Which exams you should take to study in the USA (Get Accepted to Your Dream University Part #5)

- Hey guys, welcome to my channel.

- سلام بچه ها، به کانال من خوش آمدید. در

This video, I'm gonna talk about exams

این ویدیو، من در مورد امتحاناتی صحبت می کنم

that you need to take if you're going

که اگر می خواهید

to apply to a university.

برای دانشگاه درخواست بدهید، باید شرکت کنید.

If you're interested, continue watching.

اگر علاقه دارید، به تماشای آن ادامه دهید.

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

I have created a table for you,

من برای شما جدولی درست کرده ام

where on top, we have different types of programs.

که در بالا، انواع مختلفی از برنامه ها را داریم.

We have Bachelors, we have Masters and we have PhD.

ما لیسانس داریم، فوق لیسانس داریم و دکترا داریم.

Some of you might ask, Marina, where's the MBA program?

ممکن است برخی از شما بپرسید، مارینا، برنامه MBA کجاست؟

And I would tell you that MBA is a Masters program

و من به شما می گویم که MBA یک برنامه کارشناسی ارشد

with concentration management.

با مدیریت تمرکز است.

So, the admissions criteria will be pretty much the same.

بنابراین، معیارهای پذیرش تقریباً یکسان خواهد بود.

On the other side,

از طرفی

we have different rankings of the universities.

ما رتبه های متفاوتی از دانشگاه ها داریم.

We have universities and colleges

ما دانشگاه‌ها و کالج‌هایی داریم

that work with Pathway programs,

که با برنامه‌های Pathway کار می‌کنند، دانشگاه‌هایی با

we have lower ranking universities that are average,

رتبه پایین‌تر داریم که متوسط ​​هستند،

we have good universities

دانشگاه‌های خوبی داریم

and we have top universities, Ivy League.

و دانشگاه‌های برتر، Ivy League.

So let's look deeper into each category.

بنابراین بیایید عمیق تر به هر دسته نگاه کنیم.

Pathway programs.

برنامه های مسیر

So Pathway programs are normally held at language schools.

بنابراین برنامه های Pathway معمولا در آموزشگاه های زبان برگزار می شود.

So for example, you are an international student,

برای مثال، شما یک دانشجوی بین‌المللی هستید،

you are coming to the U.S.,

به ایالات متحده می‌آیید،

you don't want to take any exams,

نمی‌خواهید در هیچ امتحانی شرکت کنید،

you just want to brush up your language skills

فقط می‌خواهید مهارت‌های زبان خود را تقویت کنید

and then get accepted to a college that you like.

و سپس در کالجی که دوست دارید پذیرفته شوید.

Please note that not all of the colleges

لطفاً توجه داشته باشید که همه کالج‌ها

work with Pathway programs

با برنامه‌های Pathway کار نمی‌کنند

and if you're seeking admissions with financial aid,

و اگر به دنبال پذیرش با کمک مالی هستید،

if you're going through a Pathway program,

اگر برنامه Pathway را می‌گذرانید،

don't think about financial aid,

به کمک مالی فکر نکنید،

'cause universities and colleges

زیرا دانشگاه‌ها و کالج‌هایی

that work with Pathway programs

که با Pathway کار می‌کنند. برنامه‌ها

normally would not provide any financial aid

معمولاً هیچ کمک مالی ارائه نمی‌کنند

and on top of that, you would need to pay

و علاوه بر آن، شما باید

for your Pathway program,

برای برنامه Pathway خود بپردازید،

but if you have a budget,

اما اگر بودجه دارید،

the average Pathway program lasts 16 to 24 weeks,

متوسط ​​برنامه Pathway 16 تا 24 هفته طول می‌کشد،

you pay around 300 to 400 dollars a week

شما حدود 300 تا 400 دلار در هفته پرداخت می‌کنید.

and then you don't need to take any exams.

و پس از آن نیازی به شرکت در هیچ امتحانی نیست.

You just go straight to university that you selected.

شما مستقیماً به دانشگاهی که انتخاب کرده اید بروید.

You might be asked to submit a personal statement,

ممکن است از شما خواسته شود که یک بیانیه شخصی،

accommodation letters, fill in the application,

نامه های اقامتی ارسال کنید، درخواست را پر کنید،

but then that's it.

اما تمام.

No TOEFL, no IELTS, no nothing.

نه تافل، نه آیلتس، نه هیچ چیز.

Just go straight in universities.

فقط مستقیم برو تو دانشگاه.

They would also partner with some universities

آنها همچنین با برخی از دانشگاه ها

for Masters programs like Florida International University.

برای برنامه های کارشناسی ارشد مانند دانشگاه بین المللی فلوریدا همکاری خواهند کرد.

For PhDs, I haven't seen a lot of Pathway programs,

برای دکترا من برنامه های Pathway زیاد ندیدم

but if you're interested, you can definitely find them.

اما اگر علاقه مند باشید حتما می توانید پیدا کنید.

I will leave a link below to our Pathway programs.

من پیوندی را در زیر به برنامه های Pathway خود می گذارم.

If you need more information,

اگر به اطلاعات بیشتری نیاز دارید،

you can just look and see how much it costs

فقط می توانید نگاه کنید و ببینید هزینه آن چقدر است

and which universities they work with.

و با کدام دانشگاه ها کار می کنند.

Line number two, average universities.

خط شماره دو، دانشگاه های متوسط.

So, average universities would require

بنابراین، دانشگاه های متوسط ​​از

international student to take a language test

دانشجویان بین المللی می خواهند که در آزمون زبان شرکت کنند

and that's basically it.

و اساساً تمام.

No other exams.

امتحان دیگه ای نداره

So for example, Temple University.

به عنوان مثال، دانشگاه تمپل.

It has an acceptance rate of 56%,

نرخ پذیرش آن 56٪ است،

but let's look at their minimum TOEFL requirements.

اما اجازه دهید به حداقل شرایط تافل آنها نگاه کنیم.

Their minimum TOEFL is 79, their minimum IELTS is 6.0

حداقل تافل آنها 79 است، حداقل آیلتس آنها 6.0 است

and this is basically it, this is what you need to take

و اساساً همین است، این چیزی است که شما

to get into Temple University.

برای ورود به دانشگاه تمپل باید بگذرانید.

But please keep in mind that there are two different tests,

اما لطفاً در نظر داشته باشید که دو آزمون مختلف وجود دارد،

there's IELTS and TOEFL.

آیلتس و تافل.

One tip from me, if you're looking to apply

یک نکته از من، اگر می‌خواهید

to American universities only, I would suggest taking TOEFL

فقط برای دانشگاه‌های آمریکا اپلای کنید، پیشنهاد می‌کنم تافل بگیرید

'cause not all of the American universities accept IELTS,

، زیرا همه دانشگاه‌های آمریکا آیلتس را قبول نمی‌کنند،

like some program in Harvard would not accept IELTS.

مانند برخی از برنامه‌های هاروارد که آیلتس را قبول نمی‌کنند.

So, you're on the safer side

بنابراین،

if you're taking TOEFL for American universities.

اگر تافل را برای دانشگاه های آمریکا می گذرانید، در سمت امن تر هستید.

For British universities, take IELTS,

برای دانشگاه های بریتانیا، آیلتس بگیرید،

'cause British immigration system would not accept TOEFL

زیرا سیستم مهاجرت بریتانیا تافل را به عنوان مدرک

as proof of your language proficiency

مهارت زبان شما

when you're applying for a student visa.

در هنگام درخواست ویزای دانشجویی نمی پذیرد.

So be careful here.

پس اینجا مراقب باش

First, have a list of your universities

ابتدا فهرستی از دانشگاه های خود داشته باشید

and then decide on which exams you would need to take.

و سپس تصمیم بگیرید که در کدام آزمون ها باید شرکت کنید.

So, average universities would only require a language test

بنابراین، دانشگاه های متوسط فقط

for their Masters and PhD programs.

برای برنامه های کارشناسی ارشد و دکتری خود به آزمون زبان نیاز دارند.

You take your language test and that's it.

شما در آزمون زبان شرکت می کنید و تمام.

You're good to go.

شما خوب هستید که بروید.

Now we're looking at a little higher ranking universities

اکنون ما به دانشگاه‌هایی با رتبه‌های بالاتر نگاه می‌کنیم

that would require a standardized test.

که نیاز به آزمون استاندارد دارند.

If we're looking at Bachelors programs

اگر ما به برنامه های لیسانس

in those universities, you either take SAT or ACT.

در آن دانشگاه ها نگاه می کنیم، شما یا SAT یا ACT را انتخاب کنید.

This is a standard examination that American students take

این یک امتحان استاندارد است که دانش آموزان آمریکایی

when they graduate from high school.

پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در آن شرکت می کنند.

If you're from another country,

اگر اهل کشور دیگری هستید،

you would need to prepare for that exam

باید برای آن امتحان آماده شوید

and take it in your country.

و در کشور خود شرکت کنید.

One thing to remember about SAT,

نکته ای که باید در مورد SAT به خاطر بسپارید،

what is different from TOEFL and IELTS,

تفاوت با تافل و آیلتس،

so SAT is held on specific days throughout the year,

بنابراین SAT در روزهای خاصی در طول سال

like once a month.

مانند یک بار در ماه برگزار می شود.

You can only take it on those dates.

شما فقط می توانید آن را در آن تاریخ ها مصرف کنید.

When we're talking about TOEFL or IELTS,

وقتی در مورد تافل یا آیلتس صحبت می کنیم،

they would be held every single week in big cities,

آنها هر هفته در شهرهای بزرگ برگزار می شوند،

so you are safe there.

بنابراین شما در آنجا امن هستید.

The difference between SAT and ACT

تفاوت بین SAT و ACT این

is that SAT is more about critical thinking,

است که SAT بیشتر در مورد تفکر انتقادی،

solving logical problems, so if you're good in maths,

حل مسائل منطقی است، بنابراین اگر در ریاضیات خوب هستید،

I would definitely recommend SAT.

من قطعا SAT را توصیه می کنم.

ACT is more of a strict knowledge exam.

ACT بیشتر یک امتحان دانش سخت است.

So for example, knowing definitions of different terms,

به عنوان مثال، دانستن تعاریف اصطلاحات مختلف،

knowing some formulas, so if you're not really good

دانستن برخی فرمول ها، بنابراین اگر واقعاً

at logical thinking, but really good

در تفکر منطقی خوب نیستید، اما

at like learning things, I would suggest ACT.

در یادگیری چیزها واقعاً خوب هستید، من ACT را پیشنهاد می کنم.

When we're talking about foreign students,

وقتی در مورد دانشجویان خارجی صحبت می‌کنیم،

I would always say SAT 'cause in terms of language,

همیشه می‌گویم SAT، از نظر زبان،

it's a little easier, especially again,

کمی آسان‌تر است، مخصوصاً

if you're good at maths,

اگر در ریاضیات خوب هستید،

but try both, see what works,

اما هر دو را امتحان کنید، ببینید چه کار می‌کند،

'cause major universities accept both SAT and ACT

چون دانشگاه‌های بزرگ قبول می‌کنند. هر دو SAT و ACT

for Bachelors programs.

برای برنامه های کارشناسی.

For Masters programs, there are two types of exams

برای برنامه های کارشناسی ارشد، دو نوع آزمون وجود دارد

that people take: GRE and GMAT.

که افراد در آن شرکت می کنند: GRE و GMAT.

Again, GMAT is more analytical, logical,

مجدداً، GMAT تحلیلی تر، منطقی تر است،

more business related and programs that are about economics,

بیشتر به کسب و کار مرتبط است و برنامه هایی که در مورد اقتصاد هستند،

like MBA, Masters in Marketing, Masters in Finance,

مانند MBA، کارشناسی ارشد در بازاریابی، کارشناسی ارشد در امور مالی،

will require you to take GMAT.

شما را ملزم به شرکت در GMAT می کنند.

If we're talking about any other Masters degree,

اگر در مورد هر مدرک کارشناسی ارشد دیگری صحبت می کنیم،

like Masters in Physics, Masters in Chemistry,

مانند کارشناسی ارشد در فیزیک، کارشناسی ارشد در شیمی،

Masters in Biology, they will require you to take GRE.

کارشناسی ارشد در زیست شناسی، آنها از شما می خواهند که GRE بگیرید.

GRE is a little harder on English language side,

GRE از نظر زبان انگلیسی کمی سخت‌تر است،

like they have really really academic terms

مثل اینکه آنها اصطلاحات واقعاً آکادمیکی دارند

that you would only find in books,

که فقط در کتاب‌ها می‌توانید پیدا کنید،

but GMAT is harder in terms of like, logical stuff,

اما GMAT از نظر مانند، مسائل منطقی،

solving problems, etcetera.

حل مسائل و غیره سخت‌تر است.

For PhD, it's the same, it's either GRE or GMAT,

برای دکترا هم همینطور است، یا GRE یا GMAT،

GMAT for economics, GRE for everything else.

GMAT برای اقتصاد، GRE برای هر چیز دیگری.

And now, the hardest thing ever,

و اکنون، سخت‌ترین کار،

getting into an Ivy League or top-ranking university,

ورود به یک Ivy League یا دانشگاه با رتبه برتر است،

like for example, if we take MIT, Bachelors in MIT,

مثلاً اگر MIT، لیسانس MIT بگیریم،

you need to take TOEFL or IELTS,

باید تافل یا آیلتس بگیرید،

you need to take SAT and you need to take

باید SAT بگیرید و باید شرکت کنید.

at least two SAT Subject Tests.

حداقل دو آزمون SAT موضوعی.

So for example, for Bachelors in Mathematics,

بنابراین، برای مثال، برای لیسانس ریاضی،

you would need to take SAT Maths 1 and SAT Maths 2.

شما باید SAT Maths 1 و SAT Maths 2 را بگذرانید.

So basically, if you're applying

بنابراین، اساساً، اگر

to a top university Bachelors program,

برای یک برنامه لیسانس دانشگاه برتر درخواست می دهید،

you would need to take four tests

باید چهار تست بزنید

and this is why I always tell people, like,

و به همین دلیل است که من همیشه به مردم بگویید، مثلاً

if you are targeting a top school,

اگر یک مدرسه عالی را هدف می‌گیرید،

make sure you start your preparation two years

مطمئن شوید که آمادگی خود را دو سال

before you apply, three years before you apply,

قبل از درخواست، سه سال قبل از درخواست شروع کرده‌اید،

like, 'cause there are so many things you need

مثلاً، زیرا موارد زیادی وجود دارد که باید به آنها

to take care of and personal statements

توجه کنید و اظهارات شخصی

for top universities need to be like, super amazing,

برای آنها دانشگاه های برتر باید فوق العاده شگفت انگیز باشند،

but we're gonna talk about that later in this course.

اما در ادامه این دوره در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

Anyways, for top universities, Bachelors, four exams.

به هر حال برای دانشگاه های برتر، لیسانس، چهار آزمون.

For Masters programs, if we take top economics programs,

برای برنامه های کارشناسی ارشد، اگر برنامه های برتر اقتصاد،

Stanford MBA, Harvard MBA, Harvard Masters,

MBA استنفورد، MBA هاروارد، کارشناسی ارشد هاروارد را بگیریم،

it's still just GMAT, but in some universities

هنوز فقط GMAT است، اما در برخی از دانشگاه ها

with other programs, like Masters in Chemistry,

با برنامه های دیگر، مانند کارشناسی ارشد در شیمی،

Masters in Biology, if it's really advanced,

کارشناسی ارشد در زیست شناسی، اگر واقعا پیشرفته باشد،

there's also GRE Subject,

GRE نیز وجود دارد. موضوع،

so like GRE in Chemistry, GRE in Biology.

مانند GRE در شیمی، GRE در زیست شناسی.

If those Masters programs are so advanced

اگر آن برنامه های کارشناسی ارشد آنقدر پیشرفته هستند

that they require prior knowledge,

که نیاز به دانش قبلی دارند،

you would need to take GRE Subject.

باید موضوع GRE را بگذرانید.

And last but not least, PhD, pretty much the same.

و در آخر، دکترا، تقریباً به همین شکل.

Sometimes they would require SAT Subjects,

گاهی اوقات آنها به موضوعات SAT نیاز دارند،

but if we're talking about economics,

اما اگر در مورد اقتصاد صحبت می کنیم،

it's almost always just GMAT and that's it.

تقریبا همیشه فقط GMAT است و تمام.

So now you know what kinds of exams you need to take.

بنابراین اکنون می دانید که در چه نوع امتحاناتی باید شرکت کنید.

Again, the more easy it is to get in,

باز هم، هر چه ورود آسان تر باشد،

like Pathway, no exams, etcetera,

مانند Pathway، بدون امتحان، و غیره،

the less financial aid there is.

کمک های مالی کمتری وجود دارد.

For higher ranking universities,

برای دانشگاه های با رتبه بالاتر،

it's harder to get in, but you have a lot of financial aid.

ورود به دانشگاه سخت تر است، اما شما کمک های مالی زیادی دارید.

Like, Harvard, Stanford, MIT wouldn't even look

مانند دانشگاه هاروارد، استنفورد، ام آی تی

at what you have on your bank account

when making the decision about whether they admit you or not

در هنگام تصمیم گیری در مورد پذیرش یا عدم پذیرش شما، حتی به آنچه در حساب بانکی خود دارید نگاه نمی کنند،

'cause they have this rule, if you get accepted,

زیرا آنها این قانون را دارند، اگر قبول شوید،

we're gonna help you with your finances,

ما به شما کمک خواهیم کرد.

we're gonna give you all means of financial aid,

ما به شما کمک مالی می کنیم

so you can continue your education in our school.

تا بتوانید تحصیلات خود را در مدرسه ما ادامه دهید.

That was it for me for today, guys.

این برای امروز من بود، بچه ها.

If you're still working on your table,

اگر هنوز روی میز خود کار می کنید،

I suggest that today, you fill in the column

پیشنهاد می کنم امروز، ستون را

with the required tests.

با تست های مورد نیاز پر کنید.

Oh, another very important thing

اوه، یک چیز بسیار مهم دیگر

that I forgot to mention.

که فراموش کردم ذکر کنم.

Like, TOEFL and IELTS, right?

مثل تافل و آیلتس، درسته؟

For these exams, you would need

برای این امتحانات، باید

to hit the minimum the university requires.

حداقل های مورد نیاز دانشگاه را به دست آورید.

Like, if the university says you need 79 on TOEFL

مثلاً اگر دانشگاه بگوید برای تافل 79 نیاز دارید

and you have 78, there's a good chance

و 78 دارید، احتمال زیادی وجود دارد که

they wouldn't even consider your application.

حتی درخواست شما را بررسی نکنند.

They would be like, ah, no, we require a 79.

آنها می توانند مانند، آه، نه، ما به 79 نیاز داریم.

So make sure you are above that minimum requirement.

بنابراین مطمئن شوید که شما بالاتر از این حداقل نیاز هستید.

For SAT, GRE, GMAT,

برای SAT، GRE، GMAT،

they wouldn't normally give you a minimum.

آنها معمولاً حداقل به شما نمی دهند.

They would consider your application either way,

آنها درخواست شما را در هر صورت بررسی می کنند،

but look at the average score that students

اما به عنوان مثال، به میانگین نمره دانشجویانی

who got admitted got last year, for example.

که در سال گذشته پذیرفته شده اند نگاه کنید.

So, if the average GRE score is 320,

بنابراین، اگر میانگین نمره GRE 320 است،

make sure you're 320 or above

مطمئن شوید که 320 یا بالاتر

or 310 like is your minimum

یا 310 لایک حداقل شماست،

'cause otherwise your application would be really weak

زیرا در غیر این صورت درخواست شما واقعا ضعیف خواهد بود

and again, if you are applying with a hope

و دوباره، اگر با امید

to get financial aid, you need to be higher than average.

به دریافت کمک مالی درخواست می دهید، باید بالاتر از حد متوسط ​​باشد.

Now this is it for me, guys.

حالا این برای من است، بچه ها.

Any questions, please comment down below.

هر گونه سوال، لطفا در زیر نظر دهید.

This is like, so helpful when you comment.

این شبیه است، وقتی نظر می دهید بسیار مفید است.

This is so helpful when I hear your feedback

وقتی بازخورد شما را می‌شنوم بسیار مفید است، زیرا می‌دانید،

'cause, you know, it's not just me talking to the camera,

فقط من با دوربین صحبت نمی‌کنم، بلکه به

it's me teaching you.

شما آموزش می‌دهم. به

Let me know what's your progress.

من اطلاع دهید که پیشرفت شما چیست

Like, have you found any universities

مثلاً آیا دانشگاهی پیدا کرده‌اید

that provide financial aid.

که کمک مالی می‌کند.

If yes, comment down below.

اگر بله، در زیر نظر دهید.

What are those universities?

آن دانشگاه ها کدامند؟

What are those programs?

آن برنامه ها چیست؟

Like, people are dying to hear what are those universities.

مثلاً مردم از شنیدن این که آن دانشگاه‌ها چیست، می‌میرند.

Okay, comment down below with the universities

خوب، در زیر با دانشگاه هایی

that you found, this is your homework,

که پیدا کردید نظر بدهید، این تکلیف شماست

and I will see you in the next class.

و من شما را در کلاس بعدی می بینم.

Bye!

خدا حافظ!