Learn English Tenses: PAST SIMPLE or PAST PERFECT?

Hi, I'm Rebecca.

سلام من ربکا هستم

In this class, you will learn the difference between two English tenses: the past simple

در این کلاس با تفاوت دو زمان انگلیسی آشنا می شوید: زمان گذشته ساده

tense, which is a basic tense, and the past perfect tense, which is an advanced tense.

که یک زمان ابتدایی است و زمان گذشته کامل که یک زمان پیشرفته است.

Now, this class is part of a series on English verb tenses, created by www.engvid.com. So,

اکنون، این کلاس بخشی از مجموعه ای از زمان های افعال انگلیسی است که توسط www.engvid.com ایجاد شده است. بنابراین،

both of these tenses talk about the past, but they talk about them in completely different ways.

هر دوی این زمان ها در مورد گذشته صحبت می کنند، اما آنها در مورد آنها به روش های کاملا متفاوت صحبت می کنند.

So, if you've watched my individual lessons on these tenses, that's great.

بنابراین، اگر درس‌های من در مورد این زمان‌ها را تماشا کرده‌اید، عالی است.

You can watch this lesson to understand even more clearly the differences between them.

می توانید این درس را تماشا کنید تا با وضوح بیشتری تفاوت بین آنها را درک کنید.

And if you have not watched the individual lessons, that's okay.

و اگر دروس انفرادی را تماشا نکرده اید ، اشکالی ندارد.

You can watch this as an introduction, and then you can go on to watch the separate classes.

می توانید این را به عنوان مقدمه تماشا کنید و سپس می توانید به تماشای کلاس های جداگانه بروید.

Alright?

بسیار خوب؟

So, let's get started.

بنابراین، بیایید شروع کنیم.

So, the past simple tense is used to talk about one or more actions that happened in

بنابراین، زمان گذشته ساده برای صحبت در مورد یک یا چند عملی که در گذشته اتفاق افتاده

the past and they're finished and they're over.

است استفاده می شود و آنها تمام شده اند و تمام شده اند.

Okay?

باشه؟

The past perfect tense is used to talk about at least two actions in the past, and you

زمان گذشته کامل برای صحبت در مورد حداقل دو عمل در گذشته استفاده می شود، و شما

want to show which one of them happened first in the past.

می خواهید نشان دهید که کدام یک از آنها در گذشته اول اتفاق افتاده است.

Okay?

باشه؟

I'm going to explain to you exactly what all that means.

من دقیقاً برای شما توضیح خواهم داد که همه اینها به چه معناست.

So, let's look at this timeline first, regarding the past simple.

بنابراین، بیایید ابتدا به این جدول زمانی، با توجه به گذشته ساده نگاه کنیم.

So, this is our timeline.

بنابراین، این جدول زمانی ماست.

This is now, and it's 7:30 in the morning.

این الان است و ساعت 7:30 صبح است.

So, some things happened before now.

بنابراین، برخی چیزها قبلاً اتفاق افتاده است.

That means in the past, right?

یعنی در گذشته، درست است؟

Something happened at 7:15, something happened at 7:00, and something happened at 6:45.

چیزی در ساعت 7:15 اتفاق افتاد، چیزی در ساعت 7:00 و چیزی در ساعت 6:45 رخ داد.

So, let's look at what these individual events were.

بنابراین، بیایید ببینیم این رویدادهای فردی چه بوده است.

So, we could say, "At 6:45, I took a shower."

بنابراین، می توانیم بگوییم: "ساعت 6:45 دوش گرفتم."

"I took" is past simple.

"من گرفتم" گذشته ساده است.

"At 7:00, I ate breakfast", okay?

"ساعت 7:00 صبحانه خوردم" باشه؟

That's also past simple.

این نیز گذشته ساده است.

"At 7:15, I left for work."

"ساعت 7:15 من راهی کار شدم."

Also past simple.

همچنین گذشته ساده.

So here, we're simply talking about things that happened in the past and we're just saying

بنابراین در اینجا، ما صرفاً در مورد چیزهایی صحبت می کنیم که در گذشته اتفاق افتاده است و فقط می گوییم

when they happened, or that they happened.

چه زمانی اتفاق افتاده است، یا اینکه اتفاق افتاده است.

Okay?

باشه؟

That's it.

خودشه.

Now, let's look at past perfect.

حالا بیایید به گذشته کامل نگاه کنیم.

We have the same timeline.

ما همین جدول زمانی را داریم.

It's 7:30 now, and we're talking about things that happened before now.

الان ساعت 7:30 است و داریم درباره چیزهایی صحبت می کنیم که قبلاً اتفاق افتاده است.

But, the same time periods, 7:15, 7:00, and 6:45.

اما، همان بازه های زمانی، 7:15، 7:00، و 6:45.

So, we could say, "Before I left for work," at 7:15, "I had eaten breakfast and I had

بنابراین، می‌توانیم بگوییم، «قبل از اینکه سر کار بروم»، در ساعت 7:15، «صبحانه خورده بودم و

taken a shower."

دوش گرفته بودم».

So, let's look at it on the timeline.

بنابراین، اجازه دهید به آن در جدول زمانی نگاه کنیم.

Before I left for work, at 7:15, some things had happened before then, and this tense allows

قبل از اینکه به سر کار بروم، ساعت 7:15 قبل از آن اتفاقاتی افتاده بود و این زمان به ما اجازه می‌دهد تا

us to know what happened before then by using "had eaten".

با استفاده از "خورده بود" بدانیم قبل از آن چه اتفاقی افتاده است .

So, I had eaten breakfast.

پس صبحانه خورده بودم

So, we are comparing these two things, all of which happened in the past.

بنابراین، ما این دو مورد را با هم مقایسه می کنیم که همه آنها در گذشته اتفاق افتاده است.

So, I had eaten breakfast, I had taken a shower, right?

پس صبحانه خورده بودم، دوش گرفته بودم، درسته؟

Before I left, I had eaten breakfast.

قبل از رفتنم صبحانه خورده بودم.

Before I left, I had taken a shower.

قبل از رفتن، دوش گرفته بودم.

So, we are comparing at least two actions that happened in the past and, by using "had

پس حداقل دو عملی که در گذشته اتفاق افتاده را با هم مقایسه می کنیم و با استفاده از «

eaten" and "had taken", which are the past perfect, we know that these actions happened

خورده بود» و «گرفته بود» که گذشته کامل هستند، می دانیم که این اعمال

before the other one.

قبل از دیگری اتفاق افتاده است.

So, the past perfect action - sorry, that past perfect tense is always used to talk

بنابراین، عمل گذشته کامل - متاسفم، این زمان گذشته کامل همیشه برای صحبت

about the action that happened first.

در مورد عملی که اول اتفاق افتاده استفاده می شود.

So, this happened before I left.

بنابراین، این اتفاق قبل از رفتن من افتاد.

And here, in this part, we actually just have what?

و در اینجا، در این بخش، ما در واقع چه چیزی را داریم؟

Past simple.

گذشته ساده.

Okay?

باشه؟

But the important part is this - that in past simple, we're talking about things that happened

اما بخش مهم این است - که در گذشته ساده، ما در مورد چیزهایی صحبت می کنیم که

in the past.

در گذشته اتفاق افتاده است.

They're finished, they're over.

آنها تمام شده اند، آنها تمام شده اند.

They don't necessarily connect to each other or not, okay?

آنها لزوماً به یکدیگر متصل نیستند یا نه، خوب؟

But here, there is definitely a connection between at least two events that happened

اما در اینجا، قطعاً بین حداقل دو رویدادی که

in the past and you're showing and you're able to show what happened first in the past.

در گذشته اتفاق افتاده است و شما در حال نشان دادن آن هستید و می توانید آنچه را که در گذشته اتفاق افتاده است نشان دهید، ارتباط وجود دارد.

Now, let's look at the structure of these two tenses and how to form them.

حال بیایید ساختار این دو زمان و نحوه تشکیل آنها را بررسی کنیم.

So, they're actually quite easy, because they don't have a lot of changes.

بنابراین، آنها در واقع بسیار آسان هستند، زیرا تغییرات زیادی ندارند.

In the past simple, all you do is you take the subject, which is like I, you, we, they, etc.

در گذشته ساده، تنها کاری که انجام می دهید این است که فاعل را می گیرید ، که مانند من، شما، ما، آنها و غیره است.

And you add the past simple form of the verb, whether it's a regular verb or an irregular

و شکل گذشته ساده فعل را اضافه می کنید، چه فعل منظم باشد یا یک

verb, you just add that one form and that's it.

فعل بی قاعده، شما فقط آن یک فرم را اضافه کنید و تمام.

And you use that for all the subjects, whether it's a singular subject or a plural subject,

و شما از آن برای همه موضوعات استفاده می کنید، خواه موضوع مفرد باشد یا مفرد،

it doesn't matter.

فرقی نمی کند.

You use it for all of them.

شما از آن برای همه آنها استفاده می کنید.

For example: I worked.

به عنوان مثال: من کار کردم.

I worked yesterday.

من دیروز کار کردم.

You worked.

تو کار کردی

We worked.

ما کار کردیم.

They worked.

آنها کار کردند.

He worked.

او کار می کرد.

She worked, and It worked.

او کار کرد و کار کرد.

Alright?

بسیار خوب؟

That's an example with a regular verb.

این یک مثال با یک فعل منظم است.

With an irregular verb, like the verb "to go", that's the base form of the verb, so

با یک فعل بی قاعده، مانند فعل " رفتن"، این شکل پایه فعل است، بنابراین

every day I go to work.

هر روز به سر کار می روم.

Yesterday, I went.

دیروز رفتم.

Okay?

باشه؟

So, this is an example of a past tense irregular verb.

بنابراین، این نمونه ای از فعل بی قاعده در زمان گذشته است.

But it's just the past simple form that we use with the past simple tense.

اما این فقط شکل گذشته ساده است که ما با زمان گذشته ساده استفاده می کنیم.

So, you would say things like, "We went to the supermarket".

بنابراین، چیزهایی مانند "ما به سوپرمارکت رفتیم".

She went to the supermarket.

او به سوپرمارکت رفت.

And so on.

و غیره.

Okay?

باشه؟

That's the past simple.

این گذشته ساده است.

In the negative form of that, it would become, "He did not work", or "He didn't work".

در شکل منفی آن، می شود «او کار نکرد» یا «او کار نکرد».

And the question would be, "Did he work yesterday?"

و سوال این خواهد بود که "آیا او دیروز کار می کرد؟"

Okay?

باشه؟

Now, this is just a quick review.

اکنون، این فقط یک بررسی سریع است.

If you are not sure of any of this, then please check those individual lessons of mine.

اگر از هیچکدام از اینها مطمئن نیستید، لطفاً آن درس های من را بررسی کنید.

So there, I break it down according to the positive sentence, the negative sentence,

بنابراین، من آن را با توجه به جمله مثبت، جمله منفی

and the question for both of the tenses, okay?

و سوال برای هر دو زمان تقسیم می کنم، خوب؟

So, don't worry if you're not sure.

بنابراین، اگر مطمئن نیستید، نگران نباشید.

Just go back and check those.

فقط برگرد و اونها رو چک کن

This is just a quick overview of the structure.

این فقط یک نمای کلی از ساختار است.

So, that's basically it for the past simple.

بنابراین، این اساساً برای گذشته ساده است.

Now, let's look at past perfect, which is sometimes called the past of the past, because

حال، بیایید به گذشته کامل نگاه کنیم، که گاهی اوقات به آن گذشته از گذشته

remember we're comparing two actions and we're saying which one happened before the other,

می گویند، زیرا به یاد داشته باشید که ما دو عمل را با هم مقایسه می کنیم و می گوییم کدام یک قبل از دیگری اتفاق افتاده است،

right?

درست است؟

At least two actions.

حداقل دو عمل

So here, what do we do?

خوب اینجا، چه کار کنیم؟

Here, we take the subject + the verb "had", okay?

اینجا فاعل + فعل "داشت" را می گیریم، باشه؟

The helping verb "had", because it's in the past + what's called the past participle.

فعل کمکی "داشت"، چون در ماضی + آنچه که فعل ماضی نامیده می شود.

The past participle for regular verbs is the same word you used here, which is like the

ماضی افعال با قاعده همان کلمه ای است که در اینجا استفاده کرده اید که مانند حالت

past simple form of that verb.

گذشته ساده آن فعل است.

So, "I worked", past simple, and past perfect, "I had worked", or let's say, "He had worked

بنابراین، "من کار کردم"، گذشته ساده، و گذشته کامل، "من کار کرده بودم"، یا فرض کنید، "او

on the project for several months before I arrived."

چندین ماه قبل از رسیدن من روی پروژه کار کرده بود ."

Okay?

باشه؟

He had worked before I arrived.

او قبل از آمدن من کار کرده بود.

Alright?

بسیار خوب؟

Or, "He had gone to the supermarket when I came home."

یا "او به سوپرمارکت رفته بود که من به خانه آمدم."

Alright?

بسیار خوب؟

So, what happens here?

خب، اینجا چه اتفاقی می افتد؟

This is an irregular verb.

این یک فعل بی قاعده است.

Here, we said, "went", because there are three forms of the irregular verbs.

در اینجا گفتیم «رفت»، چون افعال بی قاعده سه شکل است.

There's the base form, "go", the past simple form, "went", and the third form, which is

شکل پایه، «برو»، شکل گذشته ساده «رفت» و شکل سوم که

called the past participle form, which is "gone".

به آن شکل ماضی گفته می شود، «رفته» است.

Go, went, gone.

برو، رفت، رفت

And many of them change like that or in other irregular ways.

و بسیاری از آنها به همین شکل یا به روش های نامنظم دیگری تغییر می کنند.

So, you need to learn those so you can use this past perfect tense correctly, alright?

بنابراین، شما باید آنها را یاد بگیرید تا بتوانید این زمان گذشته کامل را به درستی استفاده کنید، خوب؟

If it's a negative sentence there, we would just say, "He hadn't worked".

اگر در آنجا یک جمله منفی باشد، فقط می گوییم "او کار نکرده بود".

And if it was a question, "Had he worked for several months before you arrived?" or something

و اگر سوال بود "آیا قبل از آمدن شما چندین ماه کار کرده بود؟" یا چیزی

like that, okay?

شبیه به آن، باشه؟

But basically, with all of these, "I had worked", "They had worked", "She had gone", whatever

اما اساساً با همه اینها، «من کار کرده بودم»، «آنها کار کرده بودند»، «او رفته بود»، هر چه

you need to say.

شما نیاز دارید بگویید.

But basically, with all the subjects, you just say "had" + that past participle of the

ولی اصولا با همه فاعلها فقط می گویید "داشت" + آن

verb.

ماضی فعل.

Okay?

باشه؟

And that's the structure of these two tenses.

و این ساختار این دو زمان است.

Now, let's do some practice exercises together.

حالا بیایید چند تمرین تمرینی را با هم انجام دهیم.

So, here are two sentences about the past: I completed five courses.

بنابراین، در اینجا دو جمله در مورد گذشته وجود دارد: من پنج دوره را به پایان رساندم.

I received a certificate.

گواهینامه گرفتم

Now, those are two past simple sentences.

حال، آن دو جمله ساده گذشته هستند.

Let's try to combine them into a past perfect sentence in a little more advanced way, right?

بیایید سعی کنیم آنها را در یک جمله گذشته کامل به روشی کمی پیشرفته تر ترکیب کنیم، درست است؟

So, again, "I completed five courses.

بنابراین، دوباره، "من پنج دوره را به پایان رساندم.

I received a certificate."

گواهینامه دریافت کردم."

So, we could say, "Before I received a certificate, I _____________ five courses."

بنابراین، می‌توانیم بگوییم: "قبل از دریافت گواهی، پنج دوره _____________ داشتم."

What would you say?

تو چی میگفتی؟

"Before I received a certificate, I", we take it from here, okay, from this one.

"قبل از اینکه گواهینامه بگیرم، من" از اینجا می گیریم، باشه، از این یکی.

"I had completed five courses."

من پنج دوره را گذرانده بودم.»

Okay?

باشه؟

Because this happened first.

چون اول این اتفاق افتاد.

And therefore, this is the one we convert into the past perfect.

و بنابراین، این همان چیزی است که ما به گذشته کامل تبدیل می کنیم.

Alright.

بسیار خوب.

Let's look at B. These things also happened in the past: The children went to bed at 9:00.

بیایید به B نگاه کنیم. این اتفاقات در گذشته نیز رخ داده است: بچه ها ساعت 9:00 به رختخواب رفتند.

John arrived home at 10:00.

جان ساعت 10 به خانه رسید.

So, we could say, "When John arrived home, the children", take it from here, "the children",

بنابراین، می‌توانیم بگوییم، «وقتی جان به خانه رسید ، بچه‌ها»، آن را از اینجا ببرید، «بچه‌ها»

change this one, "had" what?

، این یکی را عوض کنید، «چه چیزی» داشت؟

What's the third form of the verb "to go"?

شکل سوم فعل «رفتن» چیست؟

Go, went, and gone.

برو، رفت و رفت.

Good.

خوب

"The children had gone to bed."

"بچه ها به رختخواب رفته بودند."

Alright?

بسیار خوب؟

You see that?

می بینی که؟

So, could you just say, "The children went to bed at 9:00" and "John arrived home at

بنابراین، آیا می توانید فقط بگویید: "بچه ها ساعت 9:00 به رختخواب رفتند" و "جان ساعت 10:00 به خانه رسید

10:00"?

"؟

Yes, you could make two simple, you know, past simple sentences.

بله، می‌توانید دو جمله ساده گذشته بسازید.

It's not wrong, but what if the children did lots of things?

اشتباه نیست، اما اگر بچه ها کارهای زیادی انجام می دادند چه؟

How many times are you going to say "and" or how many times are you going to say "The

چند بار می خواهید بگویید "و" یا چند بار می خواهید بگویید "

children went to bed, then John arrived home, then, then, then".

بچه ها به رختخواب رفتند، سپس جان به خانه رسید، بعد، بعد، سپس".

It gets too much, right?

خیلی زیاد میشه، درسته؟

And it's boring.

و خسته کننده است.

So, by creating this kind of sentence, we can say, for example, "When John arrived home,

بنابراین، با ایجاد این نوع جمله، می توان مثلاً گفت: «وقتی جان به خانه رسید

the children had done their homework, they had eaten dinner, they had brushed their teeth,

، بچه ها تکالیف خود را انجام داده بودند ، شام خورده بودند، مسواک زده بودند

and they had gone to bed."

و به رختخواب رفته بودند».

Okay?

باشه؟

So, this way, you can also include much more information in a much more interesting and

بنابراین، به این ترتیب، شما همچنین می توانید

more advanced way by using that - this tense.

با استفاده از آن - این زمان، اطلاعات بسیار بیشتری را به روشی بسیار جالب تر و پیشرفته تر وارد کنید.

Okay?

باشه؟

Now, C: She was a manager for ten years.

حالا سی: او ده سال مدیر بود.

She became a director.

او کارگردان شد.

So, how could we combine that?

بنابراین، چگونه می توانیم آن را ترکیب کنیم؟

"Before she became a director, she", what?

"قبل از اینکه کارگردان بشه، اون" چی؟

"Had", what's the third form of the verb "to be"?

"داشت"، شکل سوم فعل " بودن" چیست؟

I am, I was, I had been.

من هستم، بودم، بودم.

Okay?

باشه؟

So, as I said, yes, you do have to learn that past participle, alright, to use this tense.

بنابراین، همانطور که گفتم، بله، شما باید آن فعل ماضی را یاد بگیرید ، خوب، برای استفاده از این زمان.

But, once you know it, then you'll be able to easily speak and write using this perfect

اما، هنگامی که آن را بدانید، می توانید به راحتی با استفاده از این زمان کامل صحبت کنید و بنویسید

tense, alright?

، خوب است؟

Now, does it always have to be in this order, like "Before she became a director, she had

حالا آیا همیشه باید به این ترتیب باشد، مثل «قبل از اینکه

been a manager for ten years"?

مدیر شود ده سال مدیر بوده است»؟

No, you could say the other way.

نه، شما می توانید به روش دیگری بگویید.

You could say, "She had been a manager for ten years before she became a director.

می توانید بگویید، "او قبل از اینکه مدیر شود، ده سال مدیر بوده است.

But one way or the other, whatever happened first, that's the part that we're expressing

اما به هر حال، هر اتفاقی که در ابتدا افتاد، این بخشی است که ما

in the past perfect.

در گذشته بی نقص بیان می کنیم.

Okay?

خوب؟

So, I hope this exercise helped you to understand how to use these two tenses, how they're different,

بنابراین، امیدوارم این اتفاق بیفتد. تمرین به شما کمک کرد تا بفهمید چگونه از این دو زمان استفاده کنید، تفاوت آنها چگونه است،

and so on.

و غیره.

But, of course, as I mentioned, I do have individual lessons on each of these tenses.

اما، البته، همانطور که اشاره کردم، من در مورد هر یک از این زمان ها درس های جداگانه ای دارم.

There, I go into much more detail, so you understand exactly how to use each tense.

در آنجا، به جزئیات بسیار بیشتری می پردازم. ، بنابراین شما دقیقاً درک می کنید که چگونه از هر زمان استفاده کنید.

What it is, when to use it, how to use it, what contractions to use, how to - what kind

چیست، چه زمانی از آن استفاده کنید، چگونه از آن استفاده کنید، از چه انقباضاتی استفاده کنید، چگونه - چه نوع

of spelling changes you need to make, how the verbs change, and so on.

تغییرات املایی را باید ایجاد کنید، افعال چگونه تغییر می کنند، و غیره

Many more things, and also exercises, separate exercises in each of the tenses.

خیلی چیزهای دیگر و همچنین تمرین‌ها، تمرین‌های جداگانه‌ای را در هر یک از زمان‌ها انجام می‌دهند.

So, if you feel that you need some more practice, by all means, watch that individual class

بنابراین، اگر احساس می‌کنید که به تمرین بیشتری نیاز دارید ، حتماً آن کلاس فردی

on the past simple, on the past perfect, okay?

را در گذشته ساده، در گذشته کامل تماشا کنید، خوب است؟

And you will get it.

و شما آن را دریافت خواهید کرد.

And remember, this is part of a series.

و به یاد داشته باشید، این بخشی از یک سریال است.

So, if you're comfortable with this, that's great.

بنابراین، اگر با این راحت هستید، عالی است.

If you're ready to move on, that's wonderful.

اگر آماده هستید که ادامه دهید، فوق العاده است

So, go on then, from here to the next tense in our series, which is the past perfect continuous tense.

بنابراین، از اینجا به زمان بعدی سری ما که زمان گذشته کامل استمراری است ادامه دهید.

Alright?

بسیار خوب؟

And, if you'd like a little more practice just on this comparison, you can always do

و اگر می‌خواهید کمی بیشتر در مورد این مقایسه تمرین کنید، همیشه می‌توانید

that by going to www.engvid.com, where you can do a quiz on this.

با رفتن به www.engvid.com این کار را انجام دهید، جایی که می‌توانید در این مورد امتحانی انجام دهید.

Thanks very much for watching.

خیلی ممنون که تماشا کردید

You've reached a high level in your English.

شما به سطح بالایی در زبان انگلیسی خود رسیده اید.

Feel very proud of where you are, and all the best with your English.

از جایی که هستید احساس غرور کنید و با انگلیسی خود بهترین ها را داشته باشید.