Learn English Prepositions: Preposition Collocations

Hi everybody, welcome to www.engvid.com, I'm Adam.

سلام به همه، به www.engvid.com خوش آمدید، من آدام هستم.

In today's video, I want to answer a very common question that I hear from people - from

در ویدیوی امروز، می‌خواهم به یک سوال بسیار رایج که از مردم می‌شنوم پاسخ دهم - از

all of you guys in the comment section.

همه شما بچه‌ها در بخش نظرات.

Why are prepositions so hard?

چرا حروف اضافه اینقدر سخت هستند؟

How can I study prepositions?

چگونه می توانم حروف اضافه را مطالعه کنم؟

So today's video is going to give you a bit of an idea of why they're so hard and what

بنابراین ویدیوی امروز کمی به شما ایده می‌دهد که چرا آنها اینقدر سخت هستند و چه کاری

you can start doing to try to improve your use of prepositions.

می‌توانید برای بهبود استفاده از حروف اضافه انجام دهید.

And yes, prepositions do make a big difference because they're very little words, but they

و بله، حروف اضافه تفاوت بزرگی ایجاد می کنند زیرا آنها کلمات بسیار کمی هستند، اما

can completely change the meaning of an expression or a sentence and so on.

می توانند معنای یک عبارت یا جمله و غیره را کاملاً تغییر دهند.

So, the first thing I want to look at are three different ways to approach prepositions.

بنابراین، اولین چیزی که می خواهم به آن نگاه کنم، سه روش مختلف برای نزدیک شدن به حروف اضافه است.

One is just direct collocations - words that are working together that sometimes have a

یکی فقط ترکیب های مستقیم است - کلماتی که با هم کار می کنند و گاهی اوقات

different meaning.

معنای متفاوتی دارند.

So, for example, we have "in-house" with a hyphen, this is going to be used as an adjective,

بنابراین، برای مثال، "in-house" را با خط فاصله داریم، این قرار است به عنوان یک صفت استفاده شود،

compared to "out-house", which is one word that joins the two words, "on the house",

در مقایسه با "out-house"، که یک کلمه است که به دو کلمه "روی خانه" می پیوندد،

and "something is housed in something else".

و «چیزی در چیز دیگری جای گرفته است».

So, I have four expressions here with "in", "out", "on", and "in" with completely different

بنابراین، من در اینجا چهار عبارت با "in"، "out"، "on" و "in" با معانی کاملا متفاوت

meanings and no real way of guessing, and that's the hard part about prepositions.

و بدون راه واقعی حدس زدن دارم، و این قسمت سخت در مورد حروف اضافه است.

So, "in-house", so for example, some companies hire an in-house social media manager.

بنابراین، "داخلی"، به عنوان مثال، برخی از شرکت ها مدیر رسانه های اجتماعی داخلی را استخدام می کنند.

Instead of getting somebody outside, like a freelancer or to outsource something, they

به جای اینکه کسی را بیرون بیاورند، مثلاً یک فریلنسر یا کاری را برون سپاری کنند،

hire somebody full-time to run their social media pages, right?

شخصی را به صورت تمام وقت برای اجرای صفحات رسانه های اجتماعی خود استخدام می کنند، درست است؟

Or channels.

یا کانال ها

So, this person is an in-house employee, works inside.

بنابراین، این فرد یک کارمند داخلی است، در داخل کار می کند.

"Out-house", now if you can think of this as an in-house employee, what is an "out-house"?

"خارج از خانه"، حالا اگر می توانید به عنوان یک کارمند داخلی به این فکر کنید، "خارج از خانه" چیست؟

Now, completely, I'm sure you can't guess.

اکنون، کاملاً، مطمئن هستم که نمی توانید حدس بزنید.

An "out-house" is a toilet.

"خارج از خانه" یک توالت است.

It's a toilet that is actually outside, it's not inside the house.

این توالتی است که در واقع بیرون است، داخل خانه نیست.

So, especially if you're going to go camping or you're going to go to like some cottage

بنابراین، به خصوص اگر قرار است به کمپینگ بروید یا به کلبه

or cabin, a lot of these buildings or a lot of these houses won't have a toilet inside

یا کلبه ای بروید، بسیاری از این ساختمان ها یا بسیاری از این خانه ها توالت داخل خانه نخواهند داشت

the house.

.

They have a little hut outside or like just basically a box with a hole in the ground

آنها یک کلبه کوچک در بیرون دارند یا مانند یک جعبه با سوراخ در زمین

and that's where you go to the toilet, and that is called an "out-house".

و جایی است که شما به توالت می روید و به آن "بیرون خانه" می گویند.

And it's one word.

و این یک کلمه است.

So, if you think you can guess one and guess the opposite, no.

بنابراین، اگر فکر می کنید می توانید یکی را حدس بزنید و برعکس را حدس بزنید، خیر.

Completely unrelated, so you have to be a little bit careful about that.

کاملاً بی ربط است، بنابراین باید کمی مراقب آن باشید.

"On the house" doesn't mean like on top of the house.

"روی خانه" به معنای مانند بالای خانه نیست.

It actually has nothing to do with house.

در واقع ربطی به خانه ندارد.

"On the house" means free, but usually at a restaurant or a bar or anywhere that charges

«در خانه» به معنای رایگان است، اما معمولاً در یک رستوران یا بار یا هر جایی که

for a service.

برای یک سرویس هزینه دارد.

So, if you go to the bartender and you chat the bartender up and you have a nice time,

بنابراین، اگر به ساقی بروید و با ساقی چت کنید و اوقات خوشی داشته باشید،

the bartender will be nice and say, "Now, this drink is on the house."

ساقی خوب می شود و می گوید: "الان، این نوشیدنی در خانه است." به این

It means you don't have to pay for it.

معنی است که شما مجبور نیستید برای آن هزینه کنید.

The house means the place, the establishment, the business.

خانه به معنای مکان، استقرار، تجارت است.

The business will pay for it.

کسب و کار هزینه آن را پرداخت خواهد کرد.

They will take the charge.

آنها مسئولیت را بر عهده خواهند گرفت.

It's on them, right?

روی آنهاست، درست است؟

So, on the house.

بنابراین، در خانه.

Now, here, "house" is different.

حالا اینجا «خانه» فرق می کند.

"House" is a verb, basically means to be like a container to something.

«خانه» یک فعل است، در اصل به معنای مانند ظرف چیزی بودن است.

So, something is housed in something means it is inside this container, right?

بنابراین، چیزی در چیزی قرار دارد، یعنی داخل این ظرف است، درست است؟

So, now, here's one situation where you have completely unguessable collocations or idioms

بنابراین، اکنون، در اینجا یک موقعیت وجود دارد که در برخی موارد، ترکیبات یا اصطلاحات کاملاً غیرقابل حدس زدن دارید

in some cases.

.

Now, here, I have a few expressions with time.

حالا، اینجا، چند عبارت با زمان دارم.

Now, in the first examples, "in time", "on time", "at the time", all of the uses of time

حال در مثال های اول، «به وقت»، «به موقع»، «در زمان»، همه کاربردهای زمان

are the same, and then you have to understand the difference of "in", "on", "at" like you

یکسان است و سپس باید تفاوت «در»، «روشن» را درک کنید. "at" مانند

do with other situations with prepositions, especially with time prepositions.

موقعیت های دیگر با حروف اضافه، به خصوص با حروف اضافه زمانی.

So, if something is in time, if you do something in time, it means before the limit of time

بنابراین، اگر کاری به موقع باشد، اگر کاری را به موقع انجام دهید، یعنی قبل از محدودیت زمانی

that you have, right?

که دارید، درست است؟

So, the project has to be finished in time so that we can start the next phase of it,

پس پروژه باید به موقع تمام شود تا بتوانیم مثلاً فاز بعدی آن را شروع کنیم

for example, right?

، درست است؟

It has to finish on time means at the set time.

باید به موقع تمام شود یعنی در زمان تعیین شده.

So, in time, you have, for example, you have this much time to work on it.

بنابراین، به مرور زمان، برای مثال، این مقدار زمان برای کار روی آن دارید.

In time means somewhere here.

در زمان یعنی جایی اینجا.

On time means here, at the last spot or a specific spot that you set.

زمان به معنای اینجا، در آخرین نقطه یا نقطه خاصی است که شما تعیین کرده اید.

At the time means at that specific time, not before or after, exactly the same.

در زمان یعنی در آن زمان خاص، نه قبل یا بعد، دقیقاً همان.

On time, at the time are similar, but you're going to use them differently, right?

در زمان، در زمان مشابه هستند، اما شما می خواهید از آنها متفاوت استفاده کنید، درست است؟

A project has to finish on time, and at that time or at the time, we will begin phase two.

یک پروژه باید به موقع به پایان برسد و در آن زمان یا در آن زمان، فاز دو را آغاز خواهیم کرد.

So, on time, usually like a deadline, at the time is a specific time you can do whatever

بنابراین، به موقع، معمولاً مانند یک ضرب الاجل، در زمان مشخصی است که می توانید هر کاری را که می خواهید انجام دهید

you want with.

.

So, a little bit confusing because the time doesn't change.

بنابراین، کمی گیج کننده است زیرا زمان تغییر نمی کند.

It's how you're using it with all these other prepositions that changes.

این نحوه استفاده از آن با تمام این حروف اضافه دیگر است که تغییر می کند.

And then you have out of time, means time is finished, no more time.

و پس از آن شما زمان دارید، یعنی زمان تمام شده است، دیگر زمانی نیست.

By the time, so at this time or before, right?

در این زمان یا قبل از آن، درست است؟

With time, so any pain you have, if somebody broke up with you and your heart is broken,

با گذشت زمان، بنابراین هر دردی که دارید، اگر کسی از شما جدا شد و قلب شما شکست،

with time it will mend, right?

با گذشت زمان بهبود می یابد، درست است؟

So, over some time, over a period of time, and I didn't write that here.

بنابراین، طی مدتی، در یک دوره زمانی، و من آن را اینجا ننوشتم.

Over time or with time, things will get better, right?

با گذشت زمان یا با گذشت زمان، همه چیز بهتر خواهد شد، درست است؟

And there's another one, over and with.

و یکی دیگر، بارها و بارها وجود دارد.

Until such a time, time out, like again, going to take a little break, or time out in a game,

تا زمانی، تایم اوت، مانند دوباره، قرار دادن یک استراحت کوچک، یا تایم اوت در یک بازی،

you have a time out where you take a pause.

شما یک تایم اوت دارید که در آن مکث می کنید.

Over time, over time, right?

با گذشت زمان، با گذشت زمان، درست است؟

So, there's over the time, but when you put them together, now you're going beyond the

بنابراین، در طول زمان وجود دارد، اما وقتی آنها را کنار هم می گذارید، اکنون از

scheduled time.

زمان برنامه ریزی شده فراتر می روید.

So, if you work overtime at work, you finished your 40 hours for the week, now you're working

بنابراین، اگر در محل کار اضافه کار می کنید، 40 ساعت هفته خود را تمام کرده اید، اکنون اضافه کار می کنید

extra.

.

In a game that is finished with a tie, they play a little extra time or a little overtime

در بازی ای که با تساوی تمام می شود، برای تصمیم گیری کمی وقت اضافه یا کمی اضافه بازی می کنند

to decide.

.

Now, the scary thing is I can give you at least another dozen, maybe even 20 more expressions

حالا، چیز ترسناک این است که من می توانم حداقل ده ها، شاید حتی 20 عبارت دیگر را

with time, with different prepositions.

با گذشت زمان، با حروف اضافه مختلف به شما بدهم.

So, the key is just to understand the use of the word "time".

بنابراین، کلید فقط درک کاربرد کلمه "زمان" است.

Here, you don't need to know the word "house", you need to know the whole expression.

در اینجا، لازم نیست کلمه "خانه" را بدانید، باید کل عبارت را بدانید.

Here you need to use the word "time" and then see how it's being used with the different

در اینجا باید از کلمه "زمان" استفاده کنید و سپس ببینید که چگونه با حروف اضافه مختلف استفاده می شود

prepositions.

.

And then, as you add more expressions, you can start to understand the actual call location.

و سپس، با اضافه کردن عبارات بیشتر، می توانید شروع به درک مکان واقعی تماس کنید.

So, if somebody says to you, for example, "It's about time", they're not talking about

بنابراین، اگر کسی به شما بگوید، به عنوان مثال، "وقتش فرا رسیده است"، او در مورد زمان صحبت نمی کند،

time, time is not the subject of a conversation, it's or it is about time, it means they're

زمان موضوع گفتگو نیست، زمان است یا زمان آن است، به این معنی است که آنها

very frustrated, they've been waiting a long time and finally you came, it's about time

بسیار ناامید هستند، آنها مدتها منتظر بودم و بالاخره آمدی، وقت

that you came, etc.

آمدنت فرا رسیده است، و غیره.

So, I'll get back to this in a minute.

بنابراین، یک دقیقه دیگر به این موضوع برمی گردم.

And then there's the last one, now, "agree to", "agree with", etc.

و سپس آخرین مورد، اکنون، "موافق به"، "موافق با" و غیره است.

A lot of people confuse these types of call locations with phrasal verbs.

بسیاری از مردم این نوع مکان‌های تماس را با افعال عبارتی اشتباه می‌گیرند.

These are not phrasal verbs, these are just call locations where you're using a certain

اینها افعال عبارتی نیستند، اینها فقط مکانهایی هستند که در آنها از یک

verb with a certain preposition for a certain purpose.

فعل خاص با یک حرف اضافه خاص برای هدف خاصی استفاده می کنید.

So if you agree to, then you still agree, you agree to do something, or you agree to

پس اگر موافق باشید، باز هم موافقید، موافق انجام کاری هستید، یا با

the demands of the company, means you accept, right?

خواسته های شرکت موافقت می کنید، یعنی قبول می کنید، درست است؟

But you're generally agreeing to do something.

اما شما به طور کلی موافق انجام کاری هستید.

Agree with means share an opinion, or agree with the rules, agree with someone means you

موافقت با به معنای به اشتراک گذاشتن یک نظر، یا موافقت با قوانین، موافقت با کسی به این معنی است که شما

share an understanding that you accept the same thing, so very similar.

درک می کنید که شما یک چیز را می پذیرید، بنابراین بسیار مشابه. در

Agree about, again, now you - there's a specific topic and you have agreement.

مورد، دوباره، اکنون شما موافق هستید - موضوع خاصی وجود دارد و شما توافق دارید.

So, the "agree" doesn't change.

بنابراین، "موافق" تغییر نمی کند.

What comes after the preposition changes to suit the purpose, right?

پس از تغییر حرف اضافه برای مطابقت با هدف چه چیزی می آید، درست است؟

So, this is where it becomes a little bit tricky.

بنابراین، اینجاست که کار کمی مشکل می شود.

Here, the preposition changes in reaction to time and what's happening.

در اینجا، حرف اضافه در واکنش به زمان و آنچه اتفاق می افتد تغییر می کند.

Here, the preposition changes in reaction to what comes after, to the purpose or the

در اینجا، حرف اضافه در واکنش به آنچه پس از آن، به هدف یا

target of the agreement, and so on.

هدف توافق و غیره تغییر می کند. به

Agree on, so we agree on the timing for the project to be completed, for example.

توافق برسیم، پس مثلاً در مورد زمان تکمیل پروژه توافق می کنیم.

So, an "agree in" will generally take something else.

بنابراین، "موافق" به طور کلی چیز دیگری را در بر خواهد گرفت.

You agree in principle, you agree in writing.

شما در اصل موافقید، کتباً موافقید.

So just because I say I agree with you in a legal context doesn't mean anything.

بنابراین صرف اینکه من می گویم در زمینه حقوقی با شما موافقم هیچ معنایی ندارد.

If we agree in writing, means we wrote it out and both signed it, then we have an agreement,

اگر به صورت کتبی موافق باشیم، یعنی آن را نوشتیم و هر دو امضا کردند، پس ما توافق داریم،

right?

درست است؟

So, the reason I'm showing you the three different ways to look at prepositions is so that you

بنابراین، دلیل اینکه من به شما سه روش مختلف برای نگاه کردن به حروف اضافه را نشان می‌دهم این است که

can start collecting these collocations, like keep them in a notebook.

بتوانید شروع به جمع‌آوری این ترکیب‌ها کنید، مانند نگه داشتن آنها در یک دفترچه.

So, you have to study these like vocabulary.

بنابراین، شما باید اینها را مانند واژگان مطالعه کنید.

Of course, know the difference between "in", "on", "at", "for", "of", "from", etc.

البته تفاوت بین «در»، «روشن»، «در»، «برای»، «از»، «از» و غیره را بدانید

"Over", "under", "next to", "between", etc.

. و غیره.

Know all of those and their functions, but start collecting collocations that are idiomatic,

همه آنها و کارکردهای آنها را بشناسید، اما شروع به جمع آوری مجموعه هایی کنید که اصطلاحی هستند،

collocations that are just collocations, and collocations that work before and after the

ترکیب هایی که فقط ترکیبی هستند، و مجموعه هایی که قبل و بعد از

main verb.

فعل اصلی کار می کنند.

And also remember, it doesn't have to be a verb, it could be a noun or a verb, right?

و همچنین به یاد داشته باشید، لزومی ندارد که فعل باشد، ممکن است یک اسم یا فعل باشد، درست است؟

Time out, agree to the verb, the noun, the adjective, the preposition.

زمان پایان، با فعل، اسم، صفت، حرف اضافه موافقت کنید.

Start learning all of these different collocations, and then you'll see that you can start making

شروع به یادگیری همه این ترکیب های مختلف کنید، و سپس خواهید دید که می توانید

different expressions as well, okay?

عبارات مختلفی را نیز شروع کنید، خوب؟

And that's basically it.

و اساساً همین است.

Now, the main thing is also to realize that you can - a lot of it comes from just listening

اکنون، نکته اصلی این است که متوجه شوید که می توانید - بسیاری از آن فقط از گوش دادن

to native speakers or listening to TV shows and movies.

به زبان مادری یا گوش دادن به برنامه های تلویزیونی و فیلم ها ناشی می شود.

Start paying attention to the use of the prepositions, and especially in writing.

شروع به توجه به استفاده از حروف اضافه و به خصوص در نوشتن کنید.

When you're writing, these prepositions, small mistakes can lead to huge misunderstandings,

هنگامی که در حال نوشتن هستید، این حروف اضافه، اشتباهات کوچک می تواند منجر به سوء تفاهم های بزرگ شود،

so make sure you know how to use them correctly.

بنابراین مطمئن شوید که می دانید چگونه از آنها به درستی استفاده کنید.

Now, you can also go to my other channel, www.writetotop.com, you can watch on YouTube.

در حال حاضر، شما همچنین می توانید به کانال دیگر من، www.writetotop.com، می توانید در یوتیوب تماشا کنید.

I do have a few lessons showing you more of these collocations, and it'll help you with

من چند درس دارم که بیشتر از این ترکیب‌ها را به شما نشان می‌دهد، و همچنین در نوشتن به شما کمک می‌کند

your writing as well.

.

If you have any questions about these, please ask them in the YouTube comment section or

اگر در این مورد سؤالی دارید، لطفاً آنها را در بخش نظرات YouTube یا

in the www.engvid.com comments area.

در قسمت نظرات www.engvid.com بپرسید. در

Take the quiz and come back soon, and we'll do this again, and I'll show you some more

آزمون شرکت کنید و به زودی برگردید، و ما دوباره این کار را انجام خواهیم داد، و من به شما چند

interesting collocations like these.

مجموعه جالب دیگر مانند اینها را نشان خواهم داد.

See you then.

بعدا می بینمت.