What Does It Take to Create Change? An Artist and a Conservationist Answer | TED Intersections

Amir Nizar Zuabi: The animals leave

Translator: Simin Kazemi Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

‫امیر نزار زوابی: حیوانات راهی شده‌اند‬

because they are early warning signs of a systematic collapse,

‫چون هشداردهنده‌های اولیه‌ای هستند‬ ‫درباره‌ی فروپاشی‌ای سیستماتیک‬

and walk through our cities to remind us,

‫و از وسط شهرهایمان می‌گذرند‬ ‫تا یادمان بیاورند،‬

to remind us of beauty.

‫تا زیبایی را یادمان بیاورند.‬

I think beauty is a big word, an important word.

‫به نظر من زیبایی واژه‌ی بزرگی است،‬ ‫واژه‌ی مهمی است.‬

They remind us of what happens when we work together --

‫یادمان می‌آورند که چه اتفاقی می‌افتد‬ ‫اگر با هم کار کنیم --‬

‫و می‌توان به ناممکن‌ها دست یافت، حتی به‬ ‫چیزهایی که به‌طرز احمقانه‌ای ناممکن‌اند.‬

and that we can achieve impossible things, even ridiculously impossible things.

But you know a lot about ridiculously impossible.

‫اما شما از چیزهایی که به‌طرز احمقانه‌ای‬ ‫ناممکن‌اند، زیاد می‌دانید.‬

[Intersections]

‫[تقاطع]‬

[Kristine McDivitt Tompkins: President, Tompkins Conservation]

‫[کریستین مک‌دیویت تامپکینز:‬ ‫رئیس شرکت تامپکینز کانسِروِیشن]‬

[Amir Nizar Zuabi: Theater writer, director]

‫[امیر نزار زوابی:‬ ‫نویسنده‌ی تئاتر، کارگردان]‬

ANZ: Amal, which is my first project, was a refugee child that traveled.

‫زوابی: اَمَل، یعنی اولین پروژه‌ام،‬ ‫کودک پناهنده‌ای بود که سفر می‌کرد.‬

She was a puppet, but she was a refugee child.

‫اَمَل عروسک خیمه‌شب‌بازی بود،‬ ‫اما کودک پناهنده هم بود.‬

One of the most beautiful moments from my point of view was

‫یکی از زیباترین لحظات از نظر من‬

recently on the border of Mexico and the United States.

‫اخیراً در مرز مکزیک و آمریکا اتفاق افتاد.‬

There was a big line of immigrants, asylum seekers, refugees.

‫صفی طولانی از مهاجران،‬ ‫پناهجویان، پناهندگان شکل گرفته بود.‬

I don't want to get into the political titles,

‫نمی‌خواهم وارد مبحث عناوین سیاسی شوم،‬

but people that are leaving a country in order to find a better life.

‫اما منظورم افرادی است که دارند کشوری را‬ ‫ترک می‌کنند تا زندگی بهتری پیدا کنند.‬

‫این افراد در آفتاب ایستاده بودند،‬ ‫در بیابان سونورا،‬

They were standing in the sun in the Sonoran desert,

and Amal arrived out of nowhere because we were walking.

‫و اَمَل از ناکجاآباد سر رسید‬ ‫چون ما داشتیم پیاده می‌رفتیم.‬

And there was a beautiful moment where the border police,

‫و لحظه‌ی زیبایی بود وقتی که مرزبانان،‬

the American border police,

‫مرزبانان مرز آمریکا،‬

and the children of the immigrants and the immigrants themselves

‫و بچه‌های مهاجران و خود مهاجران،‬

all had the same look on their face.

‫همگی یک حالت در چهره‌شان داشتند.‬

And the look was full of love.

‫و همه سرشار از عشق بودند.‬

And I think that moment,

‫و به نظرم آن لحظه،‬

suddenly they all became one thing for a brief second.

‫ناگهان همه برای یک لحظه‌ی کوتاه‬ ‫یک چیز شدند.‬

It only lasted a second, but.

‫فقط یک لحظه بود، اما خب.‬

KMT: I wouldn't have actually understood that,

‫تامپیکنز: من اگر خودم اَمَل را ندیده بودم،‬ ‫این حرف شما را درک نمی‌کردم‬

except I've seen Amal

and this really had a tremendous impact on me

‫و این موضوع حقیقتاً‬ ‫تاثیر شگرفی روی من داشت‬

because you're taking all the feelings and expressions

‫چون دارید تمام احساسات و‬ ‫حالت‌هایی را می‌گیرید که ‬

that we have standing on the ground,

‫ما که روی زمین ایستاده‌ایم داریم‬ ‫و همه‌مان می‌دانیم چه هستند،‬

and we all know what they are.

‫اما بعد این‌ها را بالا می‌برید‬ ‫و تعالی می‌بخشید.‬

But then you elevate this.

Even though she's a puppet,

‫با این که اَمَل عروسک خیمه‌شب‌بازی است،‬

she transcends everything,

‫همه‌چیز را تعالی می‌بخشد،‬

really the only languages we have on the ground,

‫حقیقتاً، تنها زبان‌هایی که‬ ‫ما روی زمین داریم،‬

and transcends that

‫و آن‌ها را تعالی می‌بخشد‬

and walks straight over the top of how we behave day to day.

‫و از این که ما هر روز چگونه‬ ‫رفتار می‌کنیم هم فراتر می‌رود.‬

ANZ: That moment was a huge moment of optimism for me.

‫زوابی: آن لحظه برای من‬ ‫لحظه‌ای سرشار از خوش‌بینی بود.‬

KMT: Yeah, well, I can see that.

‫تامپکینز: بله، خب، می‌توانم درک کنم.‬

Will you talk a little bit about "The Herd?"

‫می‌شود کمی درباره‌ی پروژه‌ی‬ ‫«دِ هِرد» (گله) صحبت کنید؟‬

Do you mind?

‫امکانش هست؟‬

ANZ: "The Herds."

‫زوابی: «دِ هِردز.» (گله‌ها)‬ ‫تامپکینز: «هِردز؟»‬

KMT: "Herds?"

(Laughter)

‫(خنده)‬

ANZ: We're creating a big migration of life-sized puppet animals

‫زوابی: ما داریم مهاجرتی بزرگ‬ ‫از حیوانات در سایز واقعی را می‌آفرینیم‬

made from recycled materials, mainly cardboard.

‫که از مواد بازیافتی ساخته شده‌اند،‬ ‫بیشتر از مقوا.‬

And we're going to start in central Africa,

‫و می‌خواهیم از آفریقای مرکزی شروع کنیم،‬

in the Congo Basin,

‫در حوضه‌ی کنگو،‬

which is in many ways the cradle of civilization.

‫که از طرق مختلفی گهواره‌ی تمدن است.‬

And we're going to journey from Congo, from Kinshasa,

‫و می‌خواهیم از کنگو، از کینشاسا،‬ ‫سفر را آغاز کنیم‬

all the way to Tromsø in the north of Norway,

‫و برویم تا ترومسو در شمال نروژ،‬

in a long, long,

‫در سفر مهاجرتی‌ای طولانی و آهسته.‬

slow journey of migration.

The animals are leaving because the world is becoming too hot.

‫حیوانات راهی شده‌اند چون‬ ‫دنیا دارد حسابی گرم می‌شود.‬

So they're going to ...

‫پس حیوانات قرار است ...‬

The animals leave because they are early warning signs

‫حیوانات راهی شده‌اند ‫چون‬ ‫هشداردهنده‌های اولیه‌ای هستند ‬‬

of a systematic collapse.

‫درباره‌ی فروپاشی‌ای سیستماتیک.‬

And the animals leave

و ‫حیوانات راهی شده‌اند‬

and walk through our cities to remind us,

‫و از وسط شهرهایمان می‌گذرند‬ ‫‬‫تا یادمان بیاورند،‬

to temind us of beauty.

‫‫تا زیبایی را یادمان بیاورند.‬‬

I think beauty is a big word, an important word.

‫‫به نظر من زیبایی واژه‌ی بزرگی است،‬‫‬ ‫واژه‌ی مهمی است.‬

They remind us of what happens when we work together.

‫‫یادمان می‌آورند که‬ چه اتفاقی می‌افتد وقتی با هم کار می‌کنیم.‬

Because this project is obviously about a huge network

‫چون واضح است که این پروژه به‌خاطر‬ ‫شبکه‌ی عظیمی از همکاری بین افراد است.‬

of collaborations between people.

And that we can achieve impossible things, even ridiculously impossible things.

‫و می‌توان به ناممکن‌ها دست یافت، حتی به‬ ‫چیزهایی که به‌طرز احمقانه‌ای ناممکن‌اند.‬

But you know a lot about ridiculously impossible, right?

‫اما شما از چیزهایی که به‌طرز احمقانه‌ای‬ ‫‬‫ناممکن‌اند زیاد می‌دانید، درسته؟

So that's the idea behind "The Herds."

‫پس این ایده‌ی پشت «دِ هِردز» (گله‌ها) است.‬

And we're starting in the spring of '25,

‫و ما کارمان را از بهار ۲۰۲۵ آغاز می‌کنیم‬

so it's quite close.

‫پس تقریباً چیزی نمانده.‬

Yeah, come and walk with me.

‫بله، بیا و با من قدم بزن.‬ ‫تامپکینز: می‌آیم.‬

KMT: I'm going to.

‫زوابی: با یک‌عالم عروسک خیمه‌شب‌بازی.‬

ANZ: With lots of puppet animals.

KMT: No, I'm going to.

‫تامپکینز: نه، می‌آیم.‬

I'm going to take one of the gazelles.

‫یکی از غزال‌ها را هم برمی‌دارم.‬

I want to walk, I want to do the stint

‫می‌خواهم قدم بزنم،‬ ‫می‌خواهم آن نقش را ایفا دهم‬

where they get far enough into the Sahara

‫جایی که حسابی به عمق صحرای آفریقا رسیدند‬

that they can't go any farther,

‫که نمی‌توانند بیشتر از آن پیش بروند‬

and then they appear on the northern side.

‫و بعد در مناطق شمالی پیدایشان می‌شود.‬

ANZ: I can't wait.

‫زوابی: مشتاقم.‬

KMT: And my thumb is out, I'm going to hitchhike on.

‫تامپکینز: و انگشت شستم را این طوری می‌گیرم‬ ‫چون می‌خواهم مفتی‌سواری کنم.‬

ANZ: Hitchhiking on a paper camel.

‫زوابی: مفتی‌سواری روی شتری کاغذی.‬

KMT: That's right.

‫تامپکینز: درست است.‬

ANZ: Amal was very, very powerful,

‫زوابی: اَمَل خیلی خیلی قدرتمند بود،‬

not just because she was beautiful and very big.

‫نه فقط چون زیبا و بسیار بزرگ بود.‬

I think the pure genius of the people who created Amal,

‫به نظرم هوش و ذکاوتِ محضِ کسانی‬ ‫که اَمَل را آفریدند،‬

Handspring Puppet Company,

‫یعنی شرکت عروسک‌سازی هَنداسپرینگ،‬

was to create a perfect storm

‫این بود که طوفان همه‌چیزتمامی از‬ ‫آسیب‌پذیربودن و سرسخت‌بودن خلق کردند.‬

of vulnerability and fierceness.

She's completely vulnerable as a structure.

‫اَمَل از نظر ساختاری کاملاً آسیب‌پذیر بود.‬

She's a stilt walker hanging above and can collapse at any second.

‫عروسک‌گردان داخل اَمل روی چوب ایستاده‬ ‫و اَمَل هر لحظه ممکن است از هم متلاشی شود.‬

And that's visible.

‫و این را همه می‌بینند.‬

People see that she's not stable.

‫مردم می‌بینند که اَمَل شرایط ثابتی ندارد.‬

But she's also huge and fierce.

‫اما عظیم و سرسخت هم هست‬

Which leads me to my next question to you, in a way.

‫که من را به‌نوعی‬ ‫به پرسش دومم از شما می‌رساند.‬

Because you are in many ways a mixture

‫چون شما به روش‌های مختلفی، ترکیبی از‬ ‫آسیب‌پذیری و سرسختی هستید، درست است؟‬

of vulnerability and fierceness, right?

I think you took your personal pain

‫به نظرم شما درد شخصی‌تان را برداشته‌اید‬

and flipped it into this huge power to change things.

‫و آن را به این نیروی عظیم‬ ‫برای تغییردادن چیزها تبدیل کرده‌اید.‬

And I think that opens up so many interesting points for me

‫و به نظرم همین نکته برایم‬ ‫نکات جذاب زیادی را آشکار می‌کند‬

in questions I want to ask you of how do you do that?

‫که می‌خواهم درباره‌شان از شما بپرسم‬ ‫که چگونه چنین کاری می‌کنید؟‬

How do you take loss and pain and grief

‫چگونه فقدان و درد و سوگ را برمی‌دارید‬

and turn it into this all-consuming,

‫و آن‌ها را به این نیروی دل‌مشغول‌کننده‬ ‫و مثبت برای تغییر دنیا تبدیلشان می‌کنید؟‬

positive power to change the world?

Because you are changing the world.

‫چون شما دارید دنیا را تغییر می‌دهید.‬

KMT: You know, I grew up in a family where our father was super clear.

‫تامپکینز:‬ راستش من در خانواده‌ای بزرگ شدم که پدرمان تکلیفش حسابی معلوم بود.

All of his kids,

همه‌ی بچه‌هایش،

برایش اهمیتی نداشت ما چه‌کار می‌کردیم، اما باید مطمئن می‌شدیم که در آن عالی هستیم.

he didn't care what we did, but make sure you're great at it.

So I had that kind of firepower

پس من از بچگی چنین قدرتی را آموخته بودم.

drilled into me when I was little.

And then Patagonia,

و بعد در شرکت پاتاگونیا،

Yvon Chouinard wanted to start making clothes,

ایوون شوینارد می‌خواست شروع کند لباس‌ تولید کند،

he just said, "Oh, here,

ایوون گفت: «اوه، اینجا، این شرکت را ابداع کن.»

invent this company."

So I like starting things at zero.

پس من شروع از صفر را دوست دارم.

I like things that are difficult.

من کارهای سخت را دوست دارم.

I like -- I don’t know if that’s a personality trait or something.

نمی‌دانم این ویژگی شخصیتی است یا چه.

But the work that Tompkins Conservation does today

اما کاری که شرکت تامپکینز کانسِروِیشن امروز انجام می‌دهد،

is essentially supporting our legacy groups

در اصل حمایت از گروه‌های زیرمجموعه‌ی شرکتمان است

rewilding Chile and that country,

آزادسازی منابع طبیعی شیلی،

and rewilding Argentina.

و آزادسازی منابع طبیعی آرژانتین،

And expanding the work we’ve done for the last 30 years

و کارهایی که در ۳۰ سال اخیر انجام داده‌ایم را توسعه دهیم

out into the rest of the continent

و به باقی قاره ببریم،

in terms of rewilding and land and sea conservation.

از نظر آزادسازی منابع طبیعی و محافظت از زمین‌ها و دریا.

Doug and I worked in all these projects for 25 years.

من و داگ ۲۵ سال است که در همه‌ی این پروژه‌ها کار کرده‌ایم.

And then when he died, suddenly,

و وقتی او ناگهانی فوت کرد،

it's no secret, I just wanted to go with him.

از کسی پنهان نیست، من هم فقط می‌خواستم با او بروم.

Not kill myself,

نه این که خودم را بکشم،

but just walk into the same lake

بلکه صرفاً در همان رودخانه قدم بگذارم

and vanish.

و ناپدید شوم.

And yet we have all of these people,

و با این حال، همه‌ی این افرادی که داریم، این اعضای تیم‌مان.

these team members.

They're like family,

شبیه خانواده هستند،

you have been through wars with them.

با آن‌ها از مبارزات سربلند بیرون آمده‌ایم.

You have ...

کسانی را دارید ...

You’re living in these very isolated places,

دارید در این مکان‌های خیلی دورافتاده زندگی می‌کنید

and you're building schools

و مدرسه‌ها را می‌سازید

so the kids of the team members can go to school locally.

تا بچه‌های اعضای تیم بتوانند به مدارس محلی بروند.

And, you know, you're creating these villages

و راستش، دارید این روستاها را می‌سازید

and the power of a village, as I'm sure you know,

و قدرت یک روستا، چون مطمئنم خودتان می‌دانید،

is, I think perhaps one of the great strengths of human bonding.

این است که به نظرم شاید یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوّتِ پیوند انسانی است.

And so I finally thought, what am I doing?

و در نتیجه در نهایت به این فکر کردم که دارم چه‌کار می‌کنم؟

I have to turn this into something else.

باید این نیرو را به چیز دیگری تبدیل کنم.

And then it was just like that.

و بعد درست همین طور بود.

Just get up and ...

فقط بلند شو و ...

You just don't stop, I don't know.

انگار صرفاً دیگر متوقف نمی‌شوی، نمی‌دانم.

I think there are elements of our character and personality

به نظرم عناصری از سرشت و شخصیت ما هست

that only when they're at their --

که فقط وقتی در --

that your skin is so burned

که پوست شما آنقدر سوخته است

that you are in communication with a part of yourself

که در ارتباط با بخشی از خودتان هستید

that is almost never called upon.

که تقریباً هیچ‌وقت سراغش نرفته‌اید،

But you have it.

اما داریدش.

And in many ways, you're on autopilot at first.

و به روش‌های مختلف، ابتدا در حالت خلبان اتوماتیک هستید.

You just start doing,

فقط شروع به انجامش می‌کنید،

and pretty soon the doing becomes a form in itself.

و خیلی زود آن انجام‌دادن برای خودش یک شکلی می‌گیرد.

And the loss, it doesn't retract itself,

و خود فقدان، از موضع خودش پایین نمی‌آید،

but somehow it starts to add in to the doing.

اما به‌نوعی شروع می‌کند به آن انجام‌دادن اضافه شود.

And so that, you know,

و بنابراین، می‌دانید،

grief is like learning to speak a second, third, fourth language.

سوگ شبیه این است که یاد بگیری به زبان دوم، سوم، چهارم صحبت کنی.

And eventually acting on things that you believe in

و در نهایت طبق چیزهایی عمل کنی که به آن‌ها اعتقاد داری

and you're relentless about.

و پیگیرشان هستی.

That begins to take the same power

در نتیجه، همان قدرتی را می‌گیرد

that this grief had at one point.

که این سوگ یک‌زمانی با خودش داشت.

Something like that.

چیزی شبیه به این.

ANZ: How do you deal with “no”?

‫زوابی: رابطه‌تان با نه‌شنیدن چگونه است؟‬

KMT: Not well.

‫تامپکینز: خوب نیست.‬

(Laughter)

‫(خنده)‬

ANZ: I'm sure in creating these huge parks,

‫زوابی:‬ مطمئنم در خلق این پارک‌های عظیم

there were many no's.

نه‌های زیادی شنیدید.

There’s many walls to bash your head against,

دیوارهای زیادی هستند که می‌خواهی سرت را به آن بکوبی

and they don't always crack.

و همیشه هم این دیوارها نمی‌شکنند.

KMT: You know, we haven't had so many no's.

‫تامپکینز:‬ راستش، نه‌های زیادی نشنیدیم.

We've worked with 12 different presidents,

با ۱۲ رئیس‌جمهور مختلف کار کردیم

and I think we've created a national park with every one of them.

و فکر می‌کنم که با هر کدامشان یک پارک ملی ساختیم.

But we have had, you know, very difficult times

اما راستش روزهای خیلی سختی داشتیم

وقتی که مردم فکر می‌کردند ما داشتیم ...

when people thought we were ...

creating new Jewish states,

حکومت‌های یهودی جدید می‌ساختیم،

با این که ما با فرهنگ کلیسای انگلیکان بزرگ شده بودیم.

even though we were raised as Anglicans.

Or a new military base for Argentina.

یا داشتیم پایگاه نظامی جدیدی برای آرژانتین می‌ساختیم،

Or a nuclear waste dump for the United States.

یا محلی برای دفع ضایعات هسته‌ای برای ایالات متحده.

So we had years when it was quite dangerous

پس سال‌ها را در وضعیتی گذراندیم که بسیار خطرناک بود

and a lot of death threats

و خیلی تهدید به مرگ می‌شدیم،

Phones were tapped for years and years and things like that.

چندین و چند سال تماس‌های تلفنی‌مان شنود می‌شد و چیزهایی از این دست.

But I think you just keep your shoulder to the ground

اما به نظرم فقط سرت را پایین می‌اندازی

and keep doing exactly what you said you're doing.

و همچنان دقیقاً همان کاری را می‌کنی که گفته بودی داری می‌کنی.

And eventually, eventually,

و در نهایت، در نهایت،

people began to understand

مردم کم‌کم درک می‌کنند

that maybe what they've been talking about

که شاید آنچه این‌ها داشتند می‌گفتند

is what they're actually doing.

دقیقاً همان کاری است که دارند می‌کنند.

And you have to earn people's trust.

و شما باید اعتماد مردم را جلب کنید.

You have to ...

باید ...

I think that's the ...

به نظرم این ...

That's a huge part of the job,

این بخش عظیمی از این کار است،

is showing up and doing exactly what you say you're going to do,

این که سر و کله‌ات پیدا شود و دقیقاً همان کاری که می‌گویی می‌خواهی بکنی را انجام دهی

and you do it year after year after year after year.

و هر سال و هر سال و هر سال انجامش دهی.

And pretty soon you're starting to change culture.

و خیلی زود شروع می‌کنی به تغییردادنِ فرهنگ.

You're starting to change

شروع می‌کنی نگاه جامعه را تغییر بدهی به جواهراتی که کشور خودشان دارد.

how society looks at their own jewels of their country.

And it goes something like that.

و شبیه به این پیش می‌رود.

ANZ: Are you an optimist?

‫زوابی: آیا شما از خوش‌بین‌ها هستید؟‬

Now, after, you know.

حالا که، بعد از، می‌دانید.

KMT: I’m not an optimist for this century.

‫تامپکینز: من به این قرن خوش‌بین نیستم.‬

Because I think what’s already begun

چون به نظرم آنچه که تا الان شروع شده،

is, in terms of climate impacts,

از نظر تغییرات اقلیمی،

the great extinction crisis.

بحران عظیمِ انقراض است.

I get asked this a lot,

خیلی این را از من می‌پرسند

and it's usually couched in a, "Do you think climate,

و معمولاً این طور بیان می‌شود که «به نظر شما اقلیم،

the fear of climate chaos is real?"

ترس از آشفتگی اقلیمی واقعی است؟»

And I’m so in shock by that question,

و من حسابی از این پرسش شوکه می‌شوم،

because if people really understand

چون اگر مردم واقعاً درک کنند

that hundreds of millions of people today

که امروز صدها میلیون نفر

are affected by the change in their climate,

تحت تاثیر تغییرات در اقلیمشان هستند،

whether it's drought, it's monsoon,

فرقی ندارد خشکسالی باشد، باران‌های موسمی باشد،

it's all these swinging extremes going back and forth.

منظور همه‌ی این غیرعادی‌بودن‌های افراطی است که بینشان در نوسانیم.

And if you’re on an island in the southern Pacific

و اگر در جزیره‌ای در جنوب اقیانوس آرام باشید

or if you're in the Sudan, the South Sudan, northern Kenya,

یا در سودان باشید، جنوب سودان، شمال کنیا،

these things are happening.

این اتفاقات دارند می‌افتند.

And it's very hard to slow this train down.

و خیلی سخت می‌شود سرعت این قطار را کم کرد.

And so in the short term,

و در نتیجه در کوتاه‌مدت،

I'm very concerned.

خیلی نگرانم.

As David Attenborough says,

همان طور که دیوید اتنبرو می‌گوید:

the vast majority of people who are influenced

«اکثریت قاطع مردمی که تغییرات اقلیمی

and affected by climate change

بر آن‌ها اثر و تاثیر گذاشته

are the very people who have no say in it,

دقیقاً همان مردمی هستند که هیچ قدرتی بر آن ندارند

and they're the very people who can't get out of the way.

و دقیقاً همان مردمی هستند که نمی‌توانند از سر راهش کنار بروند.»

And so, yeah, I already have this sense

و خب، بله، من همین حالا هم این حس درد عظیم را دارم

of tremendous pain

که این چیزها دارند رخ می‌دهند.

that these things are underway.

And I think this is going to be a very difficult next 50 years, 80 years.

و به نظرم قرار است ۵۰ سال آینده، ۸۰ سال آینده، حسابی دشوار باشد.

And I think somehow I'm more optimistic about the next century

و به نظرم تا حدودی نسبت به قرن بعدی خوش‌بین‌تر هستم

because we will have gone through this calamity

چون از این فاجعه گذر کرده‌ایم

as a world people.

به‌عنوان مردمانِ جهان.

And I hope that humans finally figure out

و امیدوارم که انسان‌ها بالاخره متوجه شوند

that they have no choice.

که هیچ انتخابی ندارند.

They have to live within the confines and boundaries of natural systems.

باید در محدوده و مرزهای سیستم‌های طبیعی زندگی کنند.

That's how I see it.

من این موضوع را این طور می‌بینم.

ANZ: I'm actually very hopeful.

‫زوابی:‬ من راستش خیلی امیدوارم.

I know this, coming from, I’m an “opsimist.”

می‌دانم که این، از آنجا می‌آید که من «خوش‌بدبین» هستم.

I'm an optimistic pessimist.

من خوش‌بین بدبینی هستم.

Obviously, coming from where I come,

معلوم است، اگر از جایی که من آمده‌ام باشید،

there's no reason to be optimistic.

دلیلی برای خوش‌بین‌بودن وجود ندارد.

But I do believe in mankind.

اما من به بشریت ایمان دارم.

I think we will come to our senses.

به نظرم سر عقل خواهیم آمد.

We usually do it too late, a bit too late.

معمولاً دیر سر عقل می‌آییم، کمی دیر.

But somehow we do it on the brink.

اما تاحدودی لب مرز سر عقل می‌آییم.

And we pay a price.

و بهایش را می‌پردازیم.

And I think we are paying a price.

و به نظرم داریم بهایی می‌پردازیم.

It's not theoretical.

از نظر تئوری نیست.

Walking with Amal through Europe,

وقتی با اَمَل در سراسر اروپا قدم می‌زنید،

you see people that have left because of climate change.

کسانی را می‌بینید که به‌خاطر تغییرات اقلیمی آنجا را ترک کرده‌اند.

This is not theoretical.

این یک تئوری نیست.

And it will also, and I think that's part of the reason why I'm,

و این طور هم خواهد شد و به نظرم این بخشی از دلیل این است که چرا من،

I don't know if optimistic is the right word.

نمی‌دانم خوش‌بین واژه‌ی درستی است یا نه.

But we don't know what the effects are.

اما نمی‌دانیم چه اثراتی دارد.

There is a bit of, "We're protected,

کمی این طرز تفکر هست که «ما حفاظت‌شده‌ایم،

it will happen to the global South."

این اتفاق برای جنوب جهان خواهد افتاد.»

Which is not necessarily true.

که لزوماً درست نیست.

It's happening now in the global South because these are weaker communities.

الان دارد در جنوب جهان رخ می‌دهد چون جوامع ضعیف‌تری در آنجا هستند.

The infrastructure is weaker,

زیرساخت‌ها ضعیف‌ترند،

there's not enough fat on the body.

چربی کافی در بدنشان ندارند.

KMT: That's right.

‫تامپکینز: درست است.‬

ANZ: But you know, who knows?

‫زوابی:‬ اما می‌دانید، چه‌کسی می‌داند؟

Who knows how it will hit.

چه‌کسی می‌داند چطور ضربه خواهد زد.

KMT: I agree with you.

‫تامپکینز: با شما موافقم.‬

You know, I study economics

می‌دانید، من درباره‌ی اقتصاد مطالعه می‌کنم

and petroleum futures

و درباره‌ی آینده‌ی نفت

and all kind of strange things,

و همه‌ی چیزهای عجیب

trying to understand, like, at what point are we going to really ...

در تلاش برای درک این که، مثلاً، در چه نقطه‌ای قرار است ما واقعاً ...

Understand the real impacts of things.

تاثیرات واقعی چیزها را درک کنیم.

And you know what black swans are?

و می‌دانید قوهای سیاه چه هستند؟

They are these unanticipated consequences that have ...

قوهای سیاه این پیامدهای غیرمنتظره‌ای هستند که ...

there's no warning.

هیچ هشداری برایشان نیست.

Like, for instance,

مثلاً، برای نمونه،

if you look at the fall of the Berlin Wall,

اگر به فروپاشی دیوار برلین نگاه کنید

and if you take yourself to mid-September, 1989,

و اگر خودتان را در میانه‌ی سپتامبر ۱۹۸۹ ببینید،

nobody thought the Berlin Wall would come down.

هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد که دیوار برلین فرو بریزد.

And early October, it's finished.

و در اوایل اکتبر، همه‌چیز تمام شد.

And so these black swans exist,

و در نتیجه این قوهای سیاه وجود دارند،

they are unanticipated consequences.

این قوها پیامدهای غیرمنتظره هستند.

So I agree with you.

پس با شما موافقم.

We can't know today how this is all going to unfold.

امروز نمی‌توانیم بدانیم که همه‌ی این‌ها چطور آشکار خواهد شد.

And therefore, I think you and I work on things,

و بنابراین، به نظرم من و شما رویشان کار می‌کنیم،

regardless of how we see the immediate,

فارغ از این که چه پیامدهای آنی، میان‌مدت و بلندمدتی برایشان ببینیم.

mid-range and long-term outcomes.

It's not going to change what you do when you get up at night,

قرار نیست کاری را تغییر دهد که وقتی شب از خواب بیدار می‌شوید انجام می‌دهید،

because you don't actually know how it's going to unfold.

چون در واقع نمی‌دانید چطور قرار است آشکار شود.

ANZ: But, but, but --

‫زوابی: اما، اما، اما --‬

And I think that's true to war and nature.

و به نظرم این موضوع درباره‌ی جنگ و طبیعت هم صدق می‌کند.

The minute it's over, life starts in all its vivacity and all its beauty,

لحظه‌ای که تمام شود، زندگی آغاز می‌شود با تمام طراوت و زیبایی‌اش،

you know, you see a fire, and a second later

می‌دانید، آتشی را می‌بینید، و یک لحظه بعد،

the forest starts again, kicks in again.

جنگل دوباره شروع می‌کند، دوباره به کار می‌افتد.

In the midst of the terrible devastation that's happening in my homeland,

در میانه‌ی نابودی وحشتناکی که دارد در وطن من رخ می‌دهد،

there's children playing.

کودکان دارند بازی می‌کنند.

And even in the rubble,

و حتی در آوارها،

I saw a beautiful video of children sliding down a slab of concrete

من ویدئوی زیبایی از کودکان را دیدم که داشتند با تخته‌ی بتونی خانه‌ای تخریب‌شده

of a demolished house.

سرسره‌بازی می‌کردند.

And the laughter and the joy was incredible.

و خنده و شادمانی باورنکردنی بود.

Inside all this misery,

در تمام این بدبختی،

I think life is very powerful,

به نظر من زندگی خیلی قدرتمند است،

and that's what keeps me optimistic in these very, very frightening times.

و همین است که من را در این مواقع بسیار بسیار ترسناک، خوش‌بین نگه می‌دارد.

And I'm not talking only about my homeland.

و من فقط درباره‌ی وطن خودم حرف نمی‌زنم.

I'm talking about our faith as mankind, as humankind.

دارم درباره‌ی ایمان ما به‌عنوان آدمیزاد، به‌عنوان نوع بشر، حرف می‌زنم.

KMT: What keeps you awake at night?

‫تامپکینز: چه چیزی شما را‬ ‫شب‌ها بیدار نگه می‌دارد؟‬

What are you thinking about?

‫به چه موضوعی فکر می‌کنید؟‬

ANZ: A lot of things keep me awake at night.

‫زوابی:‬ خیلی چیزها من را‬ ‫شب‌ها بیدار نگه می‌دارند.

I come from Palestine, so the year was especially tormenting.

من از فلسطین می‌آیم، پس این سال به‌طور خاصی عذاب‌آور بود.

I've lost friends.

من دوستانم را از دست دادم.

The situation back home is very, very dire.

شرایط وطن من خیلی خیلی هولناک است.

That keeps me awake at night.

همین من را‬ ‫شب‌ها بیدار نگه می‌دارد.

But I think ...

اما فکر می‌کنم ...

I think that...

فکر می‌کنم که...

Our lack of compassion is what drives me,

این که همدردی نداریم چیزی است که من را به حرکت وا می‌دارد،

and in many ways, drove me to become a theater practitioner

و به روش‌های مختلفی، من را به حرکت وا داشته تا در حوزه‌ی تئاتر فعالیت کنم

when I was a young kid in Palestine.

از وقتی که بچه‌ی کوچکی در فلسطین بودم.

And I chose the tool I know best,

و ابزاری را انتخاب کردم که بهتر از همه می‌شناختم

which is storytelling, to create compassion.

که داستان‌گویی برای خلق همدردی است.

And I think there's a lot of connection

و به نظر من ارتباط زیادی وجود دارد

between the lack of compassion to our fellow man,

بین نداشتن همدردی نسبت به هم‌نوعان‌مان،

but also to our climate, to our environment, to our spaces,

و حتی نداشتن همدردی نسبت به اقلیم‌مان، محیط‌زیستمان، فضایمان،

to the other creatures that live with us on this ever-rotating planet.

با دیگر مخلوقاتی که روی این سیاره‌ی همواره‌چرخان، با ما زندگی می‌کنند.

And I think they're very connected,

و به نظرم این‌ها ارتباط زیادی با هم دارند، همه‌ی این مسائل برای من به هم مرتبط‌اند.

all these issues are connected for me.

I can't separate

من نمی‌توانم جدا کنم

the violence that has ensued now in my home

خشونتی را که در وطن من روی داده است

from the violence that has ensued on climate.

از خشونتی که درباره‌ی اقلیم روی داده است.

And of course, they’re all so connected because ...

و البته همه‌ی آن‌ها حسابی مرتبط‌اند چون ...

The engine is very similar.

موتور آن‌ها خیلی شبیه است.

KMT: Yeah, I completely agree.

‫تامپکینز: بله، کاملاً موافقم.‬

I think that the devastation of human communities

به نظر من نابودی جوامع انسانی

through war or all sorts of ...

از طریق جنگ‌ها یا همه‌ی انواع ...

Injustice and inequity is exactly the same phenomenon

بی‌عدالتی‌ها و نابرابری‌ها دقیقاً همان پدیده‌ای است

that's happening with the non-human world as well.

که دارد در دنیای غیرانسانی هم رخ می‌دهد.

There are so few people who really pull the levers

افراد خیلی کمی هستند که واقعاً اهرم‌های فشار را هُل می‌دهند

and run kind of the globalized economy and so on and so forth.

و به‌نوعی اقتصاد جهانی را اداره می‌کنند و از این دست چیزها.

But if we believe that all life has intrinsic value,

اما اگر باور داشته باشیم که همه‌ی زندگی‌ها ارزش ذاتی دارند،

which I think we do believe that, then ...

که به نظر من ما به این موضوع باور داریم، بعد ...

It's very painful, as you say, in human societies,

در جوامع انسانی، همان طور که گفتید، بسیار دردناک است،

and it's extremely painful in the non-human world

و در جهان غیرانسانی به‌شدت دردناک است

as these species blink out.

چون این گونه‌ها در چشم به هم زدنی نابود می‌شوند.

And some of them millions and millions of years on this planet,

و بعضی از آن‌ها میلیون‌ها و میلیون‌ها سال روی این سیاره بوده‌اند،

and in the blink of an eye,

و در یک چشم به هم زدن،

in geologic time, they're gone.

از نظر زمان زمین‌شناسی، از بین رفته‌اند.

And of course, if you pull way back, species are rising and falling.

و البته، اگر حسابی عقب بروی، گونه‌ها دارند به‌پا می‌خیزند و سقوط می‌کنند.

But I have a lot of trouble staying ...

اما خیلی برایم سخت است که همچنان ...

Quite so understanding when we know what's taking place

چندان موافق بمانم وقتی که می‌دانیم چه اتفاقی دارد می‌افتد

in the human and non-human world.

در دنیای انسانی و غیرانسانی می‌افتد.

And the number of decisions within boardrooms around the world

و تعداد تصمیمات گرفته‌شده در اتاق‌های هیئت‌رئیسه‌ها در سراسر جهان

don't reflect

انعکاسی از این نیست که

the price that life is having to pay for this lifestyle,

زندگی مجبور است چه بهایی برای این سبک زندگی‌ای بپردازد

who very few enjoy.

که تعداد خیلی کمی از آن لذت می‌برند.

ANZ: What is the solution?

‫زوابی: راهکار چیست؟‬

KMT: Good question.

‫تامپکینز: سوال خوبی است.‬

ANZ: Or is it a mix of solutions?

‫زوابی: یا شاید‬ ‫ترکیبی از راهکارها نیاز است؟‬

KMT: Yeah, I think it's always a mix of solutions.

‫تامپکینز: ‬بله، به نظرم همیشه ترکیبی از راهکارهاست.

I study collapse of civilization, human civilizations,

من درباره‌ی فروپاشی تمدن، تمدن انسانی، مطالعه می‌کنم،

as a hobby, not as my life's work.

به‌عنوان سرگرمی، نه به‌عنوان تمرکز شغلی.

And I think ...

و به نظر من ...

I think we really change under crisis.

به نظرم ما تحت بحران واقعاً تغییر می‌کنیم.

I think humans tend to not do what's absolutely necessary

به نظرم انسان‌ها به این سو گرایش دارند که کاری که کاملاً لازم است را انجام ندهند

until they have no choice but to act.

تا این که انتخاب دیگری جز شروع کار نداشته باشند.

And I'm talking about people who really have an impact,

و دارم از مردمی حرف می‌زنم که واقعاً تاثیرگذارند،

whether it's on the economic side, really any area.

خواه از جنبه‌ی اقتصادی باشد، واقعاً از هر جنبه‌ای.

And I think that we're not there yet,

و به نظرم ما هنوز به آنجا نرسیده‌ایم،

but I think that we'll be forced to change the way that we're behaving.

اما به نظرم مجبور خواهیم شد که روش رفتارکردن‌مان را تغییر دهیم.

And I think it will be swift, as these things often are.

و به نظرم سریع اتفاق خواهد افتاد، چون این چیزها اغلب سریع‌اند.

And I'm ...

و من ...

That's just what I think,

این‌ها صرفاً نظرات من بود،

I think we won't change until we're forced to.

به نظرم ما تغییر نخواهیم کرد تا وقتی که مجبور شویم.

ANZ: I agree completely,

‫زوابی: کاملاً موافقم‬

and I think that both on the political level,

و به نظرم هم از سطح سیاسی،

به نظرم همه‌ی کارهای من، از نظر خودم، دارد آماده می‌کند --

I think that all my work, from my point of view, is prepping --

KMT: Right.

‫تامپکینز: درست است.‬

ANZ: Is prepping us, prepping myself,

‫زوابی:‬ دارد ما را آماده می‌کند، خود من را آماده می‌کند،

my immediate community, my audience

جامعه‌ی نزدیک من را، مخاطب من را

that is preparing us to change,

دارد ما را آماده می‌کند تا تغییر کنیم،

is preparing us to the expansion of the heart

دارد ما را آماده می‌کند برای آن نوع وسعت‌بخشیدن به قلب

that has to come when change happens.

که وقتی تغییر رخ می‌دهد باید اتفاق بیفتد.

KMT: Amir, thank you for talking to me.

‫تامپکینز: امیر، ممنونم که با من صحبت کردی.‬

ANZ: Kris, thank you very much.

‫زوابی: کریس، بسیار ممنونم.‬

You're a true inspiration.

‫شما حقیقتاً الهام‌بخش هستید.‬

I'm saying this with lots of friendship and love

من این حرف را با دوستی و عشق سرشاری می‌زنم

to what you do and who you are.

به‌خاطر کاری که می‌کنید و کسی که هستید.

And I'm grateful.

و قدردانم.

KMT: I feel the same way.

‫تامپکینز: من هم همین احساس را دارم.‬

This is the first of what will be 1,000 conversations.

‫این اولین گفت‌وگو‬ ‫از هزار بار گفت‌وگوی ماست.‬

ANZ: Inshallah.

‫زوابی: ان‌شاءالله.‬

KMT: Inshallah.

‫تامپکینز: ان‌شاءالله.‬