Learn How to Use English Prepositions with JenniferESL - Lesson 1 - Introduction

Prepositions are words like

حروف اضافه کلماتی مانند

from, to, with, before...

از، به، با، قبل از ...

Prepositions are usually short words.

حروف اضافه معمولا کلمات کوتاه هستند.

They may be little words,

ممکن است کلمات کوچکی باشند،

but prepositions can create a lot of confusion.

اما حروف اضافه می توانند سردرگمی زیادی ایجاد کنند.

In this series of lessons,

در این سری از درس ها،

we're going to look at some common prepositions

ما قصد داریم به چند حرف اضافه رایج

that people easily confuse.

که مردم به راحتی اشتباه می گیرند، نگاهی بیاندازیم.

Let's go over the basics.

بیایید به اصول اولیه بپردازیم.

Prepositions have objects.

حروف اضافه دارای مفعول هستند.

Prepositions generally come before nouns, pronouns, and gerunds.

حروف اضافه عموماً قبل از اسم، ضمایر و حروف می آیند.

Let's talk more about the different kinds of objects a preposition can have.

بیایید در مورد انواع مختلفی از اشیاء که یک حرف اضافه می تواند داشته باشد بیشتر صحبت کنیم.

A preposition can come before a noun, a noun phrase, or a noun clause.

حرف اضافه می تواند قبل از یک اسم، یک عبارت اسمی یا یک جمله اسمی باشد.

A preposition can also come before more than one kind of pronoun.

یک حرف اضافه می تواند قبل از بیش از یک نوع ضمیر نیز بیاید.

And finally, a preposition can be followed by a gerund or a gerund phrase.

و در نهایت، یک حرف اضافه را می توان با یک عبارت جیروند یا یک عبارت جیروند دنبال کرد.

Prepositions and their objects form prepositional phrases.

حروف اضافه و مفعول آنها عبارات اضافه را تشکیل می دهند.

We need prepositions to give information

ما به حروف اضافه نیاز داریم تا اطلاعاتی

about time, location, direction, reasons...

در مورد زمان، مکان، جهت، دلایل بدهیم...

There are different ideas and different relationships

ایده های مختلف و روابط متفاوتی وجود دارد

that prepositions help us express.

که حروف اضافه به ما کمک می کنند بیان کنیم.

Generally speaking, we'll find prepositions toward the end of a sentence.

به طور کلی، ما حروف اضافه را در انتهای یک جمله خواهیم یافت.

We can start a sentence with a prepositional phrase,

می‌توانیم یک جمله را با یک عبارت اضافه شروع کنیم،

for example:

به عنوان مثال:

But often we find the prepositional phrases

اما اغلب عبارت‌های اضافه را

toward the end, after the verb.

به سمت آخر، بعد از فعل می‌یابیم.

For example:

به عنوان مثال:

Some sentences may have two objects.

برخی جملات ممکن است دارای دو مفعول باشند.

In that case, you likely have a direct object

در این صورت، احتمالاً یک شی مستقیم

and indirect object.

و یک شی غیر مستقیم دارید.

Here's an example.

در اینجا یک مثال است. من

What am I doing right now?

الان دارم چکار می کنم؟

Explanation...Grammar

توضیح ... گرامر

Two objects.

دو شی.

What am I giving?

من چی میدم؟

An explanation.

یک توضیح

give + explanation

دادن + توضیح

verb + direct object

فعل + مفعول مستقیم

About what?

درباره چیست؟

About grammar.

درباره گرامر

"Grammar" is my indirect object

"گرامر" مفعول غیر مستقیم من است

-- object of "about."

-- مفعول "درباره".

What if I say...?

اگه بگم چی میشه...

You...Explanation...Grammar

شما ... توضیح ... گرامر

In this case, what I'm really saying is...

در این مورد، چیزی که من واقعاً می گویم این است که ...

With this structure: give (something) to (someone)

با این ساختار: (چیزی) را به (یک نفر) بدهید

I'm allowed to separate

من اجازه دارم

the preposition and its object

حرف اضافه و مفعول آن را جدا کنم

and move that pronoun "you"

و آن ضمیر را جابجا کنم. "شما"

to an earlier position.

به موقعیت قبلی.

Again, these little words can create some confusion.

باز هم، این کلمات کوچک می توانند سردرگمی ایجاد کنند.

And I hope through this series of lessons

و امیدوارم از طریق این سری از درس ها

to reduce that confusion for you.

این سردرگمی را برای شما کاهش دهم.

For now, just know that in most cases

در حال حاضر، فقط بدانید که در بیشتر موارد

a preposition is directly followed by its object.

یک حرف اضافه مستقیماً با مفعول آن دنبال می شود.

But as you saw, there are times

اما همانطور که دیدید، مواقعی وجود دارد

when we can separate or need to separate

که می‌توانیم

the object from its preposition.

مفعول را از حرف اضافه آن جدا کنیم یا نیاز داریم.

This happens with the preposition TO.

این با حرف اضافه TO اتفاق می افتد.

For clarity or for emphasis,

برای وضوح یا برای تأکید،

we leave the preposition and object together.

حرف اضافه و مفعول را کنار هم می گذاریم.

But if I don't need to stress who or what

اما اگر نیازی به تاکید ندارم که چه کسی یا چه چیزی

is doing the receiving,

دریافت کننده را انجام می دهد،

I can move the object to an earlier position.

می توانم جسم را به موقعیت قبلی منتقل کنم.

After the verb and before the direct object. (With "to" omitted.)

بعد از فعل و قبل از مفعول مستقیم. (با «به» حذف شده است.) در سؤالات

We also see separation of a preposition and its object

نیز تفکیک حرف اضافه و مفعول آن را می بینیم

in questions.

.

While we're talking about word order

در حالی که ما در مورد ترتیب کلمات

and sentence structure,

و ساختار جمله صحبت می کنیم،

let me ask you a question.

اجازه دهید یک سوال از شما بپرسم.

In this sentence how many objects do you see?

در این جمله چند شی می بینید؟

Hopefully, you see two.

امیدوارم دو تا رو ببینی

Is one of them a direct object?

آیا یکی از آنها شیء مستقیم است؟

No. "Lobby" and "noon" are objects of prepositions.

خیر «لابی» و «نون» مفعول حروف اضافه هستند.

We have two prepositional phrases.

ما دو عبارت اضافه داریم.

Note: When we have a prepositional phrase of place

نکته: وقتی یک عبارت اضافه مکان داریم

and a prepositional phrase of time

و یک عبارت اضافه زمان

place usually goes before time.

معمولاً قبل از زمان می رود.

Another important thing to note

نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشت این

is that prepositional phrases give information

است که عبارات اضافه اطلاعاتی

about a certain part of a sentence.

در مورد قسمت خاصی از جمله می دهند.

A verb, an adjective, a noun....

یک فعل، یک صفت، یک اسم...

And the prepositional phrase usually follows

و عبارت اضافه معمولاً از

whatever part it's giving information about,

هر قسمتی که در مورد آن اطلاعات می دهد،

whatever part it's modifying.

هر بخشی که اصلاح می کند، پیروی می کند.

Look at these examples.

به این نمونه ها نگاه کنید.

So how did you do on that quiz?

پس در آن مسابقه چگونه عمل کردید؟

Don't worry if you got some answers wrong.

اگر برخی از پاسخ ها را اشتباه دریافت کردید نگران نباشید.

I hope that after several more lessons on prepositions

امیدوارم بعد از چندین درس دیگر در مورد حروف اضافه

you'll come back and take that quiz again.

بازگردید و دوباره در آن مسابقه شرکت کنید.

Then I hope you'll find it much easier.

سپس من امیدوارم که شما آن را بسیار آسان تر پیدا کنید.

Until then, thank you for watching

تا آن زمان، از تماشای شما

and happy studies!

و مطالعات شاد متشکرم!