Learn English Tenses: Present Simple or Present Continuous?

In this lesson, you will learn the difference between the present simple tense and the present

در این درس با تفاوت زمان حال ساده و زمان حال

continuous tense, which is also called the present progressive tense.

استمراری که زمان حال پیش رونده نیز نامیده می شود آشنا می شوید.

In other words, you'll learn the difference between saying "I work" or "I am working".

به عبارت دیگر، تفاوت بین گفتن "من کار می کنم" یا "من کار می کنم" را یاد خواهید گرفت.

So, this lesson is part of a series created by engVid to help you learn all of the English

بنابراین، این درس بخشی از مجموعه‌ای است که توسط engVid ایجاد شده است تا به شما در یادگیری تمام زمان‌های فعل انگلیسی کمک کند

verb tenses.

.

Now, I have created lessons on each of these tenses separately, and maybe you have already

حالا من در مورد هر یک از این زمان ها به طور جداگانه درس هایی ایجاد کرده ام و شاید شما قبلاً

watched them, and now you're watching this, which is great, or you can watch this lesson

آنها را تماشا کرده باشید و اکنون دارید این را تماشا می کنید که عالی است یا می توانید این درس را تماشا کنید

and then you can go on and watch the other separate lessons so that you can go into more

و سپس می توانید ادامه دهید و دیگری را جداگانه تماشا کنید. دروس تا در

detail if you wish.

صورت تمایل بتوانید به جزئیات بیشتری بپردازید.

So, both of these tenses are basic tenses.

پس هر دوی این زمان ها زمان های ابتدایی هستند.

However, they don't exist in all languages, and maybe they don't exist in your language,

با این حال، آنها در همه زبان ها وجود ندارند و شاید در زبان شما وجود نداشته باشند،

so pay a little more attention and as you do, you will understand easily the differences

پس کمی بیشتر توجه کنید و همانطور که انجام می دهید، به راحتی تفاوت

between these tenses.

بین این زمان ها را درک خواهید کرد.

So, shall we begin?

بنابراین، شروع کنیم؟

Let's go!

بیا بریم!

So, the present simple tense sounds like this: I work.

بنابراین، زمان حال ساده به نظر می رسد: من کار می کنم.

The present continuous tense sounds like this: I am working.

زمان حال استمراری به این صورت است: من دارم کار می کنم.

So, what's the very basic difference?

بنابراین، تفاوت بسیار اساسی چیست؟

The basic difference is that "I am working" talks about something that's happening right

تفاوت اساسی این است که "من کار می کنم" در مورد چیزی صحبت می کند که در حال حاضر اتفاق می افتد

now, or something temporary that happens for a short time.

، یا چیزی موقتی که برای مدت کوتاهی اتفاق می افتد.

"I work", present simple, talks about something that's true in general, or something more

"من کار می کنم"، در حال حاضر ساده، در مورد چیزی صحبت می کند که به طور کلی درست است، یا چیزی

permanent, something that lasts for a long time.

دائمی تر، چیزی که برای مدت طولانی دوام می آورد.

That's the very basic difference, but we're going to be looking at all of the really specific

این تفاوت بسیار اساسی است، اما ما قصد داریم تمام تفاوت های واقعاً خاص

differences between these two tenses.

بین این دو زمان را بررسی کنیم.

But first, let's see, what does this tense even look like?

اما ابتدا، بیایید ببینیم، این زمان حتی شبیه چه چیزی است؟

What does it sound like?

آن شبیه چه صدایی است؟

Let's see that.

بیایید آن را ببینیم.

So, with present simple, we basically take the subject + the verb.

بنابراین، با present simple، اساساً فاعل + فعل را می گیریم.

In this case, our sample verb is "work".

در این حالت فعل نمونه ما «کار» است.

So, it would sound like this - you can say it after me if you like.

بنابراین، این به نظر می رسد - اگر دوست دارید می توانید آن را بعد از من بگویید.

It's good to repeat things out loud, helps you to feel more comfortable and get used

خوب است که چیزها را با صدای بلند تکرار کنید، به شما کمک می کند احساس راحتی بیشتری داشته باشید و

to using it yourself.

خودتان به استفاده از آن عادت کنید.

So, we would say: I work.

بنابراین، می گوییم: من کار می کنم.

You work.

تو کار میکنی.

We work.

ما کار میکنیم.

They work.

آنها کار میکنند.

But here we have a difference: He works.

اما در اینجا ما یک تفاوت داریم: او کار می کند.

We have to add an "s" there.

ما باید یک "s" را در آنجا اضافه کنیم.

She works.

او کار می کند.

It works, okay?

کار می کند، باشه؟

Again, once you've studied this tense in detail, you'll know all of these changes perfectly,

مجدداً، هنگامی که این زمان را با جزئیات مطالعه کردید، همه این تغییرات را کاملاً خواهید دانست،

but I'm just giving you an overall view.

اما من فقط یک نمای کلی به شما ارائه می دهم.

When it becomes negative, it becomes "He does not work.", or, if it becomes a question,

وقتی منفی می‌شود، می‌شود «او کار نمی‌کند»، یا اگر سؤال شود

it would say "Does he work?", alright?

، می‌گوید «آیا کار می‌کند؟»، خوب؟

So, that's the basis of the present simple.

بنابراین، این اساس ساده فعلی است.

Now, let's look at present continuous.

حال، بیایید به حال استمراری نگاه کنیم.

Now here, what happens?

حالا اینجا، چه اتفاقی می افتد؟

We have a subject: I, he, you, they, etc., + the verb "to be", we need that helping verb

ما یک فاعل داریم: من، او، تو، آنها و غیره، + فعل "بودن"، ما اینجا به آن فعل کمکی نیاز

here, + our basic verb, which in this case is "work", + "-ing", so it's a little bit

داریم، + فعل اصلی ما که در این مورد "کار" است، + "-ing" ، بنابراین کمی

longer because we have that helping verb in the middle, plus we have "-ing" at the end,

طولانی تر است زیرا ما آن فعل کمکی را در وسط داریم، به علاوه ما "-ing" را در پایان داریم،

okay?

خوب؟

So, how does this sound?

بنابراین، این صدا چگونه است؟

I am working.

من دارم کار میکنم

You are working.

تو داری کار می کنی.

We are working.

ما در حال کار هستیم.

They are working.

دارن کار میکنن.

He is working.

او در حال کار.

She is working.

او در حال کار است.

And, it is working, alright?

و کار می کند، خوب است؟

So, that's the basic positive form of it.

بنابراین، این شکل مثبت اساسی آن است.

The negative form would be just to add a "not".

شکل منفی فقط اضافه کردن یک "نه" خواهد بود.

"You are not working".

"شما کار نمی کنید".

He is not working.

او کار نمی کند.

And if we shorten that, it becomes "He isn't working".

و اگر آن را کوتاه کنیم، می شود "او کار نمی کند".

And if we make it into a question, change the order, we would say "Is he working?"

و اگر آن را به صورت سوال درآوریم، ترتیب را تغییر دهیم ، می گوییم "آیا او کار می کند؟"

Are you working?

آیا شما کار می کنید؟

Are they working?

آیا آنها کار می کنند؟

And so on, okay?

و غیره، باشه؟

So, that's the basic structure of the two tenses, and next we will be looking at when

بنابراین، این ساختار اصلی دو زمان است، و در ادامه به بررسی زمان

to use them.

استفاده از آنها خواهیم پرداخت.

So, we use these two tenses in different ways.

بنابراین، ما از این دو زمان به روش های مختلف استفاده می کنیم.

Let's understand now what they are.

حالا بیایید بفهمیم آنها چه هستند.

So, in the present simple, we would say, for example, "I live in this building".

بنابراین، در زمان حال ساده، مثلاً می‌گوییم : «من در این ساختمان زندگی می‌کنم».

This is my permanent residence.

این محل اقامت دائم من است.

This is where I live all the time.

اینجا جایی است که من همیشه زندگی می کنم.

So, we use present simple: "I live".

بنابراین، ما از حال ساده استفاده می کنیم: "من زندگی می کنم".

In present continuous, we might say "I am staying at a hotel."

در حال استمراری، ممکن است بگوییم "من در هتل اقامت دارم."

This is something temporary.

این چیزی موقتی است.

It's not all the time, it's only for some time.

این همه وقت نیست، فقط برای مدتی است.

So, here, we have "I am staying", which is present continuous, here we have "I live",

بنابراین، در اینجا «من می‌مانم» داریم که حال استمراری است، در اینجا «من زندگی می‌کنم» داریم

which is present simple.

که حال ساده است.

Permanent, temporary.

دائمی، موقت.

Next, we could say "He plays the guitar."

بعد، می توانیم بگوییم "او گیتار می نوازد."

This is true in general.

این به طور کلی درست است.

It means he knows how to play the guitar.

یعنی او بلد است گیتار بزند.

He plays.

او بازی می کند.

Present simple.

حال ساده.

Here, we could say "He is playing the guitar."

در اینجا می توان گفت "او در حال نواختن گیتار است."

That means he's doing that right now.

یعنی او همین الان این کار را می کند.

He is playing now.

الان داره بازی میکنه

As soon as we say, "He is playing", even if we don't use the word "now", this tense already

به محض اینکه می گوییم "او در حال بازی است"، حتی اگر از کلمه "الان" استفاده نکنیم، این زمان از قبل

means that it's happening right now, okay?

به این معنی است که همین الان اتفاق می افتد، خوب؟

So, he plays in general, but he is playing the guitar means it's happening right now.

بنابراین، او به طور کلی می نوازد، اما او در حال نواختن گیتار است، یعنی همین الان اتفاق می افتد.

Another example, "We watch the news at 9:00pm."

مثال دیگر، "ما اخبار را ساعت 9:00 شب تماشا می کنیم."

"We watch", okay?

"ما تماشا می کنیم"، باشه؟

This is to talk about a routine, every day we watch the news at 9:00pm.

این برای صحبت در مورد یک روال است، هر روز ما اخبار را ساعت 9:00 شب تماشا می کنیم.

Alright?

بسیار خوب؟

So that's to describe a routine, something that happens regularly.

بنابراین این برای توصیف یک روال است، چیزی که به طور منظم اتفاق می افتد.

Or, we could say here "We are watching the news."

یا می‌توانیم اینجا بگوییم "ما در حال تماشای اخبار هستیم."

"We are watching" means what?

"ما تماشا می کنیم" یعنی چه؟

In this case again, it's happening right now, okay?

در این مورد دوباره، همین الان در حال وقوع است، باشه؟

We're watching the news, call us later, we're just watching the news, happening now.

ما در حال تماشای اخبار هستیم، بعداً با ما تماس بگیرید، ما فقط اخبار را تماشا می کنیم، در حال حاضر اتفاق می افتد.

But, every day, we watch the news at 9:00, okay?

اما، هر روز، ما اخبار را ساعت 9:00 تماشا می کنیم، خوب؟

So that's a routine, that's again something that's happening now.

بنابراین این یک روال است، دوباره چیزی است که اکنون در حال رخ دادن است.

See the difference?

تفاوت را ببین؟

Let's look at another one.

بیایید به یکی دیگر نگاه کنیم.

"The sun sets in the west."

"آفتاب در غرب غروب می کند."

"The sun sets", okay?

"خورشید غروب می کند"، باشه؟

The sun rises in the morning, the sun sets in the evening.

خورشید صبح طلوع می کند، غروب خورشید .

This is just a fact, okay?

این فقط یک واقعیت است، خوب؟

So, we use present simple to talk about facts.

بنابراین، ما از present simple برای صحبت در مورد حقایق استفاده می کنیم.

But, here, we could say "Look, how beautiful, the sun is setting!

اما، در اینجا، می توان گفت: "ببین، چه زیبا ، خورشید در حال غروب است

The sky is all orange and pink and lovely colors".

! آسمان همه نارنجی و صورتی و رنگ های دوست داشتنی است".

So, this means the sun "is setting" means it's happening right now, alright?

بنابراین، این به این معنی است که خورشید "در حال غروب است" یعنی در حال وقوع است، خوب؟

So here, it was a fact, the sun sets in the west, it's just a fact, and here, it's happening

بنابراین اینجا، این یک واقعیت بود، خورشید در غرب غروب می کند ، این فقط یک واقعیت است، و اینجا، اکنون اتفاق می افتد

now.

.

So, these are the first few differences between these two tenses.

بنابراین، این چند تفاوت اول بین این دو زمان است.

Now, here are some more differences.

اکنون، در اینجا چند تفاوت دیگر وجود دارد.

In present simple, we would say "The price rises every year."

در حال حاضر ساده، ما می گوییم "قیمت هر سال افزایش می یابد."

This is something that happens in general.

این چیزی است که به طور کلی اتفاق می افتد.

In present continuous, we might say "The price is rising this year."

در حال حاضر، ممکن است بگوییم "قیمت امسال در حال افزایش است."

This is a trend, this is the general direction in which things are changing, so here, the

این یک روند است، این جهت کلی است که در آن چیزها در حال تغییر هستند، بنابراین اینجا،

price "is rising" this year, but the price "rises every year", okay?

قیمت امسال "در حال افزایش است"، اما قیمت "هر سال افزایش می یابد"، خوب؟

This is present simple.

این در حال حاضر ساده است.

Next, suppose we want to talk about a habit.

بعد، فرض کنید می خواهیم در مورد یک عادت صحبت کنیم.

We might say "She always takes the bus."

ممکن است بگوییم "او همیشه سوار اتوبوس می شود."

She always takes - but here, we might say "She is always complaining about the bus."

او همیشه سوار می شود - اما در اینجا ممکن است بگوییم "او همیشه از اتوبوس شاکی است."

So, when you're talking about a negative habit, then we can use present continuous, but if

بنابراین، وقتی در مورد یک عادت منفی صحبت می‌کنید ، می‌توانیم از حال استمراری استفاده کنیم، اما

you're just talking about a regular habit, then you would use present simple.

اگر فقط در مورد یک عادت منظم صحبت می‌کنید، از حال ساده استفاده می‌کنید.

Alright?

بسیار خوب؟

Next, we could say, in present simple, "The flight leaves at 7:00pm."

در مرحله بعد، می‌توانیم به صورت ساده بگوییم: « پرواز ساعت 7 بعدازظهر حرکت می‌کند».

Now, why do we use present simple for that?

حال، چرا از present simple برای آن استفاده می کنیم؟

Because it's a regularly scheduled event, right?

چون این یک رویداد منظم برنامه ریزی شده است، درست است؟

The flight leaves at 7:00pm, that's the schedule.

پرواز ساعت 19:00 انجام می شود، برنامه این است.

It always leaves at 7:00pm.

همیشه ساعت 7 بعد از ظهر حرکت می کند.

But in present continuous, we might say "The flight is leaving."

اما در حال استمراری، ممکن است بگوییم « پرواز در حال ترک است».

The flight is leaving means what?

پرواز داره میره یعنی چی؟

The flight is leaving right now, okay?

پرواز در حال حرکت است، باشه؟

And we know that because we have "is leaving".

و ما می دانیم که چون "در حال ترک" داریم.

Here, we had just "leaves".

اینجا فقط «برگ» داشتیم.

Okay.

باشه.

And now here's something where both of these tenses can actually be used for the same purpose,

و اکنون اینجا چیزی است که در آن هر دو زمان می توانند برای یک هدف استفاده شوند،

but in different ways, with different language.

اما به روش های مختلف، با زبان متفاوت.

So, we could say, for example, even though this is the present simple, and even though

بنابراین، می‌توانیم بگوییم، برای مثال، با اینکه این حال بسیط است، و با وجود اینکه

this is the present continuous, until now we have been talking about present uses, but

این زمان حال استمراری است، تا به حال در مورد کاربردهای فعلی صحبت می‌کردیم، اما

let's look at this example, this is different.

بیایید به این مثال نگاه کنیم، این متفاوت است.

"The flight leaves at 7:00pm tomorrow."

"پرواز فردا ساعت 19 حرکت می کند."

What, Rebecca, really?

واقعا چیه، ربکا؟

Leaves, present simple, and tomorrow?

برگ، حال ساده، و فردا؟

Yes, we could say that, and we do say that sometimes.

بله، ما می‌توانیم این را بگوییم، و گاهی اوقات می‌گوییم.

Why?

چرا؟

Because it's kind of connected with this one because it's a regularly scheduled event,

چون به نوعی با این رویداد مرتبط است زیرا یک رویداد منظم برنامه ریزی شده است،

right?

درست است؟

Then we could use it to talk about tomorrow, okay?

سپس می توانیم از آن برای صحبت در مورد فردا استفاده کنیم، خوب؟

And sometimes we do.

و گاهی اوقات ما انجام می دهیم.

So, we could say "The flight leaves at 7:00pm tomorrow."

بنابراین، می توانیم بگوییم "پرواز فردا ساعت 19:00 حرکت می کند ."

and it's kind of connected to this idea of the schedule, alright?

و به نوعی به این ایده از برنامه مرتبط است، خوب؟

But similarly, you could also say "The flight is leaving at 7:00pm tomorrow."

اما به طور مشابه، می توانید بگویید " پرواز فردا ساعت 19:00 حرکت می کند."

Again, you're saying, "Rebecca, really, this is present continuous, why are we using it

دوباره، شما می گویید، "ربکا، واقعاً، این امر مستمر است، چرا ما از آن

to talk about the future?"

برای صحبت در مورد آینده استفاده می کنیم؟"

Because we can!

چون ما می توانیم!

It has a special use where we can say - use present continuous to talk about something

کاربرد خاصی دارد که می‌توانیم بگوییم - از حال استمراری برای صحبت در مورد چیزی

in the future but you have to say something like tomorrow, next week, next Monday, next

در آینده استفاده کنید، اما باید چیزی مانند فردا، هفته آینده، دوشنبه آینده،

year.

سال آینده بگویید.

You have to give the time, because if you say, "The flight is leaving at 7:00pm.", what

شما باید زمان بدهید، زیرا اگر بگویید "پرواز ساعت 7 بعدازظهر حرکت می کند"، به

does it mean?

چه معناست؟

It's leaving right now.

همین الان داره میره

But - or, a little bit in the future - but if we say the flight is leaving at 7:00pm

اما - یا، کمی در آینده - اما اگر بگوییم پرواز فردا ساعت 7 بعدازظهر حرکت می کند

tomorrow, then we know for certain it's in the future and yes, we can also use present

، مطمئناً می دانیم که در آینده است و بله، می توانیم از حال

continuous along with a few other ways to talk about the future.

استمراری به همراه چند روش دیگر استفاده کنیم. در مورد آینده صحبت کنید

There's one other really important difference between the present simple tense and the present

یک تفاوت واقعاً مهم دیگر بین زمان حال ساده و زمان حال استمراری وجود دارد

continuous tense, and that has to do with the kind of verbs we can use with each tense.

، و آن مربوط به نوع افعالی است که می توانیم برای هر زمان استفاده کنیم.

So, one way to divide verbs in English is to see whether it's an action verb or whether

بنابراین، یکی از راه‌های تقسیم افعال در انگلیسی این است که ببینید آیا این یک فعل عملی است یا

it's a stative verb.

یک فعل ثابت.

An action verb is something that has action.

فعل عمل چیزی است که عمل دارد.

For example, run or jump, or sing and dance, read and write.

مثلاً بدوید یا بپرید، یا آواز بخوانید و برقصید، بخوانید و بنویسید.

These are all action verbs.

اینها همه افعال عمل هستند.

And action verbs, we can use in the present simple tense and we can also use them in the

و افعال عمل را می توانیم در زمان حال ساده استفاده کنیم و در زمان حال استمراری نیز می توانیم از آنها استفاده کنیم

present continuous tense.

.

For example, I could say "She runs", as in, she runs every day, or "She is running", like

به عنوان مثال، می توانم بگویم "او می دود"، همانطور که در، او هر روز می دود، یا "او می دود"، مانند

she's running right now, but stative verbs are different.

او در حال حاضر، اما افعال ثابت متفاوت هستند.

Stative verbs describe a state or condition.

افعال ثابت یک حالت یا شرایط را توصیف می کنند.

It could be a mental state, it could be an emotional state, it could talk about possession,

این می تواند یک حالت ذهنی باشد، می تواند یک حالت عاطفی باشد، می تواند در مورد مالکیت صحبت کند،

it could talk about certain senses, and there is a list of stative verbs which you need

می تواند در مورد حواس خاص صحبت کند، و لیستی از افعال ثابت وجود دارد که شما باید

to learn when you're studying English grammar, because most of the time, we cannot use the

هنگام مطالعه دستور زبان انگلیسی یاد بگیرید، زیرا بیشتر در آن زمان، ما نمی توانیم از

stative verbs in the continuous tenses.

افعال ثابت در زمان های استمراری استفاده کنیم.

But, with the present simple, you can use all the verbs.

اما، با حال ساده، می توانید از تمام افعال استفاده کنید.

You can use the action verbs and you can use stative verbs, no problem, alright?

شما می توانید از افعال عمل و می توانید از افعال ثابت استفاده کنید، مشکلی نیست، درست است؟

So, for example, we can definitely say "He knows them."

بنابراین، به عنوان مثال، ما قطعا می توانیم بگوییم "او آنها را می شناسد."

or "We like them.", knowing being something mental, and like being something emotional,

یا "ما آنها را دوست داریم."، با دانستن اینکه چیزی ذهنی هستند، و مانند چیزی احساسی بودن،

alright?

خوب است؟

So, with present simple, use any verb you like.

بنابراین، با present simple، از هر فعل دلخواه استفاده کنید.

With present continuous, be careful, definitely you can use the action words, but if you are

با حال استمراری مراقب باشید، قطعاً می توانید از کلمات عمل استفاده کنید، اما اگر

not sure about the stative verbs, avoid them.

از افعال ثابت مطمئن نیستید، از آنها اجتناب کنید.

As a general rule, be careful of using any stative verbs with the present continuous

به عنوان یک قاعده کلی، مراقب استفاده از افعال ثابت با زمان حال استمراری باشید

tense.

.

Now, we're going to practice by looking at some mistakes and you are going to help me

اکنون، ما با بررسی برخی از اشتباهات تمرین می کنیم و شما به من کمک می

correct them.

کنید آنها را اصلاح کنم.

Number one: someone says "Look!

شماره یک: یکی می گوید "ببین

It snows!".

! برف می بارد!".

What's wrong with that?

چه اشکالی دارد؟

Well, it's happening right now, because you're saying "Look!"

خوب، این در حال حاضر اتفاق می افتد، زیرا شما می گویید "ببین!"

Look at what's happening right now, so this should not be "It snows", which is present

به آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد نگاه کنید، بنابراین این نباید "برف می آید" باشد، که

simple, it should be what?

ساده است، باید چه باشد؟

"It is snowing.", okay?

"برف می بارد."، باشه؟

Because it's happening right now.

چون همین الان داره اتفاق میفته

Number two: "She works in the Tokyo office this month."

شماره دو: "او در این ماه در دفتر توکیو کار می کند ."

What's wrong with that?

چه اشکالی دارد؟

It's wrong because it's temporary.

این اشتباه است زیرا موقتی است.

So, what should it be?

بنابراین، چه چیزی باید باشد؟

Not "She works", but "She is working", okay?

نه "او کار می کند"، بلکه "او کار می کند"، باشه؟

Alright.

بسیار خوب.

Number three: "We are making websites."

شماره سه: "ما در حال ساخت وب سایت هستیم."

Let's suppose somebody asks a company, "What do you do?"

فرض کنید شخصی از یک شرکت می پرسد، "چه کار می کنی؟"

And they answer, "We are making websites."

و آنها پاسخ می دهند: "ما در حال ساخت وب سایت هستیم."

That's wrong.

آن اشتباه است.

Why?

چرا؟

Because that's their permanent activity.

چون این فعالیت دائمی آنهاست.

That's their main activity.

فعالیت اصلی آنها همین است.

It's not something temporary.

چیزی موقتی نیست

So, what should they say?

پس چه باید بگویند؟

They should say "We" - not this - but "We make websites."

آنها باید بگویند "ما" - نه این - بلکه " ما وب سایت می سازیم."

We make websites.

ما وب سایت می سازیم.

We manufacture cars.

ما ماشین تولید می کنیم.

Alright?

بسیار خوب؟

Like that.

مثل اون.

Number four: "He gives a presentation now."

شماره چهار: "او اکنون ارائه می دهد."

You know that's wrong.

میدونی که این اشتباهه

Why?

چرا؟

We even have the word "now", so if it's happening now, it needs to be in which tense?

ما حتی کلمه "اکنون" را داریم، بنابراین اگر اکنون اتفاق می افتد ، باید در کدام زمان باشد؟

The present continuous tense.

زمان حال استمراری.

How do we change this?

چگونه این را تغییر دهیم؟

We get rid of "gives" and we say, "He is giving".

از «می بخشد» خلاص می شویم و می گوییم «او می دهد».

He's giving a presentation now.

الان داره ارائه میده

Alright?

بسیار خوب؟

Good.

خوب

Number five: "Unemployment goes down this year."

شماره پنج: بیکاری امسال کاهش می یابد .

Unemployment is people who are out of work, who do not have work.

بیکاری افرادی هستند که بیکار هستند و کار ندارند.

But it's saying "this year".

اما می گوید "امسال".

This is what?

این چیزی است که؟

This is a trend, this is a way that things are changing.

این یک روند است، این راهی است که همه چیز در حال تغییر است.

So, for that, we should use - not present simple, but present continuous.

بنابراین، برای آن، ما باید از - استفاده کنیم - نه حال ساده، بلکه حاضر استمراری.

So, this one will be "Unemployment is going down this year."

بنابراین، این یکی خواهد بود "بیکاری امسال کاهش می یابد."

Okay?

باشه؟

Excellent.

عالی

Number six: "They're always going to bed at 11:00."

شماره شش: "آنها همیشه ساعت 11 به رختخواب می روند ."

What's wrong with that?

چه اشکالی دارد؟

Well, is it a bad thing?

خوب، چیز بدی است؟

Is it a bad habit to go to bed at 11:00, or is it just a habit?

آیا خوابیدن در ساعت 11 عادت بدی است یا فقط یک عادت است؟

Well, I think it's just a habit.

خوب، فکر می کنم این فقط یک عادت است.

So, in that case, we cannot say "They are always going to bed", but we just say, "They

بنابراین، در این صورت، ما نمی توانیم بگوییم "آنها همیشه در حال رفتن به رختخواب هستند"، بلکه فقط می گوییم: "آنها

always go to bed at 11:00."

همیشه ساعت 11 به رختخواب می روند."

If it was a negative habit, then we could have said the other way.

اگر عادت منفی بود، می‌توانستیم جور دیگری بگوییم.

Number seven: "Are you liking chocolate cake?"

شماره هفت: کیک شکلاتی دوست داری؟

That's wrong, but why is it wrong?

این اشتباه است، اما چرا اشتباه است؟

It's wrong because this is a stative verb, and we said that with most stative verbs,

اشتباه است زیرا این یک فعل ثابت است و ما گفتیم که با اکثر افعال ثابت

we cannot use the present continuous.

نمی توانیم از حال استمراری استفاده کنیم.

So, instead of all of this, we have to say, "Do you like chocolate cake?"

پس به جای همه اینها باید بگوییم کیک شکلاتی دوست داری؟

Present simple, with most stative verbs, okay?

حال ساده، با اکثر افعال ثابت، خوب است؟

Present simple - sorry, with all stative verbs, and the other one with just a few stative

حال ساده - متأسفم، با تمام افعال ثابت، و دیگری فقط با چند افعال ثابت

verbs.

.

Number eight: now look at number eight and number nine together, okay?

شماره هشت: حالا به شماره هشت و نه با هم نگاه کنید، باشه؟

Let's try to understand when we use which one.

بیایید سعی کنیم بفهمیم که چه زمانی از کدام یک استفاده می کنیم .

Number eight says "What are you doing?" and number nine says "What do you do?".

شماره هشت می گوید "چیکار می کنی؟" و شماره نه می گوید "چه کار می کنی؟"

What is the difference between these two?

تفاوت این دو چیست؟

So, "What do you do?"

بنابراین، "چه کار می کنی؟"

means what is your job?

یعنی شغلت چیه

What is your profession, what do you do for work?

حرفه شما چیست، برای کار چه می کنید؟

And "What are you doing?" means right now.

و چکار داری می کنی؟" یعنی همین الان

Hey, what are you doing?

هی، داری چیکار میکنی؟

Oh, I'm watching TV, I'm reading the news, okay?

اوه، دارم تلویزیون نگاه می کنم، دارم اخبار می خوانم، باشه؟

So, if you confuse the two, that's a problem.

بنابراین، اگر این دو را با هم اشتباه بگیرید، این یک مشکل است.

So, if you meet someone at a networking event, or a party, or a conference, and you want

بنابراین، اگر در یک رویداد شبکه، یا یک مهمانی، یا یک کنفرانس با کسی ملاقات کردید و

to get to know their profession, their work, it would be wrong in that case to ask them

می‌خواهید حرفه، کار او را بشناسید، در این صورت اشتباه است که از او بپرسید

"What are you doing?".

"چه کار می‌کنی؟"

There, you want to know the second one, "What do you do?".

در آنجا، شما می خواهید دومی را بدانید، "چه کار می کنی؟"

But, in number nine, if you call up your friend and you ask him or her "What do you do?",

اما، در شماره نه، اگر با دوست خود تماس بگیرید و از او بپرسید "چه کار می کنی؟"،

that would be wrong, because you want to ask your friend "Hey, what are you doing?", alright?

اشتباه است، زیرا می خواهید از دوست خود بپرسید "هی، چه کار می کنی؟"، خوب؟

So, this one - these two depend on what you mean and who you're talking to, and what it's

بنابراین، این یکی - این دو بستگی به این دارد که منظور شما چیست و با چه کسی صحبت می کنید، و در

about.

مورد چیست.

And accordingly, you will use present continuous or present simple.

و بر این اساس، از حال استمراری یا حال ساده استفاده خواهید کرد.

And the last one here: "She is living in Brazil."

و آخرین مورد اینجا: "او در برزیل زندگی می کند."

That's wrong.

آن اشتباه است.

Why?

چرا؟

Because we don't have any information to tell us that this is temporary, so this is probably

از آنجایی که ما هیچ اطلاعاتی نداریم که به ما بگوییم این موقتی است، بنابراین احتمالاً

permanent.

دائمی است.

This is what happens all the time, or most of the time, so it should be not present continuous

این همان چیزی است که همیشه یا بیشتر اوقات اتفاق می‌افتد ، بنابراین نباید پیوسته باشد،

but "She lives in Brazil.", okay?

اما «او در برزیل زندگی می‌کند.»، خوب؟

Excellent work!

کار عالی!

Excellent work correcting them and thinking through them, most important, because that's

کار عالی برای تصحیح آنها و فکر کردن به آنها، از همه مهمتر، زیرا این

what you can do when you are working on them by yourself.

کاری است که وقتی خودتان روی آنها کار می کنید، می توانید انجام دهید.

Now, we'll finish up by filling in the blanks with the correct tense.

حالا با پر کردن جاهای خالی با زمان صحیح کار را تمام می کنیم.

So, I've written the verb that you need to use in the blanks at the beginning of the

بنابراین، من فعل را که باید در جاهای خالی ابتدای

sentence, so, let's read the sentence so you understand what you need to do.

جمله استفاده کنید، نوشته ام، بنابراین، بیایید جمله را بخوانیم تا متوجه شوید که چه کاری باید انجام دهید.

(drink) "Usually, I ____________ tea, but today I __________ coffee".

(نوشیدنی) "معمولاً من چای ____________ می کنم، اما امروز __________ قهوه می کنم".

Can you tell which one needs to be in present simple and which one needs to be in present

آیا می توانید بگویید کدام یک باید در حال ساده و کدام یک در حال

continuous?

استمراری باشد؟

In this case, in the same sentence, we need to use both of the tenses.

در این صورت در یک جمله باید از هر دو زمان استفاده کنیم.

So, which one goes where?

بنابراین، کدام یک به کجا می رود؟

Are you ready?

اماده ای؟

Let me help you out a little bit.

بگذارید کمی کمکتان کنم

Usually, I - yes - drink, because this is "Usually", most of the time, okay?

معمولا، من - بله - می نوشم، زیرا این "معمولا" است، در اکثر مواقع، خوب است؟

Usually I drink tea, but today I - we'll use the contraction, I'm drinking coffee.

معمولا من چای می نوشم، اما امروز من - از انقباض استفاده می کنیم، من قهوه می نوشم.

Okay?

باشه؟

Very good.

خیلی خوب.

Number two: now the verb is "start".

شماره دو: اکنون فعل "شروع" است.

"Usually, he __________ work at 8:00, but today he _________ at 9:00."

"معمولاً، او __________ ساعت 8:00 کار می کند، اما امروز او _________ ساعت 9:00."

What should it be?

چه باید باشد؟

Usually, he starts work at 8:00, but today he is starting at 9:00.

معمولاً از ساعت 8 شروع به کار می کند اما امروز ساعت 9 شروع می کند.

Okay?

باشه؟

Very good.

خیلی خوب.

Number three: "listen" is the verb we need to use.

شماره سه: "گوش دادن" فعل است که باید استفاده کنیم.

"Usually, we ___________ rock music, but today we _____________ jazz."

"معمولاً، ما موسیقی راک ___________ می کنیم، اما امروز ما جاز هستیم."

Usually, we - yes - listen to, we need a preposition there, usually we listen to rock music, but

معمولاً، ما - بله - گوش می‌دهیم، در آنجا به یک حرف اضافه نیاز داریم ، معمولاً به موسیقی راک گوش می‌دهیم، اما

today we - we're listening to jazz.

امروز ما - داریم به جاز گوش می‌دهیم.

Okay, you've got it!

خوب، شما آن را دریافت کرده اید!

And number four: (make) "Usually, they ______ rice, but today, they _______ noodles."

و شماره چهار: (ساخت) "معمولاً برنج ______ می کنند اما امروز _______ رشته فرنگی می کنند."

Use the verb "make".

از فعل "ساختن" استفاده کنید.

So, usually they make rice, but today they are making noodles.

بنابراین معمولاً برنج درست می کنند، اما امروز رشته درست می کنند.

Great!

عالی!

And you are making a lot of progress!

و شما در حال پیشرفت زیادی هستید!

Okay?

باشه؟

So, where do you go from here?

خب از اینجا کجا می روی؟

Well, if you'd like to review these tenses or learn these tenses, you can watch the full

خوب، اگر می‌خواهید این زمان‌ها را مرور کنید یا این زمان‌ها را یاد بگیرید، می‌توانید

lesson and the class that I've created for each of these tenses, the present simple and

درس کامل و کلاسی را که من برای هر یک از این زمان‌ها ایجاد کردم، حال ساده

the present continuous so you can certainly do that so that you really understand them

و حال استمراری را تماشا کنید، بنابراین مطمئناً می‌توانید این کار را انجام دهید. که شما واقعاً آنها را عمیقاً درک می کنید

very deeply, when to use them, how to use them, and so on, and if you feel quite confident

، چه زمانی از آنها استفاده کنید، چگونه از آنها استفاده کنید، و غیره، و اگر کاملاً اعتماد به نفس

and comfortable and you've got most of these right or all of them right, then you're ready

و راحتی دارید و اکثر این موارد یا همه آنها را درست انجام داده اید، پس آماده اید.

to move on to the next tense in our series, which is the past simple tense.

برای رفتن به زمان بعدی در مجموعه ما که زمان گذشته ساده است.

And, if you'd like to do a little quiz on this, then please go to www.engvid.com so

و اگر می‌خواهید یک مسابقه کوچک در این مورد انجام دهید، لطفاً به www.engvid.com بروید تا

you can do that.

بتوانید آن را انجام دهید.

So, congratulations and I wish you all the best with your English.

بنابراین، تبریک می گویم و برای شما بهترین ها را با زبان انگلیسی آرزو می کنم.