Present Simple Verb Form in English - English Verb Tenses

Hello, I’m Oli.

سلام من اولی هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about the present simple verb tense in English.

در این درس می توانید با زمان فعل ساده در زبان انگلیسی آشنا شوید.

How many ways do you know to use the present simple?

چند راه برای استفاده از حال ساده می شناسید؟

The present simple doesn’t just have one or two uses; there are at least eight common

ساده فعلی فقط یک یا دو کاربرد ندارد. حداقل هشت کاربرد متداول

uses, and many more special cases.

و بسیاری موارد خاص دیگر وجود دارد.

In this lesson, you can learn all about the present simple tense.

در این درس می توانید همه چیز را در مورد زمان حال ساده یاد بگیرید.

Beginners can learn simple ways to use this verb form, and more advanced students can

مبتدیان می توانند روش های ساده ای را برای استفاده از این فعل بیاموزند و دانش آموزان پیشرفته تر می توانند

learn about more complex uses of the present simple.

با کاربردهای پیچیده تری از حالت ساده آشنا شوند.

Ready?

آماده؟

OK, let’s start!

باشه بیا شروع کنیم!

First question: how can you form the present simple?

سوال اول: چگونه می توانید حال ساده را تشکیل دهید؟

To use the present simple, you need to remember three things:

برای استفاده از حال ساده، باید سه چیز را به خاطر بسپارید:

First, add an 's' or 'es' to the verb in the third person singular, for example, after

اول، یک «s» یا «es» به فعل سوم شخص مفرد اضافه کنید، مثلاً بعد از

'he', 'she', or 'it'.

«او»، «او» یا «آن».

Make negatives using 'don't' or 'doesn't'; use 'doesn't' again for the 3rd person - after

با استفاده از «نباید» یا «نمی‌کند» نکات منفی بسازید. دوباره برای نفر سوم از «نمی‌کند» استفاده کنید - بعد از

'he', 'she' or 'it'.

«او»، «او» یا «آن».

Make questions with 'do' or 'does.'

سؤالات را با «انجام» یا «انجام می دهد» مطرح کنید.

For example:

به عنوان مثال:

"I visit them once a week."

"من هفته ای یک بار به آنها سر می زنم."

"She visits them once a week."

او هفته ای یک بار به آنها سر می زند.

We add an 's' to the verb after he/she/it.

بعد از he/she/it یک 's' به فعل اضافه می کنیم.

"I have a lot of things to do."

"من کارهای زیادی برای انجام دادن دارم."

"I don't have a lot of things to do."

"من کار زیادی برای انجام دادن ندارم."

We make negatives with .don't'.

با .don't منفی می سازیم.

"I don't have much time."

"من زمان زیادی ندارم."

"He doesn't have much time."

او زمان زیادی ندارد.

We make negatives with 'doesn't' after he/she/it.

بعد از او با «نمی‌کند» منفی می‌سازیم.

"You have a big family."

"شما خانواده بزرگی دارید."

"Do you have a big family?"

"آیا خانوده ای بزرگ داری؟"

We make questions with 'do'.

ما با «انجام» سؤال می‌کنیم.

"Do you live in this building?"

"آیا شما در این ساختمان زندگی می کنید؟"

"Does she live in this building?"

"آیا او در این ساختمان زندگی می کند؟"

For the 3rd person, we make questions with 'does'.

برای نفر سوم، ما با «می‌کند» سؤال می‌کنیم.

You can see that when we use 'does' or 'doesn't', we don't add 's' to the verb.

می بینید که وقتی از «does» یا «does» استفاده می کنیم، «s» را به فعل اضافه نمی کنیم.

OK, that shows you how to form the present simple, but how can you use it?

خوب، این به شما نشان می دهد که چگونه حال ساده را تشکیل دهید، اما چگونه می توانید از آن استفاده کنید؟

Let's look at the different ways you can use this verb form.

بیایید به روش های مختلف استفاده از این فرم فعل نگاه کنیم.

Part two: talking about a regular action.

بخش دوم: صحبت در مورد یک عمل منظم.

This is one of the most common uses of the present simple.

این یکی از رایج ترین کاربردهای ساده فعلی است.

Let's just look at some examples:

بیایید فقط به چند نمونه نگاه کنیم:

"She calls her parents every week."

"او هر هفته با پدر و مادرش تماس می گیرد."

"I don't often go to the gym."

"من اغلب به باشگاه نمی روم."

Or, "Do you always eat so quickly?"

یا "آیا همیشه به این سرعت غذا می خورید؟"

In all of these sentences, we are talking about actions which happen (or don't happen)

در همه این جملات، ما در مورد اعمالی صحبت می کنیم که به طور منظم اتفاق می افتد (یا نمی افتد)

regularly.

.

These actions are not happening at this moment.

این اقدامات در حال حاضر انجام نمی شود.

This is a simple use of the present simple, which you maybe knew already.

این یک استفاده ساده از حال ساده است که شاید قبلاً می دانستید.

But we’ve only just started.

اما ما تازه شروع کرده ایم.

How else can you use the present simple?

چگونه می توانید از حال ساده استفاده کنید؟

Do you know any other ways?

راه های دیگه ای بلدی؟

Let's look.

بیایید نگاه کنیم.

Part three: talking about general truths.

بخش سوم: صحبت در مورد حقایق کلی.

If you want to talk about something which is generally true, you will also need the

اگر می خواهید در مورد چیزی صحبت کنید که به طور کلی درست است، به همین

present simple.

سادگی نیاز دارید.

For example:

به عنوان مثال:

"The Moon goes around the Earth."

"ماه به دور زمین می چرخد."

"The Nile is the longest river in the world."

"نیل طولانی ترین رودخانه جهان است."

Or, "Elephants live for 60 or 70 years on average."

یا اینکه فیل ها به طور متوسط ​​60 یا 70 سال عمر می کنند .

These things are generally true because they aren’t just true at one moment.

این چیزها عموماً درست هستند زیرا فقط در یک لحظه درست نیستند.

They were true 100 years ago; they’re true today, and they’ll be true 100 years in

آنها 100 سال پیش درست بودند. آنها امروز صادق هستند و 100

the future.

سال آینده صادق خواهند بود.

Compare this to the previous idea: talking about regular actions.

این را با ایده قبلی مقایسه کنید: صحبت در مورد اقدامات منظم.

In both cases, we use the present simple to talk about something which is true not just

در هر دو مورد، ما از حال ساده برای صحبت در مورد چیزی استفاده می کنیم که نه تنها

at this moment, but also in the future and the past.

در این لحظه، بلکه در آینده و گذشته نیز صادق است.

This idea is an important part of the meaning of the present simple.

این ایده بخش مهمی از معنای ساده حال است.

We'll see it again.

ما دوباره آن را خواهیم دید.

Part four: talking about states and situations.

بخش چهارم: صحبت در مورد وضعیت ها و موقعیت ها.

'Throwing' is an action.

"پرتاب" یک عمل است.

It’s something which can be happening at one moment.

این چیزی است که می تواند در یک لحظه اتفاق بیفتد.

A question: are all verbs actions?

یک سوال: آیا همه افعال اعمال هستند؟

Think about a verb like 'seem'.

در مورد یک فعل مانند "به نظر می رسد" فکر کنید.

Is 'seeming' an action?

آیا "به نظر رسیدن" یک عمل است؟

Can you say, "You’re seeming very quiet today?"

آیا می توانید بگویید: "امروز خیلی ساکت به نظر می رسید؟"

No, and no.

نه، و نه.

Verbs like 'seem' describe states, not actions.

افعالی مانند "به نظر می رسد" حالت ها را توصیف می کنند، نه اعمال.

We use the present simple to talk about all states in the present.

ما از حال ساده برای صحبت در مورد همه حالات در زمان حال استفاده می کنیم.

For example:

به عنوان مثال:

"You seem a bit quiet today."

"امروز کمی ساکت به نظر می رسید."

"He has a lot of experience in his subject."

او در موضوع خود تجربه زیادی دارد.»

Or, "Why does this one cost more than the others?"

یا "چرا این یکی بیشتر از بقیه هزینه دارد ؟"

Many verbs which describe states, like 'seem' or 'cost' can only be used in simple tenses.

بسیاری از افعالی که حالت ها را توصیف می کنند، مانند "به نظر می رسد" یا "هزینه" فقط می توانند در زمان های ساده استفاده شوند.

They don’t exist in continuous tenses.

آنها در زمان های استمراری وجود ندارند.

Again, you can see the same idea of something which is true not just now, at this moment,

باز هم، شما می توانید همان ایده را در مورد چیزی ببینید که نه فقط در حال حاضر، در این لحظه،

but also in the future and the past.

بلکه در آینده و گذشته نیز صادق است.

If you say, "He has a lot of experience in his subject," that means that he had a lot

اگر بگویید "او در موضوع خود تجربه زیادی دارد"، به این معنی است که او در

of experience last week, and he’ll have a lot of experience next week, too.

هفته گذشته تجربه زیادی داشته است، و هفته آینده نیز تجربه زیادی خواهد داشت.

It’s not just about this moment.

فقط مربوط به این لحظه نیست.

Part five: using the present simple with verbs of sensing, feeling, thinking or speaking.

بخش پنجم: استفاده از حال ساده با افعال حس کردن، احساس کردن، فکر کردن یا گفتار کردن.

With many verbs of sensing (like 'hear', 'see' or 'smell'), feeling (like 'like', 'love'

با بسیاری از افعال حس کردن (مانند "شنیدن"، "دیدن" یا "بوییدن")، احساس (مانند "دوست داشتن"، "عشق"

or 'hate') thinking (like 'know', 'realise' or 'remember') or speaking (like 'promise',

یا "نفرت") فکر کردن (مانند "دانستن"، "فهمیدن" یا "به خاطر سپردن") یا صحبت کردن (مانند "قول"،

'admit' or 'advise'), we use the present simple.

"اعتراف" یا "توصیه")، ما از حال ساده استفاده می کنیم.

This is because many of these verbs describe states, and the present simple is used to

این به این دلیل است که بسیاری از این افعال حالت‌ها را توصیف می‌کنند، و

talk about states, as you saw just now.

همان‌طور که همین الان دیدید، برای صحبت در مورد حالت‌ها از حالت ساده استفاده می‌شود.

Let's look at some more examples:

بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم:

"This cheese smells a bit strange."

"این پنیر کمی بوی عجیبی دارد."

"I don't like going shopping."

"من دوست ندارم به خرید بروم."

"Do you realise what you're doing?"

"میفهمی چیکار میکنی؟"

"I promise it won't happen again."

قول می دهم دیگر تکرار نشود.»

In all of these sentences, only the present simple is possible.

در همه این جملات، فقط حال ساده ممکن است.

You can't say, "Are you realising what you're doing?"

شما نمی توانید بگویید: "آیا متوجه داری چه کار می کنی؟"

Or, "I'm promising it won’t happen again."

یا "من قول می دهم که دیگر تکرار نشود."

Part six: talking about long-lasting situations.

بخش ششم: صحبت در مورد موقعیت های طولانی مدت.

If you say, "She lives with her friend."

اگر بگویید "او با دوستش زندگی می کند."

Or,

یا

"She’s living with her friend."

"او با دوستش زندگی می کند."

Are they the same?

آیا آنها یکسان هستند؟

If not, what’s the difference?

اگر نه، چه تفاوتی دارد؟

They’re different.

آنها متفاوت هستند.

If you say, "She lives with her friend," with the present simple, this suggests that the

اگر بگویید "او با دوستش زندگی می کند" با حال ساده، این نشان می دهد که این

situation is permanent, or at least long-lasting.

وضعیت دائمی است یا حداقل طولانی است.

She’s not just staying with her friend for a few weeks.

او فقط چند هفته با دوستش نمی ماند .

She lives with her friend, permanently.

او با دوستش به طور دائم زندگی می کند.

If you say, "She’s living with her friend," with the present continuous, this suggests

اگر بگویید «او با دوستش زندگی می‌کند» با حالت فعلی استمراری، این نشان

that the situation is temporary.

می‌دهد که وضعیت موقتی است.

Maybe she’s just staying with her friend while she looks for her own place.

شاید او فقط با دوستش می ماند در حالی که به دنبال مکان خود می گردد.

When we use the present simple to talk about a situation, it suggests that the situation

وقتی برای صحبت کردن در مورد یک موقعیت از حال ساده استفاده می کنیم ، نشان می دهد که وضعیت

has continued for a long time, and/or that we expect this situation to continue for a

برای مدت طولانی ادامه داشته است، و/یا انتظار داریم این وضعیت برای

long time into the future.

مدت طولانی در آینده ادامه یابد.

In some cases, it's possible to use either the present simple or the present continuous

در برخی موارد، می توان از حال ساده یا حال استمراری

in the same sentence, but the meanings would be different.

در یک جمله استفاده کرد، اما معانی متفاوت خواهد بود.

Using the present simple shows a situation is long-lasting or permanent, while using

استفاده از نمایش ساده فعلی یک موقعیت طولانی مدت یا دائمی است، در حالی که استفاده از

the present continuous shows that a situation is just temporary.

حالت فعلی مداوم نشان می دهد که یک موقعیت فقط موقتی است.

For example:

به عنوان مثال:

"He works for a small design company."

"او برای یک شرکت طراحی کوچک کار می کند."

This is his career.

این حرفه اوست.

This is his job.

این شغل اوست.

He’ll probably stay there a long time.

او احتمالا مدت زیادی آنجا خواهد ماند.

"He's working for a small design company."

او برای یک شرکت طراحی کوچک کار می کند.

He works there at the moment.

او در حال حاضر آنجا کار می کند.

He might change jobs soon.

او ممکن است به زودی شغل خود را تغییر دهد.

Another example: "I go to the gym every week."

مثال دیگر: "من هر هفته به باشگاه می روم."

That means I do this every week, every month, all year.

یعنی من این کار را هر هفته، هر ماه، تمام سال انجام می دهم .

Next month, I’ll still be going to the gym.

ماه آینده، من همچنان به باشگاه خواهم رفت.

"I'm going to the gym every week."

"من هر هفته به باشگاه می روم."

That means I’m doing this at the moment.

یعنی در حال حاضر این کار را انجام می دهم.

Next month, you won't see me there!

ماه بعد، من را آنجا نخواهی دید!

In all of these sentences, both forms are possible (simple or continuous), but the present

در همه این جملات، هر دو شکل ممکن است (ساده یا مستمر)، اما

simple shows that these situations are long-lasting, while the present continuous shows that these

ساده حال نشان می دهد که این موقعیت ها طولانی هستند، در حالی که حال استمراری نشان می دهد که

situations probably won't continue for a long time.

احتمالاً این موقعیت ها برای مدت طولانی ادامه نخواهند داشت.

Okay, part seven - lots of parts!

خوب، قسمت هفتم - قسمت های زیادی!

- use the present simple to tell jokes or stories in conversational English.

- از حال ساده برای گفتن جوک یا داستان در مکالمه انگلیسی استفاده کنید.

Imagine you’re telling a story to your friends.

تصور کنید در حال تعریف داستان برای دوستان خود هستید.

What verb form would you use?

از چه فرم فعل استفاده می کنید؟

You should use the past, right?

شما باید از گذشته استفاده کنید، درست است؟

After all, you’re talking about a story, something which happened in the past.

به هر حال، شما در مورد یک داستان صحبت می کنید، چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است.

Shouldn't you use a past verb form?

آیا نباید از فعل گذشته استفاده کنید؟

Hmm...

هوم...

That’s logical, but it’s not always true.

این منطقی است، اما همیشه درست نیست.

We often use the present simple to tell stories or jokes, even for things which happened in

ما اغلب از زمان حال ساده برای گفتن داستان یا جوک استفاده می کنیم، حتی برای چیزهایی که در گذشته اتفاق افتاده

the past.

است.

This is only possible in conversational English.

این فقط در مکالمه انگلیسی امکان پذیر است.

Why do we do this?

چرا این کار را می کنیم؟

Using the present simple instead of the past makes the story sound more direct and exciting.

استفاده از زمان حال ساده به جای گذشته باعث می شود داستان مستقیم تر و هیجان انگیزتر به نظر برسد.

For example:

به عنوان مثال:

So, I see this guy who looks just like Johnny Depp, and I go up to talk to him, but then

بنابراین، من این مرد را می بینم که دقیقاً شبیه جانی دپ است، و می روم تا با او صحبت کنم، اما بعد از آن زمین می

I trip and throw my drink all over him!

گیرم و نوشیدنی ام را روی او می اندازم!

He gives me this look, like I'm a complete idiot, and just walks away.

او این نگاه را به من می دهد، انگار که من یک احمق کامل هستم ، و فقط می رود.

Similarly, the present simple is often used in newspaper headlines, even for things which

به طور مشابه، ساده حال اغلب در عناوین روزنامه ها استفاده می شود، حتی برای چیزهایی که

happened in the past.

در گذشته اتفاق افتاده است.

For example:

به عنوان مثال:

"Prime Minister resigns" "Scientists discover new element"

"نخست وزیر استعفا می دهد" "دانشمندان عنصر جدیدی را کشف می کنند" در مرحله

Next, we also use the present simple in commentary.

بعد از حال ساده در تفسیر نیز استفاده می کنیم.

What’s commentary?

تفسیر چیست؟

Commentary means describing something as it’s happening, usually on TV or on the radio.

تفسیر به معنای توصیف چیزی است که در حال وقوع است، معمولاً در تلویزیون یا رادیو.

For example, sports matches have commentators, who describe the match to listeners or viewers.

به عنوان مثال، مسابقات ورزشی مفسرانی دارند که مسابقه را برای شنوندگان یا بینندگان توصیف می کنند.

Commentators use the present simple to talk about shorter actions which are happening

مفسران از حال ساده برای صحبت در مورد اقدامات کوتاه تری که در آن لحظه اتفاق می افتد استفاده می کنند

at that moment.

.

For example:

به عنوان مثال:

"He passes, he shoots…

"او پاس می دهد، او شوت می کند...

He hits the post!"

او به تیرک دروازه می زند!"

"She serves, but Williams makes a great return."

او در خدمت است، اما ویلیامز بازگشتی عالی دارد."

"The prince waits at the altar, while the princess walks slowly up the aisle."

"شاهزاده در محراب منتظر است، در حالی که شاهزاده خانم به آرامی از راهرو می رود."

This might seem strange.

این ممکن است عجیب به نظر برسد.

Commentary describes something which is happening now, so you might think we should use the

تفسیر چیزی را توصیف می کند که اکنون در حال وقوع است، بنابراین ممکن است فکر کنید که ما باید از

present continuous.

حال استمراری استفاده کنیم.

Commentary does use the present continuous, but mostly for longer actions.

تفسیر از حال استمراری استفاده می کند، اما بیشتر برای اقدامات طولانی تر.

For example:

به عنوان مثال:

"He’s warming up and getting ready to come on the pitch."

"او در حال گرم کردن و آماده شدن برای آمدن به زمین است."

"The players are taking a break while the medic treats her leg."

بازیکنان در حال استراحت هستند در حالی که پزشک پای او را درمان می کند.

Normally, we use the present simple for longer actions and the present continuous for shorter

به طور معمول، ما از حال ساده برای اقدامات طولانی تر و از حال استمراری برای اقدامات کوتاه تر استفاده

actions.

می کنیم.

But in commentary, the opposite is true; the present simple describes shorter actions,

اما در تفسیر برعکس است; حال ساده اقدامات کوتاه‌تر را توصیف می‌کند

the continuous is used for longer actions.

، پیوسته برای اقدامات طولانی‌تر استفاده می‌شود.

OK, you’re nearly finished.

خوب، شما تقریباً تمام شده اید.

We have one more use of the present simple.

ما یک کاربرد دیگر از حال ساده داریم.

What is it?

چیست؟

Let’s look: Part nine: we use the present simple for future

بیایید نگاه کنیم: قسمت نهم: ما از زمان حال ساده برای برنامه های آینده استفاده می کنیم

schedules.

.

So, you can also the present simple to talk about the future.

بنابراین، شما همچنین می توانید به سادگی در مورد آینده صحبت کنید.

How?

چگونه؟

We use the present simple to talk about things in the future which are on a timetable or

ما از زمان حال ساده برای صحبت در مورد چیزهایی در آینده استفاده می کنیم که در یک جدول زمانی یا

schedule.

برنامه هستند.

This includes things like trains, planes and other public transport; meetings and appointments;

این شامل مواردی مانند قطار، هواپیما و سایر وسایل حمل و نقل عمومی می شود. جلسات و قرار ملاقات ها؛

classes and so on, things like this.

کلاس ها و غیره، چیزهایی از این قبیل.

For example:

به عنوان مثال:

"Class starts at 10.00."

"کلاس از ساعت 10.00 شروع می شود."

"The plane arrives at 12.20 at night."

هواپیما ساعت 12:20 شب می رسد.

"What time does the meeting start?"

"جلسه در چه زمانی شروع میشود؟"

In all of these sentences, we are talking about the future, but because we are talking

در همه این جملات، ما در مورد آینده صحبت می کنیم، اما چون در

about timetables or schedules, we use the present simple.

مورد جدول زمانی یا برنامه زمانی صحبت می کنیم، از زمان حال ساده استفاده می کنیم .

OK, let's review.

خوب، بیایید بررسی کنیم.

Wow!

وای!

Lots of information in this lesson.

اطلاعات زیادی در این درس وجود دارد.

Don’t worry if you don’t remember it all.

اگر همه را به خاطر نمی آورید نگران نباشید.

You can always review the video if you need to.

در صورت نیاز، همیشه می توانید ویدیو را مرور کنید.

It will still be here.

هنوز هم اینجا خواهد بود.

I hope you can see that the present simple is actually a very flexible and powerful verb

امیدوارم بتوانید ببینید که present simple در واقع یک فرم فعل بسیار منعطف و قدرتمند

form.

است.

You can use it to express many, many different ideas.

می توانید از آن برای بیان بسیاری از ایده های مختلف استفاده کنید .

However, if you want to use the present simple in all these ways, you need to understand

با این حال، اگر می خواهید از حال ساده در تمام این راه ها استفاده کنید، باید

the different meanings.

معانی مختلف را درک کنید.

There isn’t one answer to the question “What does the present simple do?”

یک پاسخ برای این سوال وجود ندارد که "حال ساده چه می کند؟"

There are many answers!

پاسخ های زیادی وجود دارد!

That’s the end of the lesson.

این پایان درس است.

Thanks very much for watching!

خیلی ممنون که تماشا کردید!

I hope you found it useful.

امیدوارم مفید بوده باشد.

You can see more of our free lessons on our website: www.oxfordonlineenglish.com.

می توانید بیشتر از درس های رایگان ما را در وب سایت ما مشاهده کنید: www.oxfordonlineenglish.com.

But that's all, thanks very much.

اما این همه چیز است، بسیار متشکرم.

See you next time, bye bye!

دفعه بعد می بینمت، خداحافظ!