Parts of Speech in English Grammar: VERBS & ADVERBS

Hi, welcome to www.engvid.com , I'm Adam.

سلام، به www.engvid.com خوش آمدید، من آدام هستم.

In today's video, I'm going to continue looking at parts of speech, in particular I'm going

در ویدیوی امروز، من قصد دارم به بخش هایی از گفتار نگاه کنم، به ویژه

to look at verbs and adverbs.

به افعال و قیدها نگاه خواهم کرد.

Now, for those of you who watch regularly, there's also a video, you know, about nouns

اکنون، برای کسانی از شما که به طور منظم تماشا می‌کنند ، یک ویدیو نیز در مورد اسم‌ها

and adjectives, and there's a link in the description box below.

و صفت‌ها وجود دارد، و یک پیوند در کادر توضیحات زیر وجود دارد.

There will be another video about articles, conjunctions, prepositions, etc.

ویدیوی دیگری درباره مقالات، حروف ربط، حروف اضافه و غیره وجود خواهد داشت.

So today, we're looking at the different types of verbs and adverbs.

بنابراین امروز، انواع مختلف افعال و قیدها را بررسی می کنیم.

What do adverbs do?

قیدها چه کار می کنند؟

So, it's very important to understand how each of these verbs works, and again, there're

بنابراین، درک نحوه عملکرد هر یک از این افعال بسیار مهم است، و دوباره،

different videos for all - for each of these, but know the types so that you can recognize

ویدیوهای مختلفی برای همه وجود دارد - برای هر یک از اینها، اما انواع آن را بشناسید تا بتوانید

them in a sentence.

آنها را در یک جمله تشخیص دهید.

Again, remember the parts of speech are the categories that every word in a sentence belongs

مجدداً، به یاد داشته باشید که بخش‌های گفتار مقوله‌هایی هستند که هر کلمه در یک جمله

to, and recognizing each word will help you understand how to analyze a sentence for meaning,

به آن تعلق دارد، و شناخت هر کلمه به شما کمک می‌کند تا بفهمید که چگونه یک جمله را برای معنا،

for composition, for all kinds of things, and how to write sentences as well.

برای ترکیب، برای انواع چیزها و نحوه نوشتن جملات به صورت تجزیه و تحلیل کنید. خوب.

So, again, technically, this is for beginners, but intermediate and advanced students -- a

بنابراین، دوباره، از نظر فنی، این برای مبتدیان، اما دانش‌آموزان متوسط ​​و پیشرفته است

lot for you to gain from this as well.

- برای شما نیز چیزهای زیادی از این کار به دست می‌آورید.

So, the types of verbs.

پس انواع افعال.

We have the "be" verb.

ما فعل "be" را داریم.

Am, is, are, was, were, will be, right?

هستم، هست، هست، بود، بود، خواهد بود، درست است؟

So, these are the "be" verbs, these talk about a state or a situation, okay, of something

بنابراین، اینها افعال «بودن» هستند، اینها در مورد وضعیت یا موقعیتی صحبت می کنند، خوب،

happening.

اتفاقی در حال وقوع است.

There's no action, there's just state, okay?

هیچ اقدامی وجود ندارد، فقط حالت وجود دارد، خوب؟

What is the situation of the context we're talking about?

شرایطی که ما در مورد آن صحبت می کنیم چگونه است؟

It's very important and probably the most used verb of all the verbs.

این بسیار مهم است و احتمالاً پرکاربردترین فعل در بین تمام افعال است.

Then you have your active verbs.

سپس افعال فعال خود را دارید.

For example, you have play, or you have give, so you're giving something or you're playing

به عنوان مثال، شما بازی دارید، یا می دهید، پس چیزی می دهید یا تنیس بازی می کنید

tennis, etc.

و غیره

These are actives.

اینها فعال هستند.

These can be written in a passive form, okay, so "was played", or "is played", tennis was

اینها را می توان به صورت غیرفعال نوشت، خوب، پس "بازی شد" یا "بازی شد"،

played by all the kids, okay?

تنیس توسط همه بچه ها بازی شد، خوب؟

So, again, not the best sentence, but that's the verb.

بنابراین، دوباره، بهترین جمله نیست، اما این فعل است.

Active or passive verbs, where something is actually happening, there's an action, and

افعال فاعل یا مفعول، جایی که چیزی واقعاً اتفاق می افتد، یک عمل وجود دارد،

it's very important to realize that action verbs come in transitive or intransitive form.

و بسیار مهم است که بدانیم افعال کنشی به صورت گذرا یا غیر گذرا می آیند.

Sometimes, ambitransitive means they can be transitive or intransitive, depends on how

گاهی اوقات، ambitransitive به این معنی است که آنها می توانند گذرا یا غیر گذرا باشند، بستگی به نحوه

they are used.

استفاده از آنها دارد.

A transitive verb must take an object, okay?

یک فعل متعدی باید مفعولی بگیرد، خوب؟

A transitive verb must take an object, so for example, "want", okay?

یک فعل متعدی باید یک مفعول بگیرد، به عنوان مثال، "خواستن"، خوب؟

Want is actually not an active verb, but it's a transitive verb, and a transitive verb must

خواستن در واقع یک فعل فعال نیست، اما یک فعل متعدی است، و یک فعل متعدی باید مفعول را

take the object, so you always want something.

بگیرد، بنابراین شما همیشه چیزی می خواهید.

You want what?

چی میخوای؟

Candy.

آب نبات.

You want what?

چی میخوای؟

To play, okay?

برای بازی کردن، باشه؟

So "want" always takes an object.

بنابراین "خواستن" همیشه یک شی را می گیرد.

Intransitive does not take an object, okay?

Intransitive یک شی را نمی گیرد، خوب؟

So, for example, "go".

بنابراین، به عنوان مثال، "برو".

Go where?

برو کجا؟

Where does not work as an object, it works as an adverb.

جایی که به عنوان مفعول کار نمی کند، به عنوان قید کار می کند .

So "go" will never have an object, it will have an adverbial compliment which is a different

بنابراین «برو» هرگز مفعولی نخواهد داشت، تعارف قیدی خواهد داشت که در

lesson altogether.

کل درس دیگری است.

If you want to understand how these things work, I have a video about the sentence structures,

اگر می خواهید بفهمید این چیزها چگونه کار می کنند، من یک ویدیو در مورد ساختار جمله دارم

what is a sentence in English?

، جمله در انگلیسی چیست؟

You can get some more information there as well.

در آنجا نیز می توانید اطلاعات بیشتری کسب کنید .

So active - passive.

بنابراین فعال - منفعل.

Now, there's something called a state verb.

حالا چیزی به نام فعل حالت وجود دارد.

So, for example, "believe", or "understand", or "know", or "think", okay?

بنابراین، برای مثال، "باور"، یا "درک"، یا "دانستن"، یا "فکر"، خوب است؟

Here, we use these "like" action verbs in terms of construction, okay?

در اینجا، ما از این افعال عمل "مانند" از نظر ساخت استفاده می کنیم، خوب؟

But there is no action.

اما هیچ اقدامی وجود ندارد.

When you say "I believe you are correct.", "believe", I'm not doing anything.

وقتی می گویید "من معتقدم که درست می گویی"، "باور"، من کاری انجام نمی دهم.

It's just in my head - correct, that's it, right?

این فقط در ذهن من است - درست است، درست است؟

So, there's no action.

بنابراین، هیچ اقدامی وجود ندارد.

And state verbs, we never use in the "-ing" form.

و افعال حالت، ما هرگز به شکل "-ing" استفاده نمی کنیم .

Never use them in a continuous form.

هرگز از آنها به صورت پیوسته استفاده نکنید.

That's the main thing to remember about state verbs.

این مهمترین چیزی است که باید در مورد افعال حالت به خاطر بسپارید .

Then you have linking and copula verbs.

سپس افعال پیوند و کوپولا دارید.

So, for example, seem.

بنابراین، به عنوان مثال، به نظر می رسد.

"He seems happy.", okay?

"او خوشحال به نظر می رسد."، خوب؟

There's no action here.

هیچ اقدامی در اینجا وجود ندارد

There's no movement.

هیچ حرکتی نیست

Nothing is actually happening in this sentence, it's just describing a situation, and it's

هیچ چیز در این جمله در واقع اتفاق نمی افتد ، فقط یک موقعیت را توصیف می کند، و

very similar to a "be" verb.

بسیار شبیه به یک فعل "be" است.

It's a situation.

این یک وضعیت است.

He seems happy.

او خوشحال به نظر می رسد.

Maybe he is, maybe he isn't, but he's not, I'm not doing anything, he's not doing anything,

شاید او باشد، شاید نیست، اما او نیست، من هیچ کاری نمی‌کنم، او هیچ کاری نمی‌کند،

it's just my idea of his state or his feeling, okay?

این فقط تصور من از حالت یا احساس اوست، باشه؟

So again, we use these also like action verbs, but there's no action.

بنابراین دوباره، ما از اینها نیز مانند افعال عمل استفاده می کنیم، اما عملی وجود ندارد.

Then you have your modals like will, can, could, may, might, should, these are all verbs

سپس شما حالت های خود را دارید مانند will, can, could, may, may, should, اینها همه افعالی

that are used with other verbs, okay, or by themselves but with another verb understood,

هستند که با افعال دیگر، okay یا به تنهایی استفاده می شوند، اما با فعل دیگری فهمیده می شوند،

so, "He can".

بنابراین، "او می تواند".

Can he swim?

آیا او می تواند شنا کند؟

Yes, he can, but "can" means "swim".

بله، او می تواند، اما "can" به معنای "شنا" است.

He can swim.

او میتواند شنا کند.

Can be able to.

می تواند.

So, these modals give you a little bit of extra information about the main verb, okay?

بنابراین، این مدال ها کمی اطلاعات اضافی در مورد فعل اصلی به شما می دهند، خوب؟

Will is used to talk about future, would is talking about hypothetical, should - recommendation,

از اراده برای صحبت در مورد آینده استفاده می شود، will صحبت در مورد فرضی، باید - توصیه،

may - probability, so each of these modals has a particular function, and you should

ممکن است - احتمال است، بنابراین هر یک از این مودال ها کارکرد خاصی دارند و شما

study the different modals and the different functions each has.

باید مدال های مختلف و کارکردهای متفاوت هر کدام را مطالعه کنید.

Auxiliary, these are helping verbs: be, do, have.

کمکی، اینها افعال کمکی هستند: be, do, have.

These are the auxiliary verbs.

این افعال کمکی هستند.

They are used to help a main verb do its action.

آنها برای کمک به فعل اصلی در انجام عمل خود استفاده می شوند.

So, for example, if you have a present perfect verb, you have "have" or "has" as the helping

بنابراین، برای مثال، اگر شما یک فعل فعلی کامل دارید، فعل کمکی "داشتن" یا "داراست"

verb.

.

In a question, you use a helping verb.

در یک سوال از فعل کمکی استفاده می کنید.

"Did you go?"

"رفتی؟"

So, "did go", not "went you", right?

بنابراین، "رفتی"، نه "تو رفتی"، درست است؟

You don't do that.

شما این کار را نمی کنید.

You split the verb into it's auxiliary and it's main.

شما فعل را به آن کمکی و اصلی تقسیم می کنید.

The auxiliary takes the tense, okay?

کمکی زمان را می گیرد، باشه؟

But again, that's a different lesson altogether.

اما دوباره، این یک درس کاملا متفاوت است.

And then when it comes to verbs, it's very, very important that you study the tenses.

و وقتی صحبت از افعال می شود، بسیار بسیار مهم است که زمان ها را مطالعه کنید.

Past, present perfect, and know how to use the base verb means just the verb by itself,

گذشته، حال کامل، و می دانم چگونه از فعل پایه استفاده کنید، فقط به معنای فعل به خودی خود

the idea of the verb, not the action or anything like that, or the infinitive "to" verb.

، ایده فعل است، نه عمل یا هر چیزی شبیه به آن، یا فعل مصدر "به".

"To be", "to play", "to want", okay?

"بودن"، "بازی کردن"، "خواستن"، باشه؟

So, these are the different verbs you need to study.

بنابراین، اینها افعال مختلفی هستند که باید مطالعه کنید.

These are the aspects of the verb that you really need to study, okay?

اینها جنبه های فعل است که شما واقعاً باید مطالعه کنید، خوب؟

And then you'll know how to use them.

و سپس خواهید دانست که چگونه از آنها استفاده کنید.

Now, every sentence in English, every clause in English has a verb in it.

حالا هر جمله در انگلیسی، هر بند در انگلیسی یک فعل در خود دارد.

At least one verb as the main verb, and then other verbs as infinitives or base verbs.

حداقل یک فعل به عنوان فعل اصلی، و سپس افعال دیگر به عنوان مصدر یا افعال پایه.

So, study these.

پس اینها را مطالعه کنید

Now, before I go on, I highly, highly recommend that you get yourself a good grammar book

اکنون، قبل از اینکه ادامه دهم، شدیداً توصیه می‌کنم که برای خود یک کتاب گرامر خوب تهیه کنید

to start studying the basics, at least, of grammar.

تا شروع به مطالعه اصول اولیه، حداقل، گرامر کنید.

Without a good grasp of grammar, you can't make good English sentences in speaking or

بدون درک خوب گرامر، نمی توانید جملات انگلیسی خوبی در مکالمه یا

writing.

نوشتن بسازید.

You'll have a very hard time understanding sentences in English, okay?

درک جملات به زبان انگلیسی برای شما بسیار مشکل خواهد بود، خوب؟

Get yourself a good grammar book, learn the different types of verbs, learn the tenses,

برای خود یک کتاب گرامر خوب تهیه کنید، انواع مختلف افعال را یاد بگیرید، زمان ها را یاد بگیرید،

start using them correctly, okay?

شروع به استفاده صحیح از آنها کنید، خوب؟

Let's look at adverbs.

بیایید به قیدها نگاه کنیم.

Okay, so now we're going to look at adverbs, okay?

خوب، حالا ما به قیدها نگاه می کنیم، خوب؟

And a lot of people think because adjectives describe nouns that adverbs describe verbs.

و بسیاری از مردم فکر می کنند زیرا صفت ها اسم ها را توصیف می کنند و قیدها افعال را توصیف می کنند.

And they're correct, adverbs do describe verbs, they give you a little more information about

و درست هستند، قیدها افعال را توصیف می کنند، اطلاعات کمی در

the verb, but they're not only describing verbs, they can also describe adjectives and

مورد فعل به شما می دهند، اما آنها نه تنها افعال را توصیف می کنند، بلکه می توانند صفت ها را نیز توصیف کنند و

they can describe other adverbs, okay?

می توانند قیدهای دیگر را توصیف کنند، خوب؟

So, it's very important to remember that adverbs are multifunctional.

بنابراین، بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که قیدها چند منظوره هستند.

They do many things, and there are many different types of adverbs, okay?

آنها کارهای زیادی انجام می دهند، و انواع مختلفی از قیدها وجود دارد، خوب؟

If you want to talk about pace, okay, I walked fast.

اگر می خواهید در مورد سرعت صحبت کنید، خوب، من سریع راه رفتم .

I walked quickly.

سریع راه افتادم.

Talking about the pace, the speed, okay?

در مورد سرعت، سرعت صحبت می کنیم، خوب؟

If you want to talk about the strength, okay, "He lifted weights angerly.", whatever, or

اگر می خواهید در مورد قدرت صحبت کنید، خوب ، "او با عصبانیت وزنه ها را بلند کرد."

with some sort of intensity or quality is another one, okay?

Intensity, like very, like very happy, so I have an adjective: I am very happy, instead

شدت، مانند بسیار، مانند بسیار خوشحال، پس من یک صفت دارم: من خیلی خوشحالم، به

of just saying "happy".

جای اینکه فقط بگویم "خوشحال".

Very happy.

خیلی خوشحال.

I am making it more intensifying.

دارم تشدیدش میکنم

Or I can also do the other way.

یا می توانم راه دیگری را نیز انجام دهم.

I can mitigate, I can make less happy.

می توانم کم کنم، کمتر خوشحال می شوم.

I'm somewhat happy.

من تا حدودی خوشحالم.

Okay?

باشه؟

Negation, like "no" or "not", these are actually adverbs.

نفی، مانند «نه» یا «نه»، اینها در واقع قید هستند.

Expectancy, or expectation.

انتظار یا انتظار.

For example, "already" and "yet".

به عنوان مثال، "از قبل" و "هنوز".

I haven't don't it yet.

من هنوز آن را انجام نداده ام

I have already done it.

من قبلا آن را انجام داده ام.

These are adverbs.

اینها قید هستند.

They tell you about expectation, about something that's already happened, something that hasn't

آنها به شما در مورد انتظار می گویند، در مورد چیزی که قبلاً اتفاق افتاده است، چیزی که

happened, it can be about time, for example, "I just finished.", so lots of different ways

اتفاق نیفتاده است، می تواند در مورد زمان باشد، به عنوان مثال، "من همین الان تمام کردم."، بنابراین راه های مختلف زیادی

to describe verbs, lots of different ways to describe adjectives, and if you think about

برای توصیف افعال وجود دارد، روش های زیادی برای توصیف صفت ها، و اگر به قید فکر می کنید

adverbs, "I speak very slowly.".

، "من خیلی آهسته صحبت می کنم."

Slowly describes speak, the verb.

به آرامی صحبت کردن، فعل را توصیف می کند.

Very describes slowly, the adverb, so you can have many different adverbs in a sentence.

خیلی آهسته، قید را توصیف می کند، بنابراین می توانید قیدهای مختلفی را در یک جمله داشته باشید.

Some will modify verbs, some will modify adjectives, some will modify other adverbs, okay?

برخی افعال را تغییر می دهند، برخی صفت ها را تغییر می دهند، برخی دیگر قیدها را تغییر می دهند، خوب؟

So you can mix them all up.

بنابراین می توانید همه آنها را با هم مخلوط کنید.

Now, you can have simple adverbs like fast, quickly, slowly, highly, intentionally, in

حالا می‌توانید قیدهای ساده‌ای مثل سریع، سریع، آهسته، زیاد، عمداً داشته باشید، در

many cases you can take an adjective and add "-ly", okay?

بسیاری از موارد می‌توانید یک صفت بگیرید و «-ly» را اضافه کنید، خوب؟

Take an adjective, add an "-ly" into it and make it into an adverb, but not always, and

یک صفت بگیرید، یک "-ly" به آن اضافه کنید و آن را به قید تبدیل کنید، اما نه همیشه، و

then there are other words that are just adverbs by themselves, like for example, "very".

سپس کلمات دیگری هستند که خودشان فقط قید هستند، مثلاً "خیلی".

Very is just an adverb, you're not going to use it in any other way, and it's an intensifier.

Very فقط یک قید است، شما به هیچ وجه از آن استفاده نمی کنید، و یک تشدید کننده است.

Now, I could fill the board with all kinds of different adverbs, but there's not much

حالا، می‌توانم تابلو را با انواع قیدهای مختلف پر کنم، اما فایده‌ای در آن وجود ندارد

point in that.

.

Again, you should get yourself a good grammar book and study the different types of adverbs

باز هم، شما باید یک کتاب گرامر خوب برای خود تهیه کنید و انواع مختلف قیدهایی را

you can use and start practicing them and when you find yourself something good to read

که می توانید استفاده کنید مطالعه کنید و شروع به تمرین آنها کنید و وقتی مطلب خوبی برای خواندن

in English, try to pick out the adverbs.

به زبان انگلیسی پیدا کردید، سعی کنید قیدها را انتخاب کنید.

Try to pick out the adjectives.

سعی کنید صفت ها را انتخاب کنید.

Try to pick out each of the different parts of speech and figure out how they're being

سعی کنید هر یک از بخش های مختلف گفتار را انتخاب کنید و نحوه

used in these sentences.

استفاده از آنها در این جملات را دریابید.

Now, another way adverbs are used, we have adverb clauses to talk about or to describe

حال، روش دیگری که از قیدها استفاده می شود، ما قیدهایی داریم که در مورد آن صحبت کنیم یا

a relationship between an independent clause and a time and a reason and purpose, okay?

رابطه بین یک بند مستقل و یک زمان و یک دلیل و هدف را توصیف کنیم، خوب؟

So, although - "Although I like to eat pizza, I don't eat it often.".

بنابراین، اگرچه - "اگرچه من دوست دارم پیتزا بخورم، اغلب آن را نمی‌خورم.".

Often - frequency adverb.

اغلب - قید فرکانس.

Different - another type, alright?

متفاوت - نوع دیگری، خوب؟

Often is an adverb.

اغلب یک قید است.

"Don't eat", modifying "eat often", "not", negation.

«نخور»، اصلاح «اغلب بخور»، «نه»، نفی.

So, you have adverbs all over the place, you have to know how they're being used, etc.

بنابراین، شما در همه جا قید دارید، باید بدانید که چگونه از آنها استفاده می شود، و غیره.

Another thing to remember, adverbs often ask questions in a sentence.

نکته دیگری که باید به خاطر بسپارید، قیدها اغلب در یک جمله سؤال می پرسند.

They don't ask - answer what or whom, okay?

نمی پرسند - جواب چی یا کی، باشه؟

These would be objects.

اینها اشیا خواهند بود.

They answer "where, why, how".

پاسخ می دهند «کجا، چرا، چگونه».

"I went", I went where? "to the store".

"رفتم" کجا رفتم؟ "به فروشگاه".

"To the store", although it's a prepositional phrase, and again, we're going to talk about

"به فروشگاه"، اگرچه یک عبارت اضافه است ، و دوباره، ما قصد داریم در مورد

prepositions separately, this is acting as an adverb to answer the question "where",

حروف اضافه به طور جداگانه صحبت کنیم، این به عنوان یک قید برای پاسخ به سوال "کجا"

okay?

عمل می کند، خوب؟

The building was designed by a famous architect.

این ساختمان توسط یک معمار مشهور طراحی شده است.

By whom?

توسط چه کسی؟

Okay?

باشه؟

Designed by whom?

طراحی شده توسط چه کسی؟

It answers the question "whom", so that's actually an adjective, object, preposition.

این به سوال "چه کسی" پاسخ می دهد، بنابراین در واقع یک صفت، مفعول، حرف اضافه است.

So, you have to understand what's the relationship between the phrase and the verb or whatever

بنابراین، شما باید بفهمید که چه رابطه ای بین عبارت و فعل یا

the clause is that came before it, okay?

هر جمله ای که قبل از آن آمده است، چیست، خوب؟

So, adverbs often answer these other questions "where, why, how, when", etc., "for what purpose?",

بنابراین، قیدها اغلب به این سؤالات دیگر پاسخ می دهند "کجا، چرا، چگونه، چه زمانی"، و غیره، "برای چه هدفی؟"،

okay?

خوب؟

So, these are the adverbs, but again, lots of different types.

بنابراین، اینها قیدها هستند، اما دوباره، انواع مختلفی دارند.

Make sure that you get a good grammar book and figure out which ones you need to know

مطمئن شوید که یک کتاب گرامر خوب تهیه کرده اید و بفهمید که کدام یک را باید بدانید

and how to use them, okay?

و چگونه از آنها استفاده کنید، خوب است؟

Now, if you have any questions about adverbs or verbs, please go to www.engvid.com and

حالا اگر در مورد قید یا افعال سوالی دارید، لطفا به www.engvid.com مراجعه کنید و

ask me in the comment section there.

در قسمت نظرات از من بپرسید.

There's also going to be a quiz to make sure that you recognize adverbs and verbs and the

همچنین قرار است مسابقه ای برگزار شود تا مطمئن شوید که قیدها و افعال و انواع مختلف آن را می شناسید

different types, and of course, if you liked this lesson, please subscribe to my YouTube

، و البته، اگر این درس را دوست داشتید، لطفاً در کانال یوتیوب من مشترک شوید

channel and come back for more grammar lessons and other things like that.

و برای درس های گرامر بیشتر و موارد دیگر از این قبیل برگردید.

Okay?

باشه؟

See you then.

بعدا می بینمت.

Bye.

خدا حافظ.