Present Perfect Simple (have done) or Continuous (have been doing) | 4 BIG tips | English Grammar

Have you ever found yourself doubting whether you should say 'I've been doing'

آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که شک داشته باشید که باید بگویید "کار کردم"

or 'I 've done'?

یا "انجام دادم"؟

Do they both sound correct in some situations? Then join me in this lesson

آیا هر دوی آنها در برخی شرایط درست به نظر می رسند ؟ سپس با من در این درس همراه

for four tips that will help you to decide between 'I've been doing'

باشید تا چهار نکته را در اختیارتان بگذاریم تا

and 'I've done' easily, every time.

هر بار به راحتی بین «من انجام داده‌ام» و «انجام داده‌ام» تصمیم بگیرید.

Hello and welcome everyone, this is Minoo at Anglo-Link.

با سلام و خوش آمدگویی به همه، این مینو در انگلو لینک است.

Right, let's start by answering a frequently asked question.

درست است، بیایید با پاسخ دادن به یک سوال متداول شروع کنیم.

What's the difference between 1.

تفاوت بین 1.

'I've been living here for five years.' and 2. 'I've lived here for five years.'

"من پنج سال است که اینجا زندگی می کنم." و 2. من پنج سال است که اینجا زندگی می کنم.

Here are some answers for you to choose from. a) there is no difference

در اینجا چند پاسخ وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید. الف) هیچ تفاوتی وجود ندارد

b)

ب)

1 - means that i still live here

1 - یعنی من هنوز اینجا زندگی می کنم

2 - means I lived here in the past but not now

2 - یعنی در گذشته اینجا زندگی می کردم اما الان نه

and c) 1 - means that I still live here

و ج) 1 - یعنی هنوز اینجا زندگی می کنم

and 2 - means I've just stopped living here

و 2 - یعنی من تازه اینجا زندگی نمی کنم.

Ok, some of you may be surprised that the correct answer is

بسیار خوب، ممکن است برخی از شما تعجب کنید که پاسخ صحیح

a) there is no difference

الف) تفاوتی

They both mean that you started living here five years ago and you're still

living here.

ندارد.

I can hear you say, 'But they must be different!'

می‌شنوم که می‌گویی، "اما آنها باید متفاوت باشند!"

'I've lived' is the Present Perfect Simple tense and refers to a completed action

"من زندگی کردم" زمان حال کامل ساده است و به یک عمل تکمیل شده

in the past at an unspecified time.

در گذشته در زمان نامشخصی اشاره دارد.

'I've been living' is the Present Perfect Continuous tense and refers to an action

«من زندگی می‌کردم» زمان حال کامل استمراری است و به عملی اشاره دارد

that started in the past and continues until now.

که در گذشته شروع شده و تا کنون ادامه دارد.

And you would be absolutely right, but there is another point you have to think about.

و کاملاً حق با شماست، اما نکته دیگری وجود دارد که باید به آن فکر کنید.

Is 'live' an action verb or a state verb?

آیا "زنده" یک فعل عمل است یا یک فعل حالت؟

As you know, if it's a state verb, we cannot use it in a continuous tense.

همانطور که می دانید، اگر فعل حالت باشد، نمی توانیم آن را در زمان استمراری استفاده کنیم.

Now, I can imagine most of you are saying, 'live' is, of course, an action verb.'

اکنون، من می توانم تصور کنم که اکثر شما می گویید، "زنده"، البته، یک فعل عملی است.

So, the correct sentence is 'I've been living here for five years.'

بنابراین، جمله صحیح "من پنج سال است که اینجا زندگی می کنم" است.

Well, you're right again. 'live' is, grammatically speaking, an action verb.

خب بازم حق با شماست "زندگی" از نظر دستوری یک فعل عملی است.

However, in the specific context of living long-term in the same place,

با این حال، در زمینه خاص زندگی طولانی مدت در همان مکان،

it can also be considered a state verb,

می توان آن را یک فعل حالتی نیز در نظر گرفت

a little bit like 'exist'.

، کمی شبیه به "وجود".

That's why a native speaker would instinctively know that they can say either

به همین دلیل است که یک زبان مادری به طور غریزی می‌داند که می‌تواند برای بیان همین ایده بگوید

'I've been living here for five years' or 'I've lived here for five years'

«من پنج سال است که اینجا زندگی می‌کنم» یا «من پنج سال است که اینجا زندگی می‌کنم»

to express the same idea.

.

And 'live' is not the only verb that this can happen to.

و "زنده کردن" تنها فعل نیست که ممکن است برای آن اتفاق بیفتد.

Other action verbs such as 'work', 'smoke', 'collect' that are related to long-term

افعال کنشی دیگر مانند «کار»، «دود کشیدن»، «جمع کردن» که به

facts or habits are also sometimes treated as a state verb.

حقایق یا عادات طولانی‌مدت مربوط می‌شوند نیز گاهی اوقات به عنوان یک فعل حالت تلقی می‌شوند.

You may hear 'I've collected stamps since I was 11' instead of

ممکن است بشنوید "من از 11 سالگی تمبر جمع آوری کرده ام" به جای

'I've been collecting stamps since I was 11'.

"از 11 سالگی تمبر جمع آوری کرده ام".

So, how can you, without the native speaker instinct, decide which

بنابراین، چگونه می‌توانید بدون غریزه زبان مادری، تصمیم بگیرید

one to use when you want to express that something started in the past and

که وقتی می‌خواهید چیزی را بیان کنید که در گذشته شروع شده و

continues until now.

تاکنون ادامه دارد، از کدام یک استفاده کنید.

Not to worry! Just follow these tips.

نگران نباشید! فقط این نکات را دنبال کنید.

Tip #1 - Make sure you know which verbs are 'pure' state verbs and always use

نکته 1 - مطمئن شوید که می دانید کدام افعال افعال حالت خالص هستند و همیشه

the Present Perfect Simple with them.

از Present Perfect Simple با آنها استفاده کنید.

Some common ones are 'know', 'belong', and 'exist'.

برخی از موارد رایج عبارتند از «دانستن»، «تعلق» و «وجود».

So, you must always say 'I've known him for 20 years.'

بنابراین، همیشه باید بگویید "20 سال است که او را می شناسم ."

or 'I've belonged to this group since May'.

یا "من از ماه می به این گروه تعلق دارم".

Never, 'I've been knowing' or 'I've been belonging'

هرگز، "من می دانستم" یا "من به آن تعلق داشتم"

In case you aren't sure, I've put a link

در صورتی که مطمئن نیستید، من پیوندی

to a list of state verbs in the description box.

به لیستی از افعال حالت در کادر توضیحات قرار داده ام.

Make sure you know the verbs that have two meanings, one action and one state.

اطمینان حاصل کنید که افعالی را می شناسید که دو معنی دارند، یک عمل و یک حالت.

For example, 'have a car' meaning 'own a car' is a state verb.

برای مثال، 'have a car' به معنای 'داشتن خودرو' یک فعل دولتی است.

But, 'have a shower' meaning 'take a shower' is an action verb.

اما، "دوش گرفتن" به معنای "دوش گرفتن" یک فعل عملی است.

These are also on the list.

اینها هم در لیست هستند.

Tip #2

نکته 2

With all action verbs, use the Present Perfect Continuous. You will always be

در تمام افعال عمل، از Present Perfect Continuous استفاده کنید. شما همیشه درست خواهید بود

correct. Say 'I've been living here for five years.',

. بگویید "من پنج سال است که اینجا زندگی می کنم ."،

'I've been playing the piano since I was five'.

"از پنج سالگی پیانو می نوازم".

And don't get confused if you hear a native speaker say

و اگر شنیدید که یک زبان مادری می گوید

'I've lived here for five years.' or 'I've played the piano since I was five.'

"من پنج سال است اینجا زندگی کرده ام" گیج نشوید. یا "از پنج سالگی پیانو می نواختم."

You now know that they're treating an action verb like a state verb

اکنون می‌دانید که آن‌ها با یک فعل عملی مانند یک فعل حالت رفتار

because, in that specific context, it feels like a state to them.

می‌کنند، زیرا در آن زمینه خاص، برای آنها حالتی به نظر می‌رسد.

Now let's look at another situation and that's when the action has just stopped.

حال بیایید به وضعیت دیگری نگاه کنیم و آن زمانی است که عمل به تازگی متوقف شده است.

You may have heard native speakers use 'I've been doing' for an action that

ممکن است شنیده باشید که سخنرانان بومی از «I've been doing» برای عملی استفاده می کنند که

stopped a few minutes ago.

چند دقیقه پیش متوقف شد.

Well, if three conditions come together you must use the Present Perfect

خوب، اگر سه شرط با هم جمع شوند، باید از Present Perfect

Continuous instead of the Present Perfect.

Continuous به جای Present Perfect استفاده کنید.

Condition number one:

شرط شماره یک

The action was in progress for some time.

: اقدام برای مدتی در حال انجام بود.

Secondly, the action stopped a short time ago. And third and most importantly,

ثانیاً مدت کوتاهی است که اقدام متوقف شد . و سوم و از همه مهمتر،

you are able to observe and comment on the result of that action.

شما قادر به مشاهده و اظهار نظر در مورد نتیجه آن عمل هستید.

For example, you're

به عنوان مثال، شما

working in the garden and the doorbell rings. You stop and answer the door.

در باغ کار می کنید و زنگ در به صدا در می آید . می ایستید و در را پاسخ می دهید.

You can say to your visitor, 'Sorry my hands are dirty,

می توانید به بازدید کننده خود بگویید: "ببخشید دستانم کثیف است،

I've been working in the garden.'

من در باغ کار می کردم."

You may or may not continue to work in the garden after the interruption.

شما ممکن است پس از وقفه به کار در باغ ادامه دهید یا نه .

That doesn't matter. Another common example of this is the question,

این مهم نیست. یکی دیگر از مثال های رایج این سوال این است که

'Why are your eyes red?'

"چرا چشمان شما قرمز است؟"

'Have you been crying?', not 'Have you cried?'

"آیا گریه کرده ای؟"، نه "گریه کرده ای؟"

If you want more examples of how this tense is used in this context,

اگر می‌خواهید مثال‌های بیشتری در مورد نحوه استفاده از این زمان در این زمینه داشته باشید،

read the famous children's story of 'Goldilocks and the Three Bears'.

داستان معروف بچه‌های طلایی و سه خرس را بخوانید.

I've put a link to it in the description box.

من لینک آن را در کادر توضیحات قرار داده ام.

And finally tip #4.

و در نهایت نکته شماره 4.

What to do with negative sentences?

با جملات منفی چه کنیم؟

It depends. You don't often see the Present Perfect Continuous in a negative

بستگی دارد. شما اغلب Present Perfect Continuous را در یک

sentence, because it's strange to insist on the continuity of an action that never happened.

جمله منفی نمی بینید، زیرا عجیب است که بر تداوم عملی اصرار کنید که هرگز اتفاق نیفتاده است.

For example, if there is no rain this morning, you would say

برای مثال، اگر امروز صبح باران نبارد ، می‌گویید

'It hasn't rained this morning', Present Perfect.

«امروز صبح باران نباریده است»، Present Perfect.

Not, 'It hasn't been raining this morning'.

نه، "امروز صبح باران نباریده است".

The only time you would see the Present

تنها زمانی که Present

Perfect Continuous in the negative form is when the negation is about the

Perfect Continuous را به شکل منفی می بینید ، زمانی است که نفی در مورد

information contained in the sentence rather than the verb itself.

اطلاعات موجود در جمله باشد نه خود فعل.

For example, you could say

به عنوان مثال، می توانید بگویید

'I haven't been studying Maths, but Science.'

"من ریاضی نمی خواندم، بلکه علوم می خواندم."

Or, 'I have been feeling too well today.'

یا، "امروز احساس خیلی خوبی داشتم."

Meaning, 'I've been feeling unwell.'

به این معنی که "احساس ناخوشایندی داشتم."

Well, I hope these tips have answered all your

خوب، امیدوارم این نکات به همه شک‌های شما پاسخ داده باشد

doubts and you now feel confident that you know when to use

و اکنون مطمئن باشید که می‌دانید چه زمانی از

'I've been doing' and when to use 'I've done' instead. If you're still a bit

«من انجام داده‌ام» و چه زمانی از «من انجام داده‌ام» استفاده کنید. اگر هنوز کمی

uncertain, I have two lessons you can watch for a better understanding of the

نامطمئن هستید، من دو درس دارم که می توانید برای درک بهتر این

two tenses.

دو زمان تماشا کنید.

This one explains the differences between the Present Perfect and the

این یکی تفاوت های بین Present Perfect و

Present Perfect Continuous and this one is about state verbs and action verbs.

Present Perfect Continuous را توضیح می دهد و این یکی در مورد افعال حالت و افعال عمل است.

After you watch these two lessons, you can come back and review these four tips.

پس از تماشای این دو درس، می توانید دوباره برگردید و این چهار نکته را مرور کنید.

And, you can find more explanations and exercises on my website too.

و، می توانید توضیحات و تمرین های بیشتری را در وب سایت من نیز بیابید.

Thanks a lot for watching and see you in my next lesson. Bye now!

از تماشای شما و دیدن شما در درس بعدی بسیار سپاسگزارم. حالا خداحافظ!