IELTS & TOEFL Writing Task 2 - The Introduction

Hi. Welcome back to www.engvid.com. I'm Adam. Nice to see you again. Today's lesson is for

سلام. به www.engvid.com بازگردید. من آدام هستم. خوشحالم دوباره می بینمت. درس امروز برای

IELTS and TOEFL students, and so because these students need a little extra practice in listening

دانشجویان آیلتس و تافل است و از آنجایی که این دانش آموزان برای گوش دادن

to more natural speed English, I will speak a little bit faster. If you're a beginner

به زبان انگلیسی با سرعت طبیعی تر به کمی تمرین نیاز دارند، من کمی سریعتر صحبت خواهم کرد . اگر

English learner, watch anyway. It's still good practice, but don't worry if I'm speaking

زبان آموز مبتدی انگلیسی هستید، به هر حال تماشا کنید. هنوز هم تمرین خوبی است، اما اگر کمی تند صحبت می کنم نگران نباشید

a little bit too fast. So more specifically, I'm going to be looking at the Writing -- Task

. بنابراین به طور خاص تر، من قصد دارم به Writing -- Task

2, the essay of the IELTS and/or TOEFL. They're very similar. That's why I'm doing them together.

2، مقاله آیلتس و/یا تافل نگاه کنم. خیلی شبیه هم هستن به همین دلیل است که آنها را با هم انجام می دهم.

There're not big differences, but I will point them out. And what I'm doing is I'm concentrating

تفاوت زیادی وجود ندارد، اما من به آنها اشاره می کنم. و کاری که من انجام می دهم

on the introduction today, the introduction paragraph. I'm not showing you the whole essay;

این است که امروز روی مقدمه، پاراگراف مقدمه تمرکز می کنم. من کل مقاله را به شما نشان نمی دهم.

I'm just showing you the introduction. Now, you're wondering, "Why? It's just the introduction.

من فقط مقدمه را به شما نشان می دهم. حالا، شما تعجب می کنید، "چرا؟ این فقط مقدمه است.

It's a short one, right?" No. This is probably the most important paragraph in your whole

این یک مقدمه است، درست است؟" نه. این احتمالاً مهمترین پاراگراف در کل

essay. This is where you, basically, make or break your score, okay? Why? Because here

مقاله شما است. این همان جایی است که شما اساساً امتیاز خود را می سازید یا شکست می دهید، خوب؟ چرا؟ زیرا

is where the reader understands what you're about to do. This is where the grader -- the

اینجا جایی است که خواننده می‌فهمد که قرار است چه کاری انجام دهید. اینجاست که نمره‌دهنده -

person who's giving you your score -- understands if you understood the question; understands

شخصی که به شما نمره می‌دهد - می‌فهمد که آیا شما سؤال را فهمیده‌اید. می فهمد

if you know what you're talking about; and understands if you knew how to plan well,

اگر بدانید در مورد چه چیزی صحبت می کنید. و می فهمد که آیا می دانستی چگونه خوب برنامه ریزی

okay? Very, very important the first paragraph, the introduction. So what are you going to

کنی، خوب؟ پاراگراف اول، مقدمه، بسیار بسیار مهم است . خب تصمیم داری چکار

do? Of course you're going to plan first. You're not going to start writing. Do not

کنی؟ البته شما ابتدا برنامه ریزی می کنید. قرار نیست شروع کنی به نوشتن

write one word of your essay until you have your plan ready. Once you have your plan ready,

تا زمانی که طرح خود را آماده نکرده اید، یک کلمه از مقاله خود را ننویسید. هنگامی که طرح خود را آماده

your essay is done. You just have to, basically, translate this plan into sentences. You're

کردید، مقاله شما تمام شده است. شما فقط باید، اساسا، این طرح را به جملات ترجمه کنید. شما

basically going for three to five sentences. Less than three, you missed something; you

اساساً سه تا پنج جمله را دنبال می کنید. کمتر از سه، چیزی را از دست دادید. شما

didn't do enough. More than five, you're going for words. You don't have time; don't worry

به اندازه کافی انجام ندادید بیش از پنج، شما به دنبال کلمات هستید. شما وقت ندارید؛

about it. Three to five -- get down what you need to get down. Get into your bodies where

نگران آن نباش سه تا پنج -- آنچه را که برای پایین آوردن نیاز دارید پایین بیاورید. وارد بدن خود شوید،

you're going to be writing the most, okay? There are four questions you want to answer

جایی که قرار است بیشتر بنویسید، خوب؟ چهار سوال وجود دارد که می خواهید در مقدمه به آنها پاسخ دهید

in the introduction. You will already have these answers once you've planned properly,

. وقتی به درستی برنامه ریزی کردید، از قبل این پاسخ ها را خواهید داشت،

okay? What do you want to answer? "What is the topic?" "What is the question?" "What

خوب؟ چی میخوای جواب بدی؟ " موضوع چیست؟" "پرسش چیست؟" "نطر شما چی

is your opinion?" And "What are your reasons?" These are the four things that must be included

هست؟" و "دلایل شما چیست؟" این چهار موردی است که باید

in the introduction. Now, a lot of you think, "Well, 'topic' and

در مقدمه گنجانده شود. اکنون، بسیاری از شما فکر می کنید، "خب، "موضوع" و

'question' is the same thing, right?" But no; they're not. This is where a lot of people

"سوال" یک چیز است، درست است؟ اما نه؛ آنها نیستند. اینجاست که بسیاری از افراد

lose points because they don't realize that these are two different things. The "topic"

امتیاز از دست می دهند زیرا متوجه نمی شوند که این دو چیز متفاوت هستند. «موضوع

is the general idea of what the question is about. The "question" is, specifically, what

» ایده کلی این است که سؤال در مورد چیست. "سوال" این است که به طور خاص،

are you asked to do. Now, the most common type of question you will see on both the

از شما خواسته می شود چه کاری انجام دهید. در حال حاضر، رایج ترین نوع سوالی که در هر دو

IELTS and the TOEFL is a question that asks you to choose between two things. They want

آزمون آیلتس و تافل خواهید دید، سوالی است که از شما می خواهد بین دو مورد یکی را انتخاب کنید. آنها از شما می خواهند

you to choose one and argue why that one is better than the other one, or why that one

که یکی را انتخاب کنید و استدلال کنید که چرا آن یکی از دیگری بهتر است یا چرا آن

is so good. Now, what I'm going to show you today will mostly apply to these types of

یکی اینقدر خوب است. اکنون، آنچه امروز به شما نشان خواهم داد ، بیشتر در مورد این نوع

questions. But if you have a question that asks you to compare and contrast two things,

سؤالات صدق می کند. اما اگر سوالی دارید که از شما می‌خواهد دو چیز را با هم مقایسه و مقایسه کنید،

keep in mind even if they ask you to compare two things, they're still going to ask you

به خاطر داشته باشید حتی اگر از شما بخواهند دو چیز را با هم مقایسه کنید، باز هم از شما

to lean towards one of them, to choose one as better than the other, in which case you're

می‌خواهند به یکی از آنها متمایل شوید، تا یکی را بهتر از آن انتخاب کنید. دیگری، در این صورت

still going to need to give your opinion, okay?

شما همچنان باید نظر خود را بگویید، خوب؟

"What is the topic?" You're going to keep this very, very general. All you're doing

"موضوع چیست؟" شما این را بسیار بسیار کلی حفظ خواهید کرد. تمام کاری که شما انجام می دهید این

is giving the idea of what the essay is about. So I know all of you have probably practiced

است که ایده ی این مقاله را ارائه دهید. بنابراین می دانم که همه شما احتمالاً

this question: "Is it better to live in the countryside or in the city? Explain your reasons,

این سؤال را تمرین کرده اید: "در روستا زندگی کنید بهتر است یا در شهر؟ دلایل خود را توضیح دهید،

giving examples, etc." Your first sentence, very, very general: What is the topic of this

مثال بزنید و غیره." جمله اول شما ، خیلی خیلی کلی: موضوع این

question? City life? Country life? No. The topic is "where to live". So your first sentence

سوال چیست؟ زندگی شهری؟ زندگی روستایی؟ نه موضوع "کجا زندگی کنیم" است. بنابراین اولین جمله شما

introduces the idea of living -- choosing a place to live. The question is then more

ایده زندگی را معرفی می کند -- انتخاب مکانی برای زندگی. سپس سؤال مشخص تر می شود

specific, so your sentence narrows a little bit, becomes a little bit more focused. The

، بنابراین جمله شما کمی محدود می شود، کمی متمرکزتر می شود. سوال این

question is: "Is it better in the country or the city?" Okay?

است: " در کشور بهتر است یا شهرستان؟" باشه؟

Then, you have to give your opinion. You must say, "I believe", "I think", "in my opinion".

بعد، شما باید نظر خود را بگویید. شما باید بگویید "من معتقدم"، "من فکر می کنم"، "به نظر من".

You don't have to use these words. There're other ways to say your opinion, but if you're

شما مجبور نیستید از این کلمات استفاده کنید. راه‌های دیگری برای بیان نظرتان وجود دارد، اما اگر

not sure of those, put one of those; make it very, very clear what you're saying. This

از آن‌ها مطمئن نیستید، یکی از آن‌ها را قرار دهید. آنچه را که می گویید بسیار بسیار واضح بیان کنید.

is your thesis. This is a very specific sentence. After reading this sentence, I, the grader,

این پایان نامه شماست. این یک جمله بسیار خاص است. بعد از خواندن این جمله، من دانش آموز

must understand which side you've chosen and what you're going to argue. And then you see

باید بفهمم شما کدام طرف را انتخاب کرده اید و قرار است با چه چیزی بحث کنید. و سپس می بینید

the last sentence gets a little bit more general. Why? Because you're giving your reasons. You're

که جمله آخر کمی کلی تر می شود. چرا؟ چون شما دلایل خود را بیان می کنید. شما

not giving me details. You're giving me general reasons of why you have this opinion, okay?

به من جزئیات نمی دهید شما به من دلایل کلی می دهید که چرا این نظر را دارید، خوب؟

So four sentences, or you can squeeze them -- you can squeeze, for example, this one

بنابراین چهار جمله، یا می‌توانید آن‌ها را فشار دهید - می‌توانید مثلاً این یکی

and this one. You can squeeze this one and this one and make three sentences. Or you

و این یکی را فشار دهید. می توانید این یکی و این یکی را فشار دهید و سه جمله بسازید. یا می

can add extra information. You want to make this one two sentences? Go for it. Make it

توانید اطلاعات اضافی اضافه کنید. میخوای این یکی دو جمله بشه؟ به دنبال آن برو. آن را

five. Don't go more than five. More than five means you've lost focus, okay? Three means

پنج کنید. بیشتر از پنج نرو بیش از پنج به این معنی است که تمرکز خود را از دست داده اید، خوب؟ سه به این معنی است

you have very good command of the language. Personally, if you can do a very strong introduction

که شما تسلط بسیار خوبی به زبان دارید. شخصاً، اگر بتوانید یک پاراگراف مقدمه بسیار قوی را

paragraph in three sentences, it could actually be better for you than five. But three to

در سه جمله انجام دهید، در واقع می تواند برای شما بهتر از پنج جمله باشد. اما سه تا

four -- three to five, four is the average; go for that. We're going to look at an example,

چهار -- سه تا پنج، چهار میانگین است. برو برای آن ما قصد داریم به یک مثال نگاه کنیم،

and you'll understand better what I'm talking about here.

و شما بهتر متوجه خواهید شد که در اینجا در مورد چه چیزی صحبت می کنم.

Okay, so here's our first example. The first example... I made it a little bit more basic.

خوب، پس در اینجا اولین مثال ما است. مثال اول ... من آن را کمی اساسی تر کردم.

I've got four different sentences answering each question individually, okay? Just to

من چهار جمله مختلف دارم که هر سوال را جداگانه پاسخ می دهم، خوب؟ فقط برای

refresh our memories, what is the question? "Is it better to live in the city or the country?"

تازه کردن خاطرات، سوال چیست؟ زندگی در شهر بهتر است یا روستایی؟

Or "Is it better to live in the country or the city?" Doesn't matter. So remember: I'm

یا "در کشور زندگی کنی بهتر است یا شهرستان؟" مهم نیست بنابراین به یاد داشته باشید: من

starting with a very general idea of the topic. "Deciding where to live is one of life's more

با یک ایده بسیار کلی از موضوع شروع می کنم. "تصمیم گیری برای محل زندگی یکی از

difficult choices." "Where to live" -- here is your topic. Very general. Have I given

انتخاب های دشوارتر زندگی است." "کجا زندگی کنیم" -- موضوع شما اینجاست. خیلی کلی آیا من

any information? No. Have I expressed an opinion? No. All I'm doing is introducing the topic.

اطلاعاتی داده ام؟ نه من نظری گفته ام؟ نه. تمام کاری که من انجام می دهم این است که موضوع را معرفی کنم.

That's all I want the reader to know: We're talking about where to live.

این تمام چیزی است که من می خواهم خواننده بداند: ما در مورد محل زندگی صحبت می کنیم.

Next sentence. "One may opt for life in the country or the city." Now, just in case you're

جمله بعدی "کسی ممکن است زندگی در کشور یا شهر را انتخاب کند." اکنون، فقط در صورتی که

not sure, "opt for" means "choose". I used "choice" here; I used "deciding" here; I want

مطمئن نیستید، "opt for" به معنای "انتخاب" است. من در اینجا از "انتخاب" استفاده کردم. من در اینجا از "تصمیم گیری" استفاده کردم. من می خواهم تا جایی که می توانم

to use as much different vocabulary as I can. "Opt for", if you know it, use it. A little

از واژگان متفاوت استفاده کنم. "انتخاب کنید"، اگر می دانید، از آن استفاده کنید.

bit extra points for nice language. Okay. "One may opt for life in the country or the

کمی امتیاز اضافی برای زبان خوب. باشه. "کسی ممکن است زندگی در کشور یا

city." This is your question. Country? City? Very clear. "In my opinion" -- very, very

شهر را انتخاب کند." این سوال شماست. کشور؟ شهر؟ خیلی واضح. "به نظر من" - بسیار بسیار

direct and to the point. State your thesis. State what you believe. "In my opinion, life

مستقیم و دقیق. پایان نامه خود را بیان کنید آنچه را که اعتقاد دارید بیان کنید. به نظر من زندگی

in the city is more advantageous." -- "I choose city; it's better." That's all I want to say.

در شهر سود بیشتری دارد.» -- "من شهر را انتخاب می کنم، بهتر است." این تمام چیزی است که می خواهم بگویم.

I'm answering the question. This is my stance. This is my opinion. "This is due to the fact

من به سوال پاسخ می دهم. این موضع من است. این نظر من است. این به این دلیل است

that the city offers better economic and social opportunities." So I'm going to present the

که این شهر فرصت های اقتصادی و اجتماعی بهتری را ارائه می دهد . بنابراین من قصد دارم

reader with two reasons: economic and social. Am I giving any idea what the economic reasons

دو دلیل را به خواننده ارائه کنم: اقتصادی و اجتماعی. آیا من می گویم دلایل

are? No. Am I giving you any ideas what the social reasons are? No. They're very, very

اقتصادی چیست؟ نه. آیا من به شما نظری می دهم که دلایل اجتماعی چیست؟ نه. آنها خیلی خیلی

general. I've made it a bit more general, okay? So I've answered all four questions.

کلی هستند. کمی کلی ترش کردم، باشه؟ بنابراین من به هر چهار سوال پاسخ داده ام.

I'm doing exactly what the essay's supposed to do, what the essay's asking me to do.

من دقیقاً همان کاری را انجام می دهم که انشا قرار است انجام دهد، کاری را که مقاله از من می خواهد انجام دهم.

Now, the only thing I would suggest about this one -- again, very basic. The only thing

در حال حاضر، تنها چیزی که من در مورد این پیشنهاد می کنم -- دوباره، بسیار اساسی. تنها کاری که

I would recommend you could do: Make this -- take out the period. Take out this. "In

من به شما توصیه می کنم می توانید انجام دهید: این کار را انجام دهید -- دوره را حذف کنید. اینو بیرون بیار

my opinion, life in the city is more advantageous due to the fact that the city offers better

به نظر من زندگی در شهر به دلیل اینکه شهر

economic and social opportunities." All I did was join the last two sentences. So now,

فرصت های اقتصادی و اجتماعی بهتری را ارائه می دهد سود بیشتری دارد. تنها کاری که کردم این بود که به دو جمله آخر پیوستم. بنابراین اکنون،

I have a three-sentence paragraph and a little bit more complex sentence because I have more

من یک پاراگراف سه جمله ای و یک جمله کمی پیچیده تر دارم زیرا

clauses and more phrases in it. So it shows a little bit of sentence variety. And it's

بندهای بیشتر و عبارات بیشتری در آن دارم. بنابراین کمی تنوع جمله را نشان می دهد. و

very simple. All you have to do is just take out the beginning. If I want, I can just take

خیلی ساده است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که ابتدا را بیرون بیاورید. اگر بخواهم، فقط می‌توانم

out the whole thing -- "due to the fact" is a good expression. Use it; remember it -- and

همه چیز را بیرون بیاورم -- "به دلیل واقعیت" تعبیر خوبی است. از آن استفاده کنید؛ آن را به خاطر بسپارید - و

just put "because". If you're stuck, if you don't know another expression to show reason,

فقط "چون" را قرار دهید. اگر گیر کرده اید، اگر تعبیر دیگری برای نشان دادن دلیل نمی دانید،

just use "because". Preferably, you don't use "because" because a thousand other people

فقط از "زیرا" استفاده کنید. ترجیحاً از «زیرا» استفاده نکنید زیرا هزار نفر دیگر

taking the test with you are also using "because". You want to be a little bit different. You

که با شما در آزمون شرکت می کنند نیز از «زیرا» استفاده می کنند. شما می خواهید کمی متفاوت باشید. شما

want to stand out a little bit. But if you're panicking, if you're stuck, use "because".

می خواهید کمی متمایز شوید. اما اگر وحشت زده اید، اگر گیر کرده اید، از «زیرا» استفاده کنید.

Now, again, I mentioned there's a -- slight differences between TOEFL and IELTS. The only

در حال حاضر، دوباره، من اشاره کردم که تفاوت های جزئی بین تافل و آیلتس وجود دارد. تنها

difference is time and number of words. For IELTS, you have 40 minutes to write your essay.

تفاوت زمان و تعداد کلمات است. برای آیلتس، شما 40 دقیقه فرصت دارید تا مقاله خود را بنویسید.

TOEFL you have 30 minutes. That's -- ten minutes is a huge difference, right? You have to write

تافل شما 30 دقیقه فرصت دارید. این -- ده دقیقه تفاوت بزرگی است، درست است؟

-- for IELTS, you have to write your paragraph up to -- your first paragraph, sorry -- up

شما باید بنویسید -- برای آیلتس ، باید پاراگراف خود را تا -- پاراگراف اول خود ببخشید --

to eight minutes. More than eight minutes, maybe ten with the planning, you're getting

تا هشت دقیقه بنویسید. بیش از هشت دقیقه، شاید ده دقیقه با برنامه ریزی،

into a bit of trouble. TOEFL, you have maybe five, six minutes to do this, right? So you

کمی دچار مشکل می شوید. تافل، شاید پنج، شش دقیقه برای انجام این کار وقت دارید، درست است؟ بنابراین

have to be a little bit quicker. You have to be better prepared. All that means is just

باید کمی سریعتر عمل کنید. باید آمادگی بیشتری داشته باشید. همه اینها فقط

practice, practice, practice. Write lots of essays.

تمرین، تمرین، تمرین است. انشاهای زیادی بنویسید

Another difference is the IELTS, you need a minimum 250 words, whereas TOEFL you need

تفاوت دیگر آیلتس است، شما به حداقل 250 کلمه نیاز دارید، در حالی که تافل به

more words, okay? So write more. If you can add another sentence but not get off topic,

کلمات بیشتری نیاز دارید، خوب؟ پس بیشتر بنویس اگر می توانید جمله دیگری اضافه کنید اما از موضوع خارج نشدید

put it in for the TOEFL. But I'm going to show you another example, a little bit more

، آن را برای تافل قرار دهید. اما من قصد دارم مثال دیگری را به شما نشان دهم، کمی

complex, a little bit fancier if you want to say it, and one that I can use for a "choose

پیچیده‌تر، کمی خیال‌انگیزتر اگر بخواهید آن را بگویید، و نمونه‌ای که می‌توانم برای "انتخاب

one", or a "compare and contrast and choose", okay? Let's do that.

یکی" یا "مقایسه و کنتراست و انتخاب" استفاده کنم. ، باشه؟ بیا این کار را انجا دهیم.

Okay, so let's look at now -- at another example. I made this one a little bit more multipurpose,

خوب، پس بیایید اکنون به یک مثال دیگر نگاه کنیم. من این یکی را کمی چند منظوره تر کردم،

depending on what kind of questions you're asked. If you're asked to compare and contrast,

بسته به نوع سوالی که از شما پرسیده می شود. اگر از شما خواسته شد که مقایسه و مقایسه کنید،

you can use this. If you're just asked to choose between two, you can still use this,

می توانید از این استفاده کنید. اگر فقط از شما خواسته شود بین دو مورد را انتخاب کنید، هنوز هم می توانید از این استفاده کنید،

okay? First thing you'll notice after we read it: only three sentences, but it's actually

خوب؟ اولین چیزی که بعد از خواندن آن متوجه خواهید شد : فقط سه جمله، اما در واقع

longer than the last example, okay? First sentence: "As a person reaches adulthood,

طولانی تر از مثال قبلی است، خوب؟ جمله اول: "وقتی یک فرد به بزرگسالی می رسد

he needs to decide on where he would prefer to live." Again: topic, "where to live". You

، باید تصمیم بگیرد که در کجا زندگی کند." دوباره: موضوع "کجا زندگی کنیم". شما

can introduce another topic, adulthood, because you can incorporate that into your reasons,

می توانید موضوع دیگری را معرفی کنید، بزرگسالی، زیرا می توانید آن را در دلایل خود بگنجانید،

okay? I'm not saying much. I'm just -- my topic is still "where prefer to live". Okay.

خوب؟ من زیاد نمی گویم. من فقط -- موضوع من هنوز "جایی که ترجیح می دهم زندگی کنم" است. باشه.

Next: "While there are advantages to both living in the country and the city" -- so

بعدی: "در حالی که زندگی در کشور و شهر مزایایی دارد" - بنابراین

here, I'm introducing the fact that I might be comparing. "Both have advantages" -- so

در اینجا، من این واقعیت را معرفی می کنم که ممکن است مقایسه کنم. "هر دو مزیت‌هایی دارند" - بنابراین

I'm going to compare these." "I believe that for economic reasons -- I have your thesis

من اینها را با هم مقایسه می‌کنم." "من معتقدم که به دلایل اقتصادی - من تز

and your main reason -- life in the city is more beneficial" -- I've chosen one. Here's

شما و دلیل اصلی شما را دارم - زندگی در شهر مفیدتر است" - من انتخاب کرده‌ام. یک. این

my general reason. Now, you're thinking, "Okay. Done, right?" No, because here's an example

دلیل کلی من است. حالا، شما فکر می کنید، "باشه. تمام شد، درست است؟ نه، زیرا در اینجا مثالی

of where you can use one reason for your whole essay. You don't have to have two reasons

از جایی است که می توانید از یک دلیل برای کل مقاله خود استفاده کنید . لازم نیست دو دلیل داشته باشید

-- we think. "This is because the city offers more employment opportunities, as well as

-- ما فکر می کنیم. "این به این دلیل است که شهر فرصت های شغلی بیشتری نیز ارائه می دهد. به عنوان

a more affordable cost of living." So now, you realize, I actually do have two reasons

هزینه ای مقرون به صرفه تر برای زندگی." پس اکنون، متوجه شدید، من در واقع دو دلیل

under the umbrella of the one reason. Okay? So many people think, "Oh, I can't think of

زیر چتر یک دلیل دارم. خوب؟ بسیاری از مردم فکر می کنند، "اوه، من نمی توانم به

ideas. I don't know what to say about this." If you can have one idea, that's fine. Split

ایده هایی فکر کنم. من نمی دانم در این مورد چه بگویم." اگر می توانید یک ایده داشته باشید، خوب است.

it into two categories, right? "Economic reasons": jobs and cost of living. It's cheaper to live

آن را به دو دسته تقسیم کنید، درست است؟ "دلایل اقتصادی": شغل و هزینه زندگی. زندگی در شهر ارزان تر است

in the city because more people, more things come in, etc.

زیرا بیشتر مردم، چیزهای بیشتری وارد می شوند، و غیره.

Now, a couple of things to keep in mind. One, I only have three sentences. This is a very

حالا، چند نکته را باید در نظر داشته باشید. یکی، من فقط سه جمله دارم

-- this sentence, this second one is a very long, complex sentence. If you can write a

. می توانید جمله ای بنویسید

sentence that has more than one clause, more than one phrase, you're going to get bonus

که بیش از یک بند یا بیش از یک عبارت داشته باشد، امتیاز جایزه دریافت خواهید کرد

points because it show a very strong command of the language, okay? I'm doing three things

زیرا تسلط بسیار قوی به زبان را نشان می دهد ، خوب؟ من تقریباً در اینجا سه ​​کار انجام می دهم

here almost. I'm showing that I'm going to talk about the advantages; I'm giving you

. که من در مورد مزایا صحبت خواهم کرد

my opinion; and I'm giving you my major reason all in one sentence. And then, I'm getting

، نظرم را به شما می‌دهم، و دلیل اصلی خود را در یک جمله به شما می‌گویم و سپس،

a little bit more specific how I'm going to split this up.

کمی دقیق‌تر می‌شوم که چگونه می‌روم.

Now, another thing to keep in mind -- two things to keep in mind: One, whatever -- however

اکنون، یک چیز دیگر را باید در نظر داشته باشید -- دو نکته را باید در نظر داشته باشید: یکی، هر چه باشد -- به هر

way or whatever order you list your reasons, make sure that the body paragraph follows

ترتیب یا به هر ترتیبی که دلایل خود را فهرست کنید، مطمئن شوید که پاراگراف F

suit. So I talked about employment opportunities first, my next paragraph -- if I'm comparing,

کت و شلوار ollows بنابراین من ابتدا در مورد فرصت های شغلی صحبت کردم ، پاراگراف بعدی من -- اگر مقایسه می کنم،

then the paragraphs are by comparing. Then the next one is employment opportunities and

سپس پاراگراف ها با مقایسه هستند. سپس مورد بعدی فرصت های شغلی و

cost of living. If I'm only making a choice, then my first body paragraph is about employment;

هزینه های زندگی است. اگر من فقط در حال انتخاب هستم، پس اولین پاراگراف بدن من در مورد اشتغال است.

my second body paragraph is about cost of living, okay? But keep that in mind. If you're

پاراگراف دوم بدن من در مورد هزینه زندگی است، خوب؟ اما این را در نظر داشته باشید. اگر در حال

comparing and then choosing: first paragraph, make the comparisons; second paragraph, first

مقایسه هستید و سپس انتخاب می کنید: پاراگراف اول ، مقایسه ها را انجام دهید. پاراگراف دوم،

reason for your choice; third paragraph, second reason for your choice. Or if you want, if

دلیل اول انتخاب شما؛ پاراگراف سوم، دلیل دوم برای انتخاب شما. یا اگر می خواهید،

you have enough reasons -- you're going to need more than one -- you can compare throughout

اگر دلایل کافی دارید -- به بیش از یک مورد نیاز خواهید داشت -- می توانید در

the body: Each paragraph compares one point. "The city offers more employment opportunities.

کل بدنه مقایسه کنید: هر پاراگراف یک نقطه را با هم مقایسه می کند. "شهر فرصت های شغلی بیشتری را ارائه می دهد.

In the countryside, there's a limited number of jobs because there're not that many people

در حومه شهر، تعداد محدودی شغل وجود دارد، زیرا تعداد افراد زیادی

-- there aren't that many people.", etc. in the next one.

وجود ندارد -- تعداد افراد زیادی وجود ندارد."، و غیره در مورد بعدی.

Another thing I want to mention: Some of you may be angry with me right now because I said

نکته دیگری که می خواهم به آن اشاره کنم: ممکن است برخی از شما در حال حاضر از دست من عصبانی باشید زیرا من

"he", okay? "He" is okay. "She" is okay. Please do not do this. Do not do: "he/she", he/she,

"او" را گفتم، باشه؟ "او" خوب است. "او" خوب است. لطفا این کار را نکن. انجام ندهید: "او،

him/her, him/her, himself/herself". It -- (A) it doesn't count as extra words, and (B) this

او، او، او، خودش".

gets it really, really annoying for the reader. If you're a girl, say "she". If you're a guy,

واقعا برای خواننده آزاردهنده است اگر دختر هستید بگویید "او" اگر پسر هستید

say "he". If you're a guy and you want to say "she", say "she". If you're a girl and

بگویید "او" اگر پسر هستید و می خواهید بگویید "او" بگویید "او" اگر دختر هستید و

you want to say "he", say "he". But only choose one. Don't worry about it. You're not going

می خواهید بگویید "او" بگویید "او". اما فقط یکی را انتخاب کنید. نگران نباشید.

to lose points for this, okay? Now, again, I can't stress enough how important

برای این موضوع امتیاز از دست نمی دهید، باشه؟ حالا دوباره من نمی توانم به اندازه کافی تاکید

it is to practice writing. And ideally, get someone to check it for you and give you feedback,

کنم که تمرین نوشتن چقدر مهم است. و در حالت ایده آل، از کسی بخواهید آن را برای شما بررسی کند و به شما بازخورد بدهد،

okay? But write your essays, and go over them. Make sure all your pronouns are okay, all

خوب؟ اما مقالات خود را بنویسید و آنها را مرور کنید. مطمئن شوید که همه ضمایر شما درست هستند، همه

your prepositions are okay, your subjects and your verbs agree. Try to have different

حروف اضافه شما خوب هستند، موضوع ها و افعال شما موافق هستند. سعی کنید واژگان متفاوتی داشته باشید

vocabulary, different sentence structures, okay? And practice, practice, practice. When

، ساختار جملات متفاوتی داشته باشید، خوب؟

you start preparing for the IELTS and the TOEFL, start with the essay. Learn to write

first. Because that takes the longest time to improve, and it's usually where people

اول به این دلیل که بهبود آن طولانی‌ترین زمان را می‌برد و معمولاً در جایی است که مردم

get their lowest score on the test, okay? Anyway, go to www.engvid.com. There will be

کمترین نمره خود را در آزمون می گیرند، خوب؟ به هر حال به www.engvid.com مراجعه کنید. یک مسابقه در آنجا برگزار خواهد شد

a quiz there to give you a little bit more practice with this. And of course, go to my

تا به شما کمی بیشتر تمرین کند. و البته

YouTube channel and subscribe there if you like. And come back again real soon. Bye.

اگر دوست داشتید به کانال یوتیوب من بروید و در آنجا مشترک شوید. و به زودی دوباره برگرد خدا حافظ.