DON'T Use Phrasal Verbs (until you watch this!)

Have you ever wondered when or if you should  replace a regular verb with a phrasal verb?

آیا تا به حال فکر کرده اید که چه زمانی باید یک فعل منظم را با یک فعل عبارتی جایگزین کنید؟

Maybe your sentence is she discovered the truth  

شاید جمله شما این باشد که او حقیقت را کشف کرده است

and you wonder if you should change  this to she found out the truth.

و شما تعجب می کنید که آیا باید این را تغییر دهید تا او حقیقت را کشف کند.

Is 1 better than the other?

آیا 1 بهتر از دیگری است؟

Is one more advanced than the other?

آیا یکی از دیگری پیشرفته تر است؟

Is one more professional than the other?

آیا یکی حرفه ای تر از دیگری است؟

Is one more natural than the other?

آیا یکی طبیعی تر از دیگری است؟

Maybe you've heard some teachers say  you should only use phrasal verbs.

شاید از برخی معلمان شنیده باشید که می‌گویند باید فقط از افعال عبارتی استفاده کنید.

Maybe you've heard some teachers say  you should never use phrasal verbs.

شاید از برخی معلمان شنیده باشید که می‌گویند هرگز نباید از افعال عبارتی استفاده کنید.

If you have ever wondered if a phrasal  verb is better than a regular verb,  

اگر تا به حال فکر کرده اید که آیا یک فعل عبارتی بهتر از یک فعل معمولی است،

the honest answer is yes, no, and it depends.

پاسخ صادقانه بله، خیر است و این بستگی دارد.

Don't worry, by the end of this video,  

نگران نباشید، تا پایان این ویدیو،

I promise you'll feel confident with  both regular verbs and phrasal verbs.

قول می‌دهم که با افعال منظم و افعال عبارتی احساس اطمینان خواهید کرد.

Our question is, are phrasal  verbs better than regular verbs?

سوال ما این است که آیا افعال عبارتی بهتر از افعال معمولی هستند؟

First, let's talk about the reasons why yes,  phrasal verbs are better than regular verbs.

ابتدا، بیایید در مورد دلایلی صحبت کنیم که چرا بله، افعال عبارتی بهتر از افعال معمولی هستند.

You might be wondering, well,  Jennifer, what is a phrasal verb?

شاید از خود بپرسید، خب، جنیفر، فعل عبارتی چیست؟

A phrasal verb is a verb  plus a preposition or adverb.

یک فعل عبارتی یک فعل به اضافه یک حرف اضافه یا قید است.

The phrasal verb has a different  meaning from the main verb.

فعل عبارتی معنایی متفاوت از فعل اصلی دارد.

For example, pick a pen.

به عنوان مثال، یک خودکار انتخاب کنید.

This means select a pen.

این به معنای انتخاب یک قلم است.

But if I say pick up a pen here,  pick up means lift from a surface.

اما اگر بگویم اینجا خودکار را بردارید، برداشتن به معنای بلند کردن از روی سطح است.

I picked up your pen for you.

قلمت را برایت برداشتم

Pick up can also mean buy from a store.

برداشت می تواند به معنای خرید از فروشگاه باشد.

I need to pick up some new pens after work.

من باید بعد از کار چند خودکار جدید بردارم.

Pick up can also mean get, retrieve or collect.

Pick up همچنین می تواند به معنای دریافت، بازیابی یا جمع آوری باشد.

Can you pick up my pens from Ashley's desk?

آیا می توانید خودکارهای مرا از روی میز اشلی بردارید؟

It's very important to remember that phrasal verbs  have different meanings depending on context.

بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که افعال عبارتی بسته به بافت، معانی مختلفی دارند.

Now that you know what phrasal verbs are, let's  talk about why they are better than regular verbs.

اکنون که می دانید افعال عبارتی چیست، بیایید در مورد اینکه چرا آنها بهتر از افعال معمولی هستند صحبت کنیم.

Reason #1 Native speakers  love using phrasal verbs.

دلیل شماره 1 سخنرانان بومی استفاده از افعال عبارتی را دوست دارند.

If you ask a native speaker what  he did last night, he'll say, Huh?

اگر از یک زبان مادری بپرسید که دیشب چه کار کرده است، او خواهد گفت، ها؟

I hung out at home.

من در خانه پاتوق کردم.

I checked out a movie.

من یک فیلم را بررسی کردم.

I picked up some food.

مقداری غذا برداشتم.

So if you want to understand native speakers in  the real world, you need to learn phrasal verbs.

بنابراین اگر می‌خواهید سخنرانان بومی را در دنیای واقعی درک کنید، باید افعال عبارتی را یاد بگیرید.

Reason #2 Phrasal verbs sound natural.

دلیل شماره 2 افعال عبارتی طبیعی به نظر می رسند.

Here's a question that native  speakers are faced with every day.

این سؤالی است که افراد بومی هر روز با آن روبه‌رو می‌شوند.

Are you picking up the kids after school or am I?

آیا شما بچه ها را بعد از مدرسه می گیرید یا من؟

This is the natural way to communicate this idea.

این راه طبیعی برای انتقال این ایده است.

A native speaker would not say Are you  collecting the kids after school or am I?

یک زبان مادری نمی گوید آیا شما بچه ها را بعد از مدرسه جمع می کنید یا من؟

This sounds unnatural and it will make  you sound unnatural if you use it.

این غیرطبیعی به نظر می رسد و اگر از آن استفاده کنید، شما را غیرطبیعی می کند.

Reason #3 Phrasal verbs sound casual and friendly.

دلیل شماره 3 افعال عبارتی غیر عادی و دوستانه به نظر می رسند.

Phrasal verbs are more casual than regular verbs,  

افعال عبارتی بیشتر از افعال معمولی هستند،

and in many situations in your daily life,  you want to use casual and friendly language.

و در بسیاری از موقعیت‌های زندگی روزمره، می‌خواهید از زبان معمولی و دوستانه استفاده کنید.

In most social situations and  in many professional situations,  

در بیشتر موقعیت‌های اجتماعی و در بسیاری از موقعیت‌های حرفه‌ای،

it sounds awkward to use  overly formal word choices.

استفاده از واژه‌گزینی بیش از حد رسمی ناخوشایند به نظر می‌رسد.

It's not the right tone for the situation.

لحن مناسبی برای این وضعیت نیست.

Let's say you're at a party  and your friend says to you,  

فرض کنید در یک مهمانی هستید و دوستتان به شما می‌گوید،

I saw this awesome movie last weekend, you  should check it out, I know you'll love it.

من این فیلم فوق‌العاده را آخر هفته گذشته دیدم، باید آن را ببینید، می‌دانم که دوستش خواهید داشت.

And you reply back and say, I'll  investigate that at my earliest convenience.

و شما پاسخ می‌دهید و می‌گویید، من در اولین فرصت در این مورد تحقیق خواهم کرد.

This may sound appropriate in a formal academic or  

این ممکن است در یک موقعیت رسمی دانشگاهی یا تجاری مناسب به نظر برسد

business situation, but at  a party it sounds awkward.

، اما در یک مهمانی ناخوشایند به نظر می رسد.

And because the person talking  to you used casual language,  

و از آنجایی که فردی که با شما صحبت می‌کند از زبان معمولی استفاده می‌کند،

it sounds awkward to reply using formal language.

پاسخ دادن با زبان رسمی ناخوشایند به نظر می‌رسد.

In this specific situation, it's better  to use casual and friendly language.

در این موقعیت خاص، بهتر است از زبان معمولی و دوستانه استفاده کنید.

You can use a common phrasal verb  and say I'll look into that soon.

می‌توانید از یک فعل عبارتی رایج استفاده کنید و بگویید به زودی آن را بررسی خواهم کرد.

Look into means, investigate and soon  means at my earliest convenience.

وسایل را جستجو کنید، تحقیق کنید و به زودی وسایل را در اولین فرصت من انجام دهید.

Reason #4 The phrasal verb is the  only option a native would use.

دلیل شماره 4 فعل عبارتی تنها گزینه ای است که یک بومی از آن استفاده می کند.

In my examples before, both the phrasal  verb and the regular verb exist,  

در مثال‌های قبلی من، هم فعل عبارتی و هم فعل منظم وجود دارد،

but the phrasal verb was preferred  because it sounds friendly and casual.

اما فعل عبارتی ترجیح داده می‌شد، زیرا دوستانه و غیر معمول به نظر می‌رسد.

There are some situations where, even  in a professional or formal environment,  

برخی موقعیت‌ها وجود دارد که حتی در یک محیط حرفه‌ای یا رسمی،

the phrasal verb is the only  choice a native would use.

فعل عبارتی تنها انتخابی است که یک بومی از آن استفاده می‌کند.

Let's review these examples.

بیایید این نمونه ها را مرور کنیم.

Where should I get off the train?

کجا باید از قطار پیاده شوم؟

Get off means disembark from a vehicle,  

پیاده شدن یعنی پیاده شدن از وسیله نقلیه،

but it isn't natural to say where  should I disembark from the train?

اما طبیعی نیست که بگوییم کجا باید از قطار پیاده شوم؟

A native speaker would never say that  even in the most formal situation.

یک زبان مادری هرگز این را حتی در رسمی ترین شرایط نمی گوید.

Another example, can you turn on the lights?

مثال دیگر، آیا می توانید چراغ ها را روشن کنید؟

Turn on, of course, means activate  or what time do you wake up?

البته روشن کردن یعنی فعال کردن یا چه ساعتی بیدار می‌شوید؟

Wake up means awaken for the  first time in the morning.

بیدار شدن به معنای بیدار شدن برای اولین بار در صبح است.

In all of these situations, a native  speaker would use the phrasal verb.

در همه این موقعیت‌ها، یک گوینده بومی از فعل عبارتی استفاده می‌کند.

Remember our original question was Are  phrasal verbs better than regular verbs?

به یاد داشته باشید سؤال اصلی ما این بود که آیا افعال عبارتی بهتر از افعال معمولی هستند؟

Sometimes the answer is no, they're  not better than regular verbs.

گاهی اوقات پاسخ منفی است، آنها بهتر از افعال معمولی نیستند.

Reason #1 Grammatically, phrasal  verbs are more complex and confusing.

دلیل شماره 1 از نظر دستوری، افعال عبارتی پیچیده تر و گیج کننده تر هستند.

There are four types of phrasal verbs, separable,  inseparable, transitive, and intransitive.

چهار نوع افعال عبارتی وجود دارد، تفکیک پذیر، غیرقابل تفکیک، متعدی و ناگذر.

The type of phrasal verb  determines the sentence structure.

نوع فعل عبارتی ساختار جمله را تعیین می‌کند.

You can say I looked the information up.

می توانید بگویید من اطلاعات را جستجو کردم.

I looked up the information, I looked it up.

من اطلاعات را جستجو کردم، آن را جستجو کردم.

You can say I look after  my kids, I look after them.

می توانید بگویید من از بچه هایم مراقبت می کنم، من از آنها مراقبت می کنم.

You can't say I looked it up, I look  my kids after, I looked them after.

نمی توانید بگویید من آن را جستجو کردم، من مراقب بچه هایم هستم، من مراقب آنها هستم.

Although phrasal verbs sound more natural to  native speakers, they don't sound natural.

اگرچه افعال عبارتی برای سخنرانان بومی طبیعی تر به نظر می رسند ، اما طبیعی به نظر نمی رسند.

If your grammar is incorrect, it's better to use  

اگر دستور زبان شما نادرست است، بهتر است از

regular verbs correctly then  incorrectly use phrasal verbs.

افعال منظم به درستی استفاده کنید و سپس از افعال عبارتی نادرست استفاده کنید.

It sounds more natural to have a  regular verb that's grammatically  

طبیعی‌تر به نظر می‌رسد که یک فعل منظم از نظر دستوری

correct than to have a phrasal verb  that isn't grammatically correct.

درست باشد تا یک فعل عبارتی که از نظر دستوری صحیح نباشد.

If you are not 100% confident that your  grammar is correct, regular verbs are better.

اگر 100% مطمئن نیستید که دستور زبان شما درست است، افعال منظم بهتر هستند.

Reason #2 Regular verbs sound more formal.

دلیل شماره 2 افعال با قاعده رسمی تر به نظر می رسند.

In some situations.

در برخی شرایط.

You don't want to sound casual in spoken English.

شما نمی خواهید در مکالمه انگلیسی معمولی به نظر برسید.

You may want to sound more formal  when you're attending a job interview,  

ممکن است بخواهید هنگام شرکت در یک مصاحبه شغلی،

giving a formal presentation,  or meeting the CEO or president.

ارائه یک سخنرانی رسمی، یا ملاقات با مدیر عامل یا رئیس، رسمی تر به نظر برسید.

And both academic and formal business writing  favor regular verbs over phrasal verbs.

و نوشتن تجاری آکادمیک و رسمی، افعال منظم را به افعال عبارتی ترجیح می دهند.

Reason #3 Using the wrong  preposition can change the meaning.

دلیل شماره 3 استفاده از حرف اضافه اشتباه می تواند معنی را تغییر دهد.

Let's review this sentence.

بیایید این جمله را مرور کنیم.

I put off the presentation here.

من ارائه را در اینجا به تعویق انداختم.

Put off means delay.

عقب انداختن یعنی تاخیر.

But let's review this.

اما بیایید این را مرور کنیم.

I put up the presentation.

من ارائه را گذاشتم.

Put up means to post, advertise,  or make publicly available.

ابزاری برای پست کردن، تبلیغ کردن، یا در دسترس قرار دادن عمومی قرار دهید. در

How about this?

مورد این چطور؟

I put on the presentation.

من ارائه را گذاشتم.

Put on means to be responsible for organizing.

قرار دادن به معنی مسئول سازماندهی.

So let's say that you want to tell your  boss that you posted the presentation  

بنابراین فرض کنید می‌خواهید به رئیس خود بگویید که ارائه را پست کرده‌اید

and you remember learning  the phrasal verb for posted,  

و یادتان می‌آید که فعل عبارتی را برای پست یاد گرفته‌اید،

but you used the wrong preposition  and say I put off the presentation.

اما از حرف اضافه اشتباه استفاده کرده‌اید و می‌گویید ارائه را به تعویق انداختم.

Your boss may become angry because she thinks you  

رئیس شما ممکن است عصبانی شود زیرا فکر می‌کند شما

delayed the presentation instead  of making it publicly available.

به جای اینکه ارائه را برای عموم در دسترس قرار دهید، آن را به تاخیر انداختید.

Or maybe you use a preposition that doesn't exist,  

یا شاید از حرف اضافه‌ای استفاده می‌کنید که وجود ندارد،

and you say I put over the presentation and  your boss has no idea what you're talking about.

و می‌گویید من ارائه را گذاشتم و رئیس شما نمی‌داند در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید.

This confusion doesn't exist with regular verbs.

این سردرگمی با افعال منظم وجود ندارد.

So again, if you are not 100% confident that  you're using the correct phrasal verb with  

بنابراین، اگر 100٪ مطمئن نیستید که از فعل عبارتی درست با

the correct preposition and and your grammar is  correct, you should use regular verbs instead.

حرف اضافه درست استفاده می‌کنید و دستور زبان شما درست است، باید به جای آن از افعال معمولی استفاده کنید.

Remember our original question was, are  phrasal verbs better than regular verbs?

به یاد داشته باشید سؤال اصلی ما این بود که آیا افعال عبارتی بهتر از افعال معمولی هستند؟

In some ways, yes, they're better,  but in some ways, no, they're not.

از برخی جهات، بله، آنها بهتر هستند، اما از برخی جهات، نه، اینطور نیستند.

And that's why ultimately, it depends.

و به همین دلیل است که در نهایت، بستگی دارد.

It depends on your English level.

بستگی به سطح انگلیسی شما دارد.

It depends on your confidence.

این بستگی به اعتماد شما دارد.

It depends on the context.

بستگی به زمینه دارد.

It depends on your audience.

بستگی به مخاطب شما دارد. در

Here are some guidelines on when  and how to use phrasal verbs.

اینجا چند دستورالعمل درباره زمان و نحوه استفاده از افعال عبارتی وجود دارد.

You should use phrasal verbs if you want to  sound casual and friendly instead of formal.

اگر می‌خواهید غیررسمی و دوستانه به نظر برسید، باید از افعال عبارتی استفاده کنید.

You are 100% confident that the  meaning and grammar is correct.

شما 100% مطمئن هستید که معنی و دستور زبان درست است.

There isn't a regular verb choice used by natives.

انتخاب فعل منظمی وجود ندارد که بومیان از آن استفاده کنند.

You should use regular verbs if  you want to sound more formal.

اگر می‌خواهید رسمی‌تر به نظر برسد، باید از افعال منظم استفاده کنید .

You're writing something for  academic or formal business purposes.

شما در حال نوشتن چیزی برای اهداف آکادمیک یا رسمی کسب و کار هستید.

You're not 100% that the  phrasal verb is used correctly.

شما 100٪ از فعل عبارتی درست استفاده نمی کنید.

Although remember, if you want to  understand native speakers in the real  

اگرچه به یاد داشته باشید، اگر می‌خواهید سخنرانان بومی را در دنیای واقعی درک کنید

world, you need to learn the  most common phrasal verbs.

، باید رایج‌ترین افعال عبارتی را یاد بگیرید.

This doesn't mean you need  to use them in your speech,  

این بدان معنا نیست که شما باید از آنها در گفتار خود استفاده کنید،

but you need to understand  them when natives use them.

اما باید وقتی بومی‌ها از آنها استفاده می‌کنند، آنها را درک کنید.

So now you can watch my lesson on  the 100 most common phrasal verbs.

بنابراین اکنون می توانید درس من را در مورد 100 رایج ترین افعال عبارتی تماشا کنید.

And don't worry, you'll learn the meaning and  grammar so you're 100% confident using them.

و نگران نباشید، معنی و گرامر را یاد خواهید گرفت تا 100% از استفاده از آنها اطمینان داشته باشید.