DON'T MAKE These Common English Speaking MISTAKES | Speak Better English

Hi there, this is Harry, welcome back to advanced English lessons with Harry, where I try to

سلام، این هری است، به درس های پیشرفته انگلیسی با هری خوش آمدید، جایی که من سعی می کنم به

help you to get a better understanding of the English language.

شما کمک کنم تا زبان انگلیسی را بهتر درک کنید .

If you're preparing for a job interview with an international company, preparing for proficiency

اگر برای مصاحبه شغلی با یک شرکت بین المللی آماده می شوید، برای

exams, whatever it is, we're here to help you.

آزمون های مهارتی، هر چه که باشد آماده می شوید، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم.

And if you've got any problems, or if you want me to include anything in particular

و اگر مشکلی دارید، یا اگر می‌خواهید چیز خاصی را

in future lessons and just write to me, I'll give you the address at the end of our lesson

در درس‌های آینده درج کنم و فقط برای من بنویسم، آدرس را در پایان درس

today.

امروز به شما می‌دهم.

And you can write to me and I'd be very happy to include them in a future lesson.

و شما می توانید برای من بنویسید و من بسیار خوشحال خواهم شد که آنها را در یک درس آینده قرار دهم.

And in this advanced English lesson, we're looking at mistakes.

و در این درس پیشرفته انگلیسی، اشتباهات را بررسی می کنیم.

And we've got 20 of the very common or the... the... those mistakes that I see most often

و ما 20 مورد از اشتباهات بسیار رایج یا ... از آن دسته از اشتباهات را داریم که من اغلب

in people's written work, or indeed, when we give lessons.

در کارهای نوشتاری افراد، یا در واقع، هنگام درس دادن می بینم.

Okay, so 20 common mistakes that people make with the English language.

خوب، پس 20 اشتباه رایجی که مردم با زبان انگلیسی مرتکب می شوند.

So as always, I'll go through them with you.

پس مثل همیشه، من آنها را با شما مرور خواهم کرد.

I'll point out the mistake.

من به اشتباه اشاره می کنم.

And I'll also give you an example.

و همچنین یک مثال برای شما می زنم.

Okay.

باشه.

And just for people out there, somebody made a comment that I use the word particular,

و فقط برای مردم آنجا، شخصی نظری داد که من از کلمه خاص

or particularly a lot.

یا به طور خاص زیاد استفاده می کنم.

And they were wondering how come I'm such a wonderful teacher, if I can only use the

و آنها تعجب می کردند که چگونه می توانم معلم فوق العاده ای هستم، اگر فقط می توانم

same word over and over again.

یک کلمه را بارها و بارها به کار ببرم.

So for you out there, if you find in during this particular lesson that I use that word

بنابراین، اگر در طول این درس خاص متوجه شدید که من از آن کلمه

more often than not, then drop me a line, try and count the number of times that I use

بیشتر استفاده می کنم، سپس یک خط برای من بگذارید، سعی کنید تعداد دفعاتی را که از آن استفاده می کنم بشمارید

it, I'll try to avoid it in this particular lesson.

، سعی می کنم از آن اجتناب کنم. این درس خاص

And of course, if you want to use a word instead of particular, or particularly you can use

و البته، اگر می خواهید از کلمه ای به جای خاص یا خاص استفاده کنید، می توانید به

expressly.

طور صریح استفاده کنید.

Okay, so that's another word you could use in in that sense as well.

خوب، پس این کلمه دیگری است که می توانید به این معنا نیز استفاده کنید.

Okay, so I can give you other synonyms if you wish, but there's one for you 'expressly'

بسیار خوب، بنابراین اگر بخواهید می‌توانم مترادف‌های دیگری به شما بدهم ، اما یکی برای شما «به‌صراحت»

instead of particularly.

به جای خاص وجود دارد.

Okay, so let's get on to the most important thing, the content of our lesson today, as

خوب، پس بیایید به مهمترین چیز بپردازیم، محتوای درس امروز ما، همانطور که

I said, is 20 of the most common speaking mistakes that we come across in the English

گفتم، 20 مورد از رایج ترین اشتباهات گفتاری است که در زبان انگلیسی با آن مواجه می شویم

language.

.

Number one, when people misuse modal verbs, okay.

شماره یک، وقتی مردم از افعال معین سوء استفاده می کنند، بسیار خوب.

The most frequent mistake here is when they put 'to' after the modal verb must to, should

متداول‌ترین اشتباه در اینجا زمانی است که «to» را بعد از فعل معین must to، should

to, would to, can to, they don't take two, okay.

to، will to، can to قرار می‌دهند، دو را نمی‌گیرند، خوب.

So it's always must, should, would, could, can, okay.

بنابراین همیشه باید، باید، باید، می‌توانست، می‌توانست، خوب است.

So be very, very careful.

پس خیلی خیلی مراقب باشید.

So, for example, I often see I must to study for the exam.

بنابراین، برای مثال، اغلب می بینم که باید برای امتحان درس بخوانم.

When it should be, I must study for the exam, or I should to study for my exam, I should

وقتی باید باشد، باید برای امتحان بخوانم، یا باید برای امتحانم بخوانم، باید

study for my exam.

برای امتحانم بخوانم.

So when you're using a modal verb, make sure you don't follow it with that infinitive to.

بنابراین هنگامی که از یک فعل مدال استفاده می کنید، مطمئن شوید که آن را با مصدر to دنبال نمی کنید.

Okay.

باشه.

Now, there are modal verbs that take it for example, I have to.

حالا، افعال معینی وجود دارد که آن را برای مثال می‌گیرند، مجبورم.

Okay, I need to so you can use it in some situations, but the most frequently used modal

بسیار خوب، من به آن نیاز دارم تا بتوانید در برخی موقعیت ها از آن استفاده کنید، اما متداول ترین

verbs I can must should never, never, never followed with two.

افعال مودال که می توانم باید هرگز، هرگز، هرگز با دو دنبال نشوند.

Okay, so that's a golden rule.

خوب، پس این یک قانون طلایی است.

And if you follow that, that will improve your English quite dramatically.

و اگر آن را دنبال کنید، انگلیسی شما را به طرز چشمگیری بهبود می بخشد.

Number two.

شماره دو.

Number two, the mistake here is when people are a little bit inconsistent when they use

شماره دو، اشتباه اینجاست که افراد هنگام استفاده از ضمیر فاعل کمی ناسازگار هستند، بسیار

the subject pronoun, okay.

خوب.

So for example, me and him are going to the party.

مثلا من و او به مهمانی می رویم .

Now, it's not correct what it should be.

حالا آن چیزی که باید باشد درست نیست.

He and I are going to the party.

من و او به مهمانی می رویم.

Always put I second, okay.

همیشه من را در رده دوم قرار دهید، باشه.

So my wife and I, my best friend and I, my brother and I, my children, and I, so always

بنابراین من و همسرم، بهترین دوستم و من، من و برادرم، فرزندانم و من، بنابراین همیشه طرف

put the other person, it's more polite to put them first but it's never me and him,

مقابل را قرار دهید، مودبانه تر است که او را در اولویت قرار دهید، اما هرگز من و او نیستیم،

yeah, okay are going to the party.

بله، باشه مهمانی.

It's, he and I are, she and I are going to the party later.

این است، من و او هستیم، من و او بعداً به مهمانی می رویم.

Okay.

باشه.

Number three, when people miss use gerunds, or gerunds, can be pronounced in both ways,

شماره سه، زمانی که مردم از استفاده از Gerunds یا Gerunds استفاده نمی کنند، می توان به هر دو صورت تلفظ کرد،

the mistake often made is I enjoy to swim in the ocean.

اشتباهی که اغلب مرتکب می شود این است که من از شنا در اقیانوس لذت می برم.

The correct format should be I enjoy swimming in the ocean.

فرمت صحیح باید این باشد که من از شنا در اقیانوس لذت می برم. از

I enjoy reading books at night.

خواندن کتاب در شب لذت می برم.

I enjoy cycling in the park.

من از دوچرخه سواری در پارک لذت می برم. از

I enjoy running in the mornings.

دویدن صبح ها لذت می برم.

They're all good examples of those -ing.

همگی نمونه‌های خوبی از آن‌ها هستند.

Okay, so I enjoy running.

خوب، پس از دویدن لذت می برم.

I enjoy swimming.

من از شنا کردن لذت می برم. از

I enjoy reading.

خواندن لذت می برم. از

I enjoy looking at.

نگاه کردن لذت می برم

But it's not I enjoy to read or enjoy to swim enjoy to cycle, that's a mistake.

اما من از خواندن لذت نمی برم یا از شنا کردن لذت نمی برم تا دوچرخه سواری کنم، این یک اشتباه است.

Number four.

شماره چهار.

And this is the one I always always remind my students about avoid double negatives at

و این همان چیزی است که من همیشه به دانش‌آموزانم یادآوری می‌کنم که از نگاتیوهای مضاعف به

all costs in the English language.

هر قیمتی در زبان انگلیسی اجتناب کنند.

Avoid using double negatives for example, I don't have no money.

به عنوان مثال از استفاده از نگاتیوهای دوگانه خودداری کنید، من پولی ندارم.

Yeah, I don't have no money.

آره من پول ندارم

Okay, you might have no money and I understand that.

خوب، ممکن است شما پول نداشته باشید و من این را درک می کنم .

But it's I don't have any money.

اما من پول ندارم

Okay, or I've got no money but it's not a double negative.

خوب، یا من پولی ندارم اما منفی دوگانه نیست.

I don't have no money.

من پول ندارم

I don't have no time.

وقت ندارم

I haven't got any time.

من هیچ وقت ندارم

So, one positive one negative one negative one positive, but never double negatives avoid

بنابراین، یک مثبت یک منفی و یک منفی یک مثبت، اما هرگز از

double negatives at all costs in the English language.

منفی های دوگانه به هر قیمتی در زبان انگلیسی اجتناب نکنید.

Number number five.

شماره پنج.

Another mistake that people often use as the misuse of adverbs, and it's very easy to fall

اشتباه دیگری که مردم اغلب به عنوان استفاده نادرست از قیدها استفاده می کنند و

into the habit of misusing adverbs.

عادت به استفاده نادرست از قیدها بسیار آسان است.

For example, She writes good.

مثلاً او خوب می نویسد.

What it should be as she writes well.

همانطور که او خوب می نویسد چه باید باشد.

So here people have mistaken good as an adverb when in fact it's an adjective.

بنابراین در اینجا مردم خوب را به عنوان یک قید اشتباه گرفته اند در حالی که در واقع یک صفت است.

And the way to check yourself is that adverbs always go with verbs, they qualify verbs.

و راه بررسی خود این است که قیدها همیشه با افعال همراه هستند، آنها افعال را واجد شرایط می کنند.

So if' we're using the adverb, well, it must go with a verb.

بنابراین اگر از قید استفاده می کنیم، خوب، باید با یک فعل همراه شود.

She writes well.

خوب می نویسد

She speaks well.

او خوب صحبت می کند.

Okay, so if you want to use good and it's an adjective, and it has to go with a noun.

خوب، پس اگر می خواهید از خوب استفاده کنید و صفت است و باید با اسم همراه شود.

So her reading is good.

بنابراین خواندن او خوب است.

Okay.

باشه.

So reading is there as a noun or reading is good.

بنابراین خواندن به عنوان اسم وجود دارد یا خواندن خوب است.

Her writing is good.

نوشته هاش خوبه

She writes well.

خوب می نویسد

She speaks well.

او خوب صحبت می کند.

So differentiate adverbs and adjectives.

پس قید و صفت را از هم متمایز کنید.

Adverbs qualify the verb, and adjectives always qualify the noun.

قیدها فعل را واجد شرایط می کنند و صفت ها همیشه اسم را واجد شرایط می کنند.

And so if you can remember those rules, again, it will help you a lot when you're preparing

و بنابراین، اگر بتوانید آن قوانین را به خاطر بسپارید، زمانی که در حال آماده سازی

and speaking your English.

و صحبت کردن به زبان انگلیسی خود هستید، بسیار به شما کمک خواهد کرد.

Number six now about misusing adjectives and this situation, okay, so here, we have to

شماره شش در مورد استفاده نادرست از صفت ها و این وضعیت، خوب، بنابراین در اینجا، ما باید

be very careful, particularly with adjectives like unique, okay, so unique is one of those

بسیار مراقب باشیم، به خصوص در مورد صفت هایی مانند منحصر به فرد، خوب، بنابراین منحصر به فرد یکی از آن

high level or intensive adjectives.

صفت های سطح بالا یا فشرده است.

So we can't say I have a very unique car, we can say I have a really unique car, okay?

بنابراین ما نمی توانیم بگوییم که من یک ماشین بسیار منحصر به فرد دارم، می توانیم بگوییم که من یک ماشین واقعا منحصر به فرد دارم، خوب؟

Or I have a unique car without adding very or really.

یا من یک ماشین منحصر به فرد دارم بدون اینکه خیلی یا واقعاً اضافه کنم.

But you have to be really careful it can say I have a very interesting car, I have a very

اما شما باید واقعا مراقب باشید، می توان گفت من یک ماشین بسیار جالب دارم، یک

smart car, or I have a very new car that's fine.

ماشین بسیار هوشمند دارم، یا یک ماشین بسیار جدید دارم که خوب است.

Or I have a really new car or a really smart car.

یا من یک ماشین واقعا جدید یا یک ماشین واقعا هوشمند دارم .

But when we use those intensive adjectives, we have to be careful and there's always confusion

اما وقتی از آن صفت های فشرده استفاده می کنیم، باید مراقب باشیم و همیشه

between very and really.

بین خیلی و واقعاً سردرگمی وجود دارد.

So yes, you can say a really unique car, but not a very unique car.

بنابراین بله، می توان گفت یک ماشین واقعا منحصر به فرد است، اما نه یک ماشین بسیار منحصر به فرد.

And if you're in any doubt, just drop really in very just focus on unique.

و اگر شک دارید، فقط روی منحصر به فرد تمرکز کنید.

I have a unique car and everybody will know what you mean.

من یک ماشین منحصر به فرد دارم و همه متوجه منظور شما خواهند شد.

Another mistake we make number seven here is the misuse of verb tenses.

اشتباه دیگری که در اینجا مرتکب شماره هفت می شویم، استفاده نادرست از زمان فعل است.

Okay?

باشه؟

For example, I have met her yesterday.

مثلا من دیروز با او ملاقات کردم.

Now, that's a mistake because yesterday is time specific.

حالا این یک اشتباه است زیرا دیروز زمان خاصی دارد.

And we can only say I met her yesterday.

و فقط می توانیم بگوییم که دیروز او را ملاقات کردم.

I have met is the present perfect tense, and we tend not to be time specific with that.

من ملاقات کردم زمان حال کامل است، و ما تمایل داریم با آن زمان خاصی نداشته باشیم.

You can say I have met her recently.

می توان گفت من اخیراً او را ملاقات کرده ام.

I have met her a few times.

من چند بار او را ملاقات کرده ام.

Or negatively I haven't met her yet.

یا به طور منفی من هنوز او را ملاقات نکرده ام.

But you can't say I have met her yesterday.

اما نمی توان گفت من دیروز او را ملاقات کردم.

Correctly it I met her yesterday.

درسته دیروز باهاش ​​آشنا شدم

So you have to be really really careful and there's a very very thin line between the

بنابراین شما باید واقعاً واقعاً مراقب باشید و یک خط بسیار نازک بین

present perfect I have met and that past simple met but you have to be really really careful

زمان حال کاملی که من ملاقات کرده‌ام و آن ملاقات ساده گذشته وجود دارد، اما باید واقعاً

when you use it.

هنگام استفاده از آن مراقب باشید.

So we are talking about time specific like an hour ago a day ago yesterday, then you

بنابراین ما در مورد زمان خاص صحبت می کنیم مانند یک ساعت پیش یک روز پیش دیروز، پس

really have to use that simple past.

واقعاً باید از آن گذشته ساده استفاده کنید.

And if you want to use something that's not time specific then yes, you can use the present

و اگر می‌خواهید از چیزی استفاده کنید که زمان خاصی ندارد، بله، می‌توانید از حال

perfect.

کامل استفاده کنید.

I have met her only once.

من فقط یک بار او را ملاقات کردم.

I have met her recently.

من اخیراً او را ملاقات کرده ام.

I haven't met her yet.

من هنوز او را ملاقات نکرده ام.

Number eight incorrect use of conjunctions.

شماره هشت استفاده نادرست از حروف ربط.

Yeah, so this can happen quite a lot.

بله، پس این ممکن است خیلی اتفاق بیفتد.

For example sentence, I'll go to the store so I'll buy some bread, but it should be is

به عنوان مثال جمله، من به فروشگاه خواهم رفت تا مقداری نان بخرم، اما باید این باشد که

I will go to the store and buy some bread or go to the store and buy some bread.

به فروشگاه بروم و مقداری نان بخرم یا به فروشگاه بروم و مقداری نان بخرم.

Now, you could change it around a little bit and say, I am going to the store so I'll buy

حالا می‌توانید آن را کمی تغییر دهید و بگویید، من می‌روم فروشگاه تا

some bread.

نان بخرم.

So that's very very good English I'm going to the store, so I buy some bread, but when

پس این انگلیسی خیلی خیلی خوب است. من به فروشگاه می روم، بنابراین من مقداری نان می خرم، اما وقتی

you just print...

شما فقط چاپ می کنید ...

there...

آنجا ...

set it out, I'll go to the store, so I buy some bread.

آن را تنظیم کنید، من به فروشگاه می روم، بنابراین مقداری نان می خرم. از نظر

It's not good English grammatically not correct.

گرامری انگلیسی خوب نیست درست نیست.

I'll go to the store and buy some bread.

من به فروشگاه می روم و مقداری نان می خرم.

So there is always ways in which you can correct yourself change it around to get the right

بنابراین همیشه راه‌هایی وجود دارد که بتوانید از طریق آنها خودتان را اصلاح کنید تا ساختار مناسب را به دست آورید،

structure, get the right sound so people understand really what you're trying to talk about.

صدای مناسب را به دست آورید تا مردم واقعاً بفهمند که می‌خواهید در مورد چه چیزی صحبت کنید.

Okay, so that's number eight finished now, let's get on to number nine where again we

خوب، حالا شماره هشت تمام شد، بیایید به شماره نه برویم، جایی که دوباره

can also talk about adjectives when we misuse them.

می‌توانیم در مورد صفت‌ها در هنگام استفاده نادرست از آنها صحبت کنیم.

One adjective does often misuse is hard and hardly okay.

یک صفت که اغلب نادرست استفاده می کند سخت است و به سختی خوب است.

So they don't mean the same or even though they sound the same, they have a very different

بنابراین معنی آنها یکسان نیست یا حتی اگر یکسان به نظر می رسند، معانی بسیار متفاوتی دارند

meanings.

.

So we cannot say, The test was very hardly okay.

بنابراین نمی‌توانیم بگوییم، آزمون خیلی مشکلی نداشت.

What you have to say is the test was very hard, meaning it was very difficult When we

چیزی که باید بگید اینه که تست خیلی سخت بود یعنی خیلی سخت بود

use hardly, it means almost nothing.

.

I hardly ever see my children these days, I hardly ever go to a restaurant.

من این روزها به سختی بچه هایم را می بینم، به سختی به رستوران می روم.

I hardly ever see the sun during the winter, okay.

من در زمستان تقریباً خورشید را نمی بینم، خوب.

So hardly means almost never or nothing at all, whereas hard is about the degree of difficulty.

بنابراین به سختی به معنای تقریباً هرگز یا اصلاً هیچ است ، در حالی که سخت به درجه سختی مربوط می شود.

So, the test was very hard.

بنابراین، آزمون بسیار سخت بود.

The exam was very hard.

امتحان خیلی سخت بود

His language was very hard, so we use it in that context.

زبان او بسیار سخت بود، بنابراین ما از آن در آن زمینه استفاده می کنیم.

So be very, very careful when you're using hard and hardly as adjectives.

بنابراین زمانی که از صفت های سخت و سخت استفاده می کنید بسیار بسیار مراقب باشید.

Okay, so number 10 on our list is about phrasal verbs.

خوب، بنابراین شماره 10 در لیست ما در مورد افعال عبارتی است .

Now, we've got lots and lots of material about phrasal verbs and you've heard me going on

اکنون، ما مطالب بسیار زیادی در مورد افعال عبارتی داریم و شنیده اید که من

about them from time to time, but often they are misused or people are using incorrect

گهگاه در مورد آنها صحبت می کنم، اما اغلب از آنها سوء استفاده می شود یا مردم از افعال عبارتی نادرست استفاده می کنند

phrasal verbs.

.

So let me give you an example of this.

بنابراین اجازه دهید برای شما مثالی از این موضوع بزنم.

It's about put off so the verb is put, and the preposition is off.

این در مورد put off است بنابراین فعل قرار می گیرد و حرف اضافه خاموش است.

O-F-F.

O-F-F.

And some people say I'm putting off my homework.

و برخی از مردم می گویند که من تکالیفم را به تعویق می اندازم.

Now, phrasal verbs often have more than one meaning this is a real good example of it.

اکنون، افعال عبارتی اغلب بیش از یک معنی دارند که این یک مثال خوب واقعی از آن است.

So I'm putting off my homework is incorrect.

بنابراین من تکالیفم را به تعویق می اندازم نادرست است.

What you should be saying is I'm putting off doing my homework for a couple of hours, I'm

چیزی که شما باید بگویید این است که من انجام تکالیفم را برای چند ساعت به تعویق می اندازم،

putting off doing my homework until the weekend when I have more time.

انجام تکالیفم را به آخر هفته که وقت بیشتری دارم موکول می کنم.

So putting off doing it, and that will be the correct use of the phrasal verb in that

بنابراین به تعویق انداختن انجام آن، و این استفاده صحیح از فعل عبارتی در آن

context.

متن خواهد بود.

But of course, you can put things off, okay.

اما البته، شما می توانید همه چیز را به تعویق بیندازید، بسیار خوب.

So for example, she is putting off her wedding because she hasn't got enough money saved.

برای مثال، او عروسی خود را به تعویق می اندازد زیرا پول کافی پس انداز نکرده است.

Or she's putting off a wedding because she's having doubts, or she's having second thoughts

یا اینکه عروسی را به تعویق می اندازد زیرا شک دارد یا اینکه در فکر دومی است که

about whether she should get married at all.

آیا اصلاً باید ازدواج کند.

So in this case, then we don't need to follow it with doing so it's all important with the

بنابراین در این مورد، دیگر نیازی به دنبال کردن آن با انجام این کار نداریم،

phrasal verbs to use them in the correct way.

استفاده صحیح از افعال عبارتی مهم است.

So in the example I gave you, it's not I'm putting off my homework.

بنابراین در مثالی که برایتان آوردم، این نیست که من تکالیفم را به تعویق می اندازم.

It's, I'm putting off doing my homework.

این است، من انجام تکالیف خود را به تعویق می اندازم.

And then the second example, we could say she is putting off her wedding meaning delaying

و سپس مثال دوم، می‌توانیم بگوییم که او عروسی خود را به تعویق می‌اندازد، یعنی

the wedding by a few months or whatever it might be okay, and then you can also use it

عروسی را چند ماه به تعویق می‌اندازد یا هر چیزی که ممکن است مشکلی نداشته باشد، و سپس می‌توانید از آن

to say, don't be put off by his manner.

برای گفتن این که از رفتار او معطل نشوید استفاده کنید.

He is actually really a nice guy when you get to know him.

وقتی با او آشنا می شوید واقعاً پسر خوبی است .

So don't be put off because he sounds a little bit gruff, always sounds a little bit serious.

پس معطل نشوید زیرا او کمی خشن به نظر می رسد، همیشه کمی جدی به نظر می رسد.

He's really a nice guy when you get to know him.

وقتی با او آشنا می شوید واقعاً پسر خوبی است .

So different ways in which you can use that phrasal verb.

روش های مختلفی که می توانید از آن فعل عبارتی استفاده کنید.

So with this phrasal verb and other phrasal verbs, always, always important to make sure

بنابراین، با این فعل عبارتی و سایر افعال عبارتی، همیشه، همیشه مهم است که مطمئن شوید که از

you use it correctly.

آن به درستی استفاده می کنید.

Use it with the correct preposition and followed up with the correct verb or whatever else

آن را با حرف اضافه درست استفاده کنید و با فعل صحیح یا هر چیز دیگری که

you you follow it with.

آن را دنبال می کنید دنبال کنید.

But make sure it is correct, because people will look at you strangely, when you use them

اما مطمئن شوید که درست است، زیرا وقتی مردم از آنها به روش درست استفاده کنید، نگاه عجیبی به شما خواهند داشت

in the right way.

.

Great.

عالی.

It adds to your vocabulary and your expressions.

به دایره لغات و عبارات شما می افزاید.

But if you use them incorrectly, it sounds really odd and funny.

اما اگر آنها را اشتباه استفاده کنید، واقعا عجیب و خنده دار به نظر می رسد.

Nobody will will correct you and say that's wrong, but they may look at you in a critical

هیچ کس شما را تصحیح نمی کند و نمی گوید که این اشتباه است، اما ممکن است با دید انتقادی به شما نگاه کنند

way.

.

Okay, so that's number 10 on the list.

خوب، پس این شماره 10 در لیست است.

Number 11.

شماره 11.

And this is an area where we often make mistakes when we're using comparative and superlatives.

و این منطقه ای است که در آن اغلب هنگام استفاده از مقایسات و موارد فوق العاده اشتباه می کنیم.

Okay, that this is the most happiest day of my life.

خوب، این شادترین روز زندگی من است.

No, this is the happiest day of my life.

نه، این شادترین روز زندگی من است.

Yes.

آره.

Okay, so when we have what we call single syllable adjectives, or we have those adjectives

بسیار خوب، پس وقتی صفت های تک هجایی را داریم، یا آن صفت هایی را داریم که

ending in -y, usually the comparative is like happy, happier, and then the superlative,

به -y ختم می شوند، معمولاً صفت مقایسه ای مانند شاد، شادتر است، و پس از آن بالاترین،

happiest, we don't use most or more.

شادترین، بیشتر یا بیشتر را به کار نمی بریم.

So we can say this is a happier time than I've ever had.

بنابراین می توانیم بگوییم که این زمان شادتر از همیشه است.

This is the happiest time I've ever had.

این شادترین زمانی است که تا به حال داشته ام.

Okay, this is a happy day for me just use it in its simple format.

بسیار خوب، امروز برای من یک روز خوشحال کننده است، فقط از آن در قالب ساده اش استفاده کنید.

But we can't say the most happier or more happier or the most happiest, okay.

اما نمی‌توانیم بگوییم شادتر یا شادتر یا شادترین، باشه.

So it is happier than I have remembered.

پس شادتر از آن چیزی است که به یاد دارم.

It is the happiest time I have ever had.

این شادترین زمانی است که تا به حال داشته ام.

Okay, now if you do use longer adjectives that of course you can use more and more.

خوب، حالا اگر از صفت های طولانی تر استفاده می کنید، البته می توانید بیشتر و بیشتر استفاده کنید.

For example, beautiful.

مثلا زیبا.

We don't see beautifuler or beautifulest.

ما زیباتر یا زیباترین را نمی بینیم.

It's more beautiful than that.

از این زیباتر است.

The most beautiful ever.

زیباترین تا کنون.

Okay?

باشه؟

So be very, very careful with your comparatives and superlatives.

پس خیلی خیلی مراقب قیاس ها و موارد فوق العاده خود باشید.

The longer adjectives you can use more and most, the shorter adjectives and those ending

هر چه بیشتر و بیشتر از صفت‌های طولانی‌تر استفاده کنید ، صفت‌های کوتاه‌تر و آن‌هایی که

in -y, always, well not always, there are a couple of exceptions, but mostly, you can

به -y ختم می‌شوند، همیشه، خوب نه همیشه، چند استثنا وجود دارد، اما بیشتر، می‌توانید از

use them as happy, happier, happiest.

آنها به عنوان شاد، شادتر، شادتر استفاده کنید.

Long, longer longest.

طولانی، طولانی ترین طولانی ترین.

And all the other ones that go in between.

و همه موارد دیگری که در این بین هستند.

So just check up on your adjectives and make sure you have them right.

بنابراین فقط صفت های خود را بررسی کنید و مطمئن شوید که آنها را درست می دانید.

It's not so difficult to find lists of them.

یافتن لیستی از آنها چندان دشوار نیست.

So once you put them into practice, you'll understand where and when you can use your

بنابراین هنگامی که آنها را به اجرا درآورید، متوجه خواهید شد که کجا و چه زمانی می‌توانید از

company arches and your superlatives in a correct way.

آرک‌های شرکت و موارد برتر خود به روشی صحیح استفاده کنید.

Number 12.

شماره 12.

Often mistakes are made with prepositions.

غالباً با حروف اضافه اشتباه می شود.

And these are really tricky, the smallest shortest words you can think of, but they

و اینها واقعاً حیله‌گرانه هستند، کوتاه‌ترین کلماتی که می‌توانید به آن فکر کنید، اما

are often the ones that cause most confusion and where the most mistakes are made.

اغلب آن‌هایی هستند که بیشترین سردرگمی را ایجاد می‌کنند و بیشترین اشتباه را در آن‌ها انجام می‌دهند.

So, for example, I'm looking forward to meet you.

بنابراین، برای مثال، من مشتاقانه منتظر دیدار شما هستم.

I'm looking forward to meet you.

من مشتاق دیدار شما هستم.

Here it should be I'm looking forward to meeting you.

اینجا باید باشد من مشتاق دیدار شما هستم.

Okay.

باشه.

So anytime you have a preposition, usually the verb following that will be in its -ing

بنابراین هر زمان که شما یک حرف اضافه دارید، معمولاً فعل زیر در قالب -ing خود خواهد بود

format.

.

I'm looking forward to meeting you.

من مشتاق دیدار شما هستم. بی صبرانه

I'm looking forward to reading the book.

منتظر خواندن کتاب هستم.

I'm looking forward to talking to you.

من مشتاقانه منتظر صحبت با شما هستم.

I'm looking forward to greeting you.

من مشتاقانه منتظر سلام شما هستم.

I'm looking forward to eating that cake.

من مشتاقانه منتظر خوردن آن کیک هستم.

So when you use looking forward, preposition 'to' it will always be followed by -ing.

بنابراین وقتی از Look forward استفاده می‌کنید، حرف اضافه «to» همیشه با -ing دنبال می‌شود.

So don't say I'm looking forward to meet, I'm looking forward to hear.

پس نگویید من مشتاق دیدار هستم، من مشتاقانه منتظر شنیدن هستم.

Always looking forward to meeting, looking forward to hearing.

همیشه مشتاق دیدار، مشتاقانه منتظر شنیدن.

Okay, so you got to be really, really careful with that.

خوب، پس باید واقعاً، واقعاً مراقب آن باشید.

And again, number 13.

و دوباره، شماره 13.

If we go back to our phrasal verbs, let's look at this one.

اگر به افعال عبارتی خود برگردیم، بیایید به این یکی نگاه کنیم.

I need to break out my shoes.

باید کفش هایم را بشکنم

So you go to the shop and you buy a new pair of shoes, what usually happens when you put

بنابراین شما به مغازه می روید و یک جفت کفش جدید می خرید، اتفاقی که معمولاً هنگام پوشیدن

them on, they might be a little bit tight.

آنها رخ می دهد، ممکن است کمی تنگ باشند.

And you might get a blister or two on the back of your heel very painful or on one of

و ممکن است یک یا دو تاول در پشت پاشنه بسیار دردناک یا روی یکی از

your toes.

انگشتان پا ایجاد کنید.

So it takes a little bit of time for you to get used and for your feet to get used to

بنابراین کمی زمان می برد تا شما عادت کنید و پاهایتان به

the shoes.

کفش عادت کنند.

So they have to stretch a little bit.

بنابراین آنها باید کمی کشش داشته باشند.

Okay, so the phrasal verb we use here is to break in the shoes, not break out.

بسیار خوب، پس فعل عبارتی که در اینجا استفاده می کنیم، شکستن کفش است، نه شکستن.

Okay, so it's not I need to break out my shoes.

خوب، پس نیازی نیست کفش هایم را بشکنم.

I need to break in my shoes means I need to wear them a few times, go on a few walks so

من باید کفش‌هایم را بشکنم یعنی باید چند بار آن‌ها را بپوشم، چند قدمی پیاده‌روی کنم

that the shoes get used to my feet, and my feet get used to this different material,

تا کفش‌ها به پاهایم عادت کنند، و پاهایم به این مواد

or the size, or the shape, or whatever it might be.

یا اندازه یا شکل متفاوت عادت کنند. یا هر چیزی که ممکن است باشد

So I need to break in my shoes.

بنابراین باید کفش هایم را بشکنم.

So again, correct use of the phrasal verb will make sure that people understand you.

بنابراین، مجدداً، استفاده صحیح از فعل عبارتی باعث می شود که مردم شما را درک کنند.

So if you buy a pair of shoes and you're limping a little bit and your friend asks you what's

بنابراین اگر یک جفت کفش بخرید و کمی لنگید و دوستتان از شما بپرسد که چه

wrong, Oh, I'm breaking out my shoes, they will look at your thinking that's a little

مشکلی دارد، اوه، کفش هایم را در می آورم، آنها به فکر شما نگاه می کنند که

bit strange.

کمی عجیب است.

It should be I am breaking in a new pair of shoes.

باید با یک جفت کفش جدید می شکنم .

Number 14.

شماره 14. استفاده

The misuse of verb tenses.

نادرست از زمان فعل.

Again, something that can happen quite easily, particularly with beginners.

باز هم، چیزی که می تواند به راحتی اتفاق بیفتد، به خصوص با مبتدیان.

But it also happens with people at a more advanced level that intermediate upper intermediate

اما برای افرادی که در سطح پیشرفته‌تر هستند نیز اتفاق می‌افتد که سطح متوسط ​​و متوسط ​​بالا

level perhaps don't think about it carefully.

شاید به دقت به آن فکر نمی‌کنند.

So be very, very careful with your verb tenses.

پس خیلی خیلی مراقب زمان های فعل خود باشید.

I give you..

من به شما..

I give you an example.

مثال می زنم.

I have lived in Japan for two years ago.

من دو سال پیش در ژاپن زندگی کردم.

Okay, I have lived in Japan for two years ago.

خوب، من دو سال پیش در ژاپن زندگی کردم .

Now, you can say I...

حالا می تونی بگی من...

I lived in Japan two years ago, but you don't live there now.

من دو سال پیش تو ژاپن زندگی می کردم ولی تو الان اونجا زندگی نمی کنی.

But if you want to use that present perfect.

اما اگر می خواهید از آن هدیه عالی استفاده کنید.

And it's I have lived in Japan for two years.

و این دو سال است که در ژاپن زندگی کرده ام.

So when we're talking about a period of time, we use that preposition 'for.'

بنابراین وقتی در مورد یک دوره زمانی صحبت می کنیم، از آن حرف اضافه «برای» استفاده می کنیم.

I have lived in Japan for two years.

من دو سال است که در ژاپن زندگی می کنم.

Or indeed, I have been living in Japan for two years.

یا در واقع دو سال است که در ژاپن زندگی می کنم .

And you can use that present perfect continuous.

و شما می توانید از آن استمرار کامل فعلی استفاده کنید.

But if you want to use the period of time ago, two years ago that I lived in Japan two

اما اگر می خواهید از دوره زمانی قبل استفاده کنید، دو سال پیش که من دو سال پیش در ژاپن زندگی می کردم

years ago, but now I live in Germany.

، اما اکنون در آلمان زندگی می کنم.

I lived in the UK, okay, 10 years ago, but now I live in Ireland.

من در بریتانیا زندگی می کردم، خوب، 10 سال پیش، اما اکنون در ایرلند زندگی می کنم.

So yes, you can use it that way.

بنابراین بله، شما می توانید آن را به این طریق استفاده کنید.

But if you're talking about the specific period of time, use that preposition 'for.'

اما اگر در مورد یک دوره زمانی خاص صحبت می کنید، از آن حرف اضافه «برای» استفاده کنید.

I have lived or I have been living here for two years.

من زندگی می کنم یا دو سال است که اینجا زندگی می کنم.

I have been living here for 10 years.

من 10 سال است که اینجا زندگی می کنم.

I have been living here for six weeks.

من شش هفته است که اینجا زندگی می کنم.

Okay, always with 'for.'

خوب، همیشه با "برای".

Number 15.

شماره 15. در

Here is when we get confused with the conditional format of sentences.

اینجا زمانی است که ما با قالب شرطی جملات اشتباه می گیریم .

And this is all about if and will and the big mistake that people often make is that

و این همه در مورد اگر و اراده است و اشتباه بزرگی که مردم اغلب مرتکب می شوند این است که

they put 'if' and 'will' in the same clause and that's a real no-no as far as I'm concerned.

«اگر» و «اراده» را در یک بند قرار می دهند و تا آنجا که من نگرانم این یک نه واقعی است.

If you have two clauses in the sentence, then if will be in one and 'will' will be in the

اگر دو بند در جمله دارید، اگر در یکی باشد و «will» در

other end.

انتهای دیگر باشد.

It doesn't matter which one you put first, you can put the 'if' clause first, the will

فرقی نمی کند کدام را اول قرار دهید، می توانید بند "اگر" را اول،

clause second, as long as you don't put if and will in the same clause, then you'll be

بند اراده را در مرحله دوم قرار دهید، تا زمانی که if و will را در همان بند قرار ندهید، سپس

on the right track okay.

در سمت راست خواهید بود. پیگیری کنید خوب

So, let me give you an example of that.

بنابراین، اجازه دهید یک مثال از آن را برای شما بیان کنم.

If I will have time, I will call you.

اگر وقت داشته باشم با شما تماس خواهم گرفت.

That's something you hear all the time.

این چیزی است که شما همیشه می شنوید.

If I will have time, I will call you.

اگر وقت داشته باشم با شما تماس خواهم گرفت.

What the correct version should be is, If I have time, I will call you.

نسخه صحیح این است که اگر وقت داشته باشم با شما تماس خواهم گرفت.

If followed by the simple format, if I have time.

اگر با فرمت ساده دنبال شود، اگر وقت داشته باشم .

And then the... the will clause, I will call you.

و سپس بند اراده، من با شما تماس خواهم گرفت .

Or reverse it and say, I will call you if I have time.

یا آن را برعکس کنید و بگویید اگر وقت داشته باشم با شما تماس خواهم گرفت .

But not if I will have time.

اما اگر وقت داشته باشم نه.

Okay.

باشه.

Or even when we're talking about second conditionals.

یا حتی وقتی در مورد شرط دوم صحبت می کنیم.

If I would.

اگر می خواستم.

Yeah.

آره

So again, we'll and would when we're talking about conditionals sentences, keep will and

بنابراین دوباره، وقتی در مورد جملات شرطی صحبت می کنیم، will and will را

would in a separate clause than if.

در یک بند جداگانه از if حفظ می کنیم و خواهیم کرد.

And if you're using other words instead of if, like unless the same rules apply.

و اگر از کلمات دیگری به جای if، like استفاده می کنید، مگر اینکه همان قوانین اعمال شوند.

Okay?

باشه؟

Number 16 When we misuse conjunctions, okay.

شماره 16 وقتی از حروف ربط سوء استفاده می کنیم، بسیار خوب.

So I like to swim, because it's relaxing.

بنابراین من دوست دارم شنا کنم، زیرا آرامش بخش است.

I like to swim because it's relaxing.

من شنا کردن را دوست دارم چون آرامش بخش است.

And it should be, I like to swim as it's relaxing.

و باید اینطور باشد، من دوست دارم شنا کنم که آرامش بخش است.

I like to swim as it's relaxing.

من دوست دارم شنا کنم چون آرامش بخش است.

Now, you will hear because it's relaxing.

حالا می شنوید چون آرامش بخش است.

And it might be natural English, and nobody will lift an eyebrow when you say it.

و ممکن است انگلیسی طبیعی باشد، و وقتی شما آن را بگویید، هیچ کس ابرویی را بلند نخواهد کرد.

But if you want to be grammatically correct, I like to swim as it's relaxing.

اما اگر می‌خواهید از نظر گرامری درست باشید، من دوست دارم شنا کنم چون آرامش‌بخش است.

But you will hear people, native English speakers in particular, will say, I like to swim, because

اما می شنوید که مردم، به ویژه انگلیسی زبانان بومی، می گویند، من شنا کردن را دوست دارم، زیرا

it's relaxing.

آرامش بخش است.

Okay, so we've got four to go.

خوب، پس ما چهار تا راه داریم.

And as you remember, if you haven't forgotten, we are looking at common mistakes that people

و همانطور که به یاد دارید، اگر فراموش نکرده باشید، ما به اشتباهات رایجی که مردم

make when they are speaking.

هنگام صحبت کردن مرتکب می شوند نگاه می کنیم.

And this if you can improve or correct, these type of mistakes, and your English will sound

و اگر بتوانید اصلاح یا اصلاح کنید، این نوع اشتباهات و انگلیسی شما بسیار بسیار بهتر به نظر می رسد

much, much better.

.

So number seventeen is the overuse of the passive voice.

بنابراین عدد هفده استفاده بیش از حد از صدای منفعل است.

And people do this all the time I had a student this morning.

و مردم همیشه این کار را انجام می دهند که من امروز صبح دانش آموز داشتم .

And in two sentences, he used the passive, and you don't really need to use it.

و در دو جمله از مفعول استفاده کرد و شما واقعاً نیازی به استفاده از آن ندارید.

Passive is more often used in written format of of English, okay.

Passive بیشتر در قالب نوشتاری انگلیسی استفاده می شود، بسیار خوب.

So the mistake was made by me.

بنابراین اشتباه توسط من انجام شد.

So that's the passive format, the mistake was made by me, it's correct.

پس این فرمت غیرفعال است، اشتباه توسط من انجام شده است، درست است.

If you made the mistake, the mistake was made by me.

اگر شما اشتباه کردید، اشتباه از طرف من بود.

But you're more...

اما تو بیشتر...

it's more natural to say, I made that mistake.

طبیعی تره که بگی من اون اشتباه رو کردم.

He made the mistake.

او اشتباه کرد.

Who made the mistake?

چه کسی اشتباه کرد؟

So we would use that act of way of speaking not passive.

بنابراین ما از آن شیوه صحبت کردن استفاده می کنیم نه منفعل. همان‌طور که

There are times as I said, when you can use passive, but most of the time, we'll see it

گفتم، مواقعی وجود دارد که می‌توانید از حالت غیرفعال استفاده کنید، اما بیشتر اوقات، ما آن را

in reported speech, and we'll read about it from journalists, and the... you know, the...

در سخنرانی گزارش شده می‌بینیم، و در مورد آن از روزنامه‌نگاران می‌خوانیم، و می‌دانید، ...

the office was opened by the Lord Mayor.

دفتر توسط لرد شهردار افتتاح شد.

The thief was arrested by the police.

سارق توسط پلیس دستگیر شد.

So that's what your read about in a report on the internet or in a newspaper if you're

بنابراین اگر هنوز روزنامه می‌خرید، این همان چیزی است که در گزارشی در اینترنت یا در روزنامه می‌خوانید

still buying newspapers.

.

But when you're talking and speaking, more natural to speak in the act of format, so

اما وقتی دارید صحبت می کنید و صحبت می کنید، طبیعی تر است که در قالب فرمت صحبت کنید، بنابراین

I made a mistake.

من اشتباه کردم.

Who made the mistake?

چه کسی اشتباه کرد؟

I made the mistake.

من اشتباه کردم

Okay.

باشه.

Number 18.

شماره 18.

Here, again, is when we use incorrect subjects and verbs.

در اینجا، دوباره، زمانی است که از فاعل و افعال نادرست استفاده می کنیم.

Okay, so the group of people were arguing.

خوب، پس گروه افراد با هم دعوا می کردند.

The group of people were arguing.

گروهی از مردم با هم دعوا می کردند.

The group of people was arguing because the group is one.

آن دسته از مردم دعوا می کردند چون گروه یکی است.

Yeah, so it's single.

بله، پس مجرد است.

So the group of people was arguing.

پس آن گروه با هم مشاجره کردند.

Now, you could say there were several people on the street, and they were arguing because

حالا می توان گفت چند نفر در خیابان بودند و به دلیل اینکه

they're not a group.

گروهی نیستند با هم دعوا می کردند.

They're just individuals, but there were more than one.

آنها فقط افراد هستند، اما بیش از یک نفر بودند.

So there were several people on the street.

بنابراین چند نفر در خیابان بودند.

And they were arguing very, very aggressively.

و خیلی خیلی تهاجمی با هم دعوا می کردند.

But the group of people was arguing, okay.

اما آن گروه با هم دعوا می کردند، باشه.

So you've got to be really, really careful when you talk about the subject and the verb

بنابراین، شما باید واقعاً، واقعاً مراقب باشید که در مورد موضوع و فعل صحبت کنید

to make sure when you've got more than one person, how you address them, and how we how

تا مطمئن شوید که چه زمانی بیش از یک نفر دارید، چگونه آنها را خطاب می‌کنید و چگونه از

you use the verb, whether it's in the single or in the plural.

فعل استفاده می‌کنیم، چه در مجرد یا به صورت جمع

Number 19, a mistake that is made, and it's not so easy to correct because in lots of

شماره 19، اشتباهی که مرتکب شده است، و تصحیح آن چندان آسان نیست، زیرا در بسیاری از

languages, you don't include or don't use articles.

زبان ها، شما مقالاتی را درج نمی کنید یا از آنها استفاده نمی کنید .

But it is a very, very common mistake in English, and something you need to focus on, particularly

اما این یک اشتباه بسیار بسیار رایج در زبان انگلیسی است، و چیزی است که باید روی آن تمرکز کنید، به خصوص

when you're writing in English.

زمانی که به زبان انگلیسی می نویسید.

Okay.

باشه.

So this is a situation when you're writing and you're writing essays, or you're doing

بنابراین این وضعیت زمانی است که شما در حال نوشتن و نوشتن مقاله هستید، یا در حال انجام

some exams, or even doing something for a job interview to make sure that you've got

برخی امتحانات هستید، یا حتی کاری را برای یک مصاحبه شغلی انجام می دهید تا مطمئن شوید که

the articles in the right place.

مقاله ها را در جای مناسب قرار داده اید.

So lots of people drop them.

بنابراین بسیاری از مردم آنها را رها می کنند.

A, an, the.

الف، یک،

So you're going to make sure you use them when it's appropriate to use them.

بنابراین مطمئن شوید که در مواقع مناسب از آنها استفاده می کنید.

But equally, when it's inappropriate, or you don't have to use them then then don't don't

اما به همان اندازه، وقتی نامناسب است، یا مجبور نیستید از آنها استفاده کنید،

include them.

آنها را درج نکنید.

Because again, that's that's a second type of mistake you are making them is one mistake,

چون باز هم، این نوع دوم اشتباهی است که شما مرتکب آنها می‌شوید، یک اشتباه است،

including them when they shouldn't be included.

از جمله آن‌ها زمانی که نباید گنجانده شوند.

Well, that's of course, as another mistake, but the same thing.

خب، این البته، به عنوان یک اشتباه دیگر است، اما همان چیزی است.

So for example, I'm going to store.

به عنوان مثال، من قصد دارم ذخیره کنم.

I'm going to the store.

میخوام برم مغازه.

I'm going to university.

من دارم میرم دانشگاه

It's it's not I'm going to the university, I'm going to university because we don't need

این نیست که من به دانشگاه می روم، من به دانشگاه می روم زیرا ما به آن نیاز نداریم،

it, okay, I'm going to bed, it's not I'm going to the bed.

باشه، من می روم بخوابم، این نیست که من به تختخواب می روم.

So there are times when you use it, and times when you don't and I see all those mistakes

بنابراین مواقعی وجود دارد که شما از آن استفاده می کنید، و مواقعی که شما از آن استفاده نمی کنید و من تمام آن اشتباهات را

in equal measure.

به یک اندازه می بینم.

So people including when they shouldn't.

بنابراین مردم از جمله زمانی که آنها نباید.

Excluding when they shouldn't.

حذف زمانی که آنها نباید.

So it's an area of the grammar that you have to really really focus on to make sure that

بنابراین این قسمتی از دستور زبان است که باید واقعاً روی آن تمرکز کنید تا مطمئن شوید که

you have done it correctly.

آن را به درستی انجام داده اید.

Okay.

باشه.

So just be careful with the use of a, an, the.

پس فقط مراقب استفاده از a، an، the باشید.

And finally, when we are misusing adverbs, number 20.

و در نهایت، وقتی از قیدهای نادرست استفاده می کنیم، شماره 20.

He runs really quick.

او خیلی سریع اجرا می شود.

Okay, it should be he runs really quickly.

بسیار خوب، او باید خیلی سریع می دود.

Okay, he runs really quickly.

خوب، او خیلی سریع می دود.

Why?

چرا؟

Because runs is the verb and we must use an adverb quickly.

چون runs فعل است و باید سریع از قید استفاده کنیم.

Okay, he runs really quickly.

خوب، او خیلی سریع می دود.

He runs really quickly.

او واقعاً سریع می دود.

He drives quickly.

او به سرعت رانندگی می کند.

Yeah, he cycles quickly.

آره سریع دوچرخه سواری میکنه

Again, all of those action verb cycle, dry, run, and then they are followed by the adverb

باز هم، تمام این فعل‌های عملی چرخه می‌شوند، خشک می‌شوند، اجرا می‌شوند، و سپس قید به‌سرعت دنبال می‌شوند

quickly, not quick.

، نه سریع.

Okay, so some of these are quite simple mistakes.

خوب، بنابراین برخی از اینها اشتباهات بسیار ساده ای هستند.

Some of these are habits that we get into that we have to break, but all of them can

برخی از اینها عادت هایی هستند که ما به آن دچار می شویم و باید آنها را ترک کنیم، اما همه آنها قابل

be corrected.

اصلاح هستند.

And if you correct them, and look at the list that I've given you there, practise them,

و اگر آنها را تصحیح کردید، و به لیستی که در آنجا به شما داده ام نگاه کنید، آنها را تمرین کنید،

build your own sentences around them to change them a little bit here and there.

جملات خود را در اطراف آنها بسازید تا آنها را کمی تغییر دهید.

Particularly with things like modal verbs and adjectives and adverbs.

به ویژه در مورد چیزهایی مانند افعال وجهی و صفت ها و قیدها.

Make sure you get the right structure, the right place the right formation, you will

اطمینان حاصل کنید که ساختار مناسب، مکان مناسب فرمولاسیون مناسب را دریافت کرده اید،

make your English read much better.

باعث می شوید زبان انگلیسی شما بسیار بهتر بخواند.

But particularly when you're speaking, you will sound much better, and people won't have

اما به خصوص هنگامی که در حال صحبت هستید، صدای بسیار بهتری خواهید داشت و

a strange look on their face.

چهره افراد ظاهر عجیبی نخواهند داشت.

Okay, so 20 of the most common mistakes that people make when they're speaking.

خوب، پس 20 مورد از رایج ترین اشتباهاتی که مردم هنگام صحبت کردن مرتکب می شوند.

And if you want to contact me, you can do so on www.englishlessonviaskype.com.

و اگر می خواهید با من تماس بگیرید، می توانید این کار را در www.englishlessonviaskype.com انجام دهید.

Very happy to hear from you.

بسیار خوشحالم که از شما می شنوم.

And as I said at the beginning, if there's something you want me to include, then drop

و همانطور که در ابتدا گفتم، اگر چیزی وجود دارد که شما می‌خواهید آن را درج کنم،

me a line, and I'll happily include it going forward.

یک خط برای من بگذارید، و من با خوشحالی آن را در ادامه اضافه خواهم کرد .

And if you've liked this particular lesson, and please like the video, and if it can also

و اگر این درس خاص را دوست داشتید، و لطفا ویدیو را لایک کنید، و همچنین می توانید

subscribe to the channel because it really, really helps.

در کانال مشترک شوید، زیرا واقعا، واقعا کمک می کند.

There's lots and lots of you out there now subscribing to our YouTube channel, and it's

تعداد زیادی از شما در حال حاضر در کانال یوتیوب ما مشترک هستند و

really great to see.

دیدن آن واقعاً عالی است.

So this is Harry saying thanks for listening, and thanks for watching.

بنابراین این هری است که می‌گوید ممنون برای گوش دادن، و تشکر برای تماشا کردن.

And as always, make sure you join me for the next lesson.

و مثل همیشه حتما برای درس بعدی با من همراه باشید .