English Grammar - The future in the past - "Was/Were going to"

Hey guys, this is Alex, thanks for clicking and welcome to this lesson on going to, or

سلام بچه ها، این الکس است، از اینکه کلیک کردید و به این درس خوش آمدید، در مورد رفتن،

be going to, and talking about the future in the past.

یا رفتن، و صحبت در مورد آینده در گذشته خوش آمدید.

Now we know that we use going to to talk about the future.

اکنون می دانیم که از رفتن به برای صحبت در مورد آینده استفاده می کنیم.

So imagine this scenario, you know, you finished your day, maybe at work, maybe at school,

بنابراین این سناریو را تصور کنید، می دانید، شما روز خود را تمام کرده اید، شاید در محل کار، شاید در مدرسه،

and you tell a friend of yours, a colleague, that you're going to call them at 8pm.

و به یکی از دوستانتان، یکی از همکارانتان، می گویید که قرار است ساعت 8 شب با آنها تماس بگیرید.

So you make a promise, right?

پس قول میدی، درسته؟

Let's say it's 4 o'clock in the afternoon, and you tell your friend, "Okay, I'm going

فرض کنید ساعت 4 بعدازظهر است و به دوستتان می گویید "باشه،

to call you at 8pm tonight."

امشب ساعت 8 با شما تماس می گیرم."

So you have that on the board.

بنابراین شما آن را در هیئت مدیره دارید.

Now this, going to, I am going to call you, this is for a future plan.

حالا این، رفتن به، می خواهم با شما تماس بگیرم، این برای یک برنامه آینده است.

I think most of you know that at this point.

فکر می کنم بیشتر شما در این مرحله این را می دانید.

Now let's say that you can't call them at 8pm for some reason.

حالا بیایید بگوییم که به دلایلی نمی توانید ساعت 8 شب با آنها تماس بگیرید.

So you get home, you make dinner, you watch TV, maybe there's a family emergency, maybe

پس به خانه می‌رسی، شام درست می‌کنی، تلویزیون تماشا می‌کنی ، شاید یک اورژانس خانوادگی وجود داشته باشد،

you just forget, okay?

شاید فقط فراموش کنی، باشه؟

Either way, for some reason, you cannot call your friend or your colleague.

در هر صورت، به دلایلی، نمی توانید با دوست یا همکار خود تماس بگیرید.

So you have to apologize afterwards, right?

پس باید بعدش عذرخواهی کنی، درسته؟

So for example, let's say that you remember at 9pm that you had planned to call your friend.

به عنوان مثال، فرض کنید ساعت 9 شب به یاد دارید که قصد داشتید با دوست خود تماس بگیرید.

So you call your friend and you say, "I'm sorry, I was going to call you at 8pm, but

بنابراین شما به دوست خود زنگ می زنید و می گویید " ببخشید، قرار بود ساعت 8 شب با شما تماس بگیرم، اما

I forgot."

فراموش کردم."

So if you're talking about the future, talking about the future in the past, you would use

بنابراین اگر در مورد آینده صحبت می کنید، در مورد آینده در گذشته صحبت می کنید، از

was or were going to.

بود یا قرار بود استفاده کنید.

So in this situation, you're actually talking about something that you planned to do in

بنابراین در این شرایط، شما در واقع در مورد کاری صحبت می کنید که

the past, in the future, but you were interrupted for some reason.

در گذشته یا در آینده برنامه ریزی کرده بودید، اما به دلایلی قطع شده بودید.

So again, maybe you forgot or an emergency happened.

بنابراین دوباره، شاید شما فراموش کرده اید یا یک اتفاق اضطراری رخ داده است.

So as the sentence says, "I was going to call you, but I forgot."

بنابراین همانطور که جمله می گوید: "می خواستم با شما تماس بگیرم، اما فراموش کردم."

Now I'm going to give you a couple of more examples just to give you guys a good feel

حالا من می‌خواهم چند مثال دیگر برای شما بیاورم تا احساس خوبی در

for how we actually use this future in the past construction.

مورد نحوه استفاده ما از این آینده در ساخت‌وساز گذشته به شما بدهم.

So keep in mind, again, we use going to to talk about the future.

بنابراین به خاطر داشته باشید، دوباره، ما از رفتن به برای صحبت در مورد آینده استفاده می کنیم.

Let's pretend that it's the present and you're going back to the past and talking about another

بیایید وانمود کنیم که این زمان حال است و شما به گذشته برمی گردید و در مورد

point in the future in the past.

نقطه دیگری در آینده در گذشته صحبت می کنید.

So I'm going to draw you a little chart.

بنابراین من یک نمودار کوچک برای شما ترسیم می کنم.

So again, here, you tell your friend, "I am going to call you at 8pm."

بنابراین، دوباره، در اینجا، به دوست خود می گویید: "ساعت 8 شب با شما تماس می گیرم."

And the day is going, the day is going, it's 5 o'clock, it's 6 o'clock, it's 8 o'clock

و روز می رود، روز می رود، ساعت 5 است، ساعت 6 است، همین جا ساعت 8

right here.

است.

Let's pretend this is 8 o'clock.

بیایید وانمود کنیم که ساعت 8 است.

Let's say this is 4 o'clock.

فرض کنید ساعت 4 است.

This is 8 o'clock.

این ساعت 8 است.

You forgot to call your friend, basically.

اصولا فراموش کردی به دوستت زنگ بزنی.

So now, in the present, it's 9 o'clock.

بنابراین اکنون، در زمان حال ، ساعت 9 است.

You have to apologize to your friend.

باید از دوستت عذرخواهی کنی

So you say, remember you made this promise.

پس می گویید، یادتان باشد این قول را داده اید.

At this time you said, "I am going to call you at 8 o'clock."

در این زمان گفتی ساعت 8 با شما تماس می گیرم.

You didn't call them at 8 o'clock.

ساعت 8 باهاشون تماس نگرفتی.

So now you have to say, "Well, I was going to call you at 8 o'clock," because this is

بنابراین اکنون باید بگویید "خب، قرار بود ساعت 8 با شما تماس بگیرم"، زیرا این

in the past, "was going to," but I simply forgot.

در گذشته است، "قرار بود"، اما من به سادگی فراموش کردم.

Okay, let's look at a couple of more examples, guys, and we'll be back in one second.

خوب، بچه ها، بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم، و یک ثانیه دیگر برمی گردیم.

Okay, so now we have a few more examples of using the future in the past with "was going

بسیار خوب، پس اکنون ما چند نمونه دیگر از استفاده از آینده در گذشته با "was going

to" or "were going to."

to" یا "re going to" داریم.

So the first one says, "I always knew you were going to get married."

بنابراین اولین نفر می گوید: "من همیشه می دانستم که قرار است ازدواج کنی."

The second one says, "She said they were going to win, but they didn't."

دومی می‌گوید: «او گفت که می‌خواهند برنده شوند، اما نشدند».

And the third one says, "You promised that you were going to help me study."

و سومی می گوید: قول داده بودی که به من کمک می کنی درس بخوانم.

These are all examples of the future in the past.

اینها همه نمونه هایی از آینده در گذشته است.

In the first example, "I always knew you were going to get married."

در مثال اول، "من همیشه می دانستم که قرار است ازدواج کنی."

So for example, if your friend, your best friend, always told you in the past, maybe

به عنوان مثال، اگر دوستت، بهترین دوستت، همیشه در گذشته، شاید

two years ago, and you had a girlfriend at the time, and he said, "You're going to marry

دو سال پیش، به تو می گفت و در آن زمان دوست دختر داشتی ، و او می گفت: "با

this girl.

این دختر ازدواج

You're going to get married," okay?

می کنی. قراره ازدواج کنم" باشه؟

Now he's telling you in the present about the past, about the future in the past, saying,

او اکنون در مورد گذشته به شما می گوید ، در مورد آینده در گذشته، می گوید:

"At that time, I always knew you were going to get married," okay?

"در آن زمان من همیشه می دانستم که قرار است ازدواج کنی."

In the second example, "She said they were going to win, but they didn't."

در مثال دوم، «او گفت که قرار است برنده شوند، اما نشدند».

So let's imagine there's a soccer game, a hockey game, a basketball game, football,

پس بیایید تصور کنیم که یک بازی فوتبال، یک بازی هاکی، یک بازی بسکتبال، فوتبال،

doesn't matter, and the game is at 7 o'clock, okay?

مهم نیست، و بازی در ساعت 7 است، باشه؟

So at 7 o'clock, your friend says, "They're going to win," okay?

بنابراین در ساعت 7، دوست شما می گوید، "آنها برنده می شوند"، خوب؟

Whichever team it is, it doesn't matter.

هر تیمی که باشد مهم نیست.

Now it's 10 o'clock, the game is over, the team didn't win.

الان ساعت 10 است، بازی تمام شد ، تیم برنده نشد.

Now you could tell your friend about your other friend and say, "Well, she said they

حالا می توانید به دوستتان در مورد دوست دیگرتان بگویید و بگویید: "خب، او گفت

were going to win, but they didn't.

که قرار است برنده شوند، اما نشدند.

They didn't win after all, but she said they were going to in the past about the future."

بالاخره آنها برنده نشدند، اما او گفت که در گذشته در مورد آینده."

And the last one, "You promised that you were going to help me study."

و آخری "تو قول دادی که به من کمک می کنی درس بخونم."

So maybe two hours ago, you made a promise to your sister, your brother, a friend of

پس شاید دو ساعت پیش به خواهرت، برادرت، یکی از

yours, and you said, "Okay, I'm going to help you study."

دوستانت قول دادی و گفتی باشه، کمکت می کنم درس بخونی.

And two hours later comes, and you still haven't helped your sister or your friend, so they

و دو ساعت بعد میاد و تو هنوز به خواهرت یا دوستت کمک نکرده ای،

come up to you and they say, "Well, in the past, you promised me.

می آیند پیشت و می گویند: «خب ، قبلاً به من قول داده بودی،

You said I am going to help you study.

گفتی من به شما کمک می کنم درس بخوانید.

So you promised that you were going to help me study."

پس قول دادی که به من کمک می کنی درس بخوانم.»

So again, the formula for this is subject plus was or were plus, sorry about that, going

بنابراین، دوباره، فرمول این است که فاعل به علاوه بود یا بودند پلاس، با عرض پوزش،

to plus base verb.

به فعل پایه به اضافه می‌رویم.

So here you have the structure that you can clearly see.

بنابراین در اینجا شما ساختاری دارید که به وضوح می توانید ببینید.

I always knew you were going to get, base verb, married.

همیشه می‌دانستم که می‌خواهی، فعل پایه، ازدواج کنی.

She said they, subject, were going to win, okay, base verb.

او گفت آنها، فاعل ، برنده می‌شوند، خوب، فعل پایه.

You promised that you, subject, were going to help, base verb, me study, okay.

قول دادی که تو، فاعل، قرار بود کمک کنی، فعل پایه، من مطالعه کنم، باشه.

If you're not confused yet or if you are confused, you can test your understanding, test your

اگر هنوز گیج نشده‌اید یا گیج شده‌اید، می‌توانید درک خود

knowledge on the engVid site by doing the quiz at the bottom of this video.

را محک بزنید، دانش خود را در سایت engVid با انجام مسابقه پایین این ویدیو محک بزنید.

All right, guys, good luck and take care.

خیلی خب بچه ها موفق باشید و مراقب باشید.

See ya.

می بینمت.