Struggling To Speak English? Here's my Honest Advice!

Last week I asked my community what area of  their English they're struggling with the most.

هفته گذشته از جامعه‌ام پرسیدم که در چه زمینه‌ای از انگلیسی‌شان بیشترین مشکل را دارند.

Now, before I reveal the answer,  what do you think they said?

حالا، قبل از اینکه پاسخ را فاش کنم، به نظر شما آنها چه گفتند؟

Did you say speaking skills?

گفتی مهارت حرف زدن؟

Well, you're right, 61% said they're  struggling with their speaking skills the most.

خب، درست می‌گویید، 61 درصد گفتند که با مهارت‌های گفتاری خود بیشترین مشکل را دارند.

This was not a surprise to me at all because  I hear this from my students every single day.

این اصلاً برای من تعجب آور نبود زیرا هر روز این را از دانش آموزانم می شنوم.

Now.

In another poll, I asked my students why  they're struggling with their speaking skills.

اکنون.

در نظرسنجی دیگری، از دانش‌آموزانم پرسیدم که چرا با مهارت‌های گفتاری خود مشکل دارند.

The number one reason at 42% was a lack  of vocabulary, 36% said it's feeling shy,  

دلیل شماره یک در 42% کمبود واژگان بود، 36% گفتند که احساس خجالتی بودن،

nervous, and scared, 11% said incorrect  pronunciation, and 10% said a lack of grammar.

عصبی بودن و ترس بودن، 11% تلفظ نادرست و 10% کمبود گرامر را گفتند.

And many students added their own  comments and said it's a lack of practice.

و بسیاری از دانش‌آموزان نظرات خود را اضافه کردند و گفتند که این یک عدم تمرین است.

So if it's all right with you,  I'd like to give you some advice.

بنابراین اگر با شما مشکلی نیست، می‌خواهم به شما توصیه‌ای کنم.

My honest advice, my brutally honest  advice about why you're struggling  

توصیه صادقانه من، توصیه بی‌رحمانه صادقانه من در مورد اینکه چرا

with your speaking skills and how to fix that.

با مهارت‌های گفتاری خود مشکل دارید و چگونه آن را برطرف کنید.

First, let's talk about a lack of vocabulary  because this was the number one choice at 42%.

ابتدا، اجازه دهید در مورد کمبود واژگان صحبت کنیم، زیرا این انتخاب شماره یک با 42٪ بود.

Now, on the one hand, I agree with  this statement because if you don't  

اکنون، از یک طرف، من با این جمله موافقم، زیرا اگر

have the words, you're not able to form sentences.

کلمات را نداشته باشید، نمی‌توانید جمله بسازید.

You can't open your mouth and share  ideas because that takes words.

شما نمی توانید دهان خود را باز کنید و ایده ها را به اشتراک بگذارید زیرا این کار مستلزم کلمات است.

So I do agree with this.

پس من با این موافقم

But on the other hand, I think you have  

اما از سوی دیگر، من فکر می‌کنم شما

a lot of vocabulary and you just  don't realize how much you have.

دایره لغات زیادی دارید و فقط متوجه نمی‌شوید که چقدر دارید.

For example, think of how many  words I'm using in this video.

برای مثال، به چند کلمه در این ویدیو فکر کنید.

If you can understand these words, even if  you only understand 50% and you count how  

اگر بتوانید این کلمات را بفهمید، حتی اگر فقط 50٪ را بفهمید و تعداد

many words I used in this video, you would be  quite surprised by how much you actually know.

کلماتی را که در این ویدیو به کار بردم حساب کنید، از اینکه واقعا چقدر می دانید شگفت زده خواهید شد.

Or just open up the first page of a  textbook or a children's story in a  

یا فقط صفحه اول کتاب درسی یا داستان کودکانه را به

language that you don't know and see how  unfamiliar it looks to you compared to  

زبانی که نمی دانید باز کنید و ببینید در مقایسه با

anything you would look at in English, and  how many words you actually know in English.

هر چیزی که به زبان انگلیسی نگاه می کنید چقدر ناآشنا به نظر می رسد و چند کلمه که واقعاً در انگلیسی می دانید. .

The reality is that most native  speakers are daily speech is  

واقعیت این است که اکثر سخنرانان بومی، گفتار روزانه

formed by a small number of words, maybe  1 to 2000 words in an average daily use.

با تعداد کمی از کلمات، شاید ۱ تا ۲۰۰۰ کلمه در یک استفاده متوسط ​​روزانه شکل می‌گیرد.

So if you learned three to six  new words per day in one year,  

بنابراین، اگر روزانه سه تا شش کلمه جدید را در یک سال یاد می‌گرفتید،

you would have the vocabulary that you  needed to have basic conversations.

واژگانی را خواهید داشت که برای انجام مکالمات اولیه به آن نیاز داشتید.

Now more realistically, you probably  need about 20,000 or 35,000 words to  

اکنون به‌طور واقع‌بینانه‌تر، احتمالاً به 20000 یا 35000 کلمه نیاز دارید تا

fully communicate your ideas  on a wide variety of topics.

ایده‌های خود را به طور کامل در موضوعات مختلف بیان کنید.

But think of how many you already know.

اما به این فکر کنید که قبلاً چند نفر را می شناسید.

So if you divide that by two, the  number of words you already know,  

بنابراین اگر آن را بر دو تقسیم کنید، تعداد کلماتی که از قبل می‌دانید،

you only need to know about 25 new words per  day for one year to reach that full vocabulary.

فقط باید حدود ۲۵ کلمه جدید در روز به مدت یک سال بدانید تا به آن واژگان کامل برسید.

Another part of the problem,  if I'm being brutally honest,  

بخش دیگری از مشکل، اگر بی‌رحمانه صادق باشم،

and perhaps I'm even part of this  problem, is that teachers like myself,  

و شاید حتی بخشی از این مشکل باشم، این است که معلم‌هایی مثل خودم،

we release these videos saying you must know  these 10C1 expressions to speak confidently.

ما این ویدیوها را منتشر می‌کنیم و می‌گوییم که باید این عبارات 10C1 را بدانید تا با اطمینان صحبت کنید.

But the reality is, if I'm being  brutally honest, that's just not true.

اما واقعیت این است که اگر من به طرز وحشیانه‌ای صادق باشم، این درست نیست.

Sure, you can absolutely add  these words to your vocabulary.

مطمئناً می‌توانید این کلمات را به دایره لغات خود اضافه کنید.

All the words that we claim  are must know, need to know.

همه کلماتی که ادعا می کنیم باید بدانیم، باید بدانیم.

Learn these now.

حالا اینها را یاد بگیرید

But it isn't actually true.

اما در واقع درست نیست.

You don't actually need to know these words.

شما در واقع نیازی به دانستن این کلمات ندارید.

They're useful to know, but are they must know?

دانستن آنها مفید است، اما آیا باید بدانند؟

If I'm being brutally honest, most likely not.

اگر بی رحمانه صادق باشم، به احتمال زیاد نه.

And another problem, probably why  you think it's a lack of vocabulary,  

و مشکل دیگر، احتمالاً چرا فکر می‌کنید کمبود واژگان است،   این است که

is you're too focused on forming more  advanced sentences, C1 sentences.

بیش از حد روی تشکیل جملات پیشرفته‌تر، جملات C1 متمرکز شده‌اید.

Now I make these lessons for you on C1  vocabulary because you need them for your IELTS.

اکنون من این درس ها را در مورد واژگان C1 برای شما می سازم زیرا برای آیلتس خود به آن ها نیاز دارید.

You need them for a job interview.

برای مصاحبه شغلی به آنها نیاز دارید.

You need them if you're writing an academic  paper or you're giving a formal presentation.

اگر در حال نوشتن یک مقاله آکادمیک یا ارائه یک ارائه رسمی هستید، به آنها نیاز دارید.

But in your day-to-day speech, the reality is, if  I'm being brutally honest, you don't need them.

اما در گفتار روزانه‌تان، واقعیت این است که اگر به طرز وحشیانه‌ای صادق باشم، به آن‌ها نیاز ندارید.

I don't use the word utilize in my daily speech.

من از کلمه utilize در گفتار روزانه ام استفاده نمی کنم.

I might use the word utilize  three to five times a year a year,  

من ممکن است از کلمه استفاده سه تا پنج بار در سال استفاده کنم،

whereas I use the word use every single day.

در حالی که از کلمه use هر روز استفاده می کنم.

I probably use it 20 times in this video.

من احتمالا 20 بار در این ویدیو از آن استفاده کرده ام.

O On the one hand, although I agree that it's  absolutely important to expand your vocabulary,  

O از یک طرف، اگرچه موافقم که گسترش دایره لغات شما کاملاً مهم است،

I also feel like you probably have enough  vocabulary right now to start forming sentences  

همچنین احساس می‌کنم احتمالاً همین الان واژگان کافی برای شروع جملات

and to start speaking, and you can just add  on more words as you go every single day.

و شروع صحبت دارید، و می‌توانید هر بار که می‌روید، کلمات بیشتری اضافه کنید. روز.

Now, a tip for you is to actually not learn words,  

اکنون، یک نکته برای شما این است که در واقع کلمات را یاد نگیرید،

to learn entire phrases, because we  don't communicate with individual words.

کل عبارات را یاد بگیرید، زیرا ما با کلمات جداگانه ارتباط برقرار نمی کنیم.

You need to know how to use that  word in an entire sentence, a phrase.

شما باید بدانید که چگونه از آن کلمه در یک جمله کامل، یک عبارت استفاده کنید.

So focus on learning phrases that you can learn.

پس روی یادگیری عباراتی که می توانید یاد بگیرید تمرکز کنید.

One phrase and you can instantly  use it in your vocabulary,  

یک عبارت و می‌توانید فوراً آن را در فرهنگ لغات خود،

in your speech and you'll already  feel more confident communicating.

در گفتار خود استفاده کنید و از قبل احساس اطمینان بیشتری در برقراری ارتباط خواهید داشت.

Now let's talk about feeling shy, nervous,  or scared because 36% of students said this.

اکنون بیایید در مورد احساس خجالت، عصبی بودن، یا ترس صحبت کنیم زیرا 36٪ از دانش آموزان این را گفتند.

In my honest opinion, I feel like this is  probably the biggest barrier because mainly  

به نظر صادقانه من، احساس می‌کنم این احتمالاً بزرگترین مانع است، زیرا عمدتاً به این دلیل است که

because this isn't an area that's  focused on in language learning.

این حوزه‌ای نیست که روی یادگیری زبان متمرکز شود.

The focus is on learning vocabulary, learning  grammar, learning correct pronunciation.

تمرکز بر یادگیری واژگان، یادگیری گرامر، یادگیری تلفظ صحیح است.

But it's not about managing your  emotions, understanding your mindset,  

اما این در مورد مدیریت احساسات، درک طرز فکرتان،

understanding what it's like to speak in  public, and providing strategies to fix that.

درک چگونگی صحبت کردن در جمع و ارائه راهبردهایی برای رفع آن نیست.

My brutally honest advice to you is that it's  totally normal to feel shy, nervous, and scared.

توصیه بی رحمانه صادقانه من به شما این است که احساس خجالت، عصبی بودن و ترس کاملاً طبیعی است.

Those feelings most likely aren't  going to go away in the near future.

این احساسات به احتمال زیاد در آینده نزدیک از بین نخواهند رفت.

They're going to be with you, and you need  to learn how to open your mouth and speak.

آنها با شما خواهند بود، و شما باید یاد بگیرید که چگونه دهان خود را باز کنید و صحبت کنید.

Even with that feeling in your stomach, even  with that nervousness, you can't let that  

حتی با آن احساس در معده‌تان، حتی با آن عصبی بودن، نمی‌توانید اجازه دهید آن

feeling in you, in your body or in your mind,  You can't let that prevent you from speaking.

احساس در شما، در بدن یا ذهنتان وجود داشته باشد، نمی‌توانید اجازه دهید که مانع صحبت کردنتان شود.

You need to take action now and the  more you practice, the more you speak,  

شما باید همین الان اقدام کنید و هر چه بیشتر تمرین کنید، هر چه بیشتر صحبت کنید، این

the smaller and smaller that feeling will  become, but it will likely still be with you.

احساس کوچکتر و کوچکتر می شود، اما احتمالاً همچنان با شما خواهد بود.

If I'm being brutally honest, even after  you've been practicing your speaking for  

اگر به طرز وحشیانه‌ای صادق باشم، حتی بعد از اینکه شما برای ماه‌ها یا سال‌ها صحبت کردن را تمرین کردید

months or years, I still get  that feeling of nervousness.

، باز هم آن احساس عصبی بودن را دارم.

Even when I sit down to record a YouTube  video and there is no one around me,  

حتی وقتی برای ضبط ویدیوی YouTube می نشینم و کسی در اطراف من نیست،

I'm not even in public, I still feel nervous.

حتی در جمع نیستم، هنوز هم عصبی می شوم.

And I think that's a good thing because it shows  that I care about making a quality video for you.

و فکر می‌کنم این چیز خوبی است، زیرا نشان می‌دهد که به ساخت یک ویدیوی با کیفیت برای شما اهمیت می‌دهم.

I care about your feedback and  your reaction to this video.

من به بازخورد و واکنش شما به این ویدیو اهمیت می دهم.

So just know that it is totally normal  to have that feeling and honestly,  

بنابراین فقط بدانید که داشتن آن احساس کاملاً طبیعی است و صادقانه،

the best way to fight that  feeling is just by practicing.

بهترین راه برای مبارزه با آن احساس فقط با تمرین است.

Practice, practice, practice now, and  that feeling will get less and less.

اکنون تمرین، تمرین، تمرین کنید و این احساس کمتر و کمتر خواهد شد.

Let's talk about a lack of grammar because  

بیایید در مورد کمبود گرامر صحبت کنیم زیرا

10% of students say it's the  reason why they're struggling.

10 درصد از دانش‌آموزان می‌گویند این دلیل مشکل است.

The thing you need to remember  is that when you're speaking,  

چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که وقتی در حال صحبت کردن هستید،

when you're speaking in the real world,  you are no longer a language learner.

وقتی در دنیای واقعی صحبت می کنید، دیگر زبان آموز نیستید.

In a classroom environment,  you are a language learner.

در محیط کلاس، شما زبان آموز هستید.

If you open your mouth to speak, the teacher will  

اگر دهان خود را برای صحبت کردن باز کنید، معلم

stop you in the middle of speaking  to tell you about a grammar mistake.

شما را در میانه صحبت متوقف می کند تا درباره یک اشتباه دستور زبان به شما بگوید.

This makes you focus on your grammar a lot,  which I understand is important when you are  

این باعث می‌شود روی گرامر خود تمرکز زیادی داشته باشید، که می‌دانم وقتی

in a classroom environment because you're  there to improve these specific areas.

در یک محیط کلاس هستید مهم است زیرا برای بهبود این زمینه‌های خاص آنجا هستید.

But the problem arises when that same student goes  

اما مشکل زمانی پیش می‌آید که همان دانش‌آموز

out into the real world and still focuses  on their grammar when they're speaking.

به دنیای واقعی می‌رود و همچنان هنگام صحبت کردن روی دستور زبان خود تمرکز می‌کند.

When you're speaking in the real world, you  need to focus on the ideas you're sharing.

وقتی در دنیای واقعی صحبت می‌کنید، باید روی ایده‌هایی که به اشتراک می‌گذارید تمرکز کنید.

You can make a grammar mistake.

شما می توانید یک اشتباه گرامری داشته باشید.

That's OK.

اشکالی ندارد.

Native speakers make mistakes.

بومی ها اشتباه می کنند.

If you were to watch this video very  critically and look at every single sentence,  

اگر بخواهید این ویدیو را بسیار انتقادی تماشا کنید و به تک تک جمله‌ها نگاه کنید،

I'm sure you would find grammar mistakes  because I'm speaking without notes.

مطمئن هستم که اشتباهات گرامری پیدا می‌کنید زیرا من بدون یادداشت صحبت می‌کنم.

I'm opening my mouth and speaking, and it's  just normal for human beings to make mistakes.

من دهانم را باز می‌کنم و صحبت می‌کنم، و اشتباه کردن برای انسان‌ها طبیعی است.

Native speakers make mistakes  and you can make mistakes too.

سخنرانان بومی اشتباه می کنند و شما هم می توانید اشتباه کنید.

Now of course, you do want to work on  improving these areas, reducing those mistakes.

البته، اکنون می‌خواهید روی بهبود این حوزه‌ها و کاهش آن اشتباهات کار کنید.

But again, you can't let that prevent you.

اما باز هم نمی توانید اجازه دهید که مانع شما شود.

You have to start speaking  with the skills you have now.

باید با مهارت هایی که اکنون دارید شروع به صحبت کنید.

And the best way to really know what  areas of your English, your grammar,  

و بهترین راه برای اینکه واقعاً بدانید چه حوزه‌هایی از زبان انگلیسی، گرامر،

your sentence structure you need  to improve is to record yourself.

ساختار جمله‌تان برای بهبود نیاز دارید این است که خودتان را ضبط کنید.

And just like I suggested, if you watch every  part of this video, you would find mistakes.

و درست همانطور که پیشنهاد کردم، اگر هر قسمت از این ویدیو را تماشا کنید، اشتباهاتی پیدا خواهید کرد.

So you can do the same thing for yourself.

بنابراین شما می توانید همین کار را برای خودتان انجام دهید.

You can record yourself telling yourself about  your daily routine and you can watch that video  

می‌توانید خودتان را ضبط کنید که درباره کارهای روزمره‌تان به خودتان بگویید و می‌توانید آن ویدیو را تماشا کنید

and you can listen line for line and try to  understand what mistakes you commonly make.

و می‌توانید خط به خط گوش کنید و سعی کنید بفهمید که معمولاً چه اشتباهاتی مرتکب می‌شوید.

Choose one the mistake that keeps coming up.

یکی از اشتباهاتی را انتخاب کنید که مدام تکرار می شود.

Maybe you forget to add that as on ** ***  it verb conjugations in the present simple.

شاید فراموش کرده باشید که مانند ** *** آن صرف فعل در حال ساده را اضافه کنید.

And this it is your area to improve for  the entire week or how long it takes you.

و این منطقه شماست که برای کل هفته یا مدت زمانی که شما طول می کشد آن را بهبود دهید.

So get out there, start speaking.

پس برو بیرون، شروع کن به صحبت کردن.

Just know that native speakers  aren't listening for your mistakes.

فقط بدانید که سخنرانان بومی به اشتباهات شما گوش نمی دهند.

Your English teacher absolutely is.

معلم انگلیسی شما کاملاً همینطور است.

But in the real world, native speakers are not.

اما در دنیای واقعی، زبان مادری اینطور نیست.

Now let's talk about incorrect pronunciation  

حالا بیایید در مورد تلفظ نادرست صحبت کنیم

because 11% of students said this was  the reason why they're struggling.

زیرا 11٪ از دانش‌آموزان گفتند این دلیل مشکل آنهاست.

This is an important one and I find is often  neglected both by teachers and by students.

این موضوع مهمی است و به نظرم اغلب معلمان و دانش‌آموزان آن را نادیده می‌گیرند.

So when you learn, let's say 10 phrasal verbs,  but if you don't learn how to pronounce them  

بنابراین وقتی یاد می‌گیرید، 10 فعل عبارتی را فرض کنید، اما اگر یاد نگیرید که چگونه آنها را به

correctly in different sentence structures,  different verb tenses, then when you go to  

درستی در ساختارهای مختلف جمله، زمان‌های فعل مختلف تلفظ کنید، سپس وقتی می‌روید به

speak and use that phrasal verb, if the person  replies back and says, sorry, what did you say?

صحبت کنید و از آن فعل عبارتی استفاده کنید، اگر شخص پاسخ دهد و میگه ببخشید چی گفتی

I didn't catch that.

من متوجه نشدم آیا

Can you repeat that?

می توانید آن را تکرار کنید؟

Well, then honestly, you didn't  communicate successfully.

خب، راستش را بخواهید، شما با موفقیت ارتباط برقرار نکردید.

And it will really feel like you're struggling if  

و اگر

the person you're talking  to doesn't understand you.

فردی که با او صحبت می‌کنید شما را درک نکند، واقعاً احساس می‌کنید که در حال مبارزه هستید.

So this is an important area and  one that you should spend time on.

بنابراین این یک حوزه مهم و یکی است که باید برای آن وقت بگذارید.

And again, if you're already  recording yourself for speaking,  

و دوباره، اگر در حال حاضر خود را برای صحبت کردن ضبط می‌کنید،

practice one to focus on what areas  of your grammar you need to improve.

یکی را تمرین کنید تا بر روی بخش‌هایی از دستور زبان خود تمرکز کنید که باید بهبود دهید.

Well then just add on 1/3 and  listen for your pronunciation.

خوب پس فقط 1/3 را اضافه کنید و به تلفظ خود گوش دهید.

This could be very difficult  for you because you might not  

این ممکن است برای شما بسیار دشوار باشد زیرا ممکن است

know if you're pronouncing a sound incorrectly.

ندانید که آیا صدا را اشتباه تلفظ می‌کنید.

So the best thing you can do is  listen to audio dictionaries or  

بنابراین بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به دیکشنری‌های صوتی گوش دهید یا

listen to a native speaker actually  say a specific word or phrasal verb  

به زبان مادری گوش دهید که در واقع یک کلمه یا فعل عبارتی خاص را بیان می‌کند

and then doing shadowing practice  so repeating after that speaker.

و سپس تمرین سایه‌زنی را انجام دهید تا بعد از آن سخنران تکرار کنید.

That will help you improve that area of your,  

این به شما کمک می‌کند آن ناحیه از گفتارتان را بهبود ببخشید،

your speech that you need to,  to learn correct pronunciation.

که به آن نیاز دارید تا تلفظ صحیح را یاد بگیرید.

So this is something that you do need  to focus on, but you'll get feedback.

بنابراین این چیزی است که باید روی آن تمرکز کنید، اما بازخورد دریافت خواهید کرد.

How do you know if you need to  improve this area of your English?

چگونه می‌دانید که نیاز به بهبود این بخش از زبان انگلیسی خود دارید؟

Because people will say two things to you.

زیرا مردم دو چیز به شما خواهند گفت.

They'll say, can you repeat that?

آنها می گویند، می توانید آن را تکرار کنید؟

I didn't understand you, something like that.

نفهمیدم همچین چیزی

So, you know, if you get that a lot, you  know, this is an area you need to improve.

بنابراین، می‌دانید، اگر این مقدار زیاد است، می‌دانید، این حوزه‌ای است که باید آن را بهبود بخشید.

Another way you'll know is if you're talking  and the person says, oh, where are you from?

راه دیگری که می‌دانید این است که اگر دارید صحبت می‌کنید و آن شخص می‌گوید، اوه، اهل کجا هستید؟

If your accent is so recognizable that  they know you're not a native speaker.

اگر لهجه شما آنقدر قابل تشخیص است که بدانند شما زبان مادری نیستید.

So they either ask you where you're from  or they say, I bet you're from Mexico,  

بنابراین آنها یا از شما می پرسند اهل کجا هستید یا می گویند، شرط می بندم که اهل مکزیک هستید،

I bet you're from France because  they hear such a distinct accent  

شرط می بندم که اهل فرانسه هستید، زیرا آنها چنان لهجه مشخصی را می شنوند

that they know you're speaking English with  a Mexican accent or with a French accent.

که می دانند شما انگلیسی را با لهجه مکزیکی یا با لهجه مکزیکی صحبت می کنید. یک لهجه فرانسوی

So if you hear those two things, it might be a  sign that you need to improve your pronunciation.

بنابراین اگر این دو مورد را می شنوید، ممکن است نشانه آن باشد که باید تلفظ خود را بهبود بخشید.

If you don't hear those two things, then  maybe your pronunciation is great as it is.

اگر این دو مورد را نمی شنوید، شاید تلفظ شما عالی باشد.

Now remember I said in the comments section a  lot of students said it's a lack of practice?

حالا به یاد دارید که در بخش نظرات گفتم بسیاری از دانش‌آموزان گفتند که این عدم تمرین است؟

Definitely.

If I'm being brutally honest  with you, this is true.

قطعا.

اگر من به طرز وحشیانه ای با شما صادق باشم، این درست است.

And this is where I hear a lot of excuses.

و اینجاست که بهانه های زیادی می شنوم.

Do you know what the most common  excuses are for a lack of practice?

آیا می دانید رایج ترین بهانه ها برای عدم تمرین چیست؟

Well, I live in a non-english speaking country.

خوب، من در یک کشور غیر انگلیسی زبان زندگی می کنم.

I don't have anyone to speak to.

من کسی را ندارم که با او صحبت کنم

I don't have time.

وقت ندارم

These are the three most common excuses.

این سه بهانه رایج هستند.

I'm sure you know some other  excuses that you've either  

مطمئنم شما بهانه‌های دیگری هم می‌دانید که یا

said yourself or you've heard other students say.

خودتان گفته‌اید یا شنیده‌اید که دانش‌آموزان دیگر می‌گویند.

Well, just recognize them for what they are.

خوب، فقط آنها را برای آنچه هستند بشناسید.

They are excuses.

آنها بهانه هستند.

And how do I know this?

و چگونه این را بدانم؟

Because there are so many students  who do improve their speaking skills,  

زیرا دانش‌آموزان زیادی هستند که مهارت‌های گفتاری خود را بهبود می‌بخشند،

who learn to speak confidently in non-english  speaking countries without a study partner,  

در کشورهای غیرانگلیسی زبان بدون شریک تحصیلی،

without speaking to anyone else.

بدون صحبت با شخص دیگری، با اطمینان صحبت می‌کنند.

So if students are doing this all the time,  then it's absolutely possible for you as well.

بنابراین، اگر دانش‌آموزان همیشه این کار را انجام می‌دهند، برای شما نیز کاملاً امکان‌پذیر است.

So maybe the first thing you need to do  is just recognize that they are excuses.

بنابراین شاید اولین کاری که باید انجام دهید این باشد که متوجه شوید که آنها بهانه هستند.

They're not the truth.

آنها حقیقت نیستند.

Because if you feel in your mind that it is true  that you can't improve your English speaking  

زیرا اگر در ذهن خود احساس می‌کنید که درست است که نمی‌توانید به تنهایی مهارت‌های مکالمه انگلیسی خود را بهبود ببخشید

skills alone, then you won't even try because  you've already determined that it's not possible.

، حتی سعی نمی‌کنید زیرا قبلاً تشخیص داده‌اید که امکان‌پذیر نیست.

So for right now, I want you to accept that  yes, I can improve my English speaking skills  

بنابراین فعلاً، می‌خواهم بپذیرید که بله، من می‌توانم مهارت‌های مکالمه انگلیسی خود را

alone and then commit to practicing speaking,  opening your mouth and speaking in front of a  

به تنهایی بهبود بخشم و سپس متعهد به تمرین صحبت کردن، باز کردن دهان و صحبت کردن در مقابل

mirror or by recording yourself and doing  this every single day for two minutes.

آینه یا با ضبط کردن خود و انجام این کار هر روز برای دو نفر باشم. دقایق.

That is absolutely something you can achieve.

این کاملاً چیزی است که می توانید به آن برسید.

Now let's talk about a lack of time.

حالا بیایید در مورد کمبود وقت صحبت کنیم.

This is an excuse I hear from  students, but the reality is,  

این بهانه‌ای است که از دانش‌آموزان می‌شنوم، اما واقعیت این است که

if I'm being brutally honest,  we all have 24 hours a day.

اگر بی‌رحمانه صادق باشم، همه ما 24 ساعت در روز فرصت داریم.

Much of that time we spend sleeping.

بیشتر آن زمان را به خواب می گذرانیم.

But regardless, we all have  the same waking hours per day.

اما صرف نظر از این، همه ما ساعات بیداری یکسانی در روز داریم.

Is not a lack of time.

کمبود وقت نیست

Is that right?

درست است؟

Now, improving your speaking  skills isn't a priority for you,  

اکنون، بهبود مهارت‌های صحبت کردن برای شما یک اولویت نیست،

and there's nothing wrong with that.

و هیچ اشکالی در آن وجود ندارد.

If you want to prioritize spending time with  your family over improving your speaking skills,  

اگر می‌خواهید گذراندن وقت با خانواده‌تان را به بهبود مهارت‌های گفتاری خود در اولویت قرار دهید،

that is absolutely fine and that's your decision.

این کاملاً خوب است و این تصمیم شماست.

But don't pretend like you don't have time.

اما وانمود نکنید که وقت ندارید.

Just say right now it isn't a priority.

فقط بگو فعلا در اولویت نیست.

I want to focus on being the best mother  I can be, being the best father I can be,  

من می‌خواهم روی بهترین مادری که می‌توانم باشم، بهترین پدری که می‌توانم باشم، تمرکز کنم،

or I want to focus on learning how to play  guitar, or I want to focus on spending  

یا می‌خواهم روی یادگیری نحوه‌ی نواختن گیتار تمرکز کنم، یا می‌خواهم روی گذراندن

more time with my cats, something I  definitely prioritize, but that's OK.

وقت بیشتر با گربه‌هایم تمرکز کنم، چیزی که قطعاً در اولویت قرار دارم. ، اما اشکالی ندارد.

But just be honest with yourself.

اما فقط با خودتان صادق باشید.

Don't sit here and say I'm struggling to  find the time because the time exists.

اینجا ننشینید و نگویید من برای پیدا کردن زمان در تلاش هستم زیرا زمان وجود دارد.

You're just not allocating the  time because it's not a priority.

شما فقط زمان را تخصیص نمی دهید زیرا اولویت نیست.

And there's nothing wrong with that.

و هیچ ایرادی با آن وجود ندارد.

But if you are listening to this and you think to  yourself, but it is a priority, I need to improve  

اما اگر در حال گوش دادن به آن هستید و با خود فکر می‌کنید، اما این یک اولویت است، باید

my English speaking skills so I can send my kids  to a good school or so I can get a better job.

مهارت‌های انگلیسی‌محور خود را بهبود بخشم تا بتوانم فرزندانم را به مدرسه‌ای خوب بفرستم یا شغل بهتری پیدا کنم.

Well, then you need to reflect  on that and you need to adjust  

خوب، پس باید روی آن فکر کنید و باید

your schedule to to allocate the  time to your speaking skills.

برنامه‌تان را طوری تنظیم کنید تا زمان را به مهارت‌های گفتاری خود اختصاص دهید.

If it truly is a priority now because  42% of you said that you're struggling  

اگر الان واقعاً اولویت است، زیرا 42٪ از شما گفته‌اید که به دلیل کمبود واژگان،

with your speaking skills because  of a lack of vocabulary, well,  

با مهارت‌های گفتاری خود مشکل دارید ، خب،

then you should watch this lesson right now  where I share 300 words that you need to know.

پس باید همین الان این درس را تماشا کنید، جایی که من 300 کلمه را به اشتراک می‌گذارم که باید بدانید.

Now, do you really need to know these words?

حالا، آیا واقعاً لازم است این کلمات را بدانید؟

Well, maybe, maybe not.

خوب، شاید، شاید نه.

But I still think you should  definitely watch it right now.

اما همچنان فکر می‌کنم که حتماً باید همین الان آن را تماشا کنید.