Present Perfect Tense - Learn English Grammar

Wanna speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود انگلیسی واقعی صحبت کنید؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

Hi, everybody!

سلام به همه!

My name is Alisha, and today I'm going to give a short explanation of some basic uses

اسم من عالیشاه است و امروز قصد دارم در مورد چند کاربرد

of the present perfect tense.

اساسی زمان حال کامل توضیح مختصری بدهم.

So, let's begin!

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

Okay, the present perfect tense, what I'm going to talk about today, there are two basic

بسیار خوب، زمان حال کامل، چیزی که امروز در مورد آن صحبت خواهم کرد، دو

points to think about when using the present perfect tense.

نکته اساسی برای استفاده از زمان حال کامل وجود دارد .

We use the present perfect tense, first, number one, to express a life experience so this

ما از زمان حال کامل، اول، شماره یک برای بیان یک تجربه زندگی استفاده می کنیم، بنابراین این

can be a life experience you have had, or a life experience you have never had.

می تواند تجربه ای از زندگی باشد که شما داشته اید یا تجربه ای از زندگی که هرگز نداشته اید.

So, we use this grammar point to talk about life experience but with one key nuance, this

بنابراین، ما از این نکته گرامری برای صحبت در مورد تجربه زندگی استفاده می کنیم، اما با یک نکته کلیدی، این

life experience, it happened at a non-specific or an unimportant point in time, so the point

تجربه زندگی، در یک مقطع زمانی غیر خاص یا غیر مهم

in time when this life experience happened is not important in this sentence.

اتفاق افتاده است، بنابراین نقطه زمانی که این تجربه زندگی اتفاق افتاده است مهم نیست. این جمله.

In the sentence where you use the present perfect tense, the point in time where you

در جمله‌ای که از زمان حال کامل استفاده می‌کنید ، نقطه‌ای از زمان

had the experience is not the focus of your statement, the focus of your statement is

که تجربه آن را داشتید، تمرکز بیان شما نیست، تمرکز بیان شما

just the life experience.

فقط تجربه زندگی است.

So, to give a visualization of this on a timeline with past present and future, the present

بنابراین، برای تجسم این موضوع در یک جدول زمانی با حال و آینده گذشته، از

perfect tense is used to express a life experience at a non specific point in time meaning we

زمان حال کامل برای بیان یک تجربه زندگی در یک نقطه زمانی غیر خاص استفاده می‌شود، به این معنی که

use it for some experience you had at some point before the present, some point before

از آن برای تجربه‌ای استفاده می‌کنیم که در مقطعی قبل از زمان حال داشته‌اید. ، چند نقطه قبل

the current conversation.

از مکالمه فعلی.

So we use the present perfect tense to talk about a life experience that happened at a

بنابراین ما از زمان حال کامل برای صحبت در مورد یک تجربه زندگی که در

non-specific point in the past.

نقطه ای غیر مشخص در گذشته اتفاق افتاده است استفاده می کنیم.

So when specifically this experience happened is not important, this grammar point allows

بنابراین وقتی به طور خاص این تجربه اتفاق افتاده مهم نیست، این نکته گرامری به ما این امکان را می

us to simply say that we have or have not had an experience.

دهد که به سادگی بگوییم که تجربه ای داشته ایم یا نداشته ایم .

So this is the first grammar point about the present perfect tense, the simple use of the

بنابراین این اولین نکته دستور زبان در مورد زمان حال کامل است، استفاده ساده از

present perfect tense.

زمان حال کامل.

The next point I want to talk about though, is the second point, number two, here we use

نکته بعدی که می خواهم در مورد آن صحبت کنم ، نکته دوم است، شماره دو، در اینجا ما از

the present perfect tense to talk about an action that started in the past and continues

زمان حال کامل برای صحبت در مورد عملی استفاده می کنیم که از گذشته شروع شده و

to the present.

تا زمان حال ادامه دارد.

The effect of an action that started in the past continues to the present.

تأثیر عملی که در گذشته آغاز شده است تا امروز ادامه دارد.

So this is a grammar point that's slightly different from number one that I talked about,

بنابراین این یک نکته گرامری است که کمی با شماره یک که در مورد آن صحبت کردم متفاوت است،

so the image here is an action that started at some point in the past, it began at some

بنابراین تصویر اینجا یک عمل است که در نقطه ای از گذشته شروع شده است، در

point in the past, and it continues to the present, or the effects of that action continue

نقطه ای از گذشته شروع شده است، و تا زمان حال ادامه دارد، یا آثار این اقدام

to the present.

تا کنون ادامه دارد.

So this is something we can use to talk about where we live, our studies, our work experience,

بنابراین این چیزی است که می‌توانیم از آن برای صحبت در مورد محل زندگی، تحصیلات، تجربه

for example.

کاری‌مان استفاده کنیم. کمی

I'll show you in a couple of example sentences a little bit later, but this is the second

بعد در چند جمله مثال به شما نشان خواهم داد ، اما این دومین

use; the second grammar point I want to talk a little bit about today.

کاربرد است. نکته دوم دستور زبان امروز می خواهم کمی در مورد آن صحبت کنم.

So, it's important to note that when we use this second point, when we use the second

بنابراین، توجه به این نکته مهم است که وقتی از این نکته دوم استفاده می کنیم، زمانی که از دومین

use of this grammar point, we often use the words “for” and “since” to express

استفاده از این نکته گرامری استفاده می کنیم، اغلب از کلمات "برای" و "از آنجایی" برای بیان

that action that began in the past and continued to the present.

آن عملی استفاده می کنیم که در گذشته شروع شده و تا به حاضر.

It gives the listener some extra information about the duration about how long that action

به شنونده اطلاعات اضافی در مورد مدت زمان ادامه آن عمل می

has continued, so the difference between “for” and “since,” many people make a mistake

دهد، بنابراین تفاوت بین «برای» و «از آنجایی»، بسیاری از افراد در این مورد اشتباه

with this.

می کنند.

So use of “for” and “since” is important with grammar point number two here, especially

بنابراین استفاده از "for" و "از آنجا" در دستور زبان شماره دو در اینجا مهم است، به خصوص

because it gives the listener some information about how long the action has been happening.

به این دلیل که به شنونده اطلاعاتی در مورد مدت زمانی که عمل انجام شده است می دهد.

So in an example sentence, you could say, “I have lived in Paris for three years,”

بنابراین در یک جمله مثال، می توانید بگویید: "من سه سال است

or you could say “I have lived in Paris since 2014.”

که در پاریس زندگی کرده ام" یا می توانید بگویید "من از سال 2014 در پاریس زندگی می کنم ."

So you can hear “for” is used for a period of time, “I have lived in Paris for three

بنابراین می توانید بشنوید که "برای" برای مدتی استفاده می شود، "من سه سال است در پاریس زندگی کرده ام

years.”

."

Three years is a period of time, your period of time can be years, months, days, minutes,

سه سال یک دوره زمانی است، دوره زمانی شما می تواند سال، ماه، روز، دقیقه

hours, and so on.

، ساعت و غیره باشد.

Any period of time can be used with the word “for.”

هر دوره زمانی را می توان با کلمه "برای" استفاده کرد.

I have been teaching this lesson for few minutes.

چند دقیقه ای است که این درس را تدریس می کنم.

I have been standing up for about an hour ,for example.

مثلا حدود یک ساعت است که ایستاده ام .

You can use a different time duration for different expressions, you can use this actually

شما می توانید از مدت زمان متفاوتی برای عبارات مختلف استفاده کنید، در واقع می توانید

a lot in your everyday life.

از آن در زندگی روزمره خود بسیار استفاده کنید.

But on the other hand, let's talk about “since.”

اما از سوی دیگر، بیایید در مورد "از آنجایی" صحبت کنیم.

So “since” is used for a point in time.

بنابراین "از" برای یک نقطه در زمان استفاده می شود.

When we want to talk about a point in time where an action began, where an action started,

وقتی می‌خواهیم در مورد نقطه‌ای از زمان صحبت کنیم که در آن یک عمل شروع شد، از کجا شروع شد،

we can use “since.”

می‌توانیم از «از آنجایی» استفاده کنیم.

So for example, in my sentence, I said, I have lived in Paris since 2014.

مثلاً در جمله‌ام گفتم من از سال 2014 در پاریس زندگی می‌کنم. به

So that “since” shows the exact year when I started living in Paris, I have lived in

طوری که «از آنجا که» سال دقیقی را نشان می‌دهد که من در پاریس زندگی می‌کنم،

Paris since 2014, and the action continues to the present.

از سال 2014 در پاریس زندگی می‌کنم و این عمل تا به امروز ادامه دارد. .

So we can use “for” and “since” to show when an action began, and we also know

بنابراین می‌توانیم از «برای» و «از» برای نشان دادن زمان شروع یک عمل استفاده کنیم، و همچنین می‌دانیم

that that action is going to be continuing, that action will continue to the present.

که آن عمل ادامه خواهد داشت، آن عمل تا کنون ادامه خواهد داشت.

So these are kind of the two grammar points I'd like to talk about.

بنابراین اینها به نوعی دو نکته گرامری هستند که می خواهم در مورد آنها صحبت کنم.

Then lastly, I want to talk about how to make this grammar point, how to make the present

سپس در آخر، می خواهم در مورد نحوه بیان این نکته گرامری، نحوه ساخت زمان حال

perfect tense.

کامل صحبت کنم.

So I have three categories here, there's positive statements, negative statements, and questions

بنابراین من در اینجا سه ​​دسته دارم، گزاره های مثبت، گزاره های منفی و گزاره های سؤالی

statements.

.

These are just the basic forms of these three types of sentences.

اینها فقط اشکال اساسی این سه نوع جمله هستند.

So, let's talk about a few different sentence patterns that we can make.

بنابراین، بیایید در مورد چند الگوی جمله مختلف که می توانیم بسازیم صحبت کنیم.

I have positive statements, negative statements, and question statements.

من عبارات مثبت، گزاره های منفی و گزاره های سوالی دارم.

These are just a few examples of the type of sentences and questions that you can make

اینها تنها چند نمونه از نوع جملات و سوالاتی است که می توانید

with this grammar point.

با این نکته گرامری مطرح کنید.

So first, to make a positive statement, we’ll use “have” or “has,” depending on

بنابراین ابتدا، برای بیان یک جمله مثبت، بسته به موضوع شما، از "دارا" یا "دارا" استفاده می

your subject.

کنیم.

If your subject is “I,” for example, we’ll say “I have,” “you have,” and “we have;”

برای مثال، اگر موضوع شما «من» است، می‌گوییم «من دارم»، «شما دارید» و «ما داریم.»

for “he” and “she,” “he has,” “she has,” and so on.

برای «او» و «او»، «او دارد»، «او دارد» و غیره.

So depending on your subject, we will use “have” or “has,” next, we need to

بنابراین بسته به موضوع شما، از «دار» یا «داراست» استفاده می کنیم، در مرحله بعد،

include the past participle form of the verb.

باید شکل فعل ماضی را درج کنیم.

So for example, “I have lived in Paris,” “lived” is the past participle form of

به عنوان مثال، "من در پاریس زندگی کرده ام"، "زندگی کرده"

the verb “live.”

شکل ماضی فعل "زندگی" است.

"I have been to Paris," so we can use these past participle forms of verbs “been”

«من به پاریس بوده‌ام»، بنابراین می‌توانیم در این مورد از این فرم‌های فعل فعل «been»

in this case to talk about the present perfect tense.

برای صحبت در مورد زمان حال کامل استفاده کنیم.

To use the present perfect tense, please try to remember your past participle forms of

برای استفاده از زمان حال کامل، لطفاً فرم‌های فعل ماضی خود را به خاطر بسپارید

verbs.

.

But I find that one of the best ways to get used to using the correct form of the verb

اما من متوجه شدم که یکی از بهترین راه‌ها برای عادت کردن به استفاده از شکل صحیح فعل

here is just practicing in sentences, it's a little bit difficult to memorize all the

در اینجا فقط تمرین در جملات است، حفظ کردن تمام

verbs just from a list, so try practicing them in sentences to remember.

افعال فقط از یک لیست کمی دشوار است، بنابراین سعی کنید آنها را در جملات تمرین کنید تا به خاطر بسپارید. .

Let's talk then about how to make a negative statement.

بیایید سپس در مورد چگونگی بیان یک بیانیه منفی صحبت کنیم.

So a life experience you have not had, this is the sentence pattern that you can use to

بنابراین تجربه‌ای از زندگی که نداشته‌اید، این الگوی جمله‌ای است که می‌توانید برای

describe that.

توصیف آن استفاده کنید.

So again, depending on your subject, use “have” or “has;” “I have,” “he has,”

بنابراین باز هم بسته به موضوع خود، از "have" یا "has" استفاده کنید. «من دارم»، «او دارد»

and so on.

و غیره.

Next, we'll include “never.”

در مرحله بعد، «هرگز» را اضافه می کنیم.

So “I have never,” “he has never,” “they have never,” “you have never,”

بنابراین "من هرگز"، "او هرگز"، "آنها هرگز"، "تو هرگز"

and so on.

و غیره.

So this “never” shows no experience, this is our negative expression.

بنابراین این "هرگز" هیچ تجربه ای را نشان نمی دهد، این بیان منفی ماست.

Then finally, we'll include the past participle form of the verb, so “I have never eaten horse,”

سپس در نهایت، شکل فعل ماضی را وارد می‌کنیم، بنابراین «من هرگز اسب نخوردم»،

“He has never visited Italy,” and so on.

«او هرگز از ایتالیا بازدید نکرده است» و غیره.

These make negative statements with “never.”

اینها با "هرگز" اظهارات منفی می کنند.

Okay, and finally, a couple of different question patterns that we can use.

خوب، و در نهایت، چند الگوی سوال مختلف که می توانیم استفاده کنیم.

There are a lot of different questions, yes and no questions, information questions.

سوالات مختلف زیادی وجود دارد، سوالات بله و خیر، سوالات اطلاعاتی.

Let's take a look at a simple one, a simple yes/no pattern.

بیایید به یک الگوی ساده، یک الگوی بله/خیر ساده نگاهی بیندازیم.

So again, we begin with our “has” and “have” depending on the subject here.

بنابراین باز هم، بسته به موضوع در اینجا، با "دارا" و "داشتن" خود شروع می کنیم.

So “have you been,” for example, with the past participle verb.

بنابراین، برای مثال، با فعل ماضی «have you been» .

“Has she seen,” and so on.

"آیا او دیده است" و غیره.

So again, we need to use this past participle form of the verb when making our questions.

بنابراین، دوباره باید از این حالت ماضی فعل در هنگام سؤال کردن استفاده کنیم.

You might have heard people use “ever;” I have here at the bottom, this “ever”

شاید شنیده باشید که مردم از "هیچ وقت" استفاده می کنند. من اینجا در پایین، این "همیشه"

in this sentence style, “have you ever been to France?”

به این سبک جمله دارم، "آیا تا به حال به فرانسه بوده اید؟"

“Have you ever eaten something?”

"تا حالا چیزی خوردی؟"

This “ever,” the nuance of this “ever” is in your whole life experience, so “ever”

این «همیشه»، تفاوت ظریف این «همیشه » در کل تجربه زندگی شماست، بنابراین «همیشه» به

kind of amplifies, “ever” emphasizes the importance of your life experience, in your

نوعی تقویت می‌کند، «همیشه» بر اهمیت تجربه زندگی شما تأکید می‌کند، آیا در

entire life, have you had the experience of something.

کل زندگی‌تان تجربه چیزی را داشته‌اید. .

This "ever" emphasizes your entire life's experience.

این "همیشه" بر تمام تجربه زندگی شما تأکید می کند.

If you say, for example, “have you seen that movie?”

مثلاً اگر بگویید « آن فیلم را دیده‌ای؟»

It sounds like maybe it's a recent movie, but if you say "have you ever seen such and

به نظر می رسد شاید این یک فیلم اخیر باشد، اما اگر بگویید "تا به حال

such movie?"

فلان فیلم را دیده اید؟"

It sounds like maybe the movie is a little bit older.

به نظر می رسد شاید فیلم کمی قدیمی تر باشد.

So especially in cases where you'd like to emphasize something that's not so recent,

بنابراین، به‌ویژه در مواردی که می‌خواهید بر چیزی تأکید کنید که چندان جدید نیست

you might consider using "ever" in your questions.

، ممکن است در سؤالات خود از «همیشه» استفاده کنید.

"Have you ever been to a different country?"

"آیا تا به حال به کشور دیگری رفته اید؟"

"Have you ever studied something else?"

"آیا تا به حال چیز دیگری مطالعه کرده اید؟"

So using ever shows that maybe you're thinking about something a little bit further back,

بنابراین استفاده از ever نشان می دهد که شاید شما به چیزی کمی دورتر فکر می کنید

a little bit more in the past in someone's life.

، کمی بیشتر در گذشته در زندگی شخصی.

Okay, so now that we know this, let's take a look at a few examples sentences that I've

خوب، حالا که این را می دانیم، بیایید نگاهی به چند جمله مثالی که من

prepared.

آماده کرده ام بیاندازیم.

So first I have, they ______ in Germany.

بنابراین ابتدا من دارم، آنها ______ در آلمان هستند.

So here, I want to use the verb "live," so the past participle form of the verb live

بنابراین در اینجا، من می خواهم از فعل "زنده" استفاده کنم، بنابراین شکل ماضی فعل

is lived, and my subject here is "they."

live زندگی می شود و موضوع من در اینجا "آنها" است.

So I need to use "they have lived in Germany."

بنابراین باید از "آنها در آلمان زندگی کرده اند" استفاده کنم.

This is a very very simple sentence, they have lived in Germany.

این یک جمله بسیار بسیار ساده است، آنها در آلمان زندگی کرده اند.

I'm using this simple structure, this simple grammar point number one which we talked about.

من از این ساختار ساده استفاده می کنم، این نکته ساده دستور زبان شماره یک که در مورد آن صحبت کردیم.

So this is just a life experience, when did they live in Germany?

پس این فقط یک تجربه زندگی است، چه زمانی آنها در آلمان زندگی می کردند؟

We don't know, but it's just the experience that we want to focus on in this sentence.

ما نمی دانیم، اما این فقط تجربه است که می خواهیم در این جمله روی آن تمرکز کنیم.

I could change the sentence to say, "they have lived in Germany since 1999."

می توانم جمله را به این صورت تغییر دهم که "آنها از سال 1999 در آلمان زندگی می کنند."

In that case, it means they live in Germany now, also.

در این صورت، به این معنی است که آنها هم اکنون در آلمان زندگی می کنند .

However, if they do not live in Germany, they only want to express their life experience

با این حال، اگر آنها در آلمان زندگی نمی کنند، فقط می خواهند تجربه زندگی خود را

of living in Germany, they could say, they have lived in Germany.

از زندگی در آلمان بیان کنند، می توانند بگویند در آلمان زندگی کرده اند.

They have lived in Germany, only that sentence.

آنها در آلمان زندگی کرده اند، فقط آن جمله.

So please be careful, "they have lived in Germany since 1999" shows they still live

پس لطفا مراقب باشید، "آنها از سال 1999 در آلمان زندگی می کنند" نشان می دهد که آنها هنوز در آلمان زندگی می کنند

in Germany.

.

Saying "they have lived in Germany" shows only a life experience.

گفتن "آنها در آلمان زندگی کرده اند" فقط یک تجربه زندگی را نشان می دهد.

If you'd like to give more information about where they live now, do it in the next sentence.

اگر می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد محل زندگی آنها در حال حاضر ارائه دهید، این کار را در جمله بعدی انجام دهید.

"They have lived in Germany, but they travel around a lot, and now they're living in Paris,"

مثلاً «آنها در آلمان زندگی کرده اند، اما زیاد سفر می کنند و اکنون در پاریس زندگی می کنند

for example.

».

So using the present progressive tense to give some more information in the next sentence.

بنابراین با استفاده از زمان حال پیشرونده اطلاعات بیشتری را در جمله بعدی ارائه دهید.

Okay, so here we see grammar point number one is being used in this first sentence.

بسیار خوب، بنابراین در اینجا می بینیم که نکته گرامر شماره یک در اولین جمله استفاده می شود.

Let's take a look here at a negative sentence.

بیایید اینجا به یک جمله منفی نگاهی بیندازیم.

"I _____ never ______ to Italy" here.

"من _____ هرگز ______ به ایتالیا نمی روم" اینجا.

We have the subject "I" here, we know that it's a negative sentence because it's "never,"

ما در اینجا فاعل "من" را داریم، می دانیم که این یک جمله منفی است زیرا "هرگز" است،

so we need to use "I have never," and then if I want to use the verb "be," if I want

بنابراین باید از "من هرگز" استفاده کنیم و سپس اگر بخواهم از فعل "بودن" استفاده کنیم، اگر بخواهم استفاده کنیم.

to use the verb "be," the past participle form of the verb be is been.

از فعل "be" استفاده کنید، شکل ماضی فعل be been است.

"I have never been to Italy" is the correct sentence here.

«من هرگز به ایتالیا نرفته‌ام» این جمله صحیح است.

So I'm expressing no experience in my life, "I have never been to Italy," meaning as we

بنابراین من هیچ تجربه‌ای در زندگی‌ام بیان نمی‌کنم، "من هرگز به ایتالیا نرفته‌ام"، به این معنی که همانطور که

talked about with grammar point number one, in my whole life I have not had an experience.

با نکته گرامر شماره یک در مورد آن صحبت کردیم، در تمام زندگی‌ام تجربه‌ای نداشته‌ام.

So there's no time point being used here, I have never had the experience of going to

بنابراین هیچ نقطه زمانی در اینجا استفاده نمی شود، من هرگز تجربه رفتن به

Italy.

ایتالیا را نداشته ام.

Ok, now, let's talk about the next example sentence, "she ______ the test three times."

خوب، حالا بیایید در مورد جمله مثال بعدی صحبت کنیم ، "او سه بار تست را ______ کرد."

So here I want to use the verb "take," so to take a test, take is going to be the verb

بنابراین در اینجا من می خواهم از فعل "take" استفاده کنم، بنابراین برای انجام یک تست، take

for this sentence.

فعل این جمله خواهد بود.

So here my subject is "she," and I know this is a positive sentence, a positive statement,

بنابراین در اینجا موضوع من "او" است، و من می دانم که این یک جمله مثبت است، یک جمله مثبت،

so I'm going to use "has," "she has."

بنابراین من از "داراست"، "او دارد" استفاده می کنم.

And take, the past participle form of the verb take is taken.

و گرفتن، حالت ماضی فعل take گرفته شده است.

"She has taken the test three times."

او سه بار در این آزمون شرکت کرده است.

So this sentence shows in her life experience, at three times, three points in her life,

بنابراین این جمله در تجربه زندگی او نشان می دهد که در سه زمان، سه نقطه از زندگی

she has taken the test.

خود امتحان داده است.

So we don't know when she took the test but we know she has taken the three times at some

بنابراین ما نمی دانیم که او چه زمانی در آزمون شرکت کرده است، اما می دانیم که او سه بار

point in the past.

در مقطعی از گذشته در این آزمون شرکت کرده است.

This is what this sentence teaches us, we don't know when, just that she has taken the

این چیزی است که این جمله به ما می آموزد، ما نمی دانیم کی، فقط

test three times.

سه بار امتحان داده است.

Okay, next, let's look at this sentence, may be a very useful sentence for some people

خوب، در ادامه، اجازه دهید به این جمله نگاه کنیم، ممکن است برای برخی از افرادی

who are watching this video on this channel.

که در حال تماشای این ویدیو در این کانال هستند، جمله بسیار مفیدی باشد.

So this is "I ________ English for two years."

بنابراین این "من ________ انگلیسی برای دو سال است."

Okay, so there's a big hint word here, I have the word "for" included in this sentence.

بسیار خوب، پس یک کلمه اشاره بزرگ در اینجا وجود دارد، من کلمه "برای" را در این جمله گنجانده ام.

Remember we use "for" to talk about a time period, a time period.

به یاد داشته باشید که ما از "برای" برای صحبت در مورد یک دوره زمانی، یک دوره زمانی استفاده می کنیم.

So that connects to grammar point two which we talked about over here.

بنابراین به نکته گرامر دو که در اینجا در مورد آن صحبت کردیم متصل می شود.

So remember with grammar point number two for present perfect tense, we're showing an

بنابراین به خاطر داشته باشید که با نکته دستوری شماره دو برای زمان حال کامل، عملی را نشان می دهیم

action that started in the past and continues to the present.

که از گذشته شروع شده و تا زمان حال ادامه دارد.

Okay, so the verb I want to use here is "study."

بسیار خوب، پس فعل من می خواهم در اینجا استفاده کنم "مطالعه" است.

So my subject is "I," so I need to use "have" in this case, and the past participle form

بنابراین موضوع من "من" است، بنابراین باید در این مورد از "دار" استفاده کنم و فرم مطالعه فعل ماضی

of study is studied, so "I have studied English for two years."

مطالعه می شود، بنابراین "من دو سال زبان انگلیسی خوانده ام ."

This shows us a length of time, a period of time, a duration of your studies, it shows

این به ما مدت زمان، دوره زمانی، مدت زمان تحصیل شما را نشان می دهد، نشان می دهد که

your studies are continuing, you are still studying English.

مطالعات شما ادامه دارد، شما هنوز در حال مطالعه انگلیسی هستید.

Two years ago you started and you have continued since that time, you have continued study

دو سال پیش شروع کردید و از آن زمان ادامه دادید، دو سال ادامه تحصیل دادید

in for two years.

.

So this sentence shows us that you have studied English, and how long you have studied English,

بنابراین این جمله به ما نشان می دهد که شما انگلیسی مطالعه کرده اید، و چه مدت زبان انگلیسی خوانده اید،

lots of information here.

اطلاعات زیادی در اینجا وجود دارد.

Okay, let's talk about the next sentence, a question sentence now.

خوب، بیایید در مورد جمله بعدی صحبت کنیم، یک جمله سوالی.

Okay, so here my subject, I have "he," "he" is here, so I know that because the subject

خوب، پس موضوع من اینجاست، من "او"، "او" اینجاست، بنابراین می دانم که چون

of the sentence is he, I need to begin my question with "has," "has he ______" So here

فاعل جمله او است، باید سوالم را با "داراست"، "آیا او ______" شروع کنم.

I want to use the verb "take," take out the trash is sort of a set phrase.

من می خواهم از فعل "take" استفاده کنم، حذف زباله به نوعی یک عبارت مجموعه ای است.

So the past participle form of take is taken.

پس حالت ماضی take گرفته شده است.

"Has he taken out the trash?"

"آیا او سطل زباله را بیرون آورده است؟"

Meaning perhaps today at some point has he taken out the trash?

یعنی شاید امروز در مقطعی سطل زباله را بیرون آورده است؟

So maybe we don't know when, and when he took out the trash is not important, just has he

بنابراین شاید ما نمی دانیم چه زمانی و چه زمانی سطل زباله را بیرون آورد مهم نیست، فقط او

finished the task at some point today.

امروز در مقطعی کار را تمام کرده است.

So we used the present perfect tense for that.

بنابراین ما از زمان حال کامل برای آن استفاده کردیم.

So we can use the simple past sentence "did he take out the trash?"

بنابراین می توانیم از جمله ساده گذشته "آیا او زباله ها را بیرون آورد؟" استفاده کنیم.

But the reason that it sounds a little bit more natural to say "has he taken out the

اما دلیل اینکه گفتن "آیا او سطل زباله را بیرون آورده است" کمی طبیعی تر به نظر می رسد به

trash" is because of this point we talked about here, the effects of that action.

دلیل همین نکته ای است که در اینجا در مورد آن صحبت کردیم، تأثیرات آن عمل.

So if he did or did not take out the trash, it could affect the people around him, or

بنابراین اگر زباله‌ها را بیرون بیاورد یا نکند، می‌تواند روی اطرافیانش

the environment around him.

یا محیط اطرافش تأثیر بگذارد.

So "has he taken out the trash?"

بنابراین "آیا او سطل زباله را بیرون آورده است؟"

If the answer is no, it might mean there's some negative effect in the environment; if

اگر پاسخ منفی است، ممکن است به این معنی باشد که تأثیر منفی در محیط وجود دارد.

the answer is yes, perhaps it means the people in the environment will be happy, there will

اگر پاسخ مثبت است، شاید به این معنی است که افراد محیط خوشحال خواهند

be a happy effect of that.

شد، تأثیر خوشحال کننده ای از آن خواهد داشت.

So this is the consideration, it's a very very small point.

بنابراین این یک نکته بسیار کوچک است.

If you ask "did he take out the trash," it's okay to use but keep in mind though you may

اگر بپرسید "آیا او سطل زباله را بیرون آورده است"، استفاده از آن اشکالی ندارد، اما به خاطر داشته باشید که ممکن است

hear people say "has he taken out the trash" as well, and this is the reason why, the effect

از مردم بشنوید که می گویند "آیا او سطل زباله را بیرون آورده است "، و به همین دلیل است که

of taking out the trash is what's kind of the nuance of this expression.

تاثیر بیرون آوردن زباله ها سطل زباله نوعی تفاوت ظریف این عبارت است.

Great!

عالی!

So let's talk about the next example sentence, "which countries _____ you ______ to?"

پس بیایید در مورد جمله مثال بعدی صحبت کنیم، "به کدام کشورها _____ شما ______ هستید؟"

So in casual kind of more everyday friendly spoke in English, it's okay to end your sentence

بنابراین در صحبت‌های معمولی‌تر و دوستانه‌تر روزمره به انگلیسی، اشکالی ندارد که جمله خود را

with a preposition, in this case, to.

با حرف اضافه خاتمه دهید، در این مورد، to.

So here, I have an information question, which countries, I need to use "have" or "has" here,

بنابراین در اینجا، من یک سوال اطلاعاتی دارم، اینکه در کدام کشورها باید از "دارا" یا "دارا" در اینجا

plus "you," so that tells me I should use "have," "which countries have you," and I

به اضافه "شما" استفاده کنم، بنابراین به من می گوید که باید از "دارا"، "کدام کشورها شما را دارند" و من استفاده کنم.

want to use again the verb "be" here.

می خواهم دوباره از فعل "be" در اینجا استفاده کنم.

So I know it should be been.

پس می دانم که باید باشد.

"Which countries have you been to?"

"به کدام کشورها رفته اید؟"

So again, in your life experience, which countries have you been to?When is not important, just

بنابراین باز هم در تجربه زندگی خود، کدام کشورها بوده اید؟ چه زمانی مهم نیست، فقط

in your life, where, which countries.

در زندگی شما، کجا، کدام کشورها مهم است.

Okay, let's look at the next one.

خوب، بیایید به مورد بعدی نگاه کنیم.

You'll see I have a little apostrophe, maybe you can see it on the screen there, there's

خواهید دید که من یک آپوستروف کوچک دارم، شاید بتوانید آن را روی صفحه نمایش آنجا ببینید،

a little apostrophe here, which is a pronunciation hint.

یک آپاستروف کوچک در اینجا وجود دارد که یک اشاره تلفظ است .

So this is a yes-or-no question.

بنابراین این یک سوال بله یا خیر است.

"You' ____ never _____ a motorcycle?"

"تو هیچ وقت ______________ موتورسیکلت نیستی؟"

So motorcycle, the verb I want to use with motorcycle is "ride."

بنابراین موتور سیکلت، فعل من می خواهم با موتور سیکلت استفاده کنم "سوار".

The past participle form is ridden.

صورت فعل ماضی سوار می شود.

"You've never ridden a motorcycle?" is the complete sentence here.

"تا حالا موتورسیکلت سوار نشدی؟" جمله کامل اینجاست

So I mentioned this pronunciation hint, "you have" becomes "you've" in the contracted form,

بنابراین من به این اشاره تلفظ اشاره کردم، "شما دارید" به صورت قراردادی تبدیل به "تو" می شود،

you've.

you've.

So try not to use "you have," "he has," "she has," tried to use that apostrophe-VE or apostrophe-S

بنابراین سعی کنید از "شما دارید"، "او دارد"، "او دارد" استفاده نکنید، سعی کنید هنگام صحبت کردن از صدای آپاستروف-VE یا آپوستروف-S

sound when you're speaking.

استفاده کنید.

"You've never," "he's never," "she's never" sounds a lot more natural and a lot more fluid

"تو هرگز"، "او هرگز"، "او هرگز" بسیار طبیعی تر و

fluent as well than "he has" or "she has" or "you have."

روان تر از "او دارد" یا "او دارد" یا "تو داری" به نظر می رسد.

So please try to use the contracted form here.

بنابراین لطفا سعی کنید از فرم قرارداد در اینجا استفاده کنید.

So this sentence, "you've never ridden a motorcycle?"

بنابراین این جمله، "شما هرگز موتور سیکلت سوار نشده اید؟"

Meaning in your life experience, you have never ridden a motorcycle, so this is a yes

به این معنی که در تجربه زندگی خود، شما هرگز موتورسیکلت سوار نشده اید، بنابراین این یک سوال بله

or no question.

یا خیر است.

No, I've never ridden a motorcycle could be the answer; or yes, I have actually ridden

نه، من هرگز موتورسیکلت سوار نشده ام می تواند پاسخ این سوال باشد. یا بله، من واقعاً

a motorcycle.

موتورسیکلت سوار شده ام.

So this is a simple yes-or-no question but we use the negative form here, you've never,

بنابراین این یک سوال ساده بله یا خیر است، اما ما در اینجا از شکل منفی استفاده می کنیم، شما هرگز

it sounds surprised, this sounds kind of shocked.

، شگفت زده به نظر نمی رسد، این یک جورهایی شوکه به نظر می رسد.

Okay, let's look at our next example sentence.

خوب، بیایید به جمله مثال بعدی خود نگاه کنیم.

"We _____ never _______."

"ما هرگز _______."

The verb I want to use for this sentence is "work."

فعل من می خواهم برای این جمله استفاده کنم "کار" است.

Okay, so the past participle form of work is worked here, okay.

بسیار خوب، پس فرم فعل ماضی کار در اینجا کار می شود، بسیار خوب.

And "we" is the subject of the sentence, so we're going to use "We have never worked internationally."

و «ما» موضوع جمله است، بنابراین از «ما هرگز در سطح بین‌المللی کار نکرده‌ایم» استفاده می‌کنیم.

In our life experience, we do not have the experience of working internationally.

ما در تجربه زندگی خود تجربه کار در سطح بین المللی را نداریم.

Okay, finally, "They ______ in Paris since 2015."

خوب، در نهایت، "آنها ______ از سال 2015 در پاریس هستند ."

So just as we practice with this example sentence with "for," here we see "since."

بنابراین همانطور که با این جمله مثال با "برای" تمرین می کنیم، در اینجا "از آنجایی" را می بینیم.

So this shows us that maybe a specific point in time, in this case, 2015, is going to give

بنابراین این به ما نشان می دهد که شاید یک مقطع زمانی خاص ، در این مورد، سال 2015،

us some extra information about this situation.

اطلاعات بیشتری در مورد این وضعیت به ما بدهد.

So let's use the verb "live" again, we know that the past participle form of live is lived.

پس بیایید دوباره از فعل "زنده" استفاده کنیم، می دانیم که شکل ماضی زنده زنده است.

And we'll use "have" because our subject is "they."

و ما از "داشتن" استفاده خواهیم کرد زیرا موضوع ما "آنها" است.

So "They have lived in Paris since 2015."

بنابراین "آنها از سال 2015 در پاریس زندگی می کنند."

So this sentence shows us that in 2015 they moved to Paris, and they have lived in Paris,

بنابراین این جمله به ما نشان می دهد که در سال 2015 آنها به پاریس نقل مکان کردند و در پاریس زندگی می کردند و از آن زمان به زندگی در پاریس ادامه

they have continued living in Paris since that time.

دادند.

This sentence shows us that with "since."

این جمله به ما نشان می دهد که با «از آنجا».

Okay, so those are a few example sentences and a short introduction to how to use the

خوب، پس این چند جمله مثال و مقدمه ای کوتاه در مورد نحوه استفاده از

present perfect tense, and also a little bit of information on using "for" and "since."

زمان حال کامل و همچنین اطلاعات کمی در مورد استفاده از "for" و "از آنجاست."

So I hope that this lesson was useful for you!

بنابراین امیدوارم این درس برای شما مفید بوده باشد !

If you have any questions or comments, or want to try making a few example sentences,

اگر سؤال یا نظری دارید، یا می‌خواهید چند جمله مثال بسازید

feel free to do so in the comment section of this video.

، در بخش نظرات این ویدیو این کار را انجام دهید.

Also, please make sure to like this video and subscribe to our channel if you haven't

همچنین، لطفاً حتماً این ویدیو را دوست داشته باشید و اگر قبلاً این کار را نکرده‌اید در کانال ما مشترک

already, also check us out at EnglishClass101.com for more good stuff.

شوید، همچنین برای چیزهای خوب بیشتر، ما را در EnglishClass101.com بررسی کنید.

Thanks very much for watching this lesson, and I will see you again soon, bye!

از تماشای این درس بسیار متشکرم و به زودی دوباره شما را خواهم دید، خداحافظ!