Transportation Vocabulary & Phrasal Verbs - GET ON, GET OUT OF, RIDE, GO

Hello. How are you? Today, we're going to learn about getting around. This means taking

سلام. چطور هستید؟ امروز می خواهیم در مورد رفت و آمد بیاموزیم. این به این معنی است که از وسایل

public transportation or talking about how you got somewhere or how you're going to go

نقلیه عمومی استفاده کنید یا در مورد اینکه چگونه به جایی رسیدید یا چگونه قرار است به جایی بروید صحبت کنید

somewhere. All of the examples I've written in the past tense because somebody might ask

. تمام مثال‌هایی که در زمان گذشته نوشته‌ام چون ممکن است کسی از

you, "How did you get here?" "What? I flew because I have a magic carpet. That's how.

شما بپرسد: "چطور به اینجا رسیدی؟" "چی؟ من پرواز کردم چون فرش جادویی دارم. اینطوری.

Why?"

چرا؟"

We have different ways of getting places. Verbs: You can say, "I took a 'bus', a 'train',

ما راه های مختلفی برای گرفتن مکان داریم. افعال: می توانید بگویید: "من سوار "اتوبوس"، "قطار"

a 'cab', or a 'taxi'." "Cab" and "taxi" are the same. Or you can take a "plane". So with

، "تاکسی" یا "تاکسی" شدم. "تاکسی" و "تاکسی" یکی هستند. یا می توانید سوار "هواپیما" شوید. بنابراین با

all of these nouns -- "plane", "cab", "taxi", "train", "bus" -- you're going to use the

همه این اسم ها - "هواپیما"، "تاکسی"، "تاکسی"، "قطار"، "اتوبوس" - از

verb "took". There are no exceptions. You cannot say, "I rode a bus. I rode a train."

فعل "برد" استفاده می کنید. هیچ استثنایی وجود ندارد. شما نمی توانید بگویید: "من سوار اتوبوس شدم، سوار قطار شدم."

It's wrong. "Rode" means that you were on top of the bus or on the train doing some

این اشتباه است. "Rode" به این معنی است که شما بالای اتوبوس یا در قطار بودید و در حال

bus surfing -- didn't happen.

گشت و گذار در اتوبوس بودید -- این اتفاق نیفتاد.

I hear people say this a lot, "How did you get here?" "I ride car." "Wow. What were you

من می شنوم که مردم این را زیاد می گویند، "چطور به اینجا رسیدی؟" "من سوار ماشین هستم." "وای.

doing on top of the car?" If you "ride" something, you're always on top of it. What can you -- what

بالای ماشین چیکار میکردی؟" اگر چیزی را «سوار» کنید ، همیشه در بالای آن هستید. چه چیزی می توانید -- چه چیزی

can you ride? I can ride a bicycle. So "ride" literally means you're on top of something.

می توانید سوار شوید؟ من می توانم دوچرخه سواری کنم. بنابراین "سوار" به معنای واقعی کلمه به این معنی است که شما در بالای چیزی هستید.

Tell me what you can ride. You can ride a bicycle, a motorcycle, a scooter, a moped.

به من بگو چه سواری می توانی کرد. شما می توانید دوچرخه، موتور سیکلت، اسکوتر، موتور سیکلت سوار شوید.

If you're on top of it, you're riding it -- a horse.

اگر بالای آن هستید، سوار آن هستید - یک اسب.

"I go by car." No, no, no. These, unfortunately, are wrong. We don't say, "I go by car" or

"با ماشین می روم." نه نه نه. اینها متاسفانه اشتباه است. ما نمی گوییم "من با ماشین می روم" یا

"I ride car." We say, very easily, past tense of the verb "drive": "drove". "How did you

"من سوار ماشین می شوم". خیلی راحت می گوییم ماضی فعل «رانده»: «راند». "

get here?" "I drove." You do not need to say, "I drove by car" because you're not driving

چطور اینجا اومدی؟" "من راندم." نیازی نیست بگویید «من با ماشین رانندگی کردم» زیرا شما

a bus; you're not driving an airplane; you're not driving a train. Very simply, you can

اتوبوس رانده نیستید. شما در حال رانندگی با هواپیما نیستید. تو قطار نمی‌ری خیلی ساده می توان

say, "I drove."

گفت: «من رانندگی کردم».

Another thing that I hear people say is, "I go by foot." "One foot? You have one foot?

چیز دیگری که می شنوم مردم می گویند این است که « من با پای پیاده می روم». "یک پا؟ یک پا داری؟

Did you hop here the whole time? You must be tired. You go by foot? Wow." Maybe you

تمام مدت اینجا پریدی؟ حتما خسته شدی. پیاده می روی؟ وای." شاید شما

only have one foot. That's cool. You should drive or take a bus. Another thing: "I walk

فقط یک پا دارید. باحاله. باید رانندگی کنید یا اتوبوس بگیرید. یک چیز دیگر: "من پیاده راه می روم

on foot." This means that you take your hands, and you literally put them underneath your

." این بدان معناست که شما دستان خود را می گیرید و به معنای واقعی کلمه آنها را زیر پای خود می

feet and you walk -- if this is your foot -- you walk on your hands. This is painful.

گذارید و راه می روید - اگر این پای شما باشد - روی دستان خود راه می روید. این دردناک است.

I do not recommend this. I would not literally want to walk on my hands. Please don't walk

من این را توصیه نمی کنم. من به معنای واقعی کلمه نمی خواهم روی دستانم راه بروم. لطفا

on your feet. Do not walk on your hands. "I walk on your foot" would be, "I'm sorry" -- walk

روی پاهایتان راه نروید. روی دست راه نروید. "من روی پای تو راه می روم " می شود، "متاسفم" -

on hands, walk on feet. You'd be stepping on your feet, and you would never get anywhere.

روی دست راه برو، روی پا راه برو. روی پاهایت پا می گذاشتی و هرگز به جایی نمی رسید.

You just want to say, "I walked." "How did you get here today, Ronnie?" "I walked."

شما فقط می خواهید بگویید "من راه رفتم." " امروز چطور به اینجا رسیدی، رونی؟" "من قدم زدم."

Another thing that's really confusing in English -- and I understand why -- is when to use

چیز دیگری که در زبان انگلیسی واقعاً گیج‌کننده است - و من دلیل آن را می‌دانم - این است که چه زمانی

the phrasal verb "got on" or "got off", and when to say "got in" or "got out". So as an

از فعل اصطلاحی "got on" یا "got off" و چه زمانی "got in" یا "got out" استفاده کنیم. بنابراین به عنوان

example, we would say, "I got off the train." Let's write that down. Or you can say, "I

مثال می‌گوییم: «از قطار پیاده شدم». بیایید آن را بنویسیم. یا می توانید بگویید: "

got on the train." Also, we use this with a bus. So you can say, "I got on the bus"

من سوار قطار شدم." همچنین، ما از این با اتوبوس استفاده می کنیم. بنابراین می توانید بگویید: «من سوار اتوبوس

and "I got off the bus." You don't need to use extra words. Like, you don't want to say,

شدم» و «از اتوبوس پیاده شدم». شما نیازی به استفاده از کلمات اضافی ندارید. مثلاً نمی خواهی بگویی

"I got off on the bus." You don't want to say, "I got the train off." Unnecessary. Please

«از اتوبوس پیاده شدم». شما نمی خواهید بگویید "من از قطار پیاده شدم." غیر ضروری. لطفاً

do not use extra words when you say this. You're just going to say, "I got on" -- the

هنگام گفتن این جمله از کلمات اضافی استفاده نکنید. شما فقط می خواهید بگویید: "من سوار شدم" -

verb -- the noun. Or "I got off", the noun.

فعل - اسم. یا «پیاده شدم» اسم.

"Train", "bus", and the "plane", or an "airplane". So think about this: What does -- or what

«قطار»، «اتوبوس» و «هواپیما» یا «هواپیما». بنابراین در مورد این فکر کنید:

do trains, buses, and airplanes have in common? No? Nothing? No? Okay. A train, a bus, or

قطار، اتوبوس و هواپیما چه چیزی -- یا چه چیزی مشترک دارند؟ نه؟ هیچ چیزی؟ نه؟ باشه. یک قطار، یک اتوبوس یا

an airplane has many people. You can think of it as something that is public or very

یک هواپیما افراد زیادی دارد. می توانید آن را به عنوان چیزی عمومی یا بسیار

large. So a train, a bus, or an airplane, you have to pay. It's really big, and you

بزرگ در نظر بگیرید. بنابراین یک قطار، یک اتوبوس یا یک هواپیما ، باید هزینه کنید. واقعاً بزرگ است و می

can fit many people on it. So you're going to get on or get off something that is very

توانید افراد زیادی را روی آن جا دهید. بنابراین می خواهید از چیزی که بسیار

big. You're going to get off something that's very big. Or if it's public transportation,

بزرگ است سوار یا پیاده شوید. شما از چیزی که بسیار بزرگ است خلاص خواهید شد. یا اگر وسیله نقلیه عمومی است،

you can fit many people.

می توانید افراد زیادی را جا دهید.

"In" and "out". So "I got in" or "I got out." You're going to say, "I got in the taxi."

"در" و "خارج". بنابراین "من وارد شدم" یا "من بیرون آمدم". می خواهی بگویی: سوار تاکسی شدم.

Or you can say -- same word -- "I got in the cab." Also, you can say, "I got in 'a', 'my',

یا می توانید بگویید - همان کلمه - "من سوار تاکسی شدم." همچنین، می توانید بگویید: "من سوار ماشین "a"، "my"

or 'the' car." So what does a taxi and a car or a cab have in common? Do you know the answer?

یا "the" شدم. پس تاکسی و ماشین یا تاکسی چه چیزی مشترک دارند؟ آیا جواب را میدانی؟

They are private; there aren't a lot of people in your car or in your taxi; and they're small,

آنها خصوصی هستند. افراد زیادی در ماشین یا تاکسی شما نیستند. و کوچک هستند، به

which means they can't have as many people as on a train, a bus or an airplane. So you're

این معنی که نمی‌توانند به اندازه قطار، اتوبوس یا هواپیما افراد زیادی داشته باشند. بنابراین شما می

going to say, "I got in the taxi, and I came to school." Or "I got out of the taxi, and

خواهید بگویید: "من سوار تاکسی شدم و به مدرسه آمدم." یا "از تاکسی پیاده

I went to the bar."

شدم و به بار رفتم."

What about "subway"? What do you think? Do you think the subway is big and public, or

در مورد "مترو" چطور؟ شما چی فکر میکنید؟ به نظر شما مترو بزرگ و عمومی است یا

do you think it's private and small? It's big and public. So when you use "subway",

خصوصی و کوچک؟ بزرگ و عمومی است. بنابراین وقتی از «مترو» استفاده می کنید،

you say "I got on" or "I got off the subway."

می گویید «سوار شدم» یا «از مترو پیاده شدم».

How do you get to work? How do you get to school? Do you drive? Do you walk? Do you

چگونه به سر کار می رسی؟ چطور به مدرسه میروی؟ آیا شما رانندگی می کنید؟ پیاده روی می کنی؟

bicycle? I bicycle. I love my bicycle. As I told you before, when we use "bicycle",

دوچرخه میزنی؟ من دوچرخه می کنم من عاشق دوچرخه ام هستم. همانطور که قبلاً به شما گفتم، وقتی از "دوچرخه" استفاده می

we ride it. So I can say, "I ride my bike" -- it's unnecessary to say "bicycle". We can

کنیم، آن را سوار می کنیم. بنابراین می توانم بگویم، "من دوچرخه ام را سوار می کنم" -- گفتن "دوچرخه" غیر ضروری است. ما

just say "bike". And the past tense -- does anyone know the past tense of "ride"? It's

فقط می توانیم بگوییم "دوچرخه". و زمان گذشته -- آیا کسی زمان گذشته "سوار" را می داند؟

a little strange. We'd say, "I rode." "I rode my bike here today."

کمی عجیب است. می گفتیم، "من سوار شدم." "امروز اینجا سوار دوچرخه شدم."

How did you get here today? Tell me. Bye.

امروز چطور به اینجا رسیدی؟ به من بگو. خدا حافظ.