MIXED CONDITIONALS - English Grammar Lesson - Mixed Verb Tenses in If-Clauses - Advanced Grammar

Hello and welcome back.

سلام و خوش آمدید.

This lesson is all about mixed

این درس همه چیز در مورد

conditionals.

شرط های مختلط است.

It comes from a request by three viewers –

این از درخواست سه بیننده است -

Przemek, Nihar (from Odisha, India) and Olivia Ornelas.

پرزمک، نیهار (از اودیشا، هند) و اولیویا اورنلاس.

Before we start, if you want to request a lesson, just

قبل از شروع، اگر می خواهید درخواست درس کنید، فقط

leave a comment.

یک نظر بگذارید.

In your comment, tell me your name

در کامنت خود نام خود را به من بگویید

and I will mention you in the video.

و من شما را در ویدیو ذکر خواهم کرد .

Alright, so in this lesson, I will teach you about mixed

بسیار خوب، بنابراین در این درس، من در مورد

conditionals in both real and unreal situations (unreal

شرایط مختلط در هر دو موقعیت واقعی و غیر واقعی (غیر واقعی

means imaginary).

به معنای خیالی) به شما آموزش می دهم.

There are exercises in this lesson for

در این درس تمرین

you to understand and practice.

هایی برای درک و تمرین وجود دارد.

OK first, let’s start with the most basic

خوب ابتدا، اجازه دهید با اساسی ترین

type of conditional – the real conditional.

نوع شرطی شروع کنیم - شرطی واقعی.

Take a look at this example: “If it rains on Saturday,

به این مثال نگاه کنید: "اگر شنبه باران ببارد،

we’ll cancel the picnic.”

پیک نیک را لغو می کنیم."

So what do you understand by

پس از آن چه

that?

می‌فهمی؟

Well, you know that there’s a picnic planned for

خوب، می دانید که یک پیک نیک برای شنبه برنامه ریزی شده است

Saturday, and if it rains, we cannot go on the picnic, so

، و اگر باران ببارد، نمی توانیم به پیک نیک برویم، بنابراین

we’ll cancel it.

آن را لغو می کنیم.

This is the most common type of conditional: on the

این رایج ترین نوع شرطی است: در

condition side – we call it a condition clause, you have

سمت شرط - ما آن را یک بند شرط می نامیم، شما

‘if’ plus the subject plus the verb in the present

«اگر» به اضافه فاعل به اضافه فعل در زمان حال

simple tense.

ساده دارید.

So, you have ‘if’ and ‘it rains’ which is

بنابراین، "اگر" و "باران می آید" دارید

present simple.

که ساده است.

On the result side (in the result clause),

در سمت نتیجه (در بند نتیجه)

you have ‘subject’ plus ‘will’.

، «موضوع» به اضافه «اراده» دارید.

So – ‘we’ll cancel’ (or we will cancel) ‘the

بنابراین – «پیک نیک را لغو خواهیم کرد» (یا لغو خواهیم کرد

picnic.’

.» به

This is called a real conditional.

این حالت شرطی واقعی می گویند.

It’s also called the first conditional

اولین شرطی نیز نامیده می شود،

but the number is not important – what’s important

اما عدد مهم نیست - آنچه مهم

is that it talks about a real situation – a situation that

است این است که در مورد یک موقعیت واقعی صحبت می کند - وضعیتی

is possible.

که ممکن است.

So about mixed conditionals?

پس در مورد شرط های مختلط؟

Well, the term ‘mixed’ just means that a sentence is in a

خوب، اصطلاح "مخلوط" فقط به این معنی است که یک جمله به

different form – not the usual form.

شکل دیگری است - نه شکل معمول.

So, you could say “If it rains on Saturday,

بنابراین، می توانید بگویید "اگر شنبه باران ببارد،

we’ll have to cancel the picnic.”

باید پیک نیک را لغو کنیم ."

(so instead of will plus the main verb, here you

(بنابراین به جای will به اضافه فعل اصلی، در اینجا

have ‘will have to’) or you could say “If it rains on

"will have to" دارید) یا می توانید بگویید "اگر شنبه باران بیاید

Saturday, could you bring some umbrellas?”

، می توانید چند چتر بیاورید؟"

or maybe I just saw the weather forecast

یا شاید من فقط پیش بینی هوا

on the news and I say “How are we going to have a picnic

را در اخبار دیدم و می گویم "اگر شنبه باران بیاید چگونه می خواهیم پیک نیک

if it rains on Saturday?”

داشته باشیم؟"

These are all correct, and they’re some examples of

اینها همه درست هستند، و نمونه هایی از

mixed real conditionals.

شرایط واقعی مختلط هستند.

Remember: we say that they’re mixed because they’re not in

به یاد داشته باشید: ما می گوییم که آنها مخلوط هستند زیرا

the common form.

به شکل رایج نیستند.

OK, let’s do a small exercise with this.

خوب، بیایید یک تمرین کوچک با این کار انجام دهیم .

Here are some sentences.

در اینجا چند جمله وجود دارد.

But I’ve jumbled them up.

اما من آنها را به هم ریخته ام.

Stop the video, try to put them in the right

ویدیو را متوقف کنید، سعی کنید آنها را به ترتیب درست قرار دهید

order, then play the video again and check.

، سپس دوباره ویدیو را پخش کنید و بررسی کنید.

Alright, number one is “If you don’t

خوب، شماره یک این است: "اگر اشکالی ندارد

mind, could you speak a little more slowly, please?”

، می توانید کمی آهسته تر صحبت کنید، لطفا؟"

Number two is “If Rob wants to get into a top university,

شماره دو این است: "اگر راب می خواهد وارد یک دانشگاه برتر شود

he needs to work harder.”

، باید سخت تر کار کند."

And number three is “When you

و شماره سه این است: "وقتی

leave the house, remember to lock the front door.”

از خانه خارج می شوید، به یاد داشته باشید که درب ورودی را قفل کنید."

In conditional sentences, it’s

در جملات شرطی،

always OK to put the if- clause last – if you did

همیشه اشکالی ندارد که بند if را در آخر قرار دهید - اگر این کار را انجام دادید

that, no problem.

، مشکلی نیست.

OK, notice, in number three – you have ‘when’ instead of

خوب، توجه کنید، در شماره سه - به جای

‘if’.

«اگر» «وقتی» دارید.

The difference is that ‘if’ means something may

تفاوت در این است که "اگر" به این معنی است که ممکن است

happen or it may not happen – so “If you leave the house,”

اتفاقی بیفتد یا ممکن است اتفاق نیفتد - بنابراین "اگر از خانه خارج شوید"

would mean you may or may not leave the house.

به این معنی است که ممکن است خانه را ترک کنید یا نتوانید.

But ‘when’ expresses the idea that you

اما «وقتی» این ایده را بیان می‌کند

are going to leave the house (I’m sure), and when you

که می‌خواهید از خانه خارج شوید (مطمئنم) و وقتی

leave the house, remember to lock the front door.

از خانه خارج می‌شوید، به یاد داشته باشید که درب ورودی را قفل کنید.

So you can see here that these are

بنابراین می‌توانید در اینجا ببینید که اینها

all mixed real conditionals – they all talk about real

همه شرط‌های واقعی مختلط هستند - همه آنها در مورد

situations but they’re in different forms.

موقعیت‌های واقعی صحبت می‌کنند اما به اشکال مختلف هستند.

Let’s now move on and talk about unreal conditionals.

حالا بیایید ادامه دهیم و در مورد شرایط غیر واقعی صحبت کنیم.

What do I mean by unreal?

منظور من از غیر واقعی چیست؟

Unreal refers to situations that are imaginary.

غیر واقعی به موقعیت هایی اشاره دارد که خیالی هستند.

Take these two sentences: “If I

این دو جمله را در نظر بگیرید: "اگر

win the lottery, I will quit my job.”

در لاتاری برنده شوم، کارم را رها می کنم."

and “If I won the lottery, I would quit my

و "اگر در لاتاری برنده می شدم، کارم را رها می

job.”

کردم."

You will recognize the first sentence as a real

شما جمله اول را به عنوان یک

conditional.

شرط واقعی تشخیص خواهید داد.

So imagine that I have bought a lottery

بنابراین تصور کنید که من یک بلیط قرعه کشی خریده ام

ticket.

.

And the results are coming out tomorrow, so I

و نتایج فردا اعلام می شود، بنابراین

have my fingers crossed, I hope I win.

من انگشتان دستم را قطع کرده ام، امیدوارم برنده شوم.

And if I win, I’ll go into my boss’s office

و اگر برنده شوم، به دفتر رئیسم

and say “I quit”.

می روم و می گویم "من استعفا دادم".

So you have ‘if’ and present simple in

بنابراین شما در شرط "اگر" و حال ساده

the condition, and ‘will’ in the result.

و در نتیجه "اراده" دارید .

But number two is different.

اما شماره دو متفاوت است.

It’s an unreal or an imaginary situation.

این یک موقعیت غیر واقعی یا خیالی است.

You have ‘If’ plus the past tense (“I

شما "اگر" به اضافه زمان گذشته ("من

won the lottery”) in the condition and ‘would’ instead

در قرعه کشی برنده شدم") در شرط و "wild" به

of ‘will’ in the result.

جای "will" در نتیجه دارید.

So it means I have no lottery

بنابراین به این معنی است که من بلیط بخت آزمایی ندارم

ticket, but I’m dreaming.

، اما دارم خواب می بینم.

I’m saying “I hate my job.

من می گویم «از شغلم متنفرم.

If I won the lottery someday, I

اگر روزی در لاتاری برنده می شدم

would quit.”

، انصراف می دادم.»

This type of sentence is called the second

این نوع جمله شرطی دوم نامیده می

conditional – it talks about an imaginary situation in the

شود - در مورد یک موقعیت خیالی در

future (like in this sentence) or in the present –

آینده (مانند این جمله) یا در زمان حال صحبت می کند -

for example “If I weren’t so busy, I would take a

به عنوان مثال "اگر من خیلی شلوغ نبودم، به تعطیلات می رفتم

vacation.”

."

So it means “I cannot take a vacation

بنابراین به این معنی است که "من نمی توانم به تعطیلات

because I am very busy.”

بروم زیرا بسیار مشغله هستم."

Notice that we use ‘were’ in the second conditional – if

توجه داشته باشید که در شرط دوم از «بود» استفاده می‌کنیم -

the verb is ‘be’ in the condition clause, we change

اگر فعل «be» در شرط شرط باشد،

it to ‘were’ and not ‘was’.

آن را به «بود» تغییر می‌دهیم نه «بود».

That’s just a special grammar rule with the second

این فقط یک قانون دستور زبان خاص با شرط دوم

conditional.

است.

You can also talk about the past using unreal

شما همچنین می توانید با استفاده از شرطی های غیر واقعی در مورد گذشته صحبت کنید

conditionals.

. بلیط بخت آزمایی

Remember my lottery ticket?

من را به خاطر دارید؟

Let’s say I bought a ticket but I didn’t

فرض کنید بلیت خریدم اما برنده نشدم

win.

.

So I might say “Oh!

بنابراین من ممکن است بگویم "اوه!

If I had won the lottery, I would

اگر در لاتاری برنده شده بودم، کارم

have quit my job.”

را رها می کردم.»

That means I bought a ticket, and when

این بدان معناست که من یک بلیت خریدم و

the results came out, I didn’t get it.

وقتی نتایج اعلام شد، آن را نگرفتم.

So I’m dreaming but about the past

بنابراین من این بار رویای گذشته را می بینم

this time.

.

Or in this next example – “If Ramya had told

یا در مثال بعدی - "اگر رامیا به

me it was her birthday today, I would have bought her a

من می گفت امروز تولدش است، برای او هدیه می خریدم

present.”

."

What does that mean?

معنی آن چیست؟

It means it’s Ramya’s birthday today but she did

یعنی امروز تولد رامیا است اما او

not tell me and I didn’t know; so I didn’t buy her a

به من نگفت و من نمی دانستم. بنابراین من برای او

birthday present.

هدیه تولد نخریدم.

But thinking back to the past I

اما با فکر کردن به گذشته

can say “If she had told me, then I would have got her a

می توانم بگویم "اگر او به من گفته بود ، من برای او هدیه می گرفتم

present.”

."

This is called the third conditional – it is an unreal

این شرط سوم نامیده می شود - این یک شرط غیر واقعی

conditional that talks about the past.

است که از گذشته صحبت می کند.

You make it with ‘If’ plus the past perfect

شما آن را با "If" به اضافه زمان گذشته کامل

tense (using had + the verb in past participle form) in

(استفاده از had + فعل در حالت ماضی)

the condition, and ‘would have’ in the result.

در شرط، و "wild have" در نتیجه می سازید.

OK, now that you know these, let’s talk about mixed unreal

خوب، حالا که اینها را می‌دانید، بیایید اکنون در مورد شرط‌های غیرواقعی مختلط صحبت

conditionals now.

کنیم.

I have some sentences on the screen.

چند جمله روی صفحه دارم.

The conditions are all in place,

همه شرایط فراهم است،

but the results are all mixed up.

اما نتایج همه با هم مخلوط شده است.

Stop the video, match the conditions to the results and

ویدیو را متوقف کنید، شرایط را با نتایج مطابقت دهید و

then play the video and check.

سپس ویدیو را پخش کنید و بررسی کنید.

Alright, number one is “If Rob had worked harder in

خوب، شماره یک این است: «اگر راب در مدرسه سخت‌تر کار

school, he could have gotten into a top university.”

می‌کرد، می‌توانست وارد یک دانشگاه برتر شود».

This is a third conditional,

این یک شرط سوم است،

meaning it’s an unreal conditional that talks about

به این معنی که یک شرط غیر واقعی است که در

the past.

مورد گذشته صحبت می کند.

But notice that instead of ‘would’ we have

اما توجه داشته باشید که به جای "wild" ما

‘could’.

"می توانستیم" داشته باشیم.

You can also use might here – you can say “he

همچنین می توانید در اینجا از may استفاده کنید - می توانید بگویید "او

might have gotten into a top university’.

ممکن است به یک دانشگاه برتر راه یافته باشد ".

Number two is “If I had won the lottery, I would be

شماره دو این است: "اگر در لاتاری برنده شده بودم،

sitting on a beach in Hawaii right now.”

الان در ساحلی در هاوایی می نشستم."

Here, you see that we have a past

در اینجا، می بینید که ما یک شرط گذشته داریم

condition, “If I had won the lottery, say, yesterday”, and

، "اگر من در قرعه کشی برنده شده بودم ، مثلاً دیروز"، و

then we have a present result – “I would be sitting on a

سپس یک نتیجه فعلی داریم - "من الان در

beach in Hawaii right now.”

ساحلی در هاوایی می نشستم."

This means I didn’t win the lottery so I’m not at a

این بدان معناست که من در لاتاری برنده نشدم بنابراین در

beach.

ساحل نیستم.

So you see that it starts like a third

بنابراین می بینید که مانند یک

conditional – past condition, but then the result part is

شرطی سوم - شرط گذشته شروع می شود، اما سپس قسمت نتیجه

like a second conditional – present result.

مانند یک نتیجه شرطی دوم - حال است.

Number three is similar – “If Renée hadn’t yelled at her

شماره سه مشابه است - "اگر رنه سر رئیسش فریاد نمی زد

boss, she would still have a job.”

، او هنوز شغلی داشت."

So Renée yelled at her boss and she got fired.

بنابراین رنه سر رئیسش فریاد زد و او اخراج شد.

So she doesn’t have a job now.

بنابراین او اکنون شغلی ندارد.

Again, you have a past condition and a present

باز هم شما یک شرط گذشته و یک نتیجه حال دارید

result.

.

Number four is “If Arjun were a smart investor, he wouldn’t

شماره چهار این است: "اگر آرجون یک سرمایه گذار باهوش بود،

have bought those worthless shares.”

آن سهام بی ارزش را نمی خرید ."

Notice here that the condition is in the present –

در اینجا توجه کنید که شرایط در حال حاضر است -

so it says that Arjun is not a smart investor.

بنابراین می گوید که آرجون یک سرمایه گذار هوشمند نیست.

And the result talks about something

و نتیجه در مورد کاری

he did in the past – he bought worthless shares.

که او در گذشته انجام داده صحبت می کند - او سهام بی ارزش را خرید.

Why did he buy them?

چرا آنها را خرید؟

Because he’s just not smart.

چون او فقط باهوش نیست.

Sentence number five is similar – “If I didn’t have

جمله شماره پنج مشابه است - "اگر من

so much homework, I wouldn’t have stayed home.

اینقدر تکلیف نداشتم، در خانه نمی ماندم.

I would’ve gone to the movies with all

من با همه

my friends.”

دوستانم به سینما می رفتم.»

So it means I have a lot of homework, so

بنابراین به این معنی است که من تکالیف زیادی دارم، بنابراین

because of that I was not able to go to the movies –

به دلیل آن نتوانستم به سینما بروم -

all my friends went, but I had to stay home and do my

همه دوستانم رفتند، اما من مجبور شدم در خانه بمانم و

homework.

تکالیفم را انجام دهم.

And finally number six is “If I hadn’t lost my passport, I

و در نهایت شماره شش این است: «اگر پاسپورتم را گم نکرده بودم، هفته

would be going to the conference in Vienna next

آینده به کنفرانس وین می رفتم

week.”

».

So I lost my passport – that happened in the past.

بنابراین من پاسپورت خود را گم کردم - این در گذشته اتفاق افتاده است.

And the result is in the future – I cannot go to

و نتیجه در آینده است - من نمی توانم

Vienna next week.

هفته آینده به وین بروم.

So these are the most common types of mixed unreal

بنابراین اینها رایج ترین انواع شرطی های غیر واقعی مختلط

conditionals.

هستند.

There are some other combinations but

ترکیب‌های دیگری نیز وجود دارد، اما

they’re not so common – the ones that you see on the

چندان رایج نیستند - آن‌هایی که روی

screen are the most important.

صفحه می‌بینید مهم‌ترین آنها هستند.

Alright, to close this lesson, I want to give you

خوب، برای پایان دادن به این درس، می‌خواهم

some quick advice on learning and using conditionals.

چند توصیه سریع در مورد یادگیری و استفاده از شرطی‌ها به شما بدهم.

Don’t focus so much on the words

خیلی روی کلمات

first, second, third and mixed.

اول، دوم، سوم و مختلط تمرکز نکنید.

They’re useful but you need to be paying attention

آنها مفید هستند اما باید

to real and unreal.

به واقعی و غیر واقعی توجه کنید.

If you’re talking about a real situation in the present

اگر در مورد یک موقعیت واقعی در حال

or future, use: If plus the present simple tense in the

یا آینده صحبت می کنید، از: اگر به اضافه زمان حال ساده در

condition.

شرط استفاده کنید.

In the result, you can have ‘will’ or you can

در نتیجه، می‌توانید «اراده» یا

have other words such as ‘could’, ‘can’, ‘might’, or a

کلمات دیگری مانند «می‌تواند»، «می‌تواند»، «ممکن است» یا یک

question.

سؤال داشته باشید.

If you’re talking about an unreal or imaginary

اگر در مورد یک موقعیت غیر واقعی یا تخیلی صحبت

situation, think about the condition first.

می کنید، ابتدا به شرایط فکر کنید.

Is it present or future?

حال است یا آینده؟

Then use the past simple tense.

سپس از زمان گذشته ساده استفاده کنید.

If the condition talks about

اگر شرط در مورد

something in the past, then use the past perfect tense.

چیزی در گذشته صحبت می کند، از زمان گذشته کامل استفاده کنید.

Then, think about the result.

سپس، در مورد نتیجه فکر کنید.

If the result is in the present or future, use

اگر نتیجه در حال یا آینده است، از

‘would’.

«wild» استفاده کنید.

If the result is in the past, use ‘would have’.

اگر نتیجه در گذشته است، از «wild have» استفاده کنید.

Alright, that brings us to the end of this lesson.

بسیار خوب، این ما را به پایان این درس می رساند.

I hope you enjoyed it.

امیدوارم ازش لذت برده باشی. به زودی

I will see you in the next lesson

در درس بعدی شما را خواهم دید

soon.

.