How to learn grammar – any grammar!!!

Hello. Do you have to learn grammar? I have to learn grammar sometimes. I'm a grammar

سلام. آیا شما باید گرامر را یاد بگیرید؟ گاهی باید گرامر یاد بگیرم. من معلم گرامر

teacher. And I know grammar is really, really difficult sometimes. And it just makes you

هستم و من می دانم که گرامر واقعاً گاهی اوقات دشوار است. و این فقط باعث می شود که

want to scream, pull your hair out, freak out, and cry sometimes. "I hate grammar."

بخواهید فریاد بزنید، موهایتان را بیرون بیاورید، عصبانی شوید و گاهی اوقات گریه کنید. "من از گرامر متنفرم."

The reason why grammar is so difficult is because it's confusing; you have to remember

دلیل دشواری دستور زبان این است که گیج کننده است. شما باید

so many rules; and then, there are exceptions to these so many rules; and it's just really

قوانین زیادی را به خاطر بسپارید. و سپس، استثناهایی برای این قوانین بسیار وجود دارد. و این واقعاً

confusing; and it's very different from your native language or languages, depending on

گیج کننده است. و با زبان یا زبان های مادری شما بسیار متفاوت است، بسته به

how many you speak. So really, really easy, really effective method to learn any grammar

اینکه چند نفر صحبت می کنید. بنابراین واقعاً، واقعاً آسان، روشی واقعاً مؤثر برای یادگیری هر دستور

ever in the world. So today's lesson is how to learn, remember, and use any grammar that

زبانی در دنیا. بنابراین درس امروز این است که چگونه هر دستور زبانی را که در آزمون است یاد بگیرید، به خاطر بسپارید و از آن استفاده کنید

is on a test, whether you're taking TOEFL or TOEIC or IELTS or Cambridge -- anything

، چه در حال شرکت در تافل یا تائیک یا آیلتس یا کمبریج باشید - هر چیزی

that you have to remember grammar for, this is going to be a godsend for you. It's going

که باید گرامر را به خاطر بسپارید، این یک موهبت الهی خواهد بود. برای شما.

to help you so much. Great. So let's get into it.

خیلی بهت کمک میکنه عالی. پس بیایید وارد آن شویم.

First one, you have two points to remember. That's it. Two. Done. The first one is the

اول، شما باید دو نکته را به خاطر بسپارید. خودشه. دو انجام شده. اولین مورد

structure. You have to remember and know how the grammar is made. Okay? The second point

ساختار است. شما باید به یاد داشته باشید و بدانید که گرامر چگونه ساخته می شود. باشه؟ نکته دوم این

is how or why do we use this? Why do I need to learn this stupid grammar? Am I ever going

است که چگونه یا چرا از این استفاده می کنیم؟ چرا باید این گرامر احمقانه را یاد بگیرم؟ آیا هرگز قرار

to use it in real life? Why would I say this? Why do I need present perfect? Why can't I

است از آن در زندگی واقعی استفاده کنم؟ چرا این را بگویم؟ چرا به حال کامل نیاز دارم؟ چرا نمی توانم

just use simple past? Why do I need continuous? Why do I need passive? These are the questions

از گذشته ساده استفاده کنم؟ چرا به مداوم نیاز دارم؟ چرا من به منفعل نیاز دارم؟ اینها سوالاتی است

you have to ask two people, one, your teacher, and two, yourself. If you are teaching English

که باید از دو نفر بپرسید، یکی معلمتان و دو نفر از خودتان. اگر در حال تدریس زبان انگلیسی

and you don't know structure, and more importantly, how and why, you've got some homework to do.

هستید و ساختار، و مهمتر از آن، چگونه و چرا را نمی دانید، باید تکالیفی را انجام دهید.

People -- students have asked me, "Teacher, why?" "I don't know." Just say to them,

مردم -- دانش آموزان از من پرسیده اند، "استاد، چرا؟" "من نمی دانم." فقط به آنها بگویید:

"I don't know." Go look it up. Do some research. Find the answer. The best thing is to find

"نمی دانم." برو دنبالش مقداری تحقیق کن. پاسخ را پیدا کنید. بهترین کار این است که

your own answer if you have to do this. So let's dive into this.

اگر مجبور به انجام این کار هستید، پاسخ خود را پیدا کنید. پس بیایید به این موضوع بپردازیم.

First of all, when I say "structure", I mean how do you make the grammar? How do you make

اول از همه، وقتی می گویم "ساختار"، منظورم این است که چگونه گرامر را می سازید؟ چگونه جمله را می سازید

the sentence? So if I give you the example of present continuous, this is the name of

؟ پس اگر مثال حال استمراری را برای شما بیاورم ، این

the grammar. If you just remember the name of the grammar, it's useless. So it comes

نام گرامر است. اگر فقط نام گرامر را به خاطر بسپارید ، فایده ای ندارد. پس

to the test and it says, "Write a present continuous sentence." He's like, "Uh, I know

به تست می رسد و می گوید: «یک جمله ی فعلی استمراری بنویس». او می گوید: "اوه، من می دانم

present continuous. How do you make it?"

حال استمراری. چگونه آن را درست می کنی؟"

So the way that I always remember grammar is I always like to use a subject. Now, if

بنابراین روشی که من همیشه گرامر را به یاد می‌آورم این است که همیشه دوست دارم از یک موضوع استفاده کنم. حالا، اگر

you want to replace the word "subject" with any other word like [random sounds] or "dog",

می‌خواهید کلمه «موضوع» را با هر کلمه دیگری مانند [صداهای تصادفی] یا «سگ» جایگزین کنید

that's cool. But I like to use "subject" as my beginning.

، خیلی خوب است. اما من دوست دارم از "موضوع" به عنوان شروع استفاده کنم.

Then, for present continuous, it's going to be "to be verb". But instead of just writing

سپس، برای حال استمراری، "فعل بودن" خواهد بود. اما به جای نوشتن فقط

"to be verb", it really, really helps you if you write out the different forms of the

"فعل بودن"، اگر اشکال مختلف

"to be" verb. So for example, "I am", "he is", "we are". Okay?

فعل "بودن" را بنویسید، واقعاً به شما کمک می کند. به عنوان مثال، "من هستم"، "او هست"، "ما هستیم". باشه؟

The second thing -- sorry. The last thing in the present continuous that makes the verb

مورد دوم - متاسفم. آخرین چیزی که در حال استمراری فعل را استمراری می کند این

continuous is you're going to have the -ing. So the structure or the form that I like to

است که شما -ing را خواهید داشت. بنابراین ساختار یا شکلی که من دوست دارم

use for the present continuous is subject + "am", "is", "are" + verb + ing. The present

برای حال استمراری استفاده کنم فاعل + "am"، "is"، "are" + فعل + ing است. حال

continuous also has another name, which is "present progressive". They're exactly the

استمراری نام دیگری نیز دارد که «فعال مترقی» است. آنها دقیقاً

same grammar point. The usages are the same. But it's just a different word for it. Don't

همان نقطه گرامر هستند. موارد استفاده یکسان است. اما این فقط یک کلمه متفاوت برای آن است.

worry. It's cool. Don't worry about it. So

نگران نباشید. باحاله نگرانش نباش بنابراین

next step -- we've got the structure. Next step, very important, how or why do I use

مرحله بعدی -- ما ساختار را داریم. مرحله بعدی، بسیار مهم است، چگونه یا چرا از

this? Why do I need to use this grammar? Why do I need to learn this grammar? You need

این استفاده کنم؟ چرا باید از این گرامر استفاده کنم؟ چرا باید این گرامر را یاد بگیرم؟ شما باید

to learn it because it's on your test. But as soon as the test is finished, why would

آن را یاد بگیرید زیرا در آزمون شماست. اما به محض اینکه آزمایش تمام شد، چرا

I use this? How would I say this in my life? Answer -- actions you are doing now. What

باید از این استفاده کنم؟ چگونه می توانم این را در زندگی خود بگویم؟ پاسخ -- اقداماتی که اکنون انجام می دهید.

are you doing right now? Are you watching a video? I think you are. So maybe you're

الان در حال انجام چه کاری هستید؟ آیا در حال تماشای یک ویدیو هستید؟ من فکر می کنم تو هستی. بنابراین شاید در حال

watching a video. Maybe you're eating something. Maybe you're brushing your teeth. I can't

تماشای یک ویدیو هستید. شاید داری چیزی میخوری شاید در حال مسواک زدن هستید.

see you. You can see me. What are you doing? Ah. Okay. Good. So present continuous, as

نمیتونم ببینمت می توانی مرا ببینی. چه کار می کنی؟ آه باشه. خوب بنابراین پیوسته، به

an example, structure, how and why.

عنوان مثال، ساختار، چگونه و چرا را ارائه دهید.

Another really, really good thing to do is to write down as many examples as you can.

یکی دیگر از کارهای واقعاً بسیار خوب این است که تا جایی که می توانید نمونه های زیادی را یادداشت کنید.

It's always good to practice the grammar written. Also, talk. Speak. Get a video recorder and

تمرین گرامر نوشته شده همیشه خوب است. همچنین، صحبت کنید. صحبت. یک دستگاه ضبط ویدئویی تهیه کنید و

talk into it -- or tape recorder, digital recorder. Listen to yourself saying the new

با آن صحبت کنید - یا ضبط صوت، ضبط دیجیتال. به خودتان گوش دهید که جملات گرامری جدید را بیان می کنید

grammar sentences. It will help you remember if you play it back.

. این به شما کمک می کند تا آن را به خاطر بسپارید.

Let's use this theory. Let's learn some new grammar. Maybe it's old grammar. It's okay.

بیایید از این نظریه استفاده کنیم. بیایید گرامر جدید یاد بگیریم . شاید گرامر قدیمی باشد. مشکلی نیست.

Past simple, so first of all, structure. How do I make past simple? Do you know? Do you

گذشته ساده، پس اول از همه، ساختار. چگونه گذشته را ساده کنم؟ میدونی؟

know? Okay. Past simple is going to be subject + a past tense of the verb, and usually, we're

میدونی؟ باشه. Past simple قرار است فاعل + زمان گذشته فعل باشد و معمولاً

going to have a noun or a complement to the verb. So you have subject + past tense + noun.

یک اسم یا مکمل برای فعل خواهیم داشت. پس فاعل + زمان گذشته + اسم دارید.

For example, "I ate dinner." Yay. Okay. Uh-oh. So what -- hold on. So I've remembered the

مثلاً «شام خوردم». آری باشه. اوه اوه پس چی -- صبر کن بنابراین من ساختار را به خاطر آوردم

structure, but I need to know why would I use this? Why is this useful in my life? How

، اما باید بدانم چرا باید از آن استفاده کنم؟ چرا این در زندگی من مفید است؟ چگونه

or why? How do we use this? We use this to talk about past -- I'm going to say "boring".

یا چرا؟ چگونه از این استفاده کنیم؟ ما از این برای صحبت در مورد گذشته استفاده می کنیم -- من می خواهم بگویم "خسته کننده".

Some people like to say "routine". But it's basically for past events. And usually, we

بعضی ها دوست دارند بگویند «روتین». اما اساساً برای رویدادهای گذشته است. و معمولا،

have a time marker in this. We don't have to have a time marker as a rule, but usually,

ما یک نشانگر زمانی در این مورد داریم. به عنوان یک قاعده نیازی نیست که نشانگر زمان داشته باشیم، اما معمولاً

we throw in a time marker just to help us distinguish it from present perfect.

نشانگر زمان را فقط برای کمک به تشخیص آن از زمان حال کامل می اندازیم.

So rule No. 1, structure. How do you make the grammar? No. 2, how and why do I use this?

بنابراین قانون شماره 1، ساختار. چگونه گرامر را درست می کنید؟ شماره 2، چگونه و چرا از این استفاده کنم؟

Why do I use this? This is how you're going to connect this for your brain. Step 3, I

چرا از این استفاده می کنم؟ به این ترتیب می‌خواهید این را برای مغزتان وصل کنید. مرحله 3، من

didn't write it down, but that's okay. Think of, write down, talk about as many examples

آن را یادداشت نکردم، اما اشکالی ندارد. تا جایی که می توانید به مثال ها فکر کنید، یادداشت کنید، درباره آن صحبت

as you can. But very importantly, make the examples relevant to you, to your life. Don't

کنید. اما بسیار مهم است، مثال‌ها را به خودتان و زندگیتان مرتبط کنید. به

think about examples about someone else that you don't know or things that you don't care

مثال هایی درباره شخص دیگری که نمی دانید یا چیزهایی که برایتان اهمیتی ندارد فکر نکنید

about. Try and make them for you. This will help you remember why the grammar is important.

. سعی کنید آنها را برای خود بسازید. این به شما کمک می کند تا به خاطر بیاورید که چرا گرامر مهم است.

What are you doing right now? What did you do yesterday? So simple past. "I ate dinner.

الان در حال انجام چه کاری هستید؟ دیروز چه کار کردی ؟ گذشته خیلی ساده "من شام خوردم.

I went for a walk. It was really cold. It was so cold. But I did it." Right now, I'm

رفتم پیاده روی. واقعا سرد بود. خیلی سرد بود. اما من این کار را کردم." در حال حاضر، من به

teaching you. I'm breathing. Are you breathing? I hope you're breathing. I'm watching you.

شما آموزش می دهم. دارم نفس میکشم نفس میکشی؟ امیدوارم نفس میکشی دارم نگاهت می کنم.

You're watching me. It's fantastic.

تو داری منو تماشا میکنی این فوق العاده است.

So the next time you're in grammar class or you're trying learn grammar by yourself -- it

بنابراین دفعه بعد که در کلاس گرامر هستید یا سعی می کنید گرامر را خودتان یاد بگیرید -

doesn't matter what language it is -- always think of these two very easy steps. One, structure;

مهم نیست چه زبانی باشد - همیشه به این دو مرحله بسیار آسان فکر کنید. یک، ساختار؛

two, how and why. I guarantee you that this will help you so much. I guarantee it so much

دو، چگونه و چرا من به شما تضمین می دهم که این بسیار به شما کمک خواهد کرد. من آنقدر تضمین می کنم

that you will get your money back from somewhere if it doesn't work. Call this 1-800 number.

که اگر کار نکرد پول خود را از جایی پس خواهید گرفت. با این شماره 1-800 تماس بگیرید.

Give it a chance. Bye.

بهش فرصت بده خدا حافظ.