Past Tense Regular Verb Pronunciation

Hi, my name is Rebecca. In this video we're going to be focusing on the correct pronunciation

Cześć, mam na imię Rebeka. W tym filmie skupimy się na poprawnej wymowie

of past tense regular verbs.

czasowników regularnych czasu przeszłego.

Past tense regular verbs as you know are identified

Czasowniki regularne czasu przeszłego, jak wiesz, są identyfikowane,

because they end with “ed” or “d”. Okay?

ponieważ kończą się na „ed” lub „d”. Dobra?

But just because they are spelled that way, it doesn't mean they are pronounced that way.

Ale tylko dlatego, że są pisane w ten sposób, nie oznacza to, że są wymawiane w ten sposób.

And that's what confuses many ESL students. They tend to want to say the “ed” or the “d”

I to właśnie dezorientuje wielu studentów ESL. Zwykle chcą powiedzieć „ed” lub „d”,

when in fact we have three different options of how these words should be pronounced.

podczas gdy w rzeczywistości mamy trzy różne opcje wymawiania tych słów.

I'm going to explain that to you right now. Okay?

Zaraz ci to wyjaśnię. Dobra?

So, one option is that the ending sound of "ed" or "d" sounds in fact like “t”.

Tak więc jedną z opcji jest to, że końcowy dźwięk „ed” lub „d” brzmi w rzeczywistości jak „t”.

Examples of this are “worked”,

Przykładami tego są „pracował”,

“talked”,

„rozmawiał”, „

“cooked”,

gotował”,

“kissed”.

„całował”.

You can hear it in these examples

Możesz to usłyszeć w tych przykładach

the “t” sound and not “ed” or you shouldn't hear that. Let me repeat them again:

dźwięk „t”, a nie „ed” lub nie powinieneś tego słyszeć. Powtórzę je jeszcze raz:

“worked”,

„pracowałem”,

“talked”,

„rozmawiałem”,

“cooked” and “kissed”.

„gotowałem” i „całowałem”.

Alright? So here we see how the "ed" sound actually sounds.

W porządku? Więc tutaj widzimy, jak faktycznie brzmi dźwięk „ed”.

The "ed" letters actually sound like “t”.

Litery „ed” faktycznie brzmią jak „t”.

Let's go to the second example. A second option in terms of the sound is a “d” sound.

Przejdźmy do drugiego przykładu. Drugą opcją pod względem dźwięku jest dźwięk „d”.

You'll hear it in words like:

Usłyszysz to w takich słowach jak:

“played”,

„grał”,

“turned”,

„obrócił się”, „

“stayed”,

został”,

“rained”.

„padał”.

Of course I'm emphasizing it a little bit more right now

Oczywiście teraz kładę na to trochę większy nacisk

than native speakers would normally do. Just so that you can actually hear it the way you should.

niż zwykle robią to native speakerzy. Tylko po to, abyś mógł usłyszeć to tak, jak powinieneś.

I'll repeat: “played”,

Powtórzę: „zagrał”,

“turned”,

„odwrócił się”, „

“stayed”

został”

“rained”.

„padał”.

Okay? All right. The third option is the strongest sound

Dobra? W porządku. Trzecia opcja to najmocniejszy dźwięk

and it's like "ID" — "ed".

i to jak „ID” — „ed”.

And usually it goes along with the last letter of the verb which is often "t" or "d".

I zwykle idzie w parze z ostatnią literą czasownika, którym często jest „t” lub „d”.

So, it will sound like this:

Zabrzmi to więc tak:

“wanted”, “needed”,

„poszukiwany”, „potrzebny”,

“planted”,

„posadzony”,

“demanded”.

„wymagany”.

Here you can hear a much stronger, more powerful ending sound,

Tutaj słychać znacznie mocniejsze, mocniejsze zakończenie, na

certainly than here or here.

pewno niż tutaj czy tutaj.

So, remember this when you're pronouncing the past tense of regular verbs.

Więc pamiętaj o tym, kiedy wymawiasz czas przeszły czasowników regularnych.

Okay, thank you very much. Bye.

Okej, bardzo Ci dziękuję. Do widzenia.