Speaking English: How to say P, F, B, V

Welcome to the pronunciation lesson with Ronnie. That took me a bit, but I've gotten it now.

به درس تلفظ با رونی خوش آمدید. کمی طول کشید، اما الان فهمیدم.

Today, I'm going to teach you the differences between one, two, three, four letters in English

امروز قصد دارم تفاوت های یک، دو، سه، چهار حرف در زبان انگلیسی را

that are very difficult. But after you hear and see this lesson, it's going to be a lot

که بسیار دشوار است را به شما آموزش دهم. اما پس از شنیدن و دیدن این درس، برای شما بسیار

easier for you. Again, with most letter sounds in English, the reason why it's so difficult

آسان تر خواهد شد. باز هم، با بیشتر صداهای حروف در زبان انگلیسی، دلیل دشواری

is because in your language, maybe you do not have this sound at all. Or the sounds

آن این است که در زبان شما، شاید اصلاً این صدا را نداشته باشید. یا صداها

in your languages are very, very similar. So instead of saying a P, it's a mix between

در زبان های شما بسیار بسیار شبیه هستند. بنابراین به جای گفتن یک P، این ترکیبی است بین

a P and an F.

یک P و یک F.

So let's go through one thing that's very, very important when you're learning any word

پس بیایید یک چیز را مرور کنیم که بسیار بسیار مهم است زمانی که شما در حال یادگیری هر کلمه

that you're going to say, and it is what I've written in blue here: unvoiced and voiced.

ای هستید که می خواهید بگویید، و این همان چیزی است که من گفته ام. در اینجا با رنگ آبی نوشته شده است: بدون صدا و صدا.

Do you know what the difference is between "unvoiced" and "voiced"? I will teach you.

آیا می دانید تفاوت بین "بی صدا" و "صدا" چیست؟ من به تو یاد خواهم داد.

What you've to do is you have to put your hand on your throat. Not too hard. Don't kill

کاری که باید انجام دهید این است که باید دستتان را روی گلویتان بگذارید. خیلی سخت نیست.

yourselves. And you're going to make this sound. Just the letter. You're going to "puh,

خودتونو نکشید و شما این صدا را در می آورید. فقط نامه شما به "

puh, puh." Now, when you make the "puh" sound, you've to be careful of two things. The first

پوه، پف، پف" می روید. حالا وقتی صدای "پوه" را در می آورید، باید مراقب دو چیز باشید.

one is your mouth. What is your mouth doing? Okay? When you make the P sound, your lips

اولین مورد دهان شماست. دهنت چیکار میکنه؟ باشه؟ وقتی صدای P را در می آورید، لب های شما

have to go together and blow out like you're smoking. So it's "puh, puh". Okay? I like

باید به هم بروند و مانند سیگار کشیدن بیرون بروند. پس «پوه، پوه» است. باشه؟ من دوست دارم

to call this "kiss mouth". So when you make a kiss mouth, it's like you're going to kiss

اسم این را بگذارم "دهان بوسه". بنابراین وقتی دهان بوسه می کنید، مثل این است که می خواهید کسی را ببوسید

someone. You go, "puh". Or you can call it a "smoking mouth". It doesn't matter. When

. تو برو "پوه". یا می توانید آن را «دهان سیگاری» بنامید. مهم نیست. وقتی

you are saying the P sound, you're going to make your kiss mouth, "puh"; you're going

صدای P را می گویید ، دهان بوسه خود را "پوه" می کنید.

to put your hand on your throat; and you're going to realize that your throat or your

دستت را روی گلویت می گذاری. و شما متوجه خواهید شد که گلو یا

vocal cords do not vibrate. So try. "Puh, puh". You should not feel any vibration in

تارهای صوتی شما لرزش ندارند. بنابراین سعی کنید. "پوه، پوه". شما نباید هیچ لرزشی را در

your throat. This non-vibration is called "unvoiced". So if something is "unvoiced",

گلوی خود احساس کنید. به این ارتعاش «بی صدا» می گویند. بنابراین اگر چیزی "بی صدا" باشد، به

it means it does not vibrate in your throat. So "unvoiced" means no vibration. Okay? So

این معنی است که در گلوی شما ارتعاش نمی کند. بنابراین "بدون صدا" به معنای بدون لرزش است. باشه؟ بنابراین

the P sound is a kiss with no vibration.

صدای P یک بوسه بدون لرزش است.

Let's look at an example of a "voiced" letter. We're going to make the same mouth style,

بیایید به نمونه ای از یک نامه "صدایی" نگاه کنیم. ما همان سبک دهان را می

and we're going to blow a kiss or a smoke. But the difference between the P "puh" and

سازیم و یک بوسه یا دود می کشیم. اما تفاوت بین P "puh"

the B, is that when we make the B sound, you have to vibrate your throat or your vocal

و B در این است که وقتی صدای B را تولید می کنیم، باید گلو یا تارهای صوتی خود را به لرزه در آورید

cords. So you have to go "buh, buh, buh". Your lips are making the same movement, but

. پس باید بروی «بوووووو». لب های شما همان حرکت را انجام می دهند،

the vocal cords are going to vibrate. So try this. "Buh, buh, buh." Then, if you do it

اما تارهای صوتی به ارتعاش در می آیند. پس اینو امتحان کن "بوووووووو" سپس، اگر آن را

without voicing it, it's "puh, puh, puh". So your lips are making the same movement,

بدون صدا انجام دهید، "پوه، پو، پف" است. بنابراین لب های شما همان حرکت را انجام می دهند،

but your vocal cords vibrate and do not vibrate. So if it's voiced, it means that your vocal

اما تارهای صوتی شما می لرزند و نمی لرزند. بنابراین اگر صدا داده شود، به این معنی است که تارهای صوتی شما می

cords vibrate.

لرزد.

The next letter that a lot of people have problems with is the F. Now, when I make the

حرف بعدی که خیلی ها با آن مشکل دارند حرف F است. حالا، وقتی صدای F را می دهم

F sound -- "fff, fff" -- I need to do something very important. I need to take my teeth and

-- "فف، فف" -- باید کار بسیار مهمی انجام دهم . باید دندان هایم را بگیرم و

stick them out over my bottom lip. I like to call these "beaver teeth". Have you ever

روی لب پایینم بچسبانم. من دوست دارم اسم اینها را "دندان سگ آبی" بگذارم. آیا تا

seen a beaver? Do beavers have teeth? Sometimes, the animal beaver has teeth. And beavers have

به حال بیور دیده اید؟ آیا بیورها دندان دارند؟ گاهی اوقات ، سگ بیش از حد حیوانی دندان دارد. و

very predominant -- very big front teeth because they chew trees. So when I say "beaver teeth",

بیورها دندانهای جلویی بسیار بزرگ دارند زیرا آنها درختان را می جوند. بنابراین وقتی می‌گویم «دندان‌های بیش‌تر»،

I mean you stick your teeth out like a beaver. Okay? So this sound is very different from

منظورم این است که شما دندان‌هایتان را مانند یک سگ آبی بیرون می‌آورید. باشه؟ بنابراین این صدا با

the P and the B sound because first of all, your mouth is making a different position.

صدای P و B بسیار متفاوت است زیرا اول از همه، دهان شما موقعیت متفاوتی ایجاد می کند.

So when you make the F sound, your teeth are out, and it is unvoiced. So again, you're

بنابراین وقتی صدای F را می‌دهید، دندان‌هایتان بیرون می‌آیند و صدای آن بی‌صدا می‌شود. پس باز هم

going to put your hand on your throat and go "fff". The air is going to come out at

دستت را روی گلویت می گذاری و می روی "فف". هوا

the bottom of your teeth between your bottom lip and your top teeth. So it's "fff". It

از پایین دندان های شما بین لب پایین و دندان های بالایی شما خارج می شود. بنابراین "fff" است.

feels like you're pushing the air down. "Fff." With the P and the B, you're pushing the air

انگار داری هوا رو پایین میاری "ففف." با P و B، مثل سیگار کشیدن، هوا را

out like you're smoking. With the F, the air is going down. So try. "Fff, fff, fff."

بیرون می برید. با F، هوا پایین می آید. بنابراین سعی کنید. "ففف،فف،فف."

When we say the V sound or the "vuh", again, we're going to have beaver teeth. So you're

وقتی صدای V یا "vuh" را می‌گوییم، دوباره دندان‌های بیش‌تری خواهیم داشت. بنابراین شما می

going to stick your teeth out, except this time, it is voiced. So like the F sound, same

خواهید دندان های خود را بیرون بیاورید، به جز این بار، صداگذاری شده است. بنابراین مانند صدای F،

mouth position, but you must vibrate your vocal cords. So it's "vuh, vuh, vuh." This

موقعیت دهان یکسان است، اما باید تارهای صوتی خود را لرزانید. پس «وووووه ووه» است.

is rather difficult, so I suggest you practice. "Vuh, vuh, vuh." It might take a little bit

این نسبتاً دشوار است، بنابراین من به شما پیشنهاد می کنم تمرین کنید. "وووووووه." ممکن است

of time and a little bit of practice for you to get it. But the important thing for you

کمی زمان و کمی تمرین طول بکشد تا آن را بدست آورید. اما چیزی که برای شما مهم

to understand is that F does not vibrate, and "vuh" vibrates.

است این است که F نمی لرزد و "vuh" می لرزد.

So a lot of people maybe have problems with the B and the F, okay? So you've to look at

بنابراین بسیاری از مردم ممکن است با B و F مشکل داشته باشند، خوب؟ بنابراین شما باید به این نگاه کنید

this. The B is a kiss mouth, "buh, buh". And the F is a beaver mouth, and it's "fff, fff".

. B دهان بوسه است، "بوه، بو". و F یک دهان بیش از حد است، و آن "fff, fff" است.

We're going to go through some exercises to help you say these words even though they're

ما قصد داریم تمرین هایی را مرور کنیم تا به شما کمک کند این کلمات را حتی اگر

very difficult. Let's check it out.

بسیار دشوار هستند بیان کنید. بگذار چک کنیم.

The first one, remember, mouth like a kiss or like you're smoking. And it's going to

اولین مورد، به یاد داشته باشید، دهان مانند یک بوسه یا مانند سیگار کشیدن است. و بی صدا می

be unvoiced, and you say, "Puh, puh, pan. Pan. You can smoke a pan." Good.

شود، و شما می گویید، "پوه، پو، پان. پان. می توانید یک ماهیتابه را دود کنید." خوب

The next one, we're going to voice it. So it's the exact same ending, but it's "buh,

مورد بعدی، ما آن را صدا می کنیم. بنابراین دقیقاً همان پایان است، اما «بو،

buh, ban". So we have, "pan, ban." The ends of these words will vibrate. So you have to

بو، ممنوع» است. بنابراین ما داریم، "pan, ban." انتهای این کلمات می لرزد. پس

be careful. You want to listen to the beginning of the word. So it's "puh, puh, pan and buh,

باید مراقب بود. شما می خواهید به ابتدای کلمه گوش دهید. پس «پوه، پو، پان و بو،

buh, ban." You try. "Pan, ban." Good.

بو، بان» است. تو سعی کن. "پن، ممنوع." خوب

Then, we have the F word "fan, fan." So you're going to want to stick your teeth out and

سپس، ما کلمه F "فن، فن" را داریم. بنابراین شما می خواهید دندان های خود را بیرون بیاورید و

blow the air down and say "fan". Again, with the voiced sound, you're going to want to

هوا را پایین بیاورید و بگویید "فن". دوباره، با صدای صدادار، می خواهید

stick your teeth out. You're going to vibrate your vocal cords and say "van, van." Try these

دندان های خود را بیرون بیاورید. قرار است تارهای صوتی خود را به لرزه درآورید و بگویید "ون، ون". این

two together. "Fan, van, fan, van." Try this one. "Pan, fan." Beaver mouth -- sorry. Kiss

دو را با هم امتحان کنید. "فن، وانت، فن، ون." این یکی را امتحان کن. "پن، فن." دهن بیش از حد -- متاسفم.

mouth, "pan". Beaver teeth, "ban". "Pan, fan." Let's try these ones. "Ban, van. Ban -- out.

دهان را ببوس، "تبه". دندان بیش از حد، "منع". "پن، فن." بیایید اینها را امتحان کنیم. "بان، ون. بان -- بیرون.

Van -- down." So when you guys do these two together, it's also difficult. So we have

ون -- پایین." بنابراین وقتی شما بچه ها این دو را با هم انجام می دهید ، همچنین دشوار است. پس باید

to practice the sounds.

صداها را تمرین کنیم.

Let's look at another example of the P, the B, and the F. The first one we have, again,

بیایید به مثال دیگری از P، B، و F نگاه

is "puh, puh, puh". So we say "puck, puh-uck, puck." The next one we have with the B sound

کنیم. بنابراین ما می گوییم "پاک، پوک، پوک." مورد بعدی که با صدای B

is "buh, buh, buh, buck. Buck." So we have "puck" and "buck".

داریم "بوه، بو، بو، باک. باک" است. بنابراین ما "پاک" و "باک" داریم.

Question mark! We have a word that rhymes with "puck" and "buck", and it starts with

علامت سوال! ما کلمه ای داریم که با "پاک" و "باک" هم قافیه است و با

an F. So you can say, "fff-uck, fff-uck." Try this. "Fff-uck, buh-uck, puh-uck." Don't

یک F شروع می شود. این را امتحان کن. "فف-اوک، بوه-اوک، پوه-اوک."

say a bad word.

حرف بد نزن

And the last two that we're just going to contrast the P and the F. These are difficult,

و دو مورد آخر که ما فقط P و F را در مقابل

especially if you're a Korean speaker. So you want to be careful. It's "pork". You're

هم قرار می دهیم. بنابراین می خواهید مراقب باشید. "گوشت خوک" است.

going to blow a kiss or have a cigarette. "Pork." Something you eat with your pork is

میخوای یه بوسه بزنی یا سیگار بکشی. "گوشت خوک." چیزی که با گوشت خوک می خورید

your "fork, fork." "Pork, fork. I eat pork with a fork. Do you like pork? I have a fork.

«چنگال، چنگال» شماست. "گوشت خوک، چنگال. من گوشت خوک را با چنگال می خورم. آیا شما گوشت خوک را دوست دارید؟ من یک چنگال

I eat pork with a fork." Ta-ta, for now.

دارم. من گوشت خوک را با چنگال می خورم." تا-تا، در حال حاضر.