The tale of the Monkey King and the Buddha - Ji Hao

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Moon Thit

After wreaking havoc across the heavens, pilfering a potion of immortality,

ကောင်းကင်တစ်ခွင်ကို ကသောင်းကနင်း ဖြစ်စေပြီး၊ မသေဆေးကို တစ်တိတစ်တိခိုးရင်း

and defeating the strongest warriors in the Jade Emperor’s court,

ကျောက်စိမ်း ဧကရာဇ်နန်းတွင်းထဲက အားအကောင်း ဆုံး စစ်သည်တွေကို အရေးနိမ့်ပြီးနောက်မှာ၊

the Monkey King had finally been captured in a white-hot prison cell.

မျောက်မင်းဟာ နောက်ဆုံးတော့ ပူပြင်းတဲ့ အဖြူရောင်အကျဉ်းခန်းထဲမှာ အဖမ်းခံခဲ့ရတယ်။

But rather than cooking him to a crisp,

ဒါပေမဲ့၊ သူ့ကို ကြွပ်နေအောင် ကျက်စေတာအစား၊

the sweltering cage had inflamed its captive’s strength.

ပူလောင်နေတဲ့ လှောင်အိမ်က ၎င်းရဲ့ အကျဉ်းသားရဲ့ အင်အားကို နှိုးဆွပေးခဲ့တယ်။

Now he was free once more and itching for a fight.

အခုတော့ သူဟာ နောက်တစ်ကြိမ် လွတ်မြောက်လာကာ တိုက်ခိုက်ချင်စိတ်ဖြစ်လာတယ်။

Desperate, the Jade Emperor called on the only being stronger than he,

ကြံရာမရဖြစ်နေတဲ့ ကျောက်စိမ်း ဧကရာဇ်ဟာ ကောင်းကင်တစ်ခွင်မှာ

the supreme power in all the heavens: the Buddha himself.

တန်ခိုးအကြီးဆုံး၊သူ့ထက်သာတဲ့ တစ်ပါးတည်းသော သူ၊ ဗုဒ္ဓကိုယ်တော်တိုင်ကို ပင့်ဖိတ်ခဲ့တယ်။

Even in the face of this almighty opponent,

ဒီအနန္တတန်ခိုးရှင် ပြိုင်ဘက်ရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာတောင်

Sun Wukong was not one to grovel.

စွန်း ဝူခုန်းဟာ  ခယဝပ်တွားသူမဟုတ်ဘူး။

He began boasting of his many talents and demanded the Emperor's crown.

သူက သူရဲ့ စွမ်းရည်များစွာကို ဝါကြွားပြီး ဧကရာဇ်ရဲ့ သရဖူကို တောင်းဆိုခဲ့တယ်။

Smiling, the Buddha declared he would grant that wish—

ဗုဒ္ဓက ပြုံးပြီး၊ စွန်း ဝူခုန်းဟာ သူ့လက်ဖဝါးကနေ ကျွမ်းပစ်နိုင်ရင်၊

if Sun Wukong could somersault out of his palm.

သူ့ဆန္ဒကို ခွင့်ပြုမယ်လို့ ကြေညာခဲ့တယ်။

The Monkey King gladly pranced onto the Buddha’s hand and shot into the air,

မျောက်မင်းက ဝမ်းသာအားရ ဗုဒ္ဓရဲ့ လက်ပေါ်ကို ပြေးတက်ကာ လေထဲကို ထိုးတက်သွားတယ်၊

landing in a far-off region

ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ အစွန်းကို

where five pink pillars seemed to mark the edge of the Heavens.

အမှတ်အသားပြုပုံရတဲ့ ပန်းရောင် တိုင် ၅ တိုင်ရှိတဲ့ အဝေးတစ်နေရာမှာ ဆင်းသက်တယ်။

Cackling with glee, Sun Wukong proudly marked his territory.

ဝမ်းသာအားရ ရယ်ရင်း၊ စွန်း ဝူခုန်းက သူပိုင်နက်ကို ဝင့်ကြွားစွာ မှတ်သားခဲ့တယ်။

Returning to the Buddha, he demanded his new title—

ဗုဒ္ဓဆီ ပြန်လာကာ သူ့ရဲ့ ဘွဲ့အသစ်ကို တောင်းဆိုခဲ့ပေမဲ့၊

but he was distracted by a familiar odor.

အကျွမ်းဝင်နေတဲ့ အနံ့ကြောင့် အာရုံပျံ့လွင့်သွားတယ်။

Looking back, he was shocked to find he'd never left the Buddha's hand.

ပြန်ကြည့်တော့ သူဟာ ဗုဒ္ဓရဲ့ လက်ကနေ ဘယ်တော့မှ ထွက်မသွားတာသိတော့ လန့်သွားတယ်။

Suddenly, those five fingers transformed into a mountain range,

ရုတ်တရက်ဆိုသလို ဒီလက် ၅ ချောင်းက တောင်တန်းတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားကာ

which flipped and pinned Sun Wukong to the ground.

စွန်း ဝူခုန်းကို လှန်ပြီး မြေပြင်ပေါ်မှာ ဖိညှပ်ထားလိုက်တယ်။

Using a sacred seal, the Buddha secured the prison,

မြင့်မြတ်တဲ့ ချိပ်ကို အသုံးပြုရင်း ဗုဒ္ဓက အကျဉ်းထောင်ကို အလုံပိတ်လိုက်တယ်၊

trapping the Monkey King for good— unless he could learn to change.

ပြောင်းလဲဖို့ မသင်ယူနိုင်ရင်၊ မျောက်မင်းဟာ ထာဝရ ပိတ်မိနေမှာပါ။

Seeing the mystical tag, Sun Wukong knew he couldn’t escape unaided.

ဆန်းကြယ်တဲ့ သညာမှတ်ကို မြင်တော့ ဝူခုန်းဟာ အကူအညီမပါဘဲ သူ မလွတ်နိုင်တာ သိသွားတယ်။

But it took centuries before he truly admitted defeat.

ဒါပေမဲ့ သူ တကယ် ရှုံးနိမ့်တာကို မဝန်ခံခင်၊ ရာစုနှစ်များစွာ ကြာခဲ့တယ်။

After 500 years of imprisonment, he'd grown increasingly desperate,

နှစ် ၅၀၀ အကျဉ်းချခံရပြီးနောက်မှာ၊ သူက ပိုပိုပြီး ကြံရာမရဖြစ်လာကာ

finally vowing to mend his ways.

နောက်ဆုံး သူ့ရဲ့အကျင့်စရိုက်တွေကို ပြင်ဖို့ ကတိပြုခဲ့တယ်။

So when the Bodhisattva Guanyin happened by his prison on a sacred journey,

ဒါနဲ့၊ ဘုရားလောင်း ကွမ်ရင်က မြင့်မြတ်တဲ့ ခရီးတစ်ခုအရ ထောင်ကို ရောက်ခိုက်မှာ၊

he promised to pursue enlightenment if she would end his torment.

ကွမ်အင်က သူ့ဒုက္ခကို ငြှိမ်းပေးရင်၊ ဉာဏ်အလင်းကိုဆည်းပူးမယ်လို့ သူ ကတိပြုတယ်။

The goddess of compassion was skeptical of Sun Wukong's change of heart,

ကရုဏာရှင် နတ်သမီးက စွန်း ဝူခုန်းရဲ့ စိတ် ပြောင်းလဲမှုကို သံသယရှိပေမဲ့၊

but decided to give him an opportunity to prove himself.

သူ့ကိုယ်သူ သက်သေပြဖို့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

At that time, the goddess was overseeing another sacred quest,

အဲဒီအချိန်မှာ နတ်သမီးဟာ ထရီပိတာကာ လို့ အမည်ရတဲ့ သမာဓိရှိတဲ့ ဘုန်းကြီတစ်ပါးက

pursued by a righteous monk named Tripitaka.

လုပ်ဆောင်နေတဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့ ရှာဖွေမှုတစ်ခုကို ကွပ်ကဲနေတာပါ။

He had set out to retrieve scriptures from the West,

ဘုန်းကြီးက အနောက်က ကျမ်းဂန်တွေကို ပြန်သိမ်းယူဖို့ ခရီးစထွက်ခဲ့ပေမဲ့၊

but the path was too long and dangerous to travel alone.

လမ်းခရီးက ရှည်လျားပြီး တစ်ပါးတည်း ကြွဖို့ အန္တရာယ်များလွန်းတယ်။

So Guanyin promised to arrange Sun Wukong’s freedom

ဒါကြောင့် သူကဘုန်းကြီးရဲ့ သစ္စာရှိ တပည့် အဖြစ် အမှုထမ်းရင်၊ စွန်း ဝူခုန်းရဲ့

if he would serve as a monk’s faithful disciple.

လွတ်လပ်မှုကို စီစဉ်ပေးမယ်လို့ ကွမ်အင်က ကတိပြုခဲ့တယ်။

The Monkey King agreed without hesitation,

မျောက်မင်းက မဆိုင်းမတွ သဘောတူတော့

and Guanyin directed Tripitaka to his mountain prison.

ကွမ်အင်က ထရီပိတာကာကို တောင်ထောင်ဆီ လမ်းညွှန်လိုက်တယ်။

After centuries of waiting, Sun Wukong was finally free—

ရာစုနှစ်တွေချီစောင့်ဆိုင်းပြီးနောက်မှာ၊ စွန်း ဝူခန်းဟာ နောက်ဆုံး လွတ်မြောက်ပေမဲ့၊

but he knew he had to behave himself.

သူ ဣန္ဒြေရရ နေရမယ်ဆိုတာ သိခဲ့တယ်။

While the pair walked peacefully at first,

သူတို့ နှစ်ယောက်ဟာ အစမှာ ငြိမ်းချမ်းစွာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့ကြပေမဲ့၊

they were soon accosted by fearsome bandits

မကြာခင်မှာ ကြောက်စရာ ဓားပြတွေက သူတို့ကို ချဉ်းကပ်မြူဆွယ်တော့

and Sun Wukong’s old habits bubbled up.

စွန်း ဝူခုန်းရဲ့ အကျင်းဟောင်းတွေ ပြန်ထလာခဲ့တယ်။

Tripitaka scolded the Monkey King, but this only enraged him further.

ထရီပိတာကာက  မျောက်မင်းကို ကြိမ်းမောင်း ပေမဲ့ဒါက သူ့ကို ပိုဒေါသထွက်စေခဲ့တယ်။

Being good was far more boring than he had imagined—

ကောင်းတယ်ဆိုတာက သူ ထင်ထားတာထက် ပိုငွေ့စရာကောင်းလို့ သူ စိတ်ကူးမိတော့၊

so he swiftly abandoned his companion.

သူ့အဖော်ကို အလျင်အမြန်ပဲ စွန့်ပစ်ခဲ့တယ်။

Unable to continue alone, Tripitaka sat dejected,

တစ်ပါးတည်း မဆက်နိုင်တော့တဲ့ ထရီပိတာကာဟာ ထူးဆန်းတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်

until a strange woman approached him.

သူ့ဆီ ချဉ်းကပ်လာချိန်အထိ၊ စိတ်ဓာတ်ကျပြီး ထိုင်နေခဲ့တယ်။

She gave him a sumptuous silk shirt and a cap hiding a band of gold

အမျိုးသမီးက ခမ်းနားတဲ့ ပိုးအင်္ကျီနဲ့ ဆန်းကြယ်တဲ့ မန္တန်တစ်ခုပါတဲ့ ရွှေစည်းကြိုး

alongside a mysterious spell.

ဝှက်ထားတဲ့ ဦးထုပ်တစ်လုံး သူ့ကို ပေးခဲ့တယ်။

It was only when she vanished that Tripitaka recognized her

အမျိုးသမီး ကွယ်ပျောက်ပြီးသွားတော့မှပဲ ထရီပိတာကာဟာ သူဟာ မြင့်မြတ်တဲ့

as his holy patron.

သူတော်စင်ဆိုတာ သိသွားခဲ့တယ်။

Meanwhile, Sun Wukong was having second thoughts.

ဒီအချိန်အတွင်း၊   စွန်း ဝူခုန်းက ပြန်တွေးမိနေတယ်။

He'd sought refuge in the Dragon King's lair,

သူက နဂါးမင်းရဲ့ သားရဲတွင်းထဲမှာ ခိုလှုံကာ သူ့အခက်အခဲတွေကို

where he discussed his troubles over tea.

လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း ဆွေးနွေးခဲ့တယ်။

But the Dragon King only scoffed at his guest’s wounded pride.

ဒါပေမဲ့၊ နဂါးမင်းက သူ့ဧည့်သည်ရဲ့ ထိခိုက်နေဂုဏ်သိက္ခာကို ပြက်ရယ်ပြုရုံပါ။

He told Sun Wukong that if he truly wanted to attain enlightenment,

နဂါးမင်းက တကယ် ဉာဏ်အလင်းရချင်ရင်၊

he would have to abandon his ego— however painful that might be.

သူ့အတ္တကို စွန့်လွှတ်ရမယ် လို့ စွန်း ဝူခုန်းကို ပြောလိုက်တယ်။

His determination renewed,

သူ့ရဲ့ သန္နိဠာန်ကို အသစ်ပြန်ချပြီး

Sun Wukong Kong returned to Tripitaka to apologize,

တောင်းပန်ဖို့ စွန်း ဝူခုန်းဟာ ထရီပိတိကဆီ ပြန်သွားခဲ့ပေမဲ့၊

but quickly spotted the luxurious shirt and cap.

တန်ဖိုးကြီးအင်္ကျီနဲ့  ဦးထုပ်ကို အမြန် တွေ့လိုက်တယ်။

They fit the Monkey King perfectly—

ဒါတွေက မျောက်မင်းနဲ့ အံကိုက်ဖြစ်နေပြီး

prompting Tripitaka to recite the spell out of curiosity.

သိလိုစိတ်ကနေ မန္တန်ကို ရွတ်ဆိုဆိုဖို့ ထရီပိတာကာကို စေ့ဆော်ပေးတယ်။

Suddenly, the golden band tightened around Sun Wukong’s head,

ရုတ်တရက်၊ စွန်း ဝူခုန်းရဲ့ ခေါင်း ပတ်လည်မှာ ရွှေစည်းကြိုးက တင်းလာပြီး

causing explosive pain.

ပေါက်ကွဲမတတ် နာကျင်စေတယ်။

He became too weak to use his cudgel or somersault away.

သူဟာ သူ့တင်းပုတ်ကို မသုံးနိုင် ဒါမှမဟုတ် ကျွမ်းမပစ်နိုင်လောက်အောင် အားနည်းလာတယ်။

Only now did Tripitaka recognize the spell’s power.

အခုမှပဲ ထရီပိတိကဟာ   မန္တန်ရဲ့ အစွမ်းကို သိလာခဲ့တယ်။

Until Sun Wukong could control himself,

စွန်း ဝူခုန်း သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းချုပ်နိုင်မချင်း၊

Guanyin had given him control of the Monkey King.

ကွမ်အင်က ဘုန်းကြီးကို မျောက်မင်းကို ထိန်းချုပ်ခွင့်ပေးထားတယ်။

Both parties were uneasy about this new arrangement.

ဒီအစီအစဉ်သစ်အတွက် နှစ်ဖက်စလုံးက စိတ်မသက်မသာဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။

ဒါပေမဲ့၊ ဒါက သူတို့ တာဝန်အတွက် ကောင်းတယ်လို့ သဘောတူခဲ့ကြတယ်။

But they agreed it was for the good of their mission.

Finally, the Monkey King was ready for his greatest challenge yet:

နောက်ဆုံး၊ မျောက်မင်းဟာ သူ့ရဲ့ အကြီးဆုံး စိန်ခေါ်မှုအတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ၊

an epic journey to the West.

အနောက်သို့ ခရီးရှည်ကြီးပါ၊

And perhaps, to redemption.

ကတိအတိုင်းဖြစ်လောက်ပါတယ်။