jack finish his report?

بنابراین، بیایید مورد اول را در نظر بگیریم: آیا جک گزارش خود را به پایان رساند؟

So, if somebody asked you that, as we said before, we don't usually give, like, a full

بنابراین، اگر کسی از شما بپرسد که، همانطور که قبلاً گفتیم، معمولاً پاسخ کاملی نمی دهیم

answer: Yes, Jack finished the report, you just say something short.

: بله، جک گزارش را تمام کرد، شما فقط یک چیز کوتاه بگویید.

So, you say, for example, "Yes, he did.", if it's a positive answer and you know to

بنابراین، مثلاً می‌گویید «بله، او گفت.»، اگر پاسخ مثبت است و می‌دانید که این را

say that because the question starts with "Did".

بگویید زیرا سؤال با «آیا» شروع می‌شود.

So, we say "Yes, he did.", and that cannot be shortened.

بنابراین، ما می گوییم "بله، او انجام داد."، و نمی توان آن را کوتاه کرد.

No contraction allowed there, or "No, he didn't.", alright?

هیچ انقباضی در آنجا مجاز نیست، یا "نه، او انجام نداد."، خوب؟

And again, we get "didn't" from this "did", alright?

و باز هم از این «کردم» «نگرفتیم»، خوب؟

It's coming from there, so the way that the question is asked is the way you can answer.

از آنجا می آید، بنابراین روشی که سوال پرسیده می شود راهی است که شما می توانید پاسخ دهید.

That will help you.

که به شما کمک خواهد کرد.

The next question: Did the flight leave on time?

سوال بعدی: آیا پرواز به موقع انجام شد؟

"Yes, it did.", no contraction possible, or "No, it didn't.", alright?

"بله، انجام شد."، هیچ انقباضی امکان پذیر نیست، یا "نه، نشد."، خوب؟

Again, you see that you can use the word from the question to answer the question, alright?

باز هم می بینید که می توانید از کلمه سوال برای پاسخ به سوال استفاده کنید، خوب؟

And here's the last one for you and I'm just going to give you one option here: Did you

و در اینجا آخرین مورد برای شما است و من فقط یک گزینه را در اینجا به شما می دهم: آیا

understand the past simple?

گذشته ساده را فهمیدید؟

So, I hope you're saying "Yes, I did.", right?

بنابراین، امیدوارم که بگویید "بله، گفتم."، درست است؟

Here we go.

در اینجا ما می رویم.

We're not even going to talk about the last option because I'm positive that you have

ما حتی در مورد آخرین گزینه صحبت نمی کنیم زیرا من مطمئن هستم که شما

learned quite a lot, alright?

چیزهای زیادی یاد گرفته اید، خوب؟

So, this is how we give the short answers in the past simple tense.

بنابراین، اینگونه پاسخ های کوتاه را در زمان گذشته ساده می دهیم.

Now, we'll look at some common mistakes that students make when using the past simple tense,

اکنون، برخی از اشتباهات رایجی که دانش آموزان هنگام استفاده از زمان گذشته مرتکب می شوند را بررسی خواهیم کرد

and you can help me to correct them.

و شما می توانید در اصلاح آنها به من کمک کنید.

So, sometimes the mistake is that the student is using the wrong tense.

بنابراین، گاهی اوقات اشتباه این است که دانش آموز از زمان اشتباه استفاده می کند.

For example - these are all mistakes.

به عنوان مثال - اینها همه اشتباه هستند.

We're going to correct them together, but first let's read what's wrong.

ما با هم آنها را تصحیح می کنیم، اما ابتدا بیایید بخوانیم مشکل چیست.

"I give him the laptop yesterday."

دیروز لپ تاپ را به او دادم.

So, this sentence is about the past because it says "yesterday", but the person used a

بنابراین، این جمله مربوط به گذشته است زیرا می گوید "دیروز"، اما فرد

verb in the present tense: give.

در زمان حال از فعل استفاده می کند: دادن.

So, how do we correct it?

بنابراین، چگونه آن را اصلاح کنیم؟

We correct it by changing "give" to "gave".

ما آن را با تغییر "دادن" به "داد" اصلاح می کنیم.

I gave him the laptop yesterday.

لپ تاپ رو دیروز بهش دادم

So, you always need to make sure that you're using the right tense.

بنابراین، همیشه باید مطمئن شوید که از زمان مناسب استفاده می کنید.

Next, sometimes the verb form is wrong.

بعد، گاهی اوقات شکل فعل اشتباه است.

For example, "She writed the report."

به عنوان مثال، "او گزارش را نوشت."

So, let's suppose this is in the past, so is that a word?

بنابراین، بیایید فرض کنیم این در گذشته است، پس این یک کلمه است؟

It's not correct, okay?

درست نیست، باشه؟

So, this is an irregular verb, the verb "write" is irregular and the past tense of the verb

بنابراین، این یک فعل بی قاعده است، فعل "نوشتن " بی قاعده و زمان گذشته فعل

"write" is "wrote".

"نوشتن" "نوشتن" است.

She wrote the report, alright?

او گزارش را نوشت، خوب؟

So, sometimes, that's the mistake.

بنابراین، گاهی اوقات، این اشتباه است.

Let's look at a negative sentence: They didn't called.

بیایید به یک جمله منفی نگاه کنیم: آنها تماس نگرفتند.

What mistake does the student make here?

دانش آموز اینجا چه اشتباهی می کند؟

Remember the rule?

قانون را به خاطر دارید؟

Whenever we have a negative sentence, we come back to using what?

هر زمان که یک جمله منفی داریم، دوباره به استفاده از چه چیزی برمی گردیم؟

The base form of the verb.

شکل پایه فعل.

But this student forgot, so it should be "They didn't call.", right?

اما این دانش آموز فراموش کرده است، بنابراین باید "آنها تماس نگرفتند" باشد، درست است؟

Good.

خوب

Next: Did you had lunch?

بعدی: ناهار خوردی؟

Again, what happened?

بازم چی شد؟

The student forgot that you come back to the base form of the verb.

دانش آموز فراموش کرده است که شما به شکل پایه فعل بر می گردید.

So, it should be, even if the question, "Did you have lunch?".

بنابراین، باید باشد، حتی اگر سؤال " آیا ناهار خوردید؟"

Let's say these again: She wrote the report.

اینها را دوباره بگوییم: او گزارش را نوشت.

They didn't call.

زنگ نزدند

Did you have lunch?

ناهار خوردی؟

Okay?

باشه؟

Good.

خوب

Sometimes the mistake is in spelling.

گاهی اشتباه در املایی است.

For example, this person wrote "He stoped smoking."

به عنوان مثال، این شخص نوشته است "او سیگار را ترک کرد".

So here, what did we need to do, do you remember when we learned about the spelling?

بنابراین، در اینجا، چه کاری باید انجام می‌دادیم، یادت می‌آید وقتی در مورد املا یاد گرفتیم؟

This should be "He stopped smoking.", okay?

این باید "او سیگار را ترک کرد" باشد، خوب؟

Because we had consonant-vowel-consonant for "stop" and then we need to double the last

چون برای "توقف" صامت-واکه-صامت داشتیم و سپس باید حرف آخر را دو برابر کنیم

letter and add "-ed", alright?

و "-ed" را اضافه کنیم، خوب؟

Good.

خوب

And sometimes, the mistake is that the helping verb "did" is forgotten.

و گاهی اوقات، اشتباه این است که فعل کمکی "کرد" فراموش می شود.

For example, these are questions.

مثلاً اینها سؤالاتی است.

"You wake up early?"

"تو زود بیدار میشی؟"

Now, if someone said that, would the other person understand?

حالا اگه یکی اینو بگه اون طرف میفهمه؟

Probably they would understand.

احتمالا می فهمیدند.

Is it correct English?

آیا انگلیسی صحیح است؟

No, it's not.

نه اینطور نیست.

So, let's fix it.

بنابراین، بیایید آن را درست کنیم.

What do we need to do?

باید چکار کنیم؟

We need to add which word?

کدام کلمه را باید اضافه کنیم؟

What's the helping verb that we use?

فعل کمکی که استفاده می کنیم چیست؟

Did.

انجام داد.

Where do we put it?

کجا بذاریمش؟

Here.

اینجا.

So we would say "Did you", okay?

بنابراین ما می گفتیم "آیا شما" خوب است؟

Did you wake up early?

زود بیدار شدی؟

Here, "He speak to his boss?".

در اینجا، "او با رئیس خود صحبت می کند؟".

That's wrong, so how do we correct it?

این اشتباه است، پس چگونه آن را اصلاح کنیم؟

Again, the helping verb has been forgotten, so we say, "Did he speak to his boss?", alright?

باز هم، فعل کمک فراموش شده است، بنابراین می گوییم، "آیا او با رئیس خود صحبت کرد؟"، خوب؟

So, these are some of the common mistakes that people make using the past simple tense,

بنابراین، اینها برخی از اشتباهات رایجی است که مردم با استفاده از زمان گذشته مرتکب می شوند،

so be careful of your tense, your verb form, your spelling, and make sure to use that helping

بنابراین مراقب زمان، شکل فعل ، املای خود باشید و حتما از آن فعل کمکی استفاده کنید

verb.

.

Just to review, you know that you have learned the past simple tense properly and well when

فقط برای مرور، می دانید که زمان گذشته ساده را به درستی و به خوبی

you can do three things, right?

یاد گرفته اید، درست است؟

Make a positive sentence, a negative sentence, and a question easily and quickly, and switch

یک جمله مثبت، یک جمله منفی و یک سوال را راحت و سریع بسازید

back and forth without any uncertainty, okay?

و بدون هیچ ابهامی به عقب و جلو بروید، باشه؟

When you can do it correctly and quickly and confidently.

زمانی که بتوانید آن را به درستی و سریع و با اطمینان انجام دهید.

Let's look at some examples with the regular verbs: She called.

بیایید به چند مثال با افعال منظم نگاه کنیم : She call.

She didn't call.

او تماس نگرفت.

Did she call?

او زنگ زد؟

Right?

درست؟

These kinds of sentences should come to you easily now, alright?

این جور جملات الان باید راحت بهتون بیاد، باشه؟

The more you practice, they will.

هر چه بیشتر تمرین کنید، آنها این کار را خواهند کرد.

Or, with an irregular verb, for example: They paid.

یا با فعل بی قاعده مثلا: پرداخت کردند.

Negative: They didn't pay.

منفی: پرداخت نکردند.

And question: Did they pay?

و سوال: آیا پرداخت کردند؟

Alright?

بسیار خوب؟

So, these were examples - these were my examples, these were a few examples, but you have examples

بنابراین، اینها نمونه‌هایی بودند - اینها نمونه‌های من بودند، این چند نمونه بود، اما شما

all around you, all through your life, all through your day, so one of the best things

نمونه‌هایی در اطراف خود دارید، در طول زندگی‌تان، در تمام طول روزتان، بنابراین یکی از بهترین

you can do and an easy thing you can do to improve your command of this and your understanding

کارهایی که می‌توانید انجام دهید و یک کار آسان است. انجام دهید تا تسلط خود را در این مورد بهبود بخشید و درک شما

of this past simple tense is to write.

از این زمان ساده، نوشتن است.

Write like a little diary at the end of each day.

در پایان هر روز مانند یک دفتر خاطرات کوچک بنویسید .

Write the things that you did.

کارهایی که انجام دادی را بنویس

What did you do during the day?

در طول روز چکار کردی؟

Where did you go?

کجا رفتی؟

What did you do?

چه کار کردین؟

And this way, you will discover what you can say and where you have difficulties.

و به این ترتیب متوجه خواهید شد که چه چیزی می توانید بگویید و در کجا مشکل دارید.

And what you will also know is you'll be reviewing your vocabulary, your grammar, everything

و آنچه شما همچنین می دانید این است که واژگان، گرامر و همه چیز را به

all at once.

یکباره مرور می کنید.

First, write about yourself.

اول از خودت بنویس

Later, when you can do that, and write about your regular routine already, write about

بعداً، زمانی که بتوانید این کار را انجام دهید، و از قبل در مورد روال معمول خود بنویسید، در مورد

other things.

چیزهای دیگر بنویسید.

Write about things other people are doing.

در مورد کارهایی که دیگران انجام می دهند بنویسید.

Write about what's happening at work.

در مورد آنچه در محل کار اتفاق می افتد بنویسید.

Write about your favorite movie.

در مورد فیلم مورد علاقه خود بنویسید.

Write about something that's happening in the news, okay?

در مورد چیزی که در اخبار اتفاق می افتد بنویس ، خوب؟

But basically, for all of those purposes, you can use the past simple tense.

اما اساساً برای همه این اهداف می توانید از زمان گذشته ساده استفاده کنید.

Alright?

بسیار خوب؟

Now, remember, this is part of a series of classes that we have, and the next class you

حالا، به یاد داشته باشید، این بخشی از یک سری کلاس هایی است که ما داریم، و کلاس بعدی که

can go to after the past simple tense is the past continuous tense.

می توانید بعد از زمان گذشته ساده به آن بروید، زمان گذشته استمراری است.

So, make sure to move forward into the fullness of all of these tenses.

بنابراین، مطمئن شوید که در تمام این زمان‌ها به جلو حرکت می‌کنید .

So, eventually, you can express yourself very well and effectively in English.

بنابراین، در نهایت، می توانید خود را خیلی خوب و موثر به زبان انگلیسی بیان کنید.

And, if you'd like a little more practice on the past simple tense, then go to www.engvid.com

و، اگر می‌خواهید کمی بیشتر روی زمان گذشته ساده تمرین کنید، به www.engvid.com بروید،

where you can do a quiz.

جایی که می‌توانید یک مسابقه انجام دهید.

Thanks very much for watching, and I wish you all the best with your English tenses.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم و برای شما بهترین ها را با زمان های انگلیسی خود آرزو می کنم.

Bye for now.

فعلا خداحافظ.