Master 9 Types of English Questions | Grammar Lesson

Hi folks, and welcome back to engVid with me, Benjamin.

سلام دوستان، و به engVid با من خوش آمدید، بنجامین.

In today's lesson, we are looking at lots of different ways to ask questions, because

در درس امروز، ما راه‌های مختلف پرسیدن سوال را بررسی می‌کنیم، زیرا

you can ask questions and you should ask questions in a variety of ways.

شما می‌توانید سوال بپرسید و باید به روش‌های مختلف سوال بپرسید.

Otherwise, you're going to start sounding like a broken record.

در غیر این صورت، شما مانند یک رکورد شکسته به نظر خواهید رسید.

Now, this lesson is for my more advanced students.

اکنون، این درس برای دانش آموزان پیشرفته تر من است.

You need to have a good grounding in grammar to

برای اینکه

be able to access all the sort of grammatical

بتوانید به انواع

constructions.

ساختارهای گرامری دسترسی داشته باشید، باید زمینه مناسبی در گرامر داشته باشید.

And we will be looking at, I don't know, six different ways of asking questions.

و نمی‌دانم، شش راه مختلف برای پرسیدن سؤالات را بررسی خواهیم کرد.

Some of these have been covered in detail in separate videos on the engVid website.

برخی از این موارد در ویدیوهای جداگانه در وب سایت engVid به تفصیل پوشش داده شده است.

So, if you go to the engVid.com and do search,

بنابراین، اگر به engVid.com بروید و جستجو کنید،

if you're not sure about any of these, that's

اگر در مورد هیچ یک از این موارد مطمئن نیستید، در

where you will find extra information.

آنجا اطلاعات اضافی خواهید یافت.

Okay, so let's get started, then.

خوب، پس بیایید شروع کنیم.

Well, the most simple form of question is a "yes" or "no" question.

خب، ساده ترین شکل سؤال، سؤال «بله» یا «نه» است.

What's meant by that is the answer is either going to be "yes" or "no".

منظور از آن این است که پاسخ یا «بله» یا «نه» خواهد بود.

Now, it's formed, the actual question, with an auxiliary verb.

اکنون، سؤال واقعی با یک فعل کمکی تشکیل شده است.

"Auxiliary", yep, it means a helping verb.

"کمکی"، بله، به معنای یک فعل کمک کننده است.

These are all examples of auxiliary verbs,

اینها همه نمونه هایی از افعال کمکی هستند،

so we've got - repeat after me, yeah, because

بنابراین ما باید - بعد از من تکرار کنید، بله، زیرا

I'd like you to be involved over there - "be",

من دوست دارم شما در آنجا درگیر باشید - "be"،

"can", "could", "do", "have", "may", "may

"can"، "could"، "do"، " have" "، "ممکن است"، "ممکن است

not", "might", "must", "shall", "should", "will", and "would".

"، "ممکن است"، "باید"، "باید"، " باید"، "اراده"، و "باید". باشه

Okay?

؟

So, I'm going to use one of those at the beginning,

بنابراین، من از یکی از آن‌ها در ابتدا استفاده می‌کنم،

then a subject, like "I", "you", "he", "she",

سپس از موضوعی مانند «من»، «تو»، «او»، «او»، «

"it", "we", "they", and then the rest of the question, for example.

آن»، «ما»، «آنها» و سپس مثلا بقیه سوال

And you also need to conjugate the verb, here.

و همچنین باید فعل را در اینجا به هم متصل کنید.

I can't say, "Be you able to sing me a song?",

نمی‌توانم بگویم، «می‌توانی برای من آهنگ بخوانی؟»،

because that would sound weird, but I could

زیرا این به نظر عجیب می‌آید، اما می‌توانم

say, "Are you able to sing me a song?"

بگویم، «آیا می‌توانی برای من آهنگ بخوانی؟»

"Am I looking good tonight?"

"آیا امشب خوب به نظر می رسم؟"

No, Benjamin, your hair's a mess, as usual.

نه بنیامین، طبق معمول موهایت به هم ریخته است.

Oh, sorry, guys.

اوه ببخشید بچه ها باشه

Okay.

"Can", "Can I borrow your pink pajamas?"

«می‌توانم»، «می‌توانم پیژامه صورتی تو را قرض بگیرم؟»

No, they're mine.

نه، اونا مال منن

Oh, sorry.

اوه متاسفم

"Could", "Could I use your telephone?"

"میتونم"، "میتونم از تلفنت استفاده کنم؟"

Thanks very much.

خیلی ممنون

"Do you support Tottenham Hotspur?"

آیا شما طرفدار تاتنهام هستید؟

No, they're awful, I support Arsenal.

نه، آنها افتضاح هستند، من از آرسنال حمایت می کنم.

I don't, I support Chelsea.

نه، من از چلسی حمایت می کنم.

"Have you been to Piccadilly Circus?"

"آیا به سیرک پیکادیلی رفته اید؟"

Now, these two are slightly strange ones,

حالا این دو تا کمی عجیب هستند

and they only really work in the first person

و فقط در اول شخص مفرد کار می کنند

singular.

.

For example, "May you pass me the wine?"

به عنوان مثال، "ممکن است شراب را به من بدهید؟"

Sounds really weird and old-fashioned.

واقعاً عجیب و قدیمی به نظر می رسد.

So, I mean, it still sounds quite weird in the first person.

بنابراین، منظورم این است که هنوز در اول شخص بسیار عجیب به نظر می رسد.

"May I have a look at your exercise book?"

"میشه یه نگاهی به دفترچه تمرینات بندازم؟"

Very formal.

خیلی رسمی

"Might", so these are coming into some quite polite modals, auxiliary verbs here.

"ممکن است"، بنابراین اینها در اینجا به چند حالت کاملاً مؤدبانه، افعال کمکی وارد می شوند.

"Might I be able to come to your house for a party later?"

"آیا می توانم بعداً برای مهمانی به خانه شما بیایم؟"

Excellent.

عالی

"Must you spend all day playing computer games, Adrian?"

"آدریان باید تمام روز را صرف بازی های کامپیوتری کنی؟"

"Must you", really?

"باید" واقعا؟

Is that such a good use of your time?

آیا این استفاده خوبی از زمان شماست؟

"Shall", again, this one, and "may" we like using in first person singular.

"Shall"، دوباره، این یکی، و "ممکن است" ما دوست داریم در اول شخص مفرد استفاده کنیم.

"Shall I play you a song?"

"برات یه آهنگ بزارم؟"

"Should".

"باید".

"Should I visit Niagara Falls on Thursday?"

"آیا باید پنجشنبه از آبشار نیاگارا بازدید کنم؟"

Yeah, that'd be great.

آره، عالی میشه

"Will", and subject.

"اراده" و موضوع.

"Will it rain on Thursday?"

"آیا پنجشنبه باران خواهد بارید؟"

"Would you take a packed lunch if you were going there?"

"اگر قرار بود به آنجا بروید، یک ناهار بسته بندی شده میل می کنید ؟"

Yes, I would, and I'd have really nice sandwiches.

بله، من این کار را خواهم کرد، و من ساندویچ های بسیار خوبی خواهم داشت. باشه

Okay.

Now, the answers, we want more than just "yes" and "no".

اکنون، پاسخ‌ها، ما چیزی بیش از «بله» و «نه» می‌خواهیم. باشه

Okay?

؟

"Yes", "no", it's a bit of a, like, conversation killer.

"بله"، "نه"، این یک قاتل مکالمه است.

"Thank you, not talking to you", I'm not going

"متشکرم، با شما صحبت نمی کنم "، من

to do all of these, I'll demonstrate with

همه اینها را انجام نمی دهم، با

one.

یکی نشان می دهم.

Shame, you can't ask me a question.

شرمنده نمیتونی از من سوال بپرسی

"Must you walk on that side of the street?"

"آیا باید در آن طرف خیابان راه بروید؟"

"Must you walk on that side of the street?"

"آیا باید در آن طرف خیابان راه بروید؟"

No, no, you can walk on that side of the street, too.

نه، نه، شما هم می توانید در آن طرف خیابان راه بروید.

More ideas, more.

ایده های بیشتر، بیشتر.

Actually, that side of the street is really

در واقع، آن طرف خیابان واقعاً

nice, because you'll go through some - you'll

خوب است، زیرا از برخی از آنها عبور خواهید کرد - از

go past some lovely houses.

کنار خانه های دوست داشتنی گذر خواهید کرد.

Yep, so we're expanding, we don't just say "yes", "no", yep.

بله، بنابراین ما در حال گسترش هستیم، ما فقط "بله"، "نه"، بله، نمی گوییم.

"We give generously in conversations."

"ما در گفتگوها سخاوتمندانه می دهیم."

Okay, we ready to move on?

خوب، ما آماده ایم که ادامه دهیم؟

Interrogatives, what are they?

بازجوها چه هستند؟

Also known as question words.

همچنین به عنوان کلمات پرسشی شناخته می شود.

"What", we're going to do that repeating thing again, yeah?

"چی"، ما دوباره آن کار تکراری را انجام می دهیم، بله؟

Repeat after me.

بعد از من تکرار کن

"What", "where", "when", "why".

"چه"، "کجا"، "چه زمانی"، "چرا".

"Which", "who", "how", "how many".

"کدام"، "چه کسی"، "چگونه"، "چند".

There are also some really strange old-fashioned

همچنین برخی از کتاب‌های قدیمی واقعاً عجیب

ones, like "went" and "wither", which are

، مانند «رفت» و «پژمرده» وجود دارند که

nice to recognize in maybe a Sherlock Holmes

تشخیص آنها در کتاب شرلوک هلمز

book or something, or one of those classic

یا چیزی دیگر، یا یکی از آن

books that I've recommended, but you don't

کتاب‌های کلاسیکی که من توصیه کرده‌ام، خوب است، اما شما این کار را نمی‌کنید.

need to use them, you won't sound that street.

نیازی به استفاده از آنها نیست، شما صدای آن خیابان را نخواهید داشت.

Oh dear, I was meant to click my finger there.

اوه عزیزم، قرار بود انگشتم رو اونجا بزنم.

Better.

بهتر است.

Okay, so we use these when we want specific information, yes?

خوب، پس وقتی اطلاعات خاصی می خواهیم از اینها استفاده می کنیم، بله؟

"What were you doing last night?"

" دیشب چیکار میکردی؟"

Yep.

بله

"Where were you?"

"کجا بودی؟"

"When did you hand in your essay?"

"چه زمانی مقاله خود را تحویل دادید؟"

"Why did you email Gill?"

"چرا به گیل ایمیل زدی؟"

"Which sandwich did you give to Jeremy?"

"کدوم ساندویچی به جرمی دادی؟"

Yep, very specific information, yeah?

بله، اطلاعات بسیار خاص ، بله؟

"Place", "time", "reason".

"مکان"، "زمان"، "عقل".

"Object", deciding which one, yeah?

"شی"، تصمیم گیری در مورد کدام یک، آره؟

"Person", "manner that something is done in", "quantity".

«شخص»، «نحوه انجام کاری»، «کمیت».

Okay, so how do we form this question type?

خوب، پس چگونه این نوع سوال را تشکیل دهیم؟

We use one of these, we use an auxiliary, and we put the subject.

ما از یکی از اینها استفاده می کنیم، از یک کمکی استفاده می کنیم و موضوع را قرار می دهیم.

Okay, let's pick one.

خوب، بیایید یکی را انتخاب کنیم.

"How many", "How many do you have?"

"چند"، " چند داری؟"

Yep.

بله

"Mr. Cameraman, how many do you have?"

«آقای فیلمبردار چند نفر دارید؟

"I've got nine biscuits, Benjamin."

"من نه بیسکویت دارم، بنجامین."

"Nine, give me three."

"نه، سه تا به من بده."

Okay, let's pick another one.

خوب، یکی دیگر را انتخاب کنیم.

"Where", auxiliary, can be in the past tense.

"کجا"، کمکی، می تواند در زمان گذشته باشد.

"Where did you go on holiday?"

"کجا رفتی تعطیلات؟"

"Where did you go on holiday?"

"کجا رفتی تعطیلات؟"

"I went on holiday to Mexico, it was magic."

"من برای تعطیلات به مکزیک رفتم، این جادو بود."

Shall we have one more?

یکی دیگه داشته باشیم؟

We've done "where".

ما "کجا" را انجام داده ایم.

What about "who"?

در مورد "چه کسی" چطور؟

"Who would you most like to go on a train journey with?"

"دوست داری با چه کسی به سفر قطار بروی؟"

Hmm, interesting one.

هوم، یکی جالب

What about, do they have to be alive or dead?

در مورد، آیا آنها باید زنده باشند یا مرده؟

It doesn't matter, okay.

مهم نیست، باشه

"Who would I like to go on a train journey with?"

"دوست دارم با چه کسی به سفر قطار بروم؟"

Hmm, Che Guevara?

هوم، چه گوارا؟

I don't know.

"Who would you like to go on a train journey with?"

من نمی دانم.

"دوست داری با چه کسی به سفر قطار بروی؟"

Onwards.

به بعد.

Now, this is posh English.

حالا این انگلیسی شیک است.

I'm not a huge fan of the word "posh", I find it a bit...

من طرفدار زیادی از کلمه شیک نیستم، کمی آن را پیدا می کنم...

But this is kind of the sort of indirect

اما این نوعی سبک غیرمستقیم

style of the English upper-to-middle classes.

طبقات بالای تا متوسط ​​انگلیسی است.

They don't use direct style of communication.

آنها از سبک ارتباط مستقیم استفاده نمی کنند .

It's more kind of, "I might be asking you a

بیشتر به این صورت است: « ممکن است از شما سؤالی بپرسم

question or I might not be asking you a question."

یا ممکن است از شما سؤالی نپرسم».

So, questions can be disguised, like they're in camouflage.

بنابراین، سؤالات را می توان پنهان کرد، مانند آنها در استتار.

Yes?

بله؟

"I suppose the question is, when are England

فکر می‌کنم این سوال پیش بیاید که انگلیس کی

ever going to win the World Cup again?"

دوباره قهرمان جام جهانی می‌شود؟

Was that a question?

این سوال بود؟

Look at the stuff I put before the question.

به مطالبی که قبل از سوال گذاشتم نگاه کنید.

I said, "I suppose the question is".

گفتم: «فکر می‌کنم سؤال این است».

I didn't just say, "When are England going to win the World Cup again?"

من فقط نگفتم انگلیس کی دوباره قهرمان جام جهانی می شود؟

I said, "I suppose the question is, when are

گفتم: فکر می‌کنم سوال این است که انگلیس کی

England going to win the World Cup again?"

دوباره قهرمان جام جهانی می‌شود؟

So, if we use "I suppose", then we're making the question disguised.

بنابراین، اگر از «فکر می‌کنم» استفاده کنیم، سؤال را پنهان می‌کنیم.

Yep.

بله

"I suppose the question is, to be or not to be, that is the question."

"فکر می کنم سوال این است که بودن یا نبودن، سوال همین است."

"Whether 'tis nobler in the mind to suffer..."

"آیا در ذهن نجیب تر است که رنج بکشد..."

blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah.

بل، بل، بل، بل، بل، بل، بلا، بلا، بلی

Okay, we can disguise our questions by being sort of indirect.

خوب، ما می توانیم سوالات خود را با غیرمستقیم بودن پنهان کنیم.

Another way of being indirect is by using...

یکی دیگر از راه های غیرمستقیم بودن، استفاده از ...

Sorry, I'm being a bit weird in this lesson. I do apologize.

ببخشید، من در این درس کمی عجیب و غریب هستم . من عذرخواهی میکنم

We can use modals.

ما می توانیم از مدال استفاده کنیم. به این

It's because I've been doing this for a long time.

دلیل است که من مدت زیادی است که این کار را انجام می دهم.

Okay, we can use modals at the beginning of a question.

خوب، ما می توانیم از مدال ها در ابتدای یک سوال استفاده کنیم.

Okay, are you ready for this?

خوب، برای این آماده ای؟

So, "Could you pass me the water?"

بنابراین، "آیا می توانید آب را برای من بگذرانید؟"

Yep, sounds nice. Yep.

بله، خوب به نظر می رسد. بله

"Are you able to write my name on the board there for me?"

"آیا می توانید نام من را روی تابلوی آنجا برای من بنویسید؟"

Um...

امم...

Do-do-do-do-do.

انجام بده.

"Should I go and..." blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah.

«باید برم و...؟

Okay, so modals at the beginning of a

بسیار خوب، بنابراین مدال ها در ابتدای یک

question make it nice and polite and indirect.

سوال آن را زیبا و مؤدبانه و غیرمستقیم می کنند.

Okay, I've got more for you. I'm going to do this now.

خوب، من چیزهای بیشتری برای شما دارم. من الان این کار را می کنم.

"You with me?"

"تو با من؟"

What? What are you talking about now, Benjamin? What?

چی؟ بنیامین الان در مورد چی حرف میزنی؟ چی؟

"You with me", short for "Are you with me?"

"تو با من"، خلاصه "آیا با من هستی؟"

In other words, are you going along on this intellectual

به عبارت دیگر آیا با من به این سفر فکری می روید

journey with me and understanding what I am talking about?

و متوجه می شوید که من چه می گویم؟

Now, what I'm looking at now is other ways that we can use questions.

اکنون آنچه من اکنون به آن نگاه می کنم راه های دیگری است که می توانیم از سؤالات استفاده کنیم.

And one of those ways is checking exactly what I just said.

و یکی از این راه‌ها این است که دقیقاً آنچه را که گفتم بررسی کنید.

"Are you with me?" Yeah?

"با من هستی؟" آره؟

"Are you... Are we in agreement here? Are you sharing my

"آیا شما... آیا ما در اینجا موافقیم؟ آیا شما

ideas? Are we on the same page? Are we on the same wavelength?"

ایده های من را به اشتراک می گذارید؟ آیا ما در یک صفحه هستیم؟ آیا در یک طول موج هستیم؟"

You could say, "Is that clear?"

می توانید بگویید: "این واضح است؟"

And you're hoping that you're going to see some nodding heads.

و شما امیدوارید که سرهای تکان دهنده را ببینید.

Do you see that? So, I'm thinking more of a kind of a business context here

آیا آن را می بینید؟ بنابراین، من در اینجا بیشتر به نوعی زمینه تجاری فکر می کنم که در

where I'm spelling out the negative consequences of not taking a certain action.

آن عواقب منفی عدم انجام یک اقدام خاص را بیان می کنم.

Do you see that? Unless we do this today, there will

آیا آن را می بینید؟ اگر امروز این کار را انجام ندهیم، عواقب

be dire - dire meaning serious - dire consequences.

وخیم - وخیم به معنای جدی - وخیم خواهد داشت.

Uh-huh. Okay.

اوه ها باشه

So, we can use questions for other purposes.

بنابراین، می توانیم از سوالات برای اهداف دیگر استفاده کنیم.

One of those is checking the person is, you know, getting the drift of your argument.

یکی از آن‌ها بررسی شخص است، می‌دانید که بحث شما را متوجه می‌شود. مثلاً

We can use it at the beginning of a talk or a

می‌توانیم از آن در ابتدای سخنرانی یا

presentation to introduce a topic, for example.

ارائه برای معرفی یک موضوع استفاده کنیم. وی افزود:

"So, what will be the benefits of modernizing the railway?"

بنابراین، نوسازی راه آهن چه مزایایی خواهد داشت؟

"So, what will be the benefits of blah, blah,

«پس بلا، بله،

blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah?"

بلا، بله، بلا ، بلا، بله، چه سودی خواهد داشت؟»

Much more interesting than the railway, clearly.

خیلی جالب تر از راه آهن، واضح است.

Okay, so it's a rhetorical question.

خوب، پس این یک سوال بلاغی است.

We don't expect an answer.

انتظار پاسخ نداریم

Yeah, we're getting the interest from the

بله، ما

audience by asking a question, making them think.

با پرسیدن یک سوال از مخاطبان علاقه مند می شویم و آنها را به فکر می اندازیم.

Sometimes we don't know what we're going to say next.

گاهی اوقات نمی دانیم که بعداً چه خواهیم گفت.

It happens to me a lot.

برای من خیلی اتفاق می افتد.

So, we can say these things like, "What was I going to say?"

بنابراین، می‌توانیم این چیزها را بگوییم، مانند "چه می‌خواستم بگویم؟"

"Hmm, how can I put this?"

"هوم، چگونه می توانم این را قرار دهم؟" آیا

Should we practice saying that?

باید این را تمرین کنیم؟

"What was I saying?"

"چی می گفتم؟"

Yeah, you say that when you don't know what you're going to say next.

آره، وقتی نمیدونی قراره بعدش چی بگی.

"What was I saying?"

"چی می گفتم؟"

"What were we speaking about?"

"در مورد چه چیزی صحبت می کردیم؟"

"How can I put this?"

"چطور می توانم این را قرار دهم؟"

So, the tone we say it in is like, "Hmm, it's a Mr. E."

بنابراین، لحنی که ما آن را با آن می گوییم مانند "هوم، این یک آقای E است."

Okay, so we can use questions.

خوب، پس می توانیم از سوالات استفاده کنیم.

And are you with me?

و با من هستی؟

Introducing a topic, giving time to think.

معرفی یک موضوع، دادن زمان برای فکر کردن.

We can challenge people.

ما می توانیم مردم را به چالش بکشیم.

"Are you saying that?"

"اینو میگی؟"

Yeah, so it's almost like a bit of a pub fight, this.

بله، پس این تقریباً شبیه یک دعوای میخانه ای است، این.

It sounds a bit, like, confrontational.

کمی تقابل آمیز به نظر می رسد.

"Seriously, are you saying that?"

"جدی، این را می گویی؟"

So, I'm using a question here to, kind of,

بنابراین، من از یک سوال در اینجا استفاده می کنم، به نوعی،

to challenge, to argue against, to say, "Are

برای به چالش کشیدن، برای استدلال علیه، برای گفتن، "آیا

you sure you mean that?"

مطمئن هستید که منظورتان این است؟"

Because it sounds to me like you're saying something really, really silly.

چون به نظر من اینطور به نظر می رسد که شما چیزی واقعاً احمقانه می گویید.

And the adverb, we could have it at the beginning.

و قید، ما می توانیم آن را در ابتدا داشته باشیم.

"Seriously, are you saying that?"

"جدی اینو میگی؟"

Or we could have it before, between the subject and the verb.

یا می‌توانیم آن را قبلاً بین فاعل و فعل داشته باشیم.

"Are you seriously saying that?"

"اینو جدی میگی؟"

So, the "seriously" is emphasizing quite how ridiculous this action is.

بنابراین، "جدی" تاکید می کند که چقدر این اقدام مضحک است. باشه

Okay.

Now, we can also use questions to lead someone to a particular "pov", hmm?

در حال حاضر، ما همچنین می توانیم از سوالات استفاده کنیم تا کسی را به یک "pov" خاص سوق دهیم، هوم؟

Point of view.

نقطه نظر.

So, we can shape the way people are thinking.

بنابراین، ما می توانیم طرز تفکر مردم را شکل دهیم.

We can...

ما می توانیم...

This is checking.

این در حال بررسی است.

This is, kind of, encouraging them to be on the same page as us.

این به نوعی آنها را تشویق می کند که با ما همسو باشند.

"Don't you want to make mummy happy?"

"نمی خواهی مامانی را خوشحال کنی؟"

Sounds a bit creepy, that, coming from me.

کمی ترسناک به نظر می رسد، که از من می آید.

So, we're encouraging the child to want to

بنابراین، ما کودک را تشویق می کنیم که

please the mother by asking this as a question.

با پرسیدن این به عنوان یک سوال، مادر را راضی کند.

Or here, a more formal use of this technique.

یا در اینجا، استفاده رسمی تر از این تکنیک.

"That would be disastrous, would it not?"

"این فاجعه آمیز خواهد بود، اینطور نیست؟"

"That would be disastrous, would it not?"

"این فاجعه آمیز خواهد بود، اینطور نیست؟"

Yeah, it's kind of saying...

بله، به نوعی گفتن است...

The expected answer is "Yes, yes, yes.

پاسخ مورد انتظار این است: "بله، بله، بله.

That would be a disaster.

این یک فاجعه خواهد بود.

Yes, very serious.

بله، بسیار جدی.

Yes, no.

بله، نه.

We mustn't do that.

ما نباید این کار را انجام دهیم.

No, no, no."

نه، نه، نه."

Okay, right.

باشه، درسته

We're now going to have a look at the mysterious world of question tags.

اکنون می خواهیم نگاهی به دنیای اسرارآمیز برچسب های سوال بیندازیم.

This is fun, isn't it?

این سرگرم کننده است، اینطور نیست؟

I just used a question tag.

من فقط از برچسب سوال استفاده کردم.

Question tags.

برچسب های سوال

We make a statement, we ask a question.

بیانیه می دهیم، سؤال می کنیم.

We use modals or auxiliaries to do this.

ما برای این کار از مدال یا ابزار کمکی استفاده می کنیم.

For example, "can", "could".

به عنوان مثال، "می تواند"، "می تواند".

"It can be hot in the desert, can't it?"

"می تواند در بیابان گرم باشد، نمی شود؟"

I'm not going to give examples with each.

من قصد ندارم برای هر کدام مثال بزنم.

You might be able to do a couple in the quiz coming up very soon.

ممکن است بتوانید در مسابقه ای که به زودی برگزار می شود یک زوج انجام دهید.

"Could", "be able to", "might", "should", "must", "will", and "would".

«می‌توان»، «توانست»، «ممکن است»، «باید»، «باید»، «اراده» و «باید».

These are our bank of auxiliaries that we can use to form question tags.

اینها بانک کمکی ما هستند که می توانیم از آنها برای تشکیل برچسب های سوال استفاده کنیم.

Now, if you make the statement in the positive,

حال، اگر گزاره را به صورت مثبت بیان می کنید،

then the question needs to be in the negative

باید سوال به صورت منفی باشد

and vice versa.

و بالعکس.

To demonstrate, "You're cold, aren't you?"

برای نشان دادن، "سرد داری، نه؟" باشه

Okay?

؟

"You're cold, aren't you?"

"سردت شد، نه؟"

Negative, here.

منفی، اینجا

"He isn't crying, is he?"

"او گریه نمی کند، نه؟"

Oh no, how sad.

اوه نه چقدر غمگین

"He isn't crying, is he?"

"او گریه نمی کند، نه؟"

Negative, positive.

منفی، مثبت.

Positive, negative.

مثبت، منفی.

Okay, I'm going to be going into this in quite

بسیار خوب، من در درسی که به زودی ارائه می شود، با جزئیات بسیار بیشتری به این موضوع خواهم پرداخت

a lot more detail in a lesson coming up very

soon.

.

So, in that lesson I will be showing you how

بنابراین، در آن درس به شما نشان می‌دهم که چگونه از

to use the question tags in a huge range of

برچسب‌های سوال در طیف وسیعی از

tenses.

زمان‌ها استفاده کنید.

So, another grammar omnibus.

بنابراین، یک گرامر دیگر.

I hope this has been useful for you.

امیدوارم این مطلب برای شما مفید بوده باشد.

If it has, you can do two things for me.

اگه داره دو تا کار می تونی برام انجام بدی.

You can subscribe to get more of my content, and

می‌توانید برای دریافت بیشتر مطالب من مشترک شوید، و

if you want any extra help with your English,

اگر در مورد زبان انگلیسی‌تان کمک بیشتری می‌خواهید،

depending on my availability, I may be able

بسته به در دسترس بودن من، ممکن است بتوانم

to help with Skype tuition, helping speaking

در آموزش اسکایپ، کمک به صحبت کردن

and writing in particular.

و نوشتن کمک کنم.

Thanks for watching.

ممنون که تماشا کردید

I'll see you in the next one.

در قسمت بعدی می بینمت مراقب باشید

Take care.

.