SIMPLE PAST TENSE VS PAST PERFECT TENSE - The Difference between the Two

Alright, question number five. What is the  difference between simple past and past perfect?  

باشه سوال شماره پنج تفاوت بین گذشته ساده و گذشته کامل چیست؟

For example, “did you see the class, or have  you seen the class?” So, I’m going to switch my  

برای مثال، «کلاس را دیدی یا کلاس را دیده‌ای؟» بنابراین، من می‌خواهم

screen here. Alright, so hopefully you guys can  see that now. So here we have a little screen,  

صفحه‌نمایش را در اینجا تغییر دهم. بسیار خوب، پس امیدوارم که شما بچه ها بتوانید اکنون آن را ببینید. بنابراین در اینجا یک صفحه نمایش

a little thing explaining the difference. So,  simple past is used to talk about completed and  

کوچک داریم،   چیز کوچکی که تفاوت را توضیح می دهد. بنابراین، از گذشته ساده برای صحبت در مورد

finished past events or actions. For example,  “I watched a film last night.” This means it  

رویدادها یا اقدامات گذشته تکمیل شده و به پایان رسیده استفاده می شود. برای مثال، «دیشب یک فیلم تماشا کردم.» این بدان معناست

happened in the past and it is done. I’m not  watching a movie now, it happened last night.  

که در گذشته اتفاق افتاده و انجام شده است. من الان فیلمی را تماشا نمی‌کنم، دیشب اتفاق افتاد.

“I didn't go to school on Monday.” So, this  is the negative form. I did not do that  

"من دوشنبه به مدرسه نرفتم." بنابراین، این شکل منفی است. من

at that time. Right, it didn't happen. In the  question form, “did you go surfing last week?” So,  

در آن زمان این کار را انجام ندادم. درست است، این اتفاق نیفتاد. در فرم سؤال، «هفته گذشته به موج‌سواری رفتید؟» بنابراین،

this is asking about a completed or finished past  event. And there, in those we saw the structure. A  

این سؤال در مورد یک رویداد تکمیل شده یا تمام شده گذشته است. و در آنجا، ما ساختار را دیدیم. یک

normal sentence is subject + past simple verb and  completing the sentence. So, “I went to school.”  

جمله عادی فاعل + فعل ماضی ساده و تکمیل جمله است. بنابراین، "من به مدرسه رفتم."

The negative form subject + didn't + base form and  the rest of the sentence. “I didn't go to school.”  

شکل منفی موضوع + didn + شکل پایه و بقیه جمله. "من مدرسه نرفتم."

And the question form, did + subject + base  form, and the rest of the question. “Did you go  

و فرم سوال، تشکیل داد + موضوع + مبنا، و بقیه سوال. "

to school?” And again, these are all used to talk  about completed past events, past things. So, the  

به مدرسه رفتی؟" و دوباره، همه اینها برای صحبت درباره رویدادهای گذشته، چیزهای گذشته استفاده می‌شود. بنابراین،

past simple is verb plus “ed,” but don't forget  about those irregular verbs like “went” Right,  

گذشته ساده فعل به اضافه «ed» است، اما آن افعال بی قاعده مانند «رفت» را فراموش نکنید،

we'd say, “today I go, yesterday I went.” No “ed”  right, don't forget about those irregular verbs.  

می‌گوییم، «امروز رفتم، دیروز رفتم». نه «ed» درست است، آن افعال بی قاعده را فراموش نکنید.

Now let's look at past perfect. Past perfect  is used to express the idea that something  

حالا بیایید به گذشته کامل نگاه کنیم. گذشته کامل برای بیان این ایده استفاده می‌شود که

happened before another action in the past.  “I had seen a film. I hadn't gone to school.”  

قبل از اقدام دیگری در گذشته اتفاقی افتاده است. «فیلمی دیده بودم. من مدرسه نرفته بودم.»

Had you gone, should say gone, surfing? So,  there we saw our structure for the past perfect.  

آیا رفته بودی، باید بگویم رفته، موج سواری؟ بنابراین ، ما ساختار خود را برای گذشته کامل دیدیم.

Subject + had + participle. Subject + hadn't  + participle, and had + subject + participle.  

موضوع + داشت + فاعل. موضوع + فاعل + فاعل + فاعل داشت.

Remember, our participles are those  words like, been, seen, gone, and so on.

به یاد داشته باشید، مضارع ما همان کلماتی مانند، بود، دیده شده، رفته و غیره هستند.

So, the past simple, the past participles, are  verb plus “ed.” Walked, “I had walked.” Unless  

بنابراین، ماضی ساده، مضارع فعل به اضافه «ed» هستند. راه افتاد، "من راه رفته بودم." مگر

we have an irregular verb like “be” changes to  “been.” Okay, so again this is about a timeline.  

اینکه یک فعل نامنظم مانند «be» به «بوده» تغییر کند . خوب، پس دوباره این در مورد یک جدول زمانی است.

We have our past perfect, then the past simple up  to now. So, these are really useful for talking  

ما گذشته‌ی بی‌نقص خود را داریم، سپس گذشته‌ای ساده تا کنون. بنابراین، اینها برای صحبت

about something that happened before. So, let's  take a look our past perfect. “Paul had gone,”  

درباره اتفاقی که قبلاً اتفاق افتاده است واقعاً مفید هستند. بنابراین، بیایید نگاهی به گذشته بی نقص خود بیندازیم. «پل رفته بود»،

plus our past simple “Sarah arrived.” So our  sentence is, “when Sarah arrived Paul had left.”  

به‌علاوه «سارا رسید» ساده گذشته ما. بنابراین جمله ما این است: «وقتی سارا رسید، پل رفته بود.»

So, which action do you think happened first?  “When Sarah arrived Paul had left.” Well, here  

بنابراین، به نظر شما کدام اقدام اول اتفاق افتاد؟ "وقتی سارا رسید، پل رفته بود." خب، اینجا

Paul left first, Sarah arrived after Paul  left. So, we used the past perfect to talk  

پل اول رفت، سارا بعد از رفتن پل رسید. بنابراین، ما از گذشته کامل برای صحبت

about something that happened before another event  in the past. “When Sarah arrived, Paul had left.”  

درباره اتفاقی که قبل از رویداد دیگری در گذشته رخ داده است استفاده کردیم . "وقتی سارا رسید، پل رفته بود."

He was already gone. Okay, let's take a look  at a few more examples to see this, that we  

او قبلا رفته بود. خوب، بیایید به چند مثال دیگر نگاهی بیندازیم تا این را ببینیم، اینکه ما

use that past perfect to talk about events that  happened before. So, we'll just look at a few.  

از آن گذشته کامل برای صحبت در مورد رویدادهایی که قبلاً اتفاق افتاده استفاده می‌کنیم. بنابراین، ما فقط به چند مورد نگاه می کنیم.

So here, “when we arrived to the theater,  they had sold all the tickets.” So again,  

بنابراین در اینجا، "وقتی به تئاتر رسیدیم، آنها همه بلیط ها را فروخته بودند." پس دوباره،

what happened first? Did they sell all the tickets  first? Or did we arrive to the theater first?  

اول چه اتفاقی افتاد؟ آیا آنها ابتدا همه بلیت‌ها را فروختند ؟ یا اول به تئاتر رسیدیم؟

They sold all the tickets first. That past perfect  is something that happened before. Before we  

اول همه بلیت ها را فروختند. این گذشته کامل، چیزی است که قبلاً اتفاق افتاده است. قبل

got to the theater, all the tickets had sold.  Let's go to number three. “I had met him before  

از رسیدن به تئاتر، همه بلیت ها فروخته شده بود. بریم سراغ شماره سه. "من قبلاً با او آشنا شده بودم که

he was famous.” Okay, so here what happened first?  Was he famous first? Or did I meet him first?

او مشهور بود." خوب، پس اینجا اول چه اتفاقی افتاد؟ اول معروف بود؟ یا من اول با او ملاقات کردم؟

Here, I met him first. Our simple past is what  happened first before he was famous right. I had  

اینجا، ابتدا با او آشنا شدم. گذشته ساده ما همان چیزی است که برای اولین بار قبل از مشهور شدن او اتفاق افتاد.

met him before he was famous. So, he became famous  after I met him. Okay guys and I’ll leave these  

قبل از اینکه معروف شود با او آشنا شده بودم. بنابراین، پس از آشنایی من با او مشهور شد. خوب بچه ها و من اینها

here for a second. There we see the difference,  the key difference between simple past and past  

را برای لحظه ای اینجا می گذارم. در آنجا تفاوت را می‌بینیم ، تفاوت کلیدی بین گذشته ساده و گذشته

perfect past perfect is used to talk about things  that happen before something else very often.

گذشته کامل برای صحبت درباره چیزهایی که قبل از اتفاق دیگری اغلب اتفاق می‌افتند استفاده می‌شود.