English for Beginners: Countable & Uncountable Nouns

Hello.

سلام.

My name is Emma, and in today's video I'm going to teach you about countable and uncountable nouns.

اسم من اِما است و در ویدیوی امروز قصد دارم اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش را به شما آموزش دهم.

We can also call these "count nouns" and "non-count nouns".

می توانیم این ها را « اسم های شمارشی» و «اسم های غیر شمارشی» نیز بنامیم.

So, let's begin by first talking about: What is a noun?

بنابراین، اجازه دهید ابتدا درباره این موضوع صحبت کنیم: اسم چیست؟

So, a noun is a word that is a person...

پس اسم لفظی است که شخص است

It can be a person, so: "Emma", that's a noun; "teacher", that's a noun.

... می تواند شخص باشد پس: «اما» آن اسم است; "معلم"، این یک اسم است.

It can be a place.

می تواند یک مکان باشد.

"Russia" is a noun.

"روسیه" یک اسم است.

"School" is a noun.

"مدرسه" یک اسم است.

It can be an animal; a dog.

این می تواند یک حیوان باشد. یک سگ

"Dog" is a noun.

"سگ" یک اسم است.

The word "cat" is a noun.

کلمه "گربه" یک اسم است.

It can also be a thing.

همچنین می تواند یک چیز باشد.

This marker...

این نشانگر

The word "marker" is a noun.

... کلمه نشانگر یک اسم است.

Okay?

باشه؟

And it can also be a feeling.

و همچنین می تواند یک احساس باشد.

"Happiness" is a noun.

"خوشبختی" یک اسم است.

So, a noun is a person, a place, a thing, an object, an animal.

بنابراین، اسم یک شخص، یک مکان، یک چیز، یک شیء، یک حیوان است.

There are many things that are nouns.

چیزهای زیادی هست که اسم هستند.

What a noun is not is it's not an action, like a verb; it's not a description, like

چیزی که یک اسم نیست، یک عمل نیست، مانند یک فعل. این یک توصیف نیست، مانند

an adjective; and it's not a preposition, like the word "on" or "off".

یک صفت. و این حرف اضافه نیست، مانند کلمه "روشن" یا "خاموش".

Okay?

باشه؟

A noun is, like I've said before, one of these things.

اسم، همانطور که قبلاً گفتم ، یکی از این چیزها است.

So, in English...

بنابراین، به زبان انگلیسی...

Well, actually, first let's do something.

خب، در واقع، ابتدا اجازه دهید کاری انجام دهیم.

Let's underline the nouns just to make sure we have this concept.

بیایید زیر اسم ها خط بکشیم تا مطمئن شویم که این مفهوم را داریم.

So, my first sentence is: "Canada is a large country."

بنابراین، اولین جمله من این است: "کانادا کشور بزرگی است."

So let's underline the nouns, here.

پس بیایید در اینجا زیر اسم ها خط بکشیم.

Well, "Canada" is a place, so we know "Canada" is a noun; "is" is a verb; "large" - this

خوب، "کانادا" یک مکان است، بنابراین ما می دانیم که "کانادا " یک اسم است. "است" یک فعل است؛ "بزرگ" -

is a description; "country".

این یک توصیف است. "کشور".

"Country" is a place; this is also a noun.

"کشور" یک مکان است; این هم یک اسم است

"My teacher is funny".

"معلم من بامزه است".

"Teacher" is a person, so this is a noun; "funny" is a description, it's an adjective,

«معلم» یک شخص است، پس این یک اسم است; «خنده دار» توصیف است، صفت است،

it's not a noun.

اسم نیست.

"The dog", so we have "dog" is an animal; "cats", "cats" are nouns; and we have the

«سگ» پس داریم «سگ» حیوان است; "cats"، "cats" اسم هستند. و ما در

word, here, "friends".

اینجا کلمه "دوستان" را داریم.

The word "friend" is also a noun.

کلمه «رفیق » نیز یک اسم است.

Okay?

باشه؟

So, these are all nouns.

بنابراین، اینها همه اسم هستند.

So, in English, we have two types of nouns; we have countable nouns and we have uncountable

بنابراین در زبان انگلیسی دو نوع اسم داریم. ما اسامی قابل شمارش داریم و اسامی غیرقابل شمارش داریم

nouns.

.

It's important to know if a noun is countable or uncountable, because this is going to tell

مهم است که بدانیم یک اسم قابل شمارش است یا غیرقابل شمارش، زیرا این به ما می گوید

us if we use words, like: "a" in front of the word, and it will also tell us which words

که آیا از کلماتی مانند "a" در مقابل کلمه استفاده می کنیم، و همچنین به ما می گوید که کدام کلمات

we cannot use with these words.

را نمی توانیم با این کلمات استفاده کنیم.

So... And whether or not we need to add an "s" to the end of the noun if there's more than one.

بنابراین... و اینکه آیا ما نیاز به اضافه کردن یک "s" به انتهای اسم داریم یا خیر اگر بیش از یک اسم وجود دارد.

So, in this video, we are going to talk about countable nouns with many examples and uncountable nouns.

بنابراین در این ویدیو قصد داریم در مورد اسم های قابل شمارش با مثال های زیاد و اسم های غیرقابل شمارش صحبت کنیم.

So, let's look at countable nouns first.

بنابراین، ابتدا به اسم های قابل شمارش نگاه می کنیم.

Okay, so we're going to start with countable nouns first.

خوب، پس ابتدا با اسامی قابل شمارش شروع می کنیم.

So, the first thing you need to know with a countable noun is when we have a countable

بنابراین، اولین چیزی که باید با یک اسم قابل شمارش بدانید این است که وقتی یک اسم قابل شمارش

noun, we need to put an "a" or an "an" in front of it.

داریم، باید یک "a" یا "an" در مقابل آن قرار دهیم.

So, for example: "I have a dog.

به عنوان مثال: "من یک سگ

I have a computer.

دارم. من یک کامپیوتر

I have a lamp.

دارم. من یک لامپ

I have a chair."

دارم. من یک صندلی دارم."

So, notice I'm putting "a" in front of all of these.

بنابراین، توجه داشته باشید که من در مقابل همه اینها "a" قرار می دهم .

If the noun starts with a vowel sound, so for example: "a" is a vowel, "e", "i", "o",

اگر اسم با صدای مصوت شروع شود، به عنوان مثال: "a" مصوت است، "e"، "i"، "o"،

"u" - these are all vowels.

"u" - اینها همه مصوت هستند.

And if it starts with a vowel sound, then we use "an".

و اگر با صدای مصوت شروع شود ، از "an" استفاده می کنیم.

"I have an apple.

"من یک سیب

I have an egg.

دارم. من یک تخم مرغ

I have an ant."

دارم. من یک مورچه دارم."

Okay?

باشه؟

So, we use this if the first...

بنابراین، از این استفاده می کنیم اگر اولین ...

The first sound of the word is a vowel.

صدای اول کلمه مصوت است.

So, the second thing you need to know is that with countable nouns a lot of the time we

بنابراین، دومین چیزی که باید بدانید این است که با اسامی قابل شمارش در بسیاری از اوقات

can count them.

می توانیم آنها را بشماریم.

Okay?

باشه؟

So we can often...

بنابراین ما اغلب می‌توانیم...

A countable noun is something you can count, or...

یک اسم قابل شمارش چیزی است که می‌توانید بشمارید، یا...

Usually it's something, or an animal, or, you know, a place - it's something you can

معمولاً چیزی است، یا حیوانی، یا، می‌دانید، یک مکان - چیزی است که می‌توانید

count.

بشمارید.

So, for example: "I have a book."

به عنوان مثال: "من یک کتاب دارم."

This is one book.

این یک کتاب است.

"I have two books.", "I have three books."

"من دو کتاب دارم."، "سه کتاب دارم."

So, this...

بنابراین، این...

You can count books and it's a countable noun.

شما می توانید کتاب ها را بشمارید و این یک اسم قابل شمارش است.

"I have two chairs.

"من دو صندلی

I have five dresses."

دارم. پنج لباس دارم."

These are all countable nouns.

اینها همه اسامی قابل شمارش هستند.

When we have more than one countable noun, so for example, here we have one, here we

وقتی بیش از یک اسم قابل شمارش داریم، برای مثال، اینجا یک داریم، اینجا

have two.

دو داریم.

If we have more than one-so two, three, four, five, six-we need to add an "s".

اگر بیشتر از یک تا دو، سه، چهار، پنج، شش داریم باید یک "s" اضافه کنیم.

This shows us that there is more than one.

این به ما نشان می دهد که بیش از یک وجود دارد.

And also notice that we don't need this in front of the noun anymore.

و همچنین توجه کنید که ما دیگر به این در مقابل اسم نیاز نداریم.

So, we cannot say: "a books", because the "s" means there's more than one, so this would

بنابراین، ما نمی توانیم بگوییم: "یک کتاب"، زیرا "s" به این معنی است که بیش از یک کتاب وجود دارد، بنابراین این با

not match. Okay.

هم مطابقت ندارد. باشه.

What else do we need?

دیگر چه نیازداریم؟

So, we need an "s" or an "es" if we have more than one of this type of object or noun.

بنابراین، اگر بیش از یکی از این نوع مفعول یا اسم داشته باشیم، به یک «s» یا «es» نیاز داریم .

Here's another example: "I have one sister.", "I have three sisters."

یک مثال دیگر: "من یک خواهر دارم."، "من سه خواهر دارم."

So, notice here, you can count the number of sisters I have, and so I've added an "s".

بنابراین، در اینجا توجه کنید، می توانید تعداد خواهران من را بشمارید، بنابراین من یک "s" اضافه کرده ام.

Now, we have some exceptions.

در حال حاضر، ما استثناهایی داریم.

For example, the word "moose".

به عنوان مثال، کلمه "موز".

You can count the number of moose, but we never add an "s".

شما می توانید تعداد گوزن ها را بشمارید، اما ما هرگز یک "s" اضافه نمی کنیم.

It's...

It's a strange exception.

این یک استثناء عجیب است.

In English, you'll notice we have a lot of exceptions.

در زبان انگلیسی، متوجه خواهید شد که ما استثناهای زیادی داریم.

We break rules a lot of times in English and that's okay.

ما در زبان انگلیسی بارها قوانین را زیر پا می گذاریم و این اشکالی ندارد.

It's the same with "fish".

در مورد "ماهی" هم همینطور است.

You can count the number of fish, but we don't...

شما می توانید تعداد ماهی ها را بشمارید، اما ما نه...

You change this word if there's more than one.

شما این کلمه را اگر بیش از یک نفر باشد تغییر دهید.

I can't say: "I have five fishes."

من نمی توانم بگویم: " من پنج ماهی دارم."

Okay?

باشه؟

I would say: "I have five fish."

می گفتم: من پنج ماهی دارم.

So, sometimes there are exceptions with count nouns or countable nouns.

بنابراین، گاهی اوقات استثناهایی با اسامی تعداد یا اسامی قابل شمارش وجود دارد.

Now let's look at: What is an uncountable noun, and how is it different?

حال بیایید ببینیم: اسم غیرقابل شمارش چیست و چه تفاوتی با آن دارد؟

Okay, so we've talked about countable nouns; now we're going to talk about uncountable

خوب، پس ما در مورد اسامی قابل شمارش صحبت کردیم. اکنون می خواهیم در مورد اسامی غیرقابل شمارش صحبت کنیم

nouns or we can call them non-count nouns.

یا می توانیم آنها را اسامی غیر شمارشی بنامیم.

Okay?

باشه؟

So that means the same thing.

پس یعنی همین.

An uncountable noun is a noun where you do not use "a" or "an" in front of it.

اسم غیرقابل شمارش اسمی است که در مقابل آن از «a» یا «an» استفاده نکنید.

Okay?

باشه؟

So, for example, an uncountable noun is "happiness".

بنابراین، برای مثال، یک اسم غیرقابل شمارش «خوشبختی» است.

I do not say: "a happiness".

من نمی گویم: "یک شادی".

Okay, so that's no.

خوب، پس نه.

So, we do not use "a" or "an".

بنابراین، ما از "الف" یا "ان" استفاده نمی کنیم.

We also don't add "s" or "es".

ما همچنین "s" یا "es" را اضافه نمی کنیم.

Okay?

باشه؟

And the reason we don't add "s" or "es" is because the idea of uncountable is you can't

و دلیل اینکه ما "s" یا "es" را اضافه نمی کنیم این است که ایده غیرقابل شمارش این است که شما نمی توانید

count it.

آن را بشمارید.

Now, there are many exceptions to this, but in general, an uncountable noun is something

در حال حاضر، استثناهای زیادی برای این وجود دارد، اما به طور کلی، یک اسم غیرقابل شمارش چیزی است که

you can't really count.

واقعاً نمی توانید آن را بشمارید.

So I want you to think, for example, of happiness.

بنابراین من از شما می خواهم که مثلاً به شادی فکر کنید.

Can you count happiness?

آیا می توانید شادی را بشمارید؟

Can you say: "One happiness, two happiness; my friend has five happiness"?

آیا می توانید بگویید: «یک شادی، دو شادی؛ دوست من پنج شادی دارد»؟

You can't really count it.

شما واقعا نمی توانید آن را بشمارید.

It's the same with words, like: "sadness" or with, you know, "stress".

در مورد کلماتی مثل: "غم" یا با "استرس" هم همینطور است.

These are things that are abstract and they're things you can't really count.

اینها چیزهایی هستند که انتزاعی هستند و چیزهایی هستند که واقعاً نمی توانید آنها را بشمارید.

Okay?

باشه؟

So, because of that, we do not add "s" or "es" to uncountable words.

بنابراین، به همین دلیل، ما "s" یا "es" را به کلمات غیرقابل شمارش اضافه نمی کنیم.

Another thing you'll find with uncountable words, and this is where it kind of gets a

چیز دیگری که با کلمات غیرقابل شمارش پیدا می کنید ، و اینجاست که کمی مشکل می شود

bit tricky, is a lot of uncountable nouns are actually categories.

، این است که بسیاری از اسم های غیرقابل شمارش در واقع دسته هستند.

So, for example: "furniture" is an uncountable noun.

بنابراین، برای مثال: "مبلمان" یک اسم غیرقابل شمارش است.

In English, you don't count furniture.

در انگلیسی شما مبلمان را حساب نمی کنید.

So, you would...

بنابراین، شما ...

You would not add an "s" to the word "furniture"; it's always the same.

شما یک "s" به کلمه "مبلمان" اضافه نمی کنید. همیشه همینطوره

"I have furniture at my house."

"من در خانه ام مبلمان دارم."

I do not say: "I have a furniture."

من نمی گویم: " من یک مبلمان دارم."

No.

نه.

In English, you can't do that.

در انگلیسی، شما نمی توانید این کار را انجام دهید.

You say: "I have furniture."

شما می گویید: من اثاثیه دارم.

There is no "a" or "an".

"الف" یا "ان" وجود ندارد.

It's the same with the word "clothes".

در مورد کلمه "لباس" هم همینطور است.

"Clothes" never changes; it always stays the same.

"لباس" هرگز تغییر نمی کند. همیشه یکسان می ماند

I cannot say: "I have a clothes."

من نمی توانم بگویم: "من لباس دارم."

I cannot say: "I have four clothes."

من نمی توانم بگویم: " من چهار لباس دارم."

Okay?

باشه؟

In English, we can't do this, and this is because these are categories.

در زبان انگلیسی ما نمی توانیم این کار را انجام دهیم و این به این دلیل است که اینها دسته بندی هستند.

It's the same with "money".

در مورد "پول" هم همینطور است.

And a lot of students get really frustrated with this, because in their language, you

و بسیاری از دانش‌آموزان واقعاً از این موضوع ناامید می‌شوند، زیرا به زبان آنها، شما

can count these things.

می‌توانید این موارد را بشمارید.

So, I understand that and I understand, you know, languages are very different, but in

بنابراین، من این را می‌دانم و می‌دانم، می‌دانی، زبان‌ها بسیار متفاوت هستند، اما در

English you cannot count these things in the same way.

انگلیسی نمی‌توان این موارد را به یک شکل حساب کرد.

They're considered categories.

آنها دسته بندی در نظر گرفته می شوند.

So, in English, I cannot say: "I have five money."

بنابراین، به زبان انگلیسی، نمی توانم بگویم: "من پنج پول دارم."

And I also don't add an "s" to "money".

و همچنین "s" را به "پول" اضافه نمی کنم.

It always stays the same.

همیشه همین طور می ماند.

I can say: "I have a lot of money" or "I have no money", but I can't actually put a number

می توانم بگویم: «پول زیادی دارم» یا « پول ندارم»، اما در واقع نمی توانم یک

in front of money.

عدد جلوی پول بگذارم.

So, what can you do is...

بنابراین، چه کاری می توانید انجام دهید این است که...

We're looking at categories, there, but within each category there are things you can count.

ما در حال بررسی دسته ها هستیم، اما در هر دسته چیزهایی وجود دارد که می توانید آنها را بشمارید.

So, for example: "furniture" is uncountable, but tables, chairs, desks, refrigerators,

بنابراین، برای مثال: "مبلمان" غیرقابل شمارش است، اما میز، صندلی، میز، یخچال،

ovens - these are all things we can count.

فر - همه چیزهایی هستند که ما می توانیم حساب کنیم.

So, "furniture" does not have an "s", but these other words do within the category.

بنابراین، "مبلمان" یک "s" ندارد، اما این کلمات دیگر در این دسته هستند.

"Clothes", again, we never change it; it always is the same, but types of clothes we can have

"لباس"، دوباره، ما هرگز آن را عوض نمی کنیم. همیشه یکسان است، اما انواع لباس ها را می توانیم

as countable.

به عنوان قابل شمارش داشته باشیم.

So, we can have five dresses, you know, 10 socks.

بنابراین، ما می توانیم پنج لباس، 10 جوراب داشته باشیم.

So, you can count a lot of clothes.

بنابراین، شما می توانید تعداد زیادی لباس را بشمارید.

With "money", we don't...

با "پول" نمی کنیم...

Like I said, we don't add an "s", but we can count coins.

همانطور که گفتم "s" اضافه نمی کنیم، اما می توانیم سکه ها را بشماریم.

Okay?

باشه؟

So we can count coins.

بنابراین می توانیم سکه ها را بشماریم.

"I have five coins.

"من پنج سکه

I have seven bills."

دارم، هفت اسکناس دارم."

So, within the category, you can count, but the category itself we cannot put an "s" on

بنابراین، در داخل دسته، می‌توانید حساب کنید، اما خود دسته نمی‌توانیم «s» روی آن بگذاریم،

that because it is an uncountable noun.

زیرا یک اسم غیرقابل شمارش است.

A lot of the times different types of food and different types of drinks are also uncountable.

در بسیاری از مواقع انواع غذاها و انواع نوشیدنی ها نیز غیرقابل شمارش هستند.

So, for example: "milk".

به عنوان مثال: "شیر".

We do not count milk.

ما شیر را حساب نمی کنیم.

In English, we can't say: "I have one milk.

در انگلیسی نمی توانیم بگوییم: "I have one milk.

I have six milk."

I have six milk."

What we can do is we can add a container to this word or we can add an amount, so that's

کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که می‌توانیم یک ظرف به این کلمه اضافه کنیم یا می‌توانیم مقداری اضافه کنیم، بنابراین

okay.

اشکالی ندارد.

So, what we can say is: "I have a glass of milk."

بنابراین، آنچه می توانیم بگوییم این است: "من یک لیوان شیر دارم."

Okay?

باشه؟

Or: "I have five glasses of milk.", "I have two cups of milk."

یا: «من پنج لیوان شیر دارم»، «دو لیوان شیر دارم».

So, "milk" itself never changes, but the quantity or the amount can.

بنابراین، "شیر" خود هرگز تغییر نمی کند، اما مقدار یا مقدار آن می تواند.

It's the same with, for example, "juice".

برای مثال "آب میوه" هم همینطور است.

"I have eight cups of juice", but "juice" itself...

"من هشت لیوان آب میوه دارم" اما خود "آب میوه"

The word "juice", we can never say "juices".

... کلمه "شیره" را هرگز نمی توانیم بگوییم "شیره".

Okay?

باشه؟

So that...

به طوری که

It doesn't change because it's an uncountable noun.

... تغییر نمی کند زیرا یک اسم غیرقابل شمارش است.

And we'll look at more examples of this in full sentences in a moment.

و ما نمونه های بیشتری از این را در جملات کامل در یک لحظه بررسی خواهیم کرد.

"Mustard" or "ketchup", these are more examples.

"خردل" یا "سس کچاپ"، اینها نمونه های بیشتری هستند.

We do not say: "I have 10 or 20 mustards."

ما نمی گوییم: "من 10 یا 20 خردل دارم."

No.

نه.

We can't count this, so we always keep it the same; or we can add a container or a quantity.

ما نمی توانیم این را بشماریم، بنابراین همیشه آن را ثابت نگه می داریم. یا می توانیم یک ظرف یا یک مقدار اضافه کنیم.

"I have five bottles of mustard."

"من پنج بطری خردل دارم."

Okay?

باشه؟

So...

پس...

And it's the same with these words, too.

و در مورد این کلمات هم همینطور است.

"I have 10 pieces of furniture."

"من 10 قطعه مبلمان دارم."

So, we can put a quantity in front, but the actual word itself is an uncountable noun.

بنابراین، می‌توانیم یک کمیت را در مقابل قرار دهیم، اما خود کلمه واقعی یک اسم غیرقابل شمارش است.

So, let's look at more examples of this.

بنابراین، بیایید به نمونه های بیشتری از این نگاه کنیم.

Okay, so we're going to do a little bit of practice; but before we begin, I want to again

خوب، پس ما کمی تمرین می کنیم. اما قبل از شروع، می‌خواهم دوباره

say that there are many, many exceptions to what I am saying, meaning usually this is...

بگویم که مواردی که من می‌گویم استثناهای بسیار زیادی وجود دارد ، یعنی معمولاً اینطور است...

What I'm telling you is the truth or what I'm telling you is accurate, but every so

آنچه به شما می‌گویم حقیقت است یا آنچه به شما می‌گویم دقیق است، اما هر

often there are some words that are not going to follow these rules.

از چند گاهی کلماتی وجود دارند که از این قوانین پیروی نمی کنند.

Okay?

باشه؟

So, when you come across these words, just remember: Don't get frustrated; English is

بنابراین، وقتی با این کلمات برخورد کردید، فقط به یاد داشته باشید: ناامید نشوید. انگلیسی

not a perfect language and not everything follows the rules, but we're trying our best.

زبان کاملی نیست و همه چیز از قوانین پیروی نمی کند، اما ما تمام تلاش خود را می کنیم.

So, let's look at some of these nouns and I want you to tell me: Are they countable

بنابراین، اجازه دهید به برخی از این اسم ها نگاه کنیم و می خواهم به من بگویید: آیا آنها قابل شمارش هستند

or uncountable?

یا غیرقابل شمارش؟

The first one is "English".

اولین مورد "انگلیسی" است.

English is a thing, it's a language, it's a noun.

انگلیسی یک چیز است، یک زبان است، یک اسم است.

Can we count English?

آیا می توانیم انگلیسی را بشماریم؟

Okay?

باشه؟

Would we say: "I have a English"?

آیا می گوییم: "من انگلیسی دارم"؟

Can I say: "Englishes"?

آیا می توانم بگویم: "انگلیسی"؟

No.

نه.

So, "English" is uncountable.

بنابراین، "انگلیسی" غیرقابل شمارش است.

Okay?

باشه؟

It never changes; it always stays the same.

هرگز تغییر نمی کند؛ همیشه یکسان می ماند

You can say: "I like English."

می توانید بگویید: "من انگلیسی را دوست دارم." جلوی «انگلیسی»

There is no "a" in front of "English".

«a» وجود ندارد .

What about "student"?

در مورد "دانشجو" چطور؟

Can you count student?

آیا می توانید دانشجو را بشمارید؟

Teachers do this all the time; they count the number of students in their class.

معلمان این کار را همیشه انجام می دهند. آنها تعداد دانش آموزان کلاس خود را می شمارند.

"There are 10 students in my class", so "students" is countable.

"در کلاس من 10 دانش آموز وجود دارد"، بنابراین "دانش آموزان" قابل شمارش است.

So, if I want to count students...

بنابراین، اگر بخواهم دانش‌آموزان را بشمارم...

Maybe there are five students, so I could put a five here.

شاید پنج دانش‌آموز باشند، بنابراین می‌توانم یک پنج را اینجا بگذارم.

And if there's more than one, what do I have to do with a countable noun?

و اگر بیش از یکی باشد، من با یک اسم قابل شمارش چه کار دارم؟

We add an "s": "students".

یک "s" اضافه می کنیم: "دانش آموزان".

What about this word: "bottle"?

در مورد این کلمه: "بطری" چطور؟

Okay?

باشه؟

Like, a bottle of water.

مثلا یک بطری آب

Can you count bottles?

آیا می توانید بطری ها را بشمارید؟

Yes, you can.

بله، تو میتونی.

So, we consider "bottles" countable.

بنابراین، ما "بطری ها" را قابل شمارش در نظر می گیریم.

"I have one bottle.", "I have five bottles."

"من یک بطری دارم."، "من پنج بطری دارم."

Okay?

باشه؟

So, in this case, imagine I have one, I can say: "I have a bottle."

بنابراین، در این مورد، تصور کنید من یکی دارم، می توانم بگویم: "من یک بطری دارم."

It's a countable noun.

این یک اسم قابل شمارش است.

"Water".

"اب".

Can we count water?

آیا می توانیم آب را بشماریم؟

"Water" is considered uncountable.

«آب» غیرقابل شمارش در نظر گرفته می شود .

Okay?

باشه؟

Now, you might be yelling at your computer, saying: "But I can count water!

اکنون، ممکن است سر رایانه خود فریاد بزنید و بگویید : "اما من می توانم آب را بشمارم!

I can!"

من می توانم!"

And you might have water, here, and say: "Look, this is a water."

و ممکن است در اینجا آب داشته باشید و بگویید: "ببین، این یک آب است."

But this is actually not a water; this is a bottle of water.

اما این در واقع یک آب نیست. این یک بطری آب است

"Water" itself we don't count.

ما خود "آب" را به حساب نمی آوریم.

We count water in bottles, or in litres, or in jugs.

ما آب را در بطری یا لیتر یا در کوزه می شماریم.

So, "water" itself is uncountable.

پس خود «آب» غیرقابل شمارش است.

We do not add an "s".

ما یک "s" اضافه نمی کنیم.

Okay.

باشه.

It is uncountable.

غیرقابل شمارش است.

But "bottle" or "a bottle of water" is something we can count.

اما «بطری» یا «یک بطری آب» چیزی است که می‌توانیم حساب کنیم.

"Cellphone".

"تلفن همراه".

Can we count cellphones?

آیا می توانیم تلفن های همراه را بشماریم؟

Cellphones are countable; they are a countable noun.

تلفن های همراه قابل شمارش هستند. آنها یک اسم قابل شمارش هستند.

So, if we have more than one cellphone...

بنابراین، اگر بیش از یک تلفن همراه داشته باشیم...

If we have two cellphones, we're very lucky - we can add an "s".

اگر دو تلفن همراه داشته باشیم، بسیار خوش شانس هستیم - می توانیم یک "s" اضافه کنیم.

What about "shoe"?

در مورد "کفش" چطور؟

"Shoe", we can actually say "shoes".

"کفش"، در واقع می توانیم بگوییم "کفش".

Shoes are countable.

کفش ها قابل شمارش هستند.

"I have shoes."

"من کفش دارم."

Okay?

باشه؟

I have...

من دارم...

"I have one shoe.

«یک کفش دارم.

Here are two shoes, three shoes, four shoes", so we can count shoes.

اینجا دو کفش، سه کفش، چهار کفش»، تا بتوانیم کفش را بشماریم.

We often talk about "a pair of shoes", but we can also count shoes individually.

ما اغلب در مورد "یک جفت کفش" صحبت می کنیم، اما می توانیم کفش ها را نیز به صورت جداگانه بشماریم.

What about "sadness"?

در مورد "غم" چطور؟

Can you count sadness?

آیا می توانید غم و اندوه را بشمارید؟

Can you say: "Oh, that man, he's really sad - look, he has 100 sadnesses"?

آیا می توانید بگویید: "اوه، آن مرد، او واقعاً غمگین است - ببین، او 100 غم دارد"؟

No.

نه.

We cannot count sadness; it's a feeling.

ما نمی توانیم غم را بشماریم. این یک احساس است

It's something we can't really count.

این چیزی است که ما واقعاً نمی توانیم حساب کنیم.

This is uncountable, so we do not add "a".

این غیرقابل شمارش است، بنابراین ما "a" را اضافه نمی کنیم.

Okay.

باشه.

I can say: "I have sadness"; there's no "a" in front of it.

می توانم بگویم: «غم دارم»؛ هیچ "a" در مقابل آن وجود ندارد.

Last one we're going to look at here: "coffee".

آخرین موردی که در اینجا می خواهیم به آن نگاه کنیم: "قهوه".

So, coffee...

بنابراین، قهوه...

Remember food...

غذا را به خاطر بسپارید...

Or food and drinks are often uncountable.

یا غذاها و نوشیدنی ها اغلب غیرقابل شمارش هستند.

We can talk about a cup of coffee, but we're counting the cup.

ما می توانیم در مورد یک فنجان قهوه صحبت کنیم، اما ما در حال شمارش فنجان هستیم.

Coffee itself we consider uncountable.

ما خود قهوه را غیرقابل شمارش می دانیم.

So, usually we don't say "coffees".

بنابراین، معمولاً ما نمی گوییم "قهوه".

Okay, but again, there's always exceptions and sometimes people use...

خوب، اما باز هم، همیشه استثناهایی وجود دارد و گاهی اوقات مردم استفاده می کنند...

You know, they might go to a restaurant and actually...

می دانید، آنها ممکن است به یک رستوران بروند و در واقع

They might say: "I'll have a coffee", so you might actually hear that.

... ممکن است بگویند: "من یک قهوه می خورم"، بنابراین ممکن است واقعاً این را بشنوید.

It's going against the grammar rule, but people are starting to say things like that.

این برخلاف قانون دستور زبان است، اما مردم شروع به گفتن چنین چیزهایی کرده اند.

I don't want to confuse you more, but in terms of the grammar rule, "coffee" is uncountable.

من نمی خواهم شما را بیشتر گیج کنم، اما از نظر قاعده گرامر، "قهوه" غیرقابل شمارش است.

Okay?

باشه؟

So now let's look at a couple other words we use which are important when we're learning

بنابراین اکنون اجازه دهید به چند کلمه دیگر که هنگام یادگیری

about countable and uncountable.

در مورد قابل شمارش کردن و غیرقابل شمارش بودن مهم هستند نگاهی بیندازیم.

Okay, so we've talked about countable and uncountable nouns.

خوب، پس ما در مورد اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش صحبت کرده ایم.

Now, there are some words we use with only countable nouns and other words we use only

در حال حاضر، برخی از کلمات وجود دارد که ما فقط با اسم های قابل شمارش استفاده می کنیم و کلمات دیگر را فقط

with uncountable nouns.

با اسم های غیرقابل شمارش استفاده می کنیم.

So, right now we're going to learn about "many" and "much".

بنابراین، در حال حاضر ما در مورد "بسیار" و "خیلی" یاد خواهیم گرفت.

So, let's start with "many" because it's a little easier.

بنابراین، بیایید با "بسیاری" شروع کنیم زیرا کمی ساده تر است.

"Many" is used with countable nouns, and it means a lot.

«بسیار» با اسم‌های قابل شمارش استفاده می‌شود و معنای زیادی دارد.

So, for example: "I have a lot of friends.

به عنوان مثال: "من دوستان زیادی دارم.

I have many friends."

دوستان زیادی دارم."

So, it's when we're not giving a specific number.

بنابراین، زمانی است که ما عدد خاصی را ارائه نمی کنیم.

"I have five friends" I can say, but I can also say: "I have many friends."

"من پنج دوست دارم" می توانم بگویم، اما می توانم بگویم: "دوستان زیادی دارم."

Maybe I have 10 dogs.

شاید 10 تا سگ داشته باشم.

That's not true, but imagine that.

این درست نیست، اما تصور کنید.

That's a lot of dogs, so I can say: "I have many dogs."

این تعداد سگ زیاد است، بنابراین می توانم بگویم: "من سگ های زیادی دارم."

We use "many" for countable nouns.

برای اسامی قابل شمارش از " many" استفاده می کنیم .

A way to remember is, like I said before, you use "an" or "a" with countable nouns,

روشی برای به خاطر سپردن این است، همانطور که قبلاً گفتم، شما از "an" یا "a" با اسامی قابل شمارش استفاده می کنید،

and "many" has "an" in it.

و " many" دارای "an" در آن است.

That's a little memory trick.

این یک ترفند کوچک حافظه است.

Okay?

باشه؟

So if you want to remember: "many" - oh, "an", "an"; we use "an" for countable nouns - we

بنابراین اگر می خواهید به خاطر بسپارید: "بسیاری" - آه، "ان"، "ان"؛ ما از "an" برای اسامی قابل شمارش

use "many" for countable nouns.

استفاده می کنیم - از " many" برای اسامی قابل شمارش استفاده می کنیم.

"Much" is used for uncountable nouns.

"Much" برای اسم های غیرقابل شمارش استفاده می شود.

So, "much" means the same thing.

پس «زیاد» به همین معناست.

Okay?

باشه؟

It means a lot, and we use "much" for uncountable.

معنی زیادی دارد، و ما از "موثر" برای غیر قابل شمارش استفاده می کنیم.

So, for example: "money".

به عنوان مثال: "پول".

I told you before money is uncountable, so we could say: "I don't have much money.

قبلاً به شما گفتم که پول غیرقابل شمارش است، بنابراین می توانیم بگوییم: "من پول زیادی ندارم

I don't have much furniture.

. مبلمان زیادی ندارم.

I don't have much coffee."

من قهوه زیادی ندارم."

Okay?

باشه؟

So, "much" is used with uncountable nouns.

بنابراین، "موچ" با اسامی غیرقابل شمارش استفاده می شود.

Now, a lot of students get really stressed about this, and they say: "'Much', 'many',

اکنون، بسیاری از دانش‌آموزان واقعاً در این مورد استرس می‌گیرند و می‌گویند: «خیلی»، «خیلی»،

'count', 'uncountable' - ugh, this is terrible.

«شمارش»، «غیرقابل شمارش» - اوه، این وحشتناک است.

I don't remember any of it."

Here is the trick.

ترفند اینجاست.

This is good to learn, but if you don't know and you're really stressed, you can use "a

این برای یادگیری خوب است، اما اگر نمی دانید و واقعاً استرس دارید، می توانید از "a

lot" for both countable and uncountable nouns.

lot" برای اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش استفاده کنید.

Okay?

باشه؟

So: "I don't have a lot of money.

بنابراین: "من پول زیادی ندارم.

I don't have a lot of friends.", "I have a lot of friends.

دوستان زیادی ندارم."، "دوستان

I have a lot of money."

زیادی دارم. پول زیادی دارم."

Okay?

باشه؟

So, if you don't know, use this.

بنابراین، اگر نمی دانید، از این استفاده کنید.

So, we've learned a lot today about countable and uncountable nouns, and this is something

بنابراین، ما امروز در مورد اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش چیزهای زیادی یاد گرفتیم ، و این چیزی است

that requires a lot of practice.

که نیاز به تمرین زیادی دارد.

Okay?

باشه؟

So, I invite you to come check out our website at www.engvid.com, and there you can actually

بنابراین، از شما دعوت می‌کنم که از وب‌سایت ما به آدرس www.engvid.com دیدن کنید، و در آنجا واقعاً می‌توانید

do a quiz where you can practice identifying countable and uncountable nouns, and using

یک مسابقه انجام دهید که در آن می‌توانید اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش را شناسایی کنید و از

these in sentences.

آنها در جملات استفاده کنید.

So, I highly recommend you take our quiz.

بنابراین، من به شدت توصیه می کنم که در آزمون ما شرکت کنید.

I also recommend you subscribe to my channel, because there are a lot more resources on

همچنین توصیه می کنم در کانال من مشترک شوید، زیرا منابع بسیار بیشتری در

all sorts of different topics, related to grammar, vocabulary, writing, reading, and

مورد انواع موضوعات مختلف، مربوط به دستور زبان، واژگان، نوشتن، خواندن و

many more. So, thank you for watching, and until next time, take care.

بسیاری موارد دیگر وجود دارد. پس از تماشای شما متشکرم و تا دفعه بعد مراقب باشید.