‘REMIND’ or ‘REMEMBER’?

Hello. My name is Emma; and in today's video, I'm going to explain the

سلام. اسم من اما است؛ و در ویدیوی امروز،

difference between "remind" and "remember". I'm also going to talk about

تفاوت بین "یادآوری" و "یادآوری" را توضیح می دهم. من همچنین قصد دارم در

the grammar of "remind" and the grammar of "remember", and the rules that go

مورد دستور زبان "یادآور" و دستور زبان "به یاد داشته باشید" و قوانینی که

along with these two words. So, let's start with "remind". I'm going to first

همراه با این دو کلمه است صحبت کنم. بنابراین، بیایید با "یادآوری" شروع کنیم. من

start by showing you two sentences. I have: "The nurse reminded me to take my

ابتدا با نشان دادن دو جمله به شما شروع می کنم. من دارم: "پرستار به من یادآوری کرد که داروهایم را مصرف کنم

medication." My second sentence is: "Facebook reminded me to wish my friend

." جمله دوم من این است: "فیس بوک به من یادآوری کرد که

'Happy Birthday.'" So, can you guess: What does it mean to "remind someone to

"تولدت مبارک" را به دوستم تبریک بگویم." بنابراین، می توانید حدس بزنید: "به کسی یادآوری

do something"? Well, when we "remind someone", it means someone or something

انجام کاری" به چه معناست؟ خوب، وقتی «به کسی یادآوری می‌کنیم »، به این معنی است که کسی یا چیزی

makes you think of something. Okay? So, when you're using the word "remind", we

باعث می‌شود به چیزی فکر کنید. باشه؟ بنابراین، هنگامی که از کلمه "یادآوری" استفاده می کنید،

have "someone" or "something". In this case, the "nurse" is someone; "Facebook"

"یکی" یا "چیزی" داریم. در این مورد، "پرستار" کسی است; "فیس بوک

is something; we have the verb "remind"; we have a person — "me". So, it "reminds

" چیزی است. ما فعل "یادآوری" را داریم. ما یک نفر داریم - "من". بنابراین، "به

me" to think about this. So, the nurse makes me think: "Take your medicine."

من یادآوری" می کند که در مورد این فکر کنم. بنابراین، پرستار مرا به فکر فرو می برد: "داروهایت را بخور."

Facebook makes me think: "Wish my friend a Happy Birthday." Okay? So, you need an

فیس بوک باعث می شود فکر کنم: "تولد دوستم را تبریک بگو ." باشه؟ بنابراین، شما به یک

object or a person to make use... to make you think of something. I know that

شی یا شخصی نیاز دارید تا از آن استفاده کنید... تا شما را به فکر چیزی بیاندازد. می دانم که

sounds confusing, but when I show you more examples, it's going to become very

گیج کننده به نظر می رسد ، اما وقتی مثال های بیشتری را به شما نشان می دهم، بسیار

clear and easy. So, one thing I wanted to say about the word "remind" is

واضح و آسان می شود. بنابراین، یک چیزی که می خواستم در مورد کلمه "یادآوری" بگویم این است که

"remind" is always followed by a person. The person doesn't have to be "me"; it

"یادآوری" همیشه توسط یک شخص دنبال می شود. لازم نیست شخص "من" باشد. این

can be: "me", "you" "him", "her", "them", "us", "Jane", "my mom", "my dad"

می تواند باشد: "من"، "تو" "او"، "او"، "آنها"، "ما"، "جین"، "مامان من"، "پدر من"

— it can be any person. So, you'll notice here is "remind", it's followed

- می تواند هر شخصی باشد. بنابراین، متوجه خواهید شد که در اینجا "یادآوری" است، پس از آن

by "me". I could change this to: "remind you", "remind her", "remind them" —

"من" آمده است. من می‌توانم این را به: " یادآوری"، "به او یادآوری کنم"، "به آنها یادآوری کنم" تغییر دهم -

okay? — as long as there's a person after the word, then you're doing it

باشه؟ - تا زمانی که یک نفر بعد از کلمه وجود دارد، شما آن را به درستی انجام می دهید

correctly. Okay. So, now we're going to look at some other examples of "remind"

. باشه. بنابراین، اکنون قصد داریم به چند نمونه دیگر از "یادآوری" نگاه کنیم

to really help you understand this word.

تا واقعاً به شما در درک این کلمه کمک کند.

Okay. So, I'm going to give you four examples of "remind", and then we'll

باشه. بنابراین، من چهار مثال از "یادآوری" را برای شما بیان می کنم و سپس

talk about the grammar of each of these sentences. So, my first example is: "My

در مورد دستور زبان هر یک از این جملات صحبت می کنیم. بنابراین، اولین مثال من این است: "

calendar reminds me of my appointments." So, in my agenda, I have a calendar; and

تقویم من را به یاد قرارهایم می اندازد." بنابراین، در دستور کار خود، یک تقویم دارم. و

I write down my doctor appointments, my dentist, any meetings I have —

قرارهای دکتر، دندانپزشکم، هر جلسه ای را که دارم می نویسم -

everything I have to do in a week I write in my agenda. So, when I see this

هر کاری که باید در یک هفته انجام دهم در دستور کارم می نویسم. بنابراین، وقتی این

agenda or when I see my calendar, it makes me think of what I need to do. "It

دستور کار را می بینم یا تقویمم را می بینم، باعث می شود به آنچه باید انجام دهم فکر کنم. "این

reminds me of what I need to do." So, in this case, my calendar "reminds me" of

به من یادآوری می کند که چه کاری باید انجام دهم." بنابراین، در این مورد، تقویم من قرارهایم را «به من یادآوری می‌کند»

my appointments. It makes me think of my appointments. I am a very forgetful

. باعث می شود به قرارهایم فکر کنم . من فردی فراموشکار

person, so I need to be reminded of things a lot. I use this little notepad

هستم، بنابراین باید چیزهای زیادی به من یادآوری شود . من از این دفترچه یادداشت کوچک

to write down anything I need to be reminded of. So, for example: "This

برای نوشتن هر چیزی که نیاز به یادآوری دارم استفاده می کنم. به عنوان مثال: "این

notepad reminds me to wear sunscreen." I always forget to wear sunscreen; and

دفترچه یادداشت به من یادآوری می کند که از ضد آفتاب استفاده کنم." همیشه فراموش می کنم کرم ضد آفتاب بزنم. و

when I get a sunburn, I look like a tomato. So, I write down: "wear

وقتی آفتاب سوخته می شوم شبیه گوجه فرنگی می شوم. بنابراین، من می نویسم: "

sunscreen", and I tape this to my door; so that way, whenever I'm about to go

ضدآفتاب بپوشید" و این را به درب خود می چسبانم. بنابراین، هر زمان که می خواهم بیرون بروم

outside, I think: "Oh, I need sunscreen." So, this pad of paper

، فکر می کنم: "اوه، من به کرم ضد آفتاب نیاز دارم." بنابراین، این پد کاغذی

reminds me to wear sunscreen. It also reminds me — I have a lot written down

به من یادآوری می کند که از ضد آفتاب استفاده کنم. همچنین به من یادآوری می کند - من چیزهای زیادی

here — to buy milk today.

اینجا نوشته ام - که امروز شیر بخرم.

My next sentence is about my brother. "The dentist reminded my brother that he

جمله بعدی من در مورد برادرم است. دندانپزشک به برادرم یادآوری کرد که

needs to floss more." So, for a lot of people, when they go to the dentist, the

باید بیشتر از نخ دندان استفاده کند. بنابراین، برای بسیاری از افراد، زمانی که به دندانپزشک مراجعه می کنند،

dentist often says: "You need to floss." The dentist reminds people to floss.

دندانپزشک اغلب می گوید: "شما باید نخ دندان بکشید." دندانپزشک به مردم یادآوری می کند که از نخ دندان استفاده کنند.

Okay? So, this is a great example. And, again, we always have a person after the

باشه؟ بنابراین، این یک مثال عالی است. و باز هم همیشه بعد از

word "remind". And it's either a thing or a person that makes us think of

کلمه «یادآور» یک نفر داریم. و این یا یک چیز یا یک شخص است که باعث می شود به

something. So in this case, the dentist is making my brother think he needs to

چیزی فکر کنیم. بنابراین در این مورد، دندانپزشک به برادرم فکر می کند که باید

floss. Now, there's another way we use "remind" in English, and that's where

نخ دندان بکشد. در حال حاضر، راه دیگری وجود دارد که ما از "یادآوری" در انگلیسی استفاده می کنیم، و آن جایی است که

it's similar to, resemble, or look like, smell like; to have something similar to

شبیه، شبیه، یا شبیه، بو کردن است. داشتن چیزی شبیه به

something else. So, I'm going to give you an example of this. "I remind my

چیز دیگری بنابراین، من قصد دارم یک مثال از این موضوع را برای شما بیان کنم. "من عمه ام را به یاد

aunt of my grandma." I have, here, a photo of my grandma. You probably can't

مادربزرگم می اندازم." من اینجا یک عکس از مادربزرگم دارم. شما احتمالا نمی

see it, but her and I actually look like twins. When my grandma was younger, she

توانید آن را ببینید، اما من و او در واقع شبیه دوقلو هستیم. وقتی مادربزرگم کوچکتر بود،

looked very much like me. So, when my aunt sees me, she thinks: "Wow, they

خیلی شبیه من بود. خاله ام وقتی مرا می بیند فکر می کند: وای

look a lot alike." So, I remind my aunt of my grandma. When my aunt sees me, she

خیلی شبیه هم هستند. پس خاله ام را به یاد مادربزرگم می اندازم. خاله ام وقتی مرا می بیند به

thinks of my grandma. I'm going to give you another example of this, which is

فکر مادربزرگم می افتد. من یک مثال دیگر از این موضوع را برای شما

true, and I think it's quite funny. Somebody has said to me: "You remind me

بیان می کنم که درست است و به نظر من کاملاً خنده دار است. یکی به من گفته است: "تو من را به

of Nicole Kidman." I don't think I look like Nicole Kidman, but I loved the

یاد نیکول کیدمن می اندازی." فکر نمی‌کنم شبیه نیکول کیدمن باشم، اما این تعریف را دوست داشتم

compliment. So, thank you for that. Another thing somebody said to me was:

. بنابراین برای آن از تو متشکرم. چیز دیگری که یکی به من گفت این بود:

"You remind me of Barbie." I also take that as a compliment. So, it means I'm

"تو منو یاد باربی می اندازی." من هم آن را به عنوان یک تعریف می‌دانم. بنابراین، یعنی من

similar to Nicole Kidman and Barbie. I don't know if you agree, but that's what

شبیه نیکول کیدمن و باربی هستم. نمی دانم موافق هستید یا نه، اما این چیزی است

I've heard before. So, now let's look at the grammar of "remind".

که قبلاً شنیده بودم. بنابراین، اکنون بیایید به دستور زبان "یادآوری" نگاه کنیم.

Okay. So, we have the thing, or the object, the verb "remind", the person —

باشه. بنابراین، ما چیز یا مفعول را داریم، فعل "یادآوری"، شخص -

in this case, "me" — the next word we can use... there's different words we

در این مورد، "من" - کلمه بعدی که می توانیم استفاده کنیم... کلمات مختلفی وجود دارد که

can use. One word we can use is "of". If we use "of", the next word needs to be a

می توانیم استفاده کنیم. یک کلمه که می توانیم استفاده کنیم "از" است. اگر از "of" استفاده کنیم، کلمه بعدی باید یک

noun. So, for example: "My calendar reminds me of my appointments.",

اسم باشد. به عنوان مثال: "تقویم من را به یاد قرارهایم می اندازد."،

"Facebook reminds me of my friend's birthday." So, "of" is always followed

"فیس بوک من را به یاد تولد دوستم می اندازد ." بنابراین،

by a noun in this case. Another... Well, I shouldn't say: "always"; there's

در این مورد همیشه یک اسم دنبال می شود. یکی دیگر... خوب، نباید بگویم: «همیشه»;

always exceptions, but it's usually followed with a noun. Another thing you

همیشه استثنا وجود دارد، اما معمولا با یک اسم دنبال می شود. نکته دیگری که

might notice in the next sentence is we have the word, here, "to". We often use

ممکن است در جمله بعدی متوجه شوید این است که ما در اینجا کلمه "to" را داریم. ما اغلب از

"remind" and "to" together. So, we have: "This notepad reminds me" — again,

«یادآوری» و «به» با هم استفاده می کنیم. بنابراین، ما داریم: "این دفترچه یادداشت به من یادآوری می کند" - دوباره،

"remind" is always followed by a person — "to wear sunscreen". When we're

"یادآوری" همیشه توسط یک شخص دنبال می شود - "پوشیدن ضد آفتاب". هنگامی که در

talking about a task or some kind of job we have to do, we often use "to" and

مورد یک کار یا نوعی از کاری که باید انجام دهیم صحبت می کنیم، اغلب از "to" و

then a verb. "My mother reminds me to call her.", "My grandmother reminds me

سپس یک فعل استفاده می کنیم. "مادرم به من یادآوری می کند که به او زنگ بزنم."، "مادربزرگم به من یادآوری می کند

to send her a postcard." These are examples of using "remind" with "to".

که برایش کارت پستال بفرستم." اینها نمونه هایی از استفاده از "یادآوری" با "به" هستند.

So, we can use it with "of", we can use it with "to", and we can also use it

بنابراین، می‌توانیم آن را با «از»، می‌توانیم آن را با «به»، و همچنین می‌توانیم آن را

with the word "that". "The dentist reminded my brother that he needs to

با کلمه «آن» به کار ببریم. دندانپزشک به برادرم یادآوری کرد که باید

floss more." When we use "that", the next thing that follows is a subject.

بیشتر از نخ دندان استفاده کند. وقتی از "that" استفاده می کنیم، مورد بعدی که در ادامه می آید یک موضوع است.

So, that can be: "he", "she", "I", "you", "they", and a verb. So: "The

بنابراین، این می تواند باشد: "او"، "او"، "من"، "تو"، "آنها" و یک فعل. بنابراین: «

dentist reminded my brother that he needs to floss more.", "I reminded my

دندانپزشک به برادرم یادآوری کرد که باید بیشتر نخ دندان بکشد.»، «به برادرم یادآوری کردم

brother that he owes me money." Okay? So, another example of using "that". And

که به من بدهکار است». باشه؟ بنابراین، مثال دیگری از استفاده از "آن". و

finally, when we talk about "resemble", we usually use "of". So, if you want to

در نهایت، وقتی از "شبیه" صحبت می کنیم، معمولا از "از" استفاده می کنیم. بنابراین، اگر می‌خواهید

say someone looks like someone else or reminds you in another way of someone

بگویید کسی شبیه دیگری است یا به شکل دیگری شما را به یاد شخص

else — it can be their personality is similar, the way they talk is similar,

دیگری می‌اندازد - می‌تواند به این دلیل باشد که شخصیتش شبیه است، نحوه صحبت کردنش شبیه است،

you know, the way they think is similar, any... any way they are similar — you

می‌دانید، طرز فکرش شبیه است، هر... به هر شکلی که آنها مشابه هستند - می

can use: "remind (the person) of", and then the second person. Now, let's look

توانید از "یادآوری (فرد)" و سپس نفر دوم استفاده کنید. حال بیایید

at how we use "remember" in a sentence and how it is different than "remind".

ببینیم که چگونه از "یادآور" در جمله استفاده می کنیم و چه تفاوتی با "یادآوری" دارد.

All right. So, now let's talk about "remember". "Remember" means to think

خیلی خوب. بنابراین، اکنون اجازه دهید در مورد "به یاد داشته باشید" صحبت کنیم. «به خاطر بسپار» به معنای اندیشیدن

about a memory from the past or something from the past. The difference

به خاطره ای از گذشته یا چیزی از گذشته است. تفاوت

between "remember" and "remind" is: With "remind", you need a person or a thing

بین «یادآور» و «یادآور» این است: با «یادآوری» به شخص یا چیزی

to make you think about something else; with "remember", you don't need anything

نیاز دارید که شما را به فکر چیز دیگری وادار کند. با "به یاد داشته باشید"، شما به هیچ چیز نیاز ندارید

— I can just remember just by thinking. Okay? So, here are some examples. "Do

- فقط با فکر کردن می توانم به یاد بیاورم. باشه؟ بنابراین، در اینجا چند نمونه آورده شده است. "

you remember what you wore yesterday?" So, what clothes did you wear yesterday?

یادت میاد دیروز چی پوشیدی؟" خب دیروز چه لباسی پوشیدی؟

Do you remember? So, if I think, I can remember. I remember wearing a flower

یادت میاد؟ بنابراین، اگر فکر کنم، می توانم به خاطر بیاورم. یادم می آید که لباس گل پوشیده بودم

dress; a different flower dress. I remember, yesterday, I wore a choker or

. یک لباس گل متفاوت یادمه دیروز یه چوکر یا

a nice necklace. And I remember, yesterday, I wore sandals. "Can you

یه گردنبند قشنگ زدم. و یادمه دیروز صندل پوشیدم. "میتونی

remember what you wore yesterday?" So, again, notice I didn't need an object,

یادت بیاد دیروز چی پوشیدی؟" بنابراین، دوباره، توجه کنید که من به یک شی نیاز نداشتم،

and I didn't need a person; I could think of it myself. Let's look at

و من به شخص نیاز نداشتم. من خودم می توانستم به آن فکر کنم. بیایید به

another example of "remember". "I remember when I went to Spain." So, I

مثال دیگری از "به خاطر بسپار" نگاه کنیم. یادم می آید زمانی که به اسپانیا رفتم. بنابراین،

went to Spain when I was fifteen or sixteen years old. It was my first trip

در پانزده یا شانزده سالگی به اسپانیا رفتم . این اولین سفر من به

outside of Canada. So, I remember when I went to Spain; I have a memory about

خارج از کانادا بود. بنابراین، زمانی را به یاد می آورم که به اسپانیا رفتم. خاطره ای از

Spain. I have many memories from Spain. So, I use "remember". "I remember my

اسپانیا دارم. خاطرات زیادی از اسپانیا دارم. بنابراین، من از "به یاد داشته باشید" استفاده می کنم. "

first boyfriend; Tim was his name." So, I can think about memories of Tim from

اولین دوست پسرم را به یاد دارم؛ تیم نام او بود." بنابراین، می توانم به خاطرات تیم

my past. I don't need to see Tim to do this; I just can think of it. "I

از گذشته خود فکر کنم. برای انجام این کار نیازی به دیدن تیم ندارم. من فقط می توانم به آن فکر کنم. یادم می

remember visiting my grandma when I was a child." A couple of weeks ago, I saw

آید وقتی بچه بودم به دیدن مادربزرگم رفتم . چند هفته پیش

my kindergarten teacher. And I was very happy, because my kindergarten teacher

معلم مهدکودکم را دیدم. و من بسیار خوشحال شدم، زیرا معلم مهدکودکم

said: "I remember you." Well, hopefully that's a good thing, because your

گفت: "به یاد شما هستم." خوب، امیدوارم که این چیز خوبی باشد، زیرا

kindergarten teacher either remembers you because you were a great student or

معلم مهدکودک شما یا شما را به خاطر می آورد که دانش آموز بزرگی

you were terrible. I don't know which one, but my... my kindergarten teacher

بودید یا اینکه شما وحشتناک بودید. نمی دونم کدوم یکی، اما معلم مهدکودکم

said: "I remember you." So, these are some examples of "remember".

گفت: یادت می افتم. بنابراین، این چند نمونه از "به خاطر داشته باشید" است.

Now, let's talk about the grammar of "remember". It's very different from the

حالا بیایید در مورد دستور زبان "به خاطر بسپار" صحبت کنیم. با

grammar of "remind". With "remind", we always have a person after the word

دستور زبان "یادآوری" بسیار متفاوت است. با «یادآور» همیشه بعد از کلمه

"remind". With "remember", we don't; we use other things after "remember". So,

«یادآور» یک نفر داریم. با "به یاد داشته باشید"، ما نمی کنیم. ما بعد از "به خاطر بسپار" از چیزهای دیگر استفاده می کنیم. پس

let's look at the first... the first sentence I wrote. "Do you remember what

بیایید به اولین جمله ای که نوشتم نگاه کنیم. "یادت

you wore yesterday?" We often use words like: "what", "when", "why", "who" after

میاد دیروز چی پوشیدی؟" ما اغلب از کلماتی مانند: "چه"، "وقتی"، "چرا"، "چه کسی" بعد از

"remember". "Do you remember who your first crush was?", "Do you remember why

"به یاد داشته باشید" استفاده می کنیم. "یادت میاد اولین دوستت کی بود؟"، "یادت میاد چرا

you chose to study English?" Okay? So, we often use: "what", "when", "why",

انگلیسی رو انتخاب کردی؟" باشه؟ بنابراین، ما اغلب از: "چه"، "وقتی"، "چرا"،

"how" with the word "remember". Here's another example of that: "I remember

"چگونه" با کلمه "به یاد داشته باشید" استفاده می کنیم. در اینجا یک مثال دیگر از آن وجود دارد: "به یاد

when I went to Spain." And notice after these words, like, "what" and "when" —

دارم زمانی که به اسپانیا رفتم." و بعد از این کلمات، مانند "چه" و "وقتی" توجه کنید -

we have a subject and a verb. Okay. Another thing we can do after "remember"

ما یک فاعل و یک فعل داریم. باشه. یکی دیگر از کارهایی که می توانیم بعد از "به خاطر بسپار" انجام

is we can just have a noun. A "noun" is a person, a place, a thing, or an idea.

دهیم این است که فقط می توانیم یک اسم داشته باشیم. "اسم" یک شخص، یک مکان، یک چیز یا یک ایده است.

So, here I have: "I remember my first boyfriend, Tim". "Tim's" a noun. Okay?

بنابراین، در اینجا من می نویسم: "اولین دوست پسرم، تیم را به یاد دارم". "تیم" یک اسم است. باشه؟

So, I could say: "I remember Tim." It's a very simple sentence; but again, it's

بنابراین، می توانم بگویم: "من تیم را به خاطر می آورم." این یک جمله بسیار ساده است. اما باز هم

a noun. We don't need anything else. Or here's another example of that: "I

یک اسم است. ما به هیچ چیز دیگری نیاز نداریم. یا در اینجا مثال دیگری از آن وجود دارد: "من تو را

remember you". I'm a noun; I'm a person. "I remember the chair.", "I remember the

به یاد دارم". من یک اسم هستم؛ من یک شخص هستم. "من صندلی را به یاد دارم."، "من جام را به یاد دارم

cup." So, you can use "remember" with a noun. Okay. Now, I have another example.

." بنابراین، شما می توانید "به یاد داشته باشید" را با یک اسم استفاده کنید. باشه. حالا یک مثال دیگر دارم.

"I remember visiting my grandma." So, here, we have a verb after "remember".

یادم می آید که به دیدار مادربزرگم رفته بودم. بنابراین، در اینجا، ما یک فعل بعد از "به یاد داشته باشید" داریم.

And notice what the verb looks like; it has "ing" at the end. So, sometimes when

و توجه کنید که فعل چگونه است. در پایان "ing" دارد. بنابراین، گاهی اوقات

we use the... the verb "remember", the verb after has "ing". And we use "ing"

وقتی از فعل «یادآور» استفاده می کنیم، فعل بعد از آن «ing» دارد. و

when we're talking about an action in the past. So: "I remember visiting my

هنگامی که در مورد یک عمل در گذشته صحبت می کنیم از "ing" استفاده می کنیم . بنابراین: "به یاد می آورم که به دیدار

grandma.", "I remember watching Star Wars.", "I remember going to my friend's

مادربزرگم رفته بودم."، "به یاد می آورم که جنگ ستارگان را تماشا کردم."، "یادمه

house yesterday." Okay? So, notice I use "ing" with each of those verbs? Okay.

دیروز به خانه دوستم رفتم." باشه؟ بنابراین، توجه داشته باشید که من از "ing" برای هر یک از آن افعال استفاده می کنم؟ باشه.

So, now, I'm going to talk about one last grammar point with the word

بنابراین، در حال حاضر، من قصد دارم در مورد آخرین نکته گرامری با کلمه

"remember".

"به خاطر بسپار" صحبت کنم.

So, when we're talking about things in the past, we can also use the word

بنابراین، هنگامی که ما در مورد چیزهای گذشته صحبت می کنیم، می توانیم

"that" after "remember". So, here's an example: "I remember that I had a nice

پس از "به خاطر بسپار" از کلمه "آن" نیز استفاده کنیم. بنابراین، این یک مثال است: "یادم می آید که معلم خوبی

teacher. I remember she was very sweet.", "I remember that I loved school

داشتم. یادم می آید که او بسیار شیرین بود."، "به یاد می آورم که از کودکی مدرسه را دوست داشتم

as a kid. I loved English as a kid." So, notice that after the word "that", I

. از کودکی انگلیسی را دوست داشتم." پس توجه کنید که بعد از کلمه «آن

have a subject and a verb. So: "I remember that I had a nice teacher.", "I

» یک فاعل و یک فعل دارم. بنابراین: " یادم می آید که معلم خوبی داشتم."، "

remember that I loved English." I still love English, but I loved English as a

یادمه که انگلیسی را دوست داشتم." من هنوز انگلیسی را دوست دارم، اما از بچگی عاشق انگلیسی

kid. So, anytime after "that" you need a subject and a verb. So, let's talk about

بودم. بنابراین، هر زمان بعد از "آن" به یک فاعل و یک فعل نیاز دارید. بنابراین، اجازه دهید در

the last point about "remember". We can also use "remember to" and a verb. When

مورد آخرین نکته در مورد "به یاد داشته باشید" صحبت کنیم. ما همچنین می توانیم از "به یاد داشته باشید" و یک فعل استفاده کنیم.

we use "remember to" and a verb, we're talking about a task or a job. In this

وقتی از "به یاد داشته باشید" و یک فعل استفاده می کنیم، در مورد یک کار یا شغل صحبت می کنیم. در این

case, it means: "Don't forget to do a task or a job." So, for example:

صورت یعنی: «انجام کار یا کاری را فراموش نکنید». بنابراین، به عنوان مثال:

"Remember to buy milk." And so, after "to" we have the verb "to buy".

"به یاد داشته باشید برای خرید شیر." و بنابراین، پس از "به" فعل "خریدن" را داریم.

"Remember to call me." I always forget to call people. So, my mom always tells

"یادت باشه با من تماس بگیری." همیشه فراموش می کنم به مردم زنگ بزنم. بنابراین، مادرم همیشه به من می گوید

me: "Remember to call me." I tell this to my students a lot: "Remember to do

: "یادت باشه به من زنگ بزنی." من این را به شاگردانم زیاد می گویم: "یادتان باشد که

your homework." Many students forget, so I have to say: "Don't forget. Remember

تکالیف خود را انجام دهید." بسیاری از دانش آموزان فراموش می کنند، بنابراین باید بگویم: "فراموش نکنید.

to do your homework."

یادتان باشد که تکالیف خود را انجام دهید."

And here's the last thing I'll say: Remember to check out www.engvid.com. On

و در اینجا آخرین چیزی است که می گویم: به یاد داشته باشید که www.engvid.com را بررسی کنید. در

this website, there's a quiz about everything I have just talked about in

این وب سایت، یک مسابقه در مورد همه چیزهایی که من در این ویدیو صحبت کردم وجود دارد

this video. So, you can practice the difference between "remind" and

. بنابراین، می توانید تفاوت بین "یادآوری" و

"remember", and all the grammar points I covered. There are a lot of other

"به خاطر سپردن" و تمام نکات گرامری که من به آنها پرداختم را تمرین کنید. بسیاری از

resources on www.engvid.com, so I highly recommend you check it out. You can also

منابع دیگر در www.engvid.com وجود دارد، بنابراین توصیه می کنم آن را بررسی کنید. شما همچنین می

subscribe to my channel. There, you will find many other videos on different

توانید در کانال من عضو شوید. در آنجا ، بسیاری از ویدیوهای دیگر را در

topics related to English, like pronunciation, grammar, writing, and

مورد موضوعات مختلف مرتبط با انگلیسی، مانند تلفظ، گرامر، نوشتن و

many more. You can also check out my website at www.teacheremma.com. So,

بسیاری موارد دیگر خواهید دید. همچنین می توانید از وب سایت من در www.teacheremma.com دیدن کنید. بنابراین،

thank you so much for watching; and until next time, take care.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم. و تا دفعه بعد مراقب باشید