Tone of voice: what you REALLY mean 😡😑😊😂

"Oh, that's fine.

"اوه، خوب است. خوب است

That's fine.

. خوب است

That's fine?

؟ خوب

That's fine!"

است!"

Let's talk about tone of voice.

بیایید در مورد لحن صدا صحبت کنیم.

Tone is, essentially, how you say things.

لحن اساساً نحوه بیان مطالب است.

But when we think about it, it's more about the emotions and the feelings

اما وقتی در مورد آن فکر می کنیم، بیشتر در مورد احساسات و احساساتی است که

conveyed through your voice, regardless of the words that you're using.

از طریق صدای شما منتقل می شود، صرف نظر از کلماتی که استفاده می کنید.

So just like in the example that I used - "That's fine" - you

بنابراین درست مانند مثالی که من استفاده کردم - "بسیار خوب است" - شما

felt four different things.

چهار چیز متفاوت را احساس کردید.

One: "that's fine."

یک: "خوب است."

I was genuine, I was calm, I was kind.

من اصیل بودم، آرام بودم، مهربان بودم.

The other one was "That's fine".

یکی دیگر "خوب است" بود.

Right?

I was unsatisfied, a little sarcastic maybe.

درست؟

ناراضی بودم، شاید کمی طعنه آمیز.

"That's fine?.."

"خوب است؟..."

- uncertain, confused, unsure.

- نامطمئن، گیج، نامطمئن.

And "That's fine!"

و "خیلی خوبه!" آن

What was that?

چه بود؟

I was definitely not happy, right?

من قطعا خوشحال نبودم، درست است؟

So the tone is basically the emotion that I'm expressing through my voice.

بنابراین لحن اساساً احساسی است که من از طریق صدایم ابراز می کنم.

A lot of times we don't let out a lot of emotions to be

بسیاری از اوقات ما اجازه نمی دهیم احساسات زیادی

expressed through our voice.

از طریق صدای ما بیان شود.

And it's really important in communication because, you know, for

و در برقراری ارتباط بسیار مهم است ، زیرا می دانید، برای

example, when you give a compliment to someone, you can say, "You have

مثال، وقتی از کسی تعریف می کنید، می توانید بگویید "

a nice hat", "you have a nice hat".

کلاه خوبی داری"، "کلاه خوبی داری".

So people actually put more meaning to how I say it, rather

بنابراین مردم در واقع به

than the words that I use.

جای کلماتی که من استفاده می کنم، معنای بیشتری به نحوه بیان آن می دهند.

Right?

درست؟

So that might not be perceived as a compliment.

بنابراین ممکن است به عنوان یک تعریف تلقی نشود.

Maybe they would take it as an insult if I say it like

شاید اگر اینطور بگویم توهین تلقی کنند

that - "Oh, you have a nice hat."

- اوه، کلاه خوبی داری.

Versus "You have a nice hat!"

در مقابل "کلاه خوبی داری!"

So all I did was I changed my voice a little bit and I used

بنابراین تنها کاری که انجام دادم این بود که صدایم را کمی تغییر دادم و از

my pitch a little differently.

صدایم کمی متفاوت استفاده کردم.

From going really flat - "You have a nice hat..."

از این که واقعاً صاف بمانم - "تو کلاه خوبی داری..."

- leaving it up hanging, and my voice was a little harsh.

- آویزان گذاشتنش، و صدای من کمی خشن بود.

Versus: "You have a nice hat".

در مقابل: "کلاه خوبی داری".

My voice was a little softer and I used pitch more.

صدایم کمی ملایم تر بود و بیشتر از زیر و بم استفاده می کردم.

"You have a nice hat".

"کلاه خوبی داری".

By the way, if you are new here, then welcome to my channel.

ضمناً اگر تازه وارد هستید به کانال من خوش آمدید.

My name is Hadar and I'm a speech and pronunciation coach.

اسم من هادار است و مربی گفتار و تلفظ هستم.

And I'm a non-native speaker of English and I am here to help you sound confident,

و من یک فرد غیر بومی انگلیسی هستم و اینجا هستم تا به شما کمک کنم

clear, and proud when speaking English.

هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی با اعتماد به نفس، واضح و مغرور به نظر برسید.

If you want to connect, you can find me at @hadar.accentsway on Instagram.

اگر می خواهید ارتباط برقرار کنید، می توانید من را در @hadar.accentsway در اینستاگرام پیدا کنید.

And of course I'm inviting you to click 'Subscribe' and click the

و البته از شما دعوت می‌کنم روی «اشتراک» کلیک کنید و روی

bell to get all the notifications so you know when my videos come out.

زنگ کلیک کنید تا همه اعلان‌ها را دریافت کنید تا بدانید ویدیوهای من چه زمانی منتشر می‌شوند.

Now, let's go back to tone of voice.

حالا به لحن صدا برگردیم.

The reason why I wanted to make this video is because the other day I came across

دلیل اینکه من می خواستم این ویدیو را بسازم این است که روز گذشته با

this long list of tone of voice words.

این لیست طولانی لحن کلمات روبرو شدم.

And it was actually aimed at writing cause also you can have tone while writing,

و در واقع نوشتن را هدف قرار داده بود زیرا شما می توانید هنگام نوشتن لحن داشته باشید،

but we're not going to talk about that.

اما ما در مورد آن صحبت نمی کنیم.

But then I thought it would be so great to see how we can use all these

اما بعد فکر کردم خیلی عالی است که ببینیم چگونه می‌توانیم از همه این

emotions on the same sentence and see how it completely changes the

احساسات در یک جمله استفاده کنیم و ببینیم که چگونه جمله را کاملاً تغییر می‌دهد

sentence, and talk about what actually happens to the voice when we use this

و در مورد اینکه وقتی از این

certain tone in comparison to another.

لحن خاص در مقایسه با یک لحن دیگر استفاده می‌کنیم واقعاً چه اتفاقی می‌افتد صحبت کنیم. .

Let's begin by taking the simple phrase "That's great"

بیایید با استفاده از عبارت ساده "خیلی عالی" شروع کنیم

and explore four tones of voice.

و چهار تن صدا را بررسی کنیم.

The first one is going to be excited or happy.

اولین مورد هیجان زده یا خوشحال خواهد بود.

The second one is going to be sarcastic.

مورد دوم طعنه آمیز خواهد بود.

The third one is going to be not interested or just indifferent.

سومی علاقه ای ندارد یا فقط بی تفاوت است.

And the last one is going to be angry.

و آخرین مورد عصبانی خواهد شد.

Now, as I do it, try to detect what is different about my voice and my pitch.

اکنون، همانطور که این کار را انجام می دهم، سعی کنید تشخیص دهید که چه چیزی در مورد صدای من و صدای من متفاوت است.

So, yeah, we can fake emotions by changing your voice.

بنابراین، بله، ما می‌توانیم با تغییر صدای شما احساسات را جعل کنیم.

I mean, people will notice, so I don't recommend you to do that,

منظورم این است که مردم متوجه خواهند شد، بنابراین من به شما توصیه نمی‌کنم این کار را انجام دهید،

but still, understand that you can sound more friendly or you can sound

اما با این وجود، درک کنید که می‌توانید دوستانه‌تر به نظر برسید یا هیجان‌انگیزتر به نظر برسید

more excited, even if you're not that excited, simply by using your

، حتی اگر آنقدر هیجان‌زده نباشید، فقط با استفاده از

voice and your tone and your pitch.

صدای خود و لحن و صدای شما

Okay.

So, "that's great".

باشه.

بنابراین، "عالی است".

Excited: "That's great.

هیجان زده: "این عالی است.

That's great.

عالی است.

That's great.

عالی است.

That's great".

عالی است".

Sarcastic: [I have that look when I'm sarcastic]: "That's great.

طعنه آمیز: [وقتی کنایه می زنم چنین نگاهی دارم ]: "عالی است. عالی است

That's great.

.

That's great".

عالی است".

Indifferent: "That's great.

بی تفاوت: "عالی است.

That's great.

عالی است.

That's great.

عالی است.

That's great".

عالی است".

Angry: "That's great!

عصبانی: "عالی است!

That's great!

این عالی است!

Oh, that's just great!

اوه، این فقط عالی است!

That's great!"

عالی است!" به

Doesn't sound like things are so great.

نظر نمی رسد همه چیز آنقدر عالی است.

"That's great!

"عالی است!

Oh, that's great!"

اوه، عالی است!"

Okay.

So, I said the same thing, but it meant four different things.

باشه.

بنابراین، من همان چیزی را گفتم، اما معنای آن چهار چیز متفاوت بود.

Now, what is the difference?

حالا فرقش چیه؟

What was different about my voice?

صدای من چه فرقی داشت؟

Let's try to explore it.

بیایید سعی کنیم آن را کشف کنیم.

The first one was "That's great", right?

اولین مورد "عالی است" بود، درست است؟

So, my voice was slightly higher, the pitch difference

بنابراین، صدای من کمی بالاتر بود، تفاوت گام

was bigger - "That's great.

بیشتر بود - "عالی است.

That's great", right.

عالی است"، درست است.

Now, if we compare it to what we did later for the indifferent - "That's

حال، اگر آن را با آنچه که بعداً برای افراد بی تفاوت انجام دادیم مقایسه کنیم - "

great" - not a lot of pitch changes there.

عالی است" - تغییرات زیادی در آنجا وجود ندارد.

So, when someone is excited or happy, usually there is like a big pitch

بنابراین، وقتی کسی هیجان زده یا خوشحال است، معمولاً

range between the stress words and the unstressed words: "That's great".

بین کلمات استرس زا و کلمات بدون تاکید فاصله زیادی وجود دارد: "عالی است".

Or at least you hear the difference within the word.

یا حداقل تفاوت را در درون کلمه می شنوید.

"That's great".

"عالیه".

Right?

So my voice is up here, it's all forward: "That's great!"

درست؟

بنابراین صدای من اینجاست، همه چیز جلو است: "عالی است!"

Right?

درست؟

Now, when I was sarcastic, I went down: "Oh, that's great".

حالا وقتی طعنه زدم پایین رفتم: اوه عالیه.

Right?

درست؟

My voice was like a little harsher.

صدایم کمی تندتر شده بود.

"That's great.

"این عالی است.

That's great".

عالی است".

Right?

درست؟ اینجا

Little lower, maybe a little bit of a vocal fry here.

کمی پایین تر، شاید کمی آواز باشد.

"Oh, that's great.

"اوه، عالی است.

Oh, that's great".

اوه، عالی است".

Okay?

باشه؟

So, I wasn't all the way up here.

بنابراین، من تمام راه را تا اینجا نبودم.

And then, when I was not interested or just like

و بعد، وقتی علاقه ای نداشتم یا مثل

indifferent, it was kind of flat.

بی تفاوت بودم، یک جورهایی صاف بود.

And my voice was not as full as it was for when I was excited.

و صدای من به اندازه زمانی که هیجان زده بودم پر نبود.

"That's great!"

"عالیه!"

- "Oh, that's great.

- "اوه، عالی است.

Oh, that's great.

اوه، عالی است.

Oh, that's great".

اوه، عالی است".

I leave it up hanging, I don't close it: "That's great.

آن را آویزان می‌گذارم، نمی‌بندم: "عالی است.

Yeah, whatever".

آره، هر چه باشد".

Right?

درست؟

That feeling of like, "I don't care.

این احساس مثل "برام مهم نیست.

I don't care".

برام مهم نیست".

And when I was angry, you felt like I was dropping at the end.

و وقتی عصبانی بودم، احساس می‌کردی که در پایان دارم می‌افتم.

And of course, my voice was more energized.

و البته صدایم انرژی بیشتری داشت.

"Oh, that's great!"

"آه، این خیلی عالیه!"

Maybe more of the lower tones, right, like more of my chest voice.

شاید بیشتر از تون های پایین تر، درست است، بیشتر از صدای سینه من.

"Oh, that's great!

"اوه، عالی است!

That's great!

عالی است!

Great!"

عالی!"

Now, let's take the sentence "Can I get a cup of coffee?"

حالا بیایید جمله "آیا می توانم یک فنجان قهوه بگیرم؟" را در نظر بگیریم.

Right.

درست.

So, if you want to say it in a friendly way, remember - friendly and excited

بنابراین، اگر می خواهید آن را دوستانه بیان کنید، به یاد داشته باشید - دوستانه و هیجان زده

and happy, usually means more pitch.

و شاد، معمولاً به معنای صدای بیشتر است.

So, if you ask for a cup of coffee and this is how you say

بنابراین، اگر یک فنجان قهوه بخواهید و اینگونه بگویید

it - "Can I get a cup of coffee?

- "می توانم یک فنجان قهوه بگیرم؟

Can I get a cup of coffee?", it may not sound as friendly

آیا می توانم یک فنجان قهوه بگیرم؟"، ممکن است به

as "Can I get a cup of coffee?

اندازه "آیا می توانم یک فنجان بگیرم؟" دوستانه به نظر نرسد. آیا

Can I get a cup of coffee?"

می توانم یک فنجان قهوه بخورم؟"

Right?

Because I use more pitch, my voice is a little softer, which

درست؟

چون از زیر و بم بیشتر استفاده می کنم، صدایم کمی ملایم تر است، که

indicates friendliness, you know, I'm being kind, I'm excited.

نشان دهنده دوستی است، می دانید، من مهربان هستم، هیجان زده هستم.

"Hey, can I get a cup of coffee please?"

"هی، میشه لطفا یه فنجان قهوه بیارم؟"

versus "Can I get a cup of coffee?

در مقابل "آیا می توانم یک فنجان قهوه بگیرم؟ آیا

Can I get a cup of coffee?"

می توانم یک فنجان قهوه بگیرم؟"

This tone is usually associated with being very strict or

این لحن معمولاً با سخت گیری یا

authoritative, which is also fine.

مقتدر بودن همراه است که این هم خوب است. فرض کنید

Let's say you walk into a cafe and the barista is like treating everyone

وارد یک کافه می‌شوید و باریستا مثل این است که با بقیه رفتار می‌کنید

else, but you, not even taking a look at you, giving everyone else coffee.

، اما شما، حتی نگاهی هم به شما نمی‌کنید و به دیگران قهوه می‌دهید.

So, probably you wouldn't want to be like, "Oh, can I get a cup of coffee, please?"

بنابراین، احتمالاً نمی خواهید اینگونه بگویید: "اوه، می توانم یک فنجان قهوه بیارم، لطفا؟"

But more like, "Can I get a cup of coffee?", right?

اما بیشتر شبیه "می توانم یک فنجان قهوه بخورم؟"، درست است؟

Because you're a little angry, you're a little frustrated.

چون کمی عصبانی هستید، کمی ناامید هستید.

So, the tone of voice is different - the pitch is lower and your voice is a

بنابراین، لحن صدا متفاوت است - زیر و بمی پایین تر است و صدای شما

little different, it's more harsh.

کمی متفاوت است، خشن تر است.

"Can I get a cup of coffee?"

"میتونم یه فنجان قهوه بگیرم؟"

- like, stronger, versus that softness that we have - "Can I

- مانند، قوی تر، در مقابل نرمی که ما داریم - "می توانم

get a cup of coffee, please?"

یک فنجان قهوه بخورم، لطفا؟"

Now, staying in the restaurant realm, if let's say, I ordered something

حالا با ماندن در قلمرو رستوران، اگر بگوییم، چیزی سفارش دادم

and I did not get what I want.

و به آنچه می خواستم نرسیدم.

And I can say, "Um, that's not what I ordered".

و من می توانم بگویم، "اوم، این چیزی نیست که من سفارش داده ام".

That has a very different tone than "That's not what I ordered!"

لحن بسیار متفاوتی با "این چیزی نیست که من سفارش دادم!"

Right?

درست؟

So, listen to the pitch: "That's not what I ordered" - my voice is

بنابراین، به آهنگ گوش دهید: "این چیزی نیست که من دستور داده ام" - صدای من

a little softer and being friendly.

کمی ملایم تر و دوستانه است.

Maybe I really like the server and I know that, you know, he or she did their best.

شاید من واقعاً سرور را دوست داشته باشم و می دانم که، می دانید، او تمام تلاش خود را کرد.

"Um, I'm sorry, that's not what I ordered" versus "That's not what I ordered!"

"اوم، متاسفم، این چیزی نیست که من سفارش دادم" در مقابل "این چیزی نیست که من سفارش دادم!"

I'm not saying that one is better than the other, but you need

من نمی گویم که یکی از دیگری بهتر است، اما باید

to understand that there is a difference in each way of speaking

درک کنید که در هر یک از روش های صحبت کردن

fits, or suits, a certain scenario.

، متناسب با سناریوی خاصی، تفاوت وجود دارد.

So, you want to understand what is the context to be able to use the right tone.

بنابراین، شما می خواهید درک کنید که زمینه برای استفاده از لحن مناسب چیست.

And you want to understand that if you don't pay attention to how you

و می خواهید بفهمید که اگر به نحوه

say things, sometimes you might come across as too excited or friendly

بیان مطالب خود توجه نکنید، گاهی اوقات ممکن است بیش از حد هیجان زده یا دوستانه برخورد کنید،

when that's not the situation.

در حالی که این وضعیت نیست.

Or, on the contrary, you may come across as unfriendly or demanding when

یا، برعکس، ممکن است زمانی که

that's not your intention, it's just the tone of voice that you're using.

قصد شما این نیست، بلکه فقط لحن صدایی است که استفاده می‌کنید، فردی غیر دوستانه یا خواستار باشید.

And as speakers of a second language, sometimes we apply the tone that

و به عنوان سخنرانان یک زبان دوم، گاهی اوقات لحنی را که

we have, or we're familiar with in our native language, or we express

داریم، یا در زبان مادری خود با آن آشنا هستیم، به کار می بریم، یا

things differently, or maybe it's less expressive in your native language.

چیزها را متفاوت بیان می کنیم، یا شاید در زبان مادری شما کمتر گویا باشد.

And as a result, it may come across as, you know, more indifferent.

و در نتیجه، ممکن است بی تفاوت تر به نظر برسد.

And you have to understand that pitch and the quality of your voice

و شما باید درک کنید که زیر و بم و کیفیت صدای شما

determine the experience that people have when they hear you speak.

تجربه ای را که مردم از شنیدن صحبت شما دارند تعیین می کند.

So, it's a tool for you to express what you want, in

بنابراین، این ابزاری است برای شما برای بیان آنچه می خواهید،

addition to using the right words.

علاوه بر استفاده از کلمات مناسب.

Because, as you see, like sometimes we can say a positive thing, like "That's great",

زیرا همانطور که می بینید، مثل بعضی اوقات می توانیم یک چیز مثبت بگوییم، مثل "عالی است"

and it may not sound positive at all.

و ممکن است اصلا مثبت به نظر نرسد.

Let's take another one.

یکی دیگه بگیریم

"You're so cute.

"تو خیلی ناز هستی.

You're so cute".

تو خیلی بامزه ای".

So, again, if I'm excited and genuine - "You're so cute.

بنابراین، دوباره، اگر من هیجان زده و واقعی هستم - "تو خیلی ناز هستی.

You're so cute".

تو خیلی بامزه ای". فرض کنید می‌خواهم

Let's say I want to sound a little patronizing or

کمی حامی یا

condescending: "Oh, you're so cute.

تحقیرآمیز به نظر برسم: "اوه، تو خیلی ناز هستی.

You're so cute.

You're so cute".

تو خیلی ناز هستی.

Right?

درست؟

Like, I'm changing my tone a little bit, I'm changing my voice.

مثلا یه کم لحنم رو عوض می کنم، صدایم را عوض می کنم.

"Oh, you're so cute.

"اوه، تو خیلی بامزه ای.

Oh, you're so cute.

اوه، تو خیلی بامزه ای.

Oh, you're so cute".

اوه، تو خیلی بامزه ای".

See how it's different.

ببینید چقدر متفاوت است.

And even the intonation is sort of the same, but you feel something different.

و حتی لحن نیز به نوعی یکسان است، اما شما چیزی متفاوت را احساس می کنید.

And it's not acting, it's not acting.

و این بازیگری نیست، بازیگری نیست.

It's just a way to express a certain emotion or feeling.

این فقط راهی برای بیان یک احساس یا احساس خاص است.

Now, let's try another one and then you will try yourself.

حالا بیایید یکی دیگر را امتحان کنیم و بعد خودتان امتحان کنید.

Okay.

باشه.

Let's try the sentence "Are you waiting for me?

بیایید جمله "آیا منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?"

منتظر من هستی؟"

Let's try it in a genuine friendly way: "Are you waiting for me?

بیایید آن را به روشی دوستانه واقعی امتحان کنیم : "منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?

منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?"

منتظر من هستی؟"

Now, let's try to do it in a romantic way: "Are you waiting for me?

حالا بیایید سعی کنیم آن را به روشی عاشقانه انجام دهیم : "منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?

منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?"

منتظر من هستی؟"

Now, let's do it as a joke or a funny way: "Are you waiting for me?

حالا بیایید آن را به عنوان یک شوخی یا خنده دار انجام دهیم: "منتظر من هستی؟ آیا

Are you waiting for me?

منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?"

آیا منتظر من هستی؟"

You hear that laugh in my voice?

آن خنده را در صدای من می شنوی؟

Try it.

آن را امتحان کنید.

"Are you waiting for me?"

"تو منتظر من هستی؟"

And, of course, upset: "Are you waiting for me?

و البته ناراحت: "منتظر من هستی؟

Are you waiting for me?

منتظرم هستی؟

I mean, I've been waiting for you for four hours.

یعنی چهار ساعت است که منتظرت هستم.

Are you waiting for me?"

منتظرم هستی؟"

Surprised: "Are you waiting for me?

با تعجب: منتظرم هستی؟

Are you waiting for me?

Are you waiting for me?"

منتظر من هستی؟

Okay.

باشه.

So now it's your turn.

پس حالا نوبت شماست.

Let's take the phrase "I don't know.

بیایید عبارت "نمی دانم.

I don't know.

نمی دانم.

I don't know".

نمی دانم" را در نظر بگیریم.

And I'm going to write the tone and you are going to try it

و من می خواهم لحن را بنویسم و ​​شما آن را امتحان کنید

out and see how it's different.

و ببینید که چگونه متفاوت است. بیا

Let's start.

شروع کنیم.

Angry:

عصبانی:

Indifferent:

بی تفاوت: متعجب: گیج:

Surprised:

Confused:

Shocked:

شوکه:

Friendly, and excited:

دوستانه، و هیجان زده:

Sarcastic:

طعنه آمیز:

Okay.

باشه.

If you want to practice this more, then I've prepared for you a list of different

اگر می خواهید این کار را بیشتر تمرین کنید، پس من برای شما لیستی از

tones, as well as a few sentences that can be said in different tones.

لحن های مختلف و همچنین چند جمله که می توان با لحن های مختلف گفت.

So, if you want to practice that, then click on the link and it'll take you to

بنابراین، اگر می‌خواهید آن را تمرین کنید، روی پیوند کلیک کنید و شما را به

my blog post, where you'll see that list so you can practice it and have fun.

پست وبلاگ من می‌برد، جایی که آن لیست را می‌بینید تا بتوانید آن را تمرین کنید و لذت ببرید.

And also start paying attention to how people say things around you.

و همچنین شروع به توجه به نحوه بیان دیگران در اطراف خود کنید.

And, especially if you feel connected with someone or you feel that they're

و به خصوص اگر احساس می‌کنید با کسی ارتباط برقرار می‌کنید یا احساس می‌کنید که او

very friendly and nice and kind, what is it about their voice that makes them

بسیار دوستانه، خوب و مهربان است، چه چیزی در صدای او وجود دارد که باعث می‌شود تا

come across as so friendly and inviting?

این حد دوستانه و دعوت‌کننده به نظر برسد؟

And on the other hand, if you have someone that repels you, that you

و از سوی دیگر، اگر کسی را دارید که شما را دفع می‌کند، که در

feel uncomfortable around, check in with yourself and see what it

اطرافتان احساس ناراحتی می‌کنید، با خودتان چک کنید و ببینید

is about their voice that makes you have and feel those feelings.

صدای او چیست که باعث می‌شود شما آن احساسات را داشته باشید و احساس کنید.

Because the voice is the first thing that people hear, and it really

زیرا صدا اولین چیزی است که مردم می شنوند و واقعاً

does convey all these beautiful emotions that we can experience.

تمام این احساسات زیبایی را که می توانیم تجربه کنیم را منتقل می کند.

So, it's good to know that as a listener, but it's also good

بنابراین، دانستن آن به عنوان یک شنونده خوب است، اما

to have it as a communicator.

داشتن آن به عنوان یک ارتباط دهنده نیز خوب است.

Because you want to be able to use your voice so it gets you what

زیرا شما می خواهید بتوانید از صدای خود استفاده کنید تا آنچه را که

you want and what you need, and it helps you connect with other people.

می خواهید و نیاز دارید به شما برساند و به شما کمک می کند با افراد دیگر ارتباط برقرار کنید.

So, thank you so much for being here.

بنابراین، از حضور شما بسیار سپاسگزارم.

If you like this video, then click 'Like', "click Like" and subscribe.

اگر این ویدیو را دوست دارید، روی «لایک»، «لایک کلیک کنید» و مشترک شوید.

I mean, I guess that's more exciting than "Click 'Like' and subscribe", right?

منظورم این است که من حدس می‌زنم که هیجان‌انگیزتر از "لایک کردن" و مشترک شدن باشد، درست است؟

It's like I'm being authoritative here - "Click 'Like' and subscribe".

مثل این است که من در اینجا معتبر هستم - "لایک" را کلیک کنید و مشترک شوید.

No, cause then you'd be like, "Who does she think she is?"

نه.

Right?

So, this is why I'm saying it like that - "Click 'Like' and

درست؟

بنابراین، به همین دلیل است که من آن را به این صورت می گویم - "لایک" را کلیک کنید و

subscribe", "Subscribe to my channel".

مشترک شوید، "در کانال من مشترک شوید".

And then leave a comment below and tell me, what is your favorite

و سپس یک نظر در زیر بگذارید و به من بگویید، لحن صدای مورد علاقه شما

tone of voice to practice?

برای تمرین چیست؟

Have a beautiful, beautiful day and I'll see you next week in the next video.

روز زیبا و زیبایی داشته باشید و هفته آینده در ویدیوی بعدی شما را می بینم.

Bye.

خدا حافظ.